장음표시 사용
11쪽
verso, vi Ecclesiastica pertineant, procurandam Divinae a
cista lica ordininionis executioirem Pluram ideo PrincipMm pro Eccles commod refcruntur statuta , qua laudantis a Pont ιι us pietate, zelo eruestio . commendatus mi , T aliis Episcopis. l. seq.
Zinian , Maurilius, carolus II AAgust vindicantur adverius Hir frum i Si se l. Vi i de Eectisiaden mer ii, quandoque aberret incendum nomen, is ad dicendum .g. . et ei alis exponi nil nec spias. IS QUAEST. V. De Legum interpretatione i 3 RRT. I. UaI petenda sit Vsim divinarum interpretatio ibia. CONCL.M. Nomini tui, quo isbi videtur, iam exequ i sed quisque mandatis divinis , rem a Deo fuerunt in uncta senetur ius er . ibid. Cosci. II. Divina Legis explanatio aliunde etenda non it quam ex sacris Codicibus, LunMnimi an Iorum Patrum Traditione , nihilque proprio aut humano arbitri est smintim. 18 de eq. ua ita possit in dubiis error declinari. 38, seq.I .. Eorum non alias refolso, quam Lia: Haec dicit Dominus haec docet i cclesia imater. 'o TaJorum mistitim hac in parte scium Tib orum Panioribus illium d lectus ibid. n moveat ad Unicndum cupidiim aut avaritia. I92 possint Legi DHικα a hiber excepιισκes, hi agitur de consuetudine danda pecuniae pro Tullιs 'ro honorari Palpiorum , pro Ordinum litteris tr i sti titionibμs, pro ing su monachorum, pro Statuto inmAcci pasticolum immu iratibus. 91 seq. uar. I. annon pec clio exima. ur, qui pia intentioni aut piis affectibus in re fuscipienta obfer inrt 'sIllustre hae de re Antiquitatis tr limonium ibid. uaeri 2 num viri te ostii, rara flus aliquod externum οηtra Legem pugnare intenι onis re Ia ire tione seu restrictιone mentali, eccatum declinare posint, ta is eccati in liἱla divinitas Afri i ficta. ' ART. II. An eruditorum homi sententia, in rebus quae ad alutem pertinent, . crere liceat. an peccati periculum illis consiliis a clinetur 'ox
CONCL. I. Eruditorum viroram sententi in rebus , qua ad salutem p r-rinent , non est adhaerendam. zo3 3 seq. Iulia i Imperatoris casi s quac Uri' ao Pseudoprophetis quam olicite cavendum. Os P ihil novi , es teris mitis j oponendum. LocPlui imorum in eandιm sententiam oti nati non ἱι est ad Distim
Religi Christiana Diziηa, ct quare. 2ot Co Nc L. II consultis viris, licet eruitis , non declinatur peccatum . si
12쪽
Gar cum secum invicem non conveniunt consuluntur, quod m
uarentibus veritatem non es Deus ibid. Praeferenda sententia, qua ad Divia Lues propias aecedit , rationi humana magis adυι Mur. 2I3
Ab opere sibi ιmterandum in dubiis ibid.ART. III. Cujus peccati sit reus, qui ριrtinaci anima in divinis Ivibus exponendis errat' ai CONc L. Inditiinis retulis expaηendis qui eum pertinacia errat, aeque ασλ ρι lativis sis dogmatibus explanandis in haereseos crimen incidit. 1i seq. tae immis ea de re rari: s. xi ILenim humi perurro interpretati gravi imum infert Ecetisa
Aser quid muneris incumba viris eruditis , cum Neologi de dogmatibus, a d mares pertinet i, di a tantur quandoque tam acri animorum contentione, ut non lιυ sdetibus moveatur candalum his Parcendum est nominibus quiorum Catholicorum errantium ibi Le Iodus iu disputanis pronilur ibid.ART. IV. .rde potendas Legi humana, aut coissiastica ut similis expositis sau/r. i. quis sit inter Letes ordo χχχ duar. a. Am celas Canones Imperiorum Legibus sint praβrendiribid.Qυ Esr. VI. De dispe atione: abrogatione Legis. 123 ART. I. V rum Legum concedi possit immunitas, a quot ibid.
