장음표시 사용
41쪽
duplici modo,in genere,& in specie: in secunda opponit & soluit. Secunda
ibi.arguo contra, auo ad primam partem, Bart. opponit de Lan coditiosnibus, infra de condit. 5 demonstra: Ex eius dictis nonnullae conclusiones is colliguntur. et Prima est. Numerum septem testium in testamentis conciendis esse parte substantialem. Illa conclusio Barti est disputabilis ad utranss parte,prout infra dicam. Hanc sententia Bartitenuit Bald. in L.cu quis col. 2.C.de tu. et facti ignoran. in L. t. q. eum qui, de const. pecu. Hane eandem sequitur Alexan.in L. i. col Me codict. Indehi. Lancello. Dec. hi 8c Iason hoc idem sequitur: similiter recentiores Bononienses post Ruin. Contrarium uero uoluerunt plures Doct. ut numerus septem testium nosit selennitas substantialis, sed probatoria: scilicet magis resipiciat probatiosnem testamenti,quam essentiam uoluntatis.Et inprimis ita uoluerut Petr.
aB S. Perii:&Cyn ta L. i.de condist Indin. Hanc sententiam secutus est Bart.sibi contrarius in duobus locis, in d.L. l.de cond. Indeb.& in d. L. cuquis. Hac eandem sententiam sequitur. AretinA Crol. hic,& plures atq,8cγς. hac sententia alias Senis publice disput ado sustinui. et Proprima parte adsducitur primo ratio Bart. hic, quod ideo dicatur substantialis pars, quia si Testator uellet Testamentum ualere abs* hac solennitate,contineretur respuonantia quaedam z propterea hoc non est admittendum. Regula, ubi Repugnantia,de rentu. L.per seruum.q. l.de usu Sc habita.optimus est te in quo est casius pro hac ratione,in L. Ius nostrum, de reg. Iug.ubi dicitur. Natura quadam esse repugnantiam, ut quis decedat pro parte intestatus: Huic rationi tenentes contrarium respondent, ut per Aretin. hic. Num tarum septem Testium esse solennitatem probatoriam, non substantialem, prout ipsemet Hart. melius dicit,in d. cum quis, ubi in specie dixerat, non esse substantialem partem. Si ergo sumus in iolennitate probatoria cessat
ratio Bart.contrad.ctionis: quia non continebitur repugnantia. S ecuns do pro hac sententia adducebatur textus in L.si unus. C.de Testam . iunctagio. ibi& L. si non speciali.C.de Testam. bi si unus ex septem testibus desiicit, Testamentum non Iure sectum est.Sinon Iure,ergo nullo iure. Prospterea sequitur, quod cu lex annuli et actum,et sic ulterius procedat, quod inducatur solennitas substantialis : per dictum Baldi ine. i. Si dein uesti: Tertio pro hac sententia Balae ind.L. cum quis, adducebat definitione lus reconcin L. i. supra de Testam. ibi iusta sententia, &quod definitio soleae designare clientiam rei definitae, adducendo ibi Aristotelem. Sed ad istud respondetur secundum Aretita 8c alios: quod ibi loquitur de solennitate instrinseca,id est, de haeredis Institutione, no aut de extrinseca,sicut est num et i septem testiti, qui magis tendit ad probationem,ut probat textus in L. fin. C. desideicomissi Item etia,quod non sit substantialis solennitas, de qua ibi
probat,cu ex Testamento, non solenni nascatur naturalis obligatio,prour, ide Bar. dicit in praedictis locis. Quarta Aretin. pro Bar. sentetia, licet cotinaria teneat, adducebat textu in ta Si quis Legatu, in a. respon. ad leg. Corne. de sal cubi dicit, Quod si signatura septe testiu non interuenerit, testamenotum non habere forma, in persectu esse.Ergo adparet Hlennitate septem
restium esse solennitatem substanuale: cum alias no dicatur Testament
42쪽
Iachic respondendo dicebat, quod contra ipsam tex. directo aduersatur L.
