장음표시 사용
221쪽
a Christo collatam esse discipulis volunt potestatem ligandi atque solvendi ; hinc
ua , quae eX manifestis patrum testimoniis supra docuimus, respuere , ut haec tueamur , idem arbitror esse , ac argumentis relictis conjecturas sectari, & ubi scientia haberi potest, opinione contentum CSSe. Alter Gallicanus scriptor est Petrui Aurelius, cujus celeberrimum opus in tribus continuis cleri Gallicani comitiis a
probatum fuit , & bis ipsius cleri expensis editum I , qui haec tradit apud Thoma
sinum de discip. eccles. p. l. l. l. c. a. :
Atque haec est eminentia dignitatis episci
ρalis supra sacerdotalem , quod sacerdotalis nullam per se jurisdictionem nec includat,nCc exsat, utFote imperfectior, o episco sali subjecta, cujus nutu regi O ad F -
1) Racine in hist. eccles. t. I9. pag. I 39. edit Florentinae: D tibro di Petrus Aurelius su approvato da ire confecutive adunan e dei clero , e filamparo due volte a spes det clero medesimo , e neti' ultima adu- minia, che fu quella dei 16 6. venne indiri rato ali' aurore tin magnifico elogio. Tona. vero χΙ. p. I s 2. idem Racilie thaec habet : m tuiti questi scritii furono bravamente confutati dat celebre libro inritolato Petrus Au. retitus composio dat Sim de Barcos solio la direibone delί' abbate di s. Grano suo so . e che merito i Prumagnifici eloti dei clero di Francia . Dissiligod by Corale
222쪽
Scclinia a QStationes admoveri , non ipsa prosiline debet, ut canones jam pridem sanxerunt. At
episcopalis dignitas, ut summa O in suo
nem forfecta jurisdictionem necessario com- flectatur, nec sine ea consistit, non magis quam regia dignitas, cui sancti pames FLAcopalem dignitatem passim comarant, sine
inmerio conciPi ncquit. Paulo post apud cundem Thomassi-nuin haec habentur : Praeter consecrationcm
sacerdotu/n episcopalis ordo es potestas summa in sacramcnta omnia, O in ovinci actiones hierarchicas: quae ab eo omneS , ut a capite 6' fonte, in ecclesiis particulatiabus fluere ac manare debent ex Christi li ge , sicut ab unii orsali episcoso in totam ccclesiae uniuersalis a litudinem . Quod perspicue docuerunt concilia O patres, dum nihil a presbieris aut diaconis sine nutu episcopi agendum esse declaLant . . . AIquc haec es excellentia ordinis episcopalis cuia libet ministiorum inferiorum incommunica
bilis : quod nimirum sit amplissimus quidam sons, omnis sacerdotalis functionis in quaque ecclesia singulari consitutus, a qua
omnem aliam in eadem ecclesia potesatemo operationem hierarchicam necessario se
223쪽
Sed etiam propius ad rem id in Petrus Aurelius apud eundem Thomassinum l. a. c. 26. , qui, teste codem Thomassino , apologiam texens censurae cujusdam theologorum Parisiensium circa quaestiones
has ipsas , haec tradit : Parochorum os iacium si minus instationis divinae in se es , at es in episeopo; quia in Fiscoso inclusium a Christo est, ut in fonte ac plenitudine ecclesiasticae O hierarchicae sotesatis , cujus parochialis potestis es decia
a pars ab episcoso in parochum , ut a fonte in rixum , transfus , sine detrimento
tamen aut imminutionc, eo modo, quo res spirituales transfunduntur, O communicantur , ut e septuaginta senioribus Mobis spiritu imbutis, illibata Moysis pleniti diane , facile intelligitur Oc. De potesate jurisdictionis agimus Oc. Ministrorum s testis sic ab episcoso fluens , divinae es
non humanae inclitationis , quia eadem ria xi es, quin Ioniis natura, eadem vis c l sae principalis O in strumenti, eadem mianiserorum regionum O regis potestis , SVα comparatis es s. Thomae. .