CONCL. l. . Eternae Legis O naturalis Multorei se immunitas, heme7Moad primaria trincipia ibid. CoNc L. II. Legum Divinarum, qua Legis naturalis non fura, obtigalis
tosii potest ibid. CONc L. III. Sechsantica Legis immunitas ab Eccissi potest accipi ri Veneratio in Sedem Rom. adhibe,da ibid. ponuntur plμra de res entia dibit , de moto . de fare ei Abraham, sera Obi tetrictim, 'Iptiarum, de Osca matrimonio. xi ac seq. r. i. quo jure hac, quam habe Eecissa dispensandi faculias
13쪽
Ear uti an privatorum sit, cum quasdam sibi leges visa a cuiatio-νis causa, praeferi ferint, ab Lis abstinere , C quando 138
Haereticorum adversus immunitates a Praesulibus concedi solitas , -- lumniis respondetur ibid.ARτ. II. si Leeis abrogatior quando: unde contingat e 139 Ῥtuor signantur abrogandae legis notae ibid. AEsr. VII. De c. uetudinibus. ηιART. l. misi consuetu quod iam si ipsius tondus' utrum legis vim
obιιneat, argument cerri ad dem probandam 3 ibid. CONCL. I. Vim Legis obune Consu tudo ibid. CONc L. II. Ad probanda cci si a mala ο .rre t An laudabiles Conluctu lines. χ 3ART. II cus re qua ratione indue uda is , vel improbandae tolerandae me eradicandae Consultu ines In removendi Consuetudinibus licet rauis aut inutilibus ad pietatem,
OUAEST. I. Αατ. I. quid , ct quotuplex sit peccatum p. 3Peccatum definitur sui ct rerum creatarum amor inordinatusci qui
quid a explicandam peccati sentiam a sanctu Patribus profertur ad hanc ideam accidit ibid. Veniri peccatum non modo praeter sed, contra Legem est. TART. I. An ratio formalis peceat si reale quia is positioins ibid.ART. est. Quotvlex sit peccatum Quas Tio II De Angelorum peccato is AR, uniciis. In qu fuerit Angelorumpeccatum . quae ejin Derit ori ' ibid. CONCL. Superbiam falsi primum a monum peccatum reserunt sacri Co dices ibid. QUAEST. III. De peccat originali is ART. I. Errores ibid.ART. II An ad bdempertineat in omnibm homili bus exsere peccat moriginale
14쪽
u/r. . utrum Vc um Divinum naturam per se subsistentem potirer ras umere ibid. Quaer. i. an Verbum Divinum singularem hominis naturam, an vero universalem sumpserita ibid
inaer. 3 an alteri natur conjungi potuerit Verbum: zinum, quam humanae ibid. Quar. . a. minum tritu ad hanc conjunctio rem Sem fuerit incitatus Qv T. VI cui circa humanitatem Christi ante unionem erraverint 3 6 ART. I. Restiuntur qui Christum inspeciem tantum hominemfecerunt se Com C L. Veram carnem Verbum induit ibid.A,T II Con tantur haeretici , qui veram quidem in Christo carnem admiserunt sed non nostra consultantialem. Coruch. 1 Christi corpiu nec coeleste, nec ex .re, aut ex alio elemento compaJumfiit ibid. Coraci . l. Corpus quod Verbum Dioinum induit, nec aeternam fuit, nec antequam a Verbo assumeretur, extabat. 1ART. II De haereticu qui Christi corpiu nosra consubstantiale concedunt, sed eae semine Ioseph concretum asserunt. CONc L. Non ex I seph semine procre.uus est Christus, sed ex sola B. Vt gine conceditus batus ibid. uari qua ratione B Virgo conceperat c, pepererit 3 quo jure Christurdicata Iseph filius, ct an fuerit omis exsemine Dat id 3 dc GA, T. IV De hareticis qui humanae Christi naturae animam denegamunt. 7 CON L. Christus animam rationalem similem sum is cum corpore
Qu r. num Siregorius me Apollin. aristis faverita sQu EST. VII. De haereticu qui circa utriusque in Christ natura conjunctio
