De polygamia, et polyuiria libri tres. Auctore D.D. Didaco Garcia de Trasmiera ... Vbi non solum quæ ad polygamiæ delictum pertinent verum etiam multam ad praxim sanctissimi tribunalis in omnibus materijs vtilia, & practicabilia tractantur ... Cum du

발행: 1638년

분량: 415페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

D. TRAS MI ERA

videre est in Petro Nauarratib. a. de

Unde sequitur quod talis Confessio, & gloriatio plene in Iudicio

probata, tanquam nouum delictu puniri possit,praesertim si talis gloriatio tendat in infamiam alterius: 'natamen extraordinaria,&Iudicis arbitrio, ut bene notat δε- et gusimus Barbo in ricto cap. quam sis graue ibi non erubuit confiteri, ubi citat Hippo in L A minore in princip.numero si. F. de quaesi. O in Leos me o 2 i. 1. de falsis Semaraereg.

Barbosa in praesenti, quod ille qui se faciliter, & per lubricum linguae

iactat, non debet ad poenam trahi I ut per Bovacos commun. crimina

Eandem doctrinam, quod talis gloriatio tanquam nouum delicta puniri possit, amplectitur nouissi

Addit tamen dictus Guido

quod debet puniri extra ordinem ,&Iudicis arbitrio, pro quo adducit Mas de minore num. 33.1. de quaest. Menocta. de arbitr. Iud. casu h33I. Baiar d clarii q. 3.n. 3. in . Ex dictis sequitur quod punitio illa supra enarrata ex victo cap.quam At graue clerici suspensi ab ossicio,& beneficio ob gloriationem defloratae Virginis non sit poena ordinaria, sed extraordinaria talis glo- 16 riationis clerici, qui ut antea fi orsi virginitatis, ita per gloriationem famam illius mulieris laeserat. Et ita bene asseritur in Repertorio Inquisitorum in b. Confessio S. Anconfessis extra indis. probet in deli Lubi . habetur quod Confesso extraludicialis plene non probat quoad effectum poenae ordinariae infligendae. Id quod probatur ex dicto cap. quam i grave. Nam ibi Piaesbyter beneficiatus consessus se crimen adulterii commisisse, non deponitur, sed beneficio priuatur, & reseruntur Hostem e in c.ibidem. Possent supra dicta sussicere tum ad propositam dissicultatem explanandam, &Auctores conciliandos tum ad quandam Regulam gener lem fundandam de viribus extra iudicialis confessionis ; sed quia non

semper talis consessio coniugitur cum gloriatione; posset enim quis potius ad sui demissionem commissa delicta enarrare, vel incidenter, ex eo quod alius similia enarrauit, sine gloriatione tamen, vel ut oste- dat qua laboriosa vita retro acto tepore duxerit:ideo uniuersaliore, &liore regula opus est adducere.

Quare mihi alia distinctio pone-da videtur, quae optime facit tu ad praesentem tractatione de Bigamia tu etia uniuersaliter ad delicta pertinentia ad Tribunal Sancti ossicii,& ad Mia omnia crimina. Viden rur ergo uniuersaliter delicta dis

iungui possς in ea , quae habeat

212쪽

DE POLYGAMIA.

corpus delicti, ut criminalistae loquuntur , di in ea, quae non habent, ut sunt delicta pure interna pertinentia ad haeresim formalem, quam distinctionem amplectitur Albertinus ad nostrum propos tum in tract. δε vos.asser quaestione 1 . numero. 3.

Hac posita distinetione ita videmur posse ratiocinari: si delicta sunt pure interna, & pertinent ad. haeresim formalem in tali casu mihi dicendum videtur quod si confessio extraiudicialis talium delictorum habita fuit coram testibus omni exceptione maioribus, praesertim vero si aliqua interueniant adminicula, puta quod iste talis consessus,sit eκ radice haeresis, vel Iudaismo, vel Mahometis erroribus insecta, vel quod tales Regiones haereticorum,&c. pererrauerit, & talis consessio fuerit geminata, ct haeresis prolata consonet eius seitae, v t si descendes ex Hebraeis dixisset quod Messias nondum venit, & descendens a Maho metanis dicat quod Christus fuit purus homo aequalis cum Mahometo, vel Britanus, vel Sueuus assit metcredidisse quod in Eucharistia non adest vere, & realiter Christi cor. pus ; quod utique talis colassio cxtraiudicialis in Iudicio dictet In quisitionis adducti, & probata perdictos testes omni exceptione maiores, ct qui habeant omnia requisita plene probat etiam quoad poenam ordinariam, quae imponi solet haereticis, quae sententia an rigorosae sit, aliorum remitto iudicio. 39 Ducor quia, cum hoc delictum ex eo quod sit internum, maiorem probationem, quam propriam oris confessionem habere non possit, i calioqui alia adminicula illam confirmantia reperiantur; quod talis consessio quamuis extra iudicialis, est omnino sufficiens ad plena a probationem. Adde quod si intrin

