Joannis Voet jcti et antecessoris in Academia LugdunoBataua Commentariorum ad Pandectas libri quinquaginta, in quibus, praeter Romani juris principia ac controversias illustriores, jus etiam hodiernum, & praecipuae fori quaestiones excutiuntur

발행: 1827년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Lib. II. Tit. XIV.

lia censeantur, L in. c. b. th. arg. l. si tur 15. F. δε condit. Duum ion. qualia sunt, quibus id agitur, ne dolus in futurum praestetur ; vel delictis tuturis concilietur impunitas, i. si unuς 27. V. Hud nulla

Doori uti di concepta de sutura successione tertii certi etiamnum viventis, tanquam continentia votum captandae mortis, dc eventus tri,tissimi ae periculosi plena ; adimentia testandi facultatem i aut saltem turpem continentia festinationem ac sollicitudinem

de aliena haereditate. Unde nec ei, de cujus etiamnum viventis hereditate pactio facta , liberam dimunt diminuuntve testandi facultatem, etiamsi pa- et ix huiusmodi suum ipbe consensum accommodasset, L paetum quia dotali 15. I. uo. C. b. t. neque uuium ius paciscentibus tribuunt, sed magis eos, si id egerit ignorante eo, de cuius haereditate actum fuit, roddunt haereditate indignos, L ause Iu a. Nu.

f. do hii quae ut in is . I. donari M. β. ώθ. I. M. f. is donat. uuemadmodum nee paciscentibus ius

tribuit conventio, qua duo inter se paciscuntur, ut is , qui supervixerit, alterias rebus potiretur, nisi id inter milites actum esset, L IDN im s. c. b. t. Idemque est, si non reciproce, sed unus tantum Paciscatur, ut ei, cum quo paciscitur, succedat, ipse nullam vicissi in alteri faciens successionis spem, L he, Par 5. C. do padiis condi Ira, L pacrum quod dotist i5. C. b. t. aut si quis renunciet alterius haereditati , I. paritim dotale 5. Q do eo Iariau. licet

enim tunc concurrat consensus eius, de cuius har ditate agitur. tamen quia hareditas nec te tamento,

nee lege, sed p. Eho solo desertur, aut adimitur, non valet, E. I. 5. C. do pacti, conoemit. Si tamen inter duos pactione de haereditate tertii interposita, te

tius in eam consensisse probetur, neque postea suam mutaverit voluntatem, magis est ut rata sit sutura inter paciscentes conventio, L Dis. MAM C. h. t. Ant. laber C. IV. a. rit. S. desin. io. is ver nardus eo A. M. post. meae Carptovius de . so . pa t. a. eontris. 35. GLis. Harimannus Pistoris lib. 4. qu. I. num. m. Et

quamvis nune hactenus ab illa iuris Romani dispositione ubique recessum videatur, quod pactis dotalibus de sutura successione coniugum inter se, ut de conjugam in bona tertii, vel tertii in bona eoniugum, iure tractetur, ut plenius tit. de pariis a raL- δυς tamen extra pacta dotalia. de ea, gae har ditatis divisionibus ex usu Hollandiae adlieiuntur, de quibus tit. famin e ciscin etiamnum reprobatae

manent apud nos convenienter iuri Romano superius proposito conceptae de, tertii certi vel ipsorum paciscentium hereditate conventiones ι ita saltem, ut esi sectum haud sortiantur; sive renunciationum succeisionis contineant, Abrah. a esel δε connub. b

reditatem deserant. Qua ratione, cum inter secun dum tertiumque fratrem, vivo primogenito ac seudum habente, pactum intercessisset, ut alter post

obitum primogeniti seudum haberet . alter mille aureos velut dimidiatum praedii se alis pretium perciperet, ludicatum fuit, secundo genitum ut successorem se alem, mortuo primogenito, illud habiturum , iure praecipui, nec ad inille aureos fratri t neri , non imposita poena indignatis, licet hane etiamnum nonnulli admittant iuxta d. I. M. C. h. t.

Neocitassius Curia supri dec. II a. respons. JCtorum Holl. yan.: a. ennsEI. 283. quia ceruola par o 7. de pari. 4. comiL M. Et si quis alteri pallieitatione vel pacto promiserit, se et hareditatem suam aut legatum relicturum, nec tamen postea promissis a terit , nulla ex pacto actio competet; sive ad con sequendam haereditatem aut legatum , sive ad id, quod interest adversus desancti haeredes, arptovius e . forent. part. 5. conuit. 5. aer . 22. Sunt i men , qui contendunt, reciprocas conventiones inter fratres aliosque, ut ultimo superstites primis morientibus succedant, sustineri posse, si concipiantur non velut pacta haereditatem in futurum delatura post obitum, sed velut donationes inter vivos firmae ct irrevocabiles, quarum sola ex utio de implementum ad mortem usque suspensum manet: quorum tamen opinionem ut verbis magis Iudentem, quam ratione subnixam, merito improbat Pechias de typtam irco jug. IV. r. cap. d. n. 4. Fachineus Lb. 5. ean imo. cap. m. vide Λnes. ayl. lib. a. obte p. a 26. dc plures alios allegatos apud Sande Ze. F BD. 4. xit. 5. de . I9. cap. p im. prolixe Harimam

i litorem sib. 4. qu. a. 3. Quemadmodum de de sue

cessione ratione certarum rerum singularium susti

neri paeta illustrium familiarum prolixe ex eqaitur Andr. Gayl..din. lib. a. obtoμα la7. Pechius d. lib.

I. can. n. num. 5. cic totam hanc de pactis super

haereditate viventis aequirenda vel omittenda mat riam plenissime tractat Harimanti. Pistoris lib. 4.

17. Sed dicta hamnus non impediunt, quo mi

nus de haereditato tertii incerti, ut ut viventis, ine

tur conrentio: societatem enim unioersorum bonorum contrahere eo essum est; in quam tamen faturas haereditates, quomodocumque sociorum uni o venientes, contineri, constat si. ma,t 4. In tir. δεω Hato, L ea vero 5. F. t. U. pro rorio. Quemadmodum nec vetitum, sed quotidianum, de hureditate iam defuncti paeisei, quoties eam ex ea a fidei commissi ex conditione suspensi, restitui defunctas praecepit, ita ut mediante pactione fidei inmissarius

remittat suspensam ex conditione adeoque incertam successionis spem I. I. I. cum proponas i s. c. b. r.eum ea ratione nullum inducatur novum votum captanda mortis, sed magis . removeatur illud, quod ex fidele missi suspenso iure videri poterat hactenus subfuisse,' I. Ad commitis i i. C de tranea talanta. 18. TurpIbus insuper conventionibus adnumeratum, quoties de qu ta stis cum cliente paciscitur Causarum patronus. Liret enim de lite dubia inter actorem reuinque transactio permissa sit; eo qaodita dissidio finis impanitur, & a iurgio rereditur

tamen, cum turpes litium alienarum redemtiones in diosae censeantur. ac reprehendendae, L litem te i 5. C. de praeuHato ιυς, I. ri ram ιne .ι- 6. si. uis. I.

7. d. man ti, de pacta de qama litis inter clientem dc advocatum lis non sopiatur, sed potius ob lucelli maioris spem merito metuatur calumniandi licentia, de eo is etiam iniquissimis iniquior defensor; optima jure talis emalumenti suturi s Irietas, velut malo mare contrasta, reprobata fuit, i. i. P. H

162쪽

De Pactis.

