장음표시 사용
71쪽
hodie . prout etiam alias diximus, in d I. Dui, praesertim secunda. Nam
utilententia caret omni ratione, quod in causa tam lavorabili, &p.a, desbeat ualere praeceptum testatoris abl caulae expreisione. imo in tali .u contrarium dicendum est , ut magis necessaria sit expressio causis : quia de fauore animarum tractatur , quae cunctis rebus praesereri
da est: d. L. Sancimus, & Docto. ratio in L. ualet . Nam melius eth8c tutius uerba nihil operari, quam quod retulcet inquitas & impetay, prout resultaret in calu illo, pernot. DD. in L. sina. q. in computa. tione, C. de Iu. del. b. & maxime cum lex omnino dicat nullum es. ρσ. se praeceptum , ut in d. q. Diui , & aliis luribus. t Non obstat, d. q. sanctissimas , in quo consistit omne iundamentum PD : quia res sponderi potest , quod licet in textu hoc expreta non dicatur de causta prelsione , tamen necessario intelligendum eli ad tollendum les gum corressitionem, L. Praeci p. mus in fine, C. de appella. L. Sincismus , C. de testament. Semper autem lura iuribus reconcilienda sunt. ργ. c. cum expcdiat, de ele 2. in 6. L. Unica , C. de inoff. doti et liem talis intellectus contineret absurdum , uidelicet, ut duo specialia simul
concurrerent: quod a Iure nostro non conceditur, per not. in L. l. C.
de dot. promisi. Hart. & DD. in L. Si is qui pro tempore, de u .uta.
Primum esset speciale, ut bona non possent at enari pro redemptione captiuorum , contra, d. L. Sancimus. Secundum, ut nuda proh bit oualeret, contra ptaesidia iura. Et ad hoc optime adduco autoritatem p . Anse. in cons. ις 3 ubi per totum illud consilium t volu t, testat orta prohibitionem de non alienandis bonis resicis Ecclesiae non ualere,quia prohibitio fuerat unda : multo ergo minus dixissiet Ange. in cassu nostro tam pio & fauorabili. Propterea posset quis respondere ad dicturni stuminae q. sanctissimas. Quod ille textuq, secundum Codicem G. IN cum non loquitur generat. ter, prout textus noster, qui communiter tesis'. pitur. et Nam Graece habetur, sacro lanetas Ecclesias ,τῖ R. και το - Ciuitatum, non autem dicit omnes ecclesias. e la ibi dicitur, seu Oecos nomos ciuitatum. Propterea Accuri. ibi implicabar in uerbo ciuitatum, dum exponit, idcst ecclesiarum, cum ergo textu ibi loquatur in specie
de duabus ciuitatibus: ideo talis dispositio uti rigorosia , procedat & res stringatur ad illum citum : quia odia sunt restringenda. L. Cum quis dana, supra de libe. &posthu. c. odia. de reg. lv. ii 6. Sed huic intellectuia... Obsiare posset, 'uod etiamsi legatur iste textus prout graece legitur, et
tamen expressio illarum duarum ciuitatum , seu locorum, non debet reo stringere disposit.onem , per textum in Authen. cassa , tundi, gloc ibi, Rart. & DD. omnes, prout ibi late per praeceptorem meum,nu. ι.C. de sacro anct. eccle. scilicet quod expreis o loci no solet restringere di ositio De Facit textus iuristi glo. in . Unica,in uerbo 'ponsum, Ctae Rap.Virg. Attamen si quis uellet defendere hunc intellectum posset respondere ista uera esse, n .si expressi costaret de mente di onentis dispositione restrinsgi ad illa loca:utDD. dicunt in d Auth cassa. Hoc uidetur probari ibi, dum textus lubsequendo loquitur de ecclesia Hierosolymitana, alqsvecclesias,
72쪽
& in fine textus vult: quta bona immobilia possint alienaripro redempstione captiuorum, prout prius dispositum erat inae L. Sancimus, at* haec notabitis: quia noua sunt. t Preterea aliud auderem dicere: dii positiosnem, d. q. sanctissimas non procedere de Iure Canonico, ut testator lius iusmodi legem imponere possit, ne bona alienari pol sint pro redemptios ne captiuorum: quia impium & iniquum uidetur ut praedicta bona, in
huiusmodi causa tam pia , & fauorabili alienari non posiriti et Nam bona relicta Ecclesiae, Christo tradita uidentur : & Christi esse dimastur, 1. quaest. a. c. nulli liceat, & uidentes. Et propterea bona Ecclessiastica dicuntur esse patrimonium Christi, ut in ci cum ex eo, de Eleeti in Q Ideo durum estet, ut testator uincire posset manus Praelatorum, Si Christi uicem repraesentanCut non poSint praed eti bona alienare.
