장음표시 사용
101쪽
ri ubet legatario, aut damnum ex re vitiosa nis- l . Neost adlum GHae supμ. d ch. 63. iam . tam
Een meten en Provincialen Risis dee. 54. Sitiis vari
- pνomisit, di ad i. 4. C. de inclis multarum, Pa tum voet ad print. Ins. D. M 19 ti . oe jure num. uit. Burgundum ad conpun. Hod . rracf. 9. Rh-ΡIpon lib. 7. rh. 7. arrest. 55. D norit i lariss. D. Uitrarium in Inuisurion Mo DHς publiei Ndimans Germani. t Iib. 5. cap. II. er re. I. praecipue M. Et quo modo mediante pretio & titulo emtionis multi in Belgio vasalli tui isdietionem di merum imperium, etiam delicti gratiam faciendi potestatem impetraverint, patet ex iis, quae occurrunt in aeo omnintie opis erimine, ius this van Ron nisisti anno 157o. an. I 4. ac mul. seqq. & plenissime tractantur apud C. Anton. Matthaeum da jure gladi eap. 5. er multi σὐeqq. prolixissime denique de alta seu summa, modia. dc ima iurisdietisne materiam euplicuerunt Plinres haud ignobiles consuetudinum explanatores: Cho pinus ad leges Andium tot. I b. I. Chassanaeus nae
ibit Mepibisae n. 46. Exercetur iurisdictio in eps tantum, qui lumin territorio, vel ibi bona habent, sic ut vel parsonae veI bonorum intuitu subiecti sint: si enim ra- trino personae suae subsint, recte iudex iis jus dieit. etiam de rebus extra territorium sitis. Plane si quem
nec personae nec bonorum respectu suberae constet,
extra territorium ius dicendi impune non paretur, Lult. f. h. t. ac iure fecisse eenseri debet, qui ab a terius loei magistratu aut apparitoribus di ministris ejus extra territorium eius in loco alio vim aut aggressionem Passus, sub obtentia dc fiducia magistratus violenter resistit. Fabius de Anna Matthaeus G
ratione eti m saepe condita per ordines generales placita, quibus incolae pagorum, urbibus Per nostrates devictis respondentium, prohibiti ullis parere mandatis aut iurisdictionibus nostium, sed tantum indinum, qui ipsas urbes Suis praesidiis. tenebamiae possidebant, Dol. 2. Naeirorum HolL pag. II 69.ου seqq. usqne: ad P . it M. sufficit autem, in initio aliquem suum iurisdictioni suppositum, licet pendente lite per migrationem, aut dignitatis mutationem, vel incrementum subesse desierit, L pen. r. h.
t. I. ia fuit porreaquam 7. . de judis., 47. Est tamen casus, in quo praeses rogatas In suo territorio iurisdictionem impertitur adversus eum, qui in praesidis alterius moratur provineia, favore libertatis, L mis tanetum St. V. ted Articul iam n 7. Z comm. tib H. Sunt de casus, quibus exima suum territorium exiitens magistratus iurisdictionem exercet. Sic proconsul in aliena provincia iurisdicti nem voluntariam, L 2. 1 G etf. preeonsui. O L
satiῆ et singulari jure per Albertum Bavariae ducem
tollandiae eomitem Delphensis urbis praetori concessa pote ras apprehendi sceleratos totis viginti decempedis extra urbis territorium, vide consuli. Iurisc. Hoth par. 5. coni L aE. 224. Neque etiam novum, tuenti, atque ita iurisdictionem exercet. Iussui huiesi non pareatur per haeredem, aut rei Mitiosae dominum, adigit eum cogidque prator ad decreti implementum missione in pos, essionem; quam dum facit
ad cautionem contumaci extorquendam, actum imperii cc ccercitionis exercere dicendus est. SedI si ne sie quidem cavere lussus induci possit, ut G at, verum ex adverso missum a praetore admittere detrectet, rursus praetor missum, at non admissum jure potestatis suae inducit in possessionem manu mi litari, atque ita exsequi dicitur decretum suum, quo usserat, ut in Messionem itat is, cui contumaciter non cavebatur, δ. P. Decretum ergo missionis in posses, ionem est imperii, in quantum interponitur ad extorquendam cautionem a praetore in malam; rursus idem illud missionis decretum jurisdictionis actus
est, in quantum praetor ad decreti istius impleman tum suo utitur imperio die potestate, per inductionem in possessionem manu militari intercedente. Laeve
vero est, quod iam dictis reperitur , ine re in juret Ostro perinde accipi, ac si diceretur unum idem veo eo si e dolo fraudem inesse L Deir genrium 7. V. M ii fatidandi io. is tactit. Esto enim, quod
isthoc in exemplo verbum, in tre , eo sensu Valeat iramen, cum abusiva prorsus atque insolita ea verbi
messe sis nificatio sit, ad easus alios in dubio haud porrigcnda; non sane ad imperium ec jurisdictionem, in quibus neque ulla tali evidentia naturani constat, quia unum iconiue sint, atque quidtim natura Cer tum es si isti de Irauini in solo nomine, non re di
verSitatem eMei neque hanc verbi inesse interpretationem patitur alterum ei simile, puta, cohaerere imperium iurisdietioni cum ratio non patiatur, ut id, quod cobaeret, cum eo, cui haeret, dicatur idem.
45. Praetereundum autem non est, nostris ac gen
tium Plirarumque moribus iurisdimonem & imp rium saepe Considerati tanquam quid patrimoniale, quod rei, castro, territorio cohaeret , & una cum reprincipali etiam pignori obligari, ac ad .universales
aut particulares successores ducum, Principum, Co
mittam, baronum, nobilium, aliorumque similium iure successionis, legati, donationis, venditionis, permutationis, aut praescriptionis, transferri potest: cu- us etiam iurisdictionis, vellit rei incorporalis intuitu actio confessoria aut negatoria, interdicta uti possidetis aliaque retinendae vel recuperandae possessionis remedia locum habent adversus eos, qui iurisdictionis terminos excedunt, vel eam eXercent, quae ipsis non competit. Dividiturque vulgo barbaris d nominationibus ira atram, mediam dc bastam, ad quas revocamur omnia, quae iure Romano imperii iurisdictionis ac notionis aphellatione veniebant; naut alta quidem seu summa jus gladii merumque imperium complectatur; media tutelae dationes, muJctandi, subhastandi, annonae curandae , iudicum et
pendCrum, praetorum ruralium constituendorum jus; bassa vero seu infima causarum pecuniariarum cognitionem & definitionem similiaque contineat; licet in hisce subinde ita varient locorum singulorum usus, ut certa ac generat, definitione satis exacte comprehendi neque ri. Vide Gudelinum de fine n vis r. lib. 5. ca . is. in ' Argent um a conrnet. Britann. art. Q6. gl. a. Vinnium do furisdict. cap.
I. num. I. ω cap. 4. πum. 4. cap. di num. a. in
102쪽
ut ex tonsensu magistratuum, qui alioquin jure soli in aliquo loco , puta, civitate iurisdictionem habent , alii iurisdictionem ibidem exerceant, conces vi ipsis per magistratum urbanum territorio, ut ibi Meundum suam iurisdictionem judicent & exsecuti nem faciant in causis civilibus di eriminalibus ad notionem urbani magistratus haud pertinentibus. Se Magistratus Leydensis id indulsit praesecto de sup rioribus aggerum di regionis Rhenotandisia judicibus, Aeoo A tua schem de Hoemνad n en de Saae Lod n
g. i555 ω i5M. Idem magistratus urbanus Ilurustae in Flandria regionis Hessianae iudicibus intra
nianoram ath i6 Maii 165 , d. nol. a. placit. Holi. pag. i aes er 8. Quemadmodum autem extra territorium, ita& supra jurisdictionem suam ius dicenti impune non paretur, L iar. θ. b. t. dum sorte potestas iudiea
tis ad ea as, certam quantitatem haud excedentes, per leges aut consuetudines, ita adStricta est, ut nec prorogationem Patiatur: quippe quo casu sententia, a tali iudice supra eam quantitatem lata, nullius inomenti est, ne ad summam quidem concurrentem
iisque valitura. Etsi enim neglecta donationis insi-Duatio efficiat, ut ultra quingentos aureos facta liberalitas uuantum ad summam quingentos excedentem inutilis sit, sed ad quingentos usque nihilominus subsistat, L rancimus 54. C. de donation. id tamen ad sententias producendum non est, quippe quarum causa individua est, sic ut non possit ex uno judicio res judicata in partem valere, in partem non valere, I. in loe judicio a 7. f. famis. recis c. nisi diversa contineret capita, sibi invicem haud connexa, quorum quaedam, non omnia, superant Iudicis potestatem, arg. I. etiam xi patre 29. u. ex causa ι. f. δε minor. 25. qnnis l. quaeiam mutire si . . famin
ad I. uir. f. s. t. Quoties autem de quantitate ad iurisdietionem pertinente quaeritur, Semper quantum petatur inspiciendum est, non quantum debeatur, Lpen. in fit. U. h. t.
