장음표시 사용
71쪽
1 An in casu putopetenda dispensatio a Porifice, orae is tunc esseti a Nulla videtur requiri Pontiscia di-θMatio ad bigamiam in periculo exsinctionis humani generis sed ad summum cosulendus Potifex.r Peculati uana hanc quaestionemo esse fateor. At solent prudentes Auctores aliquando huiusino diquastiones proponere non ibiurn ad ingeniorum exercitium, quod non modicam affert utilitatem , verum etiam ad melius introspicie-dam naturam rerum , de quibus agunt. ita apud Sambea lib. a. de mair.disp. 3. nu. O. quae mant Recentiores an deficientibus hominibus saecularibus, ct latum remanetibus, Religiosi; γ, isti tenerentur contrahere matrimonium, necne & respondent, quod tenerentur, cum
quibus sentit ipse Sanchea ibidem, ct Reginataeus,ct Uitalobos adducti dDiana 3. p.ira Lq. de Sacramelis R solui. 289. Eodem pacto in casu nostro quae rimus de Bigamia. Ex qua quaestione exagitata melius innotescit nobis, quae nam bigamiae uatura, & hoc modo etiam non incongruam rebus morali bus,& exercendis ingeni js erigimus pals stra a. - Porto melius elucescet, quonam' intentio nostrae quaestionis collini et, si nunc asseramus nos hic quς- rere , an si daretur talis casus, possent homines residui non expediata notia Dei reuelatione plures simul celebrare nuptias. unde nimirua
humani generis procreationi consuleretur. Et quide dupliciter posset qu*stio institui,primo nimirum si homines reducerciatur ad excissiliam paucitatem, 't erant verbi gratia tepore N.emi; secudo si omnino ad erit remam decelsitatem reducerentur, ut unus tantum vir in mu
do esset, isq. coniugatus cum vxpresterili reperiretur autem,& alia scemina, ex quo proles sperari possset; an in tali casu posset secundas nup-s tias simul celebrare. Rursus hic secundus casus dupliciter tractati posset, nimirum primo ex parte viii, ut diximus, de secundo ex partesceminae respectu plurium virorum.
Id autem, quod in hoc casu negotiuncessi est, quia cum polygamia sit contra Ius naturale modo dicto, &in tantum licuerit, in quantum a Deo dispensatum suetit positis quibusdam circunstant ijsr Deinde talis facultas a Christo Domino in dispensabiliter ab Ecclesia sublata sit, ut visu in est,& melius videbitur. novi detur posse dici,quod in casu posito non deberet expectari Diuina 6 reuelatio. Et augetur difficultas quia in casu da to necessitatis propagationis immediate post diluuiuin non sine Diuina dispensatione, &reuelatione admissa suit polyga mia. Posset autem quis faciliter se expedire si diceret,quod Deus in tali casu de nouo reuelaret; sed quς- stio nostra est posito, quod Deus
Porro circa hunc vltimum casu, qui dissicilior est, diceret Bella)m.
quod Divicia unius uxoris cum pluribus viris eii contra prima princirpi a Iuris naturalis 1, atq; adeo quod
sit a Deo indispeps bilis, cum qu
cx recentioribus sentit P. ulus Dymae Societate Iesu . I.t. I. P. S. A p.
q. I 6 . quod utique in tali casu dispensandunt potius esset cum R-pra dicta muliere, ut solueret vinculum , quod habet cum priore marito , quam ut duos maritos haberet. Et ita in terminis ipse respondet loco citato, ubi no desinit prς mittere non cile periculum, ut talis casus accidat. quandoquidem curae est Deo prouidentia generis humani. Rationes, quibus mouetur Bel
72쪽
Iarm. ut vocet talem casum indispensabilem a Deo, tunc adduceis mus , quando monstrabitnus grauius peccare mulierem nubentem cum plutibus viris, quam virum plures ducentem uxores; ideo non est cur modo ex prosesio adducam . 9 Coeterum . quia non desunt Au res, inter quos Mesez. lib. 7.de matri disp. 8.nu. I .ubi ait vertim nullam video repugnariam eo hoc ita intrix
sece malum esse quis Deuspossit dissip
fare, & ibi citat Molorem d. H. q. I. in primo Argum. Petrusia Lerisma
de mare. g. 6 . art. I. diab. a. concl. I.