anones omnes, ultra leges ciuiles antiquas , in huiusmodi tam pia causa concedunt alienationem, ut in Q Apostolicos. xq. quaest. q. Ideo textus
in d. g. Sanctistimas, corrigi debet a Sacris Canonibus: cum pro res
demptione captiuorum tractetur de fauore animarum, quae cunetis resbus preserenda est: aequum enim, &iustu mest, ut miseri captiui redis mantur ab infidelibus :&ideo dispositio, d. q. sanet simas, uti rigorosa, non debet astringere Ecclesias Sc personas ecclesiasticas: cum laici non posesiiudit ponere etiam in fauorem ecclesiarum. Sanctae Mariae, de Const. Et leges Canonicae nullo modo admittunt lines ciuiles saper spi itualisbus , uel annexis. c. cum laicis , de rebus Eccle. non aliena n. & habetis etiam textum de iure Civili in Authen. cassa & irrita, C. de sacrosaneti. Eccle.&ita si mihi casus contingeret consulerem, Euiudicarem .Proconssirmatione autem meae sententiae adduco autoritatem Frede. de Senis inconeis'. l ubi dicit, stante neceseitate Ecclesiam posse alienare, non obsitante testatoris prohibitione de no alienandis bonis. Quanto ergo magis in casu isto. Et haec procedunt quantum ad d. q. sin istimas: Ueruntasmen non uidetur propterea soluta oppositio quantum ad L. nostram. Non uideo aliam responsionem, nisi dicamus, quod ideo lex hoe uolumiit, ut non possint alienari bona pro redemptiond captiuorum : quia nulla latex praecedebat quae hoc prohibuit. Cum ergo talis dispositio non erat a lege reprobata : merito. testator potuit praedictam conditionem adponere. Nam quiso potest rei suae quamcun* conditionem adposnere, L. 3. infin. 8c ibi DD. not. de contrahen em m. Sexto opponor e L. n. cum pluribus atris. C. debon. mater. iuncta Authen. excipis tur,c. de bon. quaeli .in quibus iuribus dicitur,quod licet lex disponae in bonis aduentit is usum fruebam patri acquiri: tamen testator potest legem imponere , ut ususseuctus non acquiratur patri. t Solutio dari potest, quod illa iura procedunt in bonis acquirendis: propterea enim lex facile conceLit talem autoritatem testatori. Nam uidemus legem in bonis quaerendis, disponere, ut personae potant nobis praeiudicare: sescus in acquisitis, L. sina. C. de acquiren. possi glos. Sc DD. in L. Seruus,
C. de paci. facit ad hoc quod uoluit singulanter, imol. in conc γε ut si
73쪽
UD Ius Municipale extaret quod prohiberet mulierem posse alienare sine
consensu propinquorum,tale statutum non haberet locum in bonis quaes, rendis: sed procederet tantum in bonis quaesitis. Faciunt ea quae DD. uo iuncinae c. sanet e Mariae: quod statuta laicorum alligare postini cleriscos in bonis quaerendis. Et ratio legis haec est, quia in bonis quaerendistracstatur de lucro: sed lex nullo modo considerat lucrum sicut damnum, L. precia rerum, in princi ad L. Falcid.ubi dicit: nos non esse locupletios res, si haeredes instituti sumus , antequam adeamus. Diuersa autem ratio φει est lucri&damni. L.fina. g. licentia, C. de Iu. delibe. et Septimo Opposno. L. Quamuis, C. de Impub. & alus substit.&L. Nam hoe Iur de uult & pupilla. Ad ista iura re ponderi potest , quod ideo lex cessat
quando testatoris uoluntas expressa repetitur, ut ibi, quia ibi lex non instendebat impugnare testatoris uoluntatem:imo fauorabilis erat testatori,&coniectura querebat eius metem, merito ,si constat expressὸ de testatoris uoluntate, lex non ulterius procedit. Et ideo adducitur textus in L. cum exsilio. q. i: quod expressum facit cestare tacitum, & regula quae dicit,
quod eadem sit uirtus taciti et expressi L. Cum quid, S ibi DD.Si cert. peti proceda: si coniunguntur, fecus uero si seperantur, quonia ut dixi expresbsum facit cessare tacitum. Octauo Oppono. de L. Ius nostrum, de reg. I