m. Quod si idem cum eodem pIuribus action ibus
agat, quarum singularum quantitas intra iurisdicti nem iudieantis sit, coacervatio vero Omnium excedat modum jurisdictionis eius, non coacervatae, sed singuia summae spectandae sunt, nee videbitur quid
esse supra iudieis iurisdictionem, L si irim H. U.
qua in tales ducitur assectione, Iniquum decernat, aut sibi ipsi per iniuriam adversarii prosit. Adeo ut
re corpora quidem ac societates mercatoriae speciali
privilegio munitae, de iurisdictione per maiestatem
donatae, recte ius dicant in eos, quos contra privia legia sibi coneessa negotiatos esse, aut aliud quide misisse constiterit, unde per Sententiam lucrum aut damnum ipgi accederet societati cum. in re propria iniquum admodum sit, alicui tribuere licentiam sententiae, i. qui iuνridiationi O. A. b. r. I. un. c. se quis in sua ratis. i icer. Lit e, o quo II. 9. pen. . ad Se itise. Trebeli. Consuli. iurise. Holl. pari 5.
e m. o.I. atque ita etiam acerrima quaedam de vi
latis societatis Indiae occidentalis privilegiis disceptatio toram ordinariis Urbis Amstelo lamensis iudieibus instituta suit, de qua ae paνt. 5. contuit. Mo lanae conpia. aba. oe m ip seqq. Adde tit. δε -- dic. n. 45.51. Aὸ versariis tamen consentiente, ut sibi suisque qui4 ius dicat, aut judex in. sua suorumque cau- Sa Sit, nequaquam absurdum ; cum nulla volenti fiat iniuria, nec ulla ra io sit, eur pater filio arbiter ex
compromisso esse posset, Ni ex esse eo coimensu non
posset, arg. f. quin Giam 6. A. de rece is qui a .recep. 6c de tali casu consensus de conventionis c
mode accipietur, quod in L in pridiatir 27. . de judiciis dicitur, is protir nego; ίς prater filium, τ0ur patrem judicem habere posse. Nisi enim ad venisarius consentiret, haud dubie vulga t* judicis suspecti exceptione se posset tueri, dc adversarii sui patrem aut filium iudie a declinare. Et hoc queque
consensus iandamento nititur, quod filius, imo filius- familias malistratus patrem haredem εduciarium,ae haereditatem suspectam dicentem, cogere potuit ad adeundum dae restituendum ἰ fideicommissario scilicet sponte talem filii semilias interpellante, nee suspicionis causam habente; cum patri nullum ex editione macta damnum luerumve esset accessurinn, L ige, a quo i3. V. υθ. Θ I. I 4. E. ad Senm Nic.
Trebiac Praetor tamen, si dubitetur, an ipsius sit iurisdiStio, de eo ipso cognoscit ae judicat ; ct hactenus sibi jus dicere videtur aestimans, an via Sit jurisdie io, L si quis ex aliena 5. de iudiciis, i. ex
quacumque a. U. ii quir in jur Doe. non iveris, in
voluntaria quoque iurisdictione nihil impcdit, quominus sibi quisque jus ilicat, ut ante monitum ex I. unc in M. V. de oe'. consulit, L ii consul. 5. S4. . de adopr. l. an apud so 5. I. si reguIm 2o. V. Mir. V. de manumist. vinae Denique si ipse Princeps
sit, qui superiorem non agnoscit, necessitatis ratio
A. r. nisi plures petantur quantitates ex eadem cau- l dictat, hunc sibi ius dicere, ut sibi Iesus ipse figit i
sa debitae, veluti plurium annorum usurae eiusdem lis: - 13-ζ-- c via R
sortis intuitu solvendae, vel plures eiusdem litis con- Sortes sint, sive *ctores, Sive rei, de una simul liti gantes re vel quantitate, summam definitam exe aetate : vel duplicibus agatur actionibus familiae erciscund e, eo uni dividundo finium regundorum , qaia, Gsi unusquisque de parte sua, iudieis . iurisdietionem non Superante litiget y tamen dc tota res in
judicium deducta est, de vel uni in divisoriis judiciis adiudieari potest, E. I. si Mem II. q. ult. U. b. r. Costallus, ex vulso DD. - ff. h. t. . Non etiam sibi vel suis quisquam recte ius dicit, non uxori, non liberis, noni libertis, non do
mesticis ceteris, quos Secum habet, ne ex magna,sie Prinreps inter fiscum ad se spes antem dc toga tarios super eaducitate legatorum judicas m proponitur, in L moxime 5. f. de his, quae in testam. Glent. Tiberius ipse ex persona servi sui haeres, inter se ae sexui sui substitutum' eonstituit, haereditat cininter se ex capite servi instituti, de substitutum et
quis eme portionibus dividendam, ι. er hor Vib nitie 4 i. f. do bae eae inrt. β. υθ. Dat:. de vul. susuit. 5a. Ad haec par in parem nullum habet imperium aut jurisdictionem, multoque minus in superiorem, sic ut ne voluntariae quidem iurisdie ionis actis apud eum cui par imperium est, veluti collegam, expedi ri possint i l. apud eum res mantimi es iani t,
103쪽
narra. L nam magii IraItiς 4. F. δε ν/eeptit qui aν- monio cujusque exIstens iurisdictio ad alios, vehit r. recep. L fudiritim M. f. G judiciis, L iuri alpecus aut ovile transire soleat. Perit insuper lapso
quo rue. V. pen. F. ad Senui c. Trebeli. ut tamen tempore, ad quod concessa erat, arg. I. consensuro
in actibus iurisdictionis contentiosae id fieri possit,ia. 9. ri oe judex 2. D. L eum, qui I S. v.