valde notatu dignum est quare consessio extraiudicialis plenam non ericiat probationem : Ratio ea mihi videtur esse cum alioqui nulla detur maior probatio, quam propria oris confesti ut bene no-2o intur in lucerna Inqti sortim in au notatione verbo et, essio, ubi dicitur neque enim ulla clarior, autem cacior piobatio inuenitur, ut per Pennam ibi , quia scilicet in alijs praeter haeresim delictis potest reperiri aliqua iactatia, qua moueatur aliquis ad sua crimina pandenda: atque adeo non ita euenisse in rei veritate ut ille se iactat, ut sexcentis exc-plis probari posset: in delicto vero haeresis nulla mihi videtur huiusmodi ratio assignari posse; quando qui dem nulla huiusmodi iactantia, aut similis ratio afferri potest quare saltem apud Catholicos quis te iactet in haeresi aliquando fuisse;&dico apud Catholicos apposite ; naar si talis cosessio accideret apud Hς reticos, utique posset vel supradictam exceptionem, vel aliquam

aliam similem pati; nisi id essiciat ad alliciendos alios adsimilem hς

resim, quod praeter haeresim perti-Qciam,& quod velit magister errorum euadere, ostenderet; unde non est quate huiusmodi consessio plena probatio non debeat existi. mari. Et confirmatur haec doctrina. nam non videtur adduci poste disparitas inter hos duos casus; nepe ii quis ante duos, vel tres testesa 1 diceret se non credere quod sub Dciebus panis, & vini consecratis sit vera, & realis praesentia Christi Domini, vel diceret quod anno praeterito non credebat quod sub talibus speciebus esset vera, & realis Christi Domini praesentia, nisi, quod in primo casu ostendit perseuerantiam,&pertinaciam in statu praesenti, quam non ostendit in se..cundo:quod non tollit plenam pro

213쪽

D. TRAS MI ERA

bstionem. Aduertendum tamen

quod non loquimur de haeresi pure

mentali ι sed de ea quae in actum externum sufficienter exierit. Et confirmat manifeste Albertimis hanc nostram doctrinam intrae. de agnos. e .q. a I. .r o. ubi po st-

quam ostendit quod Consessio iudicialis absque aliis testibus, & alijs operibus externis in delicto haeresis suificiat ad poenam, subdit: Et quod dixi υt dicta confessi t Iudicialis ad

hoc ut noceat , ut ex ilia possit dam nari. Idem intelligo in confessione ex . t iudiciali, puta quia consilens dixit se credere legi Mi , vel non Dedere legi Euangelica, vel credere quod verbum Diuiuum non fuis Incarnatum,

ganIe ' talis c niessio extraitidicialis eorum, qua consturaxi in animo aciι plenam probationem : animus enim

probatur quia dixit aliquibtis, mi es giti sint. fulcimus S.qai I latitare orn ve . animus j ex quibus causis in posse. eatur, vi ictus Ang. primassi confessis, refert Froc. Ben. in Dan. Iudiciorum fol. 3.col. i. glosis 3

eap. tua nos deno a. Huc usque Aubertinus: qui qua uis magis videatur loqui in primo casu quando nimirum de praesenti dicit se non credete ; tamen eius doctrina debet etiam valere in secundo casu; cunia, ut diximus non possit assgnari disparitas, quae plenam probationem impediat. Plura circa hanc rem vide apud ipsum loco citat. usque ad