a m tu iusta L. Quoties. q. si duo, supra de haer. inst. t ubi probatur, testatos rem posse prohibere Ius accrestendi: secundum intellectum Bartabi,&DD. communiter in L. re coniuncti, infra tit.ii l. & sie apparet ibi, tessiatorem disponere posse contra legis dispositionem. Ad solutionem istius contrarη deueniendum est ad ea quae DD. latissim ξ tradunt in SL. re conium, & breuibus non diu insistendo , dicendum est quod aut sumus in legatis seu fideicommissis , siue particularibus , siue unis uersalibus, et 8c tunc testatorem posse prohibere Ius accrescendi: eo quia cessat ratio. d. L. Ius nostrum,Nam titulus legati non trahitur ad haeredis institutionem. L. Hisce uerbis, cum similibus, supra adductis in primo pio. L. nostrae, de uerbo significa. Et est bonus textus, in L. DO' minus , g. i. cum glos. de ulu fruct. Si uero sumus in haereditatibus, tunc distentiunt . ac quatuor diuersiae sententiae reperiuntur, in'tre quas Bart. sententia recepta est in d. L. Quoties: ut testator posssit prohibere Ius accrescendi. Exempli gratia , si testator institueri tali quem in fundo , & sie in re certa, dixerit illum non posse plus pe tere: isto tactu erit prohibitum ius accrescendi et quia institutio non tra heretur ad uniuersiam , prout lex disponit, L. i. g. si ex fundo, supra de haeres. inst. Et isto casu secundum Bart. ualebit testatoris prohibistio, institutio uiciabitur, & erit locus successioni ab intestato. Et cum hac sententia Barioli pertransit Bald. & Imo. ine. i. de testament. Et sententiam Barti ita sequuntur Ange. & Castren. & eam commonem esse adserit Corne. in L. Quoties, C. de haeredi. inst. & nosaop. uissime Crota in d. L. re coniuncti , numero sy. et Ista senentia
74쪽
Bart. licet communis sit, tamen non uidetur in puncto Iulis uera. Prismo per rationem adsignatam per Iureconsui. in d. L. Ius nostrum, stilicet contra naturalem rationem, de qua ibi. Secundo, quia ius accresscendi licet proueniat ex tacita testatoris sententia: L. si Titio, & Maevio, Iulianus, &ibi not. eod. tita nostro. Alex. latit iraetit in L. in testas mento, supra de uulg.&pup.8c praeceptor meus in Rub. C. Qua n. non peten.pari principaliter tamen prouenit ex legis dispositione, per rationem. d. L. ius nostrum. Ob id merito attendenda est magis legis dispositio, quam tacita uoluntas testatoris: per regulam, quod id quod principaliter conssideratur insipicitur. L. si quis nec cauum, si cer pet. Tertio per L. 3. g. si ex fundo, supra de haer. inst. ubi lex uult, si testator haeredem in te
certa instituat, quod talis disipositio trahatur ad uniuersium, eodem modo quando testator statuit ut testamenta seruentur. Et ita tenendo non obsitat textus in d. L. quoties, β. si duo, ibi nisi testatoris uoluntas. lQuia ille textus, prout etiam Crotus dicit, Sc antequam eum uiderem
idem sentiebam, non habet isensum quem Bart. ibi uoluit ad illum textum. Sensus genuinus illius textus est οῦ quod si testator plures in
diuersis portionibus in re 'certa instituerit, nullo adiecto cohaerede,
quod talis dispositio trahatur ad uniuersum, Sc quod dii hi haeredes a qualiter succedant. Hoc expreta dicit textus, cum ponit exceptionem Iurecons. nisi manifesta Sce. quasi diceret: quod si constaret manifeste de testatoris uoluntate c ut in tali institutione facta d re certa, & in dis. paribus portionibus J tune dispositio trahatur ad uniuersum, & inaruqualiter fiat successio si expreta constiterit testatorem sic disposuisse. Non
habet ergo ille textus sensum Bart. 8c communem : cum ibi sit specialis casius, quod testator instituat aliquem in re certa, 8c testator postea dicae in exceptione, ut ille non possit plus petere. Exceptio autem debet Jede reguIa, 8c secundum dictum. Notabilis tamen est ille textus qantum ad primum dictum, quia dicendum uideretur, quod debuissent in uniueis sum siuccedere in portionibus inaequalibus sicut a testatore uocati sunt,
textus est in simili in L. si ita talptum, supra de libri Sc posth. Et hoe
modo dicendo, negando indistinete testatorem non posse prohibere ius accrescendi: oppositio nostra tollitur. Nam posito siduera essiet senstentia Bar. ccii testatoris dispositio secundu intellectu Bar.& communem non contradicit legi nostrae: quia Rari tibi in fig. si duo, no uult qd pro parte decedat intestatus,imo uult quod in totum uicietur institutio ualet tamen prohibitio testatoris,& sic in effectu non laeditur dispositio d. ius nostru. Absolutis oppositionibus tam per Bartiquam per nos fictis uenio ad quaestiones Bart.quarum septem sunt. Quantum ad ptimam, ex eius dictis colligitur licet obscure, Sc ordine peruerso: et Testatorem hodie non posse prohibere haeredem detrahere a M. quartam trebellianicam. Et eius sententiam hie c licet contrarius sibi fuerit in atris locis J tenuit inprimis Iacobiae Belu in d. g. si uero exupressim, Hoc idem uoluit Bal. in L. filium quem habentem, C. fami L
75쪽
Hereic Immo. inta Marcellus, infra ad SC. Trebel. Nee non Alexan.
