장음표시 사용
71쪽
altera, feci: Ni Micinorum et famutarum Ostori cometirsu, etc. Familitis Ammianus pro famulis posuit, ut in libro xlv. Senator familiariam agmina pos torna tria re scribit. Vult ergo dicere, vietianos Lampadii, et tervos eiuS amicorumque ad a cendam plebem concurri sse. In eodem libro c. 7. f. 5. de saevitia Valenti. niani A. Eminuit tamen P. i. t. i. a. h. n. mors Di elis ol Diocori, trium ιE APPOritorum Pot satis . Viciaricio per Italiam , Ob is Dexatoriam atrocisse, quod, etc. Ita editi libri . mendo Io omnino et male. Aliud enim est, homine, i upplicio capitalias licere; aliud, lautum modo UExaro. Codex Colis bertinus Pro Dexatorum lcriptum habet peccatorum. Ex quo emendavi uECalorum, una mutata littera, et altera sublata: quae emendatio non minus certa quam Decessaria est. In eodem libro Q. 8. 3. 4. Motus adus contis et senescentis Oceani, Situmque mitianniae P. c. meum si. Ita Codex COlbertivus. Ex quo emenis davi: MOtua cies. Et yen. Oceani, litumque Britamnicie, e c. cum editiones habeaut, triactumus Briatiaunicise , mendoIe. I ii libro xxviii. c. I. g. 29. Huphius qui tiam et Cornestius SeniaIOres, ambo seuonOrtim artibu s
posiviso confius, etc. Sic editi libri. At eodox
Coiberti latas, atque etiam Valentinus tolle P. Pithoeo, aliique: Ambo venenorum arti S Pra ν
nisses pol vise confoss. Ex quibus emendavi, subis
latis tribus litterulis : Ambo Menenorum artibus Pr
72쪽
quando Barbarico dedissse. Ex praecarum feei Praedarum. Ex Barbarico dedistes forto faciendum, Barbaris Midisses. In libro xxx. c. 4. I. 7. Clareo Orationis inrps riosae fulminibus Despes iamrosos aliquos iu mciorum reipiens flammis. Ita libri 1cripti et editi, men dose. Nam fulmen igni tuo non eripit quemquam, sed potius involvit. Quare legendum puto immi
nibus. Certe et aureum eloquentia rimen fundona Aristoteles vocatur a M. T. Cicero ue. Ita libro xxxI. c. u. j. 29. de Alanis. Gladius mi in tur nudis: eumques ut Mariem, regionum incia circumeunt, praesti m Ucrecura lius Cestini. Ita libri editi: quidam circueunt. At codex Col-bertinus: Eumques sta Martem, regionum qum es cumcircum Praef. -r. colunt. Legendum omnino est, u in a converso, circumcircrent. De verbo cir- orare et circurare, unde et circitor, et nostrum
Mercher profluxit) vide Glossas veteres, et IOLScaligerum in Propertium. Certe et Ammianus ibidem ait, Alanos localis in Orbem farracis, ferino ritu Minci. Ita libro xxxI. e. 5. f. 6. de caudo militum Rom. a Gothis facta. Quae accidisse Mom Lupicinus Q tenti nuntio Metua. Ita libri oditi. At codex Colohertinus: Quae accellcns idem Lu . lat. Hura. E. Pro quo substitui: Ouoia acciriens t. L. I. n. v. Id est, quem casum, quam suoriam cladem edoctus. Ita Ammianus non semel loqui Lur. Haec sunt pauca de multis, quac codicis Coubertini beneficio, aut certis couiecturis ductus, in A. Μarcellino correxi: et quorum tu Notis meis rationem reddere Typographis festinantibus nequaquam. Potui. ΙΔ Frideriei Lindenti rogit Τ. C. Observationibus multa reperias, quae doctrinam eius ingevium-
73쪽
que testentur, diligentiam quoque hominis 'paene nimiam arguant, dum saepe minutiis immoratur, et totas paginas Graecis excerptis ubique implet, quibus aequo animo carere possemus. Hae obser
