장음표시 사용
171쪽
to mentem, lἰeet vulgo eius Interpretes alio sensu accipiant, acumen verum haud observantes. Sic ille lib. 5. epi . IO. Constituit, nilomuse, patre tibi millia bina
Menstrua , perque omne; praestitit illa μι,
Luxuriam premeret cum c acina semper egestas
ohaeredis diis te, Ibilomuse, paIer. Quod si alendus transigendo non perimat aut diminuat obligationem ad alimenta, sed magis conditi
nem suam reddat meliorem aut saltern non deteri rem, subsistet di sine deereto transactio eum id unum, ne ver tradfactionem alimenta interciperentur,
Sua D. Marcus oratione alimenta intenderit. videae l. eum h d. si. eam trantinii.mem 6. o si. Mn. oe ust. 1. b. t. conser Uinnium ae transis . cap. 6. Quid quod tiee gratis quis prohibetur de iis pacasci; cum ita cesset prohibiti in is ratio, nee adeo saei lequis ius suum praesumatur gratis remissurus, quam quidem praesentis, utut modicae pecuniae, oblata praestatione. Cui accedit, quod liberum cuique e3t, eX
generalibus iuris sundamentis, relicta sibi legata non acceptare, quodque id ipsum nonnunquam suadet aut relinquendi modus, aut legati tenuitas, aut aliae id genus causis, ad repudiandum impellentes. Quid enim
si velut veneno, qui opulentus est, quantitatis eXiguae annua menstruave alimentorum nomine data concipias; quae non sine opprobrio admittat honoratas λDonellus ad I. 7. seu potius 8. C. b. t. n. a. Uin nitas de pactis cap. Ire num. 7. ου ὀ transari. cap. 6.num. HI. Et quamvis nonnullis placeat, unumque que de alimentis ex quamnque causa debitis nunc P Se transigere, Zypaeus noIu. Dr. Bela. lib. I. rit.
G triansaratonisus, vers. non potest. tutius tamen
aliis visum, a iure Romano hae tu parte non recedi ; dummodo meminerimus, non praecise desiderari, Hi transactionem antecedat decretum; sed vitatem, tu id vel rati habitione magistratus hrmeturi quod si & illa deficiat, appareatque in necem Pauperum transactionem fuisse interpositam, sic ut, remissa alii niorum praestatione, transigens reliquis ex publico alendis associandus esset, rescindi transactionem ratio dictat, Grotius manua L ad Iupistruae nou. lib. 3. cap. 4. n. a. Gmene gen ad I. 8. C. h. r. Responsa ICtor. Holl. part. 5. - i. I. conril. I a. ci ea M. Quoties autem lieite super alimentis futuris transactio interponitur, per quam vel diminuitur vel tollitur ad alimenta obligatio , strictam illa recipit interpretationem, sie ut nee vestitus nec habitationis, sed tantum cibariorum praestatio in dubio censeatur peremta, I. cum hi 8. p. qui tνansigit Ia. f. b. t. licet in legato, quo alimenta relinquuntur, α ita introdueitur ad ea obligatio, vestitum quoque S habitationem comprehendi responsum sit, L DIaris 6. l. tiis. F. is aIiment. rri ci κ. legat. ita scilicet suadente maximo alimentorum favore, ut Splentus ae facilius introducatur, ev dissicilius parciusque resolvatur praestandi necessitas semel nata. 1 5. De eausis quoque matrimonialibus transacti nem pro matrimonio quidem, at non contra illud, sic ut impediretur aut resolveretur, interponi posse,
ex juris Canonici principiis tradunt interpretes, arg.
e. fia. extra, is tranta iisne, Andr. GayI. I. a. obserm9c num. r4. Vinnius de trantari. cap. 4. n. II. Nec dubium, quin di nune privatis pactionibus frustra tentetur matrimonii semel recte contracti, tanquam vinculi privatim individui, direnitio. Sed quominus in casu dubio suturi matrimonii incerta spes, ex dubiis quaesita sponsalibus, mediante transactione aliquo dato dissolvatur, ac evanescat, ut iure nori inhibitum, ita penes nos quotidianum en .
16. Non etiam licita de tauris delictis aut dolo
futuro transactio; quippe ad delinqciendum invitans, arg. I. si unus 27. f ωθ. in fine s. ae fido si ib. De praeteritis vero privatis desistis eateniis permissa est, ut pecuniaria poenae tollatur obligatio, ii pignoν
furti , non item, ut & infamia evitaretur, I. athleta δή. Qt. l. 5. l. 6. si. 5. U. is his, qui nori infam. . pen. Drrit. δε mna temere litis. cum enim pinna pecuniaria ex delicto privato applicetur actori, conveniens erat, illum Suo iuri privato per transactionem renunciara posse; quod non ita est in infamia ;quippe quae publicis annumerata pinnis, ob laesionem publico tua tam per delictum, non poterat a privatorum arbitrio ac transactione pendere. Nisi tamen quis auctore pr riore transegisset, aut gratuitam interposuisset pactionem, L furti G. V. pactusve 5. Uri bis, qui not. infam. aut delictum privatum tale sit, ex quo nec damnatos infamia sequitur, veluti ex lege aeuitia r eum enim non alia de causa insames sint de delictis transigentes, quam quia hoc ipso crimen videntur confiteri, d. l. 4. F. ulti junct. I. 5. ρ. de bis, qui not. infam. consessus autem Pro iudicato est, i. r. f. de confestis, L post rem 56. f. de re iudicata, consequens suit, infamem esse non debere ex consessione, qui nee ex iudieato infamis fit. 7. De publieis quoque criminibus non rapitalibus
transigere vetitum, sub Paena convicti, I transi rei'. c. b. I. ult. f. is PMdiarie.1tion. excepto salsi crimine: nain quamvis verum sit, eos, qui de non capitalibus transactionem ineunt, eo ipso i ii salsi erimen posse incidere, exemplo eorum qui ob dicendum vel non ditandum testimonium pecuniam acceperunt, . t. q. I. a. U. ad Ieg. COMA. do falsis, non tamen ea mi sententia d. leg. I 8. C. b. t. quando dictat, de aliis criminibus, quae sanguinis Fenam non inge runt, trans ere non hereo, curia falsξ ac rationem rsed magis illic e tνa aenu pollet voculae e me e , ademque exceptionem restrictionemque requiae inducit. Ut ut enim frequentius fuerit, cit- pro sine accipi;
quia tamen etiam pro praeteν vox chria usurpata in venitur in I. ult. U. do calumniator. l. tin. n. nec
dii i5. in fine C. A rei uxo . actione, & in dubio ea vocis interpretatio adhibenda est, quae vitio caret, dc rei gerendae aptior est, L in amb ua I9. fide I A s, L quotient idem Q. ff. de R. L. non aliud in Z. Li8. denotari quam praeter, dicendum est. Nam ct aliun de constat, de falsi erimine licitam fuisse transacti nem L ipse riguificat 7. C. ad seg. Co 'ae . de falsis, va numque effugium est, in A. L 7. transactionem nori ipso de crimine, sed tantum de privata laesione per salsi erimen illata suisse interpositam iis, quae Occumrunt in I. do. fido I 6. Coae eod. iit. de farris, L pen C d. h. t. Id enim si verum esset, non suisset pertransactionem in d. l. 7. propositam impedita e
172쪽
mina lis de salso aerusatio, quae tamen In ae. I. 7. de negatur transigenti. Quod enim eivilis actio de sal
So, atque Subsecuta ad eam ex sententia vel transactione deeisio, non impediat ullo modo eriminalem salsi accusationem, manifestum est ex d. I. fido I 6. c. ad loe. Coras. A fahir, L unic. in fine C. quanaeoctoi is actio cμimina i mae iudicet. Praeter quae Omnem insuper haesitationem videntur eximere libri liasilicon, ubi lib. I r. rh. a. I. 55. haee leguntur l.atine
reddita : D ahir vero quae tangia inis 'nam non ire rogant , transigere non licet, excepto salsi crimine . nam A fatii crimino, tametsi Poenam sanguinis nora irregat, transigere licet. deque, ut hoc addam , ratione ea ret illa de falso transigendi licentia ; nam licet poena sanguinis hominibus liberis non fuerit rogulariter irroganda ; in servis tamen ultimum Sur plicium ex falsi crimine obtinuit, i. i. o. ult. A. ad
Corn. do Disis, eum vero nemo de suo 1 a tu ita Certus esse potuerit, posita praesertim non rara apud Romanos partuum suppositione, infantum servilium pugio, recens natorum empositione, dc similibus; atque adeo fieri potuerit, ut liberum se credens, pro libero se gerens, probata dein servili conditione,