qui dicit hanc sententiam in punων Iuris ueriorem esse. Iste articuluscit ualde disputabilis prout per D D. hic & in d. L. Marcellus:& senstentiam Barci sequuntur quot Croci & Uicinenses hic. Et ut adpareat ueritas istius articuli, referam ea quae adducuntur pro sententia Baria hic. Et primo quidem loco facit, quod cum Ius antiquum sit correctum duntaxat in Falcidia: de g. si uero , non debet extendi ad trebellianicam: uitanda est enim correctio, L.Sancimus, C.de testimentis,L. praecipimus
in fin. C. d Appellationibus & ista ratione usus suit Accurs qui fuit auator istius sententiae in d. q. si uero expresssim . t Secundo etiam
facit, quia Trcbellianica detrahitur contra uoluntatem testatoris, ut
patet in iuribas adductis hic per Barti in L. si ut allegas, C. ad leg. falc. in L. Titio in D. infra ad Trebellian. in β. sed quia, in Inst..de fideis commic haered. Et ideo lex uoluit testatorem posse prohibere Falcis
diam detrahi: eo quia Falcidia ueniebat ex testatoris uoluntate, & quia eius gratia & intuitu introducta erat, ut patet in Inst. ad leg. Falci in princi merito lex uoluit ut teliator posset prohibere detrahi. Haec ratio cessit in Trebellianici,cum detrahatur contra testitoris uoluntatem.Tertio facit : qui grauatur in uno , in alio debet releuari, L. eum qui, de Iureiu. Sed haeres grauatus restituere haereditatem, compellitur adire. L. cogi,&L. Nam quod, fin. infra ad Trebell. Quarto 8c ultimo facit, uerba. d. q. si uero expressim, nullo modo conueniunt fideicommisso uniuersali. Ergo non debet conuenire disipositio,d. q. L. q. Quoties, de dam .ies. Quod non conueniant uerba adparet, quia disponitur ibi, ut si haeres adiecit haereditatem, legata debeantur etiam non adita haereditate, constra Ius antiquum, & regulas Iuris in L. si nemo, supra de testa. tute: L. eam quam, C. de fidei m. ubi disponitur, qnod haereditas deuoluatur ad personas ibi enumeratas. Hoc autem contingere non potest in fideia commisso uniuersali: nam statim non adita haereditate, fideicommissium evanescit. Ratio est e quia imputandum est fideicommissario si non
compellit haeredem adire uigore S C. Trebelli. Si ergo uoluit fideicomum .ssarius, non poterit locum habere dispositio noua in d. q. si uero exspressim . Secunda est sententia Bart. in L. Marcellus, infra ad Trebel.&in d. auth. sed cum testator, et ubi Barci firmat hane conclusionem e*'i' quod sicut hodie ius antiquum correctum est in Falcidia, eodem modo in Trebellianica, & eius sententia communis est, hoc ante ipsum dis xerunt plures antiqui,ut per Dyn. Iacob. de Are. Petr. ind. Aut.sed cum testator, R ibi Salyc.& Cuman. hane etiam tcnuit Bald. in L. cum existio, β. duobus, supra de uulst.& pup. Soccin. in Rub. infra. ad Trebel.
dicit hanc esse communem. Hoc idem Alex. adserit in cons. c . consioderatis his, lib. l. Bal. in cons p .pune us quaestionis. lib. a. Corn.ind. Aut. sed cum testator, dicit quo hanc esse communem. Croti quo hie idem adserit. Ultra addueha per eos, adde Aretin.in eons am sesquendo ordinem, Roman. in cons. Σ3s. in hac re. Si an cons. s. lib. t.
