Joannis Voet jcti et antecessoris in Academia LugdunoBataua Commentariorum ad Pandectas libri quinquaginta, in quibus, praeter Romani juris principia ac controversias illustriores, jus etiam hodiernum, & praecipuae fori quaestiones excutiuntur

발행: 1827년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ii 4 Lib. II.

quemquam prineipali vel iudieiali audioritate ei cumscribi, uti in simili ait Imp. in l. i. Q is bii,

cui noniam inat. Qui tamen Li sponte, ac non crutatus, veritatis in iudicio perhibenda aut tutelae reddenda gratia aecessisset, cum nulla se publiea pos-Set aue Oritate tueri, frustra arresti vinculum Melina retia. Vide CarpZovium de . forent. pari. I. remitis. So. do . io. Peckiurn de jure si t. east. 5. no. ri. II. BOrt Dan arrestes A. cap. 6 num. 29.. ,r-lichium pari. I. concisi. 75. yum. 28. 29. Debitor quoque a suo evocatus creditore eum in finein, ut de negotio inter ipsos controverso tentetur transn-Etio, uti dc tutor privatim evocatus rationis reddendae causa, licet a quovis alio sisti possit, cum privata unius evocatio ceteris nequeat praeiudieare crinditoribus, tanquam res inter alios acta, ner iura vulgata i tamen non recte in eo Ioeoia vel itinere aut reditu, ob idem debitum, vel ob aliud, sister tus ab illo ipso, qui evocavit; ne fiducia bonae fidei

de consensus credi roris sui accedens, dolosae exponeretur circumventioni, nulla iudieiali auctoritate comprobandae, etiamsi transactio perviraei debit ris ad finem non perducatur; inest enim tacite tali evorationi pactum salvi eoaductus inter vocantem voratumque, quod servandum, ain. I. jωir gemium

sertis es. 4. n. 49- Aliter quam & hie statuendum seret, si debitor non rogatus, sed sponte ad creditorem accessisse probaretur transactionis tentandae Ca a, eo quod tunc neque publica neque privata fide interposita tutus est. Quo sundamento etiam recte ontenditur, eum, qui vel uxoris ducendae causa, vel suneris prosequendi gratia, vel religionis causa ad locum aliquem accedit, recte in adeundo vel recedendo, quin ec in ipso loto, ad quem accessit, sisti, si minii, non in ipso illo iata, dum uxorem 'unusve ducit, ne solemnis aeris turbaretur . P chris do jure rist. e. 5. n. ra. Plane si quis prehensionem metuens, de tamen eum creditoribus desiderans transigere, impetraverit a Principe, vel alio, cui dandi sus est, rescriptum securitatis, vulgo seιυναε de corpρὶ durante tempore, quod rescripto expressum est, sisti nequit, sive creditoribus id m-3inuatum sit, sive non, licet aliqui insinuationem desiderenti Bori Dan a resten e. L numero 5 r. Hemque est, si in petrauet rescriptum moratorium, quo casu de debitis rescripto ranterioribus ut conveniri nequit, ita nee sisti, Peckius de ure siuenai ea

ι 1. Quod si quis vel appellatiotas causa , vel alterius Itis prosequendae gratia n loco peregrino

extra domicilium moretur sive actor, Mue reus,

iure quidem Romano, talis alia de lite non missit eo in loco interpellari eo tempore; dato ipsi iure forum illud deesinandi, domumque revocandi, P. I. a. V. letatis 5. U. de jussioriis. Sed vix .est,

ut id hodie admiseris, sive per procuratorem P tuerit litem administrare, sive ipse se praesentem sistere obstrie us sit ψ quippe quo casu a conitimaeia haud foret excusandus, si ea tantum lege, ne arrero dotineretur, sui copiam facere paratus esset, uti

a Curia Hollandiae iudiearum testatur Bort ινα o

Dan a resten cap. 6 ntim. λ. optima sane ratione a praetemuam enim, quod multum interest, utrum quis

inuneris noeessarii, sibi etiam invito impositi intuitu evocetur, velut testimonii perhibendi aut tutelis reddendae gratia, an vero semet sponte contrahendo vel delinquendo obstrinxerit, ut sui copiam iacere. teneatur ad vitandam contumaciae poenam ι conside randum praeterea, nunc non adeo diversorum loe rum iudices uni supremo subesse Principi, qui posset uni iudici imponere necessitatem remittendi tales ad forum domicilii: 'λ si maxime uni. pareren alta tamen jurisdictionis nostrae patrimonialis unumquemque intra suum territorium religiosum custodem esse, ut di mellius ille remissiones locum in veriant. Ouibus accedit, quod in dies observatur, reum uniustitis suscipiendae gratia ab uno ereditore certo Ioco retentum, in eo, eadem lite pendente, posse ad alterius creditoris petitionem iterato sisti, qualis arm-sti repetitio etiam rommendatio detenti vel ad sto, solet in praxi appellari; sic ut laxandum eo casu non sit arresti vinculam, nisi omnibus, tum primitu sistentibus, tum postea commendantibus, vel satisdatum fuerit legitime, vel satissaltari: quin imo, etiamsi prirnus creditor non iure stitisset debitorem, tamqn id apud nos non impediret, quo minus altem

commendaret, seu de novo arrestaret non iure detentum, Sive prior sistens mecasset in sistendi --ma modoque, sive earuisses agendi atque ita etiam sistendi jure, Bori Dan a retio e M'. R. num. I . di

multit se. q. Licet enim nonnullis placeat, non iura detentum, vel jure detentum quidem, sed auctoritate publica post satisfactionem aut satisdationem; laxatum, neque ab eodem, neque ab alio commendari, aut sisti de in vo posse, nisi domum suerit reversus, aut saltem a dimissione Sit elapsum tempus, quo commode passet inde Meessisse: verius tamen ab eodem quidem ereditore, qui perperam stiterat, non posse eundem ex alia catasa rursus sisti, nisi in isterposito inter laxationem & nova n arrast alionem tanto temporis spati , quo vel domum redire pomet, vel saltem territorium iudicis, euius auctoritate erat detentus, excedere; idque ne perperam sistenti rari prosit calumniosa in ius vocatio atque detentio. Pedab alio eommendari needum dimissum, vel de novo Sisti, qui iure vel iniuria prius ab alio constriinis iterumque laxatus fuerat, nihil impedit. Si enim eum coneipias iure detentum, unius creditoris vi tantia ceterii maeesudere non debuit lirentiam sibi quoque vigilandi, nec res inter alios acta. aliis timeere potuit, aut lus suum in ius vocandi atque. s uendi auferre. Contra si calumniose priorem stiti se P nas, non debebat unius calumnia aliis)extra Calun n. in positis inferre prae iudicium: Quo modo etiam de iure Romano creditores prius mini in P s- Senionem, aliis non oberant, quo minus Ec illis mi Sionem impetrarent, nulla distinctione adhibita, an

iure, an per calumniam prIores unpetraxent missi

122쪽

De in Iu

ca. Studiosos quod attinet, hos sisti non posse vulgo quidem traditum ἱ ut videre est=apud Berli-

Venis cap. 8. num. 95. xeqq. sed si unus hodiernos ac praecipue nostros spectemus, rei quidem Se Vandae causa facile concedi inclusionem supellectilis librariae, ae impedimentorum ad eas pertinentium, tum pro mercede debita, tum pro alterius debiti s lutione, quinimo urgente necessitate, etiam ipsorum studiosorum detentionem, frequens in hac uni Versitate praxis monstrat, quoties fugae vel transactionis periculum subest: ut tamen difficilius personarum, quam rerum Sistendarum potestas concedi soleat. Litis quoque, di ita iurisdictionis firmandae gratia studiosos hujus universitatis in alia deprehensos provincia, recte ibidem sisti, sive de debito , sive de delicto cum iis agendum sit, haud dubium ; cum privilegia ab huius provinciae Urdinibus concessa civibus nostrae Academis vires EXSerure nequeant, aut operari quicquam, ultra aut eae tra territorium si

tuentium. Mi intra Hollandiam eos vel eorum bona judieis non Academici auctoritate sisti, iurisdi- Uionis stabiliendae gratia, ita ut vel apud' curiam Irovincialem, vel apud iudices urbanos civitatum