eia eamum Ia. de extraorae estgῖ ationibus, i. sumtur M. A. s. r. I. quit, is 6. g. praetre a a. C. is p stulanao, iussique nunc advocati solemni sese tur iurando adstringere, de pactis talibus haud ineundis, stria . Cu . Nov. an. 7 i. inum I. Curia BFabam tinae an. Q, Curiae Fundinae an. i5 s. sed de poculiariter in Hollandia interdictum ipsis, ne id agant

cum clientibus, ut obtenta demum victoria salalium petant, InrIr I. Curia Holl. an. di . in fir uulnimo, non desunt plures, quibus placuit, liberalitatem omnem servente lite per clientem in advocatum, pr curatorem, aliumve similem litis administrum collatin, sive donatione, sive legato, ipso jure nullam esse, tanquam extortam magis metu Iitis perperam administrandae, quam a voluntate ubera prosectam, dc repugnantem prohibitioni, quae est in L quisquis G β. praeterea a. C. de postulanao, Charondas lib. 7. νειμ i66. aliique apud 'Vosel ad novo .conmz. Ulιω-jec . an. I. num. I. Sed cum in dubio quisque bonus eredatur i neque metus in liberalitatibus ult misque elogiis aut contractibus praesumatur, Verum obandus sit tanquam delictum, ain. i. ad inviaeam metum 9. C. Ae sis, quae vi moisive causa, Menochias IV. 5. praestim. . c. num. 4. Ita. 4. ν

sumi. II. n. I. a. neque adeo patronorum penuria

Iaborent nunc tribunalia, ut a patrono causam desertum iri iure cliens metuat, possitque facile, sinistri quid suspicatus, eo derelicto, alteri minus suspecto committere su litis tutelam; non aliter holuinopinio probanda videtur, quam si provido iudici aecircumspecto sufficientia ex variis circumstantiis O via suerint indicia ei umventionis, S extortae liberalitatis signa. Quis enim lucrit inficias, ipso litis tempore infinitas intercedere posse donationis legative a cliente in patronum conserendi causas, nullam habentes cum lite continentiam aut eommunionem pNeque obstant verba generaliora in ae L 6. 6. a. c. do postulanao, quasi omnis conventio interdicta esset ἰ cum potius illa, eonvenienter aliis legibus supra adductis, accipienda sint de istis conventionibus, quae malo more de quota litis, aut palmario pendente lite, aut probrosa litis redemtione, vetitae eranteelobrari. vide Claude uen γ νectioii Lot a restet rom. a. lib. 4. quae t. II. Abr. a Mesel ad dari. II. -

i 9. Similiter pactum omne inter Medirum, Chirureum, aut Pharmacopolam, & aegrotum. quo commodum hisce cum aegri aut laborantis iactura esset accessurum, improbatum putant, Si curatione durante sit interpositum. Sed neque H leges, neque ratio

dictat ἱ non utique Ulpianus in I. is meiatur 5. f.

de eo a di . comisiari. utpote qui non aliud indigitat, quam rescindendum esse contractum, quem Medicus re ipsa medicamentis adversis adhibitis extorserat: quem Ae si non Medicus, sed quisquis alius laboranti intulisset, comparatum fuisset vulgatum restit trinis remedium ex causa metus. Si Μ dimi, inquit,

qtii curandos tuos oculos, qui eis Iabo abat, commis rat, preiculum amittendorum eorum ρεν -- ra m dieamenta infra naeo, compulit, Mi ei postersion e tua

que adeo nihil praestandum juxta illud Martialis Iib.

Prom ciam: nee enim rogat illo te oro tonsor ἐLatra rogat, γρο est imperiora timoμ. Sod fueri curva eum ruta novacωίa rbeca, Hanam tonsori crura manuIque simul.

Ubi ergo nul Ia talis malitiae detestanda: probatio est,

non nragis hic, quam superiori casu in Advocato, praesumi debet ψ ratumque manebit quod fide bona inter eos contractum est. Ceterum, uti verbis, ex praeeipiti calore sive irae sive assuetionis alterius prolatis, nulla vis est, nisi duinceps perseverantia mentis apparuerit, arg. l. quicquid 4 i. r. is requi. iuris, ditiori tum 5. f. de Horetiar, & temere laetatis neque ultima elogia creduntur ordinata. neque obligationes ad ea, quae per iactantiam prolata, contractae, C r. Ditis. δε militari tortam. I. sciendum I9. pr.

11 V. ea autem 5. L is adicit. edicto; ita quoque

verum est, nullam videri contractam obligationem, quoties agri angore pressi sui, 2Esculapiis, id ipsum

ne postulantibus quLlem, multoque minus per metum extorquentibus, amplas in casum, quo convaluerint, inerunt pollicitationes, quas haud oblaturi fuissent, si serio perpendissent, non a sola arte medica val tudinis dependere restitutionem, nec penes eos vitae necisque arbitrium esse. Et hoc unum est, quod Impp. rescripserunt, sese pati Meaecos accipe e ea, quae 3a ni offerum pro obsequiis, non ea, quae periclitanter proraluto promittunt, L. arebiat i 9. C. , moestor Amiaicip. Quae sententia moribus hodiernis tanto magis conveniens est, quo honestioris plane loci nune nostrates sunt Mediei, quam rei m Romani, Repe ser vi, saepe vilissimi, rapinarum, direptionum, concusesionum, scelerumque similium infamia laborantes, di ob id non ab omni timoris inserendi suspicione immunes. Matth. de Asylictis ae e. t Q. Maria aer ira

in. Inutilla quoque pacta, quibus dominus sibi de

re sua arbitrium ac modaramen adimit, quoties inde nulla ad alterum utilitas pervenit: cum enim Pactum res non assiciat, sed personam obstringat ad fidem servandam. eo promissu non stante, nulla lure Romano ad id quod interest actio dari posset, Scsi maxime ex pacto detur nune actio, et Iocus esse haud poterit, eum nullius intersit. Eoque sensu ν rum est, neminem paciscendo efficere posse, ne sibi laeum suum dedicare liceat; auri ne sibi in suo mortuum sepelire liceat aut ne vicino invito praedium

alienet, L pen. f. h. t. arg. I. Miur familias Dissi. Didii reo ut l4. f. - legat. I. Sed si paciscentis intere se ponas, di pactum tale adiectum ex iuro

Romano bonae fidei eontractu i velut emtioni, se 'vandum esse, verius est, lirat cle eo olim dubitatum fuerit, L sit. C. do pariis intεμ emi. ου venae t. l. DIRoma Iaa. T. eobis eir 5. f. do De bor. oblis. arg.

163쪽

imo iure nulla serent, aut rem ipsam afficerent, nisi tale pactum ex usu h.irum regionum appositum& expressum esset in soletnni pia lii traditione coram lege loci faetenda , aut nisi pactum apponens reservaverit sibi ius aliquod in ipsa re, veluti directi dominii, dam in emphyleusim eoncedit, Annaeus 1 bertus re8. judicat. Iib. 5. eap. ιέ. sed quod vel ad id, quod litterest, vel ad pamam, sa quae. con ventioni adiecta sit) personalis actio paciscenti danda seret, d. I. tili. c. de pariir into em:. ω venae a. L laa. si. 5. Et L si ita ovi, i M. V. ρ n. f. de

23. Improbata denique videntur pam matrimoniorum libertati contraria, veluti cum duo inter se paciscuntur, ut uter pri r matrimonium iniverid, alteri det certam pecunia quantitatem; cum matrimonia debeant esse libera, ae contra honestatem & -- res Sit, ea vinculo poena constringi, l. Tura i 54. Ais verbo . obrigat. I. io Fa a. c. is inurA. stipulat. etiamsi additum non fuerit, poenae nomine id ipsum prastari; cum in omnem eventum promissio dandi, respectu eius, qui nuptias crantraxerit, in pinnam resolvatur, de non nisi verborum conceptione a poena distet, imo poenalis eonditio sit, si finem, scopum &intentionem paciscentium spectes, ex quorum mente dijudieandum, an conditio an poena Sit, arg. I. ult. f. de bis; quae pervae eant. relinc . Nec refragatur,

quod donari, quoel legari, quod institutio neri possit

sub eonditione viduitatis, noveta. Ra. cast. μα De onunc G. de quo nos latius tit. δε condition. intritutionum, neque enim isthae ratione matrimonia γ

Iia aut damni comminatione impedita videri possunt; sed potius lepati institutioiisve praemio ad viduitatem quis invitari. Et ut aliud est, elirendi mali monii penae metu libertatem auferri, aliud, ad matrimonium certa lege invitari, I. m. io centum T . F. Titio centum l. A. is condi. S demonitWar. ita quoque aliud, pcima metu a matrimonio absterreri, aliud liberalitate ad continentiam ct matrimonii neglectum. moveri. . vide resp. JCt.. HAE part. 5.