Cum n. in cons as. Dcc. in cons. asQQuaero an legitimatus, o libis Hanc
76쪽
Hane quoq; communem esse nouissimi dixerunt lacin cons s 4.Redempotorta nolici, nu: p. in fine. lib. s. Hui. incoac. themate&dubiis nu. lib. 3. Marian. Sotain Iurior in cons i3γ. Viso processu, nu. 6.Lb. 3. ubi dicit :hanc esse magis communem, licet nonnihil dubitare uideatur. Pro hac lententia communi adducitur,quod Falcidia & Trebellianica vireant.quo sunt aequiparata. L. Marcellus, in lin. pruac pii, secundum inteliteistum ibi per Bart. infra ad Trebel. T Ideo* quod disponitur in uno, ass.cen: eri debet dispositum in alio, per notam L si quis temo, C. de surt.DD. ut 'in L. si conitante, sol mat. in L. i. q. lex Falcidia, infra ad leg. Falc. Ahoc maxime dicendum est, quia halcidia&Trebelli an in sublata signitiscatione uocabuli continentur. ut in L. Titia, infra ad leg Fale. in L. si ut alles gas, C. eod.acti Q. Falc: sequitur quod idem dicendu miano quod maho. becundo facit, quia ratio expressa uad. q. sueto express m, nulitat tam in Trebellianica quam in Falcidia:quod quis pie agere uoluerit parendo testio toris uoluntati.Cum ergo si eadem ratio extensio fieri debet, ut inglo. inclem. i in uerbo ei gatur,deelcei. Tertio facit secundum Cumarin coni.Σς. quo etiam utitur Alex. in d. cons. σσ. fauorab. lior est causa Falcidiae quam Trebellianicae. L.in quartam in princ. infra ad U Falc. ideo di positio d. ii uero extendi debct ad Trebellianicam. Quarto secundu Soce. & las urget pro hac sententia comuni d. L. Mai cellus. Nam si hanc sententia tenemuri ut lex ina. . si uero,extendatur ad Trebellianicam: talis dispost.o reduceret nos ad ius antiquum legis duodecim Tabul.quo tempore concessum erat testi. ori , ut ad crus libitu disponere posset de rebus suis absq; ulla detracstione, ut patet in Inst.ad leg. Falc. in princ. in L. his uerbis, de uerb. sig.in βdisponam n h. de Nupt. quo calli etiam in correctorq; extensio conces a l&ditur, ut glo. singularis uoluit incilla tutum, in uerbo numerandum, deprehcn. in C Et in isto argumento Socc & las figunt pedes pro senstentia communi. Quicquid sit: et mihi mag s placet pars negativa, quae uerior eli in puncto luris, ut Alex Ia L. Rahi tutentur in d. L. Marcellus. Et pro hac sententia facit quod uoluit Crol. hic ponderando textum in c. Raynaldus, de telia. ubi expresse dicitur, Falcidam detrahi contra uos luntatem testatoris. Qui textus necessaria intelligendus est de quarta trebellanica , 8c est posterior d. 9 si uero expressim : tamen ibi dicitur, dctra est. onem Trebelliani c. v esse contra testatoris uoluntatem:
quod nullo modo dici posset, si dii sitio d. si uero, hoc d.sposivissset. Nam non d .citur esse contra teliatoris uoluntatem, si testator uos luerit prohibere,&possit lege permittente Secundo per textum moueo ein d. q. sed quia, inst. de fideicommisia Haered. ubi lustinianus ipse qui
est autor d. q.si uerd, dicit trebellianicam retineri siue ex uoluntate testis toris, siue contra. ita si censeretur facta extensio ad Trebellianica, inderes turlustinian semet corrigere: quod nullo modo est praesiumendum,arguo mento L. Nam ad ea, in princi infra de cond.&demon. Tertio moueor,
quia certu est,quod d.uersa est ratio in Trebellam O,S in Falcidia.Na cue supra dictum est fideicommissarius potest compellere iis rede instituta ut sibi restituat:L. quia poterat,L. cogi, L. Nam qj,j.fin. in sim.l. insta ad Trebel,
77쪽
TrebellLquod secus est in haerede simpliciter instituto, qui non potest cogi
ad re. Quarto licit ratio inconuincibilis, ut nullo modo dispositio d. h. iiiicis,cxiendatur ad Trebellianicam . arguendo ibi a ratione finali ces Iairie. Nam ratio finalis illius dispositionis suit cui ibi in pluribus locis adparet,&praesertin in y. Hinc autem nos imperatorem lustinianum ibi uoluisse prosii dere testatoribus, quando haereditas legatis consumeretur, & sic tellatoris uoluntas non ad mpleretur, per remedium legis Elcidie: &plura statuit, uolens in specie, testatorem polle prohibere Falcidiam. Φ Supradicta ratio finalis suit, quae praesumitur finalis prout adparet ex proemio illius Auth.