Iollandiae, tenerentur litigare, non patiuntur verba manifesta statutorum Academiae art. 99. & ampliationis anno 1662. as. Manli, dictantia, studiosos S reliqua universitatis membra iri causis civilibus aut criminalibus, sive actores, sive rei sint, non nisi eoram judicio Acadisinico litigare cogendos, sive inter solos studiosos, sive inter studiosos ac cives contentio sit, paucis casibus ibidem exceptis. Qualia privilegia non possent ipiis salva esse, Si rerum aut personarum sequestratione alibi secta litem suscipere adigerentur. Cum vero hoc sori jus ipsis studi sis adeo peculiare sit. ut nec liberis eorum nec viduabus post eorum abitum, competat, dicῖ. ampliat. frustra quis fuerit, si ex studiosorum capite ius aliquod parentibus eorum, ipsos invisentibus, vellet asserere, quasi illa non possent sisti in eo loco, in quo Incumbentes studiis filios invisunt, nisi illic contraxissent, aut solvere promisissent; uti vult Peckius aeo jure rist. eap. 5. n. 5. Berlinchius pari. I. con

clux. 75. n. Io. II. quorum Opinio in omnem even

tum nititur fundamento penes nos haud recepto, studiosos in loco, ubi studiorum causa morantur, pro debitis suis non posse Sisti. 45. Omnium vero maxime tuti a prehensione sunt Iegati exterarum gentium ad alias missi gentes; quippe quos usque adeo jure gentium inviolabiles esse multi contendunt, ut neque in civilibus, neque

in criminalibus vel sibi, vel suis judicium aceipiant inviti , cum & ipsi municipiorum legati de jure Itomano habuerint ius revocandi domum, L a. s lGistir 5. si de judiciir. sui consequens suit, ut, qui

litigare non tenerentiar, etiam neque in se , neque rebus suis Sequestrationem litis causa, vel rei servandae causa deberent pati, ne, dum de privatis negotiis altercarentur, publica ad quae agenda missi, segnius tractarent. aut negligentius; revo ulla praeberetur anin querimoniarum, quasi violata essent aliqua ex parte legationum iura & immunitates; quatis sepo querelae .pro Vario- legatorum genio atque

Inganio de injuriis vel maxima ex parte confictis, s Nocando. Tissvel sequiori interpretatione praeter rationem ad animum revocatis, ad dominos ani in istus delatae, simul tatum inter amicos confoederatosque populos, di dis sidiorum bellorumque praebuerunt ansami violatione scilicet legatorum omni tempore omnique iura numerata inter iustas bellandi causas, ut plenius dixi tr i. do jupe micitari cap. i. num. 25. Ouicquid autem ex ratione et jure gentium disputari posset de eo, an privatis contractibus, tempore legati nis celebratis, conveniri possint, nec ne, qua de re prolixam contentionem vide apud Hori in trarii. Gu myth cap. 4. num. 6. θ multis seqq. tibi ipsius legati qusrelat, ae curiae provincialis menum res --

sum exhibet. adde Hugonem Grotium de juγi bestii

ac pacis lib. a. c. I b. num.. 4- ω seqq. Pechium is jure sistenae cap. 5. n. 9. IJerlichium pari. I. con clus. 75. num. G. 27. Goliangum Textorem In

pri juris 3entium cap. s. num. O. Et seqq. Maevium

certe consilio, tollendae omnis dubitationis causa, &ad praescindendas omnes querelarum ansas, constitutum ab Urdinibus Foederati Belgii, ne legati, sive in Belgio legationis munus obeuntes, Sive Per Belgium transeuntra, eorumque comites, ac ministri, aut bona, ob debita durante legatione contracta, ullo constringantur arresti vinculo; sed tuto adeant, commorentur, recedantque ad suos, semoto omni prehensionis metu. Neque haec res Belgii incolis gravis videri potest, cum quisque Sic publice monitus secum statuere debeat, an legatis praesente pecu nia non mercantibus credendum Initet, Trocmo ordiu. Generat. 9. Sept. I 679. vol. 5. placit. pag.

M. Quae de Issatis gentium exterarum dicta, an

dc ad eos extendi debeant, qui Sinsularum provinciarum nomine ad foederata Belgii Foederati collegia, velut ordinum Generalium, Consilii Status, Rationum, aut Rerum Maritimarum sunt delerati, nondum . quod scio, plene decisum; delegatis ipsis quidem idem jus sibi.vindieantibus, sed ordinibus Hollandiae ac ipsa curia rebus ipsis & Ω-ctis huic immunitati intercedentibus , ut videri

potest apud eundem, Hori ae arrenis cap. 4. numao. ω seqq. Certe licet negandum non sit, eos mitti a provinciis maiestate praeditis, ut simul cum aliis aliarum provinciarum delegatisi ea tractent, quae ad utilitatem gentium constoderatarum videntur spectare ρ adeoque non minus privilegiatos videri, quam

ui a municipiis Romam missi; quo iure revocandiomum munitos esse dixi ex d. l. a. si. 5. ρ. ἀπjudiciis. tamen eos nonnihil ab aliis gentium ext rarum legatis distare, patet ex iis, quae supra rit. de legibus suere proposita, n. Ia. Quibus accedit,

ruod ipsum illuss decretum, quod de non sistendis

alis, eorumque comitibus, ministris, ae bonis, pr mulgatum dixi anno I 679. tantum in extraneorum legatorum personas invonitur conceptum i neutiquam in personas aut res eorum, de quibus nunc sermo est.

Denique quod ordinum Generalium decretum, Conditum anno I 655. 27. Iulii, relatum a Petro Boreae cop. s. num. 22. tantum vindicavit hisce delegatis immunitatem ab arresto pro debitis legatione antiquioribus: cum ex adverso populorum eXterorum legatis immunitatis suerit concessa a Prehensione pro

debitis tempore legationis contractis. Sed non meum

123쪽

r i 6 Lib. II.

est tantas aut componere aut temere definire lites; quapropter abstineo.

. O. Multis praeterea in Iocis id obtinet, ne duo

eiusdem provinciae seu territorii incolae se invicem aut bona sistant in alio territorio. Sic duo Hrabantini se invicem non extra Erabantiam, i eckius is iuro tiret. capit. d. duo Hollandi non extra uol-land iam; Ultraiectini duci non extra dioeceain Ul- traiecti nam ; quin imo , he urbis unius incola

id agant, variis urbium statutis cautum, que mnia recensere plenius haud necesse; vide interim Simon m vaniae uvven cem. Jorem. par. a. cop. II. m. I 6. S seqq. Maevium de aremi, cap. 8. n. 7. Θ seqq. Petrum flari Dan arresten cap. 4. num. M.

59. 4o. 4 i. o. O. 44. ubi notat privilegium Brabantinorum, ne uspiam arresto detineantur, in HobLandia, Medioburgi, Gaesae, aut 3Iecliniae nihil operari, eosque per Hollandos, Mediaburgenses die. r c d sisti, ex sententia Caroli V. quod di Christinaeus

er te. ' uuod si quis, neglem statuti dispositione,

concivem aut bona eius alibi stiterit litis movendae gratia, non peccabunt quidem istius loci iudices, si arreatum confirment; cum non ligentur alieni territorii legibus, talem arrestationem concivium vetantibus ι sed qui ita detentus litigare coactus est, P cte petet a suo iudire, condemnari concivem ut ar-rcsti vinculum, contra statuti domicilii prohibitionnan alibi impositum, remitta. litique alibi optae cum impensis renunciet, ac solvat mulctam statuto dictatam, velut, decem florenorum Ultraiectis quinquaginta florenorum Leydat, Sibuta Leydensita a I. 1 D. Ultra latina uis. -i9. an. i. Paulus V t des Iozmu se I. b. cap. a. num. I. receptum tamen qui

busdam in urbibus, remitti duos peregrinos non di- ver i, sed ejusdem. domicilii, quorum alter alterum titerat, ad suum iudicem crdinarium, quoties id detentus matulaverit ι quod tamen vel ex comitatem.gis, quam necessitate fit, vel magis ad declinandum nimiam litium frequentiam iudicibus moleoetam, civitas inde suarum litiium protelationem patienti

bus, damnosam, Rose om cost dimen Dan Am ter aeam c p. I9. art. 29. Sed truam remissionem sine