Fi sese pares aut superiores sponte subjiciant, E. f. l. F. h. t. quo pertinet, quod omnes magistratus 33. pen. f. ad Senat. TrebelI. Vide Aut usi. Imr-llege lata olim iussi suerunt se abditare, quod cumbosam axiom. furit tirusem. I74. ibique IID. Huldecemviri anno lapso detrectassenti sibi inagistra- consequens est, in casu quo duo sunt ejusdem terri-itum prorogantes, turbarum haud levium causa fuit,
torii domini, di iurisdietionem tanquam quid patri- I. S. F. Θ etim placuiuet M. f. δε μου. fu . planemoniale, pro indiviso habent ac exercent, non pos- sive Principis consensu ante finitum administrati se unum ex his suum socium jurisdictionis in eo ter-inis tempus de successione datum nulli licuit privaritorio delinquentem coercere, sed magis in hisce si-ita auctoritate sese abdicare, praesertim in pravinciis; nilibusque aliis potestatis superioris surisdictionem tum quia utilitas provinciarum exigit, esse aliquem, Spectare punitionem, arg. d. i. tb. C pon. f. ad per quem provinciales Sua explicent Degotia; tum 'eniatus e. TrebelL A r. GayI. δε arrenis cap. 4. etiam, ne illae rectore destitutae libidini malevolorumnum. T. Cancerius variar. resolvi. pan. a. eap. a. essent exstositae, L strin. ff. de .c. praeriae iunct. L H. 74. Qim vero magistratus unusquisque in suo tan- meminitio io. de ossis. Docos. ω legati. tum territorio imperium habeat, ae extra illud pro M. Cessat praeterea re catione eius, qui conee privato habendus sit, L praeses p onimiae in tuae A. κ. sit; dum vel mandans mandatum revocat, quod pot- c. prae iris, L in. V. de in. praef. ωγιι regula est, ex vulgata mandati natura, arg. I. ω quia 6. superior non impediet, quo minus inferior dignitate V. s. t. vel magistratui ante tempus successorem
magistratus in suo territorio iurisdictionem, coaeti irrineeps dedit, L diem fune o M f. ἀν- . assessor nem, dc e rei tionem exerceat in eos, qui in ipsi iam. I. Diacium rosiitυν M. ff. de iudisse, sie ut
territorio aut litem fovent aut deliquerunt, cum ipsillaesa maiestatis reus censeatur, qui de provincia, cum alterius territorii magistratus essent aequali vel ma-iei successum esset, non decosit, L quive de pronimiore praediti potestate. Idemque de ministris, ipso-ieia 3. . ad let. AL Maiest. Quae quidem eme rum mandato instructis, di ita peccantibus, statuen-itis & ademptri in hodierna quoque iurisdictione pa- dum est ἱ nisi aliud inter plures eadem summo Prin- tetimoniali lorum invenire potest; si quis enim n cipi subjectos, sed diversis ejus territorii aequali velitabilem contumacemque concessae iurisdictionis abu- dispari potestate prae sitos, auctoritate prineipalissum commiserit, sculeratos recipiendo, subditos o vel usu inductum appareat. vide Guidonem Pap.iprimendo, poenae loeo omni potestate oe iurisdicti ricis. 328. ibique Ranc bini ess ahortim notas. lιω- ne eum exuendum esse, sa ncitum fuit O Annantis opriai 2 deris. 9. de e imine, Iur: i. is Dan. Yon fratri' anno 157o. an. 53. Uluibus vero modis prohibetur iurisdietio, pilao. Quod tamen aliquando tum in Betrio, tum inra, per actuum variorum ad iurisdictionem spectan-lGallia rebus judicatis ita temperatum fuit in partemtium exercitia, per erectionem surcarum, exaetionem mitiorem, ut ipse tantum, qui abusus erat, exercitio Labellarum, ut loquunturi an per testes, an & sit inrivaretur, haeredibus eius post eius Obitum relicta uia res hic audiendi sint, aliaque vide apud Masear-iliberrima potestatis exercendae licentia; eo sere m dum de probationibus conclus. 9U. Illud non praeter-ldo, quo olim ob nimiam dominorum in Servos sa eundum, si inter duos praetor , Millivos, simile ivitiam & dominicae potestatis abusum non quidemque Iis sit de terminis di limitibus suae jurisdieti tin totum ipsis adimebatur ius quaesitum, sed vendi-Mis; eos suo. non publico sumtu, hane Iitem debe-itio iniungebatur, ut ita carerent potestate dominica, Te persequi, nisi illam ex ordinum, vel supremae autiqua suerant abusi, pretii tamen intuitu ius haberent provincialis curiae, vel camerae rationum deeret lillibatum, j. uis. Init. de hie, qui sui, vel astem --
Susceperint, instrue . Guriae supremae an. 95. νB. Roden rch de fine conjug. t ac . praei in. de M. Finitur iurisdictio morte eius, eul concessatuatur. dis sit. rit. a. es. 5. num. 17. ere in fine. est, quoties secundum Romani iuris principia ut iustJoh. Papon. lib. 15. ris. I. aν est. Io. Gregorius personale ossibus persona: Edhaerere consideratur: sic Pholosanus omag. Wis citatis libr. 6. cap. m. num.
ut etiam mandata jurisdictio morte mandantis eva- ώθ. Certe, eum iurisdictio sere hodie iure seudi com- Irescat, quoties ea Sum enit, antequam res ab eo, petat, ac praediis cohaereat seudalibus, isthaec in jacui mandata erat iurisdictio, geri coeperit, L ω quiairisdietione ob abusum adimenda mitigatio maxime G. ff. h. t. Etsi enim iudices pedanei, a praeside da- eonveniens est illorum populorum moribus, quibusti, soleant etiam in tempus successorum ejus dura- visum fuit, ne plicatis quidem ob delictum bonis cmre, et cogi Pronunciare, i. ---or o9.. V. r. m. ae iteris, publicari seudalla, tamquam a genere dc maj u istis non tamen ad mandatarios iurisdictionistribus profluentia. nequaquam ultimo possem i ac id pmducendum est; cum mandatarius Vieem man-icepto serenda, adeoque nec ex delicto eius. generi a dantis gerat, eumque repraesentet, ac iure eius etlfamiliae adimenda, arg. L eum qui L ff. de tu: HEI Potestate utaturi quae potestas, morte mandantis ex-loe relegarit, ut de Hollandiae usu Groitu manuae nae tincta, non ultra per mandatarium repraesentari γε-iis BD. μα lis. a. cap. O . num. 7. De Flandrico est. At iudex pedaneus, semel ex more iudiciorumiae Brabantino usu Christinaeus Dol. I. Geir. 5-. recte datus, proprio nomine agit quicquid agit, nec num. G. Adde Mesium de seudis cap. 16. num. M. dantem repraesentat, sed propriam notionem habet,l57. Responsa finisc. . Holl. para. L eomil. 4Do. ferae a vita vel morte dantis haud dependentem. Um-lia meae. Petrum Bori ia fudis Rosianae pari. 7. tit. Dius de iuri, HL . cap. I a. nu. a. Aliter sese res ha- r. cap. 9. n. 5. ου soqq. pag. miri 555. ω tiet. a. bet, si praedio adhaerens di in commercio & patria cap. a. num. II. reqq. pra. 559. ConvenienI quo
104쪽
luribus eorum, quibus plaeuit ob delictum & sel
niam vasallum quidem emolumento flaudi privandum, Sed ad haredes ejus, ipso extincto, intacta omnia jura reditura. Uti id de Gallorum πiure testatur δε-pon. 53. 8. rit. 5. arrest. II Charondas ID. a. r
56. Denique, ut praeseriptione iurisdictio Introdu-Ci potest, ita de praeseriptione contraria tolli. 27. Ad tuendam autem iurisdictionem varia edicta a praetore proposita. Primum est de albo corrupto, constituta in eum, qui dolo, non rusticitate corrupit, poena quingentorum, vel ut alii legunt, quinquaginta aureorum; quae populari in factum aetione Petitur, cujusvis intersit, album in usum totius populi ae singulorum propositum . non corrumpi. Si quis in aere non habeat, pelle fuit. Et pluribus eorrumpenti iis, praestatione poenae per unum facta, ceteri non liberantur, licet unius domini similia eorruperit ; secus, si familia tantum dedisset corrumpendi consilium, quo casu velut ex uno facto sum-ceret una poenas praestatio. Nec interest, ipse corru perit, an corrumpi mandaverit; nec, an corruperit, an vero in totum sugulerit; nec, an corruperit postquam illud iam esset propositum, an vero antequam
vel dum proponeretur, L ri quis M 7. l. 8. 9. H. h.
r. Uidetur autem haec in factum actio ad eos quoque e tendenda . qui vel Principum vel praesectorum praetorio edicta de quibus ris. de off. ρε f. prato io
corruperint, cum maiori instructi potestate etiam pati videantur tali corruptione in uriam atrociorem, ad minimum pari poenae genere coercendum. Cum vero moribus hodiernis pleraeque delinquentium poenae sint arbitrariae, consequens fuit, eos, qui Hinc pum aut ordinum edicta, curiarum portarumque valvis a iuxa, uti & edicta citatoria , aliaque publica
auctoritate in locis relebrioribus proposita programmata, liret non perpetuae iurisdictionis gratia, corruperint dolo malo, eviraordinaria coercitione pro modo admissi arbitrio judicis mulctandos esse. Im
et ad T. ia. Instit. Eo a Nioα num. 4. adeo ut ne dominus quidem, cujus res per errorem, tamquam ad Titium pertinens, proseripta erat auctoritate publica, impune dejiciat libellos proseriptionis assimos;
cum potius intercedere debet venditioni. Secus si privata tantum auctoritate Titius rem meam tamquam suam publice venalem proscripsisset; nam cum Nnumquodque naturaliter sie resalvatur ut ligatum est, ni nil impediret privatim avelli programma per eum, cuius in praeiudicium privatim a vim est: --hlice vero removeri, quae publiea ex potestate habuerunt initium. Sie enim quod privatus in no tro secit, privata licet rescindere auctoritate ι quod vero permissu praetoris saltum, non nisi eodem permittente tollere licet, L quemadmodum 29. s. r. f. ad I o. Aquin L ted ιν isto 27. f. do te est. γκα Drban. t. stuminum a . pri vers. quis ergo F. ἀναma. i feri. I. ult. V. r. ad ianuam a. F. quod vi aut eum ι similiter signa rebus alienis privatim imposita tollere domino rerum licet ἡ non item si judaeis auctoritate id sactum appareat, i. r. a. c. innum sic. rin uae auri. xj M. impon. alis ii, et ad I laniet. Tom. L.