& per tot. ut dicit Barta in L. fin. per illum textum supra de haer. instiuatio uero illa finalis, non militat in fideicommisso uniuersali, 8c in quarta trebellianira : quia quarta Trcbellianica nullo modo consumit haereditastem,*non dicitur diminui testatoris uoluntas, ex quo lex concedit lames digrauato sub illa conditione, si sponte adierit haereditatem : lecus uero si compullus. ideo*quum cessat ratio finalis, cessare dcbet dispositio L. s. q. 1 exum, cum ibi nota. de positat :&si mil. b. T Et ita tenendo hanc sententia, quae in puncto luris uerior est non obstat primo textus ind. L. Marcellus hic per Bart. induetus: quia pluribus modis rei ponderi potest, ut per Doci. latissime,& maxime per Iacin d. L. Marcellus.Nam licet ibi iurecons faciae requiparationem de falcidia ad Trebellianicam, non tamen ibi adparet iurecon Luelle aequiparare istos duos casus: sed in illo casu tantum ficti est aequiparatio, de qua ibi ob id, non debet colligi argumentum per illum temet Nam ita demum ualidum est argumentum de uno casu ad alium in corsreetoriis, quando Ius antiquum inducit aequiparationem per uiam regulae, ut in terminis L.rl. R ibi DD. supra eod. tit. nostro : quod lecus et ibi. Item etiam cprout dicit Sa lyc. ibi Sc Docti. ille textus arguit de Trebelliano ad
Falcid am ,δc non e contra: ut in terminis nolirae quaestionis.ltem resipon/deri potest c prout ultimo loco dicit lac ibi quod ille textus nullo modo
probat casum nostrum : sensus enim legis latoris et , quod si haeres lames litatem uti suspecitam ad erit inadius, tunc non debet detrahere quartam: sicut in testamento militii, Scaliorum no detrahitur Falcidia. Nam quando .coactus adrit, perdit beneficium Senatusconsulti Trebellianici quia Senatus consultum p est istum ita demum uoluit aliquem posse percipere quartas sponte adierit haereditatem, & non alias ut patet per totu illum titulum, ad 1 rebel. iste uidetur genuinus sensus illius textus, licet non sit intellestus laso Fuit etiam antiquorum, & quorundam aliorum recentiorum. NON obstat secundum quia ratio ibi de pietate qua textus in d. q. si uero expressim considerat no est finalis, sed persuasiua, prout Bari se pr,aScalia fatens tu KRatio uero finalis.d. q. si uero expresI m est: ne haereditas consumatu elegatis,&hoc modo testatoris uoluntas pereat,quae non perit, si detrahatur quarta. Ad tertium re. pondetur : quod licet in aliquibus fauorabilior 8d sortior sit Falcidia quam Trebe lianica d. L. in quartam non tamen lequis tur propterea, quo) debeat fieri extensio cum cesset ratio final s, ut supra
diximus. item sumus in correi torης, quo caluetiam non ualet argumentur
ut per Dociti post glo. in Auth. quas actiones, S deucros. Eccl.&ind. L.
78쪽
Marcellus. Non obstat ultimum fundamentum, quod plurimum L se tollit, L fuit Soccini in d. Marcellus. Qui aret pondetur : quod hoc u
rum Ut quando res reuertitur adlus commune,&ad Imant.quum, ut est
quando quaria detrahitur contra testatoris uoluntatem, sicut in cl. 6. sed quia,&d. c. Rarnaidas. Sed ibi esset reuerito ad ius antiquum seu antiquo simum, quod iam erat correctum iure publico: d. L. Quod de bonis, Lu, no JA G Rdmitti recursus ad ius antiquum. Ita debet intellio illigio. inu.c. itatutum, in uerbo numerandum, &pro hac declaratione Lucit quod communiter sistet adduci, uid licet dictum Bari, commuta terreceptum in L.omnes populi, nu.33.de Iust.&iu. et tibi concludit Bar. pospulos interiores posse abso superioris automate statuere, Sc disponere si
eorum dispositio reuertatur ad ius commune, adducit textum in aroumens
tum, in L. auupra de iniu.Rup. tui. testament. & in taliae consulticina siquis autem, C. de testament. Retenta communi sententia limitatur singulariter totus in d. 6. si uersexpressim τ non habere locum in filiis prirni gradus. Ista fuit sinaularis lis miratio Hal. in L.Iubemus, in duobus locis ibi, ad Trebell. per illum teratum,&ibi Salviadem uoluerunt Saly,S Castin d Authen . sed cum tesitator.Idem Bal. Roman. Sc lata d. L. Marcellus, secundum hanc consus
