S. Andreae Corsini ordinis Carmelitani episcopi Faesulani vita. Authore Francisco Venturio episcopo S. Seueri

21쪽

maximos,ac plane admirabiles adeptus est. Nam sacris mysterijs completis, B. Dei Genitrix miro effulgens splendore, & multorum Angelorum, circumdata corona, ad altare te ei manifeste videndam praebuit, eu mq. sibi famulum elegit, tutissimum ei in huius vitae fiuctibus patrocinium, ac perfugium promittens, his verbis eum alloquuta : SEROS MEUS ES TU, QUIA ELEGI TE, ET IN TE GLORIABOR : ac mirifica perii

sum dulcedine,& caelestium rerum desiderio flagrantem relinquens,ab eius oculis distessit.

Tantis ac tam eximijs muneribus a Deo decoratus B. Andreas non modo non extollebatur ani

mo ; sed magis magisque profunda humilitate, &

ceteris virtutibus proficiebat. nec enim unquam a Brdidioribus Monasterij munijs,tanquam Omnium postremus, infimusique cessauit , nihil om. nino omittendum ratus,quod ad sui contemptum omnibus ingerendum pertineret. Sacerdos igitur iactus Andreas, cum praeter sanctitatis laudem ingenij quoque acumine e celleret, ne hoc etiam talentum neglectum, ac in sudario repositum non absque ingenti Ecclesiae detrimento lateret, ad ediscendas sacras literas, decreto conuentus eiusdem ordinis Fratrum Pisis coacti, Lutetiam Parisiorum mittitur.

22쪽

RUo Ioco cum per triennium haud sine ingenti Profectu Theologiae operam nauasset, inde euo

Catiar. Acciditque cum in reditu Auemone, ubitum summus Pontifex cum Romana Curia commorabatur , transiret, atque ex consiletudine sa-

Cras aedes visitaret; ut Cathedralem Ecclesiam ingressus, in caecum, qui pro foribus stipem emendicabat , incideret . quem , Ut erat erga pauperes misericors benignusque, interrogauit, quae cau

sa ei tantum infortunij importasset. Respondit ille, se aurificem olim fuisse , familiamque suam

eo artificio aluisse ; ceterum ignis assidui vaporibus contabuisse vim oculorum; caecumque essectum, ut se, ac paruulos filios sustentaret, mendi. care coactum . Vir Dei e fusius in lacrymas, & ad altare accedens, orationi se diu dedit: mox surgens , M lustrali aqua ipsum respergens, DeuS, inquit, ac Dominus noster Iesus Christus, qui caecum a natiuitate videre fecit lumen ca li, ac invia taeco alteri usium oculorum restituit,tibi quoque visum sua virtute potentiaque restituat. statimque caecus, admirantibus qui aderant plurimis , vidit, gratiasque Deo egit. Florentiam reuersus, ac Florentini Monasterij prior factus, ex bono milite dux optimus euasit;& qui dudum subiectionis, ac obedientiae leges B 4 adem

23쪽

24 adeo exacte didicerat, exercueratque, ad ossicia iam imperatoria, ut in eis quoque excelleret, diuina prouidentia parabatur. Sanctissime igitur eam iamiliam gubernavit; &, quod optimum genus subditos bene regendi est, se ipsum ceteris bonorum operum praebuit exemplum. Fama vero sanctitatis iam e latebris humilitatis eius erumpens,l ubique dispergebatur; ac ab omnibus non solum honore, sed veneratione etiam dignus habebatur . . Effulgebat in eo viro inter cetera a caelestia charismata, praecipue gratia sanitatum ;eoque fiebat, ut multi aegroti, cum medicorum artes deficerent, ab eius meritis sperarent, obtinerentque incolumitatem.

Praedives & nobilis quidam Florentinus ciuis filiam unicam virginem habebat, quae hectica febri adeo vexabatur, ut medici, nihil eorum artibus proficientibus, de salute eius prorsus desperarent. Illa tamen de misericordia Dei, & sancti

viri charitate non desperans, patrem rogauit, ut Andream ad se inuisendam adduceret; pro certo enim credere, si ab eius manibus, vel semel cibum acciperet, sanitatem se recuperaturam. RO-gauit igitur Andream pater, ut domum suanta Puellam inuisurus accederet, eiusque credulitati

satisfaceret. Respondit ille, se plurimis peccati

24쪽

Enoxium esse, indignumque, per quem Deus aΙia Beneficia praestaret. At pater, & deislatio-aem domus suae, si filia e vivis excessisset, fiduciamque quam de eo ipsa conceperat, cum lacry

miS Commemorans, rogare atque obiecrare non

de sistebat, ut utrumque conistaretur. Certabant in sancti viri animo geminae eius praecipuae virtutes , humilitas,&charitas: altera retrahebat, altera, hortabatur, & vi quodammodo facta impellebat . Vicit tandem, quae omnia vincit, charitas; invisitque aegrotantem virginem Andreas: pMnemq. vino mandentem cum puellae comeden dum tradidisset, Deum precatus est, ut qui Cor

pus suum panis & vini specie obumbratum discupulis, ad salutem animae tradidisset; panem quoque illum, vinumque ad sanitat*m mentis, comporiique medelam virgini praestandam sanctificaret. Accepto igitur, ut optauerat, et manibus