Meo sitate quidam faciunt, ad hanc alios ex mutuis uventionibus obstrictos eonstet. Sic enim inter Hollandia Ultra jectinaedue provinciae indines placuit, ut si Hollandus 'Hollandum vel bona elus in Ultraiectino sistat solo, vel vice versa Ultra ectinus Ul- traiectinum, aut res elus in ditione Hollandica, r mittatur uterque ad proprium judicem, irrito declarato arresti vincula; Ac si dubitetur, an uterque provincia eiusdem memsrum sit, eius iudicium ae aestimatio sit penes eum in cuius territorio arrestum eontigit famuli denique de ancillia dominorum d minarumve iure ae domicilio censeantur, ν dracs Ititschen de Staten van Hollanae en Imrecbi An. 23. Atia. 1657. ω Nach. indin. Holi. io. Mia i 658. I. a. placit. pag. a M. Similiter inter Hollandia Zelandiaeque ordines convenit. ne Zeundus Zelandum in 1 ollandia, ne Hollandus Hollandum in Z Iandia sistat, aut bona eorum ; simili laxatione arrasti, tanquam irriti, sicienda, nata P movisioneri ac coord tussiaen Hollanae en Delanae II. Iunni I674. AE t. 8. via. 5. Nacit. pag. CN. Quibus ut hoc addamὶ insuper utile viam decernere, ne. Zelandua

Hollandum, ei ve bona aut naves In Zelansa, a vice versa Hollandus Zelandum in Hollandia arre

sto detineat ἰ nisi quis bona a m divendita pers queretur ob pretium necdum os lutum, vel adversarium in ipso contractus celebrati loco deprehendat , quo casu eum cogere poterit illie litem vise pere, cessante tamen tunc omni sistendi iure, d. -- ιυμ provision es aceo d. art. 5. 6. Pari sere mod convenit, ne urbis Stusanae in Haniaria incolae sisterent eos, qui in adiacente territorio dicto 'ι Coo serent domicilium, de vice versa, ne in eo territo rio sisterentur SIusani. Quae conventio indinum g neralium decreto firmata est M. Apr. IOB. Dol. R. placit. pag. λ 9. - g. Non tamen hae conventiones impedimento runt, quo minus Hollandus Hollandum aut bona seius Ultraiecti detineat, quoties aut in fuga esti aut graviter de fuga suspectus, idemque de ceteris ludi cium esto; sea non alium in finem, quam ut sis detentus secure ad iudicem suum cominentem litis excipiendae causa remittatur, ita nominatim cautumae in drach usiclen de Staten van milianis

t,iat ari. T S 4. Peckius do is, ristonaei cap. 8.num. I. Adde quae dixi b. t. in Waeced. Sed nee ex hisce provinciarum. conventionibus impeditur Holislandus actione sibi adversus Hollandum compete tem e ere Ultrajemno, sie ut is ad exercendam Ultra lucti altionem sibi cessam ibidem jure sistera posset Hollandum debitorem aut bona eius: cum e nim id non inveniatur nominatim inhibitum, iuris communis ac usu recepti dispositioni, id permitte ii, standum est. Conser Maevium de artesur cv. 7.

47. An vero parentes a Iiberis aIsti pessint, ex iis, quae de verbali in ius vocatione parentum dicta

manifestum puto; nempe sine venia quidem eos I iis movendae causa sisti non posse; at eadem impetrata, nec sacile deneganda, omnino. Quod enim venia antiquitus impetranda fuit, eius rationem partim 'in more violentae in jus tiae ionis, partim in reverentia, famosam actionem non admittente, positam fuisse, ibidem monstratum , ut ergo olim, concessa licentia parentes conveniendi, liberum erae liberis parentes etiam invitos in ius rapere, ita n bil. obstat, cur non eosdem liceret hodie G speci ii iudieis consensu sistere litis causari pruxime sciliaeet ad veterem illam. in ius vocationem realem a cedente nostra prehensione; nisi quod Me judicis auctoritatem habeat conjunόtam, eum vetus illa prGvata fieret auctoritate, Rod burch do jure conjugum tD. I. cap. I. n. M. D. Someren do jure που- D cur. - 5. n. a. dissentit PGrus ruit pari ar- resten cap. 4. num. M. Bernchius paret. L conclar. 74. n. io. S reis. Frustra incipitur eontra reverentiam peccari, di injuriam parenti inferri Me vocationis genere; etenim reverentiae videtur me datum. cum non sine praetoris venia vocatio fit, nee dici potest iniuriam sacere, qui utitur jure suo, debitu que modis lege vel more. probatis peraequitur, inquit Carptovius de . forent. D t. t. connit. 29 d M. M. Me movere debet, quod fisus iuste exhae redatur,.si parentem ab alio ineIusum in. sua noluerit fidet ucine recipere: nov. D 5. e. aliud quoqM I. V. ii quamlibeι 8. unde multo magis vaderatu cingratitudinis vitium iacidere, si ine Sisteret, atque

124쪽

Τncluderet: eum allud sh parentem eareeri includ

re, aliud sistere litis commodius instituendae causa, adeoque non aliud inde sequeretur, quam auod, cum alii jam prehensi, si non ea Mant idonee de sistendo, includi possent ad finem usque litis, talis inclusio in parentes non esset adhibenda, sed hi iurisdictione semel firmata dimittendi serent, licet serte

non adeo plenam aut sufficientem de si tendo cautionem lyterposuissent. Sod & olita in reali mius vocatione sie obtinuit; nam eum in his voeati aut ire, aut idoneam de sistendo satisdationem praestare deberent, hie parentibus aliisque personis coniunctis honor fuit mbitus, ut quali quali fideiussin

re, etiam non locuplete, dato defungi possent, L I. a. Θ tot. rit. F. in ius vec. ut eant aut raris Dei

caurum ae ut, quamvis Id hodie in parentibus haud tuto admiseris, postquam invaluit, detentos simul de judieato solvendo multis in locis debere cavere ;in qua eautione id privilegium nuspiam parentibus inveniri tributim, notavi rit. qui satisd. eQ. Ne dieam, civiliter accipi debere verba is d. nov. D5. e. 5. F. 3. de liberis illis, quorum manifesta appa rei malitia in patre per fideiussionem suam non liberando, cum facile id possent: eum alioquin alis menta quidem liberi debeant parentibus, neutiquam pro ipsis aes alienum teneantur exsolvere, L i quis a IV ir 5. V. stareus quaintis i6. e. de agnae. Salenae liberis tit. Coae ne si itu pro patre , unde diad filias ista non pertinet exheredationis causa, aeno E. cap. I. V. b. Multa minus stringit a competentiae beneficio parentibus indulto desumpta ratio, ex sy. an epem Iuriit. G action: ur. Est enim erronea illa plurium opinio, sisti non posse, quot quot competentiae bene elo muniti sunt: quamvis enim hi pro debito ineareerari nequeant, perindcae si cessionis bene fietum adhibuissent, a Q. I. l. Cqui bom ceae pris. junct. V. ult. In tu - δε ariton. ἐtamen ab incarceratione cessante ad arresti simplicis cessationem haud recte concludituris eunt arrostum tantum fiat, ut de debito litigetur, riua agnoscatur, discutiaturque, quid tandem creditori eedere, quid penes debitorem, ne egeat, oporteat remanere, adeoque ut priuStet omne, quod em competentiae binneficio non potest jure sibi retinere, Peckius do jι

re riuendi cap. 5. num. 18. Mevius do arrenis cap.