servili suisset a Reiendus supplicio; probabile est, &transactionem de salso ea de causa fuisse exceptam Ne dieam in ipsis liberis Ob concurrentes circumstantias crimen aperastantes ultimum posse suppliacium imponi, I. ubi falsi M. in fine, C. ad υg. Coν-- . A JaIsis, quae lex licet Constantini sit, tamen ad explicationem A. I. ib. recte adhibetur cum non appareat, id primitus ibi a Constantino ita , tan-ς In ius novum constitutum fuisse. Iuvatque non parum hane rationem, quod vinnius & alii Statuunt, etiam in extraordinariis criminibus, in quibus iudex
secundum rigorem posset ad ultimum usque supplicium procedere, transactionem ob imminens incertum sanguinis seu mortis naturalis pericuIum impunitam esse. Vannius de transarit. c. . num. I 6. Consor Cubeium lib. 6. obr. i. Fachineum cout ov. lib. a. east. 9. dc dissentientem Vinnium do transaeI. cap. 7. n. 5o. Θ x q. 16. De capital bus sane criminibus poenam san guinis, non mortem civilem irrogantibus, transactio permissa suit: visum namque, ignoscendum esse ei, qui sanguinem suum qualiter qualiter redemtum πω luit, A. P. trantigera ili. C. s. t. I. uis. f. deprava--icationae, luna. I. I. f. aes Mn. - . qui ante seH. mortem ςibi conserv. Sed tamen dc hic exceptio est in rapi crimine, quatenus parentes non item alii in
eum raptore transigere vetantur, arg. nov. I 5. a M. vinnius de t anxia7. cf. 7. num. I9. Praecipue --ro in adulterio, d. I. In. C. s. t. neque enim verba illa excep o aduherio spuria existimo, ac ex textu
eximendat tum quia in I. tae crimino Io. c. ad let. in adust. nominatim vetita de adulterio transae ita itum quia in libris Basilicon semel iterumque haede adulterio Exceptio repetita est, sic enim lib. i I. iit. a. l. 55. verba habent, in bir quidem cν minibus,
quae sunguinis pinnam ingerunt, transige o licet, en s o adulterio, di mox, Mediteν igituν ex bae constitutiono banc re uiam statuiso . Do e imini tit, quae
paeniam μ' ut Ii' inferum, recte trantisimus excepto
cν in αώθ εῶ . Ratio exceptisvis est, quod in i noeinii crimen incidat de eo transigens, L it, cutiat
οὐ is r. ad let. M. G adulteriis, di cum pauca
tantum personae ed huius erIm In Is at sationem ad-ntissae sint, L quamlis M. C. eis ter. iuc Me ad ter. iis per transa Etionem silentibus, facile erimen ludissimum i nareret impunitum. l 'raeterquam qucd hisce paucis propinquis, ad accusandum admittendis, ae praecipue marito, quem genialis tori vindicem esse oporteret, non potest non turpissimum esse, vindictam opprobrii domestici pecuniario cc in nu do PCSt ponere , arg. l. miter II. 9. socer 5. ais ses. ID. . o aduisse. Nec est, qucd quis rationem ab eo desumam, quod pauci tantum in hoc crimine accusant, carperdam rutet, quasi tantum ex recentiori lege Constantini deprompta, non potuisset anteri z- res Imperatores Diocletianum de Maximianum aue res d. I. ib. movisse, ut adulterium exciperent, eo tempore, quo adhuc omnibus patebat tanquam
publica adulterii accusatio. Etenim nec id, quod pauci tantum adulterii accusant, a Constantino primitus indiarum puto. Uuin potius di antea hoc crimen non nisi ab illis, quorum intererat, vindicatum fuisse, verius est: quemadmodum etiam iam olim V destini Jurisconsulta aevo, adeoque dudum ante Di elet. dc Maximianum, de partu supposito soli actus bant parentes , aut hi, ad quos ea res Serti nubat, non quilibet ex populo, L lege Corneιia oo. g. l. T. M l . Gνn I. de fatiis caec ne salsis extraneorum contumeliis iura familiae turbarentur: ita nec pronaioeue extraneos eandem ob rationem suisse admissos, patet e X l. a. β. iat. I. 1 P ma Itis . extνaneil. I. eons ιamo 26. A. ad leg. ML do adust dum l l-pianus extranec in mentionem faciens non simpliciter omnes admittit, sed eos, qui post patrem de maritum accusare adulterii possunt; dum ait: sedo quotien/ alii, qui μοι maritum parrem accus is porrum, ad accurandum Rosiliunt, erc. ieet , extranrast auIem , qui uccurare potium , necusandi fa- ealtas pora maritum es μιν ω concedirnκ, θ ab eo,
qui extra ma Bum ad a. cti andum admittitur, comuamst matrimonio: accurari mutara non potetur batam enim a mariso uxorem, o quis, cens matν monium non duot aliut turbare atque inquieta is,
nisi priui lenocinii maritum accuraverit . Qua ratione etiam passim in legibus per extraneos denotantur illi, quibus extra maritum de patrem jus accusandi in erimine adulterii per leges concessum est. Eoque sensu maritum vel jure marisi vel iure e tranei accusare, leges habent, L ex leto a. q. l. t. si
a ultis. Neque tamen recte quis inde collegerit, cismides ergo extraneos accusare pone ἱ nam dc γ,t ael. M. C. ad let. LI. do iaώθ. personas certas ad accusandum in hoc crimine idoneas einarrantem, Imperatores Theodosius, Arcadius de Honorius eandem distinctionem, utrum maritus jure mariti, an jurstenνanei ad Me andum procederet, agnoverunt, etsi iuris certi enet, anon quosvis extraneos audiendos e
se, L adulυνώ M. C ad let. Iul. de adtil e . Non aliud ergo, ut paucis dicam, debemus Constantini constitutioni, quα est in Z λ ω. quam quod Meuratam habeamus personarum illarum enumerationem, extra quas nullae aliae aecusare poterant , cum Ulia plani verbis tantum simpliciter, sine specifica pers narum enarratione, moneremuri non omnes, sed quosdam, ad accusationem Mulierii instituendam
potui se prosilire. Dissicultas quidem non levis ia
173쪽
eo haeret, qued multi coni 2 reunt, adulterit ranam
aliquo ternim re d. l. ib. C. h. t. I. c D suisse capitalem, sed demum postea a Cc instar tino taltim fictam, L quam-υii So. g. i. C. ad DX. I. Est adulter. idec que Constantino adscribi in nos II. I 54. cap. D quando Sero Io. Sed non erratures autumem , qui pladii supplicium a Constantino ncn primitus ird Etiam, sed r DCVatum censent; neque enim probabile mihi ni, tam paucis verbis in a. l. So. Cccumentibus, Sine praelatione aut ratione addita, tam insignem a Con-rtantino mutationem fuisse factam; cum in levicri-hus mutandi juris ratiorem rassim inveniamus ad Elam , aut saltim iuris mutardi menticnem, qu
sum lainen neutrum in P. l. 5o. apparet. Nec n vum en in ncstro iure, ca, quae per Imperarerem aliquem ncn statuta primitus, εed reDinata Funt, e dena vclut a L. Elari tribui: oua ratione divisiunis h
neficium fide tincribus ob Hddriaro indultum luxta
. sa strarer sin: 4. Instit. δε fide usso M. successori eius D. Pio adscribitur in I. si raestamento 49. I. in f n. s. de s sussor. adde aer n. m m. II. Ut pr inde nec mirum sit, Constar tino in ae nc II. IN. e. IO. queque loenam Edecribi renovatam mapis, quam intrCductam ; praesertim, si consideres, etiam alias ipsam legis Iuliae poenam, quae laepe . quali lege prcpe dormiente, vix in adulterio decernc batur, suisse renovatam i notante illud Juvenale sardi . a. De s. 29. Oualis erat tragico nuper polkIur AEduite Concubitν, qui runc leges revocavit amarar nibus, aIque ipsis Marti Veneriευe timenaeas.
Ne dicam, totum paragraphum primum de l. 5o. Cad leg. DI. de aduit. neque suisse, neqEe rase tuisse partem legis illius, sed a Tribcniano adjectum esse s tum quia dudum ante illam legem Constantinus non tam intrcduxit, quam potius praesupposuit,rcenam adulterii capitalem suifre, in L qtii tomen-riam I 6. C. de paenis, quam undecim annis & amplius ante ae legem A. suisse conditam, ex subscriptionis utriusque collatic ne manifestum est: tum
quia neque in Odice Theodosiano, neque in Basilicis ulla verborum ae leti, tripea imae mentio est, ut patet ex inspectione seris a. Cod. Theodos. adleg. Iul. de adulter. m. 9. rh. 7. & Parilis. II. ω. iit. o 7. cap. 69. tum denique, quia probabilis cmnino conicetura est, i quae & Iaccho Gothosredo, eruditionis
consummatae viro, non displicuit in cemment. aae l. 4. Cod. Geodosian. querum appeII. non recip. m. I .
iit. 56.ὶ verba dim β. 3. translata esse ad ae te .
