장음표시 사용
261쪽
aro De Imitatῖοue Chri utua , ad ostendendum divitias bonΙ-tatis tuae in vasa misericordiae,etiam prCter Omne propriunc meritum di- , gnaris consolari servum tuum supra humanum modum . Tuae enim consolationes non sunt sicut humanaeconiblationes.
conferres aliquam coelestem consolationem λ Ego nihil boni egisse me recolo , sed semper ad vitia pronum, di ad emendationem pigrum fuisse . Verum est, & negare non pessum . Si aliter dicerem , tu stares contra me , di non esset qui defenderet . Quid merui pro peccatis meis , nisi infernum , & ignem aeternum p In veritate confiteor , quoniam dignus sum omni ludibrio , & contemptu , nec
decet me inter devotoS tuoS commorari . Et lichi hoc aegre audiam , tamen adverSum me , pro veritat: Peccata mea arguam, ut 1acilias misiericordiam tuam merear impetrare.
. Qgid dicam reus, & omni consulione dignus, seu plenus λ Non habeo os loquendi nisi tantlim hoc verbum: peccavi Domina, peccavi e miserere mei,ignosce mihi.Sine me paululum , ut plangam dolorem meum, antequam vadam ad terram tene-
262쪽
Liber III. p. LIL DK ibrosam , & opertam mortis caligine. Quid tam maximh a reo , di mi sero peccatore requiris , nisi ut conteratur, & humiliet se pro delictis suis in vera contritione, & cordis humibliatione nascitur spes veniae , recon ciliatur perturbata conscientia , rem paratur gratia perdita, tuetur homo a futura ira, & occurrunt sibi mutuli in osculo sancto Deus , di poenitens
4. Humilis peccatorum contri tio acceptabile tibi est, Domine, sacrificium, longe sita vius odorans in conspecto tuo , qukm thuris ince sum. Hoc est gratum etiam ungue tum , quod pedibus tuis infundi voluisti, quia cor contritum ,& humiliatum nunquam despexisti . Ibi est locus refugii a facie irae immici . Ibi emendatur, & abluitur quicquid aliundE contractum est, Oc inquinam
CAP. LIII. Quod gratia Dei noumiscetur sapientibus terrenAE .
a. mPILI , pretiosa est gratia
extraneis rebuS,nec consola iunibus terreni. . Adicere ergo
263쪽
oportet omnia impedimenta gratiar,si optas ejus infusionem suscipere. Pete secretum tibi, ama solus habitare tectini, nullius require contabulati nem : sed magis ad Deum devotam effunde precem , ut compunctam teneas mentem , & puram conscientiam. Totum mundum nihil aestimat Deo vacare omnibus exterioribus antepone . Non enim poteris mihi
vacare , & in transitoriis pariter delectari . Λ notis , & 1 eharis oportet elongari , ct ab omni temporali so- Iatio mentem tenere privatam . Sic obsecrat Beatus Apostolus Petrus, ut tanquam advenas, & peregrinos In hoc mundo se contineant Christi fideles a carnalibus desideriis , qum militant adversa, animam. a. o quanta fiducia erit mortis tuto,quem nullius rei affectus detinet in mundos Sed sic segregatum cor habere ab omnibus , aeger necdum capit animus , nec animalis hortio novit interni hominis libertatem . Α tamen si verὰ velit esse spiritualis,
oportet eum renunciare tam remotis , quisa propinquis r & nemine magis cavere, quam seipso . Si temetipsum periecte viceris, caetera facilius subjugabis . Persecta victoriagit
264쪽
Liber III. Cap. LIII. a. aest de semetipso triumphare ' Qui
enim seipsum subjectum tenet , ut feri sualitas rationi, & ratio in cunctis obediat mihi, hic verE victor est sui, & Dominus mundi. . Si ad hunc apicem scandere gliscis, oportet viriliter incipere, di
Iecurim ad radicem ponere, ut evellas ,& destruas occultam & inordinatam inclinatione ad teipsum,& ad omne privatu,& materiale bonum.Ex
hoc vitio , qubd homo sempetipsum nimis inordinat diligit, penὶ totum pendet , quicquid radicaliter vincendiam est. Quo devicto,& subacto ma- Io , paX magna , & tranquillitas erit
Continub . Sed quia pauci sibi ipsis persecte mori laborant , nec plenὶ
extra se tendunt, propterea in se implicati remanent, nec supra se in spiritu elevari possitnt. Qui autem libe-xh mecum ambulare desiderat,necesi Ue est, ut omnes pravas, & inordinatas affectiones suas mortificet, atque nulli creaturae priVato amore concu
265쪽
CAP. LIV. De diversis motibus nain tura , O gratia. a. IT' ILI,diligenter adverte m et tus naturae, & gratiae ,quiae x valde eontrarie, ac subtiliter moventur: & vix nisi 1 spirituali, di intimh illuminato homine discernuntur . Omnes quidem bonum appetunt, & aliquid boni in suis dictis , vel factis praetendunt: ided sub spe ete boni multi falluntur. Natura caI- Iida est, & multos trahitr illaqueat, di decipit et & se semper pro sine habet . Sed gratia simpliciter ambulat, ab omni specie mala declinat, fallacias non praetendit, & omnia puct Propter Deum agit, in quo & finaliter requiescit. Σ. Natura invitZ vult mori, nee
premi, nec superari, nec subesse , nec sponte subjugari. Gratia verb studet mortificationi propriae , resistit semsualitati, qutrit m ici,appetit vinci, nec propria vult libertate iungit sed sub disciplina amat teneri , nec alicui cupit dominarit sed sub Deo semper vivere, stare, & esse: atque prop-rer Deum omni humanae creaturae humiliter parata est inclinari. Natu-
266쪽