luit leo manan conca os Licet incius, Alex. inconsi s. lib. 3. ibi contrararius, Cumanan cons3ς. Et haec est comunis sententia, ut DD.lata ,& maxiam. Mi adseruntis d. L.F arcellus, Hanc quocp esse comunem adserit pcesceptor meus in coni. si. nu. 3.lib. 1. Corne. in d.L. Iubemus Eam quom communem &axiuiorem dicit esse Mar. Soc Iun.in conc isti ad corros horationem, nu. I. lib. . Hoc idem uoluit Ruin. hic, & secundum hanc senstentiam ipse consuluit, ut patet iii cons a . nu. s. lib. 3. Hanc quom tenuietas ta cons. yy.Redemptoris Crucifixi, nu. 3. lib. .Eandem quom ede comσmunem 5 mluiorem dicit hic Crotaecundum quam ipse consideret Scius ditaret. Contrarium uero tenuit in primis Cyn. ind. L. Iubemus, nu. .Ribi sortius vult: quod etiam d L .lubcmus correeti sit in casu expresso, uehodie testator pol Sit iubere, ut fruetus computentur in quartam: secus de Iure antiquo ut patet in L. in fideicommissario in princinfra ad Trebell. Et hac sententia secutus est Cumanari L. Cohaeredi,q.cusiliae, supra de uulpa.& pupilla. Alex.& Soccan d.L.Marcellus. Hanc quom. partem secutus est Alex.in consσγ. consideratis his,cota lib. i. & in contay.perspectis, lib. Dure articulus est ualde dubitabilis, & in puncto Iuris uerior uidetur sententia Cin. quam Bal. Sed ut adpareat ueritas istius quaestionis, consideranda est dispositio d. L iubemus, in quo totum fundamentum cosistit. Ral.pro Balimitatione inducebat d. L. Iubemus, quod sicut ibi corrigitur lusans liquum, ut seu bis non imputentur in quartam in sil as primi gradus, licet testator hoc express) di osuerit sicut Bal dicebat, si testator non potest minuere quartam, propter computatione fructuum: ita a tartiori minus poterit in totum auferre quartam. argumento L. Videamus,=. item uideris es, de in lit. iure ' Ista sententia licet comuniter receptast, mihi nullo morado place sequor in hocsententiam Cyn.&alioru tenentium contraria H partem n
79쪽
partem. Et in primis considero textum in d. L. Iubemus,m quo Bal. &alij
iundamentum faciunt,quod ille textus nullo modo probat eius intenti
nem, lino nullum uerbum colligi potest ob quod ueriscetur ista limitatio. I lam si Im perator uoluislat,ut specialiter obtineret, lae testator G pollat Probibere quartam, utiq; l imperator hoc dixisset: siicut expressi ibi conρcci it filiis primi gradus, ut eo cum fauore seu fius non computarentur in quartam ed quia nullum uerbum imperator de hoc fecit, dicendum est, imperatorem id noluiste, argumento L. Unicae,q. sin autem, C. de cad. toll. L. Veteribus, cum sim i b. de pare Secundo etiam non uidetur proscedere ista Lmitatio abscp ullo dubio. Si tenemus praecedentem sententia, quod textus ind. . si uero, non extenditur ad itebellianicam : cessaret ilia quaestio.Temo etia facit, quod non sit ualidum argumentum Bal: quia si uerum elici eius argumentum sequereretur hoc absurdum, quod plura
specialia circa idem indulla ellent: quod non est dicen am, per not. in L. 1. C. dedo promis s. Bart. & Docilia L. Si is qui p. o emptore,de usucap. Prismum speciale essit,quod testator no posset prohibere detra Eonem qua ne secundum nil quod esset contra, d. . si uero,iuxta communem lens tentiam. item GPreste' ibi adparet, quod fructus non imputarentur in quartam : quod est contra ius antiquum d. L. in fideicommissaria,Sc per Dota.in L. mulier, ρ. cum proponeretur, ad Trebell. Confirmatur etiamilia lintentia. Nam ex quo di positio. d. L. Iubemus, est correetoria Iuris
antiqui, non debet extendi etiam st maioritate rationis, per not. in Auten. quas actiones, C. de sacro lanc. ecde. Confunditur etiam manifeste: lenienstia Hald. per d. L. iubemus. Et argumentum Bal. nullo modo potest ibi colligi, quia illo tempore testator non poterat proh bere trebellianicam: sicut hod.e secundum lententia communem. Cum ergo illo tempore ille textuς loqui non poterat , mentem imperatoris ibi fuisse , sacere exatensionem a sori. ori, absurdum estu cere. Ita res crio Cuman. Sc Aleiauad. L. Marcellus, respondete ad L. iubemus: Sc sola ista resiponso tollies undamcntum Dodi. Alio etiam modo respondebat Salic. in d. L.Marces lus: quod tempore, d. L. iubemus, imputatio frui tinim n5 pendebat ab arbitrio testatoris: quia licet testator tempore digesto lino potuisset tres bellianicam prohibere , tamen illo tempore fructus computabantur iaquartam: ergo non potest colligi argumentum per illum textum. Ex istis adparet clare, in puncto luris ueram non este hanc limitationem Bal. ex quo lege non probatur. Et siquis diceret, quod saltem aequa est eius senstentia: responderi posset,quod imo non sit attendedi aequitas in casu isto: cum rigor iuris icriptus sit, ut testator pol sit proh bere trebelliam cam. d.