Item ConineK de Sacramnis disp. 26.
dub. a. Maratius tom. 3. trari. demas
indis fct. q. num. 3. cum quibus ego sentio, qui tenent bigamian unius eminae cum pluribus maritis non esse contra prima praecepta naturalia, quia non est contra primarium finem matrimonij; atque
adeo a Deo ipsb indispensabilemia; Ideo quod dicetur in casu bigamiae unius viri cum pluribus uxoribus, poterit dici de Biuitia unius uxoris cum pluribus viris.1o Sed fateor suas hunc casum pati
difficultates, quas non patitur Bigamia unius viri cum pluribus ux tibus. Prima est quod Biuiria unius uxoris cum pluribus viris etsi non sit contra primarium finem omni no; at illum impedit, & est contra secundarios fines pluribus rationibus, quam bigamia unius viri cum pluribus uxoribus, ut considerantipatet,& infra videbimus.
i i Secunda est, quia Biuiria unius uxoris cum pluribus viris nuquam legitur dispensata. Ideo si quid mlius erit pro responsione ad has peculiares dissicultates, insta afferemus. Interim sit. Caput Secundum.
a DRima Conclusio: Probabilissi
mum puto, tum in casu, quod unus Iblux luperstes esset vir,& duae foemina; tum si plures viri,&plures sue minae, quamuis paucissimi; unde periclitaretur genus huma. num. debere admitti Bigam iam Itanquam licitam, idque absque eo quod noua fieret a Deo reuelatiq.13 Ad probationem huius conclusionis suppono tanquam'certum id, quod D. Thom. dicit in .HAEI 6. q. 1 .ar. a. adprimo, quem alii sequutur, quod quando genus humanum ad pauca restringebatur indiuidua, tobligabat singula illorum, iuxta Diuinum Praeceptum Genesis primo datum his verbis Crescite, O multiplicamini, & ratio est etiam efficacissima , nam sicut tenentur singuli ad conseruationem indiuidui propriam vitam sustentare su-1 medo cibum neces Iarium sub mor . tali, ita & multo magis tenebantur illa indiuidua matrimonio uti ad generationem necessaria ad conseruationem speciei. i s Hoc autem Praeceptum eum sit inaturale,non esse sublatum,sed adhuc extare, nec a Christo Domino abrogatum,iple enim solum Coeremonialia abrogauit, non autem naturalia,quod autem modo non obi igat singulos homines, cluniam satis luperque multiplicati sint, non sit gnum est suisse sublatum praeceptu, sed lautum cessasse necessitate. Cς-terum satis est si extet apud Rem p. in comuni, quae urgente necessitate possit urgere subditos.Sic D. o.Deo eis. ct ibi Palud. OMASotusa edoma, ct Aldi, unde sequitur, quod sim udus reduceretur ad eande pau. citate hominu, qua vel initio orbis coditi,vel immediate post diluuiu, passus est, in tali casu idem urgeret praeceptu. Nec valet in tali casu re- ipsi sio rM,Paluti leo Πω guta ,er Puri de Dis a utariquod
73쪽
stilicit in fati casu sinu. mulli ages titit. nam sine ulla ratione id diceretur, nec tale credi debet et citra diuinam Icuelationem. I raemea iam dixi in usuro si nunc casum speculat iuc
i Hoc posito sic discurro ad proba
trione licitiae conclusionis exun .pane habemu5 pneceptu tum naturale, tuin Diuinii propagationisge meris huinani alia vero parizipse ai. plurim tu Iraturale, tum cita Diuiuum,ct., ctus, ct nouum Christi Do
mini de Bigainia vitandi. quod nar 8 et go erit in tali casu obiciuandiunt Recuirendii ad altiora principia. α ad natura ipsain rciti praeceptatuis. Nam id praeceptu in tali casu dice dum est magis vigcre, quod est cir
citra diibiu auto videriin, quod res 9 hariotis momenta sit colei uatio to- , laus humani generis, quam sinc bd Da, qtiar per nauno inia in matrimonior metur. Id quod manifeste probati videtur cX toties supradiciis; quia cu sit probatu Deu disses asse iunicu Hebraeis, tuna etia cis Gentilibus ad Pt lygamis ob bonupropagationis humani o ne sis, ma- niselle paro maius bonun; esse pro- fagusionem generis humani, quam
let hae civili; qitia illa dispes alio dii a 3rauit ad epou immbdicarii miihi plicabonem humani generis: quato ergo inagis pn poderare dcbet om-mmoda reparatio humani generis. et o Probri ur secundo, quia citra dubium. videtur maius in conuenicos
quod quis. . matrem ducat vXorem,
o paterfluam, in quo laeto nuti.
