장음표시 사용
561쪽
L. ANNALI SENECAE 24 Quantum Potest, in priore ac meliore se memoria detinet; nec mutat animum adversus bene meritos, nisi multum male facta praecedunt, et manifestum. etiam conniventi discrimen est: tunc quoque in hoc duntaxat, ut talsis sit post maiorem iniuriam , qualis ante honesicium. Nam quum beneficio par est iniuria, as aliquid in animo benevolentiae remanet. Quemad- modum Deus sententiis paribus absolvitur, et semper
quidquid dubium est, humanitas inclinat in melius: sic animus Sapientis, ubi paria maleficiis merita sunt, desinet quidem debere, sed non desinet velle debere; et hoc sucit, quod qui post tabulas novas solvunt.
Nemo autem gratus esse Potest, nisi contempserit ista , propter quae vulgus insanit. Si resci re vis gratiam , et in exsilium eundum est, et effundendus Sanguis, et suscipienda egestas, et ipsa innocentia
saepe maculanda, indignisque obiicienda rumoribus. as Non parvo sibi constat homo goalus. Nihil carius aestimamus, quam beneficium. qua in diu petimus; nihil vilius, quum accepimus. Quaeris quid sit, quod oblivionem acceptorum nobis faciat Τ Cupiditas accipiendorum. Cogitamus, non quid impetratum, Sed
me Iacit, quod qui mst tabula s. Ε Ρit,eiani duobus libris haec sunt, et boni argutiqite selisus: lamen meus Buctior: me Deit . quod qui accerto
Alii assident: quid dieam, haere . A glossulis, tint interplitatione . haecomitia essep vix probabile est. Tentabam obiter: hoe Iaciet, quod qui
am to quod μν erogas erat, Dauram vel eius modum remittit ' Dei, tabulis
noris , sessiit. Sed haud satis haee sententiae applico. Lipa. - lam inde a Solove hic mos in rebus 'ublicia
ait ineltas redacti usitatus erat . ut tabulas novat sacerent. i. e. aes alienum remitterent, et novi deincepse iees sti rent. Bonus tamen vir vellati in rerum inritatione Pactum guum ficrvare solet. Ruhk. Ima innocentia fame maculanda.
Non quod aliquid indignum viro no admittere debeamus , sed quod ipsius famae iacturam parvi ducere
Non parseo tibi eonstat homo gratus. Id est: qui vere gratus est non
562쪽
quid impetrari liun sit. Abstrahunt a recto divitiae,
honores, potentia, et caetera, quae Opinione nostra cara sunt, pretio suo vilia. Nescimus aestimare res, aide quibus non cum suma, sed cum rerum natura deliberandum est. Nihil habent ista magnificum, quo mentes in se nostras trahant, praeter hoc, quod mirari illa consuevimus. Non enim, quia concupiscenda sunt, laudantur ; sed concupiscuntur, quia Iaudata sunt: et, quum singulorum error publicum secerit, singulorum errorem facit publicus. Sed quemadmodum illa credimus, sic et hoc fidei populi credamus, nihil esse grato animo honestius. Omnes hoc urbes, omnes etiam ex barbaris regionibus gentes conclamabunt ; in hoc bonis malisque conveniet. Eount qui voluptates laudent; erunt qui labores malint; erunt qui dolorem maximum malum dicant; erunt qui no malum quidem appellent. Divitias aliquis ad summum bonum admittet; alius illas dicet malo humanae vitae repertas; nihil esse eo locupletius, cui, quod donet, fortuna non invenit. Ira tanta iudiciorum asdiversitate, reserendum bene merentibus gratiam, omnes uno tibi , quod niunt, ore astirmabunt; in hoc tam discors turba consentiet, quum interim iniurias pro beneficiis reddimus. Et prima causa est, cur quis ingratus sit, si Satis gratus esse non potuit. Eo perductus est furor, ut periculosissima res sit beneficia
parvo Pretio se benesteio liheratum arbitratur: sibi ipsi uon gratiis videtur, nisi ouinem operam impcuderit, ut se gruti in prae taret. Aescimus aestimaΓe esι.
liubet pretiosii: nee est ali liuid quod ei addi possit aut deitalii. Sr satis gratus esse nori potuit. Nempe odit illum , cui se videri ingratum urbi iratur.
563쪽
in aliq rem magna conferre : nam , quia putat turpe non reddere, non vult esse , cui reddati Tibi habe, quod accepisti; non repeto , non exigo : Profuisse tutum sit. Nullum est Odium perniciosius, quam ex
beneficii violati pudore. Vale.
