장음표시 사용
61쪽
nat se propicr duritie cordis Iudς rum, at non fuisse permissionem minoris mali', sed minoris boni. Id quod debet intelligi, quod sit minus bonum, & non malum non ex natura ipsa repudij, sed ex Diuina dispensatione; Deus enim conni ucs populi illius fragilitati, ac cordis obili nationi dispensavit ut liceret illis repudium, quae Responsio om- si nino placet, sit Repudium Agar ab Abrahamo factum, in quo maximuclaudebatur mysterilina, ut videre est in kpis. D. Pauli ..d Ob. q. excipiamus nam incongruum est dicere quod talis dispensatio facta suerit ad duritiem cordis Abrahami, sed potius ad mysterium significandum a Deo inspirat una, ut multa alia,qiiqfecit Abraham , qua nivis'cxterno cortice mala appareret; intrinsecus tamen optima erant, quia mysteriuclaudebant, ut colliges ex pulchro rextu inc p. quarιIur 1 a. q. a. sed bach E locutus cst de reliqua communitate illius populi; cui saltem se- cudum maximam parte in optime vel ba Euangelica ii ixta doctissimi Auctori; intei pietatione quadrant, Secundum Argumentum ducitur CXC.rp. G..tiimis de Diuora. ubi di citur L. litatius reprobaste repudium antiquum Heb: aeorum; ergo non
erat licitum. Ad quod Respondeturq iod ibi agitur de statu legues Euan
gelicae, in quo iam Repudium cessauit. 3, in Mihi vero eodem prorsus discura su in hac re incedendum videtur, quo supra in sit nili de Bagamia pro- .cellimus. nam ex una parte libellusit pudi j. ut supra vidimus,ex natura - sua assiit sua incommoda, unde hac
ratione contra Bodinum,& Bucersicap. superiori inii ec ii sumus; ex alia vero parte modo dicimus quod tEpore veteris testat nenti licitus suit libellus Repudij. is autem ex dicta dispensatione. Sed quod maius negotium mihi nunc sacellit, est: quia ' s incommoda, quae affert libellus Repudii videntur tendere contra pri marium matrimoni j finem, qilics propagatio,& sobolis edit catio; bigamia solum visa est tendere cotra secundarios fines. qui sunt cohabitatio,& remedium concupiscentis; supra autem diximus, quod si bigamia contra primarium finem tederet, esset in dispensabilis. Vt autem hoc nodo expediamur, ad mentem reduco triplicem illam
ninc K diuisionem . nam aliqua sunt circa actum, qui prout est quodammodo physicus talis speciei, in esu dit aliquam malitiam saltem obiectivam, Iuri naturae repugnantem; vel ut Alii loquuntur in omni ci cumstantia includit malitiam , ut . est odium Dei. Alia,quae sunt circa actum, qui secundum naturalem speciem non ita repugnat absolute Iuri naturae, quin saepe licitὰ fieri possit. Tertia quae sunt circa actum, qui solus ratione periculi peccandico tra Ius natiirae est peccaminosus. 6 Hoc posito, dico primo ,libellum Repudij nequaquam esse contra pricepta primi generis,nec pugnare cum primario mat imonii fine. nam propagationem sobolis non apparet, quomodo impediat libellus Repudii: in educatione etsi aliquod animaduertatur inc6modsi, at non totale, cui reparari non possit nam potest facili negotio apud matrem, vel patrem edi cari proles, ut modo constat in secundis matrimonijs moi tuis prioribus coniugi-biis,ex quibus suscepti sint filii qui apud superstites parcntes ut cuque, etsi
62쪽
7 et sinpnita commo de, si docantur, ouod ii quid amplius in hac pat te contra dodinum, & Buccrum diximus, id potius ad hominem,& ex male compositis eoru repudiis sine caula satas,& ita promi lcue: argu mentati sumus.18 Dico secundo, quod libellus c6ua secundi generis p rq cepta videtur esse,ex hoc capite iam significa. to, quod aliquo modo est incomodus educationi, & praeterea quia matrimonium ex natura sua dicit aliquam in dissolubilitatem. tertio, quia ad se cudarium matrimoni j finem, quae est cohabitatio, pertinet ipsa indisssolubilitas; nam ea, cui co-