vationes clim a me legerentur attente, ut aiactioresac emoudatiores ederentur: nonnulla in eis notavi,
quae a Linde brogio scripta noli cm. De quibus lectorem admonere operae pretium erit, ne'quis incautus viri docti auctoritate deciperetur. L. I 5. C. II. 3. I . . Em o inquitὶ mentio aptia Claudianum, qui ex ea nescinctissimum ilium Rus num seu chram Originem auxiss putat. At Ru1itii Consularis et Patricii, ac Praesecti Praetoriob sub Areadio A. solum paene crimen ambitio eum avaritia coniuncta. Dotes enim aut mi et corporis ei. multae magnaeque inerant. Neque vero hic oti-etas fuit: eum iu veteri chronico post Rufini eae dem citis uxor et filia ex iraso dicantur. Plano mihi videtur Litiden brogius, cum de Rufino seri heret haeo, Eutropium euuuchum, Praepositum facti cubiculi Arcadii, in mente balmisse : tu quom, sicut in Rufinum, Claudianus duos libros scripsit. L. II. C. I s. f. s. Ad Sarmatarum loricas oxeornibus rosa refert Lindelabrogius Statii Gorty niscornuti, id est arcus Cornutos Cretum: et Virgilii rubrao cornua crisae, hoc est, ct istas galeae, cornibus animalium limites. Lib. II. C. t s. s. 16. IIaec de Sarmatis verba Ammiani laudat ex libro xvH. c. 12. 16. Inge
natio m es Regum , sumendi a iugulis juia giminos obsecrantium, pos9uram Aria rium in rense coni- apererant rabscvisu . Ea verba Lindent, rogius vir litteratus ad litteram ut vulgo loquuntur) limpliciis terque in te IIigit: quasi Sarmatae a Conliantio A. petierint, ut ad expiandas incursiones tuas iis Pan nouias ei Moeliam, nudi gladii cervicibus suis ape et
74쪽
ponderentur: laudatque Guntlicrum, et epistolam Friderici A. ac Wipponem de Vita Chun radi Salici, ut similibus exemplis Observationem suam conia firmet. Insuper in Indico suo rerum in morabilium apud Λ. Marcellinum, ob novam istam obteria vationem haec manu sua addidit in littera G. Gla dios a iugumsuve tulero, m DPPlicum, PGK. D5. Nollem Lindenbrogio hoc excidisse. Au tot citanti, et tam feroceS Sarmatae tali se ignominia astici adtro rogavere , cui mortem haud dubie cunia eti praelaturi fueruiat Unde petere tot vincula, tot enses milites Romani potuere, qui tantae multu tudini sufficeront ΙΙaec Ammianis verba figurate ut dicta, sic accipienda sunt. Sarmatae viribus suis diissi, supplices vitam veniamque cum PaCeprecati sunt: quam iam Araharium popularem suunt a Conflautio A. obtinui illa noverant. Vitam edit. J4ltilem, Meuiam et Pacem ea de rc ibidem loquens Ammianus appellat. Suspendi a iugialis Diagminos Obsecrant, qui vitam Precatatur et Veniam. Stis ponso glaesiorum a iugulis liostilibus, vitae datio est. Gladium suum ab alicuius iugum f. spen re, idem est, ac ensem utidum alienac cervici iamiam seriendae imminentem sustinere, aut inhibere, res Mnis, cirroser: uti Ammiano Pag. 181. GPPara tum Saporis fispendores, nihil aliud eli quam cxpeditioncm Saporis in Romanos retardare ac susti nere. Idem nuctor tu libro xxx. pag. 66o. ut iudieet expeditionem Valent iani in Sarmatas et Quados, morte eius dilatam a C retardatam, aut etiam penitus omissam e Isc, sic loquitur: Susper instanto procinctu. Apud Gregorium Turonicum Episeopum in libri II. Uistoriae Franc. capite VI. itisponi re gladium, vitam dare est. Verba Gregorii de Huuerico Rege Vandalorum, Catholicos in Africa Porsequente, talia sunt: B. vero Tπρο-