8. n. III. es t φάη. De noverea, de fratre, similibusque frustra disputaveris, cum ne his quidem competentie ben fietum indultum sit, ut plene probat D. Somerenda iure noverca . cap. 15. num. a. S. quemadmodrim& sine sandamento ad nobiles, illustres, comito, doctores parrigitur de non sistendo privilegium quippe qui, quo maiores 'natalibus, quo illustriores , quo magis edocti, quid bona fides exigat, eo quisue magis contractus fidem implere debent, non molli ribus aut remissioribus remediis ad id adstringendi, quam plebeii, si natalium splendorem veramque m bilitatem, meritis quaesitans, negato aut dilato dat vfidei implomento contaminent. Maevius is a resti cap. 8. num. I 3. es t q. Dustra in contrarium nitente Dulichio parti 1. conclat. 73. num. II. ει μει ad

9. Illud consideratione dignum non posse iurID dissionis stabiliendae causa sisti debitorem in eo loco, in Do contra eum mediante rerum arresto iam

De in Ius oceano.

lis inchoata est; eum enim ame ex rerum prehensione iam reum reddiderit hese soro obnoxium, sicut lis erepta ibidem necessario sit ad finem perducenda, nec ulla ratione reus illud valeat sorum utrutta deelinare, inutilis ac superflua serer debitoris se questratio pro scopo iam alia via obtento. Praeterquam quod non oportet extra fugae suspicionem de qua nos anteaὶ pendente lite quicquam novare, aut

tentare executionem pleniorem sine necessitate ariste sententiam, arg. la unis. γν toI. n. nibit innot appAL imoposisa. Argenteus ad con, uet. Bruann.

t. Iaa. Λrresto tamen decreto, & lite cum principali debitore si e coepta, non impeditur creditor fideiussorem arresto detinere, ac cum eo litem inchoare, derelicta priore λ& vice versa. Maevius do

M. Absoluta de personis sistendἰs quaestione, saeuior erit di expedita magis de rebus tractatio. Quos enim debitores sisti posse iam exposuimus, horum bona multo magis arresti vinculo adstringi posse, haud ambigendum έ eo quod iacilius rerum , quam personarum indulta prehensio est ἔ nisi res ipsae in se favorem contineant, ob quem easdem sistere prohibitum. Et licet multi ex hisce, quos sitia non posse supra monui, elus conditionis sint, ut

nec bona eorum recte sistantur, adeoque nec res legatorum, nec tutorum, curatorum, procuratorum,

administratorum bona pro debitis eorum, quorum res curant; nec res Hollandi per uollandum in Zelandiea aut Ubra, tina provincia, ac vice ver fas nec bona eerum, quos appellant curiae rupport-tos; in quibusdam tamen id secus obtinet. Atque ita, debitorem quidem debitoris non recte sisti, de

pure tantum, sed & in diem debitum, in quantum,

die veniente, non rem' contra interdi inim solvitur, Radelant. αν. intra, I. decis. IS num. I. licet alioquin id, quod alteri debetur, non nisi eo volente per alium exigi Posse iura dictent. I. si pupihi λύ. iat. s. resvendo 39. f. de et M. Vstis. Nee mi nus bona pupillorum, minorum, furios rum, simi liumque recto sistuntur, ut ita tutores & euratores, quibus incumbit rerum pupillarium defensionem insciperct, adigerentur ad litigandum in i eo illo, in quo bona talia Sunt arreSto detenta,

io M.

. II. Ceterum licet annui reditus & usure & pensitationes sisti possint, Carptovius de . fori para.

. conti. 29. ἀ . m. dc apud nos ipsa quo e dona se alia , sive de leuialibus controversiis , sive de aliis lis movenda sit ; ita ut posteriore casu etiam

ordinarius iudex, mi alioquin de seudalibus jurisdictio denegata est, decretum de bonis se alibus ar- resto pravandis iure interponat, instructio Curiae F dissit Hotan . 7. Aprilis lint. ι art. R Dol. 2. N

eis. IDE. pag. ariti tamen jure singulati, ad ei ἐ-

125쪽

Lib. II. Th. IV.

tandam rationum publicarum turbationem, vetitum, ne in Hollandia sub aerarii quaestoribus arresto graventur usurae ac reditus annui, ad debitorem nostrum pertinentes, quorum dies jam cesserat multoquerninus sortes ipsae: adeo ut quaestores Petentur ar- resto obtemperare, placit. Ordiu. HAI. id. Martii I 661. Dol. 2. pag. 26 . Pari sere ratione mensae argentariae Amste odamensi sis misset banch in datum

privilegium, ne arresto graventur, quae apud eam custodiae causa deposita sunt, sive directo, sive per ambages: adeoque nee sub institoribus, in quorum rationes alien e pecuniae transcriptae suerant cust diae gratia . Discitiam OMM. Hota. in gratiam Am-stelodamensium i6. me. IZo. quod oecurrit d

scriptum apud Petrum Bore Dan a refren ωρ. num.

M. Alimentorum quoque savor videtur id esseeisse, ne ea alicui in futurum debita arreno graventur ἐNon enim temere qui iam alimentis videtur fraudandus quotidianis, atque ita necarsus luxta I. --ι are 4. A is quere. er alen. libe is, ubi necdum constat, illum debitorem esse ejus, qui sequestrati nem facere desiderat, arg. I. qui bonis 6. o. aeo cera. bono . nam ev j rebus pupillorum indesensorum auctoritate iudicis possessis, separanda pupillis sunt alimenta usque ad tempus pubertatis I eo quod in- eertum est de indesensis di semet ipsos per aetatem desendere non valentibus, an vere debitores sint, an magis per calumniam fingantur tales esse, L ripunitas 55. I. uir. U. δε νeb. auctoris. iud. possidseu Do . tales vero missiones ariestis nostratibus

non lange sunt dissimiles . Et licet appellatio minwendat sententiae executionem, tamen a decreta de alimentis praestandis non licet . appellare, saltem non ad eum enectum, ut differretur executio, arg. I. ult. e. Ae appric recip. vri non. Quibus accedit, quod ta subverterentur suprema. morientium elogia, qui alimenta legantes certae personae, nollent ea ali Orsum detorqueri; quae dc ratio suit, eur de his tran igi sine decreto Ieges vetuerint, nec decretum de miserint interponi, nisi illasa maneret defuncti v luntas , L ctim si 8. m. oe seqq. F. δε tν---

Plane si in praeteritum alimenta sint gebita, cum

perdant alimentorum nomen, naturam, ac favorem, nec quisquam in praeteritum alendus iat, ad instar simplicis annuae praestationis vel pensionis ea sisti

nihil impedit: nam & de his transigi sine decreto

Posse, dictum iit. A transact.M. Similiter sequestrari non ponunt in Belgio

foederato stipendia seu mercedes nautarum ac soci tum nauticorum, nisi ob debit.m vestimentorum, aut in lentorum, aut pensionis aedium, durante navigatione contractum, adreque revera pro depensis tantum alimentis, utpote Juxta l. legatu G. M. M

tationem eontinentibus, IIatho μή . Generat. o Hnum. v landit S. D tembris i - . ME I. pia cit.' g. C66. Reliqua vero stipendia, atque salaria professoribus, verbi divini ministris, advocatis, me cicis, militibus, aliisque debita, arreno gravari posse, verius eat, non modo litis instituendae, sed Ecmi servandae eausa. sed an in totum, an vero pro parte tantum, di pro qua portione, de eo variantes

gionis cujusque mores inquirendi, & pro more I ci cuiusque, subinde & providi ae cireumspectI tu dicis arbitrio id definiendum. Vide l. stipendiis GCoae de executio, rei iudieatae. Ι'echias ae jure σμrtendi cap. 5. num. 33. Simon van Lemoen censisse . pari. a. libr. l. cap. i5. n. 29. sic in regioniabus quae immediate subsunt Ordinibus Generalibus, at restari nequeunt Stipendia conesonatorum, nisa usque ad partem dunidiatam, Regisma ιν π de tui ibis refo malis in de M. so Dan ι' He rogeri su

M. Res haereditarias med attinet, Iiere iure si

mano cautum fuerit, ne ante nonum a.morte diem euiquam liceat haredes, alit parentes, aut liberos. aut coniugem, aut agnatos vel cognatos defuncti, similesque convenire aut quocumque modo inquieta re, novere. . I 5. cf. baec amem. 5. β. ., tamen, iametus subsit, sere, ut haereditas expiletur, etiam a te nonum diem ipsasque exsequias, protinus a m se te debitoris, bona eius per ereditores arresto includa possunt, Gr ne νVen ad auis. item C. do ιπυμ ebro niolato, Christinaeus via. r. dacis. SI. Zypae aeriit. Iu . Belgici libr. I. rit. Eo iur c. circAE'. Ipsum vero debitoris defuncti cadaver in unia

versum pro debito arrestari, di impediri sepulturam, sub pinnae gravioris comminatione vetitum; deductis in irritum quibuscunque ea ratione extortis pigno rum fide,ssorumve obligationibus, aut . pecuniarum solutionibus, L. iat. C. de repulchro violato, ae nervelLI 5. cap. S. 6. I. ut enim reliquias sunctorum sepulturae tradi conditionis humanae memoria non lat, teste Modestino in L pen. 1. δε ea it. Drιinita contra, si criminum gravissimorum reos excipia extremum defunctis honorem quietemque denegare, crudele nimis iniuriumque visum, d. V in quam rem plura congessit Peckius dejure risianae ecl. 5. num. G. ω seqq. Gro evomen ad Z amb. Mom C. Gremis o uiolaro, & ita a Carolo V. constitutum fuisse, ne ob debitum civile sepultura impediretur,

testatur Pererius tit. Coae de repulcbr. violara, --.