milia est domestica gubernatio, si ita facile e domo dimittatur,. non poterit non varia incommoda, &familiae,& rei familiari afferre. Non tamen est ex hac ratione a Deo ipso in dispensabilis, ut supra vidimus de Bigamia, ct suum erat his in como
dispentum cum Abrahamo ad repudium cum Agar ex peculiari mysterio. Solatium illa ex ipso spirituali mysterio potetat habere ob sui tepudium. Id quod de aliis huiusmodi Repudiis, si quae suere, di belintelligi, dein casu peculiari Abrahami nullum suit incommodum ἔquandoquidem Domi remanebat Sara, quae erat coniux primarij ordinis,& non Ancilla sicut Agar, sed Domina, ct quoad aliqualem indis. solubilitate in dico, quod praestabat sum magnum illud mysterium significare, indissolubilitate:non retenta,& pro educatione dico quod manifeste patet quam bene, & qua Ieculiati prouidelia Abraham is bis oles ex Agar apud ipsam,&Angelo immisso educata suerit,quod i 6i ubi cum dixisset Sara Abrahamo,uteiiceret Ancillam,& filium eius, dicit scriptu
suo. Cui dixit Desus, non tibi videatis aserrumsuperpuero, Osuper Anciua
tua: Omnia quae dixe it tibi Sia audi vocem eius: quia in I ac vocaluti
tibi semen Sed er filium Ancilia fa
ciam Ingentem magnam, fur emen
tiitque Angelus Agar de caelo dicem rqui agis Agar. n boimere: audiuit enim Deus mcem pueri de loco in quos. Suwe, talis puerum,qtene manaiulus: quia in gentem m .guamfaciaeum; Aperuitque oculos ems Deus qua
videns puteum aqua abi', impleuit m/em, eritque Dem bibere. EtDucum eo, νι c eauiι, ct moriatus es insolitudine actu ae es Iuuenissa, tarius, quid clarius ad rem nostra adduci potest.vbi ct Diuina dispensatio ad repudium iam,& reine diu ad prolis educationem diuinitus ex
si hibitum. Pro reliquis sceminis, quq
repudiabantur toto Iesiam emi v teris tempore, non incongruum est
dicere, quod lex illa non sine Diuina dispelatione lata erat,& tot vallata instructionibus, ct circumstan- . ljjs, quot supra diximus de notario S i eltibus adhibita sormula, quae
mundi in tali loco ex animo meo,d sine usia coacιione repudiaui Niliam
Talbi,ctetaponte mea, O dedi ei libellum Repu m manu schoedam abscis Aonis, Ossina tam diuisionis, in ιἀ me abiecta, ct abeat quocunque -- luerit, duciquepossis ab Omm viro,nec eam quisqua prohibere praesumat iux . ta C institutiones Moss, ct Israel. Praeterea,vt bene aduertit Bedam. 6 citcap. 29.&ldeo inveteri lege concedebantur matrimonia inter consanguineos strictioiis gradus , quia
63쪽
quia ex eo quod c5 sanguineae magis diligantur, quam externae mulieres, quo minus illae arcebantur iam atrimoniis cum consanguineis, eo magis claudebatur aditus ad pudia; quod ita obseruatum aliqua afferebat medelam; & praesertim quia ad duritiem cordis Hebraeorum concessa; poterant optime in eam cogitationem venire, ut repu, dium aequo animo fetrent ; quan do quidem virorum sauit iam vitaiaret,qua data Domus maxima perturbatio in te domestica, de in si, bolis educatione oritetur: nec aptu erat illo tempore nostium DiuortiumIquandoquidem carnalis populus,' di durae centicis capax non erat vel coelibatus: vel reconciliationi scii
H mcdico tertio, quod si si v c G
de nimirum maius Iabendi occasio id aretur ex libello Repi, ij tunc
temporis concessos an vero cxi
dissolubilitatem alii moliti Christianorum. Vnde t vidimus asstinabat B inus maxima oriri scandala 2bsolute; & sine ulla coparatione , pr sertim vero supposita persecti ne Christiani status, nulla ex indif- solubilitate praesentis status matrimonis Christianoruin'rationabilis habetur occasio labendi in scand Iai quod si cx hominum malitia aIN
qua arripiatur occasio; maior ut vidimus poterat arripi cxlibello Repud in praeieitim vero ut ex Bodmoeringebatur. Praeterea quia ex natura tua no parua affcrebat incommoda, ut vidimus.