Andreae pane puella, cum modicum obdormis set, se ab omni aegritudine penitus liberam sensit; patremque aduocans, ut vestes sibi afferentur rogauit ε, iussisse etenim dicebat sibi in somnis Andream, ut ad Ecclesiam statim pergeret. Sana igitur effecta, viribusque integris, ad Ecclesiam venit, gratiasque ob tam eximium beneficium Deo reddidit; ac eiusdem sancti viri suasu is

25쪽

χs virginitatem, totamque vitam suam Iesu Christo deuouit ; ac Mon alterium S. Annae Florentinae Ciuitatis ingressa , religiosas velles luicepit. Eam postmodum vir lanctus factus Epii copus, Florentino Antistite indulgente, Sororem Thaddaeam Complobesiam nuncupatam, in Ecclesia cathedrali, ut eius artatis consuetudo erat, solemni ri

tu consecrauit.

Egrotabat eo tempore in coenobio Florentino eiusdem Instituti sectator Ventura Pisanus hydrope veteri. Huic Andreas, nomine Domini

Iesu Christi inuocato, digitum in os immisit; statimque ex ipsius ore omni intercute fusa aqua,ianus incolumisque factus eli. Nec illud sane Omi tendum , incidisse eius annum quadragesimunia septimum in tempus illud uniuerso humano generi luctuosissimum, quo scilicet prodigiosa ac prorsus immanis pestilentia uniuersum terrarum

orbem incredibili hominum strage depopulata

est: cum unico tantum anno eius staculi quadragesimo octauo,intra moenia Florentinae Ciuitatis

vltra centum millia hominum sublata ferantur. Pro comperto igitur habendum est, hominem hunc operibus misericordiae adeo addi stum, Mqui sui ipsius obliuisci solitus esset, ut ceteros iu uaret, non suisse ociosum, nec vitae suae pepercisse ἔ

26쪽

e r qci in imo certissimis se periculis obiemsse; vittate ad salutem tam interioris, quam etiam exte- horis hominis conducerent, aegrotantibus pro-ziararet . Sed haec, quae praeclarissima fuisse oportuit , Incuria hominum, & temporum iniuria delitescunt; & ille solus nouit, qui videt, quae in abscondito a seruis suis fiunt, & condigna operi bus , eorum unicuique praemia rependit. Futurorum etiam praescientia virum sanetum,

ab eo, qui ad Ecclesiae suae aedificationem dona prout vult elargitur, insigniter illustratum fuisse, id quod mox dicturi sumus, ostendit. Magno familiae gaudio cuidam nobili viro natus erat filius. Rogatus B. Andreas, ut eum e sacro Fonte susciperet, libens assensit ; cumque post salutaris undae lauacrum in ulnis puerum haberet, flere mirum in modum coepit - Quaerentibus cognatis, quid sibi vellent intempestiuae huiusmodi in tanta omnium laetitia lacrymae, respondit, praeuidere se infantem illum, nisi plane puer ex humanis rebus decessisset, aut in aliquo coenobio religiosam vitam duxisset, non sine ingenti ignominia vita excessurum, ac uniuersae domui, atque agnationi dedecori, exitioque futurum. Uaticinium a praesentibus cum risu exceptum est; subiecitque pater, si eum vitam coenobilicam ducturum crederet a

27쪽

deret, se prorsus eum expositurum, nec pro suo

educaturum. Vix iuuenis vigesimum aetatis annum attigerat, cum coniuratione in Reipublicae

Florentinae perniciem , cum quibusdam factiosis

hominibus inita , occupatoque per vim castro quodam, ibique caedes ac latrocinia exercens, dein mum captus, turpissima meritaque morte mulctatus est; omnesq. qui eundem agnatione proxime contingerent, antiquo urbis instituto, quo atrociora crimina plectere consueuit, iure adipiscendorum magistratuum adempto,omni honore , ac dignitate exuti, verum ac diuinum fuisso sancti viri praesagium re ipsa approbarunt. Igitur,cum iam tantarum eius virtutum spleQdor magis, magisque in dies augeretur , tempusque aduenisset, quo a dierum aeternitate statuerat Deus aureum hoc candelabrum super sacrosanctum altare suum constituere, ut perpetuo ante conspectum suum multisermis gratiae

radijs luceret, atque uniuersum templum illuminaret, Fulgineo Carbone Episcopo Faesulano , viro pio ac prudenti, pestilentia e vivis sublato, Clemens Sextus summus Pontifex, seu Cle ro Faesulano suggerente , ut temporum morestum serebant, seu tam eximiae eius sanctitatis, verisimilius videtur, opinione permotus, An dream