il.g. i. emadmod. Testii m. aperi. ubi etia Testamen tu non solenne dicis tur Testamentum abusive. Ista responsio non tollit obiectum, propterea tenendo contrarium responderi potest ad illum textum, ut procedat, quoad elΚctum & efficaciam, non autem ad substantiam denotandam: nam sibilantia Testamenti primo consistit in uoluntate Testatoris, ut patet in definitione tradita in L. i. supra de Telia men. Item in haeredis institustione, haeredis enim institutio est necessaria &caput testam. g. ante haeredi
Inst. eod. in L. proxime, supra de his quae in Testam .delen. quinto pro hae
parte Ticinenses hic ponderabant tex. in L. dictantibus, C. de Teliam. ibi testibus etiam ad ei sciendam testatoris uolαntate, ex quo uidetur intelligi, solennitate istam esse substantialem, Sed respondetur, ut hic per eos et belle, ut procedat quo ad effectum: ut Testamen tu non habeat est caciam Iuris, nisi septem testes interueniant, non tamen quod sit substantialis pars. Et hoc est uerum, ut infra dicemus, Numerus septem testium est accidentalis, non substantialis, cum in iure diuersi modi' accipiatur. Et quod solennitas septe testiti no respiciat substantia Testamenti, sed mamis probatione uoluntatis testatoris, dicit Imperator ind. L. filia. in uero Lex etenim, C. de fideicom. Uad tollenda, falsitate. Nam duo uel tres testes sufficilii duntaxat: ut scriptum est, in ore duoru uel trium stat Omne uerbia, cum esses extra detestam. Sexto Rcit pro hac parte, L. Iubemus,&L.hac consiuitissima, C.de Testam ubi Testamentum sch septem testium numero non ualet. Sed res spondetur, prout supra dictum est, ista Iura cum omn bus at is procedere, quantu ad effectum,ut Testam . non ualeat abs p numero septem testiu:&hoc magis ob probatione,quam essentiam. Ius enim non perint, sed deficie probatio argumento L .duo sunt Titri, supra de Testam. tute: Secundo etiaresponderi potest. Quod solennitas septem Testium est accidentalis, non sibilantialis: quia quando lex minuit istum numerum, quando addit, quod non fecisset si esset pars substantialis. L. Iulianus, β. Sed & si quis,fid exhibene Septimo secit secundum Alexan .in L. i. de condictandeb. Nam
sicut stipulatio pro tarma requirit uerba,adeo ut si uerba non interueniant, inualida est stipulatio,quo ad Civilem & naturalem obligationem, L. l.in princiuncto k. si quis ita. de uerb. obliga. Eod. modo dicendum est secunduipsum,quod nu merus septem testium ita necessirius est, quo ad sormam, sicut in stipulatione uerba:& ita Ruin. etiam hoc argumentum sequebatur, Errat Alexan. una ali 3,S non ualet ista comparatio per ipsum secta,cum diuersa sint, et ex diuersis non debet fieri illatio. Papinianus,de Minotiti L.Naturaliter,=. Nillicdmun dea .poc fina.cu similib. de Calumniato: Stipulatio quo ad origine,& inuentionem mere cognita esti iure Ciuili: q. de constituta, Inst.de Adh. Doct. late in Rub.de uerb. obliga ut merito si act' peccat in forma, no nascitur naturalis obligatio. Secus uerd est in Telo tamento. m Testamentum, quoad substantiam, hoc est, ad uoluntate Testatoris.est Iuris Gentium, non Ciuilis.lta Barci & omnes in L. Inter. dum, de Condict. Indebiti. Numerus uero septem testium in Testas
43쪽
maxima sit, insta adparebit: cu ex Testamento non solenni ubi deficit nusmerus septe testiti, naicitur naturali obligatio, ut insta dicemus, merito nota
potest doci solennitas substantialis : sicut uerboru ex pre sio in stipulatione substantialis est. octauo facit textus in init. de Haere. ab intella. in Prin iuncita glo. ibian uerb:non iure. ubi qui fecit.Testamentum, abscpd estium selennitate, intestatus decedit.Respondetur, ut supra dictum est, ad istum textum.Nono adducebatur, quod forma dat esse rei.d L. Iulianus β.sed&si quis. Sed solenn.tas tellium dat essentiam, id est, ualiditate. d. L. si unus. in atris. Ergo &c. Negatur Minor. Quod selennitas septe testiu inducat eis sentia, imo magis tendit ad probandum,d.L. fina.C. de fideicom. Tν s. Contrariam partem, quod non sit substantialis pars numerus septem
testium, sed probatoria, plures ut supra diximus , tenuerunt: quoru senstentia per recentiores hic probatur, ut d Crol.&Ticinense, dicentes, hane sententia in parte luris ueriore esse: Uetia Doc' antiqui in d.L. i.de condicia Ind&.S in αL. cum quis,tenuerui. Et Bart. hanc sententia in plur.buῖ locis secutus est, non obiter ut hic: led magis del.berate. Et pro hac parte potissismum fundamentii est, Namsi uerum est numeru septem testiu esse parte substantiale, sequeretur, quod ex testamento non selenni no nasceretur nasturalis obligatio,d.L. i. iuncto k.si quis ita, de uerb. obligat.quod falsum est: cum ex Tei tamento non solenni naturalis obligatio nalcatur, ut Glollar iapluribus locis dixerunt,in d L. i. de condict. lndebiti: & in d. L .cum quis. Et hoc modo Bart. est sibi contrarius secundum Doc'. Uerum quia totus scopus istius quaestionis in hoc argumento consistere uidetur. Τ An ex . Testamento no taleiani oriat naturalis obligatio necne, propterea insistens dum est circa istud argumentu. Iste est difficili mus articulus, An nascatur naturalis obligatio ex Testa. no solenni.Tenendo sententia Petri,&alioruantiquorum in d.L. l.