quiςque juris in alterum statuer t. ut ipse eodem jure utatur.
ridit aut impetravit e D cui noceat attessorum, imorum , procuratorram, suom amictas , sim'
aequum MI ιniquum eris, isto uti jure reto rion; r. I. Um novum non esset, uti magistratus vel gra a tia, vel odio, vel pretio corrupti, vel prece exorati, actionem dantes, vel exceptionem admittentes, quae danda aut adm7ttenda non erat, vel novo& insolito more iudicii formulam captiosam praescribentes, erubescenda varietate pro arbitrio iura iustitiamque , quantum in se erat, immutarent; nequiminus pecearent, qui talia a magistratibus petebantae impetrabant: hisce merito per edtinim praetoris cursum fuit, ac cautum; ut si vel magistratus ius novum statuisset, vel a magistratu privatus impetrasset, poena laco tum ipse, tum haredes elus eodein
jure deberent uti, l. i. V. t. L ri quis 3. quo
autem 5. h. t. licet enim amones poenales Contrae haeredes non dentur, seu inchoentur, L eonfristitio
nibus 55. f. δε oblis. Θ o. F. . I. Inuis. is per t. ει remor. action. I si tamen poenae semel in devinctam statutae sint, sicuti in hac materia iuris vel ris seu communis dispositio ipso jura protinus den stata fuit ius novum dantibus aut impetrantibus j n hil impedit, quominus deinceps in haeredes continuentur. duo fundamento etiam nititur, quod, cum res ob fraudatum vectigal ipso iure cadat in commissum, & statim desinat eius esse, qui fraudavit, defuncto fraudatore ante Iitem motam, fisco nihil minus ipsius rei perseeutio adversus fraudatoris hae redes concessa est L commissa I . f de publican. ου Dert sal. ut moinde aliud in pinnis sententia judicis adnue infligendis. aliud in iis, quae ipso iure impositae, obtineat. Adde Hugonein Grotium in Responsis iuriscons. Holland. part. 5. Dol. a. contil. I M. in Me. Ant. Matthaeum δε auctionibus Γb . a. ea 4. num. M. anto meae. Donellum ad n unis. C. Mae lictis risuo. in quantum bae eis reneamur num.
a. Utitur autem quisque iure novo, quod dedit vel obtinuit, non tantum ad laesit sed di alterius cuiuscumque petitionem, L si quis I. V. haec- 'aena 2. . b. t. sie ut huius pomae perlecutio popularis vl-deatur. Me mirum cum populi totius intersit, leges
inviolatas servari; quas tamen contraria .velut conruetudine mutari malingeretia, si frequenter Ius no
105쪽
vuin impetraretur. Plane in hisce assessorum suggestio
ipsis, non praesidi damnosa est, L hoc eri te a. f.
s. t. de tutoris, curatoris, procuratoris i niti milias impetratio neque pupillo, neque minori, neque domino, neque patri nocet, nisi dominus, pesterve id
mandasset aut habuisset ratum, L si quis 3. F. si proti tirator 1. V. si filiu3 4. d. b. r. Liti nee fideiussoris impetratio reo principali nocet; liret ex adverso impetratio per reum prineipalem iacta fidei
fori praeiudicet, L si quir I. β. si is, pro quo S. f.
h. t. arg. i. mora rei A. de v bo . obligat. 5. Cessat tamen haec poena, si magistratus, ius novum statuere volens, impeditus suerit, aut decreverit adversus iurisdictioni suae non subjectum, I. I. In sine f. b. t. vel privatus postulaverit quidem, sed non impetraverit i neque enim hic conatus puniem ius fuit, cum iniuria essectum non habuerit. Impetrasse tamen nocebit, licet impetrans iure novo non fuerit usus, I. I. l. s; quis 5.ν-ν. b. t. si modo simul postu Iaverit, ae l. 5. m. Similiter ex hoe edicto non tenetur, qui contra eum, per quem ius novum datum aut impetratum fuerat, eodem j re usus suit ἔ cum non peccet, qui quid agit edicti auctoritate munitus, L uis. f. b. t. Nec is, qui hujus edicti auctoritate poterat non solvere, si solverit, repetitionem habet, eo quod naturalis subest
bligatio. inhibens indebiti condictionem, L 5. V.
4. Summa autem aequitate sussulta est huius edicti dispositio : qui enim asperi abitur, aut indignabitur , idem ius sibi dici, quod ipse aliis dixit, vel
diei effecit, L l. pr. A. h. t. iniuria certe non est
ut ait Seneca 5. de Da cap. λ. in pati, quod prior
feceris . Huiusque tituli sundamento nititur vulgatissimum jus talionis Bc retorsionis, quo magistratus sive rogatus, sive sponto ex ossicio, factum, quo persona aut res laesa est, simili facto pensat, ad iuris sui publici, aut privati iuris subditorum tutelam.