22. Porro, ut quisque sibi, non alteri, paciscendo Prodest, secundum ante dicta, ita sibi quoque soli, non aliis nocet: ne illis quidem in casibus, quibus vel Romano vel hodierno jure posset aliis prodesse; eo quod naturali rationi conveniens est, conditionem quidem nostram per alios meliorem fieri, non vero deteriorem, de suum cuique iactum pactuntque, non

alteri nocere, I. non duri 7 . f. de Daia. juris, i. si untur a . U. paria, quae 4. in M. f b. t. l. δε-b horum II. C. s. t. Hinc licet principalis debitoris pacto de non petendo liberetur quoque Merussor eius; tamen si debitor rursus deinde paciscatur cum creditore, ut praere liceat, posteriore pactione solus debitor, non item Melussor obstrictus erit, L Mit.A. b. t. nec huic obloquitur Paulus in L si unus a7. Cpa Iur a. A. s. t. utpote eulus non alia est sententia, quam quod, qua ratione debitor posteriore pacto, M pGotti , efficere poterat, ne prius pactum de non priendo interpositum firmitatem retineret, eadem qu que ratione fideiussores, qui pacti erant de non petendo, sacere possint posteriore pacto, ne sibi suum

Lib. II. Tit. XW.

prius pactum prosit. Nisi enim ste Pauli verba aeceperis. non eadem, sed diversissima ratio esset, qua quis sibi, ex qua alteri paciscendo noceret. 23. Usque adeo autem verum est, alterum alteri: paciscendo nocere haud posse, ut nee aliud regulariter statuendum sit, cum de pacto maioris partis creditorum, debiti portionem remittente, quaestri in eum enim id, quod omnes εc singulos concernit ut Singulos, a singulis quoque probandum sit, arg. L pr fundum . I. g. do re vi ur. praeae rustic. dκ hie derret seu iuris cuique privatim competeri3tis amissiono quaestio sit, ae quisque rei suae, nullas vero alienae moderator ae: arbiter credatur, indeque suo quidem, non alterius iuri renunciare possit, di de suo, nora alieno liberalis esse, cavendum denique ante omnia, ne conventio in alia re facta, vel eum alia persona, in alia re, aliave persona noceat, ae l. unut II. V.

4. in fine s. b. r. iniquum esset, ut quam debit

quantitatem maior creditorum pars, sive commiserationis, sive aflectionis ratione permota , remisisset , eandem minor quoque reluctans erederetur remisisse. Haeitum Capo. ι R io. Mai I 554. an. 55. Iambus Coren comit. b. Greene inegen ad i. d. is parite. Respons. Iurisc. Holl. γ . I. consiL 2Id. & para. 5.tol. I. contiI. I H. post med. Henr. Gnse hol de ν ieris. gratia tracI. 4. de solui. inisse. cap. b. n. 5.

quibus consequens fuit ut, si tutor pupilli obaerat, nomine cum plerisque pupilli creditoribus in partem

pactus fuerit, non teneatur eadem parte ipse contentus esse, ne ossicium nec sarium ei damnosum sitς

dum sorte ipse alio Ruod aiunt loco positus, rogantibus tutoribus noluisset portione tali cum iis cleci dere. Gr ne- en ad L eum haereditar 59. ν. admin. ae perie. tuto . Zelandis tamen placuit, ut, quoties debitor sine dolo suo mole aeris alieni pre sus fueriti liceat ei eum creditoribus suis in partem ita pacisca, ut, si tres partes quartae creditorum, quibus duae partes tertiae aeris alieni debentur, vel due partes tertiae creditorum, quibus tres pactes quartacdebentur consentiant, hac eo usque prava sens pars maior creditorum S erediti ad se trahat minorem, de ab omnibus, modo legitimo vocatis, remissa censeatur debiti pars, poenis tamen in colludentes statutis, Diacis. Ordin. Zeianae. M. Dec. 164 2. vol. 1.

placis. pug 4 7. θ reqq. s. Quod si defunSta debitore, haeres adire har ditatem detrectet, nisi remissa quadam debiti parte,

si quidem pars malor in certa quantitatis remissionem consenserit, minor pars sequi debebit pariis maioris consensum. Nisi enim hoc casu pars maior in

se traheret partem minorem, esset in.potestate pax ciorum, quorum minus intererat, pluribus, quorum magis interest, nocure, in quama ara haerede haereditatem repudiante, ipsa pars ma)or defraudaretur potestate eonveniendi debitorem suum, propter pauciorum imprudentem sepe dissensum, quibus iueres in solidum obstringendus ab aditione absterreretur. Cum ex asverso in casia praecedente nullum majori partis min ris dissensum inferatur praeiudici n. Nee probabidem hie nobis ori eris collusionis aut temerariae remissionis suspicionem; tum quia nemo praesumendus est velle jactare suum i tum quia quisque bonus de extra fraudem collusionis censendus est, donec contrarium probatum fuerit, neque facile credendum , maiorem partem sine suo commodo in pauciorum necem eo

164쪽

De Pactis. iis

lusuram: cunulue aut parti minori per malorem, aut apparent, Iacobus Coren, ae Z. conta. 8. n. 24. 9 maiori per minorem I sio inserenda esset licet a sqq. Matth. de Afflictis aeriis. am. Simon Pan Leeu-

majore parte tavio magis abesse praesumatur, ut di-i-en eem. forent. pa I. I. Bbr. 4. cap. 45. n. 6. rectuin satius adhue fuerit, voluntate maioris partis spon. lilior. 'Holiand. 'an. 5. νά. I. cons. I 66. Iaidi partem minorem, quam contra. Et de hoe casu in meae

tractat L juris gentium I si. ante ad am 37: et 28. Cum autem pactio in partem contineat remi Hre N. ae l. 6. I. in io. o. h. t. Matth. de Asflictisisionem debiti, neque remittentibus iura de actiones aereis. 2a'. Costalius da d. II. Jacobus Coren d Ministias iterum concedi debeat ad eas regre Mus, L qu 1A. b. Ant. Matthaeus de arii oribus ειν. l. cap. 7. risur i5. β. 1i ncia ρ- 5. f. ad let. Iuc G ad ιμ

in meae. di Pan. I. comtI. a K . improbata denique sit benefactorum & commisera-25. Positis vero hisee de hereditate adhuc adem,itionis 'en dentia : rectius dixerimus, conveniri dein- da terminis, non dubium videtur, quin & tutor pu-ieem amplius non posse debitorem in id , qu d re pilli nomine haesitans, an ob aeris alieni molem nae-imissum est, etiamsi ad lautiorem fortunam redierit, reditas pupillo delata adeunda esset, nec ne, eaquelut ut haud negandum sit, quin aequitatis ratio cum de causa cum maiore cruditorum parte in partem de- auctis opibus ad id sponte deberet movere, Mollerus bili paciscens, eadem parte teneatur contentu; esse; Somer tr. m . 4. cap. 6. n. -. Ηrunn annus ad Lium quia hoc casu minori parti dissentienti praeiudi-l8. ου io. F. s. t. num. I 6. i 7. Ut ex eo sundamen cavit, iamque dc sibi, si maxime dissentire velLt ;lto est, quod creditoribus in partem debiti cum debitum quia non aequum, ut, qui alios invitos ob ma-itore paciscentibus, ne in fideiussorem quidem debitorem creditorum panem consentientem ad portionem toris ultra eam partem actio danda est, velut extin-ν averat, eadem non esset parte contentus, di iusicta hactenus obligatione principali, nisi ereditor is aliud in aliis, quam in se ipso ualueret, L eum θα- esset, qui minori parti sese junxerat, atque ita disereatiar 5λ. Is is a miniuri o peris. tui. I. eum inisenserat, aut absens suerati quo casu cum non pos eo 4s. U. o. i. . sit dici naturaliter consensisse in remissionem, sed G. Me est, quod quis existimet eum sim r. Κin-itantum quadam interpretatione fingatur asiemus, id se hoe G re μίμ. gratia tract. 4. Eo tolui. induciislque in debitoris ot creditorum reliquorum favorem, cap. 8. n. 5. in med iure novo Iu tinianeo, hodi inon item fideiussoris; ratio nulla subest, eur ei ita qu , ex quo haeres inventario confecto sine damnilsolidum contra fideiussorem actio haud foret indul-tnetu haereditatem adire potest, cessare in haerede di-lgenda. Ut tamen vel ex post facto consensisse cen-spositionem d. I. T. V. t 7. oe 1 q. ω l. 8. 9. lo. f. seatur, si iuni edum in eam partem convenerit . quae b. I. nec amplius remissionem partis, in praejudicium ui paAt in debito remansit. Neque ea res debitoridissentientium minore numero, fieri posse. Ouamvis fraudi esse poteSt, cum is a fideiussoribu in solidum enim haeres quidem ex inventario extra damnum eonventus, nihil ultra partem, in quam pactum cum haereat; non tamen ideo creditores , qui distractis majore parte conceptum est, eis sit roti tutariis. uuem rebus haei oditariis viliori sorte pretio tune venalibus,tputo sensum esse L si p-c d a. st 5, β. I. U. ma dc maiore aumtu sequestrandis tractandisque, longeldetti, Berlichius au es . Ge. pari a. ae c. 255. ntimis minus consecuturi essent, quam si haeredi ipsi di tra- i5. 16. i T. Straccha de decoctor ut p. 6. n. i5. Brunctionem te os tuam seliquamque curationem sine nemannus ad ae L n. et Io. f. h. t. n. ire ullo impendio graviore permittant. Sie ut e reditorum 29. Maicr autem pars debitorum in hac pactione intuitu etiam nurn militet eadem ratio; neque aequum non ex numero personarum, sed mole debiti aeti sit, a paucioribus dissidentibus, quorum minus inter- mandi est, l. maiorem S L Q. f. s. r. neque etiam est, et intempestivum rigorem duritiemque exercem alia hic veniunt debita consideranda, quam quae ii libus, dependere, ut minus consequantur reliqui ma- vito creditore possent ex majore creditorum consenioris quantitatis creditores. Quo pertinet Praesitio A.isu diminui, quaeque eiusdem sunt naturae, ut G. placi, i Gain. Zelanae r l. Decemb. i 6 9. dc ipsalla debiti more pars maior ad se trahat minorem: Κinscholi exee io, tunc nostram sententiam admit- atque adeo hypothecariorum ereditorum voluntas tentis ae Deo, eum ob temporum difficultates immo-shaud exploranda ἡ eo quod his ius hypothecie non bilia vilissimi sunt pretiit qae ratio in mobilibus,spotuit simplicium chirographariorum conventione tol-m i me mercatorum rebus venalibus, sui pretiumili, P. L si νεaeced ni bb. d. r. f. manaeati, I. resse quotidie variantibus, aeque militat. Ne dicam, hae-lpium I O. F. b. t. Henr. ILinschol is retersi. g alia redes non raro, praecipua liberos, ut desu ncti consu- react. 4. cap. 8. num. 4. Ant. Matthaeus paraem. 7-tant honori, etiam suo cum detrimento haereditatemin. I 6. Brunnemannus ad P. I. b. Θ Io. 1. b. t. n.