quam ab ullo dispensatu, nec a Deo ipso qua si vir unus plures ducat v xores, ut probari potest tum ex repugnantia, quae videtur esse in tali coniugio ad lentum omni u hominii,&a natura ipsa in ipsis animali lius inditum, ut supra dicebamus,&de Camelis n.itrat itianusde υaria hi . ut etiam de Atilitate lediximus; qui ideo comunitatem uxo tu reprehendit, quia scilicet seqtieret ut ex ea quod comilcercntur patentes cu.filiis,& fratres cum sororibus. suae-t .rea qua grati iter se opponat talis
coniunctio bono in atrimonii patet cx inordinatione quς in natura sequeretur, nasi. que tur quod eademulier,& mater ollet, dc coniux; at .
que adeo, & superior, de inferior quod vehemcter se opponeret co habitationi,&rectae gubernationi viri cu uxore, & alis esset stat res, &parens,&si ius, quod etia summopere perturbaret dome ilicam discipli. nam,a: alia huiusmodi, quς grauiora ellent incommoda quam omnia alia, . quae in Bigamia possent reperiri, Ac quae supra recensuimus. Id
quod aduertens S. g Ix tutas expendens Persarum abusum, qui tu ite Socione tib. 33. tenuerunt i ulluli tale congressu in cum matre, & lilia: eleganter eccinit, .
Id quod maiori ratione dixisset si
quod ait Parthenius de Parthorumllegibus animadueitis r. nanque ihi per summam insaniam tunc ib-lum legitimi existi in abalatur, quando scilicet, vel ex matre, vel ex filia rati erant. Durissimum autem
est quod de Arabibus testit Subenisus ob. 6.capprimo. nanqqe hi altei ius sanguinis congressum adulterium exili limarunt.
74쪽
2 bi Quod autem in tali casu quod
periclitaretur totum Genus humanum non sit absurdum concedi matrimonium,& coniugium inter fi- ios, ct parentes videtur cive .colligi ex Beuarm. qui lib. unis. de matri cap. 18. ad hoc probandum ex facio filiarum Loth. sic ait, quae cum existimarent nullum omnino virum in mundo superesse, crediderunt sibi licitum e se ex proprio patre libe- I ros quaerere Gen. I 9. dc quanquam a peccato non excusamur, quia dei iisunt curam istam Getieris propagandi patri relinquere, aut certe cum eo communieare consilium,&ipsius expectate iudicium, & non praeuenite, ac patrem decipere et tamen factum ipsum indicat in tam extremo casu non esse omnino c6tra humanam rationem huiusmodi
coniugium ; praesertim si accederet auctoritas dispensantis Dei. Immo G UUomus hum. in Genes O Ambros hs p. de Abraham cap. 6.eas omni crimine ii rantia 6 E Ratio a priori imas Bellamnes loco citi quia nullus gradus tollit
finem matrimonii primarium, vel secundarium . licet aliquo modo tim pedi nam ex coniugio etiamstu cum matre nasci possunt liberi, & educari,ctc. unde rationabili ter, merito infert , Deo esse dispensabilia huiusmodi coniugia in qu α uis gradu. Id quod etiam fatetur
uis dicat gradum illum primum inuin Catecta habere per se , de naturaliter annexum impedimentum coniugis; scribit tamen coniugium in thoe gradu dispensabile esse ab Au-
OOre naturae. Et quod talia coiugia -inter patentes,de filios licerent in .casa: quod periclitaretur Genus humanum. dicit clarerata lib. f.