Quod , uti iure divino multisariam probatum , G
21. de iure Romano Olim in iniuriis, nec non publieis in accusationibus vi subscriptionis in crimen, aliisque multis usurpatum fuit; ut patet ex A. mna I. rauit. Eo iniuriis, L nultas a. C. de exhib. ert nimiit. Nisi I. ult. C. de accusationib. I. si cui strae accusation. t. cum in es Q. F. de pactis, I. cum haereditar D. r. δε - in. er γνic. tuων. H. MAtius f. si remit. vindie. ita & hodie in quamplurimis publicis privatisque negotiis usum habet; neque
dubium, quin Princeps quisque de legislator ex iuris rigore possit alieni Principis subiectis talia onera imponere, talia denegare beneficia, talia denique jura in universum in eos eorurnque bona exercere,
qualia ille Princeps alter aut legislator in Prineipis
retorsione utentis subditos censuit exercenda. Uti id multis exemplis ac casibus demonstrat Berlichius Memn practicis. pan. 5. conclus. 5 l. Wraemiactas starat. RundeLI. b. .l. In sene. Hahpius ad IV sembeeium ae loco. Sed quia exempla omnia ab illis recensita non pari nituntur multatis de prudentiae in . legislatore requisitae ratione; rectius fuerit gen ratus concipere mulas ac requisita, quibus concurrentibus iustum videri potest remedium retorsionis. 5. Ante omnia ergo id observandum puto , non
alias posse iuri retorsionis locum esse, quam si is,
adversus euias subiectos Prineeps alter aut magistra tus ius illud exercere desiderat, tale quid in hu jus subiectos iam constituerit ; at nequaquam, si non ira huius, sed tertii subjectos id fuerit decretum. Qua
ratione si Lipsienses a suis nundinis arcuerint Fran eos tenses, hi quidem eodem iure Lipsienses a nundinarum suarum communione arcuerint, at neutiquam Belgas extra partes positos, di tum Lipsiensibus, tum Francosuriensibus ad vias nundinas adi tum commerciique iura praebentes. Vide Bollahit
pari. 5. eonetur. Ol. n. 27. 28. Deinde regulariter
haud admittendum hoc ius, quoties non in odium aut invidiam peregrinorum, ius quoddam durius riagidiusque constitutum est, sed gςneraliter in omnes sive subditos, sive exteros, Sic ut non alio laco habeantur, aut iniquiore iure exteri, quam cives. dc indigenae domi fruantur. Non enim extranei iustam quandam sibi merito finxerint indignationis causam, eum ipsis eodem cum civibus iure uti Iiere. Iacob. Τ mingius ae e s. G. n. 6. Cum ergo per Hollandiam vigeat tributum eartis pretii quadragesim in immobilium venditionibus, ut di vicesimae in coli teralium dc extraneorum successione ad sublevandasHei angustias, sive Hollandi emtores aut venditores
successores e universales, aut particulares fuerint ,
sive peregrini illis in locis seventes domi ellium, inruibus huiusmodi tributa ignorantur; durum sane
ierit, Hollandis emptoribus, aut successoribus in immobilia defunctorum bona, sita in locis tributi huius usu earentibus, imponi hanc vicesimae aut quadragesimae necessitatem. Inficias quidem non eundum, quin summo iure loci cujusque Princeps id possit constituere, ne plus peregrini inde auferant, quam Prinreps ipsorum patitur a peregrinis ex suo territ rio aliorsum deserri; ut ita ipse suos subiectos peregrinis, vel potius per rinos suis subiectis aequet, de emeiat, ne melioris sint conditionis peregrini, quam cives proprii. Qua ratione Saxoniae constitutiones, ne perestrina cognata plus ex gerada cognatae in Saxonia defunctae cerat, quam leges loci, in quo Successura commoratur, patiuntur per Peregrinas ex gemrada seu mobilibus ute ilibus mulieris ibidem desunAe tolli di abduei, defendit Thomingius P. δε-
eis. 26. num. II. li 15. Iti. oe passim tu. aeris. Berlinchius ae para. o. conclus. 5 I. m. 2I .er seqq. Eodemque iundamento nititur, quod, cum multorumloeorum statutis ius irruae vel ea uae intriauctum esset, quo inter alia disponitur, certam partem bonorum, in quae non cives, sed peregrini Succedunt, publico inserendam esse, dc ea portio in plerisque t eis decima, in paucioribus quinta esset definita , statutis .quibusdam cautum inveniatur, decimam quidem partem a perefrinis succedentibus pendendam esse ; sed si lex loci, in quo peregrini successores domicilium fovent, graviorem pensitationem , Puta , quintam, a per rinis succedentibus exigat, tunc illos ipsos etiam iure iistiae pati debere quintae partis detractionem, retorsionis lare . Nec dubium, quin dc in universum defendi Posςit, quoties in uno loco Statutum viget prohibitorium, cuius dis sitio nec pacto expresso in contrarium concepto per subditos auteXteros mutari posset, nec alterius loci statutum eligi ac comprobara pateretur, de quo nos latius de statutis in toties alterius loci magistratum, qui sua iura alibi exclusa videt de prohibita, iacissim quoque
106쪽
peregrinis retius Ioel, ub; prohibitorium statutum viami, denegare posse sui statuti beneficium ae dispo- Ahionem, retorsionis iure , si inaequalitas certa maneret , dc deterioris conditionis sena per essent cives quam peregrini, illo iure retorsionis non adhibito. Si tamen non certo eonstaret, unius loci subditum semper in damno haesurum, alterius loci subditum lucrifaetarum, sed incertus esset ex variantibus diaversorum locorum statutis lucri damnive eventus, nulla ratione consultum fuerit, ut adversus exteros iure retorsionis ac μupositione legum, suae in loco domicilii exterorum vigent i ne inextricabilibus implicaremur molestiis ae dissicultatibus, inter vicinas praecipue gentes omni studio evitandis. Licet ergo Ex iis, quae de summo iure ae potestate statuta con dentium in suo territorio diximus, manifestum evadat, nihil obstare, quo minus in Hollandia lex conderetur ne Geldei, neve Flandri libere de praediis Hollandieti testentur,.quia nec Hollandia id licet de Geldrieis Flandnisi e rebus: aut quo minus caveretur, ne Ultra temni in quartu gradu collateralium siti iure repraesentationis veniant ad bona Hollandica eum suis patruis maΦnis, quia nec Ultraiecti nitali eam Hollandos in tali gradu positos admittunt ad res immobiles Ultra lectinas vi repraesentationis: vel ne Ultra jectinis in bonis pater Hollandus, ei vis loci iure Mabinim utentis, suo filio civi Ultra emiano succedat, quia visissim pater Ultraiectinus filio , eivi Hollandiae, quae Scabinico jure gaudet, non es-
fiet successurus: tamen propter incertum mortalitatisci suecessionis eventum, & Inde dependentem incer titudinem, an alterius soci statuta de successione ex testamento vel ab intestato peregrinis magis aut minus profutura sint, quam statuta loci, in quo domnellium fixerunt I satius longe fuerit, utrimque inceditum successionis lucrum damnumve pensari, & qualem peregrinis ac indigenis poni ac conservari succedendi rationem. Idemque in ceteris quamplurimis iudicium rato. ι
Si quis ius dicenti non obtemperaverit .s NM MARIA.
in obtemperare dieitur ius dicenti, qui id,
quod extremum est. in iurisdiinione i non Dela, dum rem abduci vel auferri mandato ludiuis passus non est, sive actor, Sim reus sit, L M. V. I. ω S. F. h. t. elliptica locutio, de sensus legis impersessus, nisi post verba patrue me subaudiatur, hoe edicto DoI hac poena nore t Nem . Scilicet, is ομδεων jur dicenti non obtemst arae, qui , quia σπιν miam en in jurisdiatimno, non fecis. Veluti, si quirrem mobilem pindicari a se pautit non πιι, red duci
eam tisi ferri passus ost, hoe edicto non tenetur ; ιμι rum si ae sequemia recusou, tunc non obtempe rarae videtu . Adeoque quisque recte jus suum adversus alium rem vindicantem tuetur, nee videri potest in iudicem contumax. verum si non tantum pati noluerit rem vindicari, sed nee abduci vel auferri, di ita sequentia, abductioinem nempe, rechina
verit pati, edi eis obstrictus est. Culacius libri as . ossem. 25. Contra quem ob id personalis in factum actio competit, non tantum ad id quod interest, sed quanti ea res est in judicium deducta, licet non iure petita, l. tinis. s. v t. f. . b. t. I. con: umacia 53. . de re judicata, arg. l. si per 5. β. in eum l. m.