ART. I m, elici qui dura in Christo persona admiserunt, arguuntur ibid. CONc L. Unica est in Christo persona divina. δα ira r. in quibus constituenda sit persona ratis 3 soCON L. I. Persona ratio non eo modus substantialis, velmodalis entitis. 9rCONc L. II. Praecipua personalitatis ratio in domini O jure posita est dis De communicationis idio atum nomine nominis expositione, Musis. 9 ART. II. Impugnantur haeretici qui unicam in Christos e uisenaturam
FoNc L. In Christo duae naturae, divina scilicet 2 humana post conjunctis-nem inconfuse remanserunt. io 3 Quer. i. num Christi h postas sit composita itas uariis utrum induabas natur licenatu IPChristio, an eae duabus: is esu aer. . num Christus ex tribus subitantiis constare dici possit ' ibid. ξιὰ . . quid sentiendum sit de istis propositionibus . Unus de Trinitate incarnatusci unus de Trinitate passus iis v r. ali. qiii cc sendum de aditione a Petro C pha Ddia Trib -
15쪽
Arii. I. Eorum qui unicam in Christo volantatem profis sunt , conveEun
CONc L. Duplex in Christo voluntas est admisenda, rivina scilicet rau-ART. II. I man:urin retici qui amma Christi suas negarunt pers
CoNc L. Pister disinam is in Christoscientia humana tum aequisita, tum infusa, e rue u a miri potest labes ignorantiae ibid. Christi libertas. M An Christus isone beati c. dam:tus fuerit a conceptionis momento' a' Ea de re dabitandi ratio. 3o iccl. Tutissima eorum, qualem non revelavit, ignarati O mentium. 34Qu aes T. l . An Christus dici pus filius Dei a stitu is xi et unic Refelluntur haretici qui dicunt Christum qua hominιin Gessium ei adaptisum ibid. QuAEsτ. . De natura humanae Christi defectibus. rao ART. I C. utantur haeretici qui docuerunt corporis .fectibus , utpasso nibi non fuisse obnoxium ibid. CoNcL. Communibus natura humana in imitatibus, aut passionibus statui Redemptoris non adversantibis Christus θ' ut libere subjicit: privaris autem hominum incommodis nonfuit obnoxius ibid. uar. at Christusforma corporis ex mii, aut de omni fuerit ' D JARi. II. An des tib is anima obnoxiusfuerit Christus 'CON ct In Christo necfuit peccatum, nec se potuit ibid. Ex horrenda quorumdam Theologorum is Christo disierandi ratione colligitur, quanto studi Axtiquorum vestigiis sit inhairandum ist 6 r. r. quo in Christo di inguenda sint gratiarem genera ' ibid. uaeri 2 au accidentalis Chri i gratia fuerit finiti an infinita 3 is ues ua ratiovi generatim solvenda sint nonnulla Theologorum quaestiones ei a Christi gratiam accidentalem. Quas r. XI. De Christi mediatione sacerdoti insati . Ilioue is ART. I. Qua ratione Christus mediator sis , O num solus issCONCL. Christus ne qua hamo, nec qua Deus es sim, nec ab temo me-άiator est, sed qua Deus. ham, ut ibid.ARr. II. De f. tisfictio : Chrsi. . Cosci. I. A Christo praestita sati a ii non mori hominum iniquitatis meritam a quavit, sed Gangesiperavi ibid. Quae quid de conditionibus ad Christibat ctionem fecundum I ego justiti accurata . Duo requisitis sentienaum' a.d iEi ut tot humano sensu excogitatis silendum ' 19 suo dicendi genus Theologos deceat. 162 CONCL. I. 'μrus homo praestanti sim i licet adornam cyream
16쪽
CONCL ult. GiqMatenus D moni satisfecit Christus . tu ART. I. Num Chrissus Sacerdos fuerit, ct quomovi r is c Nec Christin vera sacerdotio fuit consecratus IsrQυ EsT. XII. De iis qua Chri ii mortem subsecuta sunt ica ART. I. Num Christimanimam ct corpis per triduum mortu dimserii ib.