haec potestatem Humultitiaenestinuis;
geret. A primo ergo ad vit unum si absque ulla Diuina dispensatione conceditur potuisse filias Loth. csi
patre licite contrahere matrimonium absque ulla Diuina dispensatione; quandoquidem vel ab omni crimine excusantur ; ex eo quod ad genus humanum reparandum id fecerint; vel si in culpantur, solui . quia debebant patrem consulere ;non autem quia patris coniugium 29 in tali casu admiserunt, a sortiori concedi debet bigamia absque ulla noua Diuina dispensatione. Magi-sersent in di ita in stricta neces.sitate conseruationis generis humani B igamia licita eu t, ut tenet Scotus ibidem aes. 33. q. I. g. dea. Art. sub littera C. O F. Ouandus, ct Aretinetu eodem, S. Bonau. is q. dist. Alensis 3. g. 46. Albertinus de agminstendis q. 23. nu. a m Et tenet etiam Fratre Petrus Paulus Caporem in quasione de matrimonio Reging Angliae in e S.alio modo ex parte Dei. ubi etiaexeusat filias Loth. dio in Probatur tertio ex hoc ipso facto filiatum Loth. in quo Bigamia ipsa reperitur; na plures filiae uni viro patri matrimonio copulari in te debat.quare si bigamia cli parente in hoc facto non inculpatur, multo minus inculpari debet Bigamia in tetnon cognatos, ut a nobis posita suit. I Eat Ratio dubitandi contra conclusionem initio posita, iam remanet soluta: nam nullatenus expectandare Iatio Diuina, ubi iam eius vo Iunias patet per praeceptum illud
in cisu posito magis obliga quam pri eptum de viamia vitanda. aliis ces prece vin multiplicationi, humani generis Mello omni casu, sed debem excipi sum Bigal G a miae,
75쪽
iniae, vel aliqluem aIlum, qui eademasterici in conuenit nita .
3r Rei pondeo, non esse cur Dic exceptio fiat; quandoquidem praecep 3stum absolute prolatum videtur obligare, quoties aliud praeceptum nraio iis momenti illi non opponi. tur, ouale no est in casu nostro praeceptum vitandae polygamiae; quapropter vidctur Diuinum illud prς. ceptum sine ullo obice ad omnes illos caliis lx lxndi, quibus a Deo vilicii a B:gantia concessa apparet in supradicia nccessitate.
33 Dices secundo, si hoc esset seque et rctus, quod male assertum sit,quod opus suerit ad dispensationem bigamiae aliqua diuina reuelatione e& 36 non satis suerit naturale dictamen rationis, ut supra locuti sumus; quandoquidem jatis fuisset, ut dicimus in casu nostro, non expectata
Diuina seu elatione lii menesi sirin lationis ita,&ita dirigens. Respondeo nos in casu praesentiloqui in periculo extinctionis Ge ireris humani, in quo urget Diui num praeces m maioris inomenti, quam praeceptum Bigamiae unde non expectanda est noua reuelatio, ubi iam habemus aliam reuelationem praecipientem: supra vero sum. per locuti sumus citra casum extin Oionis genetis huinam,quando diximus non satis este dictamen rationis, sed suisse opus Diuina reuela
- At contra instabis; nans supra ' adduximus casum de Noe, ω filiis qui paucissi uri erant et, atque adeo tunc instabat periculum extinctio nis genςris humani Respondeo ia 37 casu Noe, dc illiprum non adfuisse tale periculum ; quandoquidem extabat Divina reuelatio de genere humanu Ieparando ipsius Noe ope. ra,ct fili0runxi solum ergo bigamia inseruiebat ad promptiorem multi' plicat ionem .ri de opus fuit Diuina reuelatione, an proponenda multi. plicatio promptior bono monoga
Instabis secundo praeceptum Diuinum datum illis verbis' crocite, O multiplicaminiὶ vigebat tempore immediato post diIuuium pro Noe, & silijs ; quin immo fuit reno
Datum pro illis Gens 9. benedixitq; Deus Noe, ct siljs eius, ct dixit ad eos Crescite,=mviripite imini, O repleuretram. si ergo supra diximus, quod praeceptum multiplicationis genetis humani est validius praecepto tum amiae ergo potu ei sit Noe, I filii bigamiam in usu ponere,non expectata Diuina reuelatione. Respondeo quando duo precep ta concurrunt, si utraque seruari potiunt, debere utraque smiati, de non principalius tantum.Cumq; in casu temporis immediati post diluuium potuerint seruari tum prς ceditum multiplicationis humani generis, tum etiam monogamiae, non