75쪽
sub ea species , uis in ea hora gura ensissiper cerei
ccimniarctur. Ouod ita factum esses, Inanifestam es. Nam cum imminenti morio interrogatus fuisset,
i mori pro scio Catholica cosinaret; responit:
Maoc enim os sempiterna pila, pro iusitici mori. Tunc AUAPENAD GLADIO, id est sustentato, releuto rapuia Arigensem Galliarum urbem exstio Hoportatus es. Plura addi nihil necesse est. L. 17. C. IS. 9. 25. Lindenbrogius negat, Confantium A. vccte dictum elic secun m Sarmati cum, Propterca quod ante ipsum M. Aurelius Λntoninus, et A. Autoninus Bastianus Caraealta, alii- quo Imperatores ob victos Sarmatas Sarmatici quoquo sint dicti. Sed sallitur. Nam ut e. c. Maxi-inianus Galerius apud Eusebi iam in libro viri. H. E. iocuntio Ciar Picus maximm, sexto Armonicus maximus appellatus est, quod his Carpos, sexies Αrmenios devicisIet, ct ob ca cognomine Carpici iterum, Armeniaci sexies a militibus esset.honoratus, sic Constantius somnus Sarmatistis ab exeris ei tu suo publice cognominatus est, quod bis Sasematas proelio superavisset, et antea ob aliam ex eadem Gente relatam victoriam cognomen Sarmatici milliari acclamatione accepisset. Somnus Sarmaticus, VcI secun a Sarmaticua, suam ita Ammianus cum editus tum scriptus loquiturὶ una eadem que res eli. Nec Verba A. Marcellini aliter quam dixi, sunt accipienda. L. I 8. C. s. 3. IS. Regionem cui GRADIii sol Pulas nomen est, ubi termimiles, lapidos Agamanno rum est Bur tutiorum consula in inguebomi, salio putat Lindenbrogius esse Pulas, castrum ici agro Trevirico a Dii maro memoratum. Quippe regio stipes rarium Mei PGMε trans Rhenum polita erat in tua otia GErmania, et inter Alamannos ac Burguu
76쪽
dios vel Burgundiones, Gentes Germaniae Transis rhociatias iacebat: ut aperte docet Ammianus iasibi o xv m. ac xxVm. At Palaa Ditinari, castrum ..erat cis flumen Rhenum in provincia Galliae Belgica prima: quod Di tmarus in libro vi. tradit αTrooire retia a seram Rogem munitionibus ma-
tum est . . L. 19. C. 6. f. 7. armaturam Galloriim Francorumque confundit Lindeo brogios, et quia Ammianus ibi Gadi Iecuribus gladiisquε Iuccinctos de- seripsit, laudat Apollinarem Sidonium, et Procopiuin, ac Agathiam: qui Frangorum securos ancipites vel bipennes, vulgo Franciscas a Geu te cognominatas, et hallas lanceasve quae angones VOCaban tur, descripsere., L. II. E. 15. 3. 6. de Constantio Aug. Uxorem citatem praegnantem reliquit. Undes edita Posuma, etc. Ad ea Ammiani tu libro xx I. verba ista Linde obrogius adiecit, et quidem post editum pridem Ammiauum Ibum: Anta Consantium obliso eius
διοι βίου μείνασα Isoc de Eusebia uxore Constantii Λ. vere prodidit Zonaras: quae Regina E ebia, quod Miserat, seritis dicitur et Ammiano in libro xvi. At idem nihilominus tamen in libro xxI. c. 6.9. 4. scribit, Tauro et FIorentio Coss' anno Christi ccc. I I. Constantium Antiochiae Musinam forni tum esse conmmm, amissa iampri m Eusebia
quam eodem anno moriens Praegniantem res querit. . Eius filiam pollumam, nomine patris Constantia in appellatam esse: quam parvulam nun sinu, nunc lectica secum Procopius tyrannus circumtulerit, et quae postea adulta Gratiano A. nu plerit; sicuti in libris xxvi. et xxix. Marcollinus narrat. Distinis silendae ergo suerunt duae minimum Constantii Α,