M. ex lege 4. Ceae. Thecae querum appeli. non recip.
Non, quasi illa demum lege, ad que non nisi post ex crasum Constantini, poena ultimi supplicii inducta suisset ι sed qued, eum nulla appareret lex Constantini, qua is aperte praestituisset adulteris gladii puri itionem, ccmmodum Triboniano visum ruerit, ve ba Constantii atque Constantis paulum immutata , S ad Jurisprudentiae Justinianeae usum ace mmodata, assuere ae legi trigesimae ConstantIni. Erat nempe poena capitalis nota ante Constantium S Constantem, S ut
opinor, sed de quo disputatur 3 ante Constantinum ;
sed Constantius ac Constans non eontenti simplici ultimi supplicii irrogatione, adulteros culm insui jusse runt. Cumque in ae. I. 4. Coae Theodosiani
constituissent, sacriseror nuprimum tamquam malai
stos patricidas, insuere euleo vivos, vel e Xurere judicantem oportet; Tribonianus culei loco poenam gladii, t cmpore lusciniani probatam, substituisse via detur, scribens in a. l. ΖΟ. 6. I. sacrileger nu M-rum gladio puniri oporte: . Pn rasiolog ia Fane eadem,& quid tim non vulgaris, sed impropria prorsus ac metaphorica , in uti aque lege conspicua est, Deque ulla alia in Theodosiano aut Justinia neo Ccdice constitutio invenitur, unde potius illa verba d. legi trigesimae videri nossent adjuncta esse. Quamvis nim Jacobus Got nostedus ad AE. I. 4. C. Iheodos. quo rum a paeli. non recip. prope circa siri conjecturam proponat, in primo imperii tempore legem quandam specialem a Constantino de infligenda adulteris pladii poena conditam suisse, Sed quae nuspiam nunc apparens iniuria temporum perierit; tamen ex tali lege, cuius latae neque verba neque vestigium ullum
Superest, inere mentum accepine legem No. non exustimavit, sed potius , ut dictum, ex d. l. 4. Coae
praesumtio illa de lege alia Constantini, poenam gladii in adulteros sanciente, sed deperdita, minorem probabilitatis specie m habere videtur, dum nulla historicorum probatorum fide doceri posse puto, Comstantinum parae gladii adulteris praestitutae primum auctorem fuisse ἱ eum tamen credibile non sit, tot laudum Constantini imagni appellati in praecones, praesertim temporis illius Patres Christianos, silentio suppres uros fuisse tam insigne Constantini factum, quo ad Legis Divinae normam redegisset adulterii coercitionem, si omnino jus tale primitus ab eo prosectum fuisset. Et licet destituti multis Impp. comstitutionibus, primum nequeamus deSignare exa p ratae in adulteros pinnae auctorem, constat tamen
Alexandri Imperatoris temporibus, adeoque ante d. l. i8. supplicium capitale debuisse infligi, L east rari is C. ad let. IυI. de adult. Uta constat, hcmiscidis ultimum supplicium posteriore iure suisse rτω
positum, cum antea mirier ex lege Cornelia ra naessci, auctore Paulo recep. rent. 6br. 5. IB. an. in
Corn. δε sua . licet apparere non existimem, cui Imperareri illa poenae exasperatio tribuenda sit. Nec spuria, aut Triboniani esse verba posteriora latius
lupis nonae , vel inde patet, quod di Apulejus & Arnobius, qui ante Constantium vixerunt, capitalis in adesteros meminerunt poenae. Vide Ravardum m. 4. viariori cap. 6ι in fine, Jacob. Gothosecdum ad I. 4.
Coae TDed. morem a pen. non recip. Per eam autem
aenam capitalem non deportatiovem, ut vult Jae. Gothosrecus d. loco, putans verba, qtrer ναταλnisternam nen ingerunt, in d. l. t 8. Triboniani magis,
quam Imperatorum esse ) sed ultimum supplicium seu sanguinis Venam cportere intelligi, ex eo eolligi potest, cucd aliis in legibus nuspiam deportationis naena mulieribus adulteriq invenitur dicta ; Moe r legationis secundum ipsam legem Iuliam, vel ultimi supplicii neundum leges alias: sie ut hie locum in- Venire nequeat, Per capitalem poenam In dubio non naturalem, sed civilem mortem videri deri natam; quippe quod demum verum est, si vel altis IN I ribus deportatio proponatur, vel nihil reret aIibi definitum sit s. non vero, ubi nominatim ultimi minplicii vel poenae sanguinis mentio est. Neque est, quod quis turbetur ex eo, quia in ae. L caituistis P
174쪽
c. ad let. Iul. de adult. scriptum est, lete DGa Gibent, L p . n. δαὶς apudiei ia damnatam in periis legitimio p se M a quasi haer non sana Fatione rescripturus suis set Imperator Alexander, si ultimum adultera: sapplietum eo tempore fuisset imponendum; eam enim inde fluere Imperatoris sententiam, mulierem ex lege lulia de pudicitia damnatam perdurare debere in martis pinna, qua iam ex lege ais Sta' esset; eamque iam supplicio consumtam adbiae evadere, ad hae in uxorem duei reducique posse, Ac alia plura absona magis, atque ineptιora, de Λlexandro se vero mi
nime praeb i nenda. S ringeret namque vehementer ista, si Imperatori de muliere ex lege Iulia de pudincitia punita sermo suinet, quam neque evadere, ne
que duei reduri ve posse, certum ea. Sed cum de muli re ex lege Julia de p.Micitia damma non punita, reseriptum agat, infirma sunt: quia redi si me dieitur, damnatos ex eriminc, mortis pinnam merente, in poena legitima debere perseverare i quatenus scilicet praesides, aliique similes, neque condemnationem a se factam revocare potuerunt, eoque modo damna
tum supplicio eximere, neque aliter delicti gratiam facere, i. t. V. uis. in f 3 f H qus,tion. I. pinum tua i5. C. de paeniς, L dioi Da: or a7. f. G pr ii,
neque pinnam capitalem a lege. constitutam mγllire
aut minuere , dum facti quidem qMartio iis potetrare
sertim in pinnis a lege praescriptis, di 1 i5. f. ad muste 'al. I. I. β. quo um s. Q. ad Spuatvrc. 1 via. ia et. I. ii sua poena 24s. f. is verb. signf. Adeoque perseverat in poena leῆitimi p ut damnati Dem mulier adultera, ubi destinatum ei supplietum re ipsa infligitur, nec poenam mortis, per legem dictata, remi titur damnata, aut convertitur in levi
rem . Si t..man ita ad moriem damaata quocunquemo o pruam capitalem evat is, is , qui eam trient dux it Mae rem, DeI reduxerit, ria2em lege ex cauta I
nocineti ur, d. I. casti mi Q. Q ad Dr. Iul. δε is uis. Et quamvis verum sit, damnatos ad mortemeriminum reos supplicio quantocius subiiciendas esse, ι. hie 5. C. de eua . eorum, ac ne in convictasq iidem, sed necdum condemnatos, ultionem opste re disserri, I. cum reir 18. C. G paeri, I tamen nec dubium iudices in iis obaervandis non raro negligentiores suisse, ac Vel manifesta probatione convietis, Mel etiam damnatis, spatium temporis dedisse, adeo ut fiscuisat v I xv licanae, vel quibu dam masignirisμti ut rum diraesidum, quam osciarium perear epitanaei crimino; issimis pater I, secundum Imperatorem
in A. I. eun reis i8. C. Ar paniς. Unda S a past rioribus Imperatoribus Valentiniano, Theodasio de Areadio constitutum legimus, rudicem gravi inqamiia notanaeum et e, si violemiae e -- t idem de ceteris iudieiam esto in apud re strabatim tuu Mit, v I o-
C. ista I g. Iul. AP vi publ. υσι mio. Ut nunc sileam,
in muliere adulterii damnata ad mortem, iustissimas p sse subesse catasas, cur supplicium etiam in tempus inrigius, in menses plures differatur. Duid enim, si ex marito Proprio ante commissum adulterium, quid, i ex ipso concubitu adulterim praegnans, convicia
f. metuaru bo num. Ae proinde, sive iure, sive it luna dilata mortis paria suerit, contingere haud is in ficulter p3tuit, ut ad ultimam Samirata supplicium
hod aut illo mHa paenim capitalem inter mova dat. 4tque ita respondentes, non inviti sine opinionis nostrae praeiadicia sequimar eo, quo viii destissimi, testem suspei .im habentes, datera volunt, mulierem nempe in d. l. 8. Eum laram , sis ata ultimum runticium, Jc tamen evasisse: sed ut eo usque
protinus adulterii dannataque fuerit λ Uxecutionem sane meis suspendi, donec partus fuerit editus, nos relere materno insons absumatur, ratio ac leges iu-
Sequamur, neces itas nan est. Oaid enim , obsecro ,
vetat, posteriora Alexandri verba aecipere de muliere adulterii quidem damnata, sed ex socordia ac remissione iudicantium ad penam capitali leviorem , atque adeo P nam capitati m evadente ex condemnationis ipsius vir Ire si enim Justinianus adulteros vel proditione iudi eum, vel alio qu libet modo,
definitas a legibus pinnas aliquando evasisse proponat, in πιυρα ιγι. eap. xi quie vr a. si Ulpianus, At aeana O coataneus, past damnationem adulteri mulierem, adulterii eum eo insimulatam, adhue gratiam obtinere seu vincere posse assumpserit in argumentum, L Hau cia 1δ l7. β. que λυ 6. ad leo. ML is adsis. quidni per quandam tradicis gratiam levioribus p tuisset, ae non capitalibus ob adult