67 Secunda Conclusio verisimile
est etiam eam concessitonem libelli Repudij timc temporisoad gentes extensam csse cxemplo Hebraeorsi, ut supra diximus de B Dinia. Ita . . a Pontius lib. 2. cap. So. pis Abulensem cap. 3 9. MaΠ5.2 76. ad visimum, O
cellionem factam, quia nulli bi legitur , a Deo dispensatum cum ge-tilibu ad libellum repudis. At pro nostra conclusione,& pro Pontio potest esse, haec Responsio quod si cui bigamiae concessio extenta est ad Ethnidos in probabili sententia, ut ipsemet SarecheZ fatetur tib. 7.diu sputatione 3s.nu. i 3. & tamen nullibi legit ut ea dispensatio facta gen tilibus: Sed solum quia Hebrator si exemplo potuit inter Ethnicos Diacili negotio,& rationabili ter intro aduci; ideo non ineongrue arguine . tati sumus etiam ad eos extenso
nem ad bigam iam facta meite. Pari pacto de libello Repudii ratiocina ri possumus; praescitim quia valet
hic ratio a maiori ad minus, nam
quid maius est dispensare, ut quis
rotenta prima coniuge aliam acci
pia liam repudiata priore. ly Hine mirum non eit, si tot sapi ἴ- i itissimi legislatores ethnicorum Repudia concesserint, at ea moderatione ut omnino Hebraeos imita ri videantur, uti videre est apud Sanchez. lib. a.demat m. di . t 3. m. 6. unde accipitur co firmatio pron Osfra conclusione contra ipsum San-clier. Et quidem supra non fieri sine caula diuortiu illud ostendimus, pluresque Respublicas Sapientum
de Hebraeis diximus, & Ccerem mas adducere possumus. Et quid εο inter Romanos haec erat ut testat ut Iurisconsultus vi. 2.1.de Diuor . e vim ne tua non utor vel cres ruas ιibi habetoὶ vel fres tu. s tibi agito. ubi vide Cuiuium, ct G studum Mnmno . olegendos. quam formulaui et tetatis. si me transtulit Martialis lib. io. Di
64쪽
Mense nouo Iani veterem Procule ia
& ibi Raderus in cuius serie est Epigramma 38. adducit formulam repudiiij ex Ia. tabularum pristo mo
MOLIER ALTER ALTERI NONTION.MISEIT DIVORTION ESTOD MOLIER RESSOVAS.SIBEI HABETO VIR MOLIER EI CLAVE IS ADI- i MITO EXI ClTOQUE ad quod
agens de Mima ab Antonio repu- , diata frugi factus est Antonius, Mimam illam tuam suas sibi habere res dixit.Aliam formam apud Carindienses refert Petrus Gregorius θntagmate Iuris p. a. lib. 9. cap. .in sine causae vero repudiandi uxorem nu-
3 meranturGonsensu dere 6s. Si Coeremonias speetes utique tripliciter apud Romanos connubia dis 1oluebantur usurpatione diffarreatione, &remancipatione, ut videre est apud Rossuum lib. s. Anti
quitatum Romanarum cap. 38. Raeuardum commento Q. tabularum cap.i9.
76 Tertia Conclusio 3 post legem Euangelicam non solum Christianis, ut cap. superiori diximus, verum etiam Hebraeis omnino prohibita Bigamia. ita Bellam. lib. unico
de matrim. cap. II. & Omnes D D.
Ratio pro hac Conclusione est eadem cum ea, quam quaestione sequenti ponemus loquentes det Gentilibus i ideo hic praetermitto. Vnde merito Christiani Imperatores Theodosius, Arcadius, & Honorius in nemo Iudaeorum Cod. ,
Iudaeis, Coelicolis prohibuerunt ne ipsi in diuersa sub uno tempore c6Iugia conuenirent.
De Piliralitate,& Coinmuni raro a Vxorum apud Gentiles.
Caput Primum. AM VARII VSVS , VEL
Abusus extarint apud Gentiles circa pluralitatem,ctcom
1 Numerantur varia nationes ex
rijs auctoribus quae in usu ha buerunt postgamiam,=Inde argu mentum Durandi pro polygamia concessa gentilibus olim. 1 Permittitur ex Mahometianas Ia
tot habere uxores quot virorum
3 Isistantia contra Durandi argumentum ad inculpandos gentiles inbi
A Referuntur nationes, quae habuerunt
Bri postquam duos tresue filios ex
uxoribussuscipiebant, esse nuptui
tradebant. 6 Nisola comunita em etiams otu
amplexisunt duriti exemplo est luidia . 7 Simon Magus hanc tur sudinem
introduxit. 8 Communitatem uxorum reprehendit Ariu. er eius inconueniensia tarendit.