α Si vero dei icta non sunt purei

terna, sed requirunt ad persectu . delictum actum exteriorem ut in

homicidio, adulterio, furto,de similibus ; utique in his casibus puto

dicendum quod consessio extra iudicialis etiam plene probata non saciat picnam probationem; sed s luna indicium ad tortulam; praesertim vero si aliunde constet decoripore delicti eo modo, quo iuxta varia delictorum genera de corpore delicti constare potest, quod si

nullatenus de corpore delicti constaret, nec ullum indicium talis corporis dclicti appareret, aegre deuenirem ad torturam etiam data tali

cxtra iudiciali consessione; quare in hoc casu videtur habere locum quod supra ex Innocesio attuli quod consessio extra iudicialis nec semiplene videtur probare , ut si quis verbi gratia diceret hominem que as dam occidisse; nulla auteιn Indicia talis occisionis appareant, ad fatua iaciantiam potius, quam ad casum

tortuis reducerem.

Ex dictis regulam generalem habemus pro omnibus delictis, quae data semiplena probatione per torturam plene probatur, atque adeo hinc insertur descendendo ad materiam Bigamiae, quam praemani'bus habemus in Inquisitione Romana ubi Bigami torquentur super intentione, quod utique talis con. fessio extra iudicialis sussiciens esset

ad torturam.

Sed non mediocris hinc exoritur difficultas ex eo quod diximus quod aliunde constare debeat de ,- corpore delicti; nam hoc iplo quod

de corpore delicti conliat in mate tia bigamiae, videtur dari plena probatio; atque adeo videtur casus fruitia poni; non enim aliter con,

stare potest quod sit commisi abi. gamia; nisi simul constet quisnam

fuerit qui contraxerit duplex matrimonium ; atque adeo non potest dari casus, in quo consessio extra

iudicialis de bigamia sit sufficiens

ad torturam in Inquisitione Romana Regulariter, & in nostra In qui S. tione quado esset reiterata bigamia sed etiam in hoc casu videtur dic du quod satis esset si aliquo modo constaret, quod illa eadem st mina; quam confitens extraiudicialiter

dicit

214쪽

DE POL

dicit sibi secundo copulasse, dicatur ab aliis delusa, ex eo quod vir repertus sit cum alia prius contra-xtile absque quod deueniatur, ad Perfectana cognitionem huiusmodiiuiis,& quod in tali casu posset in dicta Inquisitione Romana deueniri ad torturam.

Quid autem faciendum sit in nostra Inquisitione, in qua regulariter ad probandam Bigamiam non solemus deuenire ad torturam, si delictum non plenε probari possit vel ex defectu probationum vel quia ita in distante regione c5misium fuit; ut veritas haberi non possit. in tali casu puto dicendum quod imponi possit ex tali extraiudiciali conse Diione, quae ad plenam delicti probationem reduci non possit squamuis ipsa plene sit probata; aliqua leuior poena, illa, quae imponi solet simi libus delictis plene probatis; quod etiam valet in casu sollicitationis. Ducor ex supraposita doctrina dicto

cap.quam sit graue , per quam diximus confitentem clericum , se vel stuprasse virginem, vel adulterium commisisse, poena extraordinaria punitum fuisse priuationis benefici j. Patitur etiam haec doctrina de confessione extra iudiciali suam e

ceptionem in Strigi magis, in quibus per dissicilis est probatio corporis delicti, saepe enim deluduntur,&per somnia ariete vin detur sibi equitare, & ad Beneuenti nucem, & ad similia turpissima loca delatae esse; quare ut sibi somnia fingunt,ita mirum non est quod se de talibus iactent, quae reuera nunquam effecerunt; Et quam ui s talis iactantia grauiter puni bilis esset eo quod esset de tam enormibus delictis; tamen suas patitur exceptiones, vel quod Dsmonis opera; sicut esse cum alijs magistrigis apparcnt; ita etiam possent delusorie apparere qus dacia