224쪽
Manulla serpenduntur, quae de ha tisinio O ordine tradit Litta, ex iisque nullum pro sisa sententia simum dedu-
, ut a recentiorum theologorum sibi ad vursantium , qui tamen non nisi quod veteres sentiunt, audioritate se expediat, & simulatam venerationem erga eos Ostentet , ut ita temeritatis notam ei- fugiat , nec non ut alterum opinioni suae constituat iundamentum , quaerere conatur
hujus seductionis ita omnium theolog rum sententiam appellat originem, hancque ortam opinatur ex illa ab eo asserta Naturali animi propensione' nullum & irritum illud omne excogitandi, quod prohibitum est . Ne tamen ipsi imponere Videar , ejus reseram verba : Aon intendo
Fero con que so di non xulular punio ilsentimento des' dot toti. Anii per Anceto ria Petro, che loro professio, in vere es ulte toti confutationi , Noglio intraprendere l' efames felle tagioni , che hanno porrum sedu/tc si
225쪽
ao 3 osse natioris etrabile moltitudine ad abbrac an Vinione, che credo di aper dimostrata faLD ed insissi ente . q. Vcro 33. haec Subis. dit : La prima origine di sedulione , cheha pomto involgere in uir opinione falsila moltitudine , nasce da quella naturale
inclinarrone , in cuti sono se ne sati gli
uomini, di credet nullo umanamente Cia , α' e Mietam. Quidquid autem sit de hac commenistitia hon unum propensione, ipSe certe eam adstruere curat, allatis exemplis de baptismi Sc ordinis iterationibus , quae in ecclesia
habitae fuerunt, utpote illicite collati. Hinc meminit Cypriani cum Afris, & Firmili ni, aliorumque Asiae episcoporum, qui baptismum ab haereticis administratum inane& cassum iterandumque esse docuerunt,
nec non Basilii, Athanasii , Optati Mile- vitani , Cyrilli Alexandrini , qui idipsum
cum aliqua limitatione tradiderunt , qu rum opinionem vidcri posse scribit apud Iu-Venin disserti a. l. de baptismo Ι).
i) Berti de theolog. discip. l. 3I. c. I 3. . Natalis Alexander dissert. 13. saeculi 3. . & clarisS. patres s. Mauri praefat. in opera s. Athanasii , & in notis ad a. orationem adversus Arianos , Athanasi una ab errore Diqitiam by GOoste
226쪽
Secunda aO9 Circa hanc celeberrimam de haereticorum baptismo controversiam , in qua non parva haereticorum manus universae ecclesiae bellum indixit, sed praestantissimi antistites, illustres ecclesiae cum aliis insignim ribus ecclesiis & praesulibus decertarunt , nonnulla animadvertenda sunt , ut pateat,
quid inde deduci possit. Hic igitur rebap
tiZantium error , si Littae standum est , ex ea animi propensione ortum duxit dicredet nulla cio , che e νietato . At cum publica poenitentium reconciliatio , ut in prima dissertatione abunde demonstratum est , prohibita esset presbyteris , cur non irritam & inanem a rebaptizantibus credi tam suisse dicendum erit Z Si baptismum illicite collatum iterabant rebaptizanteS , licet characterem imprimat , nec repeti possit; etaonne majori ratione existimandum erit iterasse poenitentiae sacramentum a Sacerdote administratum sine episcopi permissu , utpote quod nec characterem in
anima imprimat , & ex ejus institutione iterari possit λ
rebaptizantium vindicant , quibus tamen Berti citat. loco aliique accensent Tertullianum & Dionysium Alexandrinum .
227쪽
Deinde Litta in fine l. i 34. haec suta dit: Ota sin da' suoi te i l' acuto s. Agm
sino holpe, quas era. t origine di quesis
Si comune equivoco. Non si distinguera lalegistimita deli' auo dat legistimo ino dilui . Cosi gli eretici baptismum legitimum habent, sed non legitime habent l. s. du
cerdoti ne casi ripereati , legitimam abbi tionem habent, sed non legitime habent.