adituros, si modico damno suo possint eum eredi- η. ου teqq. De chirographariis tamen privilesia i is antoribus de debito decidere, ne bonis defuncti nomi-iidem dicendum sit, gublam redditur contrariis Llda ne venditis, ipse ignominiam post sua sata incur- ni di Pauli responsis, quorum ille censet, Omnibus rat, arg. u. I. Intii. . qud. ex causat. manum. nonthypothecam non habentibus pactam maioris partis ιicet. nocere, adeoque & chirographariis privilesialis; αa7. Qua de herede aditionem detrectante, si non ipsi fisco in causis illis, quibus ei solum sine pigno- pars debiti remittatur, dicta hactenus, ea rationis si-ire privilegium quaesitum est, d. l. rescrineum l . A. militudine extensa quoque per in te retes ad eos, b. t. hie contra iniquum ait, ipsis adimi privilegium, qui ob aes alienum fugitivi atque latitantes, indequeiaeque ae injustum sciret pignus tolli, d. l. si praec conventu difficiles, sui copiam sacere de se sisteretrime M. P. l. ff. mandati. Culacius Paulum ex ra- detrectant, nisi voeatis in partem ereditoribus, nequeitione iuris, LIlpianum vero ex rescripto D. Pil, quae bona ipsorum, quae maioris momenti enent uspiam,'stionem decidere arbitratur, nec novum rase, ut re

165쪽

1 53 Lib. α Tit. XIV.

serἰpta rat Ioni iuris adversentur. Cuiaeius ad Z. Lib. . s. i. quod hoe eerte in casu haud imp Rhy

bile, ubi Principes principaliter de suo seu fisci iure

remittebant, di ea occasione simul privilegiatos creditores addit, quos noluit tunc melioris esse conditi nis, quam fiscum. Aliter Pacius Onam. I. n. 9. Vinnius do pariis es. II. num. 6. ει n. Pauli sane sententiam, velut rationi magis congruam, ample xj Eelandia indines placito suo it . Dec. 1649. art. 5. DoLI. placis. pra. 44. neque enim aequum erat, ut ma tore numero consentientes duriorem aliis inserrent conditionem, quam sibi, aut ut sua voluntate alios

suis privarent benefietis ex praerogagivis a lege datis. Adde Rerlichium surri. a. iscis. adii. 257. M . Ma.M. Illud ex usu hodierno dubio caret, creditori, cui res mobiles tantum hypothecae Obligatae sunt, sicut iis creditor non incumbat, easve possideati aeque praejudicari per paetum maioris partis, ac qui Suis aliis chircgrapharus simplicibus minore numero dissentientibus i eo quod effectu iuris tales inter se haud distant f nec mobilia sequelam habent, Ant. Matthaeas paraemia I numer. 10.

De Transactionibus.

SUMMARIA. r. Quia ris transa Tios Am parium, an contractus esse pure Dei sub condisione, in, Θ exrra I Maecium.

An pro nur , si instrumeneto urimum sis, Irans noliam esse, nec expressum, quid utrisque --ἔum aut promissum I rerentum sic a. An re te trans gum tutores, dindici, a Miltra tores civitatis , magiitri eourgiorum 8 ου an d creto opus, si aes immobilitat transigant tu. ores pS. An procurator ἐ

s. An berio maritur is bonis υxoris es. M unut ex consortibus ejusdem iiiii, invisis vel

ii, in Waejudicium fita commissarii st Ouia juris, si fiduciarius cum MPicommittayio transum do a io Minico isto, is an ba Mer

stionibus, liberi to, ingenuitate, jure fami.iae . II. An post rem judicatam, ain paendente lice is is inici um restitution/ e ει quid misistis e

non Iicet, excepto crimine fa si . ib. De capitalibus poenam ranguinis irregam ibus trantigere licet, eue o adulterio. An in adustorio mim ρυilibet accusare pactierim e an remor l.

tinum eo redem faria non eb st crioriι, im 'tra testam saritim o Iethimiam baredem Iiaria non uest legarariit, nec creaeis ibus, quo minatisti ab aliora solidam peram, prout pris Derim terramen um visi re, aut i unx ess . Recte tamen etiam contra singuior ratim pro pane, luae rimulis co sit ex transactione , concisisIM5. cum l. t 4. F. h. t.

reperta k nec, ri doceatur, nullam fuisse causami an, lenaei. Ob datam tamen, atit mani ritam calumniam, aut suppressa inII timenIM , μι falsa a

I. t Ransactio est super re dubia aut lite lacerta L conventio non gratuita, aliquo dato, retonio, vel promisso, L transariis M. Q h. r. Et quemadmodum donatio pacto perfiei potest, vel stipulatrine, vel denique traditione; ita quoque sese res habet in transactione, quae proinde pactis quandoque annia moranda, si nudo consensu fiat, quandoque stipulationi, si intervenerit verborum solemnitas , aliquando contractibus innominatis, si datione vel facta confirmatum sit , quod suerat simplici de dubiae ventione decisum, L ae io, 4. I. ctim mora tal. ut reson iam lx L cum proponas 17. C. b. t. uuamvis ob litium sopitarum favorem a tali contractu inlaominato recedere ex poenitentia non liaceat, L quamlis C. b. t. arg. I. in summa m. q. I. f. de eo ED . indeb. cum cattas semel transactionibus legitimis finitas ne imperiali quidem rescripto

oporteat resuscitari, L cautas i 6. C. b. t. Potest uia

tem vel pure fieri, vel sub conditione, L si ιπεν b. r. Nec reseri, in judicio di apud acta interpo natur , an extra iudicium ι scriptura interveniente, an sine seripto, si modo probationem habeat, L νμω amis AE. Q b. r. arg. l. in eo 4. o θ. - inurum. Ut tamen sufficiens non videatur transactionis probatio, si instrumento, licet publico,

166쪽

De Transactionibus. I

mriptum Inveniatur, transactum esse , Si de cetero I. Proeuratorem quod attinet, non aliter Is recta expressum non sit , quid & quantum utrimque da ieransigit. quam si vel speciale ad id mandatum ha- tum, retentum , vel promissum Sit: eo quod inutilistbeat, vel in r- suam constitutus, vel generali man- est transamo omnis, in qua non aliquid datum, dam cum libera administratione instructus sit: nam retentum, promissumve probatur, I. yr marito 5 .idc jusjurandum per tales iure deserti constat, L νυ C. h. t. Andr. Gavi. ιώ. a. obi Dat. 7I. n m. 5. jurandum l7. d. vir. f. Ao jure H. iunct. l. a. m. Θ se a. . . rh. alius vero procurator, sive ad agendum da- . Iransigere possunt omnes non prohibiti, ad atus sit, sive generali mandato sine libera admini- eoque etiam tutores, syndici, administratores cis, stratione constitutus, si trans erit, rata non seretiatum, magistri societatum, aliique similest Pro Pu thabenda transactio, I. t anta tionis Machum 7 C. b. stillis, civitatibus ac societatibus, Si modo Ius liqui i . l. manaea. o genνρati M. f. do praeurator. arg. I. duri haud ambitiose remittanti eo quod ni omnesialtar amem In. do finisu ando, Ant. Faber Coae. constituti sunt, non ut pupillorum civitatumque binisib . a. tit. 4. ae n. 7. Bronchorsi enantiop. cens. r. na perdant, ac digiapent, aut gratia sua noceant, ars νι. St. Hugo Grotius manu AE ad Iti immae

sed magis, ut utilitatem procurent, L Gems 46. u. HAI. lib. 3. ea'. 4. num. 3. 4. 5. 6. Ut his prom-ώθ. V. de admis. ω γνie. tm. i. non amat Ita Coae ratoribus reneralibus, libera administratione caren- eod. I. ambitiosa 4. ε δε doc et ab Mai, faciem tibus, annumerandi curatores Caesaris, de quibus