q. si uero expretam, secundum tamen comunem sententiam. Cum ergo
rigor Iuris scriptus sit, praeserri debet aequitati n5 scriptae, ut per Doc t. ct maxime Iasibi in L .Placuit, C. de Iud. illud dissitum, quod aequitas semper attendenda sit procedit,ia si rigor iuris sit scriptus, ut in L. Bona fides, Despos Sciendii est quo* unii, ad dispositione d. L. iubemus: illud quod stis
gulariter disponitur,ut fruetus non computentur in quartam, non est cora
80쪽
quia teri in priuilegio ibi expresso remanet incorrectus. Nam recin L q. st uer licet generaliter loquatur, non tamen extendi debet ad dispositione d. L. Iubemus, quantu ad casum expressiam ibi. Ratio est: et quia lex gesneralis: no includit, ne p tollit priuilegia clausa in corpore Iuris. L. 3. cum ibi nota. C. de silen.& Decu. lib. ia.&supra diximus secundu distinctione prs: ceptoris nostri,qua late coprobauimus in L. i. supra sol .matr. Item etia scieris
dum est, quod dispositio d. L. Iubemus cdu disponitur, et quod fructius
imputarino possint in quarta: quando lumus inter liberos primi gradus pro tactat, si una tantum quarta detrahitur: secus uero si duae sim ut quartardetraherctur. Ita singulariter limitabat dispositionem d. L. iubemus. Castr. in cl.L. mulier,&ibi Alex. cdfrmat sententiam Castr. & hoc idem dicit incon. ισς. insin.lib. . Hoc idem uoluit CastLin conssa. quia dubia. col. sina. uers Nec obstat. l Tamen uetior est sententia in contrarium& magis recepta est, uideturin esse de mente Bart. in α L. Iubemus: sed clarius in I Quod de bonis, β.cu avus, ad lentale.& ita Salyce resse in GL. Iubem us,& alq uolunt,&hoc idem sibi contrarius Alex. ind.k.cii Auus: ubi relpondet adducis per Castr.C. secundu hac sententia Roman. contus luit in cons. Σοαlicet de comuncidem uoluit Cornean conc iso. Multitus do,uers circa decima quisbone, lib. 2. S pro hac sententia uidetur esse te ubi calus,in c. Raynuntius,in uerbo in eo uero,& glo.ibi in uer. contestato,
ct inamentiubi est casus sicut in JL Iubemus, in princ. Pontifex enim ibi permittit extrahi duas quartas,& dicit expreta seu his no eta c5putandos in quarta nisi post litem contestata.Et istu teri ad istud propositum uideo adductu per Claudiui Seutello ind. g. cuproponeret, &ita dicit Socci Iusnior in d .cons. 132. Hoc idem uidet probare teri licet no ita clare, in ta Ra naidus,detestament. ubi testator grauauit filiu restituere haereditatem pastruis suis, si sine liberis decesserit: &tamen tex. ibi uult quod duas quartas detrahere possit,&super illis quartis ualidu sit testamentu: in textus ibi nolaciat mentione, quod fructus debeant interim percepti c5putari in quarta. Quod si uera fuisset sentetia Castr. no ita Potifex ibi absolutae exemisset illas duas quartas. Item ma facit pro hac sentetia, quia nulla ratio diuersitatis darari potest, quare magis dispositio d. L. iubemus, locu habere debeat,quando unica quarta detrahitur quam quado duae. ideo cu dispositio, d. L. Iubem' indata sit in quada aequitate, fauore liberoru primi gradus: &eade aequistas sit in utro castu, merito eade debet esse ratio aequitatis.L. fin. et ibi doct. Ciad L. Falcitie Imperator ind. iubemus, generaliter loquitur: ideo geoneraliter est eius dispositio intestigenda. L. ι.9.generalic infra de leg. praest. Et quod generaliter debeat intelligi, apparet ex eo, du Impetator ibi dicit, omnib' modis retineat .quarta. Ex praedictis costat Imperatore omnino uoluisti seruare quarta abs diminution sue una, siue duae quartae detras herentur .in hac prima quaestione plura disicutienda Gnt, sed quia Doc latis iis tradiit in d.L. Marcellus,remitto me addicta per eos ibi. Circa questione Bart.de statuto disponeti, lae testamentu n5 ualeat sine insinuatione: ex eius dictis duae coclusiones colliguntur. Prima principalis,
oc expresia est: ut huiusmodi IuriMunicipali , sic disponenti partes ues.. H ii testator