장음표시 사용
51쪽
PRAEFATio XLax Hic pauca subiiciemus de libri titulo, quiae LSchweighamsenus notauit ad Distolarum initium. Τitulum libri secimus L. A maei Senecae ad Lucilium Epistolae Morales, adiecto, quod vuIgo aberat, stremo vocabulo. Ita enim non . solum A. Gellius. Noct. Att. XII, 2, citat hasce Epistolas, qui qui lem quod ex libro oicesimo secundo Epistolarum Mora lium, quas ad Grilium Annaeus Seneca composuit Plura quaedam verba profert, Oae in milia ex eis Epistolis leguntur, quae ad nos per enerunt, ea de min Praefatione diximus, ubi de vetustissimo codice Argentoratensi disputavimus: verum eiusdem tituli Clarissima etiamnunc vestigia quaedam in eodem,
quem modo commemoravi, codice msto SuperSunt,
in quo post eam Epistolam quae Vulgo XCV nume a tur, leguntur: L. Annaei Senecae aci Lucilium liber XV Epistolarum moralium explicit: rursusque Post EPist. cIx, L. Annaei Mnecae ad Lucilium Epistol. - iam moralium liber XVIII plicit. Ex eodem titulo
hisce Epistolis olim inscripto, manavit id quod in
vetustissima ed. Rom. post spurias illas epistolas quae Paolo Apostolo et Senecae tribuuntur, his verbis legitur. In illo sequenti Codice contiiumtur Fistes
moralium Terum quas con Osuit uir eloquentissimus Lucius Anneus Λmeca, etc., quae verba eodem tenore in ed. Tarv. repetuntur. Eodemque puto Pertinet,
quod in eadem ed. Tarv. et in duabus vetustissimis Venetis in fine Epistolarum haec subscripta sunt, Libcr istolarum moralissimi Senecae sinit feliciter: istud
enim vocabulum moralissimi usi pae ex mortalin de- sexum videtur.
exprimenda usurpalatii ideo. Multa lamen mutavi in Cicerone cenYigendo. Fateor ei uident esse milii iii votis, ut ea ortulograpiriae ratio, quam rara eou Foreisini exhibet, ab talioribus eonstanter sequeretur. Core.
53쪽
55쪽
Admones Luellium Noster, ut pergat in bono temporis usu, quemadmodum is yerscrimerat Senecae, se nunc quidem facere Maudatque. Esse autem, adiicit, rem haud parvi momenti ad Mitam bene beateque agendam, tempore suo bene uti: multis elabi lemyus male collocatum , usu quime eius in aliud te usreiecto. Qua ditatione nihil esse petas, quum tamen nihil magis in nostra potestate positum sit, quam te us, a cuius recto usuquemois temere se abstrahi Pati queritur. Hoc certe Midendum, ne omnis yereant. - Haud immerito haec epistola agmen inseqtientium ducit, quiandoquidem de graMissimae rei usu non subtiliter ex onit: sed quasi praeludit, ut in epistolis feri solet. Tempus avitem in bonis a natum rationi humanae concessis Primarium ferme locum obtinere rideri potest, ut quod a lissimam facultatibus mentis cuiam ansamque praebet se explicania atque erudiendi. Quapropter et hoc nomine sensuqtie inter prima naturae a Stoicis recte referet te us poterat. Caeterum aiserimen ab iis fucium inter τλ ρον ἐρ' ημῖν. - δὲ Ουλ ἐν' ἡ ais quivis inι ei Diotrii Enchiridio recordetur. Et Horatius III Carm. 29, egregie usus est. V. Conaol. ad Marc. X, 3 not.