8. C. δε - e. donat. in v Mir, donatione largitas, ii sine ipsius consensu transigendo nullum filio e num. 19 i. Montanus de tωtelis ea . M. num. G ineret iudicium, L is , lo. f. b. t. idem e de ει mucit x q. .e --. AN. am. I. Vinnius Astintiliamilias castrensi vel quasi castrensi pesulio iu-r amaritionibus cap. I. num. 7. 8. 9. Respons. I iris sit, quippe quorum intuitu pro patresamilias ha risc. Holl. pare. 2. consit. MI. Licet enim defensint tur, arg. I. Impe toros b. - γ. f. h. t. iunct. I. xi municipum, vel cuiusvis corporis permissum noniusqur a. Y de Senature. Maria. de bonis tamen

in iusiurandum deserre nisi super hoc mandatum adventitiis sui filiis milias recte transigit, comen habeat, L juburanaeum 54. g. ae oasin I. 1 - 1witiente filio, si praesens de major sit, ain. L. Dit. V.

retinian . tamen inde impedita videri non podestiubi autem S. ET 4. C. ἀ bon. ρω eris. Sande transigendi licentia in causa dubia: cum enim ex decisi Frisic Itb . a. sit. 7. ius. 4. Tnnius A r nr-jurisiurandi delatione immineat iuris totius amissio,ia iis . cap. s. num. II. Nec decreto opus, si dosi adversarius delatum praestet; ex transactione uemlimmobilibus adventutis quastio sit; tum quia id semper aliquid transigenti supersit; non mirum, sa in piam IeRes requirunt ἱ tum quia olim de advencilius transactionem, quam iurisiurandi deserendi po-ititiis, ut de propriis, liberam disponendi saeuitatem testataen defensori legibus suisse permissam. Ne di-ihabuit; ac denique diversa patris, cujus consilium cam, defensore excepto, neci tutores nec curat resiliberis optimum creditur, quam tutorum ratio sit, aliusque similes iurisiurandi delationem dubiis in pu-lvinnius ae I eo. pillorum causis facere prohiberi, Ljus, antatim l7. 5. Cum vero maritus uxoris tutor sit, dc laxi . ri tuιον 2. I. tuισν M. M. f. is iureiu . Si ta irem, qaam tutores, imo in plerisque aqualem eum men de re immobili minorum aliorumque similium, patre, liberus in potestate habente, auctoritatem ha- vel de re mobili tali, quae sine decreto nequit alie ibeat, in quantum neque cautiones interponere, nemnari, quaestio sit; toties ad transactionem decretolque rationes reddere tenetur. a quibus S pater adopiis erit, quoties tutor vi transa mis vel rem lis ventitii peculii intuitu immunis erat , A. L. ult. β.tigiosam immobilem, quam tenebat, cedit advers iris autom 4. C. aeo Mn. quae liberiis; hine dubium. rio, aliquo vicissim accepto; vel rem immobilemian de rebus uxoris, praesertim immobilibus, possit stilli non litigiosam dat adversario, ut is a liteieransigere Θ Decreto quidem haud opus esse, verius

super re alia discedat, I. - tolum L C. - aed. est, ac in Hollandia nec uxoris consensus requiritur, et aliti reb. mino sine ricri non alienand Aliter,im quod hic tam ampla maritalis potestas esti ut de quam obtineret, si id transactione ageretur, ut res invita muliere res eius maritus suo possit arbitratu immobilis litigiosa non per pupillum, sed eius ad talienare . Cui consequens est, ut Ion2e magis in ea- versarium possessa sit, ec tunc ex transactiona pinisu dubio transigendi secultas ipsi tribuenda sit. Il-ries eundem possessorem remaneat ψ eo quod priorillis vera in locis, in quibus marito alienandae relin easu res immobilis non alienatur; ec posteriore uxoriae potestas 'sine uxoris voluntate denegata est, non potest videri alienata, eum in dubio pro possi-I velut Ultraiecti id in marito impmbe receptum, sub dentis dominio praesumatur, Montanus do tutelis es. alienatione prohibita etiam transactionem contine

Iu . a. casu I7 . num . 74. Sande δε probis. allem dem, quam supra in tutoribus distinctionem adhi- para. I. cap. I. F. I. num. 26. 27. a'. t inellus Μνr.lbui, huc quoque traduxeris: ut, si quidem res im-ci. I. I. C. de bonis maternis, num. 45. Brunneman-imobilis vi transactionis non recedat ab moris donus ais l. 5. Θ u. σωρ. C. do Raedile es aliis reb.iminio, sed tantum pecuniae quantitas adversario demino . num. D. Hugo Grotius manu H. ad urit-itur, quo a lite discedatur, ae redimatur adversarii' Mae. Hadaia. IUμ. b. cap. 4. num. 7. Conser Andr. vexa, consensu uxoris opus non sit; cum verum sit Gayl. I. . a. obre v. Ta. Argentraeum ad coniun. nihil hnmobile in alium isthae ratione trans ri.

ruit. MN. έ12. glost. a. Sin ex adverso id agatur, ut res immobilis adve

167쪽

6o Lib. II.

satio cedatur, accepta pecunia certa: quantitate, tum de num consensus quoque mulieris in transitendo exquiratur i cum tum demum vere rei immobilis Mlienatio contingat. Frusina certe in contrarium adducitur l. I. u. at si transegi. 9. 1. i quid in faudem pacroni, quippe qua de transamone liberti instaudem patroni, adeoque animo doloso facta, tra- fh at; cum alienatio inter vivos bona fide facta per libertum rata maneat, I. I. g. I. f. ἀ ri. . di prae terea non immobilia tantum, sed di mobilia, libertus in fraudem patroni alienare sit prohibitus: ut

longe alia in nostra quaestione ratio sit.

6. Quod si plures eiusdem litis consortes simul

Iitem contestati fuerint, pendente ea, transactionem ceteris invitis aut ignorantibus per unum sociorum

fieri posse, negat lierlichius decis. i5a. Sed nulla

probabili ratione ductus foetum namque Invitis ceteris de sua parte pro arbitrio statuere posse , Sive alienando in extraneos, sive oppignorando, liberumque suae partis habere moderamen manifextum e tax L duauis ac C. d. eontrab. emtisne, L falso 3. C. de comm . re . ali na: . I. fu is gemium 7. si. addo autem s. in fine s. - cI. , t. l. C. commu mi dioiae ut multo magis transactione interveniente,

tanquam favorabili, 2 litib. is sontendis inserviente, id videri debeat lieere. Νee recte praesidium in eo

quaeritur, quod iudicio quasi contrahatur, a quo qua in si contractu invito altero alterum recedere tuta haud Paturentur , I. licet S. iam scribit II. st . de ρ

ιυ. io, Junet. l. xi tit I. C. de A. v. oe action. licet enim inter actorem leumque judicio quasi contrahi facile eoncesserim ; de quo & d. l. I. β. I l. tamen

inter plures litis eiusdem eo artes, litein simul comteStantes, non magis quasi contractum iura tingunt, Quam inter confidejussores plure , simul pro eodem debItcire apud eundem inter dente4 creditorem . I-

mept issime vero pro sententia adversa captantur Uerba I. Hi naiione; enim I 5. m. familiae e cireunae dictantia, interaecias e semit Iudisium accopum Iimationes cum non aliud hisce voluerit papiniatius , quam quod, pendente familiae . erciseundae vel communi dividundo iudicio inter cohat redes consortesve, nullus horum invitis ceteris in extraneum Suam possit partem trata serre, convenienter leti γλ communi dioiae Quale diuisorium iudieiunicum non sit, ubi plures Simul ex uno latere adversus alios in lite subsistunt , regulae standum, qua quisque suae partis alienandae gaudet potestate. 7. De vasa lio, an sine domini direeli consensu de re seudali recte transigat, quaestio est. Illum id pose se bona nia, docent consuetudines seu tales It . a. rh. 26. β. 5. vers. ii va a M. αν num iii, 2 ια. CS. adeo ut, seudo postmodum a rio, d larua ratam habere teneatur talem transactione ni, δ. E. Quod

non tantum nunc verum est, cum inlatam ex transactione penes vasallum possessorem manet, sed occum, accepta pecunia, is, qui uaeranus seudum po sedit, id suo concedit adversarior non enim ali quin recte seu dista dixisset, id, quod vasaltas transactionis nomine accepistri, Nudum non foω, δ. δεών. a. ris. 26. β. 5. Iers. r; vasalius G Mnesisto, absurdum quippe fuerit, ut de secundo transigens simulct secundum retineret, & praeter seudum transacti nis nomine aliud insuper a suo caperet adversario.