& d. L. cum quis, ut nullo modo nascatur naturalis, facile resipondebitur ad istud argumentu. Petrus mouebata duobus.Prinad, naturalis obligatio nascitur ex consensu. L. stichum β. naturalis,de sol ut Hienon est con ensus hamedis. Ergo Scc. Secundo cum astus peccat informa, ness naturalis ne*Ciuilis naicitur obligatio, d. q. si quis ita, Et istud argus mentu adducebant Alexan.& lactat supra uidistis. lacind. L. . nu. νγ. uercQuarto pro isti, sententia Petri ponderabat duo iura. Primo tex. ind. L. hac consultissmam ex imperfecto. C. de testam . ubi dicitur,si testator faceret Testam. inter liberos, et extranei sint admixti,&Testam . non fuerit leniae, Legata facii accrescunt atqs. Arguit sic Iason. Si legatum relictu ex Testamento non solenni deberetur naturaliter, sequeretur, quod non pol σγε. set filiis accrescere: ' quia lus Accrescendi locum non habet si non in tota deficiat, pergio. in L. si duo, de Iure tu. in uerbo iurasset.in fine. Secundo ponderabat te in L. si uerita C.de fideicom.du ibi teri uult, ita demis Legata relicita in Testam. non Bienni debeantur, si stipulatio interuenerit: ergo textus uult, quod si promissio faciti suisset desoluendis Legatis nudo pacto, quod haeres non teneretur soluere legata : Sc tamen si uerum esset, quod ex Testamento non selenni nata suisset obligatio naturara
lis, certit sufficere debuisset simplex promisso : Quia quando prius
44쪽
i ecedit naturalis obligatio Sc alia sub sequitur, tune ex duabus oblistitionibus naturalibus ii scitur obligatio. h. fina. ubi Ange &Bald.C.ad
Q. falcissi probatur in Constituto, na naturalis obligatio deduci potest. L. i. q. debitum de conssipeta et Uerum uerior est sententia glo.inu L. i. de condiet: indeb.S in d. L. cum quis, quam Barta ibi tequitur, Quas glo. Oct. communiter sequuntur: ut ex Testamento n5 solenni, nalcatur naturalis obligatio. Et quod uera sit haec sententia, nemo negarepo ii, quum consenius Testitoris interuenerit, Sc quod aequum si eruare uoluntatem Testatoris patet in L. in Testamento de fideico m. liberi. Est bonus tentia L. a.C. de fideico m. ' Nam cum testandi facultas si a iure gentiu cognita,&eius lubstantia sit de Iure gentium, si interuenit duorum testium solennitas, prout Ius gentium &diuinum statuit: certum est, quod interuenit naturalis obligatio, ut in L. cum amplius is natura debet .de rentu.ubi naturaliter debet quis, quando praeceptu sit Iur. gentili. Hinc videmus Testamentum inter Milites duobus testibus ualidu fore. L. Lucius, iuncta glo. in uerbo probationibus, supra de te mili.& lex reduxiestatum Militum ad Ius gentium, auserendo Iolennitatem inductim de Iure Civili, ut in L. i.&L. diuus, supra detestam. milit. Et haec confirmantur per ea, quae Panormi.&alii tradunt in c. Quia pler .P prelati,de lin munit. Eccl. . et Ubi uolunt, haeredem in foro poli teneri ad executionem uoluntatis Testatoris circa Lesata Sc alia, si notitiam habet Ratio est. quia nata erat na. turalis obligatio. Et pro hac sententia adduco bonum textu in sua ratione, in L. & si inutiliter fideicom issu. C. de fideicom mis ibi, nosolu exscriptura sed ex conscientia. t Sed nulla poterat esse conscientia, ni set nata nasturalis obligatio, & ille textus optime probat sententiam Ua non istarum in d. c. quia pleri*, 8c Bald. iis d. L. 8c si inutiliter. Quod consideratue conscientia, quando ammittuntur Iuris apicis. Facit, quia aequitas semper attendi debet, remotis omnibus subtilitat.buq Iuris, ut iureconc nos admonet in L. si seruum β.sequitur,de uerb.obliga. Facit etiam,quod uolunatas Teliatoris adpareat, quoad aequitatem naturalem : nam lolennitas septem testium introducia est ad tollendam falsitatem d. L. filia. C. de fideicommic. Et hanc sententiam tenendo, non obstant rationes Petridcal orum. et Et primo, quod non sit nata naturalis obligatio,quia hoc nesgatur: cum aequitas Iuris gentium & naturalis aliud luggerat,confirmandolestamenti facitione una cum lege Molaica, &diuina, ut in d. e. messes: ubi disponitur ualere testamentu cora duobuStestibus. Non obitat secundo, quod peccatu sit in sorma:& ideo obligatio naturalis nasci non debeat. d. q. squisita:nam pondetur ut supra diliu est, quod diuerse sunt stipulatio et Testamentu.Nam in stipulatio mere cogn:ta sulti Iure Civili, ae de comittituta, merito lus Ciuile iubstantiam 5 formam simul inducendo, stipulaationis sublata forma,disiponit,ut aestus sit omnino nullus. Quod secus est intestameto cu em Testa.idure gentili,& lege diuina sit introductu merito Ius Ciuile tollere n5 potuit naturale obligatione.β.Sed naturalia, inst.de Iu.