56쪽
Ita sae, mi Lucilii Vindica te tibi, et tempus, quod
adhuc aut auferebatur, aut Subripiebatur, aut excidebat, collige ct serva. Persuade tibi hoc, sic esse ut scribo: quaedam tempora eripiuntur nobis, quaedam subducuntur, quaedam e filuunt. Turpissima tamen est iactura, quae per negligentiam sit: et, si volueris nitendere, maxima pars vitae elabitur male agentibus,
tationem istam, quam ignorant vulgo editi. constanter Epistolis ommhus iii scriptam exhibe ut nostri II s. a. et B. Schw. Ita fae in editione Neapolitaua :Ita sae ergo m. L. iii nullis aliis codd. comparuit. Ponere solet Seneea hane voeulam, Si quando admonitionem ad .iicere velit ex antecedentibus aptam: quod hie utillum to in habet. Id e I. , intrusa esse videtur. De ergo habet M. Rom. et Tarv. Partientam importune intrusam ignorant reliquae editt. cum NM. oviui biis , qui sed notitium nostram Pe vera erunt. Se . Gein Lum In constanter seripsimus, quem ita reeto nominant Us s. a. et h. cuius uomen partim Ltieillum, partim Luciliatim efferuntree uti otes Mss., et editiones vetustiores . umbris cognomeu, quod tu ed. Matth. adiicitur , in nullo Imbrorum nostrorum reperitur. Sinw.- Lucilio, immissi occupato, multum temporis perire debuit tum poemuneris, quo fatigebatur. Procurationis Siciliae, osticia, tum Per -- lutationes apsi praestari solitas, et per eius negligentiam. Ruhk. -α
terum de hoc Lucilio vid. stipra Rulihopsti praefatio. Persu e tibi hoo. Ne nostri eo .
a. et b. et Paris. a. b. d. eum tribus optimis Hss. G tuteri et codd. Amis loniano Erjurdensi, quo usus est clar. Nauhiae: sic item editiones ante Lipsium omnes, excePla vetustissima ecl. A. quae cum nostro MA. e. liabet Persia e sie esse tit tibi
scribo. Pronomen hoe ex editi, libri, primus eiecit Lmsiva. quum desidetari arua in duobus aliis Gruteri e diei hus eomperisset. At idem proti meta Cum alibi saepius, ubi abesse posse videbatur, inserere Seneca consuevit, tum Episti vi, et initio
Epist. xv I. Cons. Geonov. ad Epist. X, not. 2, et quae a nobis nd Episti rari. 5 . notaburatur. Δ in M. Quaedam lem ora. V multa alia passim, hie particulam enam ho e loco ineo cat eodex noster c. et . quae eum alia sere facere solet, M. A. Stain.
Negligentiam Neglegentiam Μαα. et AmρI. Sic item alibi consta uter
noster a. neglegere, neglegens: similiter ille idem paulo post intellegat. Qua de seriptura eonsuli potest Dausquii orthogr. P. zos et
P. 16T. S. Fit uno conse usu dedere nostri codd. a. b. e. cum tribus Paris. et
tribus optimis Nastis Gruteri: sic item editt. omnes aule Lipsium, tui venit recepit ex duobus aliis
57쪽
magna nihil agentibus, tota vi tu aliud agentibus.