etenti vel saltem quod reuera non possit constare de corpore delicti; quandoquidem per huiusnodi testes a daemonibus sequenter delusos facile elici veritas non potest; quia dissicillimum est probare, cum quis testificatus est fuisse incomiti js, seu quod vernaculo idiomate dicimus, Aquelarre, tali nocte, ii ipsa noeae probat se ibisse domi cum familia, &c. quia si fiscalis die aequod ille, qui comparuit in comitiis erat verus N.& ille qui visus eadem hora fuit domi erat spectrum, quod Diabolus ad decipiendum, & veritatem occultandam supposuit,tunc retorquet Reus in sui fauore, quod ille, qui ut probat telies erat domi, fuit verus N.& ille qui comparuit in tali loco, de quo testes depon ut erat spectrum a Doemone patre mendaci j ad denigrandam famam illius ex aere formatum, & ita redditur ambigua probatio, ut in dubio praecise reus veniat liberandus iuxta dispositum in l. Δοβην Tit . Musament. tutela. quod adstrigarum materiam valde notandum et t. Caeterum illa propositio uniuersalis,quatenus diximus quod extra- iudicialis confessio non facit plenam probationem suas habet limiatationes ex communi Din conse

su. Et prima limitatio est ut supra innuimus, nisi dicta consessio suetie geminata, vel pluries facta extra iu-31 dicium, quod habetur ex ιiodesde instrv. de per Abk in cap. veniens Asecundo de T bus, quod plene etiam probat quamuis non geminata si ut iurata, est dietiam

Abbatis in cap. cum contingat extra de Iureiurando. Et notatur in Repertorio Inquinorum di is verbo cyes 32 sio, quod consessio extra Iudicium geminata praeiudicat, di etiam stnon sit geminata, quando iurat extra iudicium tale esse verum, vel iurat tali debere centum, quos duos casus

215쪽

D. TRAS MI ERA

casus ponit Ba Lin L eumfimus C. de agr. 9 censi.ub. ia. O Abbas in cap ἄcatitio deside ininum. asimili ibi de

nonnum. peta

Secunda limitatio sit quod quoties talis extra iudicialis Confessio fuerit coram aliqua peribita publi-ςa; quae posset nomine fisci accep-33 tare consessionem. nam in tali casu plenam redderet probationem. ita trius in cap. Inquisitionem . 28. de eis I. Folin in cap.olim num. 6. de res Ut. v bicliam addit quod eodepacito saceret plenam fidem si talis consessio fieret coram magna quarilitate personarunis transit enim in notorium, ducitur autem audiorit1 te Burest dicto cap. per Inquistionem, in cap vestra μι 3 .de cohabit.clerisOmulicr. Et idena dicitur si consensio fieret cor a Sacerdote, & aliquibusaliis testibus, nam talis constes habere tui publicus Reus consessi

clarum qu si tu i s. numrco. 3. Et si confessio fiat in supplicatione porrem Principi etiam absente parte, pleno pro d, etiamsi sit extra iudi 36 ciuilis eηὐ cap. per Inquisitionem& ibi Io Andrear, - . 9 AMA Hera. obi A topota de confisi . I finiuc cum Musi num. in . . de Iron fari Guber. ecti Pedem. I 38. erhoemi Nes.c cumprecum C. de liber.cau.cχ αἰ M DD. aede Insit. isse. Sit tertia 4 imitatio quod si talis extraiudiciali si confessio sit verisi- utilitudinibus fulcita, iaciat plena prohationem, nonsitum indicium ad torturam, Moraqueiam sun

Plures liniitationes, ampliati nes,& explicationes vide apud citatos Au Qiςa praesertim veto. apud Albeninum dicta quaestion. 23. Reperintorium Inquisitoνtim dictu vero aris sto, Hectorem Guidum dicto cap. q. par. a.de confess. extraIud. D. Can-

Ieram tuo citato. , i

SEXTA. . .

Citatus ab Episcopo,&Inquisitore eodem tempore in hoc delicto, t&alijs in causis fidei coram Laquo comparere tenetur, &-ide obligatione quam ha dubet ludices saeculares concedendi reos in . brachiis curς dete- Otos ad requisitio iunem Inquisi-- .

torum

nent a D. Inquisitorem generalem ex concupone Summorum Pontis

a Inquisitores a Summo Ponti e pote statem accipiunt. 3 Pontifex quamuis a Cardinalibus eli gatur non eorum vices sed Christi

4 Itidires delegatisunt maiores octimis

que ordiniario. a

ue Capri per alios Judices de Here narituri duri Inqui roribus remitti.

li Ieses citiues Romanorum in negotys ei non debent in consequentiam

216쪽

ia In Hispania, ct Sicilia reus pro causis di postulatus ab Inquifa Iu Lib.

saecularibus remittitur incontinenti.