9 Iactans in idem elegantissima sen
Io Adamianorum Parari s in quo con-
ueret. II Referumur Auctores, qui de Adamia-
cipis error circa promi uicate . uxorum, infames rimoniae.1 3 Ex dictis consequensia confra H
65쪽
IA Bigamia tempore veteris testimenti concessa etiam gentitibus. II Prima latio pro tali concessi,ne biga miae gentilibus. I 6 Secunda ratio colligitur ex D. Augustis nivei bu .r7 Confirmatio eiusdem rationis. 18 Secunda confirmasio. 19 Tertia ratι ao isod motitium haberent pro toleranda bigamia mulieres gentiles. H-
a I EIsmcolumi res exemplo ratνiarcharum ad bigamiam acueno e. 22 Morale pro mulieribus gentilibus ad tolerandam bigamiam. 23 Expenditur melius a gumentum pro
nobit initio huius quaesionis fa
aq Instantia contra iactum argumentum
a s Pos legem FGgelicam a fortia i sublata dioensatio ad bigamiam se
a 6 Rasio quare sublata dispensasio. 27 Abusensissentenιιa excusantis Ethniacos improbarur. 28 Magis imprιbatuν vera Cytix.
ast Ar unde excusatur Abulex LI irassirmant olim licuisse non solum Idebraeis, verum etiam omnibus gentibus
plures ducere uxores ea potissimum mouentur ratione quia durum videtur, ut argumentatur Durandus in Asentent.dis. 33. q. i. dc irrationale esse per plures, qui solum Iub iure ipso naturali vixerunt peccasse, di ob id damnatos suisse, quod eodem tempore plures duxerint res, di magis augetur haec ratio ex eo quod quam pintimae nationes fuerunt, quae polygam iam in usu habuerunt. De Parthis Aegypti js, Thracibus,de Axheniensibus testatur Enseb. da Praeparas. Euangelici lib. 6. cap. 8 Euod rus Siculus lib. 2.
Boerius lib. i. cap. 3. de Atheniensibus, Diogenes Laertius in visa Socratis, Alexauer ab Alex.d cap. 2 q. de Indis, refert cicero lib. 3. Tusculin. quaesto. Strabo ub. is . o Solinus in Pol or. cap. de B achmanis, Alexander ab Alex ibin. De Nasamιnibusseri- his HGodotus lib. 4. Hs'. de risi,
Herodotus lib. 3.ct Ammianus Mar. cellinus Db. a 3. de orenιacis, Pomponius Mela lib. i. de Gelonis, Flaci us lib. 7. A gonauticon. De Penis Hero. λιαι in L Ucboνe. De Sicutis, Alexander ab Arex. loco citato, ct Aelia . nus lib. t 3. de varia hi ria, qui in
particulari ait Dionysium syrannum Syracusarum duas habuisse uxores uno tempore. De Numidis, ct Mauris narrat Sallustius in Iugulta. De Germanis scribit Caeον lib.
I .Suorum commn. de bello Gallico in sine. De Tarraris Io. Memus lib. a. c p. lo. qui ctiam idem testatur de Germanis de Lace demoniis, denique Alexander ab Alex. loco citato.& de aliis potestis lege te oraquesi. in triarii. de legib. Connubialibus leg. 7. dummodo non praetermittam id, quod dicit de Saracaenis Petrus erra de Lorca in Ciat.itas Mi gogica pro aduenis ex Seria Mahomet, Mna colices. I. ubi ait permissum esse persuas leges tot hii bere uxores , quot eorum diuitiae sustentare,& alere post unt. Id quod etiannis habetur ex celebri loco Sallustii in Iuguttam; quamuis ipse id factum non applobet. & Cresones; quia monogam iam coluerunt ab Euripide in Andromache sic reprehensiiunt. Nuptialis lagra non bene condita
66쪽
sunt, oportet enim hominem felicem quam phurimas habere uxores. Si vi ro victus dbm UpeIei et, ut malam expelleret Mas , Bonam υero ubeu- rex biseruaret. Nunc autem aduna flum respiciunt vehementer pericli
3 Ad hoc argumentum respondctqui in contraria sunt sententia , mirum non esse si tot Nationes Bigam iam coluerint. Nam cum barbarae fuerint, multisque nefariis vitiis scatuerint, quod plurimae nationes in Bigam iam conuenerint, non excutiata peccato, sed potius quod vitia viiijs cumularint. De quibus, ct quot Idolorum Cultores fuerint, & alia scelera patrarint, passim est reperire apud Auctores.. sed quod magis ad rem nostram
pertinet, passim est videre apud varios Auctores, quod multae Barbarae Nationes voluerunt uxores esse comunes, ut voluisse Aethiopes,&tes latur Solinus cap. 33. Britanos Cafar lib. s. de bello Gallico , Euseb. de praeperas. Hieroumus lib. a. in Dui-nian. Idem dicit de Agathyrsis, &Hisophagis Herod. lib. q. eo dc morbo laborare Troglodytas scribit, Mab. lib. i 6. qui etiam libro II. re fert rapyros populos, qui sunt ad mare Caspium inter Deribeias, &Hircanos in usu habuisse, ut uxores suas, cum duos tresue ex ijs filios suscepistent aliis nuptui concederent. Limyrnios Nicol. Garamantes Plinius lib. 8. cap. I.
