De potestate presbyterorum in administratione Sacramenti Poenitentiae Dissertationes duae Ioannis Baptistae Locatelli Zuccalae

발행: 1787년

분량: 341페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

a a 4 Disse natio

ret , valide exerceret ; hinc relatos can nes aliosque similes, in quibus nullae &irritae declarantur hujusmodi ordinationes, accipiendos esse asserunt de executione omdinum , in quantum scilicet episcopus ex. gra. , qui contra canones ordinatus fuerit, tanquam episcopus habendus non fuerit , eumque prohibitum fuisse, ne ullas episcin pales sunmones obiret, licet revera epi copus suisset. Vide si lubet Christianum Lupum dissert. I., Hallerium de sacris o dinat. & elec. p. 3., Collet de ordine p. a. c. I O. art. 2. Sedi. 2. , Berti de the log. disci p. l. 36. c. I Alii contra licet numero pauciores , ecclesiastica tamen eruditione nemini imp res , contendunt Veteres ordinationes non ambiguis sermulis irritantibus damnatas, nullas prorsus & inanes suisse . Inter hos eminet Μorinus, qui de sacris ordinati nibus p. exercitat. 3. fuse lateque hanc propugnat sententiam. Brevi ejus opini

nem suis verbis exponam : Quaedam inquit citat. loco cap. s. J sunt e Viasscae institutionis , quiae licet mutari sessint , OPm temporum 6' regionum varietate aliter atque aliter obsimari , tanti tamen sunt momenti , quamdia ab ecclesa revocata aut

242쪽

Secunda 12 1 abnogata non sunt, ut eorum omisso Omdinationem reddat non modo inhonestam Oillicitam, sed etiam irritam O nullam , onanique sectu O gratia cassam . Illa a tem omnia ejusmodi conditiones sunt male riam sacramenti sic assicientes O determ

nantes , ut earum delectu materia reddatur ordinationi inepta. 1llae autem tam speri re possunt OAdinantem , quam ordinandum.

Ecclela enim , meo judicio , desinim ρ res, quibus conditionibus ordinans epise pus auctoritate sua uti debeat, quibus cum donis O qualibus ordinandus sese ominanti Mere , ut valide O sicaciter ominem ab eo recipiat : ita ut se ordinans aut ordinandus desinitionem hunc neylex rim, contraque egerint, actio sit nulla Oirrita, atque ut essectus producatur, iteram da . Idem de hoc sacramento analogice diacendum , quod de matrimonio O paenitemtia , quorum materias ' Midemus ecclesiam saepe sub interminatione irriti sacramenti estrinxige, dilatage, Mario tempore, Mariis modis determinasse. Μorino plane assentit

Berardus in can. Gratiani p. I. c. 22. :

Sane clarissima sunt O maxime se spicua

canonis scilicet Chalcedonensis supra relati ) νerba, qusibus irrita ordinatio decla- S

243쪽

a a 6 Disse nationatur θε sed qui de rebus sacris ita dulenenes consuererunt, quasi de rebus f scis, Sex principiis unius philosophiae, quam Aristotelicam appellarunt, sacramenta si

tim νalide collata apo runt, ac materia m forma conjuncta es, paulo alii 'r ratiocinantur. Verum cum hac theologorum tu ha non consentiunt riri eruditissimi, qui no-νerunt non tam ex Merborum prolatione Onei sensibili usu, verum etiam ex ari ecclesiasticiarum constitutionum validam sacramentorum collationem dependere. Vide Van Espen in canon. 68. inter 'apostolicos , nec non etiam Io. Hyacintum Sbarallam ordinis Minorum Conventualium in disput. de sacris pravorum ordinationibus Fic relatiae edita.

Quidquid vero sit de hac culcbri Iadmodum perplexa controverSia, Ccrtum tamen eSt, nequaquam de validitate similium ordinationum , licet attentatae sint contra canones, modo esse dubitandum; cum ecclesia quinque ab hinc saeculis nullas ordinationes adeo prohibitas esse V luerit , ut irritae haberentur . Hi ne vel ipsemet Μorinus citata exercitatione c. 8.

ait: Unde haeretici O schismatici sic ord

nari nora ordinatione Osus non habeat ,

244쪽

Secunda a 27 sed sola reconciliatione. Quod de haereticiso schismaticis diximus, multo magis de iis , qui ab excommunicatis , depositis ,