est cur dicamus poni debuisset , usu bigamiam, quam nos rationabiliter admittimus in casu quod ita ad paucos genus humanum reduce. Ictur, ut probabiliter timeretur humani generis extinctio, quod non erat in casu Noe,ut vidimus; quando iami extabat Diuina reuelatio, quodi hominum multitudo futu
etiam puto, qund si una esset iocinina, & plures viri, vel paucitamae Reminae, & paucissimi viri, unde probabiliter timeretur extinctio humani generis, debere eodem pacto admitti, dc concedi Bigamia .sundamentum autem huliis C usionis
76쪽
sionis est, quia ut diximus. non est haec bigamia contra prima princi
38 . Per hanc autem conclusionem
. no improbo casu Bellar mini; quin . immo illum o iunino admittendum puto. nimirum si una esset inuiter,&primus vir esset sterilis, quod repudiato primo viro, deberet ad secunda vota cum alio viro tranfire. Sed loquor tan tum in casu in quo icti uiriam necessariam ponamus ad reparationem humani generis ; siue quia uteique vir vicissim ggrotaret, t.quando non esset aptus ad uxorem 'pro eius habilitate fiscundandam; iatque adeo deberet alter admitti pro tempore salutis non repudiatoptimo, qui valetudinis etiam tem-ixipore est aptus ad generandum: siuelphysice , siue metaphisic ς ponarur hae casus, siue aliquo alio modo, qui posset excogitari; quandoqui' i edem quaestio speculativa est. 39 Reliat nunc respὀndere 'uabus dissiculi libu .,uga si seculiariter a patitur hic modus, &adIrimam quidem respondeo, quod etsi veru --nt, quod a fortiori pugnat , ut alibi videbimus, cum secundar ij matri- .moni j finibus, & p: imarium etiam ' magis impedit, qua biga ae unius fricum pluribus uxoribui ; Atta .men hinc non sequitur, quod sit
.cont prima princ pia naturalia,ut patet; quo posito restat ut praeuadeat praeceptum , quo pGrcipitur imultiplicatio humani generis ad extinctionem impediendam prς- .cepto Io igamiae 'i gn ae postpq- .
ΑΠ Quoad secundam .dissicultatem a
respondςo ex eo, quod nunquam ,
riam unius sceminae cum pluribus iris colligi prostho, maiyra incon thenientia hinc phiri' a tamqn fontalia,ut omyino Ieddantia a Biui- i rsam in dispensiuilem. Et est Uiamessicax ratio quare non dispensa tum sit ; quia cui . potuerit semper melius consuli multiplica tioni, generis huinani per bigamia unius viri cum pluribus foeminis, s potissima autem ratio quare ad bigam iam dispensaretur, fuit multiplicatio humani generis non fuit
cur dispens tetur ad Biuiriam unius entinae cum pluribus viris, in qua alioqui erant maiora inconuenientia, quae magis patebunt, cum prObabimus, magis pectatres eminam nubentem cum pluribus viris , quam .virum ducentem plii res v
AVltimoquetri posset hic quid V- i
cendum sit an petenda sit di spensa tio a Pontifice in qu stione proposita, si forte ponamus tunc reperiri u Pontificem, videtur ab ipso petenda dispensatio' i quandoqui- εdem deficiente Diuina dispensatione, & reuelatione in casibtis arduis,adPontificiam recurrendunta
est, ut videbimus infra. Sed respo- deo mihi probabilius videri in tali sala nullam requitendam Pontifi- ciam dispensationem, quandoquidem haberemus Diuinum Praecep tuM rgens; unde argumentati su- limus omnino licitam Bigam iam .
Summus vero consiliendus Ponti- fex ; quando in tali cini ignotaretur quid agendum, vel in aliquZa, galia peculiari cireunstantia adhoc ut declararet, quia. in Diuinis uti cxlasiae .capuis consulendus est
quippe qui a Deo res ictus est Iudex q
c uouersatum tum de rebus pec-
tiqintibus ad fidem, tum ad mo
77쪽
De Dispensatione l)ontificia circat.: Iigamiam, vel libellunt Re- . . pudit saltem ubi eicturda summa Regni.