Tit. XV.

sent hal onN, i seu I eiII. s. conclue. 2I. num P. αλ ω σερι . Seliraderus aer fetidiς para. re cu'. l. num. s. vin lius A. tranyacti . cap. 5. num. υἱι. licet reqaentius antiquioribus placuerit interpretibus, v saltum sine domini consensu non posse de seudo sietransigere, uita illud ab e 3 recedat, tui. Clarus β. se

dum, quae ι. M. Rit tersitusius d ffudit Iis . a. camn . t 7. illud sane expeditum arbitror, vasallum

eum extraneo transigentem esticere non pave, ut res penes eum, apud que a ex transactione constituitur,

non ut sectilis, sed ut altodialis dc libera habet

tur: cum eo modo n n principaliter de suo, sedermini directi iure, directa scilicet dominio, esset tran acturus: sed magis necesse , iit salvo directa domisitio, de solo utili, adeoque iure suo proprio dubio,

vasallus aliquo dato, retento, vel accepto cum adversario Meidat: quo casu non adeo multum interest .

qaein dominus dircctus sibi vasallum habeat, Ne stadius G Jae Ustianae iscit. 7. . h8. Similis sere de fiduciario haerede dubitatio est,

an super rebus ex fideicommisso restituendis, pendente fidele missi conditione, sic possit transigere sine consensa fileicommissarii, ut i fidei ominissa rio post conditionis existentiam iactamque rextituti

nem transactio illa e set nocitura 3 Quod quidem rationi juris videtur conveniens; si modo jus plane dubium fuerit, nee mala fides fidueiarii aut iuris manifesti remissio appareat. Si enim id liceat tutoribus, curatoribus , aliisque rerum alienarum administratoribas, ut dominis noceant, iuxta ante divi multo magis licere debet fiduciario, quippe non amminis ratori tantum in alienam utilitatem, sed di in propriam fructuum intuitu, imo interim domino inrum haereditariarum, ac forte etiam in perpetuum mansuro, si conditio fideicommissi deficiat, aut per sona fideicommisso honorata. Neque obscure nazsententia colligi potest ex L ωθ. f. b. t. in qua, dum dicitur, transactEmem p si restitutionem haereditatiς inter debitorem haereditarium ae fidueiarium haeredem interpositam non nocere fidei inmissario, nisi debitor restituti mis facta ignarus fuerit; sitis

innuitur a contrario, nondum restitutione lacta transactionem bona fide interpositam ratam fore. Homodo, quo dc lis ante restitutionem fidueiario mota nocet fideicommissario, non item ea, quae post restitutionem demum empta est, L si sta:νoni M. d. vis. iunct. I. 1 ad .a 65. ribere; a. m ad Sconr. Deleia. Nec minus id evincit a eompromisso desumtum adigumentum, quippe cui p.r fiduciarium facta diatri stare tenetur fideicommissarius, i. eum haereae, at PS θ

aA S Ont. Treben. ratio non est, cur non trans et ionem haberet ratam. Maxime, cum facilius tran actio, quam compromissum sustineatur, arg. l. f ν is IO. C. s. t. junct. f. non dis:inruaemur Sa. 9. Gls ali 7. ff. de νυ Iis . Et quamvis verum sitia rem inter alios actam aliis plerumque haud nocere, Lx σ65. U. M , judic. l. Imperarorei 5. θ. b. t. quia ta men pendente fideicommissi conditione incertum ext. an unquam ad fidei inmissarium ex causa fideiecit

mitii quid perven urum sit, dum hic ante fiduciarium

mori, aut alia ratione defieere potest; stu;tra vid retur exquiri ae adhiberi in transactione consensus eius, qui non nisi lubrica ae ineerta acquirendi fidei-eommissi spe interim se alit. Multoque magis id o tinebit, ut non certe personae, sed generaliter iis

168쪽

De Transactionibus. I Ur

qui tempore existentis diei vel eonditionis proximi res suturi sunt, relictum invenitur fideicomminum . Atque ita in aliis quoque iuris partibus videmus, illos, qui ius in re habent, licet temporarium, aliis potuisse suo facto nocere, itidem ius in re, etiam pra sens, habentibus. Creditor certe hypothecarius, cui per unum dominorum pars fundi pro indiviso pignori data est, si ab alia ad divisionem provocatus sit, licitatione bona fide vincere potest alterum vilius

licitantem, aut vinci, adeoque vel totius sundi dominium debitori etiam invito acquiret, aut partem debitoris eodem repugnante in alterum partis alterius dominum est translaturust etiamsi voluntarius actus sit, licitatione vindere vel vinci, ac.non multum a transactione distet, L communi aeditiuun o 7. ιι d b tor. IS. m. communi dies . Ut ergo ereditor debitori, licet domino, ad quem res soluto debito reversura est, nocere mirat, ita non video, cur non pari &majori ratione fiduciarius bona fide transigendo posset fidei inmissario ius facere . Accedit his , quod pendente fideicommissi conditione factae a fiduciario

in rem fideicommissariam bona fide impensae per fideicommissarium ratae habendae sunt, ae fiduciario restituendae, i. qui exceptionem 4o. si pa r i. f. de eo in. indis. uti & creditoribus factae promissiones, ct solutiones, sic ut alienari quoque passint haereditaria res, fideicommisso non obstante, ad alieni aeris

i. f. cum bae essitat 56.' admoni. Trebeu. quodque solas fiduciarius, ct nullo modo fideicommissirius,

pendente nileicommissi conditione, adeoque ante rem

stitutionem, de negotiis haereditariis agere in iudieriae conveniri potest, ac denunciationes, quae Per vi duam gravidam post mariti obitum fiunt illis, quorum interest, solis fiduciariis, non item fidei minissariis, faciendae sunt; quamvis fidele missariorum intersit, non nasci aut substitui partum, haereditatem fiduciariis pariter ae fideicommissariis interversurum, L I. u. ae nunciari I . F. aeo ventro inspir. denique etiam in fiduciarium lata sententia fideicommissario nocitura est έ nisi eulpa fiduciarii eondemnatio intei venisset, ain. t. ex Omνa Iu 4s ρ. G re uic. sive de re singulari, sive de tota haereditatenduciario lis ante restitutionem mota esset. i. si patroni 55. β. . A. ad Senatu te. Trebeta. Lique, ne alioquin dominia rerum in incerto essent . incertae que rerum iudicatarum auctoritates; ut plenius exsequitur Peregrinus do Dommis ii art. 53. num.