28쪽

29 eam Episcopum Faesulanum renunciauit; liasque eius rei, ut moris est ad eum , & Clem, populumque Faesulanum dedit, anno eius tuli quadragesimo nono. quod adeo non stari praeter spem, ted omnem prorius expecta-ciem Andreae contigit , ut nuncio accepto, sta

a, ut eum honorem euitaret, se in fugam derit, latebrisque abdiderit: cumque diu iam, istra quaesitus fuisset, & eius inueniendi parumi superesset, Ecclesiae Faesulanae Canonici quidendum e sset inter se consultabant. Tunc Deus, i ex ore infantium perficit laudem, suscita- spiritum pueri triennis, qui magnis vocibus alamauit , elegisse Deum Andream Sacerdon sibi, proinde ui Ecclesia quadam non longe

Urbe eum orantem inuenturos. Interi m ve-

Andreas, Angeli, atque ipsius Angelorum ginae hortatu , ac caelestis auxilij promissione natus, onus Episcopale suscipere statuit; reno-o antiquae Ecclesiae exemplo, ut nolentes, suntesque, in Episcopos eligerentur, ac ad eam nitatem idonei diuino i stimonio denotarenia. Andreas igitur aetatis suae anno quadragesii octauo Episcopus Faesulanus mira Clari, tO-ἀque populi Letitia consecratus est . Et quom de sanctissimo nobilis Ecclesiae Praetule ieci ci agen-

29쪽

agendum est, de Faesulana Ciuitate nonnulla dicenda videntur. 'Ea igitur inter primas quondam totius Hetruriae urbes nobilitate, & antiquitate pollens, tria praealto montis vertice constituta, Florentinae urbi imminen ipsamque totam, atque uniuersa eius

suburbia gratissimo, ac supra quam dici possit pulcherrimo prospectit intuetur. sed illud in primis eam claram, conspicuamque reddit, quod ab ipse Apostolorum Principe Christianae Fidei rudimenta per Romulum Episcopum, illuc ab eo destinatum suscepit. Qui statuta in ea urbe Episcopatus tui Sede, per uniueriam fiere Hetruriam Christianae fidei semina iecit: ibique una cu

praedicationis siocijs illustri pro fide Christi ma

Lyrio perpetrato, πgregie munere suo defunctus est. Longa dehinc sanctorum Episcoporum, ac Martyrum series apprime illustrem Faesulanam reddit Ecelei iam. Eam ciuitatem Florentini, ut nimis vicinam, ac loco superiorem, ad annum humanae salutis millesimum decimum expugnatam diruerunt, nulla prorsus relicta urbis forma; sancita etiam lege, ne in eo loco aedificia excitare liceret. mansit ramen, manetque ei Epistopalis dignitas,cum amplissima dioecesiretque olim p tentia, nunc amoenitate, & cani salubritate nO

bili s

30쪽

bilis,&ingenti mulorum concursu, qui statu'tis diebus ad colendas: sacrosanctas basilicas tot

sanctorum Episcoporum, ac Martyrum pignoribus decoratas, ex vicinis oppidis undique convssuum, celebris .i- .ai; i. Ad huius igitur Ecclesiae administrationem manifesta,ut dictum eli, Dei vocatione assumptus

Andreas, ea cura diuino cultuI Incubuit, ea vigilantia animarum saluti prospexit, ea demum lanctimonia opus sibi diuinitus demandatum expleuit, ut merito.omnibus Ecclesiarum pastoribus absolutissimum optimi Praesulis exemplar esse pollit. Et primum quidem, quamuis prouecllo' ris esset aetatis, ac diuersis morbis obnoxius, non

latum quicquam rigoris, quo anteacta vita adsensus omnes in potestatemredigendos utebatur, non remisit, sed plurimum auxit. Non enim iam laeno dormiens iacubatat , sed, quod plane incredibile videatur, super vitium sarmentis, arborumque stratis ramis quiescebat, supposito capiti , puluini loco, sarmentorum fasce et quamuis ad effugiendam tam durae in se ipsum aulleritatis

famam,pictis vestibus cubile velaret. Ferrea praeterea cathena perpetuo praecingebatur, quae ad hoc usque tempus, populo cumiveneration ostentatur, dc ob asperitatem,& immane pondus,

magnum