. 9. monens tamen simul, in variis Ioela eontra: ius, adeo humanitatis, & religionis savore a

ratione summa subnixum, vexari detinerique ins pulta debitorum radavera, donec satisfactum fuerit. Adde Maevium de araestir eap. 8. num. 225. er rem. Quid vero obtineat in eadaveribus eorum, qui non ex sceleris conscientia violentas sibi manus intui runt, dicam tit. ad let. Cornri. de sicariis.

54. De reSus alienas a debitore possessis, num de illae sisti possint per creditorem, litis advernis tibiatorem possidentem movendae causa, non sine disti

ctione quaestio videtur terminari posse . dii enim ita prorsus aliena est, ut nullum possessori ius in ea competat, nec eius invito domino retinendae habeat potestatem, veluti si iurtiva sit. aut vi ponesis ιvanam ae inanem fore arbitror aetentaonem , iam rei' servandae, rive stis causa tentaretur ἔ eo quoadomino vindisante, impediri non posset posseationis ademptio, ne alter alterius odio praegravetur, C tra regulam non Ghet M. G reg. istis in s.' atque adeo in irritum dedari omni momento posset, qui

quid alienae rei detentioni, em sundamento fuisset superstructum, arg. I. bona fides Si. β. t. F. Ap riti, & ut alienarum rerum pignus non subsistit , ne domini veri voluntate, I. aliena .res M. 1. de

126쪽

De in B

pignoνa . act. & m In Ione In possessionem bonorum desuncti decreta, neque depositarum neque defuncto

commodatarum rerum possessio censetur concessa,

quia istae non erant defuncti, L is, cui 5. g. si δε-

sa , ac denique perperam dirigitur per apparitorem executio in res alienas, vel eas, de quibus dubitatur, an tales sint, L a Dipo Tio I 5. 9. 1ι rerum s.f. aes re fisaea. ita & non iure illae pro alieno sistuntur debito ψ eum hae ratione executionis initium fieri antedictis manifestum sit. Ut tamen ita dubio ex possessione praesumendum sit, illum qui possidet, dominum esse, donee contrarium probatum fuerit, Peckius do iure rittondi cap. 16 num. iE oin ubitatum 5. 6. Berlichius para. t. conHur. 74. num. 46. Praes. Evel hardas eontil. am. Rebinus ad

IM . I. cap. II. n. 5a. Sed si debiteri ius in re liena quae itum sit, veluti pignoris aut simile, recte creditor rem talem suo debitori ab alio oppignoratant sistit: eo quod non tam rem alienam, quam potius ius dςbitori in re aliena competens, . atque adeo id, quod debitoris proprium e se, videtur arr Sto gravasse , eo modo, quo pignus pignori dari posse notum est ex rit. C. 6 ρθη. Vanori dat. xit, &legatarii ac ereditores in possessionem bonorum d

suini vel debitoris missi, pignorum quoque his dat 'rum possessionem consenuebantur L is, cui 5. 6. to θii 7. U. ut in post. lego'. 1 e bustus s. r. Deo 1 .I.-.M. 55. Hi ne nee dubium esse pates, quin recte crinditor acturus sistat rem debitori cum alio communem, ouippe cujus dominium pro parte saltem in divisa debitoris est ἱ usque adeo, ut ne ex eo quidem impediatur arrestum, quod sorte res. communis natura sua sit individua i cum eo casu, res tota vi deri possit arresto gravata, arg. I. as, cui 5. 6. uex duobus Ti. st . ut ia pariesr. legatis. v I D. ieνv. causa, alterque rei communis dominus alitonerro socio , vel communi dividundo, consequi possit:i socio, cuiui mora arresto causam praebuit, quantis interest, se partis suae um caruisse, Rebinas ad

vius M a retris cap. 9. num. 4. Si tamen p rtio navis, cuius 'lures exercitores Sunt, arresto graratur , non impeditur ob id navigatio , aut in item exercitores ceteri impetrare possunt laxationem arresti ad id, ut navigatum navis tota mittatur . di ea lo. ge, ut in ea parte ubicumque existente, lucris inde proventuris, daret arrasti vinculum, di magister caveat , se nomine di periculo arrestantium partem duris ubique velut arresto gravatam , de sensurum . vide Petrum n a van Arretieri cap. 5. num. 5.

H. Pari ratione, licet, debitor rem suam alteridans pignori diminuisse censeatur dominii ius; quia

tamen 'non in universum dominus esse desiit, tib rum est creditori rem talem sui debitoris . per er ditorem iure pignoris possessam, sistere Sub eo, sive ad id, ut ad litem in eo loco, in quo res est, suseipiendam suum constringat debitorem, sive debitiservandi usa i salvo tamen creditori hypotheeario

suo iure praelationis in pretio ex tali re arrestatas Docando. . I9

redigendo: eo se ilicet modo, quo creditores chir grapharii missionem iure Romano impetrabant in bona debitoris obaerati ac latitantis, licet aliis ante creditoribus pignoris conventionalis iure devincta ;aut ereditores in lite victores executi unum bab bant in victi rebus, alteri hypothecae obligatis, non

diminuta tamen utroque in casu creditorisus tempore anterioribus sua in pignore praerogativa, i. a

Peckius is jure sutendi cap. I 6. num. HII. 57. Ex adverso nullus recte rem suam propriam arresto detinet, nisi ad id, ut eam ab iniusto vindicet possessore; quo res mi ius sistendi etiam in actionibus in tem locum sibi vindicare, supra m nitum. Si tamen in rem meam, Sive a me, sive ab

alio possessam, tertius ius habeat, velut hypothecae vel pignoris, aliudve simile, idemque mihi alia ex

eausa debitor sit, nihil vetat, quo minus rem meam penes me ipsum iudicis auctoritate sistam, non quidem quatenus illa mea est, sed in quantum . tertia

in eam ius eonstitutum est; ad id, ut ille iudieis mei ordinarii iurisdictioni subiiciatur yi arresti.

Idemque est, si meus cressitor, cui verbi gratia Gn- tum debeo, mihi res glias debeat compensationem haud admittςnte; nam de tunc quod aebeo, recte apud me sic sisto, ut ad meum serum traham eumdem ex alia causa mihi debitorem, Ilairus Bori nan

M. Non priatereundum tamen, etsi res tale sint, que non prohibemur, omnem nihilominus sistendi licentiam denegari creditoribus, ex quo curator bonis debitoris latitantis aut defuncti datus est; sicut ne cinpta quidem ante curatoris constitutionem

executio. ad finem perdurenda sit; Nd omnes ad eundem iudicem venire teneantur, de suo prae latronis iure cum ceteris eiusdem debitoris ereditoribus disceptaturi, idque convenienter iuri Romano, quo missis in possessionem quibusdam creditoribus . reli qui quoque, qui non petierunt missionem, Videntur

missi, quasi missionis decreto in rem concepto ἰ aut saltem Petunt, se cum prius missis admitti. I. enmtiutit Ia. U. δε reb. atinoris. it . mri M. f. tist. C. eod. rII. de Mn. atii. juri postiae Ex ante missionem

sibi quidem quisque vigilare potest, post eam non utique. Selendiam, inquit cum Iuliano Ulpianus, eo

jura nor uti, ut qui pecuniμm debitam rereph, antequam bona debitorii porrMeantur, quamvis x .enep ud n qu tolvendo non et te recipiat, non timere hoc

sessa debitum tuum potest, hunc in portion m v candum , exaequanaetimus e Perit errae oribue; n uo

nim debuit praeripe, ceteri potu bona porserea, cum jam par condisio omnium tria o um saZia esset, L quod aurem 6. g. retendum 7. ff. quis in f atiae cre-HI. HEIa sunt ut retris. adde Uetrum nori H σν remi cap. 4. num. 64. Anton. Fabrium C. G. 7. tis. 7. tit. Ia. ae m. 13. 19. 2 M. Maeviuin de arr. cap. 8. num. l . oe seqq.59. Quisquis autem Ni sibi vel rebus suis asserere cupit immunitatem ab arresti pravamine. is ipsum protinus ante litem contestatam tenetur ali

gare di probare: si enim in declinatoriis. sori exo ptionibus id obtineat, L pen. 2 nh. C. de Ocep i nibus, etia:n hic idem servari necesse est i cum hae