rium poenis ad diei λ Εκ quibus omnibus intelligi potest, non ali ad Al xantrari volais e , quam, Oportere icio talia is puteiria dam ratam Nais og t semis P seu a e , adeo 2 subiiciendam e se capitali supplicio, ad quod damnata sciit, nee ullam oportere delicti gratiam di innate fieri , qao paenam evi
tet , auctoritate sententiae irrogandam. Eam arerom, qui adia hae ii dum satam, ri quieun7υρ mam poenam capitalem euaserit' dum aut ad nan capitalem paenam damnata fuit, aut ad capitalem damnata inter supplieii iure vel iniuria dilati in ras per sagita aut alio quocunque modo se pranae subduxit in rci up δε-x is uxorem, I re αδνJt, earim I ' ex cauta I nocinii puniendum et te, atqae ita servatam d. leg ς I. lectionem iusta satis constare ratione, a sequelis absurdioribus, quibus prima fronte pressa videri posset, abunde purgatam. Nee repugnat quod Mucianuς δ portationi. meminit in L i; quie ιiduam 5. U. ae quaeritanibus, cum ibi deportatio non ob adulterium, sed ob ineestum eum vidua, vel nupta, diratur infligenda. Quod vero in concurrente tune adulterii crimina non ultimam suppliet tam , sed levior poena propanitur, id non ex rigora iuris iam exasperati , sed ex remissione legis asperi Iris, qIasi dormientis, a Muciano iactam puto: eo modo, quo & in ae l. 9. C. ad I. Iul. δ adulterior, malier eapitalem
poenam evasisse concipitur, ipsa Imperatore si e satis agnoscente legis severioris neglectum. duo modo etiam mulierem, in adulterio deprehensam, Ulpianus sententia iudicis nihilominus absolutam ponit, L palam. s. si. Iun. f. is risu nupt. Λtque haer circa Mareiani responsum e magis pro babilia sunt, quia novum ipsi non suit, ut poenam promneret, non ex lege irrogandam, sed aliam usu frequentatam, licet Iurisconsulti alii, Marciano coaetanei, legitime menae mentionem haberent. Ita namque legis Iulid de Merilegiis cla peculatu poena est aquae es ignis interdictio, in euius locum deinde suuerasit deportatio, teste Ulpiano l. peculatur Iunia . . f. ad leg. Iul. pecus. α sarrit gra capite Paniri, au
175쪽
Otor e t Paulus L lac in gi 0. f. eod. tit. quin ocMarcianus ipse sacrilegii convictum in insulam de- pzrtatum narratῆ dc pinna legis Juliae de peculatu teneri ait L leto Itilia 4 r. l. bat Iesse Io. β. I. in M. U. eoa. rit. Et tamen He .n Mareianus in
. . l. 4. g. man t s a. f. eod. rit. asserit, mandatis principum ad proeonsulas praesidesque provin clarum suisse cautum, ut sacrilegi extris ordinem ae gna preta plecterentur i non ex lege Iulia, sed mandatis Principum, ad usum ae praxim puniendi sacrilegos accommodatis; quam praxim licet non ignorarent Ulpianus & Paulus, legis tamen Iuli e poeiaam proposuerunt: Marcianus contra, etsi sciebat poenam seris Iuliae , extraordinariam tamen proposuit, usuaamissam. Neoue sufficiet emugium, ain.:rciano m neri in a. I. 4. . a. extra ordinem sacrilegis imp
ni poenam, a Iegitima diversam: at in a. f. 5. f. de ψuestion. nihil tale ab eo de adulteriis adnotari. Non
enim ideo sequitur, eam e traordinariam non fuisse, omissa tali apiari. admonitione: eum Paulus sacri
dem Paulus, libr. 5. e. . tit. 27. ac post eum M destinus in L pes. 1 eod. xit. Seribant, necat tus reos in quadruplum damnandos esse . non adiicientes, hane quadrupli 'iram non e x lege Iulia meulatus, sed ex more tunc usitato fuisse illatam, atque adeo erimen hoc nimia punientium remissione in non capitale degenerasse. Simili modo a Marciano quidem
seriptum suit, poenam falsi vel quasi falsi deportationem eboe, & omnium bonorum publicationem , l. i. . cst. H. M leg. Corn. de fuisti. Paulus vero, coaetaneus Marciano. in libe. 5. 042. ris. i5. pen. eos, qui salso vel varie testimonia dixerunt, vel utrique parti prodiderunt, aut in exitium 'ξ, aut in insulam
rei ari, aux curia moveri . tradidit non ex lege, sed ex usu moreque reeepto. Sed dc Modestinus in pet ricidas culei poenam more maiorum constitutam Obtinere ait, si proximum mare sit; alioquin eos bestiis obiici, secundum Hadriami constitutionem I. m.
. is let. Eomp. de parate . Et tamen Paulus, M
destino aequalis aut nonnihil superior, suas scribens receptas sententias, adeoque ea, quae in ipsis obtinent rerum argumentis, ait: hi parrieidae an. ea ἐσsmi eu- leo in mare praeci Iabamur, hodie au. m Uoi comburuntur aut ad M, tiat dantu i iterum ex usu, non
lege, libri 5. rec F. rem. HI. as uuidni ergo satius suerit, in re obscura Maresani quoque responsum ci ea adulterii & incestus pinnam de pravi illius temporis oc neglecta per desuetudinem ordinaria ae le-stitima coercitione intelligi potius, dum id adiuvatur ipso Alexandri reseriolo in ae. I. 9. C. ad Ieg. LI. Gadult. quam sine auctore, sine lege certa, sine C di eum fide, duplici legi tam notabilem inferre medelam ehirurgicam, deletis in ae. I. I 8. C. do tramari.
verbis, excepto adulte io I item quae sanguinis ps nam non ingerum ae reiecta tota periodo ae leti e 9. si qtiscunque modo pernam e Statim evaserit. idem j
dieium esto de l. Gaudiui io. de his, quae ut in κου-D ; eius scilicet dispositionem Ioeum habuisse, quando secundum Alexandri reseriptum adulterio polluti quocunque modo pinnam evasissent capitalem. Sie quoque, cum Ulpianus in I. I. F. qui aut m a.
1. de concubinis scribit, eum, qui ex Iege Iulia de
adulteriis damnatam in eone bl natu habuit, Iega M.
lia de adulteriis non teneri, quamdiis si uxorem --xittet, tene Gur, illud supponit, 'uod Sc in rescripto Alexandri, cujus consiliarius erat, comprehensum est, puta, si mulie adulteμii damaata quocumque mo o
nam e Balam e parisse; , cum utique eandem tractet quaestionem, quae in d. l. 9. in nne ab Alexandro definita suerat, teneri sei licet eum ex lege Iuliade adulteriis, qui adulterii damnatam uxorem duxis-ret, aut reduxiriet, ubi illa quocunque modo pinnam capitalem evasisset. Nec magis firmam praesidium adverse sententiae patronis est in Pauli Alexandro itidem coaetanei Ioeo, qui est in I. ex eo i S. f. do tortibur. Considerandum enim, Paulum non ab usu sui temporis, aut iure circa adulterii pinnam tunc sancito, sed ex ipsis legis Iulia solam rei sationem irrogantis verbis argumentum petere. Pr
hibebat scilieet lex Iulia , adulterii damnatam , dcita relegatam, testimonium dieere ι indeque concluditur, mulieres alias a testimonio in i adlatis peris hibendo non esse repellendas. Non etiam satis recte integritas verborum di Iae l. 9. in dabium vocatur ex eo, quod ne valeriani quidem ae Gallieni tempore poena adulterii capitalis fuisset; unde longe ininus eam sub Alexandro eapitalem fuisse concludendum est. Non enim Imperatores illi in constitutione Sua, quae est l. tiae metti i7. ad seo. AL Zρ adult. de ita habet: Siae metti luis Iulia as adulte iit coem
pouea eo erisse te a mar, quod Dana in sinatim ad accuration/m incitatu fuerip. B erim commetris in menam, quam lex ceno capito denunciat, qui vel publieo adulterio damnatam babst, D I adsit amiciens, ut ignoramiam simulare ustu possit, retines in xorem: non, inquam, negant, adulterium eo tempore secundum legum visorem ultimo sui ue suppurio vindicandum; sed marito, qui nihil amplius quam libellos accusationis de adulterio uxoris vana obtulerat indignatione, ae poenitentia ductus, eandem in matrim nium, si mIdo id per legem Iuliam liceret,
revocare volebat, rescripserunt, eum id sine. metra
legis Iuliae secore posse, addita ratione, vita is C mittit in poenam, quam lex certo capite denunciat, qui publico adult is aeamnatam babet, Det adulteram, erc. uJent retinet G νem. Quale legis Iuliae caput nullo quidem modo poterat sibi locum vindicare, ubi ex iuris exasperati rigore adultera capitali supplicia
consumta suisset. sed tunc, cum convenienter ant
riori rescripto Alexandri mulier,adulterii aetamnara
adeoque posita tali iacti specie, qualem iam ante Alexander eone erat. Sila ut hae Valeriani ine GaIlieni lex eandem habeat definitionem, quae est in fine reseripti Alexandri Severi, eum nempe, qui a It
νἱi damnatam, ri quocumque modo poenam capStaismevagerit, seunt dux is uxorem, Des redu--, sedem lege ex causa lenocinii punien um exse. Denique nee ratio est, cur ad duplicis tenus emendationem tam notabilem festinetur auctoritate Glossatoris Ancerti
Graeei ad libros Basilieos, quam adduxit Culaeias
observat. Δ, . m. cap. Ire in m. dc ex eo Iacobus Gothostedus in commovi. ad i. 4. Coae Theodor. ρυ rum med. non recip. paulo post meae quaeque habet, 1 cundum leges isteres o secundum consticutiones C
176쪽