quae,usconsum. Noa obstud. I. imperfecto, quia naturalis obligatio
45쪽
c cum sit inersicax,& non pariat Iuris eSehum non impediret Iuxacere saeendi, quando Testamentum non est solenne, ut Doιὶ tradunt in L. M.
coniuncti. Non obstat d. Lai ueritas, quae magis urget, quia dicitur, textum' loqui in facii contingentia, ne* hine colligi argumentu, c prout facit Ias quia resultaret absurdu, S esset contra leges,ut patet in d. L. fina. C.ad te falcid .lecundum intellectum ibi. Ange. Ralla.& aliorum, ut nuda paelio haeredis soluere promittentis integra Legata, ipsu compellat efficaciter. Item esset contra d. L. & si inutiliter, & contra rationes supra adductas. is . t. Et ex hac disputatione an naturalis obligatio oriatur ex Testamento n5ες. .lenni,plures ei cistus considerari possia ni. ' Nam si nata fuerit naturalis obligatio,& essemus in terris Ecclesiae, tunc haeres compelleretur praestare Legata:Quia pactum nudum de Iure Canonico, ex quo nascitur naturalisso. obligatio parit actionem .e. i.& ibi Doct. latis me, tra depact. t Secunsdus ei sectus esset, quod illa naturalis obligatio pareret soluti exceptionem sm ut in L. iuris gentium, . igitur nuda.de pact. t Item in foro poli quis
teneretur seruare uoluntatem Testatoris, prout per Panormi. &alios, in Le.Quia pleri A sentit textus in d. L. S si inutiliter. &ibi Bald. Item talia obligatio transferri posset in constitutum, ut in ta ι. g. debitum.de coni kcun.Et plures sunt Hectus, quos solet parere naturalis obligatio, ut perari.& Doch. in L. hoc iure, de lust & tu. Tenendo tamen sententiam
Bart.& magis com mune, respondere potes. Quod licet numerus testium non ita aequiparetur sormae stipulationis, ut ex ea nascatur naturalis oblissatio, non tamen inficiari potest, quin solennitas septem testium non sie. : lennitas se tantialis, ex quo propter desectum ilhus solennitatis I estaumentum est nullum &inualidum.d. L. si unus. Imor pro nullo habetur. L. si non speciali. C. de testam. m alqs iuribus supra adductis. Secundo pro
hac sententia iacit textus,in d. L. fina. C. de fideicom. duobus modis illum textum ponderando.Et istum textum plurimum annotant recentiores hie a Monteserrato,& Ticinenis. Primo, dum imperator rationem adducit quare lex noluit esse contenta dicto duorum uel trium testium:sed numeria septem testium pro solennitate induxit, ut tolleretur falsitas, quae facilius committi posset per duos uel tres testes, quam per septem. Ergo adparet ex. illo textu, tennitatem istam inductam suisse a lege ad probationem fici endam, non autem ad inducendam aliquam essentiam substantialem. Sescundo adducitur textus ille in princ. dum vult:Testamentum ualere unico teste, una cum iuramento haeredis:&sic patet, solennitate illam considerari pro solennitate probatoria. Sed defendendo sententiam communem, reo sponderi posset. Solennitatem septem testiti induetam esse pro Bbstantia, licet probatio in consequentiam quandam consideretur. Et quod hoe sieuerum probatur, nam si esset Blennitas mere probatoria, sequeretur, quod confessio haered:s sufficeret, sed hoc est falsum, ut patet ex nota. rolo. 8c Dodi. in L .i3.Cdebon possSecund. tabir. Ettioc modo etia resipondetur
ad principium legis. Tertio pro hac sententia adduci potest textus in L i. supra dei must Rupto Testam.ubi expressὰ Iureconcsecit differentiam, An Testamentum sit non solenne, uel factum non seruata forma. Primo casa
46쪽
dicitur irritum Sc imperfectu. In secundo ueroi casu dicitur nullius momen sti. Ergo adparet solennia non inducere essentiam rei. Sed respondetur ad istum textum una cum similibus. Quod licet Testamentum non solenne di flerata Testamento in quo non est seruata sorma, tamen quantum adelinium Iuris aequiparantur ilia. Nam sicut Testamen tu est nullum sors ma nqnseruata,ita seiam ubi deficit numerus septem testium, ut patet in d. L. Scimus, cum atris iuribus. Et hoc casu satis constat,quod dici potest nurmerus septem testium solennitas substantialis. Quarto etiam adduci postest textus pro hac sententia ni . hac consultissima infin. C. Qui testam. Dcci possibi. insidiis tot oculis speetat Ergo ibi adparet: Numerum tessitium in ductum esse ad tollendas insidias de fraudes, non autem ad ellens tiam inducendam.Sed ad illum textum responderi potest, ut supra proris
me dictum est. Quinto S ultimo pro hac lententia facit, Sc istud uidetur Iurimum urgere iurecon .Quod est de lubitantia rei, est tm m utabile.
