장음표시 사용
211쪽
eam habere ex episcopi commissione . Et l. q. c. 76. contra gentiles : Haec es opis talis potestas , quae etsi quantum quidem ad consecrationem corporis Chtim non e cedat foerdotis potestatem , Excedit tamen eam in his, quae pertinent ad fideles: nam
6' ipse scerdotalis solema ex Fiscyali detixatur ; O quidquid arduum cincia posulum Adolem es agendum, Fisicosis res m
istur, quorum auctoritate ctiam sacerdotes possunt , quod eis agendum committitur. Ex his testimoniis jure deduci posse a bitror , nullam presbyteris collatam poenitentes reconciliandi potestatem , nisi ab episcopis concedatur. Si enim presbyteri, ut presbyteri, valide potuissent poenitentes absolvere, certe potestatem haberent ligandi atque solvendi, neque patres relati ip sis hanc potestatem abjudicarent , vel illam habere duntaxat traderent ex epiScoporum delegatione seu institutione; aliter presbyteri potuissent id , cujus potestatem non haberent , quod implicat contradictione. Νeque his patribus aliqua ratione re fragatur concilium Tridentinum eo , quod Sess. 23. c. t s. docuerit presbyteros in sua ordinatione a Feccatis absolvendi solem-αm accepisse . Neminem enim latet ante
212쪽
. Secunda I9 sconcilium Tridentinum , imo jam saeculo is . distingui coepisse potestatem ligandi atque solvendi in potestatem ordinis O j risdictionis , quae distinctio brevi scholas
Omnes pervasit . Hinc Tridentinum huic distinctioni inhaerens tradit habere quidem
presbyterum ex sua ordinatione potestatem
absolvendi a peccatis ; sed loquitur, ut per se patet, 'de potestate ordinis , quae Si jurisdictioni , seu episcoporum permiSSiOni Ι) conjuncta non est , adeo ineptam
esse & inessicacem declaravit seSS. 14. C. '7. , ut nullius momenti habendam esse
voluit eam absolutionem , quam sace dos in eum pro eri , in quem ordinariam
1 Verbum hoc jurisdictio nihil aliud significat .
quam dictio juris : potestas vero jurisdictionis est potestas iuris dicundi in subditum . Considerata vero in
sacramento poenitentiae relative ad presbyteros est auctoritas quaedam in alterum tanquam in subditum . per quam sacerdos velut judex in eum sententiam rite serre valeat , Vel ejus peccata remittendo , vel retinendo . Haec auotoritas ab episcopis attribuitur presbyteris , cum eis concedunt hujus sacramenti admittistrationem , quod tunc fit, cum episcopi eis conserunt parochialem ecclesiam , vel facultatem consessionum excipiendarum impertiunt. II inc jurisdictio Sc episcoporuni permissio admini Strindi sacramentum poenitentiae in eadem significatione dicuntur.
213쪽
i c Dissertatio aut sub Mogatam non habet jurisdictionem
De quo postea. Econtra allati patres, dum potestatem ligandi atque solvendi abjudicant presbyteris , de potestate completa atque persecta accipiendi sunt, qua possint
presbyteri a peccatis revera absolvere, ilia tamque in eorum consecratione accipere inficiantur ; fatentur tamen habere presbyteros eam potestatem , quam Ordinis modo dicimus , dum poenitentium reconciliatio-- nem ab episcopis delegari posse presbyteris asserunt . Quare licet verbis Tridentinum discrepet ab allatis patribus , re tamen convenit. Μaluit autem Trideminum dicere presbyteris conferri in ordinatione potestatem absolvendi a peccatis , quam
habilitatem & aptitudinem, Vel potestatem radicialem O inchoatam, eo quod tunc temporis ita communiter appellabatur a theologis & canonistis , atque aliquo sensu potestas dici potest , cum nonnisi presbyteris hoc munus demandari queat ab epi- .copis , quippe qui soli consecratione habiles & idonei sunt ad hoc munus Obeundum .