I 3 Dubitatiue etiam dicituγ, qu id vide. tur maius bunum consiti; egrauis missandalis enumerans; quam illais pro quo odim Deus is . e x
IA Referunitir Iuri periti qui senseruint posse Pontificem in pensare tama
78쪽
o Bigamia, edi libellus repudii ivi penisabilis ci Deo; quia talu potesas ret
si Potes Pontifex di pensare in matrim nio raIυ in casu aliquo speciali; sed non per legem generalem . 3 Adargumentum aeuctum ex Gregoria Secunaeo, Respodetur, quod Poti sex loquitur defaemina arcta quae a viro cognosci non popi .s Non committitur peccatumst plura coniugiasuccessue celebrentur; sed si injecundis, O ulterioribui bene dictio petatur. 3 3 celebrantes fecundas , ct ulteriores nuptias successive obsignum incιώ-
1 6 Dicta poenitentia, υι babetar ex Comest. Modiceno , potius dabatur ob
x D quod me mouet ad pr se A te in instilliendam questionem, i est,quila attenta Pontificia potestate circa ius Diuinum dispensandli, videtur; quod omnino relictum sit Summo Pontifici saltem ex Diuinaiebminissione posse dispensate imis quistione proposita certe in a Ii quo casu nimis arduor quando nimirum ageretur de gratii damno totius Re-gni, ut si bella exorirentur, quae inextinguibilia essent, unde se reta totum Regnuim periclitaretur, de quidem quod Pontifex dispensarea possit in iure Diuino naturali salte
79쪽
in aliquo casu tenet Gug. in cap. a nobIs, veri. exemptus de decimis, &ibi Abbas nu. . & quam plurimi Ca- non istae,& Iuristae, & inter Theologos praecipue Canus relict. de poen. 3 par. 3.&absolute quod possit Pontifex in oriani Iure etiam absoluto Diuino preter fidei atticulos dispensare, tenet idem Abbas cap.pro-
. 3. decoret iit. Rotas epitomestucsA-4 num cap. 23 3 I. vel ut verius puto, quod idou est ad nostrum in te tum, ea, qtiae lunt iuris Diti ini Poti sex non dispensat, sed interpretatur, quamuis a Doctolibus consuti. dantur illi tei mini, quanquam inter se maxime diis runt, etenim dispensatio eximit a legis obligatione,interpretatio vero per Epicheiam declarat cessare in tali casu obligationem legis, & ita distinguut
quos refert,ersequituν Barbosa de lue. Ecclesias.uniuer. hb. I. cap. 3 a nu. 12 Q. quod si ita est, non est et hic amplius immorandum λ cum
enim bigamia,& libellus repti dij, ut diximus, non sint conita Diuma praecepta primi ordinis, seu contia prima principia, atque adeo sint a Deo dispensabilia. Si Pontifex saltem ex Diuina commissione potest dispensare, vel interpretari in omui Iure Diuino absoluto saltem in aliquo casu clare liquet, quod possit dispensare in quaestione proposita,
in qua ponimus urgere m imam necelsitatem tot uis cuiuia allegni.
adduci hic discursus, qui videtur
aliquam habere vim. valde congruum profecto vidi tur, quod in casibus arduis relinquatur haec po-
sellas Pontifici, ut dispensare possit
veI absolute in sententIa aliquor si,
vel interpretatiue in opinione plurium, ut dictu in est proAim C, cum enim in ijs casibus Deum ipsum adire non possimus,&alioqui necessi- rasi urgeat, ad nullam aliam promptiorem regulam Diuinae voluntatis 7 recurrere possumus in terris degentes quam ad Pontificem ipsum loco
Christi Domini magni Consilii Angeli, & mediatoris inter Deum, &homines nobis relictum. Et sicut in 8 casibus, qui sunt de iure Pontificio potest Episcopus non in uniuersu, sed in casu aliquo speciali dispensa- Ie , quando non patet aditus ad Poti fieem; Salioqui nccessitas vrget, ut probat idem Ba=bVado Iure
iura ab eo ibi relata. Ita videtur adiectum Ecclesiae rcgimen pertinere, ut ad Pontificem recurrere poss-mus in casibus arduis, quandoquidem Deum ipsum nullo alio pacto adire possumuS. 9 Et magis urget haec ratio si con, sideremus, quod alioqui possunt proponi casus, in quibus omnino apparet meliora esst bona, quae c4, sequeremur ex dispensatione ad Bigam iam,& ad libellum, quam bona
lux affert ipsa monogamia, vel retentum, di non dissolutum coniugium. Id quod clare apparet nam. Ibi quis negare pur,quod si ex una par--le proponat ut bonum integri unius Io Regni. Et ex alia parte bonit no dissoluti coniugij; p serri debere bQ- . .