Nam substantia Sc forma dant esse rei, & quicquid fit contra substans εβ.
tiam rei, est nullum Sc uiciat rem. L. cum de precario, de preca.L. Luciuia Deposi. Lai. de usustu. r. reri quae usu con Sed solennitas ista septem te stiu uel alterius numeri est mutabilis, Sc variabetis, prout infra probabo.E go sequitur, numerum testium non esse partem subsitantialem. Minorem probo. Videmus in testimeto militis sui cere duos testes. L. l.& L. D. uus, iupra de Militae testam .cum is ta. Videmus quo*de Iure diuino, Gentiu,& lege Canonica hoc statutum esse, ut in c. cum est 'A c. Relatum, extra detestam. Uidemus interdum quinU testes susscere in testamento , ut L. sina C.de Codicili. iando lex requirit odio, ut in L. hac consultisiima. C Qui testam sata pol L. Interdum unus cum iuramento haeredi d.L.fina. C.de fideicommissi Interdum etiam abs ullo Teste: ut in testamento fas isto coram Principe, uel si preces in rescripto porrecitae fuissent principi, ut in L. omnium I estamentorum. C.de Testamen. Videmus etiam hoc posse Principem remittere, ut in L. si non sipeciali. C.eod. titi facit etiam textus, in L. si quando. C. dei nossi testam . ubi in dubio non praesumitur princispem remittere solennitates Iuris.Sed si costat, pristipponit textus prins cipem hoc posse. Et hoc standamentum optime uidetur probare sententia Bar. in praeallegatis locis. Sed ad istud argumentum relponderi potest, fas tendo etiam argumentum,quod licet solennitas testium sit mutabilis, ut ostensum est, tamen non sequitur quin numerus septem testium intestas mento no sit substantialis pars. et Nam ex quo lex in sipecie restrinxit se ad imistum numerum,&sigit pedes, ut si aliter fiat testamentum illud sit nullum,d.L.si unus, cum aliis, sequitur quod isto respectu. dici potest substantialis: non ex quo tex in specie uoluit septem testium numerum in testamento insteruenire debere.Hoc ergo casu dicitur substantialis licet in genere non sit.
Et ad hoc facit simile Philosophorum,& Theologicum exemptu, ut dicit
Bart. in L. Stipulationes non diuiduntur, num. 3. insin. de uel b. obliga. t Quod licet anima sit in toto corpore,tamen restringi potest ad partem:&semper est ea de anima; non diminuta, sed modificata. Et ita si ager diuiαsus sit in plures partes,qui debeat aliquam seruitutem,in qualibet parte agri
47쪽
erit se uitus:& non diuiditur Duitus. L. uia costitui. g. si a de Buit. Rust.
Praed. sic in proposito nostro,ex quo lex restrinxit se ad istam speciem,dicis tur esse solen nitas substantialis. Et ex praedictis omnibus constat istum arsticulum esse ad utran partem disputabilem. Et reperio hanc Quaesti nem ad utran parternuilputasse clarissimum iuri icon. dominii Fabium Narniensem in nostra Academia ordinarium Professorem: qui lecitiones pl. uespertina'quas ego Prolecutus sum, profitebatur. t Tamen utra pars facile poterit simul reconciliari, praeliipponendo, quod in Iure nostro di
placiter accipitur pari lubitantialis,proprie,& absolute: improprie, Sc laravi: l: cet Philosophi aliter dividant lubstantiam, dicunt enim cui Rart.reo fert in L. uniuersia.C. deprecam p. ostier. duplex est substantia, Estentiaulis,& Accidentalis. Proprie & absoluid pars dicitur substantialis, abs qua nihil potest deduci ineste,&quae omnino impedit a fium aliquem ad esse deduci,&sic impedit modum ineundi. Et plura exempla ad hoc adduci pose - - sent. Primo exempli gratia in forma stipulationis. Non potest deduci stipulatio abs uerborum conceptione,ut patet in L. i. in princ. R in de nitione iureconsul.in L. s. q. stipulati de uerbo. oblig. Et propterea si non interuenit substa ritia formalis, tunc actus non potest deduci in esse: 8c si peccatum eli in forma, & substantia, actus est ipso Iure nullus. d. L. i. q.