Verum clariss. Litta l. l saepe citatae epistolae , cui voces aptitudinis & habilitatis vehementer displicent , postquam
214쪽
Secunda s 7 transcripserit supra allata Verba Tridentuni . ut ostendat presbyteros in eorum ordinatione accepisse non solum aptitudinem quandam & habilitatem , sed veram iapropriam potestatem absolVendi a peccatis, quod nos libenter ei concedimus, dummodo eam secundum Tridentini sententiam intelligat, ac interpretetur, subdit: Inoisne
se i jacerdoti neli' ordine non hanno , chepura attirudine es idoneiis ali' assolvete , non hanno dunque sodesti . Dunque o
nes o dei sacerdoti suo assolvere , o se
una podosia umana . L' argomento non ammette replica. Haec , quae prima specie ineluctabilia
videntur , attente considerata CVanescunt. Dato enim, quod reapse PoteStatem, Vere& proprie loquendo, reconciliandi paenitentes presbyteri non ' recipiant ex ordinatio-De , sed solummodo habilitatem quandam& aptitudinem , qua idonei sunt , ut in ipsos haec potestas transfundi queat ab epuscopis, quod docere videntur relati patres dum solis illam asserunt episcopis , nec
215쪽
non vcl ipsi ordinationum antiquissimi ritus , & potissimum id , quod perpetuo in
ecclesia traditum est , prcsbyteros scilicet absolvere non posse a peccatis absque episcoporum permissu . irritamque esse ab Solutionem secus attentatam : nihilominus
tamen haec potestas ab episcopis attributa presbyteris extra ordinationem nullo pacto humana dici potcst. Nam si eadem est rivi , quae sontis natura , ut apposite animadvertit Petrus Aurelius postea laudandus , eadem Vis causae principalis, & instrumenti , eadem ministrorum regiorum , & regia potestas , cum episcoporum potC- stas non humana scd divina sit , certe etiam in presbyteris, in quos emanar, non humana , sed divina erit . Deinde pondus omne argumenti, de quo clariss. Litta adeo sibi blanditur , conititur , scilicet quod illa potestas sit humana , quae extra ordinationem consertur , vel accipitur , quasi extra ordinationem communicari nequeat divina potestas, quod probandi, ut molestiam Vitet. tanquam UX-
ploratum principium ponit , licet communiter illud tanquam falsum respuant theologi & canonistae , dum jurisdictionis spiri-Iualis potcstatem , etsi solis clericis dari
216쪽
Secunda . I9 possit, absque ordinatione tamen communicari docent . Quare , ut hoc argumentum aliquid concludat , prius solidis rati num momentis probare , non dicere tam tummodo, oportet contra communem theologorum & canonistarum sententiam , poteStatem Omnem , quae extra ordinationem accipitur , humanam esse, quod fieri non posSe cxistimo. Sane summus pontifex pi
nam habet potesatem pascendi , regendi ,
gubernandi ecclesiam uni salem, ut Ve bis utar concilii Florentini , haecque divina est non humana , quin aliqua egeat ordinatione sacramentali , praesertim si epuscopus in pontificem eligatur. Quod majus negotium facessere Posset traditae doctrinae, est asserta a quibusdam theologis divina parochorum institutio . Contendunt enim nonnulli theologi immediate a Christo Domino septuaginta discipulis, quibus parochiales presbyteros Succedere, eorumque locum tenere docent, collatam fuisse jurisdictionem, etiam quoad consessiones audiendas , in cujus sententiae confirmationem proserunt universitatis P risiensis censuras , quas Vido apud clariss. Thomassinum de ecclesiae discipi. p. i. L
217쪽
Sed sciendum est hanc theologorum, etsi lycei sorte omnium celeberrimi , Sententiam , eX qua tantum splendoris accedit parochorum muneri, opinionis theologicae fines non excedere ; quoniam plurimi , &quidem magni nominis theologi statum &aucioritatem parochorum ex immediata Christi institutione prosectam esse inficiantur. Hinc vel ipsemet clar. Litta ab hac se abstinuit quaestione , nullumque ex illa argumentum desumpsit , ne hisce theologicis Iricis irretiretur . Quare nos quoque ejus vestigia sectantes perpetuis illam theolog
rum disputationibus derelinquimus ; & d
nsic ea , quae supra diximus , Solvantur ,