Pomp. Mela de tu inhis eo de denique idem asserit de quibusdam Lybiae populis Ari ib. Polit. a.
grediar ab ethnicis usque ad Nicolaitarum tempus peruenisse habemus ex Apoc. cap. a. quod quo a Nicolao Diacono Ecclesiae Hierosolimitanae, qui cum Stephano; & caeteris constitutiis est a Pe . tro, ad Nicolaitas peruenerit, nar-
rat Omericius in Dire I. Inquis t. p. a. q.6. quia enim praedictus Nico. laus propter pulchritudinem relinquens uxorem dixerat, ut qui vel Iet ea uteretur, versa est in stuprum talis consuetudo, ut inuicem con-itigia commutarentur; quos D. Ioannes in Apoc. loco cit. improbat
dicens. Sed hochab s quod odist a. cta Nicolaitarum, ted teste D. Aug. simon Magus Haereticorum Omnium Princeps turpitudinem introduxit indifferenter utendi scen iniustib. de Herscap. I. unde hoc immanissimum scelus quis est, qui excuset ξ quandoquidem non sol si, ita grauiter aures percusserat puri L simi Apostoli,&Virginis, verum etiam multo ante Principem Phi-s losophorum ita offenderativi id lib. a.Polit. acriter reprehenderet ea eLficacissima ratione , quia sequeretur, ut filii parentibus, & fratres sororibus iungerentur; quod quam abominabile naturae sit ostendit aris lib. 9.de hist. Mimalium cap. 7. exemplo Camelorum,& eqnoruin,
qui nullo pacto adigi possunt, utcumatribus commisceantur. Propter hanc etiam uxorum communionem in suis legibus admissam acriter,& merito reprςhendit Platonem Aristotiles, ut mirum sit ta-
tum virum in hunc impudentissimuerrorem lapsum ess e. Id quod ele-9 gantissime Lactantius perstringit lib. 3. divin. insit. cap. a r. his verbis scilicet vi adora mulierem multi,i
ri tanquam canes consuant , O' is m
iique obtineat, qui visibus vicerit, insapiente unt, expectent,ut via cibus tanquam lupanar babeant', &Paulo post, qua ista confusio generis humani est ξ quo, modo seruari potes
charitas, ubi nil es cerium, quod ametur, o cio Hunc etiam errorem, & scelus sapere videtur Adamiani illi, quos Iρannes Damasevus coirimere oraGF a in
67쪽
quospitio propter factum ipsum ab Adamo primo parente ita dictos,qi iam uis se ignorare a quonam ita dictos Damascenus fateatur. De his ait, quod nudi tam mares, quam sceminae in Unum locum conueniebant, in eoque lectionum, de precum officia, &qtiae uis alia sacra perficiebant . Simulatam vero solitudinem,&castitatent, factasque nuptias probabant; suamque Ecclesiam paradisuit esse dicebant. idem quoque propemodum de iisdem relati Epiphanius
Palastinus, Eleuteropolites aduersus hae sesub. a tom. I cap. a. quorum etiam meminit Alphemos de Castro aduersus haereses lib. i I .verb.nuaetas, Peiattritissuo Euncho Alphab. veri Ad. mraeiυel Adamitae sue Adamiam.