49. oe re q. Si ergo & solutione, & impensa bona fide facta, ct lite bona fide agitata, & denuneiati

ne sibi facta, fiduciarius fideicommissario nocere po sit , non est, cur non & transigendo bona fide sine gratia aut sordibus eidem posset prae iudieare, praeser tim si meminerimus, transactionem aeque ac rem iudicatam , ad lites finiendas comparatam esse, nec minorem eius, quam rei iudicatae auctoritatem, L 2. . ia junisu ando is S ita sentit Coras ius Misceli. lib. a. ca'. I9. n. lo. Peregrinus do fideicommittisan. 5a. num. 88. Nec hisce refragatur, quod, licet lata in emtorem sententia in materia evictionis auctori noceat, ct emtori in auctorem regressum det ;transactio tamen de compromissum auciori haud n eiturum sit, L ii dictum 56. V. si compromisero I. F. δε evictionibus, junct. I. sa cum quin tio 17. Cesae riti ici sententia in testamenti inossiciosi quae-Voet ad Ianu I. Tom. L.

stione adversus Institutum data legatariis nocet ;quibus tamen transactio inter institutum & hair dem legitimum interposita nullum praeiudieium est allatura, L si suspesia 29. pr. Et quamvir a. U. H in . terram. l. a sentenetia 5. d. I. Θ re . I. riperlusorio 14. V. de apstruat. l. Imperatores S. pr. e.

h. t. Etenim quod attinet emptorem transigentem, non poterat non temere videri facta per eum transactio sine voluntate auctoris , non tantum principaliter periclitantis ac de evictione obstricti, sed rectius probabiliter defensiones rei vendita, scientis; eui etiam propterea, ut liti motas assisteret, denunciandum fuit; cum ex adverso atque dc magis fideicommissario, quam fiduciario ignota dubiaque sint iura defuncti, dc ipsius successionis ; ae fiduciarii ma- iis, quam fideicommissarii intersit, cui ct proptereaenunciandum esse e ctum est, L . i . f. Min D. Mntro. Quod vero spes t transactionem su-er inofficioso testamento, non mirum eam nequegatariis obesse neque libertatibus : cum enim testamentum inoffieiosum non ipso iure nullum sit, sed vires retineat, donee judiciali inerit rescissum sententia, de institutus semel ex testamento tali haereditatem adeundo semet obstrinxarit ad legatorum implementum, non potuit transigendo sese isti oneri in totum vel pro parte subducere , dum certo constat, quid ab initio legati nomine debitum fuerit, quoties legatarii validitatem testamenti probare parati sunt. Estque ius legatariorum distinctam planea iure haeredis de inofficioso transigentis, quippe qui nullam sibi vindieant haereditatis partem, sed ex titulo singulari res singulares: cum ex adverso ius fidei mini Marii plane idem sit cum iure fiduciarii, ausimpliciter onera omnia ae commoda a fidueiario in fideicommissarium transeant, quantacunque suerint, si e ut disputetur vulgo an gravanti an gravato succedatur ex fideicommisso: ut proinde fiduciarius do suo iure transigens, non pos=it non videri transegis se simul de iure fideicommissarii, ius suum omne ex are, quod fiduciario competebat, habentis ac me tientis. Prudentius interim et tutius si res fiduciarius plerumque suerit, si ab omnἱ abstinuerit trans actione , Omnesque controversias secundum iuris rigorem iudiciali patiatur sententia decidi: quamvis nec insicias eundum sit, durum esse, quod fiducia rius debet litigando sese exponere metui amittendi

totum, Si succumbat, cum potuisset transigendo partem retinere. I'raesertim cum de in iure transatii nes commendentur, ac non vituperanda dicatur, verecunda cogitatio ejus, qui lites everratur, I. item si

4. g. item si 4. Bemquo I. st . ia alim. tuae muris causa facta. 9. Ut haee quidem ita, si fiduciarius eum aliis,

haereditatem vindieamibus aut rem sinsularem, cum

creditoribus vel debitoribus haereditariis, de dubia transegerit suo vel defuncti iure. Sed si inter fiduciarium ac fideicommissarium super ipso fideicommis So , quod vel ex incerto eventu, vel ex obscuris fideicommittentis verbis est dubium, transactio intercesserit, non dubium quin S transigentibus noceat.& eorum haeredibus, quippe factum defuncti praesta

169쪽

issa . Lib. II. Tit. XV.

irilam l. ex qua persona I Q. f. de regul. 1uris rus super negotio, cx re iudieata rario, ratas e M. I. Mio suo', 7o. '. de eructi . mutato iure vel lGroena' egen ad I. 7. F. l. 1. b. t. num. a. Nec ri, ex quo transactιo super fideicommisso reciproco dubium, quin, fide,ssore iam condemnato, transi reprobata fuit, teste Paulo recepta se 't. lib. 4. h. l. ηere valeat, ita ut non princi' li tantum, sed de V. i 3. Nec refert, hare tum in transigendo mentioinde iussori condemnato, transactio, tal3quam in rennierit, an non ; cum in dubio qui qua nos i sibi tan- conrepta pActio, 1it Profutura, I. Θ mst T. I. I tum, sed de haeredibus suis credatur pactas, I. iid . b. t. padium in V. G pHobation. Peregrinus is se comisy. ra. De relicus testamento, de in univerum dea, t. 52. νium. 9 φ. 9I. Plane, si quis transigentis controversiis, qua ex testamento μή iscuntur, ne haereditatem respuendam censuerit; vel etiam adli, que transigi neque exquari veritas aliter potest. qaambito inventarii beneficio adiverit, nullum videturiinspectis cognitiriae verbis testamenti , I. do δir spa suras ex transactione pra judicium; cum non ad- f. b. t. Nec alius videtur sensus tribui posse verbis

iens recte venire misit contra de sancti factum,lae. i. quasi Gaius si tus in lib/. i 7. ad edictam, una: . i. eum a matre I 4. Cis rei Dinaeis. I. stoe por-lde deprompta est ae L 6. non de transactionibus, iencio is. C. de evis n. l. -- pici I. C de reb.ised testamentis tractassee ; na n licet hoe haud im. ΛΓ n. mn alisnanae dc cum invent arto haereditatemiprobabile sit Ex variarum legum inscriptione ; debi- suscipiens omnia sua iura sie integra conservet, aellior tamen est argu nentatio, qua concluderetur, non

si haereditatem non adivisset, ut latius tit. de jurataliam ergo tali in libro questionem fuisse ventila a lib. Peregrin. δ. an. 53. m. 97. tam . quia enim neseiti innumeris prope in Ioeis io. Transigi potest de rebus dubiis, id est, deiper modum rationis, ob dictionis, vel exempIi, ma- quibus ius est dubium, dubiusque eventus sive exiterias tractari ab ea, qua ex pro sis excutitar , incerto conditionis etiamnum pendentis, liret tunc alienas prorsus, si in se spectatae fuerint ρ Na lon- nulla lis sit, aut metuatur, velut inter filuetiariumlgius abeam , hie ipse Gali lorus eum aliis collatas ct fidele missarium de fidei inmisso eonditi mali,iabunde id doret ι eum enim Gaius d. libμ. II. desaeundum iam dicta, L H si deis inirio M. c. b. t. testamentis agens in rationem inquirer ii cur labia sive ex dubia interiaque litus in γtas aut m vendae vi-ilae testa nenia aperiri, inspilai, ae da criba deberent, ctoria, L cum re proponar a. C. s. t. etiamsi fortellianc ipsam suppeditat, quae est in L i. g. b. r. post res, super qua transigitur, naturaliter certa sit ;squam enim in principio verba edim exhibuerat , in quantum non de generalibas tantum negotiis , lquibus prator se testamenti inspiciendi deseribendi- velut haereditate, rationum redditione, similibusquelqae potestatem iactarum pallicebatur, in x in I. r. tran,igi potest , i. a. 3. 4. 5. 6. Q h. t. sed di dei . f. tetiam . qnsma 1d. v μ. in pis. ω ae uri . re certa singulari, puta, sando Corneliano, debit nisub Nit: νatis huiur edini mis forta eu, no v aurearum centam, de aliis, t. ii do certa ra 3 i. c. enim si, iudico I ansigi, neque apud judicem -- h. t. nec dubium mihi, quini di de insa status quae-lquisi veritas do bis con: oos stire. qua ex re famaentostione, deque libariatis, ingenuitatis, aut familiae lared premiscus:ών, aΓιο mieri, quam iis Hiis coguitiequo recte transigatur, I. vit. C. b. t. ain. eum, qui So. u. sisverbis Naamanti, rem vens ita. omnem transact/BMnus . de iure iuras ' jun:L l. a. O . Licet enim nem, sive sine tui iee dc extra iudieium, sive apud privata pactione nee vere ser viis libar neri potait, nec tulicem, controversia transaction z decideretur, si vira liber in servilem transferri conditionem, L trans inan essent prius inspecte testamenti tabulae: mera- is Pisis o V.C. h. t. I. nse ri οπι 6. l. GHor ro. qae est verborum captio, si dicas, velle Gaium in C. .i sebo si causa, quo minus tamen trans gen-ihisee Verbis, nullam paste de contro erati et ex te-tium intuitu oro libero aut serva habeatur, nihilistament, profieiscentibus transactionem fieri sinsvetat ἱ transactione inter sPlos transigentes, non v ljudice ἱ cum id nulla lepa cautum sit, & tum into aliorum intuitu, operante. Manius A t aurari.liudicio, tum extra iudicium, seu, apud aria Rr-ώ. 4. n. ll. Io is Movinciae, MI sine a iit, reete transigi rec tr. De rebus tartis non recte tr Insi: tar , Meo-intum. l. sive adiud a s. c. l. t. adae Ant. Fabri itaque nec post sententiam, qamies illi in rem iudi- tionalia ad d. I 6. U. b. t. Et ex hiseo ipsum qa catam transivit, sie ut haud ampli usupersit appel-sque Gaium illustrari passe censeo, dum in L in hiillandi saeuitas, aut restitutio adversus rem usi catamia I. us G candit. θ imam: t. tque est ex eodem needum petita sit. Nam si appellatia ad hae inter-ilib. 17. ad edictum ait, in bis, quae ex 'ra retia

ni pastit, aut negetur iudicatum esse, a it restitu mentum incureoram, puro res ex bono Θ ae M i. tionis adversus rem iudicatam im et rinan natus ισεν io, c spe ἰ ea vera, qua ex ipso te ta- subsit, dam ea iam petita est, tanqa m de dabi im mo ori σήων, meerre erae recunduis re i Ii tu iret iam iam negotia recte transigitur, L. a 'ost T. μἰia,m expiabi. Quod enim controversiae, tum ex