Si quis ita. de uab. Oblig. Pometiam potest exemplum in contractu pr carri. Nam si conuentio aliqua adponatur clintra substantiam illius constrassitus, actus est ipso iure nullus. item exemplum poni potest in contractu Emptioni, &Uenditionis.Nam si non interuenit precium, contractus n5 potest deduci in este, nec habet effectu, ne efficaciam iuris.Exemptu aliud est quod inueditione bonoru pupilli, interuenire debet aut Oritas tutoriri L. lex quae tutores, cu in tot o tit. C.de administr. tuto. & tame si fiat uendiotio ab scp tutore, Venditio n5 in totu redditur nulla, sed est imperfecta.Napupillus si proximus est pubertati obligat naturaliter. L. l. de Nouat Plura exempla adduci possent, prout Dari. doctrina tradidit, in L. prolatam. C. de seni: dando regula, quod illa dictatur substatialia,absim quibus actus esssa. sistereno possit. et Redeundo ad quaestione nostra, si quaerimuR, an nus metus septem testium sit solennitas substantialis nec ne, tunc si accipimus substantia absolute, &proprid, no erit numerus septe testiu Bbstat talis: nainnumero septem testiunon cosistit stubstantia testamenti, sed substantia
testamenti consistit inuolutate testatoris, prout adparet in definitione luse reconcin L. 3.supra de Testamentis, dii dicit, Testamentu est iusta sententia uolutatis nostrae. Hinc uidem', id licet aliqv.b' personis remisiae sint soles nia Iuris intestametis, ut in milite, Scali js:no tamen dispensatu est cla militis bus, quo ad substantia testamenti,scilicet quo ad uoluntate, ut expresse aduparet in L.sn.C.de testametis milit.ubi Imperator omninὼ danat antiqua
costitutione, qus cocedebat pupillo militi posse testari,& ratione ibi adsigσnal,qd' ex quo pupillus no habet cosensum,et sic uolutate, merito es sit dessectus luris naturalis, no poterit testari. Forma&substatia etia in testam elocosiderat, ut unico cotextu fiat :& ista est substatia formalis.L. haeredes pala. quina .supra de testamentas, &L. cum antiquitas C.eod. tit. Et ita in specie
48쪽
Balae dicebat in L. i.in eius repeti. C. de sacros cicinum.ςε. Et hoc modo
Procedunt omnia argumenta supra adducta pro parte negativa. Secundo uero casu, si Osideratur numerus septem tellium, quo aci ualiditate actus,& Iuris efficatiam,sindinteruenit praedietiis numerus testium, testamens
tum est imperfectum,& nullii, ut in d. L. si unus, in d.L. Si quis Legatu, a. resiponsio, cum aliqI.Ratio est: quia licet substantialia interueniant, hoc est, uoluntas&forma : deficiunt tamen accidentalia , quae lex habet pro uabastantialibus,quantum ad ei sedilini Iuris. Et isto calu procedit sententia Barto. in L. nostra,quia Batillic non tam proprid locutus est,sicut in d. L. 3. de cond. lndeb.5c in d. cum quis: sed considerauit Bart. noster hic lub stantiam largo modo: quia ablo solennitate septem tetitium testamentum es t nullum: Sc hoc propter dictium eius, in d.l . prolatam, ut o mitia dicans tur substantialia largis; abs quibus acitus ualere non potest. Et ita Doc'. etiam in pluribus locis large & impropric locuti sunt, ut per Parior. in c. lin.