CONTRA MOLLITIEMI DEINDE CONTRA D LECTICORUM ARGUTIAs.
Laudat amicum , quod Mirtut amare pergat , et hortaturiat animum irmet a resus delicias et mala humana , litteris et philosophiae et proinde sui cognitioni , naturae et Deritati operam navando. Et contra mortem ita pra aratio quaeratur: mortem enim esse movum , Stoicia , imprimis Zenone, quam Misrefutantibus. Gutra quem Pugnat, atque Concedit , mortem eso indisserentem, i. e. nec malum, nec bonum, atque ideo medium quid es .
Desii iam do te esse sollicitus. Quem, inquis,Dcorum sponsorem accepisti H Eum scilicet, qui neminem sullit, animum recti ac boni amatorem. In tuto pars tui melior est. Potest fortuna tibi iniuria in sacere: quod ad rem magis pertinet, non timeo ne tu iacias tibi. Ι qua coepisti: et in isto te vitae habitu compone, Placide, non molliter. Male mihi esse malo, quam molliter. 'IIale nune si C accipe, quemadmodum
Animum. . . amatore 3. Quippe et ipsum a Deo Prosectum et ad e mrediturum: nolum Stoicoriim dogma
564쪽
a populo solet dici, dure, o spere , laborioso. Audico solemus sic quorumdam vitam laudari, quibus invidetur : Molliter vivit I hoc dicunt, malus esti Pau- , latim enim essem inatur animus , atque in similitudi
nem otii sui et pigritiae, in qua iacet, solvitur. Quid
ergo 2 viro non vel obrigescere satius est 3 Dein d delicati timent mortem . cui vitam suam secero similem. Multum interest inter otium, et conditivum. Quid ergo2 inquis: non satius est vel sic iacere, quam istis officiorum vorticibus volutari 2 - Vtraque Des letalis est, et contractio, et torpor. Puto, seque qui in odoribus iacet mortuus est, quam qui rapitur unco. Otium sine litteris mors est, et hominis vivi sepultura. Quid denique prodest secessisse7 tanqua in non trans muria nos sollicitudinum causae Prose-A ρα Io. Int. in vita communi. Malus Cum Gentero lueor , respuens mollis est . quam lecti ovem codd. Gronov. eommendui. Vir im-que praestant codd. mss. Illud nexus sententiae et cousilium auctoris postulaui. R I. Mirum interest conditiMum. Obieetio exta At enim inter otium et conditivom i. e. sepulerum EP. LX, 3 multum interest. Rufi . - Sic Bol h. at obieetio non iucipere posse idetur aut e voee quid ergo pquae naturalia sunt signa obiectionis: sensus ergo est: Nemo vetat ne quie-seatis; sed possetis otio frui aliter quam vosmetipsos sepeliendo. se. υoret. I. e. salutationibus, quae Proceribus Praestabantur, et caeteris nugis ait licis, quibus animus eupatur, Vertitiar, id oque contrahitur, ut uultis aliis rebus gravioribus operam navare uec Possit
Quid denique pro test ele. Similia sunt Horatii illa celebria earin. lib. II l.
Od. x, Vs. 37sqq.: Tmor μι 'Iinas Maniant eodena quo dominus. nequa Deredit aerata triremi: et Post equiis rem sedet atra Cura. R. Proaequantur. Sic ed. R. et qua
565쪽
quantur. Quae latebra est, in quam non intret metus mortis y quae tam munita. et in altum subducta vitae quies, quam non dolor territet ' Quocumque to a 4 dideris , mala humana circumstrepent. Multa extra sunt, quae circumeunt 'nos. quo aut saltant, aut umgeant; multa inius, quae in media solitudine exa
Philosophia circumdanda est, inexpugnabilis murus , quem fortuna multis machinis lacessitum non transit. Insuperabili loco stat animus, qui externa deseruit . et arce se sua vindicat: infra illum omnes telum cadit. Non habet, ut putamus, sortuna longas, manus; neminem occupat, nisi haerentem sibi. Ita quo. quantum possumus, ab illa resilio mus; quod solapi aestabit sui naturaeque Cognitio. Sciat quo iturus sit, unde ortus; quod illi bonum, quod malum sit;
quid petat, quid det vitet; quac sit illa Ratio , quae
appetenda ac sugienda discernat, qua cupiditatum
mansu oscit insaniit, tim a Pum saevitia compescitur.