Anet. II. Utrum Christus ad infero descendrei , ad quid' ct an poenis ibi sustinuerita ιγ o In se in non aniles fabula. 173ARτ ult De ResurreIlion Regna Christi. i sCON cx. I. Post mortem tertia die resurrexit Chri m. ibid. Christi surrectionis verit ex Discipulorum pertinaci tum primum ομstinatione ignoratione ct constanti postmodum illim propugnatione δε-
Cosci. II. Christi Regnum perennet aternum futurum ' ne sebmundi ne a desiturum. 77 Appendix qu iuncularum de S.Ioseph. in Virgine ct Christo D i s Cur non ita late pateat ejusmadi appendix ibid. Prima par A S. Iosepho ibid. Quar. i. quisnam fuerit S. Iosephηι curi quomodo S. Virginem a xerit ibid. Quam a quomodo Luca, S.Iosephus dicatur filius Heli. Math. i.
Secunda pars de B Virgine i gis eri t. Qui fuerint B. Virginis parentes' ibid. Quar. 2. num B. Virgo in virginitate permanseri in perpetMum 3 8 suuaenam erit ea de re mens S. Basilii ias
Tertia pars de Christo Domino. ibid. uar. i. cur Chripus p amiserit S.Ioannem tanquam sui pracursorem. ibid. r. a. ur in praesepi tam pauper, tamque hnmitis natus sit ibid. uar. 3 cur Lucri , διcto ab Adam initio Christi Genealogiam feripserit ibid.mar. q. qua atione etiam tradat Math seram genuise etiam, eum immediat Ochoziam genuerita irruuar. 3. quis ille sit Cainan, qui in Genealogia Christi ue 3 ab Ariapha ad genitus dicitur varia ad illam quasionem Theologorum responsiones, ibid. suam, quanam utri endi ratione fuerit usus Christus issu'ar. . cur Christus labora rit manibus ibid. uar. 8. quomodo e cur cruciani volueri Christus ibid.
v mis quid de Solis Eclypsi, qua in morte Christi contigisse fertur , fit censendum is aQuar. io quomodo, cur in Cortis ascenderi Christus' ibia.
17쪽
Ses T. XIII. De cultu Christo ct ipsius Cruci, itemque R. Virgini. sis elis lana si antilorum Reliquiis et L s debito. 'o ART. I. cui Christa debeatur ultu 3 ibid. CONc L. Christus Dem homo adoratae , seu cultu tria es colendin. ibid.ART. II. An, qui bona Angelisi Sanctis debeatur is CON cx. In cultu si Muri sunt laudabiliter Angeti ut O sancti viri κ hil,sit inde dece it e sultu qui christo 'desetur ibid. vi dest ut culti Sanflorum ad eligionem pertineat. 7'IVuam selicste praviderit semper Ecclesia, ne pro Sanctu 3pocrita
Non Sanctu, sed Sanctorum nomine De soli empla, acri claeo eruntur. 9 gQuantam abhorreant ab idololatria Catholici a QCoNc L. F. Bonum, licitum est Angelo Sanctas invocare , seu rorare illorum apud Deum patrocinium, ut nobis Dei beneficia ξιr Christum obtineant ant vatorum circa Sanctorum invocationem dissidium ibid. Librorum Machab verita adυersus Novatores asseritur. χοῦς sua in absurda , ubi de Sancitorum inuocatione Novatores NAlit
Errores in hunc ArticAiam ibid.CON ex. I. cruci Dominica illiusque signo deferendi est sacer honos. ibid.