ia ubi omnino lcgendus, scd non omittam id, quod affert de Pi Kardo alterius lectae Ana baptistarum, qui Adamitarum sibi nonae mutuatur, Principe his verbis Hicporro Pica δει qumadmodum Aeneas Sylvius, qui nus et . Papa postea dictus es deis
origine Bobemorum cap. qi. refert cuinhobemiam penetrassetpraesitas qui
bintam numerosam viro iam, ac mulierum plebem adse trirxi:, quos nu-d,s lucedere iubn, Ad imitas mucauit, se auIem Filium Dei dixit, O Adam incars praecepit. Suis Adamitis connubia promtycua permisit, quamuis e illius assensu nes: is es et mulierem cognoscere .sed ut quiq que lιbidine urente ιn aliquam exardescebat, ea manua p ebendens, di adiens P incipem dicebat se illam appetere . Tum ille mea dus eorum princeps respondebat. ite crescite, Vmultipliciamini.
is Quod si ita est iam clare patet
nulla hinc ratione excusari posse Polygati,iam, de nullo pacto usum, aut consuetudine Gentilium vocati polle, sed potius abusum,' Adul.telium a libidine immoderata, qua Moniugium a Diruilia di j ensatione
proileniens. His tamen non obstantibus sit.
Caput Secundum. RESOLVITUR BIGAM IAM
tempore veIexis Testamentietia Gentilibus conce sim.i Illima Conclusio : probabilius v est dispensatione ad bigamia
concessam suille omnibus Se tibiis, non autem solis Hebraeis ante lege Euangelicam. Is Probatur primo ex ratione, qua supra adduximus ex Maeratio, qui
nobiscum sentit, quia scilicet si propter multiplicationem humani genetis inducta fuit talis dispes alio
cum post diluuiu maxime urgeret haec necessitas, clare patet tunc teporis maxime conces Iam dispensationem Noemo, eiusque tribus fi-
Iijs, quod si tunc temporis hoc indulsit Deus Noemo,& si ijs,eoru l; posteris; ergo uniuei fis Gentibus etiam Idololatris. na dicere, quod solis Noemi filijs, vel si etiam posse iis , ijs solis, qui fidem sect itutinis lent, id priuilegium concessum fuisse, hoc nil habet probabilitatis.
Probatur secundo ex D. Aaqwιι no lib. i 6. de Citiit. Dei cap. 3 8. 9 lib. 2 2. contra Fabium cap. 2 7. ubi ait, in ι rris, in qtii bus Iacob quatuor du. ιι uxores , quae ta Gentilibus habita. hantur,fuse Am rem ducendi plures propter . morem ps eritati Hοῦ idquod inculpabile erat; quia nulla Lx erat, quaepostgamiam prohiberet eo tempo-ν e. de habetur in cap. Obiiciuntur 33. P. q. cuius bae sunt Ue ba. Obyciun.
triarcbae coniugibus excipientibus f mensuum miscebantur non concupi-
sentia voluptatis percipi Adae, sed pro uidentia propaganda successionis. ς Apostoli auditoribus a nantibi doctrinam
68쪽
LI in suam, quo delectabantur noamitate e insequenda Luaeri, sedcb.ι .HIMeseminum veritatis. Ex quo
D. Augustini loco ita licet latiocinari. Si D. Augustinus dicit quod eo loci erat licitum;cum ibi Ethnici viverent, iam liquet etiam ipsis. Ethnicis licitam fuisIebigam iam .i Et c6firmatur quia dicit D. Augustinus eo temporis nullam fiat me legem prohibentem id quod de . bet intelligi posita dispensatione νDiuina, ut supra diximusὰ ergo neque ipsi Ethnici tenebantur ad legem naturalem bigamiae, cui disp&1atum erat. ct ita 1 entit Ualentia contra Sotum tom. .dispensatione i αis demat, imonio. Et cofirmatur iecundo, quia ut bene aduertit
hane D. Augustini auctoritatem expendens. Ratio quare a D. Augustino dicitur tunc temporis lici--ta suisse polygamia: est propaga tio genetis humani, nec usquam dicit D.Augustinus quod ipse Bellarm. sciat) propter propagationem po puli Dei tantum. signum est ergo, quod in sententia D. Augustini
tunc temporis etiam ad Ethnicos saeta filii extensio bigamiae.19 PIObatur tertio, qtitatum Esau,
tum Israelitae, qui ad populum Dei non pertinebant, polygam iam in usu habebant id quod etiam hoc tempore seruant Israelit De Esau
vero narrat ipsa scriptura Gen. 26. era S. neq; scriptura id factum reprehendit; nec ipsos etiam Ethnicos propter polygam iam reprehendit. quos IsmaelitasiabhAbrahamo ;aliisque patribus id accepiste credi bile est: Esau autem omnino in dubium cadere non potest. ao Vt autem supra adduximus spirituale motivum, unde solatium acciperent Hebraeς muliἡres, qua uis commune cum aliis mulieribus . viri totum habetet, didumesticam