Liber In Cap. LIV. M yra pro suo commodo laborat, di quid I cacri tibi ex alio proveniat, attendit. Gratia autem non quid siba utile , &commodum sit: sed quod multis proficiat magis considerat. Natura libem ter honorem, & reverentiam accipite Gratia verb omnem honorem & gloriam Deo fideliter attribuit. 3. Natura confusionem timet, di Contemptum e Gratia autem gaudetvro nomine Iesu contumeliam pati. Natura otium amat, & quietem corporalem: Gratia vero vacua esse non
votest , sed libenter amplectitur la-horem . Natura quaerit curiosa habeo
se e Gratia vero simplicibus delectatur , & litantilibus, aspera non asper- Datur , nec vetustis refugit indui pannis . Natura respicit temporalia, gaudet ad lucra terrena, trinatur de damno, irritatur levis injuriae verbor sed gratia attendit aeterna , non in- . haeret temporalibus, nec in perditione rerum turbatur, neque verbis durioribus acerbatur o quia thesaurum
suum, & gaudium in coelo, ubi nil perit, constituit. 4. Natura cupida est , & libentius accipit, qukm donat: amat propria , di privata et Gratia autem pia est,
267쪽
21 6 De Imitariove Christi est, ct communis , vitat singularia,
contentatur paucis , beatius date Judicat, qiar acciperet. Natura inclinat ad creaturas , ad carnem propriam,
ad vanitatem , & discursus; sed gratia trahit ad Deum , dc ad virtutes, renunciat creaturis , fugit mundum, odit camis desideria , restringit evagationes . erilbescit in publico ap. parere. Natura libenter aliquod si latium habet externum , in quo dei
ctetur ad sensum a sed gratia in solo
Deo quaerit consolari , dc in summo Eono delectari super omnia visibi-l ia sy. Natura totum agit propter luctum , & commodum proprium, nil gratis iacere potest , sed aut aequale, aut melius,aut laudem, vel favorem pro bene lactis consequi sperat i de multii in ponderari sua gesta, &dona concupiscit. Gratia Verd, nil temporale quaerit, nec aliud prςmium qu 1m Deum solum, pro mercede postulat rnec ampli lis de necessariis tempora-hbus desiderat, nisi quantum haec sibi ad assecutionem aeternorum Uaetleant deservire.
6. Natura gaudet de amicis multis , di propinquisu gloriatur de nobili loco, et ortu generis: arridet po-
268쪽
tentibus, blanditur di vitibus, applaudit sibi similibus . Gratia autem &inimicos diligit , nec de amicorum turba extollitur, nec locum , nec o tum natalium reputat, nisi v rtus ibi major fuerit r favet magis pauperi,qulim diviti , compatitur plus innocenti ,qulim potenti, congaudet Vera ci,non fallaci, exhortatur semper bonoS, meliora chlirismata aemulari, &Filio Dei per virtutes assimilari . Natura de deiectu , & molestiaci tb Conqueritur : Gratia constanter tertinopiam. 7 Natura omnia ad se reflectit . Plo se certat, & arguite Gratia autem ad Deum cuncta reducit, unde originaliter emanant i nil boni sibi adscribit, nec arroganter praesumit, non contendit, nec Iuam sententiam
aliis praesert: sed in omni sensu, di
intellectit aeternae sapientiae ac divino examini se submittit. Natura ap- vetit scire secreta , & nova audire, vult exterius apparere , & multa per sensus experiri r desiderat agnosci, Magere, tande laus, di admiratio procedit. Sed gratia non curae nova,nee Curiosa percipere: quia totum hoc de corruptionis vetustate est ortum,cum
nihil novum , & durabile sit super
269쪽
terram. Docet itaque sensus restringere,Vanam complacetiam, & ostentationem devitare, laudanda , ct digne miranda humiliter abscondere ;R. de omni re , di in omni scientia utilitatis fructum,atqueDei laudem, ac honorem quaerere , Non vult se nec sua praedicari ; sed Deum in donis suis optat benedici, qui cuncta ex mera chalitate largitur . 8. Haec gratia supernaturale i men , & quoddam Dei speciale donum est, & proprid electorum signaculum,& pignus salutis aeternae: qua hominem de terrenis ad ecelestia amanda sustollit, & de earnali spiritualem facit . Quantd igitur natura amplius premitur, & vincitur, tan- id major gratia insunditur : &quo tidie novis visitationibus interior homo secundam imaginem Dei reformatur , M CAP. L U. De eorruptione naturae, o emacia gratia divina. a. OMINE Deus meus, qui
concede mihi hanc gratiam , quam ostendisti tam magnam,& necessaria
270쪽
ad salutem r ut vincam pessimam naturam meam,trahentem ad peccata, o in perditionem.Sentio enim inca me mea legem peccati contradicen,
tem legi mentis meae , & captivum me ducentem ad obediendum sensualitati in multis r nec possum resistere possionibus ejus,nisi assistat sanctissima gratia tua, cordi meo arden ter infusa. Σ. Opus est gratia tua, & magna
malia,ut vincatur natura,ad malum
temper prona ab adolescentia sua. Nam ea per primum hominem Adam lapsa, & vitiata per pecca tum,in Omnes homines poena hujus maculae descenditi ut ipsa natura,quae bona, et re tali te condita fuit ; pro vitioram, & infirmitate corruptae natura ponatur, eo qubd motus ejus sibi relictus, ad malum, & inferiora trahit. Nam modica vis , quae remansit, est tanquam scintilla sua dam latens in cinere. Haec est ipsis ratio naturalis, circumsuta magna caligine, adhuc iudieium habens boni, & mali, veri, falsidue distantiam r licet impotens si ac implere omne , quod approbat enec pleno jam lumine veritatis , nec sanitate affectionum suarum po