Πxorta: prior Eusebia sterilis; posterior Faustina,
77쪽
ex Constantio A. mater Constantiae A. quae duae Augustae eum ab Ammiano diseriis verbis non somel di Itinctae fucrint, ab homine qui Ammianum observationibus suis illulirabat, ignorari aut confundi non debuere. L. u8. o. 5. 3. 6. Gruthungos Ammiani, quos Vopiseus Gaiahiannos, Claudianus GOMunnos, Zois. 1imus Prothingos mendole vocet: a Sidonio Vit nisgos: ab Ammiano ipso in libro xvri. Iuthungos ainpellari ait Lindenbrogius, et unos eosdemque sibi videri: Gruthungos vel potius Greuthrangos Gentem Gothicam, et sil vos seu mi vos, nationem Alamannicam IongisIime a Greutluingis distantem
eonfundens. L. 28. c. 5. 9. II. Ammiani ex libro xxvm. veristia haec laudat Lindenbrogius : Sobsesm se esse R manam Burgundii sciunt. Tum addit: Do Bumnuntatis hoc ea nua Merum Pulare se , quatenuae in D Orum fratrum ρο uli Rom. se s successorum Ouo numine a fratre meo in Notis morito reprehenditur. Quippe nondum cis flumen Rhenum in Sequanis et Aeduis aliisque Galliarum regionibus et provinciis ledem ceperant surgundii vel Burgum dioties , scd trans Rhenum adhuc habitabant, quum' Ammianus scribebat Historiam: quos Burgundiones nou nili Honorio et Theodosio iuniore Princupibus Rhenum transisse perpetuae possessionis causa et Lucio M. G. Consules anno Domini cCCc. TIII. post Valentis A. mortem xxxv. Partom Galliaes Maeno pro inquam armis obtinuisses Tiro Prosper et Cassiodorus Senator in Chronicis tradunt. Quod autem ibidem ait A. Marcellinus, Burgundi , qui ceteris omnibus Historicis Biar indisnos vocantur, D
finarum finiumque caussia Agamannis fames iurgasse: sic explicat Lindenbrogius, ut dicat harum salinarum meminisse Iohannem Sarisberiensem ita epistola 296. hisce verbis : Giurem sepeliatur in
78쪽
Falinario Aes orum. In quo sui lina ilis est, et uti
supra, graviter c rat Linde brogius. Nam ut amiabo populi, Alamanni et Burgundiones aetate Α. Marcellini trans flumon Bhenum sedes adhuc suas hahebant: sic jaliniae ab Ammiano memoratae, in utriusque Gentis conlinio traiis Rhenum quoque positae erant. Ac Salinos eis Bheuum erant in Sequanis, cum Lodone Salinario et castro Salinensi, nihil ad saliuas istas Transrhenanas, de quibus Alamanni et Burgundiones inico se pug Dabant, ulla ratione pertinentes, duobus puteis Iallis illulires : qnas Satinas Iohannes Sarisbori sis Salinarium Aseduorum vocavit, cum Satin rium Ssequanorum appellare debuisset. diam ullas in Aeduorum sinibus, hoc
est in pago Augustodunensi, in Cabillonensi item,
et Matisconensi, se div cruensi salinas esse non novi. Et do Liuileti brogio hae ienus: quae solo amoraveri impulsus adnotavi, ac fl udiolos adni nui, nequis minimo praemonitus, eosdem tu scopulos linis prudens ac lucaritus incideret. Habes, eruditρ ot candide lector, Ammianum celeberrimum Historicum, in quem totos monias vigi uti mo assiduo impcudillo non pocultet. Habeaeditionem noliram, tempore quidem novissimam, sed certe tamen si fas est dicere omnium primam. Quippe lingula ac universa cuncta in priorum editionum bona complectitur; earumdem vero vitiis caret: plurima praeterea Optima et maxima ac Peria quam utilia contiuet, quae ecteris omnibus desunt.