O degradatis ordinantur ... Hactenus nusso

ecclesiae decreto quaestio tam perplexa Oobscura decisa est ; sed tam multorum d

Horum concors, O tam diuturnias consensius qui has ordinationes validas esse docet ,

nobis es t ar legis , quam dissensu n

pro temerare nec νolumus, nec di Emus. Ex relatis porro monumentis irritum declarantibus haereticorum baptismum, &ordinationes contra canones iactas ita inepte argumentatur Litta art. Nelle antichita in o replicatamente P opinione di

nullita di battesimo, e degli ordini non

cita mente conjeriti, non imago che maistasi dena nulla l' asse j one non che da Peccati, ma ne pure talle censure data da ua sacerdote non ostante qualuaque proibitione. Dpure νoi νolete est re, cheio ri nosca L νaliditὰ de' battestini e LLle ordinassoni , e non quella desie asse-

lusioni. In hoc articulo , sicut in tota epist la tinpugnat Litta auctorem libri , cui titulus : Le sorte id e raddit date , quo refellitur alter ipsius Littae liber inscriptus :

245쪽

a ag Disse nationi ditiuo di stabilire impedimenti dinia

menti it matrimonio, e di di pensarne .

Absit, ut ego alienis me immisceam contentionibus ; at quod mea interest , silentio praetereundum non est. Falsum igitur primo dico nusquam in Vetustis monumenistis nullam pronunciatam fuisse absoluti nem a peccatis datam a saccrdote absque episcopi auctoritate ; si' enim sorte pro nulla verbo irrita vel aequivalenti utuntur Veteres , eadem tamen in significatione usurpatur, ut ostendimus. Deinde hanc eandem vocem nulla adhibitam suisse posterioribus saeculis , plurima Suppetunt testimonia , ut mox videbimus . Interim si

cui quando baptismus ab haereticis colla tus a rebaptigantibus dictus fuit irritus, , omni effectu cassum esse intelligebant; &idem in Morini quidem sententia assi r-

mandum est etiam de ordinationibus contra canones factis: ita quando irrita dicta est reconciliatio a presbytero data sine episcopi permissu , omni enectu cassam& inanem intellexisse praeter dubium est . Pleno autem jure a catholico Viro exigi potest, ut nihilominus validus baptismus ab haereticis collatus habeatur, cum rebaptizantium error tanquam haer sis ab eccl -

246쪽

Secunda Iapsia damnatus sit ; licet eadem ratione nequeat reposci , ut Ordinatio contra can

nes fasia, dum canones Vioebant, qui irritam illam declarabant , valida & rata

reputetur .

Non moror lectorem circa hanc celebrem de antiquis ordinationibus conir Versiam , nullaque ex sententia Morini a gumenta desumam ad confirmandum inanes & vacuas fuisse illegitimas reconciliationes , quemadmodum nullae & irritae erant illegitimae ordinationes, ne certa dubiis confirmasse, videar: ii tamen, qui Veteres damnatas ordinationes nullas & irritas suisse pro ecrto habent , jam norunt illud idem majori etiam ratione affirmaridum esse de illegitimis reconciliationibus. Illud solum animadverto quaestionem hanc saltem contrariis & fluctuantibus doctorum sententiis operosissime agitatam fuisse, &praesertim circa ordinationes ab episcopis

degradatis vel depositis iactas diutius disputatum fuisse ; & inter praecipuas, quas

contra harum ordinationum validitatem umgebant , rationes erat comparatio , quam inter sacramentum ordinis & poenitentiae instituebant , ex qua ita argumentabantur :irrita est absolutio, quam episcopuS eX.

247쪽

aso Disse natio

gra. depositus impertitur ; ergo irrita quγque Ordinatio; ut testatur Ioannes de Bas- solis in 4. distinc. I S. q. Unica art. a.

ubi quaerit apud Morinum loco citat. c. 1. ) , utram episcopus degradatus xel δε- positus iste ordinat de facto , si attentet

ordinare . De hac re tres resert opinionUS

inquiens : Dicunt aliqui quod non, quia ad hoc non Dincit vel dignitas Epipopulis manens indelisitis ψε sed requiritur cum hoc jurisdictio super ordinandos ; sicut in foro Foenitentiali requiritur jusdictio super ab-hisendos . Et non susscitini etiam ad a solisndum etiam de Iacto claves sacerdo thle 3 quia per primam foenam , puta de

positionem Hl degradationem, tollitur omnis jurisdictio. Quare si horum scholasticorum illatio non placet, saltem illationis landamentum admittendum est, quod pro firmo& inconcusso ponebant, videlicet non sufficere claves sacerdotales, seu, ut ajebant, potestatem ordinis, ut quis Vere absolvat ;quoniam nullus mihi scriptor occurrit, qui illos circa ordinationes refellens , validas asseruerit poenitentium reconciliationes, quae absque jurisdictione concedebantur, quod

argumento eSt certam ac communem suisse hac de re sciatentiam .