Crucis signum pro munimento adversus omne gentu horium commenda- νυ ab Antiquis, ct ab ipsis hsurpabatur continua , ct in aut iorib, A Ueriis adhibebatur. 8Summa Antiquorum veneratio in verae Crucis particu M. aio Vel ipsi Ieonomachi pro Crucis cultu constant steterunt. CONc L. II. Honor Cruci exhibendus non latria est,sia insulatationi tir, incensis , sculis c. consistit. 1 vnd venerittionis delata natura ducenda sit risDupleae cultas relatis gradus ars sitam a orationem a Cruce removerint Synodi septim Patres ibid.ART. IV. An ct quis cultus Reliquiis Sanctorum d Matur' a1 Errores in hunc Articulum ibid. CONCL. I. Sanctorum Reliquiis suus deferendus est anas nec idololatria aut in ania incusandus est , sed habendis ut eligionis panctitat consentaneus ibid.
serianam Eusebii ditionem annotatio. ars Cultus Reliquiis an iorum Aiati commoda a Catholicis percepta,
18쪽
CONcL. Peccati righialis dogma pertinet ad fidem eatholicam ibid. Varia circa originale peccatum tam in Oriente , ikm in Africa ct Romae habita Concilia. 27 Cur varia hιe non referantur S. Augumni sicuti posteriorum Patrum testimonia ibid. Diluuntur objectiones eae Scripturis a pag. 1 ad 36Tribus prioribiu seculi aperte traditum est a sanctis Patribm originals
uid de originali peccato senserint S. Sollim Gregorim NU.
alii totim Orientis Episcopi. 43 uuae fuerit ea de re mens . Optati. sAlienus o ninofuit S. Ambrosius a negando originali peccato. ετ υaiores in laudandis sancitis Patribus plerumque magnidici, a d mala, qua pressi sunt , impugnanda irreligiose audaces so errore qui fuit Pelagianorum vindicatur . Chr Umus. st Pelagianis B Theodoretus nusquam faxit. sCur praeter datam frim plurima hic relata sint . Augustini testimonia. 80 ART. III. Quid sit originale peccatum es in quo sita sit ejus natura: ibid.
CONCL. I. Peccatum parvulis ommbus inex istens ab origine, non est extriniseca denominatio, aut ipsa adlisalis Adam praeoaricatio. ICONCL. II. In originali peccato nihil occurrere videtur quod materialis,
CONCL. III. Peccatum originale formalitersumptum non est aelualis concupiscentia. 7
CONc L. IV. Originalis peccati ratio formalis posita est in prisatione justi tiae originalis is ART. IV. Quomodo in posteros Adam traducatur peccatum originati. Is ibus eae capitibus ardua videatur haec quaestio ' ibid.
n ad animorum propagationem confugiendum, an admittendum sit aliquod decretum aut pa tum inter Deum ct homines, ut exponatu originalis peccati propagatio' si 41 Exponitur illa peccati traductis. 834 seq.
surriri utrum peccatum originale in omnibus sit aequale 8 Vuaer uis utrum peccatum originale num sit 3 8s Ratio dubitandi ibid.ART. ali. Utrum actualia parentum peccata in posteros transfundantur ibid. N L. Actualia parentum peccata in lios non traducuntur ibid.
uae fuerit ea de re . August. sententia soQUAEST. IV Quinam sint originali peccato obnoxii si AR T. I. CONc L. Fidelium sit peccato originalisunt obnoxii ibid.ART. II. An Originis macula P. Virgo subjacueri, sueCoNCL. I. R. Virgo in originali peccato nonfuit concepta ibid. CONCL. II. Quaestio hae adprim non pertinet. 97 ui ea de re senserit Concilium Basileesse et
19쪽
S. cra ruultatis Theobgica Parisiensis pira Imma lata Conrepti.M.umina ii dicath adυersus Malonatum ibid. CONci. III Originalis peccati debitum B. Vir i contraxit. uer an B. Virgo omni peccato afluat eximenda sit iii in fis T. V. De peccatiori imilis effecti ibus, peu poenis. ii AR T. I. Qui quo sint, OGmodi esse luso ibid. ARV Il. De Ignorantia. I s. CONCL. Datur ignorantia quae poena est , seu ess ctus pereat originis ibid. meri ημm omnis ignorantia reos Ad po Zeros eje ista ii An culpabilis, existentia Dei ct naturalis legis ignorati omnis fiaan a percandum formaliter rerutratur alitia malitiae iis se a. Quae quid sit c quibus rationibus perpetretur peccatum alienum. 23ART. III. De Concupiscentia. 12 Uuid o natii lex ibid.