II aue quidum putant ipsos, etiam sine PhiIosophia,
represSiSSe: Sed. quum SecurOS aliquis casus expertus 6 eSt, ex Primitur Sera consesSio; magna verba excidunt,
tuor eodd. Pulat. Vulgo perseq--tir. Seli a Uim. Hic ponitur pro M. in media . Vulgo cycivie etiamen me. . ex sCliolio. Schw. in At,erratici librarii haud infelix est iii uno Lipsit codice : non traxit , i. e. non deiecit, evertit, Lit,sio explicaute, uori proliaute. Similiter dixit Atilistheues as'. Diog. Laeli. VI, IS: sφρόνησιν γ πρ καταρφειν, μήτεω qune in Proverbium abiete. I vh . non transu. iii Nou Potest xx,u Perare. Vt rviamus. Noa hoiniues, eRvulgi sentetitia. Caeterum haec merestoica sunt, quum Virtus sola susticiat ad beatitatem, Sapiciis se sol contentus, solus liber, solus rex sit. Ruh. . Ite ressisse. Melius est qtiam rv-Perisse, quae Lipsit coniectura eat.
566쪽
quum tortor poposcit inarium , quum mors propius accessit. Possis illi dicere: Facile provocabas mala absentia ; ecce dolor, quem tolerabilem esse dicebasi ecce mors, quam Contra multu animO4e loquutus cst
sonant flagella, gladius micat:
Nunc animis opus, Aeum, nunc pectore firmo
Faciet autem illud firmum assidua meditatio, si r
non veρba exercueris, sed animum; si Contra mortem te praeparaVeris ; adverSus quam non Exhortabitur , nec attollet, qui cavillationibus tibi persuadere letitaverit, mortem malum non esse. Libet enim, Lucili, virorum optime, videre ineptias Graecas, quas nondum , quamvis mirer. excussi. Zenon noster hac collectione utitur: eci Nullum malum gloriosum est; mors autem gloriosa est; mors Orgo non eSt malum. M PPO - ἡ
fecisti l liberatus sum metu; post haec non dubitabo Porrigere cervicem l Non vis sevorius loqui, nec mOrituro risum movere 2 Non mehercule facile tibi dixerim , utrum ineptior fuerit, qui se huc interrogatione iudicavit mortis metum exstinguere, an qui hoc,
mno .. .frmos Aeneid. lib. V l. Sie Sih1ua Aeneam adhortatur, qu tim illi viam aperit ad inferos per
medias tenet,ra . Libet enim. . . . octissi. Attigit noster has ineptias eavillation/sque Graecas non gemel in libris suis, sed nondum in eas sese iii litisivisse. Ens excia sisse . miratur. Moneo thoe, quoniam video I ipsiunt Aerisum abitetendi h. I. ivvenisse a ciue idcirco locum emendoisse. CF. Var. Leet. Cue-ierum iu lioe distabat it Sliaei receu tiores a veterihu suis praeceptoribus. Zenone al. , ut Socratis ratione praelata dialecticam , cuius fit e conditores studiosissilui erant. ἔλ Peruarentur atque Parum caute abuxum ab
usu fiePurare neeligerent. Cf. Conet lib. Iaiid. p. Vocabant alitem bos syllogisnios, more graccorum , interrogationes , εοωτηματατ PrDPositiones erit m interrogando esserebant, at ille inde concitisiones tioclebat, dialeelici. Vide Eruesti Lexic. rhet. GraeC. li. F. et luti'ν. nil Arriau. Dius.
Mirer. Lipsius coniicit mirere . sed mirer leneut lihri omnes; scit. non admirer, sed mirer quam sint ineptae. Sehin. - Bene habet mis r. Seilicet, sensus est: Quamvi1 mirer . me has ineptian nondum excusiasse , i. e. accurato tu eas nondum inquisivisse. Ruh .