aeris Rometretari et Ian ad terium Mnfuis- ωνe. H or autem Rutroclar, is , , o misibur, uti s. eapitale. uvis enim in antiqui Iuris historica quae-irum poena mors est, i aurigere permissum eiu . Haec stione tuto credat aevi barbari Glossatoribus, qui a- ergo conrt Burio man 6rto eriminibur, quae poenamnas toties vapulant, in quam lectionis legum sin- tanguinis ingemur, hoc iur accepit, o Patricii lon- cerae corruptores, quorum ineptae glossae in tot stentiam comprobaviIi di post quaedam aliae atqui irrepserunt Quis fidem habeat interpreti Graem,ladulterium nequν poenam sanguinit ingerit, neq- c ineerto, affirmanti quid de contentis in Codice Gr=lpitalit ejus co chio est, ut parsim didicimul, sia agoriano & Hermogeniano, quos pmbabile est nun-l uiro, auferruν tantum pars bonisum dimidia. Ous quam ab eo aut lectos aut inspectos fuisse, ac neimori igit constitutio saec agent δε er mio bur, quae uspiam quidem integros ea aetate ext it isse, si consi- poenam tanguinis Ingemni, excipit a ste ii inimen 'deres, quam tenuis codicis istius utriusque mentis Dirce, recundum letos veterer ει secundum conrtisum apud veteres atque memoria supersit, non obsta n testioner adicit Hormetoniani er fretoriani adtiste tum diligent issima in utrumque indagatione a laeo Gininon fuisso e Bal , -cto dieit. νον- Maeis ex eo thosredo per summam industriam instituta, A m irrisuti in Conframini, quae rha est BD. 9. C. xit. 9.Dromenis ad codicem Geodosianum cap. r. Nisi quisleonu. λ. raphais ost. Publicorum Diciorum qu eodem modo standum putet traditioni Harmeno lilaeam caphasia amom aecimur, qu eum vir imo su in epi. om. juris Bb. I. tit. r. cum ait: bis Iuttinia- Micio a seiunt, Id orsi anima amissiona ς cetera vero,nur tres Oumque Coaecer, Gregorianum, Hermogenianum quae M amium cum damno pecuniario tremam, --er Urodotianum in iacem proaed , qtiuus Codicistirlblica quidsm dicuntuν, non ramen . eapitalia. Hactem Dalabi, Anatolii Lia i letibus a iunctit, ast inus Glossator, de quo quid alii viri docti iudicatu rar duodecim tabulat, hoe ora, Aia cim si or Os Iri sinti nescio; mini certe responsio Glossatoris o mei pefecit. Sunt aviam, qui iam ae Dp Coicer an-ljectioni falsa, de adulterio tantum dimidiata bon
re urtiniam rem a exsitiue in mant, ro, constitor rum parte punito. respondere satis videtur, & di-- Arpertos, ab ipω νευ congerror, eg in Asic igna argumentatione solutio, dignum, ut sic dicam, Iuror repositor. Quod si hisee nihil deserendum qui ripatella operculum esse. Vide varie de adulterio sen- existimet, sed de Codicibus hisce pergulam pie oramittentes Cujacium L 6. ebie . ii. libr. I9. Asor esse, veri nihil, omnia ficta, persuasus sit, non ani-i . G ιών. ao. obre D. ire t 0. Iaeobum Goth re
madverto, cur plus auctoritatis fideire inveniat Glo=ldum aA I. 4. Coae raudor. ia appril. non recipiend- sator Graecus incertus in iis, quae de Coditis utrius-ὲVinniam de t amari. e 7. num. i7. 18. Ceterum, que Hermopeniani Gregorianique contentis scribit,igratia de adulterio perpetrato pacisci, non puto pro Glossator, anquam, incertus, ignotus, de in eademthibitum, neque legem ea ratione citandi, quod pro-gloma non modo sua propria evertens, sed de aliatrimi, quibus solis ae sandi ius erat, exorari sese de veteri iure non vera, alia de iure certo ineptely si, iniuriam remiserint, i. ex leto a. F. erae umatque imperiecte tradens; dum primo ibi objecta is. i. si mari s 35. F. si noraserint 5. I. mariti amnem illam, ad quam respondet verbis superius addu-lsi. - rum 4. F ad let. Iul. do adusto .ctis, minurus ait: Aqui adulterium neoo poenam I9. Porm Extra causam adulterii transactio tum angvivis ira pis, nequo eispitalit ejus co risio est, mi Q, eum actori impune lieuit, lege i 8 b. t. non partim didicimus, sed adusto, ain tuν tantum part distinguente: sic ut neque reus pro eonsesso aut co
bonoptim dimidia; eum tamen neque ex Basiliet silvicto inde suerit habitus, neque actor in Senatus neque ex Codice Theodosiano, neque ex iuris nostras multi Turpilliani noenam inciderit: quippe in quam civilis libris, neque aliunde dociri posse existimem,lnon incidit, qui Prineim vel lege permittente desi
non aliam adulterii ante Constantini tempora -- git, L destititie IS. F. ad Maaime. Ttirpil. Nequenam fuisse, quam ae Miae tantiam stanir bonorum a linteresse puto, an ante, an vera post litem conte lationem: dum secundo herois Patristi interpreta- Statam intereedat transactio; nam neque distinctiotionem probat, secundum quem sex i8. C. aia ι --lin lege fit , neque post accusationem emptam minor, limibue agebat de eriminibus poenam sanguinislsed eadem de maior sanguinis redimendi ratio mili irrogantibus, retina herois Eudoxii sententia ἱ eumlxgi, periculo tune propius reum urgente, ipsoque et'
tamen, si vera sit Patricii sententia, adulterium an-tiam accusatore ad poenam talionis per inscriptionem te Constantini imperium capit e fuerit: rursusque, devincto. Et quamvis verum sit, ante e tam amuria demum ex Constantini lege M. C. a let. Iul. dei ationem non periclitari accusatorem, quippe eui lira heri inceperit capitale esse, satia debuerit esse Pa-liarum est accusare vel non accusare, iuxta rit. C. . tricii sententia, explicantis d. kr m i l. in Basilicis nemo invisus 'eis vel acetixare ren atυμ, quo fian ita seriptam: L 3 ις quirim criminibus, quae sangui-ldamento Vinnius transactionem ei, qui necdum a ni ι paenam ingemur, transgero iacet, excepto aduit icurare coepit, non impunitam putat in tamen ne tran-νiodum denique tam oseitanter descripsit atque sigendi licentia, reo ex commiseratione data, redde- explieuit divisionem criminum capitalium dc non ca- retur inutilis, si suturus accusator poenae metu a trans-pitalium, ut integram mortis civilis pinnam praeter- actione absterreretur uti & ipse vinnius argumen- miserit. De quis gratis a me dicta putet, non latur de transactione post coeptam accusationem -- invidebo lectori glossam, quatenus p sentem respi-iciendaὶ magis est, ut Zc ante crimen motum trancit quaestionem, ex Basilio. Id. ii. ris. a. ad capulisi gens accusator futurus, extra poena semidinem M. σευ - α I. 16. c. b. t. nai. r. pag. blo. te bra. constitui debuerit. Vide Vinnium is inauract. eam ita habentem: Haec constitiatio in Omonationam , l7. num. 5. ω seqq. Donellum aE ae. l. rη. c. b. t. moto μιμicii semitis: Menim beras Eudoximi iacebat,inum. 4. 5. m. Nee huic transigendi licentiae adve do crimini in omnibus, inorum poena ext in insulam satur, quod accusator in crimen concussionis vide
177쪽
Qui nummos acreptat ob non accusandum, L a. Fiest Cognatum finge vel amicum ae familiarem
δε contunion. l. qui accusare 6. eirca sin. f. de -- meum Titium a MAvio latronis more Oeelsum, esteu.arion. distat enim plurimum a transactione, Super sane, quod doleam caesi amaram, quem magno o- dubio erimine interponenda, Sordida conmmio, ma- Ptassem Salvum esse: si argumenta conquiram, sinisestam continens calumniam, ac criminis non Per-ime instruam, ut Mevium caedis dolose convineam,
petrati eo inationem adverbus insontem et illa ve-isi inchoem ita licio publico criminis perseeutionem, tilia est. haec vero neutiquam interdicta, I. I. V. xed iure me sacere nullus ambigit. Sed si Maeviuς ulti- n. f. de calumnia. or. Praesupposito scilicet cri imi supplicii metu, quem non ego ipsi, sed ille si-,nine tali, in quo secundum a. i. Ire C. h. r. tran-lbi suo secit scelere, ain. l. s i multis at pμ. f. ouod sigere prohibitum non est. Non enim in causis tan immur causa in Per se, per alios preeibus, &dum pretum civilibus ac pecuniariis, verum generaliter in inicibus exorari me haud patior, pretio oblato in id mnibus causis, in quibus Secundum leges transactis ime inducat, ut non accusem , vel inchoatam accu-nibus interdi Etum non est , illa inter transactiones sationem non ultra prosequar , quis hic me concu de talumnias atque concussiones distinctis comprinisorein iure appellet, qui, cum in poena publiea, quam
bala suit, L in lumina 65. . is quidem i. F. Glaccusando persequi potuissem, solatium amissi co-eondiri. inae . seuo modo etiam in abolitione im-ignati vel familiaris suissem habiturus, iuxta l. e petranda denegandave in causis non capitalibus ,lpitanum M. V. pen. 1. de paenit, nune pecuniariae