127쪽

x sto Lib. II. 4

allegatione forum de iurisdictionem iudieis, apud

quem arrestum contigit. declinari constet. Ραkius de jure ristendi cap. I L. n. I. neque tantum haec immunitas ab arresto ratione personae vel bonorum, apud.eum alleganda, cujus auelaritate arrestum est

interpositum ς sed &, si opus fuerit, dum is imm nitatis allegationem non admittit querelae violatae immunitatis deserri possunt ad iudicam illum, cinius. iurisdictioni per arrestum subduceretur causae e mitio , eiusque osseium & auxilium implorari ι ne subiectoriam suorum privilegia subverti per alios ac conculcari patiatur. Vide Mevium δε arentis capit. 12.n. 4. ω seqq. Θ μμ ε 7. n. P Petrum Bon

. λ. Arresti recte interpositi effectvi esti quod du-xante ejus vigore nihil possit innovari. Le proinde personae quidem ita detentae non impune ab eo loco, in quo detentae, sese possunt dimoveret quod si id, insalutato iudice ac creditore, secerint, ob d hirum ei vile detenti non quidem incurrunt carceris effracti pinnas, sed vel ad mulctas per statuta miatitutas, intra annum a violati aretrati tempore conveniri possisnt, vel arbitrso iudicis pro variis arreati violati circumstantiis coercentur: atque insuper adversus eos tanquam contumaces procedi potest: de quibus vide prolixius Petrum Bori van arret tencap. 7. num. M. O reqq. usquo ad sem. D. M. vium de arrenis e. δέ. simonem van Lemora tens.

forens. pan. 2. Iib. I. cap. 25. num. tiis. Petrum P

chium do tu e sistenaei ov. a'. Et si siliis in civi-Ii si alius in eriminalibus praetor sit, ae detentus ob debitum ei vile arrenum violaverit, mulctam non criminalium, sed civilium causarum praetori cedere debere, tanquam ei, cuius auctoritate detentio iam, responsum est. in Constat. JCtorum Holland. pan. 5. 'vol. 3. consit. 5 S. revera alis in fine. Quisquis vero convinci potest dolit malo, ope, consilio iuvisse arrestati fugam ac evasionem, aut eundem ex

inisse, eo ipso obstriinam sese reddidit is exsolvendum totum ilhad debitum, pro quo consequendo debitor detentus fueratisic enim ex lege Constantinicbtinuit, ut is, qui debitorem credidisset avellendum

ubtrahendumque, totius summae solutionem in se reneretur suscipere, qu rior' 5. C. do exari,ib. tν,

sur. & iam olim ex edim prae toris, si quis alium sn ius vocatum vi exemisset, in id condemnari s

Iebat, quanti erat ea res in iudicium deducta, Lyen. 9. r. iunct. l. ceae eximendi 4. A. , quis eum, qui in ius locat. vi eximat, usque adeo, ut reducens postea Gemrum, eundemque Mnens in iudicio, evitet quidem ordinariam eximentium pinnam, nec ad debiti iluestri exsolutionem teneatur, P. c. rem. docere a. ν. - quis eum, qui in fur voc. vi exH-at , ilicet nie quidam contra senilantὶ sed nil, Iominus in id quod actoris interest, causam 'eius 4e

persecutionem quoquo modo deteriorem ae dissicili rem esse redditam, Obstrictus maneat: eum modis omnibus id iudicem agere oporteat, ne cuius. det xior causa sat ex facto alieno, I. I: F. is aliis. Haemulanae causa richius aes 1um sistendi c.ρα Si Christinaeus ad Leg. Mousina m. tit. 5. an. 5. n. 4. et 1eqq. o an 5. num. 4. multoque magis haee in apparitore vel commentariense , dolo vel culpa evasioni causam praebente, statuenda sunt, ut tutius

dicetur titi de cuneae. ο erat . reorum. it. IV. 61. Quod si res arresto gravatae siue,

quidem non possunt arreno durante per dominum alienari in arrestantis praeiudicium, cum iudex et ditioni earum non nisi coram lege loei situs siclem dae, auctoritatem non sit accommodaturus. Mobselium.vero possessio jure . in alium transferri, autquaque ratione interverti non potest per eum, penes quem illae sequestratae sunt, adeo ut, si de is

transtulerit, corruperit, aut possidere. desierit, non modo ad mulctam teneatur, quam apparum arem tum denunciam in causam interversionis comminatus est ex more iudieii intra annum exigendam Neonadius euriae suprem. Ac. 79. ubi di tradit, euamulcta cedat, Bort Oan arresten c. 7. n. 5a. 55. viile

Peckium de me siuendi cap. N. oe So. sed & ad redintegrandam possessionem interversum, de in pristinum uatum restituendam, aut, si tu nequeat,

ad id quod interest illius, qui arrestum fieri cur vit, ut di ipsius debitoris,' si is quoque tali interversione se laesum probet; si modo dolus. aut manifesta possessoris negli sentia appareat, g ως pridi letu van Irimore Mana uan Mettindien aan inaeuari Holianis eis Zee ianae Is Martρρ m. pors meae. l. a. placis. pag. 66Q. in med. .i Ghius is jure σμrsonae. Op. 44. oristinaeus ad Leo. Mocbtinum. tit. 5. art. 5. Petrus Bort d. e. f. n. 55. . 55. Quin tamen res mobiles ita interversae, de ex domini voluntate in alium translatae, iure dominii transeanti haud dubium, cum mobilia sequelam hodie non habeant. Quin imo, si res tales arresto detentae sint, mae Sem vando seruari nequeunt, iudicis auaoritate distrahi poterunt, pretiumque, quod earum in lacum meo sit, servari sufficiet, Petrus Bori van arrexton cap.

6a. Debitis vero sub debitore debitoris arrestatis, vis arreni est, quod debitor id, quod arrestatum est, solvere non. possit , di si maxime sine araestantia voluntate solvat, nihil ea solutione arrestanti pra-judicet ; sed postmodum vincenti sic solvere tene tur, ac si nihil debitori suo vel alteri ex debitoris

voluntate solvisset. Nee excusabitur si metu litis in suo creditori solvisse causetur: neque enim in ereditoris potestate fuit, suum convenire debitorem ad solvendum, quamdiu durat arresti vineulum ι cum creditor, non essiciun S, cavendo vel satisfaciendo .

ut illud laxetur, ipse in causa sit, quo minus debitor iudiciali impeditus prohibitione &Penae comm

natione 5olutionem sectare arg. l. Dis. F. Eo Dae e -- A sit. recteque sacit, nee morae reus est, qui auctore Praetore solutionem detrectav in odium ac poenam crcditoris, arg. I. ulr. J. quod quisquae iuris in alter. Ita ueris, usque. adco, ut nec Oblata per creditorem cautione de indemnitate, nec deserto per arrestantem arresto, cogi possit, quamdiu sententia iudici lis non dictavit, arrestum deScrtum esse. Vid. Reri

M. ca'. 9. num. Dis. is M. Mori vati arresten cap. 5. num. I . oe seqq. ad num. 24. ubi tamen m

Pet, curiam supremam Hollandiae Zelandiaeque, nono tante arrcsti interpositione, debitorem ad mlvei dum solere adigere ; & simul addir remedia, quiboam casu fredito des armatantes sibi possint conataer

num. 25. 26.

O . Quod reliquum est, arrectum efffcctra habet

128쪽

De in Ius potando.