567쪽
tanquam ad rem pertineret. conatus est solvere. Nam et ipse interrogationem Contrariam opposuit, ex eo natam. quod mortem inter indisserentia ponimus, s quae Graeci vocant. Nihil. inquit, indisserens gloriosum est: mors autem gloriosum est: ergo mora non est indisserens. . Haec interrogatio vides
ubi obrepat. Mors non est gloriosa; sortiter mori gloriosum est: et, quum dicit o indisserens nihil gloriosum est is concedo tibi ita, ut dicam . nihil gloriosum esse, nisi circa indifferentia. Tanquam in linserentia esse dico id est, nec bona, nec mula ) morbum, dolorem. Pauper tutem, exsilium, mortem. Nihil horum per se gloriosum est, nihil tamen sine his: laudatur enim non paupertas, sed quem non submi .stit, non incurvat; laudatur non exsilium . sed qui hoc non doluit; laudatur non dolor, sed ille, quem nihil coegit dolor; nemo mortem Iaudat, sed eum ,
cui mors ante abstulit animum, quam conturbavit. Omnia ista per se non sunt honesta, nec gloriosa:
sed , quidquid ex illis Virtus adiit tractavitque, ho
nestu in et gloriosum facit. Illa in medio posita sunt; interest, utrum malitia illis, an artu S , manum admoverit. Mors enim illa, quae in Calone gloriosa est, in Bruto statim turpis est ci erubescenda. Hic est
Sol ero. Iul. refutare hae argumentum.. i. e. externa, quae
Don iii potestate nostra posita sunt; vel aestia natione iligna, uxi incligi a. f. ad Epist. L i. 32. Lipsit Ma-nud. IL 23. Riihk. nisi tarea indisserentia: quia sei licet non mota aut dolor per se glo riosa sunt, sed illa sortiter perso-rendo gloria Cotti Parali r. Tamquam in luserentia esse dico δει est . nec bona, nec maia morbum . Ele. Egregie haec Groia v. hie constituit. codd. et Griit. et Et . Huiusiavisque addieentibus. Particula tanquam Seue in titi Pro Deliari exempli gratia. iatu praefatus est
Sed qui Me non doluit. Meus , et
568쪽
ΕPISTOL LXXX llcnim Brutus, qui, quum periturus mortis moras
qua reret, ad EX Onerandum ventrem Secessit, et, evocatus ad mortem iussus Ita e praebere cervicem:
Praebebo , inquit, ita uiuam J Quae dementia est sugere, quum retro ire non possis 3 Praebebo, inquit, ita inoams paene adiecit, uel sub Antonios o hominem iadignum, qui vitae dederetur lSed , ut coeperam dicere, vides ipsam mortem Decria alum esse, nee tionum: Cato illa honestissime usus est, turpissime Brulus. Omnis res, quod non habuit decus, virtute addita sumit. Cubie ultim lucidum di
cimus; hoc idem Osscurissimum est nocto: dies illi lucem infundit, nox eripit. Sic istis, quae a nobis indisserentia ac media dicuntur, divitiis, viribus, sor
mae , honoribus, regno ; et contra, morti, exsilio , malae valetudini, doloribus , quaeque ulla aut minus aut magis pertimuimus , aut malitia aut virtus dat Boni vel Mali nomen. Massa per Se neC Calida, nec iafrigida est: in fornacem coniecta concaluit; in aquam
qi,idam hic avetiores: non doruit .vvarm is isset: quod et in Piueiani
suit. . quam Vis erael. I. ipsius.
Bruttis. Noli hic intelligendus est Nareus Brutiis; sed Decimus ille Brutus , unu ex inter et otibiis Iulii Caesaris. Galliam ei alp. sortitus. iuoelavii partes tranfisi gerat, quum M. Antonius. a. V. C. Tro, sibi ut provincia haec ab illo traderetur, se stulasset. Neganti hellum ab Ant. il
latum, quod mulinense V eatur,
qilippe utinae obsesso. Mox M. Antonius in fugam versus Oetaviuiti sibi conciliavit, et De . Brutum utrique eorum disisum et a L. Plauco al. re
Iictium , quum ad M. Brutum properaret. tutersci iussit. Appian. Beli. Civ. III ex tr. Vellei. Palete. Il, σέ l. Discedit Diomas. I s. 63. Cf. Val. Max. l. IX, c. I 3, 3. Rul k.
Ad exonerandiam ventrem. Sene-
eae hoc fide nititur: nemo alius, 'lii
hodie legi miis , impegit. De Cn. Car-hqne hoe saltem Valerius lib. IX. 33,
qui, tertio consulatu suo, iussit Donia
peti. ad supplicium ductus, pellit nmilitibus demisse. ut sibi alvum
allevare, priusilianin expiraret, liceret: quo miserrime iueis usu diutius tueretur. L sitis. Via sub Antonio, sub quo nem sanus, vitam honestae morti Praeposuerit. Animum igitur vilissimum patefecit. OOcum lite modo vitam Mrvare eupiens. Ruh . Vitiae dederetur , ut supplicio.