CONCL. l. Iati redinata illa cen piscentia precati eriginalis prena est, ex in proficiscitum aisCON ex. II. Concupiscentia peccatum non es, licet quid mali sit, ct recatorum parens. Did.
ART. IV. Uuaenam sint corporis calamitate in peccati originalis poenam insi . . 2'Corac L. Irorbi labores ct cetera calamitates ima ct ipsa mars pereati
Origiualis orna sunt ibid. Rar. v. An ruibus poenis subjiciantur infante qui cum originali pec
CON c L. I. .imul absique baptim decedentes, tum Deiruns tkm ita aserna risAbκntur,seu Dei visione gravissimumque inde patientur ma- rorem qui eum naturali beatitudin a quibuszam excultata flare ne uit.
Couc L. II. Probabilius est poenissentus non Ius acer ante quicum peccato originali mariAntur. 33 S. Augustini mens circa istam quaestionem. 3ώQvb .s T. VI. De peccato afluali. ART. I. De mli ionis peccato. ibid. v r. num Pu peccatum aliquem Desudat actum' ibid.ART. II. De peccatis mortali veniali ii
CoNcL. Ex peccatis alia punt ex se sis mortalia, a venialia etiam is pradestinatis ibin uar. r. in diui ustam discrepent se invirem veniale mortale per
far 2. an peccatum veniale post in mortale descere, O num multa peccata venialia possint ad martalis excrescere molem s uer et, an λιccatum veniale ad mortale illona ct viam stemat. Quas T. VII. De peccato ex rura malitia, quod irremissibile vocatur. 1 ῖART. I. An detur peccatum euus retria obtineri nati possitis ibi L
20쪽
CONc L. Habituale peccatum definitur inordinata hominis voluntas. rei creata continuo fctu ἀώ rescens , aut permanens voluntatis inordinaris, aut habitus viri suc
ct aeteriori vitioso. An uni c. υρ ccatum recte Ailitur in 'iritale ct carnale, es utram actus aeterior re interio reccati duo constituant peccati ibid. Q s r. X. An peccata sint qualis maliti lues Αντα CONCL. Incrualis malitiasunt peccata. ib d. Aκτ. II. Unde petatur peccatarum πη ualitati Z is' Cose L. . ni ea Dproficiscitur pec torum inarualitas ct gravitai. Qii es r. XI De cacis peccati. 44 Utrum non errante in ιLectu surrare Usit soluutas ibid.ART. l. Ut m Deus sit author peccati Errores. CONCL. Nulla ratione in Deum referri debet fleccatum ibid. scier. i. cur Deus peccata permittat, ct creazerit homines quos praesciola
ART. II. An Damon peccati s causa CONCL. Deman p/crata omnia tribui possunt, quamvis tamen verus nousit peccat authar, sed Maser ibid. Qu EST. II. De peccatorum poenis. Frena illasunt multiplici generis ibid. Quas T. ult. De insirilium peribus, ART. unic Uisum omnia insilium opera peccata sint ibid. Coruci. I. I, infidelibus nulla occumini ver virtutes. I Couc II. Non omnia infidelium opera sunt peccata. CONc L. III. Carer infidelium Fera n non ex inaginis disina reliquiis pr-.anant aut non siin Dei onasin uiaria peccati sunt accensenda , quam:i hanestaris lauaabilis speciem praseferant. 184
TRACTATUM DE INCARNATIONE. PR AEAE A TIO. I
QUAEST. I. An Incamatis sit possibilis. ART. unic CoNc L. Non implicat Deum feri hominem ibid. Incarnationem I uisine ulla mutatione illustrant variae eamparationιs sis onsi iceat Theologum ubi resp.πῶndum Philosophorum aragumentis a esur Incamationem ' in, AEs T. II. An perasta sit Acamatis ART. I. Isterii, rita adversusIudaeos ad ruituμ. ibiae