13 Dura Regiae bὸc idem praecipiunt. a B Iudices renuissent reos Inquisitoribus exbibere incurrerent Esnas C. salutum de Heri in o.

Is Decretum Sanctissimi Pij V. in hae

materia refertur.

i5 Capitulum concordiae inter Inquisit res, Iudices regios in hac materia disponens antequam in lucem prordieris correctumsuit. 1 γ Vamuis creandi, seu assume-

di Inquisitores prouincia.

les munus. Per concessionem a Sixto v. Iulio iij. Clemente vi O Patito is factam ad instantiam Catholici Monarchae, Domino Inquisitori Generali competat in Regnis, & Dominijs Hispaniarunia. auctoritatem tamen ius dicendi in istis haeresis causis a Summo Ponti sic cuius delegati sunt habent, sicut ipsemet Vicarius Clitisti, etsi a Cardinalibus esigatur,qui Ecclesiet

militantis in hoc personam agunt, non gerit Cardinalium nec clesiae vicem, quasi ab illa auctor ateriactus, sed quasi liristi Vicarius, cuius vice iungitur; cum igitur Inquisitores Apostolici delegati sint,3 quod dicit cap. ne aliqui c. accus1ns

in o. si contingat, quem simul ab eis, & ab Episcopo citari prius coram Inquisitoribus ut maioribus Iudicibus sui copiam sacere debet. ita 6 Aemenicus in directo. Inqui totan 3.

spro eis L contra pupillum L LA

de rei, Et cita tenuerunt D.Simia eas Paramus, di Azorius citati a Diana tract.8.deo . e Potest. Inquisit. Res 7. qui etiam citat Rυjascon. trarium in merito tenentem,& M linam in ambiguam partem claudicantem. ea melius omnibus tractat quaestionem Zanardus ιn director. Theol. p. z.cap. Icl. 3. ab ipso Diana

ad longum ibi relatus. sed quamuis hiauctores de Heresi in generali loquan rur de Bigamiae delicto a forotiori intelligendum est, quia quamuis sit mixti soli cum alij Ecclesiasticis Iu diei bus . Inquisitores in his

causis sunt maiores quocunque ordinario iuxta vulgata Iura a nobis supra tradita, & ita bene visui moris est,aduerti Bus in apbori is Inqui s. t. p. a. num. II. Hinc infertur ratio ad ordinariam quaestionem an capti per alios Iudices exue alio crimine,si de hqre si sint delati,d beant statim inquisitoribus eos postulantibus remitti, in qua duo

constituo membra primo an executio ratione aliorum criminum sit suspendenda quo usque de haeresis crimine cognoscatur,& ex supradictis dicendum est quod cum haeresis cris men grauius sit ratione obiecti quibuscunque alijs etiam laesae Maiestatis, cum grauius sit Diuinam, quam humanam laedere Maiestatem,& Inquisitores Summi Pontificis personam gerant, cuius tribunal omnia

alia praecedit, cum ipse sit Christi Vicarius, & sic omnibus Principi-j bus maior essitὸde maiorictobed. c.

a.dere.ὐLin 6A. duosum 96. distine. causa coram eis prius agenda est,

qua executio fiat per alios Iudices ex alijs criminibus quod videtur demente L contra g. is qui1 de re iudici inquit enim Paulus Iurisconsili tu si18 is Di ad maius auditorium vocatus si litem inchoatam deseruit, contumax non videtis, & ibi hoc firmant: LM t. BAA O Paul. de insero, AM

217쪽

si quis municipalis F. y quis caul.

cum parati de anell. & quod cum hae totis crimen inter grauissima primum obtineat loci ilia, inferiorum executionem impediet notat Bart. inae S. qui exhibendi num. S. quem refert, disequitur Feli. in c. quarentinum. 6.deos .d leg. Secundum membrum eli an non solum executio, sed& processus sint luspendqndi, parte