Ne quir rum, qui in =ut τμ. Di eximat. di, cum I Ieram menam contineat, neque Post annum, neque in
heredem datiar, L Mn. V. ω t. ρ. b. t. neque contra pupillum, minorem, dominum, ex tutoris, curatoris, aut procuratoris saeto, ae l. unis. g. a. F. b. r. h die tamen erasare hanc poenam, ejusque loco contu macem litis damno mereeri, auctar est Groene e-gen ad ae. I. un. V. Dis. F. b. t. sic ut auciar id, quod sua interest, nune consequatur, eo modo, quo id in actione ad exhibendum. Ec multis aliis secun
dum ius Romanum obtinuit. Vide ι. tiis. F. i. st de appeHation. l. qui retristi e M. A. de rei veni- eat. I. b. F. Ao uerba 5. U. ne fiat ei, qui in pos-
a. Accommodat autem magistratus hanc actionein non cuilibet ex populo, tuti ex superioribus edictis de albo corrupto, di iure novo dato vel impetrato sed potius adversario laeso: licet enim magistratus hoc poenali judicio suam dieatur tueri iurisdicti nem, L Mn. pr. f. h. r. non tamen primario hic vindieatur laesa iurisdictio, sed potius ius privati . Unde de, an poena, an id, quod interest, hie veniret praestandum, disceptatur, ae L Mn. V. . e. b. t. eum tamen in actionibus popularibus, qua talibu , ista de persequendo eo, quod interest, disceptatio non possit locum habere. 1 isque facit, quod, licet violenta exemptione rei in jus voeati, dc repulsione elus, qui per praetorem in possessionem missus est, aequo dc magis ledatur magistratus auctoritas, quam si quis rem abduci non pateretur: actiones tamen ob id competentes nequaquam populares sint, Sed solis laesis concessae , I. r. q. uir. A. - ωι fiat ei, qui In posset . mirtur, L si per 5. β. eum I. 1.- quis eum, qui in De Doc. Di eximaι. o. Neque quantum ad hanc actionem attinet, anxie inquirendum mirum dure, an iniuria iudex a dumonem aut ablationem aliudve simile decreverit; cum etiam iniqua praecipienti iudiei obtemperandum sit. Hino, cum duis curiae mandato poenali, cederes do eondum, dc u se ophonaret, mandato ad tres reptimanas rato madente , iudicio adesse iuberetur, nee tamen mandato indiuis obtemperaret, iure condemnatum fuit omnia reparare attentata; eo quod ab iniquo praecepto debuisset appellare ἱ Neostaduis C
107쪽
a. Quo modo qυἰs de domo sua vel uelesia is δει cari possis, vel non q5. Nemo vocandst dum funus, am uxorem ducis, aut sacra fatis: potest tamen vocari ante vel post solemnia funeris m. in adi, u redituquo. tiales sint, qui propter loci religionem inda semoVere non possint, 4. Vocari se Deum furiori, minores 1ine curatorer quid Iuris si impetraverint toniam aetatis cs. An magistratus p ου quid moribus fl0. Eistrent ae parenter non possunt vocari sine venia , ae quid Maeis remetur quae parna sit voeantium sine venis quando Ria cessor q7. Liarentum nomine sic veniunt etiam naturalers etsi turpet 'erronis rint; sipe suo, xiv tutorio ,
alladio rimici nomino pro pupillis conveniamur iquid juris, i ut eura: em patris sui furiosi puris
B. An socer aut socrus vocari sinae venia e D. An vitricus aut nove ea ello. An -ον maritum rino Denias
I 4. Quis emetur totarion ι leguimo factis λ quid nu-ris , si defecis quodam laboret vocaris p quid, ri
17. Quid rit Maeis realis in jus necario , Leu arre a tum λ quod potentior sit, quam n balis in rei minibus . IS. Arretium At vel , haectionis fundandae , tei rei ervanis causa. Haec juro quoque eniti probata, aequis rima . 39. Rei servandae cauta si etiam post litem com raram , esiam alio m loco , es alterius Diuicisis tu, quam tibi m carpta, licet lex loci improbet πνresta μνii dictionis ergo, aut perronas Fubem
ex remiosis ab arretro immunes erre personari iam νοι , ristituri etsi res su araesto iam ae tenta, oe vice Deria. 2o. Arrenum rei se pandae causa erram ante diei aut conae ionir obfigationi ad Lia exreremiam ν
2 fit, nee induciι litis pondem iam .a . Non tamen, nisi s u aebitum contractum noua fugae aut intemerimit suspicio nascatu . UM. Quo fundumento nitamur arresta j isdictionis fundanis gjatia λς. Re pugnant Mincipiis juris Romani. a . Omni in loco fori positim, an er in cari Pr λomni tempore, niam striis διinis, ac de nocte
rio iam cemmissae runt; nee in obligationibus ex He xel eonditione adue pendentibus. 27. Quo modo, qua forma, o auarioritato amerta si ri A beant, qua gene an. er observanda ρ remis σμver seroanaeia consuetuis loci, in quo arrestum M. E. Nemo aiatorisa: pricata rex am personas IlIIer potest, nisi periculum in mora sit.
. NeZBur oe pensioner immobilium , quo ram Herjam cessit, an arerito gravari possim auriorisa-ro iudicῖς, in esur territorio debitor νedistium aut pensionum fotet domicilium λλ. O inarii judices, Ilaet superiores, non pos Mnt concedere generatitre Iicentiam ristendi promisciscisos alteri Trincipi parensor ; id materrarir ext. St. An, is quo DFue petani baecos amesta dece- - jmisdictionis eatira , ου quid possim Ha prensos e 5a. Oti; in tereisorio alisno ex concessione rν una
habent, non recte decernunt arretium personarum am rerum, isto tu territorio sitarum s CG
54. Am minores, an uxores ri, curatorum, am ma horum auctorisare, si eapeam do νato e
5. Ar esto aenis i porrum, qui in itis Docapi niam haeres ciam beneficio inventa ii ,3 hodio etiam se minae; fisco etiam Holiandum; heri alias ira Fritia non probriu siuendi jur in Isdictioniσ
56. Mui ne uetim, qui nequeum in ius vocari ἰ mi morer, nisi ueniam aetatis imp traverim s non mulio et in maritali positae potestare. Puid si pu-- blicae morat icer rim ἐγ7. Au tutores, cu morer, procuratores, inramentorum ex euroras k . M. An quir sistere misit desitoisin tui ribit,is D. An, oe quatenus arerito istinoi porsint mitiser. quoque annonam, oe asia ad earisa delebunr i ad eari S reliqui euriarum res potiri, eonrui Hi Cupiarum, Defessorer, po baster pulsi in Holundia haerentes, delegati ad comitia Hosian
108쪽
io invicem exi a suam provinciam, an duo effui . Gm cisiratis incola re invicem Axtra suam ci-
aetim, et vice vena b.se oceasione is variat com
40. Contientis,s ilia non impedium, quo minus a resta fiam rei re Danaae cauta, etiam tuis eam sa μν eos, quibus ab Holiando contra Hollandum
. Non m semper D um, non pyrast cui rex eorum,
militibus, at iis quo isbaea st
ipsa cadavera ἐ54. An res alienae γν debitorem possessa, νι ha fumaea λι- iuri Hesio f55. An res debis i eum alio communes, et quid in
56. An res debitoris, quam ir altrii planorἰ ridit fl57. An quis rem p os iam ' et quid si aliut in. rem1tra 3us baiant f quid si alteri nos abeamus'
an iurisdictionis causa, rias nobis ipsis siuere possimus, quod debemus, quo se nostrum est ρω. citrat jur linendi res ribitoris, jurisdictionis I - . tia, ubi curator bonis datur ext. 59. Didii egium immunitaris ab a resto, ante sirem contes Iaram a uetari ae strebari debet ; etiam a
judice, cullus era jurisdictio, rem petitών, ut is
m contra arrenum non Iure faelum ruratu .
6o. Qui sit eseritit a serti resis facti Z quo modo ere
quae perno non obtemperantium s mobilia tamen rura dominii trantis' si μν dominum, non ob
ri arentans non mosequaru aνrestum q66. Initium suae is est in gut vocatio, si, qua sententia subsecuta m ipso jure m. lla, nec stirtine- tu in favo em non citati. M. Voeatus ad unum cautam, ad aberam res md , non eo ellisti ri tamen sponte retpondeat,
M.' judicium. r. nititur aequitate in ius meatio, ne ino auditus quis condemnetur: est enim in jus
ad eum, qui jurisdinioni Post l. f. b. t. I. a. f. ii quis in jur Myc. non irupit, ac improprie quandoque dicitur in tuae tum vocare, I. M inpror. a. V. praetoν ait a. f. qui tarisae rex. t. r. V. Dis, L. Iutor pro pupiuo aru sf. do admis. ω peris. tui. nequa enim vocatio fieri poterat ad iudicem pedaneum, apud quem qua gerebantur in iudicio, proprie dicebantur geri i sea ad eum solum . qui praeerat iurisdictioni, arg. I. quad ri tertium S. V. I. f. ne quierum, qui in fur Doc es eximat, ae l. a. b. si quirin fur vac non iisνis. Et quia vocandus est adue sarim, hinc nee ille, qui tantum praesidi aut prin-eipi libellum Gert contra alium, nee, qui sui d seMendi causa magistratum interpellat, videri potest in ius vocasse, L. Genus I 4. o I 5. f. o. ἔ- voeare autem potest quilibet legitimam habens personam standi in iudicio, sive singularis persona sit, sive respublica aut universitas, constituto scilieet ad id amre per eos, qui universitati praesunt, L si municeps a. 3. 6. 7. in tor. i. . r. quia cujusque uni
a. In omni in ius vocatione loci, temporis, ac personarum stat habenda ratio ; in quantum neque
mes, neque omni tempore, nec omni e lam potuerunt vocari. Locum enim quod attinet, quamvis ex loco quocumque regulariter reus vocari potuerit, L sed etiam m. r. b. t. quia tamen & domus sua tutissimum cuique refugium est, di ipsa quoque mi seris omnibus ecclesia, hinc neque e domo sua, neque ab ecclasia quemquam in ius vocati potuisse placuit: neque tamen id creditoribus fraudi fuit ;quippe qui, reo intra domus suae aut templi se a latitante di indes nso, in possessionem bonorum eius mitti poterant, L plerumque I 8. t 9. ff. h. r. I. Ad
si a. l. praeienti si β. sed ii hoc ι. c. de sis, qui ad
Her. confra. Et quae de domo in ii. asseruntur, ad navim quoque Iure produxeris, quoties quis navim velut domum inhabitat, nuspiam, praeterquam in navi, domicilium serens, arg. l. peno si. uia. f. δε his, qui e de via de e Met. Haec vero de reali tantum ilitelligenda in ius voratione, qua quis de domo temploque extraheretur aut abduceretur invitus: etenim quin ei, domo aut templo sese eontinenti sed ad se aditum praebenti, solemnis p tuerit etiam a vinea. aut balneo, aut theatro, d nunciatio fieri, ut per se vel procuratorem de Iure experiretur nequaquam dubium, L Larisque I9. Ared etsi a I. g. 4. t. I. praesemi 6. r. I. . o. cod.