248쪽

Sectanda a s Et quoniam de illegitimis ordinationibus sermo cSt, non praetermittendum sane argumentum , quod ex iis facile nobis o lici potest. Certum siquidem est, ut etiam Supra tradidimus , ratas nunc eas esSe,

etiamsi ab episcopis conserantur subditis alienis, scilicet iis, in quos nullam prorsus habent jurisdictionena. Quare si episcopi valide modo evehunt eX. gr. ad presbyteratus ordinem diaconos alienae dioecesis sine consensu proprii praesulis , quod idem est, ac sine jurisdictione; cur valide non reconciliabit presbyter poenitentem sine facultate episcopi Z Id vidit etiam Litta, ac non sine confidentia urget k 338. inquiens: Quat manior necessita di gluti Arione risonoscerese Moi , net judicar unM O , o nel formas un subalterno P Se per rudicar O reo fosse necessario , che eglisis per superiore Molonia constituito stadiso, per creare uri subalterno si poma presi deae talla volonia des principale 8 Entine lide sono se ordinasioni non sarte dat Ptrucipale prostio , e pol farete tante difflcolici contro la validita dei muricj sopradi En reo, che da se si sa Iuddito r Male inmerente di in opinione addociata non

249쪽

opinione contraria.

Supponit hic Litta poenitentem, dum se ofert presbytero rcconciliandum, ejus Subditum se constituere, & sus icientem ei tribuere jurisdictionem , ut valide possit

absolvi , unde ait: cie ua se si Ia Iudaei

to , quod purum putumque CSSC commentum opportuniori in loco demonstrabimus. Interim tamen ea, quae ex ordinationibus habitis a praesule non proprio desumsit, ut necessitatem consensus episcopi, seu Irati missae jurisdictionis ad validam absolutionem oppugnet, diluenda sunt . Et primo recolere oportet , quae jam supra diximus circa illegitimas ordinationes. Quamvis enim eas modo ratas esse ac firmas communiter tradant theologi , in hoc tamen ideo conveniunt , quod eccle- Sia adeo non eas etet, ut omni eriducassas esse decernat ; quippe non defunc , ut vidimus, eruditissimi auctores, qui contendunt , & posse ecclesiam inancs & vacuas reddere hujusmodi ordinationes, &revera olim sub comminatione irriti sacramenti illegitime habitas prohibuisse . At poenitentiae administrationem sine jurisdictione ita prcsbytcris interdici r ecclesia , ut

250쪽

ira itum & nullum esse sacramentum intel

dat ; quod ex dictis liquet, & luculentis

sit de postea confirmabitur . Quare, ut instituta comparatio Sacramenti ordinis cum sacramento poenitentiae aliquid probet, ne-ccSSe est, ut ecclesia eadem ratione, qua

prohibet illegitimam collationem ordinis, prohibeat etiam reconciliationem a presbytero injussu episcopi datam . Quod si volunt priscis ecclesiae saeculis eodem modo utriusque sacramenti collati nem contra canones habitam interdictam fuisse; respondemus adhuc sub judice tiatem esse , an ordinatio illegitima tunc irrita foret, proindeque nullum ex hoc firmum deduci posse argumentum pro Val - re absolutionis a presbytcro impertitae sine auctoritate episcopi : esset enim certa dubiis resellere. Sed si natura, seu ratio utriusque sacramenti spectetur , patebit magis necessaliam esse jurisdictionem in poenitentiae, quam Ordinis sacramento, imo in primo

de cssentia ejus esse, non autem , in Secundo . Per ordinationem enim provehitur ordinandus ad gradum dignitatis , datumque ei potestas ad ministerium altaris exhibendum ; per reconciliationem Vero absol-

SEARCH

MENU NAVIGATION