Quemadmodum ergo ex eo , quod legitime non conserunt baptismum haeretici, iulum reliciebant rebaptizantes , ita eX eo , quod legitime non absolvunt presbyteri sine episcopali auctoritate , ab iisdem rejectas esse eorum absolutiones credundum est . Si enim baptismum legitimum non distinguebant ab illius legitima administratione, neque in poenitentiae sacramento dustinxisse videntur. Si haec stant, quae ce te e Littae principiis fluunt, dicendum erit tot insignes ecclesias, & celebres sanctitate& scientia patres publicas reconciliationes a sacerdotibus celebratas respuisse, & in nes & cassas eas habitas fuisse absolutiones , quae paenitentibus a presbyteris injussu episcopi etiam secreto impertitae suerint . Cum Vero haec rebaptizantium d
228쪽
Secunda a lIictrina circa poetiitentiae sacramenti iterati nem non inveniatur reprobata a Summo pontifice Stephano , neque ab ullo alio unquam , argumentum non leve est co sentaneam suisse disciplinae , quam unive in ecclesia colebat. Revera licet s. Cyprianus aliis etiam rationum momentis uteretur ad suam de
rebaptigandis ab haereticis baptizatis tuendam opinionem , quae legi possunt in ejus epistola 7 o. & sequentibus usque ad 76.: primum tamen, quod urget in epistola 73. ad Iubajanum , desumpsit ex eo , quod illicite baptismus conseratur ab haereticis.
Ait enim: Seri isti miti desiderans signia sicari tibi motum animi nostri, qu id nobis νideatur de haereticonum baptismo, qui foris positi, O extra ecclesiam constituti rimicant sibi rem nec Hris sui nec potesti-tis . Quod nos nec rasum possumus nec I ocimum computare ; quando hoc apud eos constet esse illicitum. Ex eo, quod illicite
consertur ab haereticis baptismus, ratum &legitimum non agnovitat publica po nitentium reconciliatio in sententia Cypri ni , ut supra vidimus , a presbyteris facta illicita erat. Ergo a pari in sententia Cypriani non erit rata & legitima . Sed de
229쪽
his satis , praesertim cum retulerimus aperista Cypriani testimonia, quae irritam declarant absolutionem a presbyteris datam Iapsis in Decii persecutione. Comparatio Vero, quam instituit Litta inter haereticos baptizantes, & presbyteruma reservatis absolventem, non tenet. Laici enim ac haeretici Valide conserunt sacramentum baptismi , licet seclusa necessitate illicite conserant, quia Christus , ut tradit S. Thomas 3. p. quaest. 67. art. , secit idoneum hujus sacramenti ministrum que libet hominem : contra solis episcopis dedit absolutam persectamque potestatem ligandi atque solvendi , & presbyteris non nisi quatenus in ipsos ab episcopis trans
ianditur , ut supra demonstratum est . In presbyteros vero non integre haec potestas transfunditur, quoties ea casuum reServatione limitatur; ' hinc si a reservatis absol- Vere attentant, sine potestate abSolVunt, proindeque nullius momenti habetur e rum absolutio . De ordinationibus vero loquens Litta
M. I 3 s. haec tradit: Per cio, che riguardale ordinassioni, abbiamo resi chiarissimi , che pleniti dimositano P inclinatione det si antichi di creder nulla l' ordinassone
230쪽
Secunda at 3 ille ita. Da illacito P esset ordinato ν scopo senia it consensio det metropolitano , e V concilio moeno can. S. dice : Mania
festum es, quod si quis absque metross- mari sententia factus si episcopus , eum magna Onodus non esse episcopum deci
rat . Hoc igitur canone clarius. Litta fallacem hominum inclinationem confirmat illud irritum & nullum credendi , quod
illicitum est i Ergo ne concilium Nicaenum , scilicet concilium illud , cujus talis habebatur apud Veteres patres ratio , ut sanctis ipsis quatuor eVangeliis compararetur , hac erronea propensione labor Vit , eaque ductum hunc canonem deor vit Z Quin imo concilium Chalcedonense , Urbanus II. in concilio Placentino , concilium Sardicense , quorum canoneS postea reseri , ut hanc animi propensionem hominibus assingat, eadem ne caeca & erronea propensione acta canones sanxerunt ρQuomodonam haec scribere potuerit vir in sacerdotali dignitate constitutus , 9 in amplissimum metropolitanae ecclesiae Μediol nensis canonicorum Collegium cooptatus , ego sane non intelligo . Integrum hunc articulum paulatim exscribam , ut nonnulla alia ejus errata exponam, & ut Videant