109쪽
de his, qui ad ecclos. In eamque sententiam, Ulpianus ad edictum praetoris, denuntiationem ad domum
absentis iniungens, verecundae ait praetorem ae nunciari jubore, non extrahi δε domo stia, di domum denunciari sic accipἰ debere, ut, erit in alienis ae mo habiter, ibi ei denuncietur, L dies cautioni έ. q. praetoν ais 5. f. do Zamno in My. S. Temporis intuitu cavendum, ne quis in jus -- cetur, dum funus ducit familiare, vel cadaver prin equitur, aut justa mortuo iacit , dum uxorem ducit, aut viro nubit tamina ι dum apud praetorem causam agit, aut litigandi causa neeesse habet in j re vel certo loco sisti ; aut tamquam judex de re cognoscit, L in jur a. 5. 4. ff. b. t. arg. l. a. si. I. a. r. si quis caution. in juae sisti cast. factis, nec Obstat L contra pupillum 54. ρ. r. F. - νδ iudica ro, quippe quae vel tantum de Lite apud praetorem inchoata dc pendente intelligenda est,' vel etiam, si accipiatur de eo, qui causam agebat, non asserit, iure tunc temporis factam esse in ius vocatio
nem, sed tantum excusat a contumaciae pinnis eum,
qui apud minorem iudicem litem habens inchoatam, eandem deseriti quia ad malus adiutorium
oratus est, cum peccasse non videatur, qui, dum utrique vacare nequit, uni auditorio, & quidem maiori vacat, ain. I. ri quis in graci b. V. si cum omnes 4. f G Sonis me. Sitin. ου Claudiano. Non
etiam ponti sex dum mera iacit, nec qui equo publico transvehitur in causa publiea, i. a. f. b. t. de quo vide Raevardum Id. a. varior. eae: 15. Cuia-cium lib. I 5. obse . cap. 29. Nec quisquam eo tempore, quo se propter loci religionem inde i non potuit dimovere, δ. I. a. Quod, quo spectet, incertum satis: dum alii hie emendationem adhibendam putant, ac pro inde re movere, legunt, inde removeri,
atque ita accipiunt verba de illis qui ad tri Ia,
maxime ad aras Duorum coniugerant, quos nec sub
Gentilibus, nee sub Chostianis Principibus abstrahi
inde potuisse constat ν nae ardus Iib. I. Naris . cap.
s. aIii alias adhibent conlecturas ac divinationes, fundamento destitutas, de quibus missentaeh ais I anae disp. 7. ther. 9. Ego vero eum a Jurisconsuum verbis istis designatum conii eis, qui saemrum custodiam habebat sibi demandatam, Ac aedituus aut . hie phylacus in iure appellatur, annua l. m. si. . U. de annuis let D. Ut enim sacerdos, dum sacra iaciebat, ita de hierophylaeus, dum templi saer rumque custodiae operam dabat, abesse ab eo loco Per religionem vetabatur, de utrumque aequaliter illorempore morabπιυμ ν Igio, ut Maecianus loquitar l.
neque infantes M. A. a. fila Domin. m. t. Unde Echos duos Ulpianus coniunxit in d. l. a. . b. t. dc t stator in a. l. Io. V. r. f. δε anmissi Pegaris. Nihil tamen impedit, quo minus quis an ius V etur, dum ad locum alium funeris ducendi causa, vel G ris ducendae gratia venit, vel inde recedit; adeoque et ante, vel post solemnem illum actum, in nuptiis ac suneribus interponi solistum seuod di in accedentibus religionis ergo servatur. Beckius de jure
4. Permnas non vocandas quod attinet, alii nudo do vocari possunt, alii non nisi impetrata aῖ di venia. Nullo modo suriosi, aut Insantes, L qui que L f. b. t. sed magis tutores eorum ac curat res ἰ reliqui aetate minores non aliter, quam tuismS
aut curatoris auctoritate muniti, L is rabiar a. qui legit. pras. Πιanae in iudic. quo si careant, obsato liuello recte petit actor, a magistratu Compse tente curatorem constitui, qui minoribus ipsis litem suscipientibus in lite assistat, vel usu hodierno, minorum, insantum, ac furiosorum nomine Conveniatur, s . item imis; a. Instit. de Grato Uur, l. r. admon eam T. C. qui peri rur. I. ais p - 7. u. reae 2 ri a. f. iae min. 25. anni. Quod si minor sit, cui tributa a Principe aetatis venia, hunc recte v cari, tamquam maiorennei' nulla dubitatio est, quoties nulla de re immobili ejus quὲ vocatur, con-imversia intercedit, per quam ex sententia ludicis re illa vel in totum, vel pro parte Posset excidere, I. si a Ioν Io. c. de appetiat. Etenim si rei immobilis amittendae periculo per litem redderetur Obn xius, non nisi auctore curatore, ad litem illam p tito, ae dato, videretur recte in ius vocatus, cum
non obstante veniae impetratione, quantum ad immobilium alienationem minoribus ceteris manserit exaequatus, i. stor, qui S. C. do bis qui veniam aerat. Christinaus tes. a. Ge. i53. n. 5. Sed cum in Hollandia nune usu invaluerit, ut concessa aetatis v nia, etiam ccncedatur plerumque libera de rebus immobilibus disponendi potestas, merito statuendum est, toties recte sine curatore eum in ius vocari, qui veniam aetatis impetravit, quoties per istam veniae concessionem liberum ei de immobilibus arbitrium indultum est. Sande det. Fris. I. tis. 2. de . 1. Groene inemn ad I. ult. C. qui legis. penon. xxanae. iis , . n. 4. 5.6. . . 5. Non etiam vocari possunt maristratus maiores, d. l. iri jur a. 1. b. t. nisi ob deueta durante ma gistratu di eius occasione commissa: si enim ven
lem fuisse de iure sententiam, poenam vel pretio re missam, vel vitio cupiditatis ingestam; denique, quacunque de causa improbum iudicem quis approbare potuerit, etiam durante administratione eius, haee deserre non prohibetur, L iubemur 4. C. ais
let. AI. repertμα de aliis vero masistratus tempore δε occasione non commissis, disserenda lis fuit, donec honorem deposuissent; ut ita magis salva esset magistratui reverentia: cum enim annuum
tantum fuerit ejus imperium, non adeo gravis inmodica dilatione subesse Midebatur acturo iactura, L nec magistratibus 5a. f. de injuriis, Sed uuia minoribus magistratibus, ne ipso quidem iure R mano hie honor fuit habitus, nee annuae plerumque, sed perpetuae sunt hodiernae dignitates di reipublicae
munera; merito id moribus invaluisse arbitror, ut nullus ex magistratus Sut, sive temporarii sive perpetui, utut maximi, honore impediatur In ius vocari, non magis quam privatus quisque, Imr uri. Gr. Holianae art. 8. 12. etiamsi quantum ad meandi formam inter privatos di maristratus officii nomine conveniendos nonnihil intersit, Groene egeri ad La. f. b. t. Simon van Lee ux en ta aris L ser. --vis1. lib. 2. para. r. cap. 7. Ritteram ius ais novo I. pari. n. cap. M. num. io. Paulus V et ad β. ωθ. u. de poena remere litig. n. a. Vinnius σου si. I a.