extra, de condit. appos in ult.nota. Ange. in conssy.inc. pro Decisione. Et ita praeceptor meus quocpaccipit substantialia, ind. a. nu .vi. C. debon. post Secitab.Et existis clare adparet recocitatio in isto articulo. Et si Doct. ita animaduertissent, non ita inter eos pugna fuisset, ne* uoluissent Bart. sibi contrariari: Imo Barr.optimis hic, Sc in atris locis locutus est. Sed Doctrinon poterant se cxplicare in Girarietate Bart. hic, ac sententia comuni: quia hic dicunt sententiam Bartasse comunem, di in d. L. l. 8c m d. L. cum quis. et Ex prisidia nostra distinetione quaero, An solennitas duorti, uel triti sM testium, iuxta textum, in d. cum esses, sit solennitas simpliciter S proprie
substantialis, adeo ut ne constitutione aliqua, uel lege Mun cipali tolli ues diminui possit c Et videtur, ut solennitas duorum uel trium testium inteis tamento, Iure Municipali diminui non poIsit: ex quo hoc Iure diuino trauditum est : in ore enim duorum consistit ueritas 5 c. Et Ius diuinum tolli non potest per legem positivam,uel statutum, ut not.Et ibi Doc in tata. de const. Princi& Canonistae in Quae in Ecclesiarum,extra de const. Et ita dicunt hoc uerum esse. Ange. Imo. Camen: in L. 3.supra de testamenstis Sc sequitur lac in L.cumstos populos. C.de sum .iri. δή h. cith. hoc etia msentit Alex. in L. Σ.supra eod. tit.qudd si Iure Municipali caueretur, ut sufflacerent duo uel tres testes, eodem modo quis posset tunc codicillari, per res M. d.L. Σ.supra eodac ita ego alias dixi in d.L. Σ.sepra eo. ut in nostris Cosmentariis nouiter excusiis adparet. Tamen uidentur aliqua facere cotra hae
communem sententiam .Primo, textuSind.L.omnium testamentorum,
ubi cora m principe testam entu m facium abso testibus ualet: ergo adpas rei per principem,&sic perlegem positivam, non posse tantum diminui: sed in totum tolli.Et hoc praesupponendum est, si statuentes n6 recognose cerent superiorem : in inserioribus enim nullum esset dubium Et istud arugumentum procedit, tenendo, d.L.omnium procedere abs* ullo teste.Liscetvlo.ibi hoc non firmet, tamen glo.alibi hoc firmauit, ut patet in d. L. hae sultissima Et quod tex. ille procedat absin ullo teste, uoluit Fulg Cuman. Castrensias &plures alit .Ethoe probatur ex illo textu in princi dum teX.
ibi dicit, quod quado testamentu sit coram principe ualidii sit: propter tot
49쪽
probos & sdeles homines, qui semper ad latus principis adsistiti. Secundo
ecia uidetur obstarct ex. inu. L.fin.C.de fideico m. in Pr n. nducendo ut suspra distii est.Tamen his non onstantibu , non recedendum est a sententia
comuni:&eam secutus sum in L. Σ. lupra eod. pro qua primo uidetur sescere textus ind.L.hn. in uer lex etenim, sum imperator ibi quaerit,&redsdit ratione, quare lex positiva statuerit, ut ultra duos,uti tres testes in testaν mento septem requirerentur. Et sic sentit ibi Imperator solennitate duoruuel trium testium esse substatialem Et ista sententia probatur uiua ratione, ut huiuimodi lus Municipale ualere non dcbeat: nam facilbus comitercastur fraudes, Sc insidiar in numero duorum uel trium testium,qua in num esro septem: Sc daretur occasio facili me delinquendi 8c precandi, cum intros duci possent falsitates,quae ipsemet Ina perator pro spexit, in d. L. fin. uercL etenim C. desideicom.quo calutatis lex iniqua S in .usta esset. t Sed lex debet elle Iemper iusta,& honesta,& non continere inaqu.tatem, ne νpraestare materiam delinquendi. c.erit lexin .distini' L.ex facto in princ. Scibi diximus, supra de uulga. Sc pupill. ideo videmus leges semper prouidere,
S occurrere, ne c5mittantur fraudes. L. paratione,,desu.instrv. Idcoliscet in ore duoru ,uel tri u stet omne uerbu, tamen ex quo praestatur maiesria delinquerid, ad hoc prouidendum, debemuς omnino negare posse haeselenitate immutari.Et ideo triar.& Doc. in L.omnes populi, de lut 8c tu: τdicunt legem posititiam nostram potuisse 'raeter lus diu nii, adderet olens nitatem leptem test tu,&bene contuitu fuisse, ad tollendam materiam pecscati: quae magis comitteretur, si testam cium abii duobus iaci tribus testis bus ualere posset Non obstat. d L. omnium testamentoria, quia respondeatur, quod ibi cesset omnis sinistra fraudis Sc falsitatis tuo Co.Nam prout dicit ibi textus, in princ. quia temper penes principem plures adlunt i dedignae persorice, non pr simitur falsitas:& ideo cessante ratione fraudis, lex ita ibi statuit .Et hoc est uerius,qua dicere, quod ibi duo testes debeant insteruenire.Non obstat etiam d. . sin. in princi quia prout infra dicemus