L noet rem ti . f. b. t. l. si caupa 53. c. b. t. iade testamenta, tum at unde deseendentes, per iudieem Vinnium do i a taction. cap. s. n. 5.6. T. d. 9. Saalseeundam serimi iuris rationem seu leges decidi des aeniminadam de iure Romano transactio raper resberent, id omni dubio earebat: ae proinae hane, lirata firmabatur, quoties in a.ante Aqailiana sti- eius in hisce pato sententiam esse, qu a peculiari palatione, de accepti latione subsecuta, ius re iudi liare controversiae ex leuamento orientes expediri, cata q iesitum ipso iure perimebatur, ae L ti eausaitransigi, finiri non potuerint, nisi ineundum scripti a. c. h. t. dc gratuitum probabatur super re iudi-liuris rationem, seu nisi Meundum raris praescripturn, cata par bim, tanquam liberatarium, di donationi alimpectis prius cunitisque verbis testamenti; ne a cauri conceptum , L jurit ge tu, 7. ti paeirca ilioquin temere nimis ae Intonsiderate vernarenturi . ff. de pactit, Paulus racae . rem. lib. I. tit. l.ldesanctorum liberalitates, vota, ae expertatione n . uo. ita quoque m ribus receptum est, transactiγl am. at an subinde superantes ἱ & suprema elogia

170쪽

subverterentur, quae exitum habere, & testatorum nrivatim, & publice quoque interest, L et I nrgiare

iit. Eo leae. Fate M. Quibus aecedit, quod ex iureiurando delato ac prae Stilo super his, quae t tamento dicebantur relicta, nullum jus sibi iurans

recti ri possit, si postea inspectis testamenti tabulis rihil relictum constet, licet alic quin de periurio non soleat quaeri, L tili. C. de ν . crea. ID OV tr . Ne que sufficiens differentiae ratio suppetit, cur aliud in

transactione, quam iuris urandi praestatione Servaretur cum lus urandum vicem inansactiunis ac decisionis obtineat, imo iurejurando transigatur, La. I. admonendi 5ι. A. de jureis anaeo. Atque his sundamentis nititur, quod in I. Im eratores S. V. l. s.

l. t. decisum est, transact ne prcpter Mei commis sum secta, ac repertis γε ea codicillis, ea quibus apparebat, majorem ex taci mmissi causa quantitatem deberi, id, qucd minus ex transactione h-deicommissarius adeptus est, consequi eum Pone . Quamvis mina apertum & inspectum esset testam n

tum , atque inde quis sorte concludendum putasset, iuris interpretatione redicillos qucque, felut testa menti accessorios, pro apertis ac inspectis habendos fuisse, de sequi ius testamenti, juxta I. ab intestato

men visum suit, et lam irsos codicillos, quibus erat expressa fideicommissi quantitas , debuisse inspici, quod eum in casu a. l. 5. g. i. non esset factum, transaetio nullum fidei ccmmisso pariebat praeludicium. Scilicet, ut inci ila est, nisi tota lcre perspecta, una aliqua particula ejus promtiita, iudicare vel respondere, L incidio a4. st. de legi I i ita quo que , non inspectis regnit lique omnibus voluntatis supremae s legis instar sese habentis juxta notetti M.

cv. 5. yespons. Is lG. Holl. pari. 3. via. a. consiLIΔ. n. 3. 4. nec adversatur l. Lucius Titius m. F. ult. U. ad Senatusco ni M. Trebea. quippe quae non de repertis postea ccdicillis agit, sed de instrumentis illis, ex quibus apparebat major quantitas patrimonii ; cum ex codicillis voluntas quidem, at non

substantiae quantitas colligenda sit. Multo minus obest, L non est ferendiar Ct. . b. t. cum aliud sit, de toto eo regitasse, quod prima leuamenii pane, ut non miam , quod posteriore fetarum sit ; aliud vero priorem tantum partem inspexisse, nam et qui t tum inspexit, ct reneraliter transVit de relictis te- Stamento, praetendere quidem potuit, se de relictis priore parte tantum cogitasse , sed talem serendum non esse, cum indignatione lurisconsultus testatur; cum tamen satis probabilis fuisset ignorantia , nec eum indignatione reiicienda, si nihiI praeter partem priorem fuisset inspectum.

i5. Nec recte quisquam in transigendo huIe tabu-

Iarum inspectioni renunciati cum suo quidem sev ri unumquemque renunciare leges sinant, at non

juri tertii, turive publico; quod hie eontingeret, dum

insphctionem rcquiri diximus, ne temere subverteretur testa toris judicium, ineve t uamenta d. sui Erium occultarentur, quae eXitum habere, te taloiis ci publice interest, a. l. 5. A. .ertiam. quemia m. ct .m

testatcris a iunde transigentibus certo in oci erit, subsisteret trai Sactio; cum is, qui ncn ignorat, sed am

i. in fine V. de ariten. e i. Ant. Faber Cod. . b.

a. ris. 4. a n. r. Hi Inc iac Si nuncupativum sucritecnditum testa inert Lm, quia tabularum inspιctio fieri non potest, Fufiecerit, auditis te, tibiis c nitam persectamque transigentibus sui se defuncti voluntatem. Vinnius detrani ac . eum I. uti m. s. non etiam vetitum videtur ante inspectas tabulas pactum ςraruntum, aut simplex renunciatio seu repudiatio relictorum

eo quod ius singulare, in transaEt ore indum: m, ad

nsequentias trahendum non est, de vulgo cuique licet jus suum remittere. I innius de s iis cap. ib.

i s. Alimenta quia spe mi, si quidum ea ex contractu debita sint, nihil impedit, quo mirus mutua

transactione absque praetoris decrcto tollantur, uti mutuo consensu introdicta suit obligatio ad ea praestanda : neque enim hoc caaia quisquam alieno, sed suo tantum iuri renunciat, ct naturale est unumquodque eo genere dissolvi, quo colligatum est, L. um hi hi. F. haec orario 2. θ. b. r. l. msil iam . G age 55. 1. de regul. Drii. Sila ultima volunt te relicta suerint, si quidem mcra in iis praestandis intercesserit, sic ut in praeteritum, biennii sorte x et alterius temporis iam transadii alimenta sint debita:

nee tunc ad transactionem videtur decreto opuS: eo quod haec alimentorum naturam habere desierunt, ocsimplicis legati induerunt ecnditionem, ade que nc alimentorum jure censeri debenis non enim quisquam in praeteritum vivit aut alendus est, L is alimentie n. c. h. r. Si vero in futurum piaestanda veniant

ex testamento, vel quia hie idem) ex codicillis, vel

mortis eausa donatione, vel mortis causa capione,

transactio non aliter firmitatem habitura est, quam si praetoris decretum accesserit, ne hi, quibus alimenta relicta, nimis temere transigant, di lucri praescntis illecebra invitati, modico contenti sint, atque itania ae provida testatori alimoniam concedentis, v luntas subvertatur, ae l. rem hi di γ. 2 g. baec ιμμatio a. f. h. t. idemnue est, si modicus ususructus alimentorum vice relictus ait, d. I. b. u. si in annora5. f. s. t. Considerandum enim, parentes, aliosque, qui liberis aut cognatis in luxum pronis committere troprietatem rerum non audebant, ne his prodigalitate

revi dissipatis, muriendum esset, annua aut men strua aut diurna testamento alimenta prudenter eo

cessisse. l est hine a Martiale patrem epigrammare H latum puto, quod filio quidem l 'hilomusci menstrua, imo diurna vivus distribuisset, sed moriens eundem instituisset ex asse haeredem; illam enim instituti nem ei, cuncta perditum, non profuturam, sed magis ex haredationem videri. Hane certe Martialis p

SEARCH

MENU NAVIGATION