de quibus transigere non licet, inter eos, qui calu-iquantitatis praestatione in solatium aerepta meum mniose fallaeiterque accusarunt, di e converso sin ianimi dolorem ex amici caede contractum remitto, cera mente, sed per errorem aut temeritatem aut & ab accusatione desisto λ Itectius quidem me h calorem ad accusandum proe serunt, multum inter-inestiusque iacturum non eo inficias, si precibus ma- esse constat ex I. a. Et l. 3. abuisionibus .lgis rei, quam pretio moveri me patiar, ut criminisii t sane, si ignoscendum reo transigenti, qui sese Capitalis accusationem nocenti motam movendamve dolo suo per erimen periculo capitis obnoxium si tomittam; sed si per occasionem accusationis prob eit ; iustumne , ut accusatori venia non detur, quilbiliter iustae, sive motae , sive movendae , pecuniam nullum crimen contra Xit, sed ad accusationem cri- acceperim in negotio capitali, calumniatorem inde minis aecedens, inscriptione ad pinnam talionis seseia ut concussorem me esse, numquam probabitur . Mul- devinxit, fine omnino bono, ne crimina manerentita scilicet in Iure nostro sunt . quae permissa, quae impunita, quae cocrceri, magna utiIitatis publicae ra-llicita ι quibus tamen alia praelata magis oc probatatio suadet Θ arg. I. si a reo To. 6. ult. ν. de fideistr. atque laudata sunt. venditori vinum emptoris pe-L etim, qui ab. f. is iniuriis, I. Da vulneraru3 5 i. riculo inundere licet, si diem ad metiendum prae- β. aeuimatio a. s. ad ker. Mula. Si accusatoremittituit, nec intra diem admensum sit, iacta prius sponte ad ae sandum processiMe dicas, dum nullusiemptori denunciatione: si tamen, cum possσι est m nvitus accusare Pellitur , reum quoque sponte actis re, non egundiar, laudandus ou portur cere. l. i. β. libera voluntate ad delinquendum pios illisse cogita ἐlpen. ω tili. st . dae perie. ει commodo rei venae Licet dum nec ipse erimen contrahere coactus stat i tan-lin pretio emtion s & venditionis contrahentibus seto magis odio publico dignus, quod voluntate maicircumvenire, si modo laesio enormis ultra dimidium ad vetitum, scelus nempe, accesserit cum ex adve labiat: rectius tamen honestiusque id agitur, ut ire so ad publicam accusatinnem descendens accusator,ttium rei quam maxime respondeat, quod de lex fieri
id ererit, quod agere leges publicorum iudiciorum iubet, ubi nimia di manifeste iniqua inaequalitas ap- cuique ad accusandum habili permirerunt. Nec in sparet. l. in causae i6. g. idem Iomponius 4. f. Aevere debet, quod, si omnino desistere accusator v iminor. Q. a J, , iunct. I. rem maioVir a. c. is r luisset, di miserationi locum facere, sponte ac gra irrinae. Donae L iando si Nervae m. ρ. pνo ire o. vult tis necdum cceptam debui Met omittere accusatione leonstitutio, ne proxeneta seu conciliator nuptiarum
vel a iam coepta sine pretio desistere, non turpiteriquicquam eo nomine capiat: si tamen omnino Su melaei, & ita se crimini concusionis per Ol Mistineat aliquid aecipere, usque ad cenam quantita- pecuniae extorsiones Obnoxium facere. Itienim, Filiem exigere ex pacto potest. I. Dis. C. do tponsali constiterit, eum, qui accusationem parat, aut iamlbur. Concubinatus licita consuetudo dicitur' sed inchoavit, calumniatorem esse, di salsa crimina Scien llonge magis legitimum matrimonium, tanquam ter intendere aut comminari, ut ita iniucto termi inestius, praelatum fuit, L pen. C. ad Senatusc. Ors meuniam innocenti extorqueat, nullum in legi sitian. iunEL L probriam 4 I. β. I . . do ritu nu . di praesidium aut apud iuris interpret auxilium adldispari ratione dixeris, honestius quidem illum fac evitandas malitiae dolique pinnas inventurus est ire, qui reo criminis capitalis roganti id fratis dat, dum sordidis interdictum esse concussionibus, apudine eum accuset aut pergat accusare; licite tamen, omnes in consesso est. Sed quis sibi persuaserit,iutrunque minus honeste, acet pere transactionis iure, solos accusari insontes, ac non frequentius vere nomine accuset, quem credit nocentem, dum probibitam centes λ uuis jure calumniatorem dixerit, qui ad ac- non esie ιν factionem, lex definit; sic ut in hisce cusandam eum, quem nocentem credit, sese accin is milibusque Ioeus sit regulae iuris, non omne, quod git, vel iam accusare ecepit λ Quis concussorem, quillicet, honestum esse, L non omne I M. f. derre. Mab accusatione, quam iure suo movere poterat, ab irit, di vicissim nec omne illud , quod minus trun stinet, vel a coepta, in qua habebat obtinendi inlu-istum est, hoe ipso protinus illicitum esse. Et certeciam, desistit, urgente ia rem di, dum precibus liniturpem existimari non debere hane pecuniae Meept petrare nequit, pecunia oblata id efficero studente, tionem, ut a eriminis persecutione abstineatur, evin ae qualiter qualiter redimere tentante Sanguinemicit abunde usus hodiernus, secundum quem Propin-
suum, dum sibi sceleris, cujus insimulatur, conocius' qui ejus, qui occisus est, non tantum scite accipiunt
178쪽
a eaedis auctore , ut acemationem non lugeant, di Quod autem In prineIplo huius numer; a me dia
pratiae seu remissioni criminis a Principe impetra desum, transactionem de capitalibus extra adulterium da non intercedant; sed di, si ipsi ad conciliatio- tam accusatori, quam reo impune licuisse, quia in nem ae pretium conciliationis constituendum dissici- I. idi C. de tram L non distinguit ι id adeo v liores se praestent, euria i Iollandiae eosdem invitosirum e ,t, ut nec petere promissa accusator transigens in pretio conciliationis moderando repraesentat, at-sprohibeatur, cum utique conventio, iure licita, retique ita eorum nomine super caede transigit s uti id non prohibito, petitionem pariat, si modo contractu traditum in tit. de sent . parsis restismis, num. 9. tramactio facta sit: nam si Solo pacti, uti alias vul- licet multi, liberalius agentes, sine pretio concilien-igo nulla ex pacto, etiam transigendi causa interm-tur percussori propinqui sui, ne intercedant gratia Sito, actio datur f. cum morenas inter a I. C. δε-- per eum impetrandae. Multo minus repugnat , quod His, ita nec si de capitalibus transactio in nudi patiae ratione crimina manSura essent Occulta di immicti terminis consistat. Quo tamen casu accusator, punita, cum tamen peccata nocentium nota esse &lsi necdum re ipsa destiterit, accusationem ultra per-
puniri oporteat expediatque, L eum, qui 28. f. Gi equi, non impleta per reum promissi fide, prohibi- injuriit, L ii a reo 7αί. uis. f. de fideis t. i. iraitus non videtur; quemadmodum instatuta inossierisi Ineratur 5 i. a. b. ais ter. Aquit. Non enimitestamenti aceumatione, di subsecuta per paChim transetra nsactione per unuin interpo,ita, judicis ulterioriactione , inofficiosi causam nihilominus integram pleniorque ex Osricio in crimen facienda inquasi trii se placuit, si ab haerede transactioni fides non pra- abscissa vel impedita est, neque privati reliqui abistetur, L si instituta a7. m. F. is in . testam. Cui accusatione exclusi sunt, arg. i. qui cσω 5. β. ust. contrarium non est reseriptum Valeriani & Galli ad let. Iul. is ni publie. I. si quit servus 5. Qini, quo dispositum : Quamvis eum ordinem to μώ-
pro quib. causis servi pro Wamio ιδbertat. Ist liceti a contin isti ut primo abolitio criminis parceretur, reo, per sententiam ab accusatione absoluto, compe itunc debinae omnibur placitit obest erarern , non o tat rei judicatae exceptio non tantum adversus accu- tertiantibus tam n a die rariis pariorum fidem, accusatorem, sed & quemvis alium iterato eadem ex cau-isatorem instauram accuratisnem minime pocle, asa volentem accusare, I. ri cui crimen 6. iii domiqtia ipsae detritis, L quamvis 5. c. ad Senature. se a. E. δε accurat. ac non minorem ausioritatem HI. unde constare videbatur , nee transactione protran actio habeat, quam res iudieata, L a. f. dejwimissa peti, nee in accusatione pergi posse. Etenim,reiurando tamen in criminum materia aeque ae ci-iex qua ratione cessabat promissorum petitio in d. Evilibus in causis, transactio inter solos transigentes La7. . M inst. teu. ex eadem uinaque cessat in aeius facere potest; eo quod transigens, ac ex transa-li. 5 videlicet, quia non stipulatione, sed pacto,ctione non publico, scd sibi soli, paciscens aliquam transactio celebrata fuerat. Aecusatio vero denega- pecuniae quantitatem, ut ab accusatione desistat, nonitur, non quia transactione ipsa extincta suerat, sed ita totum videri potest populum repraesentare, quam quia accusator abolitionem impetraverat, qua Semel quidem accusationem publicam solemnem ad finem obtenta, idem erimen ab eodem in eundem instau- perducens ad paene publicae irrogationem, atque ita rari non potest, L mulier 4. F. t. ad Senaruse.