Quo nomine sui spero) commendauda, ut apud posteros tamam est aliquam meritura. Fruere igi
79쪽
IN PRIOREM AMMIANI MARCELLINI EDITIONEM.AηΜ1ANus Marcellinus Antiochiae genitus suit, parentibus ut coniicere eli nobili stimis. Ipse admodum adolescens inter Protectores Domesticos militavit. Quo maxime avgnmeuto eius nobilitas d Prehenditur. Ducum enim, Comitum et Magistrorum militarium filii in eam scholam resereban- Ur. Itaque et Constantius Chlorus, et Iovianus,
qui postea Augusti fuerunt, et Gaudentius Actii Pater, qui post ad Magisterii oquitum culmen pervcnit, a Domesticatu militiam exorti laut. Ac ceteri quidem milites in votis habere consueverant lianc militiae promotionem, ut Protectores serent,
quemadmodum scribit Paulinus in Epist. 59. Maria cellinus vero noster ab eo loco militiam aut picatus esi adolescens, ad quem vota nobilium iuvenum agdesideria adspirabant. Cum autem hic mos esset, ex Douaelticis Protectoribus alii in Comitatu consisterent ad Imperatoris custodiam, alii cum Magistris militum per varias orbis Romani provincias mitterentur: quod in Adnotationibus uberius explicui in Marcellinus noster cum Ursicino Magistro equitum missus est in Oricntem, eidemque a Constantio Aug. obsequi est iussus: tit is, semet scribit libro xiv. Ursicinus autem a Constantio ad tutelain
80쪽
Orientis destinatus est anno Natalis Dominici 55o. ut elicitur ex libro xviar. Postea Vrficitio iusta Imperatoris Mediolanum accito, Marcellinus quoque noster una cum eo ita Italiam venit, Consulatu Constantii septi ino et Constantii Galli tortio, qui annus erat 354. Natalis Dominici. Anno autem sequenti, cum idem Urticinus ad opprimendam Silvani tyrannidem a Constantio mitteretur in Gallias, Ammianum Marcellinum una cum aliis spectatae industriae Protectoribus secum duxit. Exstincto brevi Silvano, Ursicinus aliquamdiu detentus est in Galliis: tandemque a Constantio Sirmium evocatus, paullo post reddita N agisterii dignitate iti orientcm remi illis est, iuncto ut antea Marcellino.
Ibi quae Marcellinus noster gesserit, quibus in proeliis obsidionibusque versatus sit, quas legationes obierit, satius ac iucundius fuerit ex ipsius Daris ratione quam nostris verbis discere. Post obitum Constantii Iulianus rerum potitus, ingenti apparatu bellum intulit Persis. Cui expeditioni se interfuisse Marcellinus noster assirmat. Valentiniano deinde et Valente regnantibus quid egerit, aut ad quam dignitalcm promotus fuerit, quoniam ipse tacuit, obscurum est. Vidotur tamen, si coniicere licet, tum relicta militia ad otium se eontulisse. Certe Valentis temporibus quin Antiochiac quam eius patriam fuisse dixi) commoratus sit, dubitari noci potest. Nam in libro xxix. c. I. ubi coniurationem illam Theodori commemorat, quae Antiochiae patefacta fit ut et vindicata est, his verbis utitur Et quoniam aes lici pos cruciabilis pomas Micimus multos, fummatim squia nos penitissima gesorum memoria fugit) quas recoloro postim , em Dir ab Demus. Quibus accedunt ea quae infra dicit tu eodem libro, et in lib. xxx. Gratiano demum ac Valentiniano I toro et Theodosio simul impcrantibus, Marcellivus Oriente relicto Romam mi-