9 S. cum crilegium F. de accusat. ibi cum aci1Iegium admissum esset in ali

crιlegium admisit, ex quibus verbis latis constat Iudicem debere prius suum expedire pro cc si um- , quam reum etiam pro mai nil crimine ad Iudicem alterum remittere; sed quamuis praedicta lex adsit

non debet in his negotiis locum

habere cum satis absurdum, & n- decens suisset, quo vel Vlpianus eiusdem legis auctor gentilis Fidei

causis enotriarum preberet eo magis cum tam in primo, quam in secuma do ca ita saltem in Hispania, & in hoc Siciliae Regno ac ferendo Sancto Inquisiuionis os scio grauitatique criminis haerciis, statim quod celatus de haeresis crimine postulatur, ius rensis caeteris causis, mittitur Inquisitoribus , quod pio causis lamiarum Regiis litteris est praeceptum datis Pinciae calendis O tobris. anni I 6 9. quas inuenies in a 3 futo Catta luniae, si alit er fieret. Iu dices non euaderent poenas C. uratum de haeret 1v 6 Sanctusque nostera impa Pius se voles uberius huic pro videre damno solemne edidit prae-

ceptum, cuius verba riseram prout habentur in Codice litterarum constitutionum , & decretorum eiusdein Pontificis, quas in unum volumen typis Romae tradidit Ho. 1atius Bladius anno Domini i3 7 a. e stque mihi pag. a 66. tenoris sequentis.1 1 Sancti mus D. N. D. Pius ditiina

ferantur, cum es s i sobstantia, findamentum Christ nae Religionis;

bis, eiusque disi ictus Guberniato, i Sen. Iorι, UIcario, ct Camerae Aposto. licae Atiditorι, or quibuscumque alys legam, Vicelegatis, Gube natoribus Protiιncrarum, edi Terrarum a Sanctii aris , Sanctae Romana Ecclesia mediate , ct immediaIesubiectarum,cc eorum Acum ιenentibus incialibus Baraeelus, ct altra ministris , nec nonals Iccorum orianari ys,caIerisque Magistratibus, ct incialibus, aecia iustiis conditiovis, ct satus bomini. bus in omnibus, ctyngulis terris, ορ-pidis , ct civitatibus , ac in tota Rem christiana exsentibias sub excommunicationis lata sententia, ac indigna -ιionis sua Sanctitaris,o' alys arbιIris

Stiae Sanctitatis, O Illustri orum,

praeceptis, o mandatis in quibuscum- . que Oscium Sanctae Inquisitionis hu- .i modi concernentibus pareant, cr. obediant, Reges vero, Duces, Comr- ses, Barones, O quis salsis Principes seculares in Dei mmine rogauit, .m eisdem Card alibus, Inquisito Lbus , eorumque cratibus faueant, xitiumque probeant, ex asiis Magi ratibussibilis auxilium praeberi faciant in negesse ad tactum ctum spectantibus; ne timeare τὼs quoscunque

218쪽

tis etiam atrocibus apud dictum In- qui lionis incium quomodolibet δε-otos, velisnunciatos,suspensa aliorum crimina.m inferiorum cognitionc, ad eqsdem Carainales , O Inquisitionis carceres, ibidemqtie ad criminisbae e stolatiter cogntrionem, O exinpia nonem retinendos, O postea ad eosdem mciales pro ali um cνimina expeditione remitundos ne mora ιν Umittat.

Placuit ad longum inserere Sa istissimi Pontificis.decretum , ut sciant Iudices saeculares non ex gratia, sed ex iustitia nostrum in hoc ius prouenire, & sorte nouum, nouissimae concordiae anni I 63 S. caput minime in lucem proditum fuisset, si de hoc decreto memini Lunt, eo magis quia nondxim publicatum , neceste suit illud in parte ab ipsis Proceribus reformari, sed quia dς hac materia in praesenti mi. hi animus non est diserere in opportunum tempus libenter omitto. :

AESTIO DECIMA

SEPTIMA. Qualiter sint suspecti Clerici sacris ordinibus initiati, & per vota Religiosa proseisi, matri

I Acerris vel Religiosis contrabno matrimonium etiam cum unicae, virgine Bigamus es. 2 Incurritur in Bigamia ilitudinaria ob assectum addupplex matriis

monium.

3 Eliam si cum unica, ct Virgine con

4 Sacerdos asserens bi licere matrimonium , velconcubitum ex prat in tu diuinae reuelationis de Harin lui teranorum Ositaminatorums se pectus es.

Hispaniae riuitatibus. 6 Asserere religiosum, vel Sacerdotem posse matrimonium contrahere es propos iis haeretica.7 Et qui de facto contraxit es suspectus

de Hares. 8 Sententia D. Simancas assertur. 9 Decreta de lentia, quod matrimonium subsequens possimnem pros onem sit irritum.