cohabitationem. ita nunc non incongruum videtur sinat te quid adiducet e pro infidelibus, pro quibus maior est disti cultas, quia hoc potissimo motivo carebant, unde qui hac ratione ducti sunt negare concessonem illam bigamiae ad idololatras extensam non improbabiliter ratiocinati sim t. 11 Caeterum quia Auctoru melior pars sentit etiam cum illis dispen satum, eorum vestigiis inhaerendo,
conabor ex eorum clari reni adducere responsione. Omnes Auctores,quos legerim, qui etiam cum Infidelibus dispensatum alterunt, ea procedunt via, ut nimirum Ethnici saltem per suos maiores exemplo Patriarcharum, vel populi Dei ad id deuenisse, ut plures ducere uxores in conueniens non arbitra
Hinc morale pro staminis Infidelibus. Hic populus a suo Deo varijs augetur in dies fauoribus; & ta.
men non incongruum arbitratur plures ducere uxores; quin immo nescimus quas promissiones expectant; unde vehementer sui generis propagationem expetunt,de eorum mulieres cum pace inter se liabitat, & bono animo ferunt, quod eorum viri plures ducant uxores. Possumus ergo, & nos, quod nostri viri pluralitatem uxorum habeat aequo animo serre propter bonum propagationis nostri generis, quod ad bonum uniuersi, &nostri genetis spectat. Forte ita dispensante Deo, qui
suo tempore uniuersitatem popul tum gentilium luce sua magna vincaturus erat ad veram fidem . a 3 Nunc ut expendamus primunt argumentum tactum initio huius uaestionis, quod pro nostra concluone videtur facere,& instantia in contra ipsum. Dico quod absolute loquendo illa ratiocinatio non valeret. non enim Ethnicorum leges sunt
69쪽
sunt tegula infestibilis bonorunita,
morum p;qsertim in rebus tam ma- se te turpibus. Coeterum ubi tari
manifesta turpitudo non apparet ιquininam a ubi dubietas aliqua rationabiliter eri opitur. Conuenientia
tot nationum in huiusni odi legibus Operatur, ut illas non ita iacile probare possimul; cum ergo in casu
noli ro. non sit in bigamia tam manifesta turpitudo, ut in aliis peccatis in instanxia addi inis aliunde probatu in sit ait Do dispensari po- tu isse , ct de facto dispensatum cum eius popul Q ad Polygamiam: valde
congruuti videtur quod cum tot nationes in eandem constitutionuconueniant; ςtiam i isdem nat id nibus dispentatuto. exemplo alior in lex populo Dei, preseitim cum e de Ratio vige it pro omnibus quare instantia in contrari uini a lao inrnino corruit, cum ibi agatur de manifestiis mis sceleribusMec ullM, concelso unquam de talibus rebus
Dicta vili populo legatur. An autem dat et haec di Oensatio post legem Euangelicam pro Infidelibus ad biggmiam nunc videndum. Ideo sit.
Secunda Conclusio. post egem Euangelica inno solum Christiani & Hebraeis, si cap. superiori dixi,
mus , verum etiam a sortiori omnibus gentilibus orianino prohibita Bigainia . Ita Bella; m. hb. -c. do
6 Probatur autem nostra Conclusio; quia cum sit sublata dispensatio per legem Euangelicam, ut visum est cap. superiori, dc aliunde. 3bigamia sit contra praeceptum nyturalς eo pacto, quo supra explicuimus; manifeste inducitur quod haec concesso sit etiam omnibus Infidelibus sublata, ita ut peccent modo mortaliter infideles plures nuptias ducentes, nisi sorte ignorantia excusentur. 227 Quam excusationem ignorantiae nisi adducant, non est admittenduid, quod dicit Abulenses e. t 9. Mas. s. paulo post principium, ubi ait polle sustineri, infideles nunc nopeccare accipiendo plures uxores, ct cap.gaudemur de Diuora. ubi dicit
cogi Infideles dimittere polieriore uxorem quando ad fidem veniunti non quod peccauerint accipiendo, sed retinendo cum iam legi Christi si bditi sint. & minus tolerabilis est
el. s. dicens esse valde probabile a Infideles nuc non peccare, si plures simul ducant uxores, quod sola
lege positiva Christi ipibs non obliu ante ante baptismum, id prohibetur. quod est contra exprellam In xcvry 3. decis aecvgaudemuM. quarC metato contra iplii in inuehuntur Henriqueet de mair fol. I a. cap. 6. id erroneum appellans, ct Petraude Lebe adematr. q. 6 .ar. a. qui tem 29 rarium, & errori proximu autumat.