liceat nobis negare immediate a Christo Domino traditam fuisse presbyteris par chialibus potestatem absolvendi persectam eo SenSu , quo supra declaravimus , quod forsan facile poterit conciliari Parisiciasis universitatis decretis. Quod si ejusdem univcrsitatis decisione hanc controversiam dircmplam esse contendant, sciant eandem unuversitatum Parisiensem proximis superioribus annis damnasse propositionem, quam recudit clar. Litta , scilicet asserentem --
lorem abolutionis non pendere a juri Agone , de quo postea . Quoties igitur ad-
218쪽
Secunda IO versari i huic Parisiensis universitatis decre- Io Subscribent , nos quoque manus dabimus . Ne tamen vidcamur tradidisse doctrinam a regno Galliae prorsus eliminatam duo exscribenda existimo testimonia Gallucanorum scriptorum , qui apud eos maximo in honore habentur , ex quibus iacile quisque noscere potest minime nos a Gallicanis sententiis distare . Horum primus crit clarissimus Thomassinus , qui p. l. l. a. c. 24. de eccleS. dista, postquam rei
lisset quorundam patrum testimonia , in quibus presbyteros quos tunc omnes parochos fuisse gratis omnino , ne prorsus perperam dicam, contendunt hujus opinionis patroni ad formam septuaginta duscipulorum Christi assumptos esse habetur,
haec subdit : Quibus illud placuit, ut d irino jure nitanur' parochorum auctoritas , his Matruis sententiis doctrinam suam arisintere poterunt. Ab ip semet enim Chriso,
O tota potestate sui ordinis sacra instructi, O ad sce dicandum missi sunt discipuli. At non tam perspicue demonstrari potes, O a L
nisnationem sacramentorum O claxium so- testatem eis a Christi immediate traditam Disse, quam praedicandi provinciam . Exi-
219쪽
eto a Discitanodontissime textus Use ea an licus edocet
non esse delagatam a tari sis ipso potes tem clavium , nisi Petro O apostolis . Ab ipsis ergo O miste , O necessariis mandiatis' instructi postea fuere discipuli, quo huc ria lucque set orbem sparsi sun farent ecclesias,
Siquidem tribus in locis Christus se monem habuit de potestate dimittendi peccata , quam solam & persectam & completam nos inficiamur a Chri to habuisse immediate presbyteros parochiales caeter Sinque ) scilicet Μatth. I 6. I9., I l8. V. t 8. , 8t Ioann. IO. V. 23. Primo loco Promittit Petro , secundo apostolis Omnibus potestatem ligandi atque solvendi; at
solum Ioann. 2O. hanc contulit apostolis potestatem . Ut autem demonstretur tunc immediate a Christo eam discipulis conces-Sam, necessario probandum erit non solum
tunc adfuisse discipulos , sed etiam ipsos allocutum suisse Christum. Intererant enim, praeter apostolos Sc 7O. discipulos, etiam mulieres & laici , saltem si iidem erant , ut dccent, qui immediate a Christo traditam discipulis hanc potestatem asserunt )de quihus actor. l. V. t S., erat turba hOminum simul Dre centum Miginti, quo nu-
220쪽
Secunda a o Imero' iacile coia, prehendcbantur soli viri, cum Ioeminar in censum νenire non solerent, ut testatur clarissimus Calmet. Sed muli
ribus & laicis dedisse Christum hanc p
tCStatem , nemo catholicorum , ut opinor ,
a stirmabit . Non igitur satis erit ostendere praesentes fuisse discipulos , quando Christus dedit apostolis potestatem ligandi a que solvendi, sed insuper oportet demonstrare ipsismet discipulis dixisse : Accipiato viruum Sanctum, quorum remiseritisse iam 6'C. Verum quomodonam dici poterit ipsos allocutum suisse, & potestatem completam & persectam poenitentium reconciliandorum elargitum ipsis esse , si adhuc ambigitur, an tunc fuerint discipuli sacerdotio initiati ξ Crediderunt plurimi, d cet idem Calmet , s. Stephanum eX numero fuisse duorum & septuaginta discipulorum, qui diaconatus ordinem post Chisisti ascensionem assecutus est, ut liquet' ex actor. c. 6. , quo recensetur septem diaconorum consecratio. Pro hac opinione citat s. Epiphanium de Christo c. 4. Et in dictionario biblico v. discipulus scribit septem di
conos suisse ex numero 7 O. discipulorum . Ex quibus omnibus constat, quantum in Obscuris & dubiis versantur , qui immediate