nihil sibi acquirens; transactione quippe privatis ,in pil . Quod vero in L ri quidem is C. de eon: ab.
accusatione vero publicis magis negotiis aecensenda .lου committ. trimiat. a Diocletiano & Maximiano Atque ita in aliis quoque, qua suo modo ad ius pu-irescriptum invenitur: M ob non instituendam ace blicum pertinent, anter transamonem & rem iudi- ration m eriminit pertinia promitra rit, eum de bucatam differentia eat, veluti in status controversiis elisimori cauriρ metui non liceat, steti. to denegatur snam si in auus, si Aius, sententia iudicis pronun-iad erimina publica poenam sanguinis haud irrogantia tus sit, pro ingenuo di pro filio habetur, non tan-itia restringendum: esse, manis tum ex ipsa lege est, tum respectu eius, qui in lite eontra eum substitit,lquippe quae da huiusmodi causis seu eriminibus tra sed & aliorum intuitu, L imentium a5. f. is iratωictat, de quibus pacisci non licet, quod de solis pin-lomin. I. I. V. tiis. I. a. L o. D. θ. - note. ει nam sanguinis saud insterentibus , ab iisdem Imp alenae. Liberis, si vero per pactum aut transactionem ratoribus in ae. I. IK c. b. t. statutum suit, cum ab illa status controversia recessum sit, transactiolpraemisissent, de ea talibur x antigere rari pacisci ρε- his, qui non consenserunt, nihil praejudicare potest,ibibitum non rise, adeoque licere. Porro quae hacte- I. ingenui di C. is ingem manumittit, iunct. I. si nus ad explicationem pleniorem sensus ae letis trum sc a7. pacta L i F. do pactis. Nee o lc. b. r. adducta sunt, non ex eo collabantur, quod est, quod iusiurandum in actione popalari interposi-ld. l. 18. rescriptum contineat, ad Valentem reum tum Prosit reo adversus omnes alios dein actioneidirectum; adeoque non pro iure universali, sed tam Pul ri agere desiderantes, perinde ae si sententiaitum pro definitione casus alicujus singularis, a va absolutus esset; transactio autem di jusjurandum pa-ilente reo per libellum propositi, an nempe Ot-ri ambulent passu. i. eum, qui M. in pomi ..islgenti ignosci debeat, accipiendum sit, ultra quae s. f. 4e jurejur. lunct. I. a. ood sit. quod enimistionem propositam haud extendendum. Rescriptum ibi i jurandum bona fide exactum adversus omnesienim esse, negari nequit: ad Valentem datum esse, tutum reddit reum iurantem, id inde est, quia, Hiinseriptio evineter sed valentem illum reum fuisse unus o ueaverit actionem popularem, omnibus aliisiareusatum, non accusatorem, non magistratum, quι praeripuit ius agendi de persequendi poenam, privatis:Prineipem de iure consulere potuit, subsumi facilius ex populari actione applieandam; solusque inrepit,lmam probari posse eonfido; cum nullum e us indi- exclusis omnibus aliis privatis, .ereditur esse, ain. Licium ex lege appareat, neque sine aliqua probati m si cui la. f. de Dorb. sisntf. quasi consummatainis speela tale quid pro basi atque sandamento empublica actione, ae L M. 9. 5. m. δε jupem -ἀ'plicationis substerni queat. Quin imo Valentem it,
179쪽
Ium accusatorem magIs suisse, aut oerte rescriptiitates facti ec circumstantia ex libello suppIIeε -I
verba magis ad accusatorem, quam reum pertinere. Consultataone in ipsum rescriptum principale transla-
ratione non improbabili inde erui posse puto, quodltae apparent, ita quoque viros in iure versatos iain Z. I. i8. non rei, sed accusatoris contra legesimi hi non a re daturos confido, innumera prope r transigentis poena proponitur, dum statuitur, is e Liscripta esse, in quibus nul a eorum, quae libellis siminibur publicis, prae raritiinis poenam non ingeriam,ignincata suerant, habita mentione, nulla facta sp rramigero non tiope, citra falli accurationem, si cumicifica quaest innis propositae determinatione, generavi multis viris doctissimis verba illa citra fatii arcti-llia tantum iura, regulas universales expretierunt sationem ita interpreteris, ut velint, transigentem de Imperatores, eX quibus unusquisque de jure consulens mon capitalibus in falsi erimen & poenam incidere, lintelligere poterat, Secumque statuere, quale in pr quod & verum est: ae, licet ex hae L i, probarit cita facti specie ius obtineret. Id sane uti ex multis non putem. tamen ex Marciano constat in I. r. 6. aliorum Principum rescriptis in nostrum Codicem a. a. U. πά I g. Comen is otiis. Hane vero falsiirelatis, manifestum est, quae recensere longum soret, poenam ad accusatores, qui ob areusandum vel noniita praeprimis illa rescribendi ratio arrisit Imperato accusandum pecuniam acceperunt, ex lege Cornelia ribus Diocletiano, & Maximiano, auctoribus d. ί rertinere, autior est Macer in I. a. V. de conetis ri igit 18. prout hoc facile patebit inspicienti legem l .no. Reos quidem criminum ad defensionem bonae 1 . 18. C. d. legatis, 2 ao. 22. 25. 27. 29. C. causae venire, non adversarios aut iudicem redimeretri fideicomm frit 1 L 16. 17. Q ad let. Fabiae. I. a. debere, eosque, qui defensio, omisso redimere remi tuis S legi . bae M. I. I. C ad Senatuse. T. remiam mutant, eum ipsis crimen obiceretur, quin- tDE. L 5. 4. 7. IO. C. commvn. is succrςrion. I. tr. sontor solidor inferre iussos erro, I. Imperato 6 M.tC. G roram. manumiss. I. ra. C. is fidele. liberi. f. do iure si e , imo adversarium corrumpentes, aut l. 8. Q de ingen. manumiss. L Io. G. m. M. Sa. cum eo transigentes, pro convictis consessisque ba-l54. D. C. Eo liberali causa, I. a. I. S. C. d. viω-
rit, corrumpendumve curaverit, a Marciano de Pa irent. pr . EM. I. Io. C. do rem. er interlocus. I. lo seriptum deprehendo. I. I. u. sed cu si a. I. quiiIl. C. M apstea. L. 7. C. quando pro c. non necor
transigentem casti accusatore reum, eumve corrum 49. C. qui pol. in pign. l. a. I. C. σι amiquiori ereae
pentem, falsi poena afficiendum fuisse ex lege Cor-spisu. --. I. I S. 17. 13. C. do distrari. pign. I. ro. nelia aut Senatusconsultis ad eam pertinentibus, vi- II. c. do except. l. pen. Q ae intit L stipuI. l. 6. C. dere hactenus non lieuit, si eut id nec vidisse se Cu-laeo novat. Ic. C. da uiuom. L I6. Coae de donat. I. 7. iacias profitetur lib. 6. obsera. tr. Non enim id e lC. ad ling. cor . de ina . I. Ia. α de Disit, quibus viceitur ex L de eνimine i in C. adleg. LI. Eo adult. alias multas eorundem Imperatorum addere facile qua rescriptum, ' is erimine adtiis ii pacisci non lyiesset, nisi id supervacuum, nimiaeque diligentiae vi- .et , Θ pM delictum est accurato is Daeoaricatoris, deri posset. Ad hanc Vero rescriptorum generales defugismis ve=itatis inquirisionem, vel ut alii le-liuris definitiones comprehendentium Elassem redueigunt, rei fugientit in itision H; quamviν εc in Ba- quoque oportere hanc I. 1, inde colligi potest, quod allicis sensu prorsus alio lex illa Occurratὶ qui ominulla vel minima facti singularis p ositi aut men- rem pretium pro comperto πυpro accepit, πτώ legi itio est, aut qualitas exprimitra , quodque non do Iuliae is adustoriis tenetών. Nam etsi in adulterii luno aliquo crimine, veluti de homicidio, nee do crimine, de quo transigere non licet, par sit deli-iunius generis criminibus tantum, quid constituatur,ctum ae satoris praevaricatoris & rei fugientis v Sed generalissima dc ad omnia crimina, tam cap xitatis inquisitionem; non tamen ea paritas in illaitalia, quam non capitalia pertinens definitio ab imest, quod uterque salsi reus esset, sed in eo, quod, peratori bua tradatur, ne exceptione quidem a regu- uti adulter pretium dans aecusatori, poenae legis lu-lla, Si quae esset, praetermissa , nempe, trant eis vulvae de adultariis subjieiendus est, tanquam tilis quispacisci Ae crimino e phali, excepto adulte io, 'mole contra legem transigens, hoc ipso pro convicto eo ibisum non est i in aliis autem eν in bur ptissicis . sessoque serundum ante divi habetur; ita di , quilquAE tu uinis poenam non ingeμunt, transeo, non pretium pro eo isto stupro accepit, poena legit Iulialliceri cum falsi accusationem. ει qua generali d Ee adulteriis renearuν, secundum