Nil mirum quod tantus vir Alphonsus, TOssatus, Abulensis Episcopus Salmanticensis D. Bartholomaei maioris collegii alumnus in aliqua
parte defecerit tantae varietati materiarum intentus, ut vix satis sit aliis solum legere, quod ipse tan accurate composuit.
An permittenda Bigamia, vel Biuitia,ubi ageretur de periculo extinctionis Generis Hu- emani.
Caput Primum. - PROPONUNTVR RATIO Nn
dubitandi, O declamasur sanuquasionis.
70쪽
nerentur cotrabere mairamomum.
3 Declaraturitus quaestionis. ψ Duplex ponitur ca us necessitatis bigamia.
3 Secundias casis subdiuidistiti 6 Immedirue post diluuium non sine diuina dispensatione a is fuit hia
7 Exsemnia Besiarmini no posset Deus dispensete ad binιnam .s Exsententia Bellarmini potius dispe-fandum, ut mutiersolveres vincia. lum primi coniugis in easti m ω:o celebraret aliud mathimonium. 9 Biuiria non es contra prima principia naturalia: quapropter . Deo es dispensabilis. io Maiores habet di cultaus Huisia quam bigam1a. ri tati tria nunquam legituν dispensata. Ia In casu extrema nece stasis mittenda bigamia sine noua Dei reuela
nes obligabaisngulos. r A fortio , obligamur conseruarespoclem, quam indiuiduum. II Praeceptum matrimonν ρro boc 'ore restat in ruptibi. sed non obligat nudox. I 6 Si miandus denuo reduceretur ad paucitatem, obligaret gulos. a 7 con runt duo praecepta ambo natu ratia , ct de iure diuino: alterum pro monogamia alterum pro multiplicatione generis humani. I 8 Adquid recurrendum quado duo prae
19 Res maioris momensi es conservatio totius generis bum ni, quam bona monogamiae. ao Maius inconueniens videtur eoniugia cum parentibus quam poluamia. a IIncommoda pretienuntia ex coniugio cum parentibus. a a Rese untur GIulli carmina contra
Persas qui appretarunt comessum
a 3 Parthortim insania cisca idemas In casi quod ρericlitaretur genus h mantim non ιllicitum coniugium cum parentibus probatur ex facto fluarum Dib. is In quonam inculpantumlia Loth qua ramen omnino ab Ambrosochusi . excusantur.
es matrimoην, sed olum aliquomodo Impedit.
cmiugium cinn parentibus. 28 QM coniugia eum parentibus licernιn casu, quo enus btimanumpericlitaretur tenet Sancte
aς Afortiori argumentatio pro bigamia. 36 In facto filiarum Loth. bigamia repe
3r Ratio quare non debeat expectari diuina reuelatio in periculo extinctionis generis humani. 3 a Praeceptum diutuum Crescite, Oe. via detur extendi in dicta nece cate ad casus bigamiae eoncesses. 33 Proponitur infantia contra Superius Acta, OsoLItur.3 Immediate ponditauium non extabat probabile periculum extinctionis humani generis. 31 Immediate post diluvium utrunque
praeceptum tum multiplicationis humanigeneris tum monogamigcommoι seruari potuit. 36 auare utrunqueseruari debuit. In periculo extinctionis humani genearis concedenda etiam Huiria .
38 AFertur casui in quo posset esse necessaria bιυιria a 3 9 Biuiria non est contra prima principia naturalia quamuis magis impiatat es matrimony,quam bigamia . Ao Ex eo quodnquam aes satiam adbi. Diriam colligisur maiora reperirita ea incommoda , quam in biga
4r Asia ratio quare nisuam dispotum ad biviνiam, est; quia melius tuis 'congbli multiplication, bumani ge