iiii integri unius Regni. Et psit poni . casus hoc pacto, ut nimirum si esset .Rxx cuiusda Regni, qui haberet mu. li rem sterilem, & sine ulla spe prolis, Rex autem senior sit, ita visi. cxpectentur plures anni, potius de-,
sciat, quam sit aptus ad prolem. . Hinc Regnum rq tum perturbetur ex eo quod videat suum Rcgem prole destitui, & timeat regnum ade inicium Regem deuenturum, cuius
80쪽
ditioni nullatenus pati potest se
Lbdi r atque adeo per Regnum tumultus exoriantur, de scandala quotidiana inter ciues ipsos,& Regni colas, ex eo quod aliqui regina
occidere intentent, aliqui vero immane scelus impedianti aliqui Regi obtemperent, aliqui omni reuercinxia posthabita contra omne ius,& eges inselescant, pluresque Regni in dies conlurgant praetenseres. vnde nulla pax, nulla quies sit, sed homicidia stiria, iniustitiae passim in toto Regno committatur. Huic taxo nitio per unum remidium consuleretur in quo uni tantum foeminae aliq od inferretur incommodum. quae omnino aequi bonique consulere deberet hoc repudiu pro bonori totius Regni. Et pro bigamia addi potes thse circunstantia quod scilicet nullo pacto quiete,& paeifice repudium celebrari possciquandoquidem Reginae consanguinei grauissima minarentur bella, & deliructione totius Regni, si audeat Rex priorem repudiare. in quo casii priore reteta per sesceptionem alterius coniugis foecundae tot grauissimis malis obuiam iretur, de consuleretur etia primario fini matrimonii, nempe susceptioni liberorum solii posthabitis finibus secundarijs, qui tamen suum haberent rationabile remedium ; nam qus mulier sterilis non libenter susserat sce cundae cohabitationem, & rationabiliter cedat partem Iuris in corpus viri, ut tot scandalis obviet i a Si enim supra dicebamus, quod mulieres Hebraee ex affectu,& inclinatione ad sui generis propagati ne libenter patiebantur altaru mulierit cohabitatione.&alia in comoda ex bigamia orta; cur nonlibeter ferat supradicta Regina, vel repudiit,vel alterius coiugi scohabitatione ad totius Regni quiete, pro quo 'ita, de omne alii ut bonumstrete
deberet. similes easis vide Apud
Is Et c6firmatur quia l6ge maius bonii videtur hoc e sic, qua illud P quo disjPsallit Deus in veteri lege vel ad Bigamiam, vel ad libellu Repudij.
x Haec ita magni momenti visa sunt aliquibus Iurisperitis, quos re
murim cap. a. m. 3. in commento si in
terari ait D. Antonin. 3. p. tituli I. . 1 ι .g. S. asserere Martinum V.&Eugeni v IV. dispensata in matrim.c6sumato,dispelationes tamenis. se nullas. At immerito Henriquet haec appingit D. Antonino, qui solum loquitur de matrimonio rato; Et quod maius est Alciatus lib. 6. P re P n. c. ao.asserit Pontificem pota 1 leges Iustiniani Repudia permittetes approbare. Et Aliqui,quos tacii r eo nomine affert m anae. q. U. 3 3. g. r. 7. II. dicunt posse Pontificem dispensare ad polygamia, ad uxora scilicet pluralitatem simul. is Et ad confirmatione supradictoia tu adduci solet argumentu ex Gregoria. fALIq. quod habetur in eap. quodproposuist 3 a. q. 7. ubi videtur Poti sex cocedere viro,qui habet vinxorem impedita aegritudine ad reddεdum debitu, ut alii de nouo duinceret; lli modo prioris cura no a biseceret. quare videtur Potifex dispensasse, vel ad bigamia, vel saltem ad Eepudium, & quidem ob leuiorem
causa, quam nos supra adduximus.19 Et n6 minore.vim habet aliud argumentu desumptumax Conciliis, ex quibus videtvrcsicedi, quod maneantsecundae tuam etiam primis