cum interuen t ibi l uramentum, cessat quo* suspicio. Item ille adius ualet, inuam contractus. Et circa praedicti a no omitto unum, quod singulare est,st . add.L.omnium testamentorii. t Quod sicut coram principe ual .dum est testamentu ablo testibus, eodem modo si a principe saetii sit testa mens tu. Et iste te ius in sortioribus optim d facit. ita dicebat Bald. in L. in donastionibus. C. de Donat. ut Do h. dicunt ind. L. omnium. Sed dietum Baldi in libro meo non reperitur,& quod d cunt Bart. conssuluisse in quosdam dominio dominorum Ursinorum, credo in se dictum uerum esse. et Secunda coclusio ex dustis Bar.colligit Heredis institutione. quo esse parte lubstat tale in testa meto: na ab scp haeredis institutione testamenii et nullis. L. prime, supra de his quae in testa mento delen. q. ante haeredis, Inst. eo itasn β.ante haeredis, supra de Codicit. Et hoc modo distinguunt codiscillii testam cto. L. no codicil C.detestam elis Na hqreditas no potes dari codicillis per hςc uerba sol malia, hqrede instituo, Sc similia.L. haereditate, C. de Codidit. Et adeo nob le est nome haeredis in testa meto, ut si in quota parte bonorii, uti in re certa aliqua adponat, in unu nu trahat. L. s. q. si ex
50쪽
lando, supra de haecInst.Et hoc uersi est,ut dicit ibi terinullo adiecto haeres
de Si uero fuerit adiectus cohaeres, tuc institui' in re certa, loco Legatarii hasbetur no haeredis. L.quotiens, C .de haered. inst. Et nomen haecedis no 'he li cognitu quo ad lubitantiam,& originem a iure Civili, ted cognitu suit a Iure gentium : nam testamenti fallo c. ut diximus bes de Iure gentium, quo ad substantiam. Et hoc probatur in L. uerbis legis, de uerb. signiti. Nam licet haereditas sit nomen Iuris tamen quo ad substantiam, et hcognita de iure gentium: ut Bart. & Doc'. dicuntan Rub. supra de acq. haered. Animaduertendum tamen eli,quod haered .s institutio non 'mest simpliciter pars lubitantialis, prout Bart. hic dicit, sed est sorimal. Qdides rentia eri ira est inter solennitates liabstantiales, Sc sociar iles. Nam haeredis institutio C ut diximus est caput, & sundamentii teli amenti, didit; iuriobus,& ita Bald. melius de hoc lentiens, dicit. in L. i. nu ς C. de Sacros. Eces.scut etia ut diximus contextus intestamento, est etia solennitas sor malis.
Tertia conclusio colligitur in spediantibus ad tenorem testamenti, i*Q. Testatorem habere plenissimam potestatem, & arbitrium dii ponendi: is enim quoscun*haeredes uoluerit, instituere potest,du modo no sint a lege prohibiti, i 'Itest etia cuilibet Legata relinquere, potes t imponere forma ocmodum, nec no conditiones in sua dilpositione. Et ita Rar. hic soluendo costrariu L.in conditionibus, infra de condit.& demonst. dicebar. Et ita intellis tur tex. in β. dii ponat, in auth. de Nupt. ubi Testatoris uoluntas pro lege bet.Et ita di stabat lex duodec. tab. Uti quiscp legasset tuae rei, ita ius esto: ut i C refert in L uerbis legis, de uerb.sig & imperator in.d. q. disponat.' Quarta conclusio elt, ut Tellator non pol sit testimenti solennitatis
bus, uti ubstantialibus,derogare.Plura exempla adponcbat Bart. ut hic per eum. Rart. di qum intelligitur procedere, quantum ad ipssum testatorem, ut derogare lao possit legibus, iuxta terminos L. nostrae, quo uero ad hae redes secus procedit: nam haeres potest adprobare tentatoris uoluntatemetia ira non solennem. L. si ueritas. de fideicom & in L. hn.C. eod.
in secunda parte glo. opponitur L. Codicillis q. fin. infra tir.prox. Et ista et secunda oppositio Bart. secundu eius ordinem. Exsolutione glo ScBarticoli gitur. n Quod ex quo testator ind.β. fina.adiecit uerba haec in toti testamento, ut si minus perite fecero, pro iusta& legitima haberi debeae uoluntas mea, quod per huiusmodi uerba intelligitur clausula Codiciis laris,ut actus uel eat omni meliori modo quo polst. Hac clausula Notaria frequenter utuntur in testamentis. Et Bart. hic doce, quod in d. q. fia licet non fuerit seruata solennitas debita in testamento, tervata tamen ibit iure cod cillorum . Videtur ductu glo. Sc Rart. licet Doesta non dicant, habere aliquam difficultatem, & quod glo. 8c Bart. divinent ad illum textum, quod solennitas legitima interuenerit in codicillis : ibi enim nullum uerbum colligitur, neq; ex uerbis Testatoris, net ex dictiis Iureco iacNam in coucillis requiruntur quinq; testes. Ita lina C. de Codic.
L. fin. C. de don. cau. mor. imo uidetur textus potius probare constrariti, quod omnis solennitas fuisset omissa:dutex. ibi dicat, reserens uerba
Testatoris: sine ullo Iuris perito conci di testamentum, rationem animi