Quem mihi dabis , qui aliquod pretium tempori po- anat 2 qui diem aestimet 2 qui intelligat se quotidie
mori In hoc enim sallimur, quod mortem prospicimus: magna pars eius iam praeteriit; quidquid aeta
lis retro est, mors tenet. Fac ergo, mi Lucili, quod sacere te scribis , omnes horas complectere t sic siet, ut minus ex crastino pendeas ,. si hodierno manum inieceris. Dum dissertur vita, transcurrit. Omnia, mi a Inicili , aliena sunt; tempus tantum nostrum est. lnhuius rei unius fugacis ac
regentibus, magna nistu menti a. bie editt. Rom. Tarv. Vera. eum no- tria MDa. a. et b. et Par. a. h. d. et A l. a iisque Gruteri: quam κH-pturum, ut haud dubie veram, iam lim exqtaalvor Gallieorum codiei meoii sensu Commendaverat Opsopoeus, quum Perinutata verborum sede primum magnu Paris, dein maxima nihil as. Posuisset Erasmiis , ut acri-hiive in nostro recentissimo cod. e. et in ed. A. - ta inta aliud agem bus. Vocab. Vita , quod inde ab M. ven. r. omittebatur vulgo , recte adiectum dedere nostri a. et b. eum Amri. et Par. a. b. d. aliisque melioeibus libris. Iu nostro e. -X Duaintae lineas adscripta est. Pro atiuulemere aliquid est ici ed. A. SAE M. Aestimetὶ Ealimet Ms. e. sic et alit nonnunquam; unde aubinde permutata inter se verba aestimare , et existimare, quemadmodum hoe ipsalom existimet habet ed. A. S. Pars eius. Iu Amri n. vero ne ibilur eius Prara. Schw. Quidquid. Sic noster c. quam acri hendi rationem . inde a Lipato vulgatum , cons auter tenui; licet quie quid seribant a. et b. Cum h. l. iram
Plerumque alibi. Sie paulo iusta ,
f. 3, quicquam aeri hunt iidem Msa
a. et b. ubi nos cum e. tenuimusquM-
quam . et ipsum ab eodem inde Lipsio vulgatum. Stain.
Ex crastino pendear. Vuus noster cod. a. habet de crast. Peria. S.
Sio siet. . . inieceris. Lipsius laudat Senecam de Breviti vit. IX. I. Ne enfugiat tempus. uti occasio apud Ph-d tum Fu . V, 8 , vi iluid retiae . Rufi .
mitis laudat Stobaei Florileg. Sertia. XVI Selio.. p. 336. Epicurum.
Parilia attulit Gataeher ad Autouin P. 19. Observatio haee svit antiquissima, quam Heraclitus sie extulit: δις ἐς αὐτου ποταμον Ουκ ιμπινυμ vap. Pluton. Craiyl. Tom. III, p. 267, 268 Bip. Ruhk. Mi Geia.. Λ si mi nostro b. et Ampl. et Par. a. b. d. ullisque apud Gruti et Dys. Ae lubens delevissem hoc loco voculam. Paucis ante lineis recte adpositam; visi eamdem cui Ieditiouihua omnibus lite te petiisse
noster vetustissimus cod. s. cui aus-
fragatur uoster c. et Coloniensis Gru- heri. Schw. Rei unius fugatas. Sic perspicue tres nostri Nis. Cum aliis; nυu, ni-
58쪽
L. A XXAEI SENECAE tura nos misit, ex qua nos expellit quicumque vult: et tanta stultitia mortalium est, ut, quae minima et
vilissima sunt, certe reparabilia, imputari sibi, quum impetravere, patiantur; nemo se iudicet quidquam debere, qui tempus accepit; quum interim hoc unum est, quod ne gratus quidem potest reddere. Interro-mιs fugacis, quod est in edd. Ven. et
Era m. et quod in uno uorum codicum repererat Gruterus. Vulgatum unius, quod iam in ed. Rom. et Tarv. legebatur , restituit Muretus ex Pineiani eodici hus. In una ed. A. transpositis verbis scri hitur unius rei fa-Ex φια e ellit quicumque Vult. Si e noster Arg. a. et Amri. et Par. d. nee aliter Primum seriptum suetat in nostro b. in quo quidem deinde exquictimque factum quemcumque. Pro nomen NOR , quod ante exmilis iude a Mureto insertum legebatur. ignorant veteres libri nostri omnes;
recte, quum modo praecesserit nos misit. In ed. nom. at nitis aut e Mur. fuerat ex qua evellitur' quicunqne Mulι. In ed. A et nostro M s. e. 2 ex qua nemo ex Ilitur nisi quicunque Dult. Iu Par. a. et in Par. b. . sec. Πν auuex quo non exPellitur quicumque Mtile. In ed. Erasin. 2, ex qua emem quem cunque vult , quemadmodum in nostro II s. b. a see. manu. Ruli L. induxit nos ante expellit cum Gron. et cod. Amplon. , quae lectio. quamquam minoris moine uti auctoritatibus steta, bimen planior sane et sensui magis consentanea videtur. Schw. Et lianta altitillis. Si e recte editt.
et t. cum nostris NM. a. et b. et
omnibus opsopoei tribusque Griiteri.