Nempe vita, sub imperio Au ni i
569쪽
L. ANNALI SENTCΛExemissa refrixit. Mors honesta est per illud, quod honestum est; id est Virtus, et animus externa Con
Est et horum, Lucili, quae appellamus Medis,
grande discrimen. Non enim sic mors indifferens est , quomodo utrum capillos pares habeas, necne: mors inter illa est, quae mala quidem non sunt, tamen ι habent muli speciem. Sui amor est, et Permanendi conse evandique se insitu voluntas, alque aspernati dissolutionis; quia videtur multa nobis hona eripero, ot nos ex hac, cui assuevimus, rerum Copia educere. Illa quoque res morti nos alienat, quod haec iam novimus; illa, ad quae transituri sumus, nescimus qualia sint, et horremus ignota. Naturalis praeterea
tenebrarum metus est, in quus adductura mors cre-
. , ditur. Itaque etiam si in dii serens mors est, non tamen inter ea est quae sacile negligi possint: magna exo citatione durandus est animus, ut conspectum eius accessumque putiatur. Mors contemni debet magis, quam solet: multa enim de illa credimus, multorum ingeniis certatum est ad augendam eius infamiam; descriptus est carcer infernus, et Perpetua nocte oppressa regio, in qua ingens ianitor Orci,
ossa a re recubans antra Nemesa cruento, Aeternum latrans exsangues territat umbras. duoetida euilibet sorti viro supplicium videri debuita Quae ameliamus Media. Quae nee
api eulum nec aversionem movetit,
plo solemo iter Stoici utebantur: Vid. Diog. Laert. VII. xoέ ; ubi Menaetius nostri loci memor fuit. R.
Haec. Se. mundum hune. in quo vivimus et ea quae in eo auut. Horremus ignota. Eodem sensu apua raeitiini Vit. Agrie. M : Omne suo/um Pro magnificis est. Multa enim de illa credimus. CLE'ist. xxi , 17. Horat. Carm. I. 4.
570쪽
CPlSTol. x LX xxii Si Sed, etiam quum persuaseris istas sabulas osse, nec quidquam defunctis superesse quod timeant, subit
alius metus: aeque enim timent, ne apud inferos Sint, id quam ne nusquam. His adversantibus, quae nobis on
fundit longa persuasio, sortiter pati mortem quidni
gloriosum sit, et in leo maxima opera mentis humanae8quae nunquam ad Virtutem exsurget, si mortem malum esse crediderit; exsurget, si putabit indisserens esse. Non recip.it rerum natura, ut aliquis magno 7 animo accedat ad id quod malum iudicat; pigre veniet, ICunctanter: non est autem gloriosum, quod ab invito et tergiversante sit. Nihil facit virtus, quia neceste est. Adiice nunc, quod nihil honeste sit, nisi cui totus animus incubuit atque alluit, cui nulla parte sui repugnavit. Vbi autem ad malum ac ditur, aut Pei srum metu, aut spe bonorum, ad quae pervenire tanti
Tabutir , μύθους, miras narratio- eon . Geonov. Otas. IV, 2I P. Usnes. Ruhk. Lips. Rutil. Aeque enim timoni. Est solita lay- Nihil scit Virtus. UIrius et ratio - .sterologia et vult dictum: Aeque a p. Stoicos aern per conitinctae cogi- liment, ne nusquam si ut id est, tantur: etiamsi necessiti illinis argu Pereaut quam ne apud tu seros hiui. menta grnvissima non intellexerit, I ipsius. ' lioe nihil impediet: necesse est: hootiis ad emantibus. Bilhh. interpr. postulat nati ru, cui sonuenienter Iis Mil. homi albira , qui aspernantur vivere cogimur. Ruhk.-Quae Rulikoὶ ea, qtiae nobis. . . . quidni gloriosum Psii interpretatio paulo obscurior no siti Nobis autem minime sensiis hic his videtur e eerte auctor significare esse videtur, sed talis: Quum ea volui tr Dum plerique homines ad quae longa ossundit persuasio, i. e. mortem pigre vetii. iit. inviti et ter- quae a Pueritia timere didicimus. giversantes, atque ideo tacitum illam adversenti r ne morte aequo animo sequantur , quin necesso est, nec eam - interritisque oeulis prospiciamus, vitare possimi; coutra hominem vir- quidni gloriosum sit sortiter pati tule Praeditum nihil agere quia ne- mortem, etc. cesse est, id est, nillil invitum ageos undit. Sequor Gronovium, qui re , nullam in rem cogi; sed mortem ex duobus Gallie. et Ei f. rei tituit, sequi libenter atque ultio , quia illam quum aurea esset: , insendit. malum esse non putat. Aeeedit quod e fundet a te uisem, Ad quae Per entre. . . . Patientia'. teneεras satis vulgaris dictio est, ad quae eomparanda hona operae