u. de action. v. s. in pri6. Impetrata demum a pinore agendi venia v candi parentes, patroni, patronae, eorumque liberi &haeredes, etiam extranei d. l. quiρ- έ. si, r. ρο υρρ- . h. I. venia a C. s. t. Si quis contra secerit,
110쪽
Intra annum tenetur actIone in factum non populari, sed privata, ad poenam D. aureorum, Patrono vel parenti laeso applieandam: si enim popularis suisset, inepto Ulpianus dixisset in I. si Gratur ra. F. h. t. filio milias patroni sine venia vocato a sente patre subveniendam rase, ut hanc in libertum instituat actionem, cum ex Iure communi a populari actione filius familias haud fuisset arcendus. lnepte quoque inquisivisset ae determinasset in L pen. . h. t. hane actioiaem haeredi non dari ; cum itaque popularem actionem non haeredi minus, tanquam uni ex populo, quam ipsi desuncto competere notum
sit. Cessat tamen haec poena, si vocantem paenituerit, aut vocatus non venerit, vel non invitus vocatus sit,
L quae πῶς ra. f. b. t. ut & si patronus libertum ad gerit iurare de uxore non ducenda; quale iusjurandum publicae repugnare credebatur utilitati ac favori matrimoniorum sic ut nec libertas illud p stitum se vare teneretur, sed id ei a lege Iulia remissum se
natus, ubi pro p mirritu Iegi debere remittituri ex sinalibus verbis d. legis saeue colligitur. Interim a pinna non excusandus libertus quoties non patronum nocentem, sed patroni filium sine venia vocasset, utpote innocentem, L. adoptivum l. 8. ult. U. b. r. ne
que huie re apatur, qu Id in L qui contra i 5. f. Δjω ν fatron. dicitur, nec talem patronumi nee liberos eius quicquam iuris haberet id enim de jure successionis in bona liberti operisque imponendis aceipiendum; sed non impedit, quo minus revinrentia filio insonti salva sit; scilicet, quod succes
sio debeatur patroni filio, id habet a patre, ac
patris demum mortem eonsequitur: vivo eo non
habet : si erro hoc ius pater ipse delinquendo amiserit, ad filium morte sua transmittere non potuit.
Sed reverentiam patroni filio libertus debet, etiam vivo patre eius ι quae cum ipsi insonti non esset adirimenda ex delicto paterno, ni ne di venia impetranda liberto fuit adversus filium patroni acturo, quasi nullum intercessisset patroni delictum. Ne dicam, de eo, an insons patroni nocentis, Ec iure patronatus indigni, filius gaudere deberet iure patronatus, an magis ob sataim paternum vel avitum ipse quoque eo caret, dissensum fuisse veterum iuriscocisultorum, ct eontraria eorundem Imperatorum rescripta i uti Ulpianus in ae l. 6. 1y. ult. F. h. t. aperte significat . di apertius insignis constitutio divorum fratrum ab eodem Ulpiano propos ta in I. dipi fratrer I 7. m. o si. I A. de iure parran. cuius dissensus vestigium forte superest in ae. l. II. Sed de patronis a libertis Suis non vocandis, qui plura cupit, videat illa in unum collata apud Melerum couetio Arremorat. ad
Ilanae h. t. n. 1 O. I l. i5. m bus denique nostris cessat ordinaria Poena aureorum quinquaginta, ac
sola obtinEt arbitraria, eaque non ita gravis, inquantum sere vocati sine venia absolvuntur ab instantia, vocante in expensas damnatot Rodem rehde jure conlig. rit. 5. e. t. n. 22. p. IM. in p. C terum neque rusticitati vocantium sine venia hieparcitur ae l. naenia a. Cod. Me t. nec paupertati libertorum, qui ex inopia imparis poenae solvendae, inpelle luunt, L ult. F. A. t. Nec denique evanuisse videri potest edicti poena, vel veniae recessitas, Ob id, quod quae quondam ex lege i a. tabularum obtinuerat, temporibus posterioribus cessavit violenta inius vocatio manusque in lectio per quam inaisna saepe patiebantur vocatii cum non sola violentia, sed di parenti patronoque debita reverentia suaserit hane veniae impetrationem: etenim cum parentis patronique persona semper liberis ac libertis sane a me honesta esse debuerit; sic ut nec famosae amones adversus illos danda fuerint; nec illae, quae doli vel
fraudis mentionem habentes, eorum stravarunt pindorem, a parens S. V. I. I. liberto 9. P. δε obseq.
parent. o patron. μισει. pratoris scit aestimare , an permittenda esset in ius vocatio, nec ne, pro varia actetonis infamantis aut non lasamantis conditione, L .ed H hae in. V. praetre ais I a. a. δ. r. Nec est, quod quis existimet, verbalem in jus vocationem extra poenam esse, quia pinna Crarat, at parens ---tus non venerit, vel venerit non invitus, a. i. a. f. b. t. & tertium non datur, quatenus in verbalem inius vocationem non cadi, invitum venisse. Considerandum enim, poenam cessam quidem, si non ven rit, quia sic contemna se vindicavit 3 vel vocatur fustiarit non intihur, ut lex habet, atque ita sua vocatus voluntate sponte venerit, dum ipse litem sententia dirimi quant ius optabat, ut in casu I. in tribus II.
14. 1 is judiciis. Sed si in vocationem faciendam
non consenserit, sed invitus voratus fuerit, di ita Vocatus venerit, Pana non cessat; tum quia id nulla lage eautum ι tum quia verum est, patri invito
vorato injuriam iactam esse, edicti puma vindicamdam . Ut quamviis nostris & aliorum moribus nunc nulla iudicia ei vilia natura sua infamiam damnato ingerere soleans, ut dixi tit. do bis qui nox. in m. quia tamen haud dubium, quin doli fraudisve mentione in agendo proposita probataque sugillatur opinio rei conventi ἐ mansit etiamnum hodie ex reverentia debita haec veniae impetrandae necessitas, ut ita, si quae facti infamia damnatum sequatur, nugis auellaritati judicis imputaretur, quam inverecundas liberorum vocationi . Vinnius ad V. la. instit. de action. Mum. 5. Paulus V t. ad δ. V. I a. num. 4. Besoldus delibatis jurir ad Tanae lib. a. qu. 7. Christianaeus Dol. 2. do. Μ. num. 9. Gudelinus de juis novi in m. 4. cap. s. fere in pri num. 4. R enburchae jure condirium rit. 5. cap. I. num. M. dissentiunt Donellus comment. lib. 23. cap..2. posx. meae Car- provius de . forens. pari. I. contait. a. det. 26. Ant. Faber Cod. l. a. rit. a. AU. Io. Conalius ad I. N.
f. κε his, qui 1si nos alim. finis. Quoties ergo sine pravio speciali iudicis iussu per libellum petito,
fieri consuevit in ius vocatio sola viva apparitoris seneralis mandato instructi voce, uti sere id apud inferiores judices fieri moris est, petenda peculiar ter a judire in antecessum aqendi. venia, ubi quis parenti litem movere cupit. Sed si non nisi praeco
dente iussu iudieis, per libellum implorando, proce dat in ius meatio suti id in superioribus receptum tribunalibus) suffecerit, eidem libello, quo petitur
adversarii vocandi licentia, inseri vulgatam clausulam tu , vel petita in antecessum astendi venis.
Quin imo, etiamsi omissa illa sermula liberi simpliaeiter citationis petendae gratia libellum euriis obtulerint, non dissimulantes, sese liberos, adversarium parentem esse, & ita in ius vocationem curia permiserit, eo ipso venia abunde videri potest impetramia, Gudelinus de tuis novis r. lib. 4. cap. 5. sero in D. num. 4. Gmeneo en ad L parenter 6. f. b. t.