5'ed tanta siti Il. habet noster M s. U. . et ed. A. quod amplexus est Mure lux . et ah aliis utilgo receptum. S. - Et lauta stultitia. . . reddere. Sibi
non constant ii omines, quod quum
minima eaque vilissima, quae Petentibus concessa sint, beneficii loco habeant, Demo sere tempus tanquam benelleium maximum, cui ux usuram
debeat reputandum existimet. CL de Brevit. Vii. e. 3. Rutik. Quum impetrarere. De seriptura quum, Pro eo quod in libris nostris constanter cum est, in Praefat. dixi. Obtinuisse tamen in vetustioribus olim eodie ibus fieripturam quum,
inde si verisimile . quod in Epist.
x x, Pro cum vel quum perperam quam scriptum in vetustis libris reperitur. Iu immit Meve, quod rectea Murcto rece Dium est. cum aliis Praestantioribus lihiis eonsentiunt nostri 'Iss. a. et b. quorum in posteriore quidem imPetra retine scribitur. Perperam perire ed. Rom. et
Tarv. tum Periere ed. ven. et Erasm. cum no uo M s. c. et Par. a. et ed. A. Sestina
Irimo se iudicet. Sie verba ista, ad praecedentia relata, primum ex
hibentur in ed. Erasna. Σ, eodem vero modo etiam tu bis x. , tum alii , tum nostris a. et b. Sed, praemissa
maiore distinctione. Nemo iudieatae Aeribitur in Us. c. et in ed. A. et Nemo se iudieat ed. Rom. Tarv. Ven. et Ernsm. , quod ipsum inplerisque etiam e suis MM. ita seribi
Ita gratus quidem. Nec pro nohabet unus noster M s. c. cum edit in
libris ante Murelum. Cuiusmodi
59쪽
t abis sol lasse, quid ego iaciam, qui tibi ista praecillio 7 Fatebor ingenue: quod apud luxuriosum, sed 4
liligentem , evenit, ratio mihi constat impensae. Non
possum dicero, nihil perdere: sed quid perdam, et
quare , et quemadmodum, dicam : causas paupertatis meae reddam. Sed evenit mihi, quod plerisque non suo vilio ad inopiam redactis: Omnes ignoscunt, nemo succurrit. Quid ergo est Non puto Pauperem, cui,
qua nihilum Cuinque superest, sat est. Tu tamen malo serves tua: et bono tempore incipies. Nam, ut visum
scriptiun Dequenter alibi ex iunioribus bis s. in omnes editiones invaserat. vhi Probatiores libri omnes ne non neo vindem . da bant. S. ιHor Fateor M s. e. et A I. dant. Siah V. xia WAsiam. Luxurioso se patrifamilias comparat . propterea quod vita aulica, quam degebat Seneca, multum te minaris auferebat: proinde tabulas accepit et ex peusi diligenter dis peti sare, et temporis iacturniueiusque causas accurate computare et leuere poterati Ruhk. - Η auelitipeusi temporis rationem quum habuisse dicit Seneca, multi receu tiores corim elidaverunt, in primis Verulautius Baeo et Flauklinius; liuo nostrae ae lulis scriptor quidam, D. M. A. Iullieri, hanc in artem vellit et in eximiis operibus Essai stir ι- tu tems ; Agenda g/neral; BιOm et re; multa bonaqtie eou-,ilia dedit tum de tempori uxu,
tum de eius mensura et accurata ratione.