Istr

plures eum verbali In ius voratione communes: cum pecies credatur esse in ius vocationis. Atque ita

Omnem interrumpit praescriptionem v antis Seu a

restantis intuitu, di perpetuam lacu actionem temporalem ψ cum siluisse, qui in jus vocavit, aut i quietatus non suisse, qui vocatus est, dici nequeat , L eonrtitutionibus 55. A. de oblig. My. i. sicut in rem S. L 4. in meae L eum notissimi T. C. de prae

script. M. DA D. anno . I. I. 2. C. de Dur temp. praescript . l. nemo ambigit Io. C. de aequis. ω ret nenda pors. I. ut pejectius a. l. 5. c. is annal. ex cepi. Peckius do jura sist. eap. 55. num. 6. Andr. Gayl. lib. I. observ. 74. num. 2o. ω sqq. Conferrit. do judiciis in fine. Similiter arrenum adjunctam habens exhibitionem petitionis, aeque ae in jus v catio verbalis , inducit litis pendensam & praeventionem, sic ut neque reus invitum actorem arrestantem vocare possit de ea causa ad aliud iudicium, neque actor invito reo litem sic coeptam ad aliud possit serum transferre, licet quibusdam in locis praxis invaluerit, actorem renunciare posse in coeptae, di novam alibi litem reo etiam invito movere. Quae

genius excussi rit. de juririnione . Adde interim 'eckium de jura sist. cap. 55. num. r. a. 4. I

num ad L. T. V. de judiciti num. 5. Maevium dear est is es. II. num. 26. ω seqq. & DD. citatos apud Gratianum discept. forens. cap. 9M. num. II. aa. Zangerum de exceptionibus μν. a. cap. I. Con

m. c. esserv. 26. num. 6. M

o. 4. ita, si actor vocationem prosequatur: nam Si, cum reo dixisset diem, ipse veniente die abfuerit, & reus quoque sui copiam non secerit, vel praesens petierit cireumduci edictum citationis, nee interruptio usuca pionis nec praeventio potest videri facta per vocationem quam ipse vocans sua absentia elusoriam reddidit Sinefficacem, Brunnemannus ud I. 7. f. de iudiciis n. 5.M. Non tamen apud nos, & in Ioeis illis, ubi

mercatura viget, arrestum arrestanti tribuit ius hypothecae in rebus arres, detentis, nec praelationem ante alios ereditores; nisi sorte quantum ad sumptus detentionis, si ea rei servandae causa ob metum interversionis facta sit; & secundus arrotans, Seu commendationem arrestatae rei faciens sui loquuntur j eodem jure gaudet, quo primus; nec impedi

tur Iegalis hypotheca etiam ratione creditorum posteriorum , dum serte arresto durante coepit debitor tutelam gerere, res fisci administrare, sic ut & fiseus & pupilli in rebus arresto gravatis potiores sint suturi ipsis arrestantibus. uuae non tantum ita re, eepta ob libertatem mercaturae, ne creditores praela tionis spe allecti nimis sicile sisterent mercimonia, suis plerumque temporibus ac locis tradenda, in imgens commerciorum damnum I sed & magna. ex parte propter ipsa iuris Romani principia. Hi enim

arrestum species quaedam missionis praetoriae in possessionem , per quam licet jure Romano creditores adipiscerentur ius pignoris . in tantum , ut debitor post missionem res suas alienare non posset, nisi cum tali onere pignoris praetorii creditoribus ex missione quaesiti, L ri po tquam 5. l. 'qui sequii 5. C. uri in porret t. legat. junct. V. Bem si quis V. Initit. doleandi forma dicta sunt. est ad Panta f. Lom. L. action. quo respectu mIMIO nostratibus arrestis potentior fuit: non tamen quὶ prior missus erat , ex praerogativa temporis ullum ius potentius sibi arro are poterat, quam qui postea missionem impetras-

et i fallente illic regula, alias vulgo in pignoribus recepta, quod, qui Prior esset tempore, Utior quoque esset iure, L is, cui I. u. qui prior b. d. tit an

porri Iegat. I. cum unux Ia. F. de reb. aucto II. Iun. possiae seu venae Petrus Peckius de jure rutendi cap. O. num. 7. S per tot. Maevius de arrastis cap. I9.m-. IT. ω reqq. Petrus viri van artesten cust. 7.num. ID. seqq. Quamvis in Saxonia locisque vicinis ius pignoris & praelationis nasci testetur Earptovius desu. forensia para. I. constit. ab. de Pn. I M. edi plu8or ab eo climia . . M. Quibus porro modis. qua cautione praeStita, laxetur arresti vinculum, dicendum erit tit. qui satirae eci. Quod si arrestans arrestum non proSequa

tur, nec intentionis libellum die praefinito edat, cie tentus jure petit ab instantia absolvi, remitti arresti vinculam, dc actorem in expensas. damna, di id, quod interest, damnari. Instruct. Curiae Ultrajectistis. van defiaut van de emebor art. 5. massenaer praes.' iud. east. 5. nu. I 4. II. De laxatione arresta plura vide apud Maevium do arrestis cap. a .

co '-- ει- vocatio sive verbalas, sive

66. Est autem in i realis, principium omnium actionum instituendarum, 6. ult. Drt. de poena temere litigant. qua OmiSSa Πι-hil eorum, quae Subsecuta sunt, valere mirat, L pro latam 4. C. Eo sentent. interlocutron. l. ea, quae

7. C. quomcd. ει quanae judex rent. proferre deb. dii ut ne in favorem quidem non vocati, & ob id sese non sistentis, sententia lata vires acquirat; cuinea, quae contra leges gesta sunt, nulla sint, nec Ob privatam personae singularis utilitatem soleant convalescere . Nihil in contrarium iaciente argumento a minore desumto, qui licui careat persona Standa in iudicio sine curatore ψ tamen si sine eo Steterit , ac pro Se obtinuerit sententiam, commodum ex ea Sentire potest, L non eo s4. C. de procurat. junct. Lcum S 4. c. si addires. rem. D. Non enim Illa in casu deerat necessarium judicii requisitum , ac basis; cum S minores, conditionem suam iacientes

consequitur, eum, qui ad unam causam vocatus est,

ad alteram respondere haud compellendum, L con senyirre a. β. letatis 5. f. do judiciis, eo quod non

praesens tantum, sed & ad respondendum paratus esse debet; actore quidem instructo veniente, re

autem sese demum instructuro, postquam cognove rit, ex qua causa conventus sit, L I. f. de edendo, Mymingerus cent. 6. observ. s. num. 9. Si tamen adversarius non vocatus, sed praesens, & ita ab a ctore conventus, ultro respondeat, litemsue conte

stetur, iudicium subsistet. Cum enim in ius vocatio potissimum ob id intervenire debeat, ne reus inde sensus. condemnetur, nihil impedit, quo minus huic suo favori renunciet, atque ita sui defensionem apua iudicem suscipiat, ac si legitime vocatus esset , arg. L pen. C. de mariis, Donellus ad tit. C. de in Iur cando num. 5. Ant. Matthaeus de iudiciis Myp. V. tbor. 54. Adde quae superius de neglecta legitima --

129쪽

ra a Lib. II. Irt. r.

TITULUS V.