ipsa verba finaIi alter natione, omnia omnino crimina publiea e--α letu ro. Quemadmodum etiam ex aliis legibuslplectente, Valens, sive accusator, sive iudex, sive adulterii di lenoeinii poena ex lege Iulia de adult i ut aliis placet reus, discere poterat, atque ηαμ riis eadem est, L qui domum 8. E. mariti lenocinium mare. Secumque statuere, utrum transactio, de quaa'. plectituν a. I. ri quis adulterium 55. β. -.lquaerebatur, sive de capitali crimine sanguinis meis . ad let. AL is adult. Neque ad astruendum H,inam ingerente, sive de alio poenam sanguinis haud quod in ae l. 18. non jus universale, sed tantumIinserente, sive de adulterio, interposita, iure licito quaestionis singularis a Ualente propositae decitioiillicitove inita esset. Phrasiologia enim illa μοι. contineretur, ultra id, de quo libellus conceptus erat,irum non esι. non aliud significat, quam quod Ium haud producenda, suffieiens argumentum in eo essellicitum sit de capitali transigere erimine, excepto videtur, quod I. 18. reseriptum sit. Nam uti sa- adulterio, prout id non modo argui potest ex oppo cile concesserim, rescripta Principum quamplurima Sita de casu opposito criminum sanguinis poenam
libello supplici ipsi oblato, vel eonsultationi magi-lhaud ingerantium definitione, quod nempe dis iis 1tratuum accommodata suisse, praeIertim ubi quasl- transigere non liceat s verum etiam ex eo, quod haec
180쪽
eeseribendi ratio, qua non Nob b Ita dieebantur, quae ignoscendam en- est ei' νἱ voluis ro utristi moti lure licita ae probata erant, si eut aliis imperatori- eatur, L qui cum majoν 14. F. si tibe Iut 6. f. dobus in usu sint, in I. i. c. do tν ansa I. L 5. Coaeibonis librat'. nec male ea ratione dixeris, ignoscendo ino . restam. L 7. C. de pignorat. MD I. 5. Qidum esse ei, qui furem n turnum aut latronem qui peti tui. A 5. C. tiar EI. tur. l. o. C. δε ινσιμ sibi insidiantem occidit, cum aliter ei parcere sino in mis, L 4. C. ἀν initis. subuli, e L C. de sta- suo periculo non posset, arr. I. itaque 3. m. er β. I. δει eonismis, L 5. C. do rei nisis eat . ita in primis let. Aquil. iunii L furem c . f. ad log. c arrisit, ac frequentata fuit Dic letiano & Maximia-inet. δε sicari Atque Ita Ulpianum ex Ulpiano explino; ut te et an adhibuerunt in L M. c. l. do trans-icamus in eo, quod scripsit, stuoscendum esse transi-ari. L 7. C. do excopi ion. l. 18. C. de inus test. Ligenti de erimine capitali, scilicet, non tanquam
Ic I9. C. de rei vinae L Io. l . C. M se vittit.ipeccanti, pcimamque merito per talem transactionem io aqua L aa. C. do probat. I. 5. 0. c. do eoru ab ista tanquam iure licito super crimine cum accusa- mr. l. i5. C. do jure dor. L 3. C. erum amor. L6.itore transi senti, utcunque forsan intuitu eriminis C. qtii dis e tui. t. 10. 17. C. de admin. tui. L 9. Clipsius, cuius insimulatur, nocenti, puniendoque.
de Waed. er aliiν A. min. , L I7. C. de funis, L 5. 2o. Et haec quidem ita ex Romani juris praeceptis
C. ad Senatu te. Osrian. L8. Q do leae. laerea. pra iobtinent. Hodiernis vero moribus invaluit, nulla ter plures alias cuique inter legendum Occurrentes.sdistinctione adhibita, sive publicum, sive privatum Atque ita etiam Paulus nis. eodem accepit, fieri & crimen sit, sive capitale, sive non capitale, Iesum non pνohibe i, L mutur L . s. eum I. M. praeu-iaut laesi haeredes, liberos, inorem, de quibus la rato . Et sane, quid interest, utrum cum impera initius tit. ad leg. Aquin num. II. 2 tu. δε rem. ρος- toribus ex E. I. νη. dicatur, transigere de capitali-irit n. transigere posse cum talente, in quan-bus ros bisum non esse, an cum Ulpiano ex L 1.itum in tali laesione civilis actio ad inclemnitatemsi. o. ff. de calum dat. asseratur, non esse interae laut id quod interest, posset competere, Grotius Num t ansactionibus, sed sordidis concussionibus limantidu I. ad tu is d. II I. si . 5. cap. 4. nuis. quo tamen ipso nillil aliud Vlpianum voluisse, non ro. Groene-gen ad L 13. C. s. t. D. JOh. a XQ- ambigitur, quam transactiones lege licitas, concus- meren Ae jure moercarum cap. II. numero 7. Ant. siones illieitas esse. Quibus consequens est, non m l latthaeus do criminitar Ebr. 48. rit. m. cap. 4. --do reo si vel maxime Valens reus suisset hoe da-ime o la. adeo ut nec marito prohibitum sit do a- tum fuisse ex ae L iη. ut ob transactionem de eri-ldulterio uxoris suae, cuius ab initio ignarus fuit, minibus capitalibus non haberetur pro convicto de transigere , sive eum more, sive cum ipso adulter . consesso, adeoque impunitas hactenus ei compete-isine lenocinii vitio . GEptov. pracI. criminali pari. ret; sed omnino iure licito eum transesisse, sicut in a. quaest. 7 i. num,o 5ι. er se q. Petrus Helgius omnibus Iegibus supra adductis licito iure validequelpari. a. quait. m. num o a 3. ου seqq. Sed uti inter facit, de quo reseriptum est, quod sacere Wobibisur solos transigentes ius sacit, ita non patest. illis, qui non rit. Si autem id reo licere constiterit, non sa-lbus publica accusatio nunc ex regionis cuiusque in tale convelli posse ratiocinium, quo id accusatori re domandata est, quibusque solis ad exclusionem quoque tunc permissum raso aebere, ante aiustructuin privatorum Ius accusandi competit, praeludicare, qu est. Nec est, quod quis nihilominus existimet, reum minus solemni ad iudicem delatione legitimas aut criminis capitatis sanguinis poenam ingerentis, tran- arbitrarias persequantur criminum poenas . Guibus algendo delinquero, Iicet ex commiseratioua ex milicet apud nos superiori seculo interdictum fuerit, solo non habeatur pro convicto, uti quidem in aliisine' de ullis criminibus transactio fieret tum quia criminibus, ultima supplicio non vindicandis, quia saepe innocentes ea ratione concussionibus reddeban in L I. f. do bon. eo . qui an e seni. simpliciter as-itur obnoxii, tum quia opulentiores ad crimina inseritur , in capitalibus criminibus son nocere ei, quiluitabantur, quippe aere solo per transactionem, nona e sa tum core it, addita ratione, quia Principesipalle luenda. Oraeon. op δε criminato Iuuitis Dan.
Iueκ qualiuν red tum uiauit, quasi villa illis igno imi pag. lol 4. postea tamen de levioribus transa scasur, qui deliquerunt. poenamque sunt morul. Pr ictiones coeperunt praetoribus similibusque permitti; cederent enim ista, si non ipsa transactio per Im- uti di de pluribus gravioribus ex consensu Prineipi,, peratores licita seu non mobgita suisset pronuncia- aut inmera rationum Principem repraesentantis . , ta, atque insuper gustrandi verbum, di similia, tam traminior iure fit; praesertim ubi id , quod obii I- tum de nocentibus usurparentur: quod ita non est . tur, magna quidem praesumtione iuvatur, sed nota Licet enim nocentibus . olei, expeditum sit, L no- evidenti satis ac luce meridiana clariore probatione. Ano Eoiscopi 5. C. do e re. atiae m. I. ad ea, quael ruta maxk I; . 4. Ih. I s. cap. a. num. 5. Gra
eibi ad cror. tamen & ignosci dieitur manifeste in- es. M. numer. 52. 53. M. Ant. Matthaeas δε ολ sontibus, qui generalibus quidem juris regulis vi- minib. libr. G. rit. m. cap. 4. num. II. Excepta deri possent prima specia nocentes esse, sed ob con-ierimine stupri violenti, raptus, salsi, blasphemiae, currentes circumstantias vere insontes sunt, di iurei& aliis enumeratis in inrtriar. Ciniae voLanaeia an. 9.lieito egerunt id ipsum . cuius intuitu ipsis ignoscit Nec tamen ideo, si quis de gravioribus non iure dicitur. Qua ratione Ulpian qui de auctor est 4stransegerit cum publicis accusatoribus, sive de qui-LI. respondit: Si libenui mavertaris patron; Aiamibuscunque eum privatis usis, habendus videtur pro
. accuraest patrant filius catiumnis eum c puis pu-iconsesso i sed magis, ae satione post transaetionem nisi Gjiariasis non δε et re id λς D. Laem publice instituta, legitimis est eonvincendas proba-
puto, is si ab eo pnitur, reIeriis in eum crimisa:llionibus. Si enim de terioribus hodie transigere li-