Nihil perdere. Vulgo me nihil Perindere, quod et in tribus Mas. reperit Grutetus. Sed Pronomen personale, quod et alibi passim simili in eo n-
structione omittere Seneca tonsuevit. enm editione A. ignora ut nostri Mss. a. b. e. eum Parisiensibus et omnibus opsopoei itemque duobus Gruteri. Sedι Sed mi enit mihi. Perperam vulgo Sis mente mihi r tibi merito mireris . nou pridem receptam esse Mulce F .ram scripturam . ex quatuor M M. Opso Poei, et quinque Gruteri eo m- mei datam ς quibus Recedit ed. A. et nostri Mss. omnes et AmyI. Schw. Nori suo vilis omnium codd. et edd. lectio. Sed si vocula non abes et, equidem nillil desiderarem. Riata.
- imo melius congrueret cum Re queutibus verbis: Omnes ignos ut: namque iis inlitum ignoscetidum est qui suo νι iio l. iboraul. Eorum aut ou qui non suo vitio sunt iniseri, mi e rescimur. nou eis ignoscimur. Et bono tempore inei es. Sic pereo initi e diss. nostri a. et b. cum quatuor eodicibus opsopoei. quorum iu uumero ost optimus ille Puteanus, ab Emmerico nostro denuo eXeussus,
quem nota Par. b. iii signimus; quil, us item Par. d. necedit. In Par. s. quidem evanida hoc loeo est seriptura: in Ampioniano vero omissa est tota pars postrema huius epistolae, iude a vethia Τιι tamen Seu tentia est: α et, si iam nune hoe saeere in-
60쪽
. ANNAEI SENECARcst inuioribtis nostris, sera parsimonia in nimio est. Non enim tantum minimum in imo, sed pessiimi in
si iam ni ne incipies tua fierinvare , bono adliue tempore in ei plex; non ita sero ut ego, qui aetate mulio te maior, iam nimia multum perdidi. . Ex iunioribus libris, qualis
est noster c. et quinque codices Giu teri, ducta erat vulgata scriptura, et bono tem re tiri inci as. Servaverat
tamen veterem fieri Pturam unus etiam
ex Grtiteri codicibus, ut profitetur ipse in Appendiee Animadversio
nuru : sed eidem deinde altera seri plura superindueta est. Verbum titi iam olim quidem a Mureto erat eiectum , sed revocatum a Limio: in Has vero, tu mitiuuclivo modo, tenuerunt editores o inues. S. Ne credas vo malo adiectivum esse quod
bono opponatur. Malo ibi indiea livus est verbi malle: et post in- ei lassabia telligi debet se a1 e. Seu sus est: Mihi iam senescenti paulum superest temporis cui Paream : tu autem qui siores iuventute, nune inei pe servare tempus et ineipies Opportune. Nam inopportune Pareus est, qui parcere vult, quum iam nil, ilPrope su Perest eui pareatur. - Vel tirones ista admonitione vix egerent. At solet interdum Parisiensis Inter pres ad ista minima deseendere. Huiuscemodi nonnulla memini bis terve iam Praetermisisse. An.
I faioribtis nostris i. romanis: recte Benileio ii olante ud H ,rat. A. P. 2 o. R. . Sem ... est. lam Erasti iis laudavit
Non enim minimiam. Laudat post alios Mutetus Atili Plianis comici versus, in qui biis ivita δὲ ostra vino ait simillatur : quod ubi paulum supersit, acescat, apud Bruti L. Guoui.
Poet. Gr. p. I 86, ii. VIII. Cf. Seuec. Epist. cviii, 26. RuM. Vale. Verbum hoe, quod in nrit litis Epistolae calce noli magis quam Salutatio in singularuiu Epistolaruia fronte vulgo eomparebat, Cou,tanter ubique in tribus nostris MSs. adiectum legitur, exeeptis duabus
aut tribus civ liis. b. quidem octo prioribus Epistolis; in quibus quum
ea su potius, quam consilio. fuerit Praetermissum. nos ut reliquis Epistolis, sic et hisce ipsis, ad 1ieiendum putavimus. Idem ver hum et huic pii. mae Epistolae et aliis omnibus coit
stanter adieetu ui erat in ed. Rom. rv. et Ven. In ed. Erasm. non nisi
in primae et in quartae Epistolae siue desideratur, reliquia omnibus