Si quis In ius voratiis non iverit: sive quIs eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit. svae M AR I A.

a. VI in ius voratus non ivit messa pro arbIN trio di iurisdictione iudieli coercetur, sive competens iudex suerit, ad quem vocatus est, sive non si modo u dubium sit, quippe quo casu P nire debet, privilepium fori allegaturus, ut latius dictum tit. de iurisdictione, I. a. 8 .ct V. r. m. b. r. ii quis odi 5. AE aeo judSeiis. Muirundum ait Pa tua in ae. I. a. s. r. f. s. r. pro γυλιῶ tione ,-ῖ-cis, Id en, si modo ludo talem habuerit jurisdicti

nem, cui etiam mulcta imponendae poteatas eoh-- , neque enim omnibus magistratibus mulctae di-eenda jus datum fuit, L alis. Haus e t i5i. A. verbo . signis. L conso arsere a. ar. ωθ. . AP judiciis, meque ad eandem usque quantitatem mulctandi po- astas, L tiis. Q de modo minam . Applicanda a tem mulcta actori meanti, mi ad eam exigendamae mmodanda videtur in factum actio, ars. l. si per 5. β. - σum l. F. - quis eum, quI in νων ως. mi exim. si enim poena actori Iaso cedat cum reus vi exemtus est, quidni & tunc, cum reus non venit δcum utique masis. videatur praetoris contemnere maiestatem, qui va Gemit . quam qui simpliciter n. venire. Iloque serat, quod pinna cessat, si non anterfuerit inoris, eo tempore in ius advorsarium mon venisse. I. a. m K, ε. b. t. quod non ita e Bee, si malaa non fuisset actori applicanda. Quibus non repugnat quod in L pen. C. ἀν modo mulctarum rescriptum est , invera mulctarum compendia aerario publico protinus esse γηrenda, cum id demulctis ae poema ob erimina publica vel popularia irrogandis meipiendum sit έ nequaquam de iis, ad quas privatis in negotiis ex j in causa fit condemnatio, ut ex hoe toto libro a. manifestum est.2. Cessat vero mulcta exacti ai actoris non intersit, si quis non venerit per rusticitatem , aut eum vocatus esset ad iudicem pedaneum; vel talis sit. ut edicto non potuisset vocari, L. a. in si, A. r. am. i. quod D 3. F. si ρῶν I. Ane quis eum, mi in im uoc. vi Mim. s. Potest di ineri reo sui eopiam haud laesente, missionem in possessionem bonorum eius impetrare, I. rarit - 19. f. do in jus voc. Sed de contumaria ac eius coercitione, tum ex Romano, tum ex hodierno iure diem latius tit. II. si quis cain ion. in suae. 1i p. cain. fari,

a I. quoque in ius vocatus, si se certo die statis eum caveat; datis fideiussoribus idoneis tam conveniendi stellitate, quam facultatibus, I. l. f. b. p. LI. f. ri quis in j- o . non in νιι, de quibus i lius tit. 8. qui ια;tae e g. Quod si quia idoneum fideiussorem oblatum reiecerit. ipsi di reo principali tenetur actione iniuriarum, L si vino L F. . t. ix

di rinisae rex Uti e contrario persona coniunia. ter se litigantes, si qualemcunque fideiussorem ci latum admittere recusent, quinquaginta aureis mu ctantur, L r. a. AE. b. t. I. μυωπον 3. V. prieta. ais R. qui raris . eog. quod tamen de illis tantum accipiendum fideiussoribus, qui saeuitatibus in idone Censentur: nam si conveniendi saeuitate essent in donei, ne inter necessarias quidem personas haberentur idonei. an . L pen. A. o. t. d. l. a. si. I. ο π. - ait ε. ε ρω sarisae cet.

cum eoniunctis personis non Meria, Sed mitius segendum erat in ius voratione, ns scineet vocaremtur sine venia, ita di in exigenda ab illis eautiomne r licet hic personarum eo nunelarum appelliati ne nonnullae veniant, ad quas edictum de non vo. cando sine venia non pertinet ἱ quale liberi a parente, ume a marito, nurus a socero in ius vocati, L iμm reo patrona a. s. ι. r. a. I. R. sy. a. f. eia

TITULUS UII.

Ne quis eum, qui in jus vocabitur, vi eximat.

r. CI quis in jus vocatum vi exemerit,. tenetur R- I ctione praetoria menali in factam ei, qui vocavit ε non elua haeredibus, nisi quatenus eorum in terest, L r. L ii γγ 5. s. ωθ. 1. b. t. ad id, ut pr stetur, quanti ea res est in iudierim deducta, licet per calumniam petita, aestimanda per actorem , idque secundum verum pretium, non ex affectino , quippe quae in re per calumniam petita non satis probabili niteretur ratione, L sis eximendi g. si. rem s. l. ri I. V. in eum I. f. b. r. Nec est quod sorte quis existimet, recte & sine poena metu eximi reum per calumniam voratum, quia nec in P nam incidie, qui exemit voratum, qui non debu tat ex edicto vocari, velut parentum, patronum, L 1. V. a. f. b. e. diversitatis namque ratio in eo est, quod riam edictum certas expressisset pervinas , aut nullo modo, aut non nisi venia impetrata, V candas, quilibet ex imo edicto scirp p prat . iurenean contra edictum, vocatio facta esset ; nullus vero certus esse potuerit an calumniosam actor litςm m

130쪽

γι ratisdare ereantur oes Iurato tra. Ist 3

veret non enim privati euiusquam, sed judicis sin Iris erat id aesti aure, di per definitivam sententiam

a. Si plures exemerint . unius praestatione ceteri non liberantur: uti nec liberatur ab actione principali ipse exemtus, si per dixi mentem pena iam ait prastita, I. ri ρον 5. F. pen. l. ult. r. b. e. Nec interest, utrum Hr se exemerit, an per alium , A. Lri ρον 5. pr. f. b. r. latiusque hic eximendi verbum Recipitur, sic ut di eum complectatur , qui moram Deir, quominus reus vocatus in ius veniret, ut actio nis dies exiret, vel res tempore amitteretur, I. sed

eximendi ι ε. b. t.

5. Cessat eximentis poena, si exemerit vocatum ad Iudicem pedaneum, aut certo certius non competentem I vel eum, qui vocari ex edicto non deb bat; vel servus; vel exemptus nihilominus accesserit ι via annus ab exemptione elapsus 1lt, aut mor tuus sit eximens, L i. s. a. i. a. 5. L 5. F. a. siast. f. h. t. 4. Non tamen poenam quisquam evitabit ex eo, quod dolo careat, nisi simul culpa caruerit, atque seta vim jure sererit, iustam habens exemptionis ea

sam, L red eximendi 4. β.- . b. t. alioquin hae edicti parte vis coercetur, liret dolus desit, ι μώ ri 3. s. uir. r. h. r. Quid enim si quis

eum exemerit, quem credebat vocantis patrem patronumve esse, atque adeo contra edictum vocatum esse opinabatur st pinna procul dubio erit obnoxius, si patronum patremve vocantis non esse probetur; ad que vis sufficiet, quamvis dolas ma Ius eraset

quippe quem error sim Excludit, α ι 5. F. sis.

TITULUS VIII.

Qui satisdare cogantur, vel jurato promittant, vel suae promissioni committantur. s v m M a R I a .

t 6. Hae iubenter judicatum so ρ easdem eum reis Maii et babent'. As iniuriis aut Hessionis beneficio gati eam str7. Fiae jursorer bi riso nova his ox με; mine palis condemnatione ex curion m patiuntών, O vicissim

is. VII er mutato Ddico. An is, qui quae inferiorem Daecem Medistiis, juricariam sola , etiam te νων ex rem mira per iudicem tueri'em a pella rum latast I. UIsquis in ius meatus est, aut satisfacere de- bet. Id est, adversarii implere desederium s ve intuendo, sive transigendo, allisque modis, quibus adversarius me dimitti patitur, c t. f. b. t. ι ρε- mirare a r. r. vir. f. A .eonusi. μcunia, aut cavae te, ita ut adversarium Ilias nomine securum faciat, quandoque satisdatione, fideiussoribus datis, quando que emtione pignoratilia, quandoque iuratoria, non nunquam repromissione pro qualitate personae ullosi. reae hodio I. Inu. do rat raearion. α ι r. f. b. . uti vicissim vorans quoque cautionem In vocat securitatem interponere eogitur. Idque ne alioquin judicia actoris aut rei tergiversatione redderentur elusoria, arg. l. r. ου 5. e. ἀν rtimiat. Wistinis. Mactor quidem . Uet, se intra duos menses a te re libelli edit. litam eontestaturum, quandoque gubpoena arbitraria, mandoque sub poena dupli damna dati, modo ea cautio non exeodat 56. solucis r Ἀ-auper se ad sententiam usque in iudicio permans rum, mon. m. cap. α πον. m. c. F. iviae latius C IReium ad Z -ν. αλ) ae dentuue, se, si succubue tit, docimam quantitatis libella eo rehensae partim expensarum nomine soluturum s iae ut hac de de cima impensarum nomina eautis, quae olim obtinue rat, ae mediis temporibus sn desuetudinem abiurat, s. r. is fine Lint. de poenis remos situ. tum m is simo reducta fuerit, norarit. tra. eap. ad recudenaeae L Mub. yne istis c. is optio. O HMIιD. Sed in

SEARCH

MENU NAVIGATION