Io sanctorum PaIrumsententia id eon. Armantes .it Sacros ordines scipiens tenetur in posterum contineri. 1 a Sacerdotes Graeci possunt adferas ordinesnsi matrimonium ascendere,..ct maiyimonio anteacelebrato uti. is ordines Sacri matrimonium pestea initum dirimunt.1 Verisisnunquam licuisse, nee Grais ris , nec latinis post sacros ordines ad matrimonium ascendere.

is taliqui senserunt olim licuisse Gratis pia sacros ordines fusceptos ad

matrimonium Iransire ed male. is Tarium Sancti Malibi referturit 7 Resoluitur quod nullum matrimonia interuenit inter virum , cdi De. minam ιlum.

ιυ , vel reugis ad nupιiam transeuntes.

19 Disin no illa an publies, velferenιales contrahanx reycienda est. ao. Referuntur auctores, qui tenenι Inquisi res posse contra tales proce dere tibiice contrabant, O non aliIer. at Referantur qui contrariamo melius

tenent.

morium conirabum in eadem suspicione incurrunt. dia Referuntur auctores conirarium te

nentes.

219쪽

as avid Miat ad constituendam vera

tibus.

VT appareat quo pacto hae e

qssatili , in nostram tractationem cadat Opoit et recolore quae

supra diu limus i ,primo tib v quaest. 3. Radducentes tertiam speciem bigat mi ae similiti, linariae; nempe quod huiusmodi bigam iam similitudinariam contrahi Olle, qui sacris initiatus, aut per vota teligiosa prosesse αἰ

matrimonium contrahit,&ebn,umat etiam cum unica, ct virgineiad. Fique probauimus quoad constitutii

in sacris ex eap. i. qui clerici, vel vo- uentes, di quoad professum per v Ita Religiosa ex cap. quotquot 27. qu. r. quod es ex Synodo Ancyrana cap. t 8 secundum communem DD. intel- .

Et Ratio est, fatis ad rem nostra faciens, huius bigamiae sinat litudinariae, quia nimi. um tum in sacris conlii tu tu , tum per vota Religiosa professi videntur similitudinarium matrimonii im mire cum hristo per vi rum solemnet quare si deinde a matrimonium carnale conitaliant, . opere iubaeculo pet copulam, Om nino videntur bigam iam incurrere propter asscssitum ad dupleA malit imonium. Et hanc rationem addu-

cit Sanchez lib. 7. de matrim. disput. 8 s. num. Obi plastquam numelis praecedentibus varias adducit sententias quoad clericum contrahentem cum virgine an dici potuit Biga 3 mus; nam de contrahente cum vi- . dua, dc cum illa eonsummante nulla

est dubitatio; cxptine enim decidi

tur cap. aliis bigamis. tandem 5- cludit, quod etiam contahens cit in virgine,& cum illa consui rimati dicatur bigamus similitudinatius propter rationem dictam.

Exordiar hac Qu stione ab ea doctrina , qua ponit doctus, & nobilis

amicus meus Petru3 Hurtatas deta Menia,O Societatis Iesu 1n primo volum. deside disp. 8 IJeLLI. g. ID. ubi ait pqu d nered rasserens sibi licere matrimonium, ini pollutionem , concubitum ciam mulier sinis D, ex praetexta Ditii reuelationis , vehe

mente, oinnuisse esse de haereticis illuminatis, qui omn- libidinemidi afferuerior esse praeceptam, inindit se esse urberanum , rem eonshmens ras pro rius ritu cuius; D't alto 5 M- resim, rnia nulis sepeccatu. Huc vique Hultadusi quam doctrinam videt ui adduxissse ex eo quod accis dit in quadam Civitate Hispaniae ein qua quidam Religiosus cuiusdamulierculae amore flagrans, cum

ad suam libidinem eam pertrahere minime potui sic t erat enim mulier tunc temporis timor alae conscientis ) praetextu Diuinae dispensationis; eam sibi in vκorem cou- cedentis; quod impudicis suasionibus consequi non valuit; secata sanctitatis simulatione, ab incauta scemina obtinuit. Hinc Religiosus ille; cum ad Tribunal Sanctissimae Inquisitionis rex deuenisset; secretis ipsius Inquisitionis carcetibus inclusus fuit: in quibus cum Τῆ .grauissimum morbum incidisI et suquasi animam ageret; suae Religionis domum perductus, euidentissimis suae poenirentiae; ct contritionis emissis signis exhalavit an a, quicquid in contrarium aliqui non bene assecti comminiscantur, &in vulgo sit scitent. Sed ego sapientiribus loquor, & decerta scientia co-

testor ratius casus miseranda'me'

moriae euenit in laquisitione valli

220쪽

DE POL

Ibletana anno is r q. cuiusdam Sacerdotis , cui nomen erat Ioannes de Ga uana, qui alterius mulierculet illecebris illusus talia deliramenta sibi persuasit vi in carceribus nihil perlonamin Religiosarum in eum Conuertendum laboribus iuuantibus: in suo errore pertinax elisauerit animam.cuius olla in publico spectaculo relaxata fuerunt, & in puruuetem redacta. In quo facto supra enarrato,lutheranam haeresim est agnoscere non ob eam lolum rationem, quam p tiit citatus Huit adus in eo, quod

tem constituit in proprio spiritu cuiusque; sed etiam ob illam aliam, quae magis facit ad rem nostram, quia Sacerdos,& Religiosus cum esset, noluit matrimonium celebrare ; quod quia non bene sonabat apud Catholicas aures; voluit illo Diuinae dispensationis praetextu,

consonum, & conueniens monstrare; In eo ergo quod Sacerdos cum esset; quantum est ex se matrimonium celebrauit absque Diuma dispelatione; quam adesse simulauit; videtur citra dubium facto suo; vitam Lutheranorum imitatus; qui concedunt posse Sacerdotem mattimonia inire ; & qiuamuis ipse non dixerit; quod possit Sacerdos matrimonia celebrare ita absolute; in quo haeresis lutiterana expressa fuisset; sed cum illo addito, Diuinae dispensationis ; attamen quia reuera non suit talis dispensatio,&de . sacto celebrauit matrimonium; &de facto induxit mulierem ad celebrandum; saltem quantum ex parte sua factum posuit a suspicione lutheranae haereus non absolutum. Et quod talis clericus, vel Religiosus contrahens matrimonium;

Di suspectus de hae te si luthe fana di

ε quod i pie probat ex eo quod dicere Religiosum professum, vel

clericum in sacris posse madi i monium contrahere, dicit haeresim, & est propositio haeretica,ut detin tur

sere quod qui de facto cottaxit, est suspeetiis de illa haetesi, & resere

Alphonsim a Castro in trarii. adia Garomnes bareses', verbo monachatus asserentem multa concilia eam hae resim condemnantia. Et quod hoc

delictum cognoscatur in ossicio Sactae Inquisitionis coiirmat ex Brid. in Gemo desumma Trinit. Caraol. quando tractat de illa quae Hstione quis peccet magis qui peccat clam, an qui peccat palam: de idem ipse Cantera asserit ibidem

paulo post, ubi referens Albertinum . . Iinasseri. Cathol quas. 11. numer. dicentem quod est et haereticus aia firmans posse contrahele matrimonium . statim addit haec verba; sed hic non tractamus nisi quando quis comraxit, ct ex contraria esstis perius inhaeresi. Et confirmat Siman. Gas de eatb9. Inuit.tis.ψα rubri de smatrinu.'l o. ubi ait quod Inqui ια- res patefiant cognoscere boe d hctum

monachi etiam occulte contrab ntis matrimonium ' praesertim υero his Ie-poribus , postquam impius , c, impurus Liatherus palam docere no erubuit

licere monachis omnibus etiam cum

virginibus Dao dicatis liberi matriia moriam contrahexe, quod drime πο- sata publice perpetrauit: sanctimoniali , quam miseram secum traxit in perditionem, incesta copulatus lia bidini , quem non Ddtiit frequenter asserere quὸ non e se arbitri sui,vise seruaret ab v , , commisione faemina ,quam non erat arbitrysui maresset , anfaemina. Ex quo pari abstiμ-i ditate colligeresolebat votum casitatis esse impossibile. Haec eruditissime

Si mancas.

Et quidem alia concilia praeteris . Tridentinum iam citatum delini tia

SEARCH

MENU NAVIGATION