Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

발행: 1841년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

s) ex eodem acriptor τῶν γὰρ εδεσμάτων κοινοῦ κοιμῆ κατὰ μερος τιθεμενων τὼ προτερον οἱ δυνατωτεροετας τροφὰς τευν ὰσθενῶν ἡρπαζον καὶ συνέβα ε τον-τους ὰποπνθεσθαι δυναμένους lta etiam Aldina quod But annua exhibet δυνάμενοι defendi quidem posset

152쪽

κάαν λαβεῖν αὐτον; M. eap. X. not. Ita b tibi titulua operia non inrieatua est.

153쪽

Caput duodecimum.

Fragmentum quod ad βίον τῆς Ελλάδος aDleaearcho eonae riptum vulgo refertur.

154쪽

σθητος λιμός, λῆθvν εμποιουσα τῶν σίτων προσφορας' εφόδια δε εχουσιν oDδεμέα τοιααύτν προς ῆδονήν. καὶ σερα δὲ ν πόλις θεια πεικα πολλά. καὶ γαρ αἱ συνεγγυς αυτῆς πολεις προάστεια των 'Actu ναίων είσέν. ἀγαθοὶ δε οἱ κατοικουντες αυτὴν παντὶ τεχνίτP περιποιῆσαι δόξαν μεγάλην ἐπὶ τοῖς εντυγχανομένοις ἐκβαλοντες τὰς eo νμερίας θαυμαστὼν πλινθίνων ζωων ἀνθρώπ ν διδασκάλιον. τῶν δὲ ενοικουντων οἱ μεν αυτων Ἀττικos, οἱ δε 'A ναῖol. οἱ μεν ἈττικOἐπερίεργοι ταῖς λαλιαῖς, Dπουλοι, συκοφαντώδεις, παρα- ρvmi τῶν ξενικῶν βίων' οἱ δε -οναῖοι μεγαλόφυχοι, ὰπλοῖ τοῖς τροποις, φιλίας γνην οι φυλακες. διατρέχουσι δέ τινες ἐν τοῦ πόλει λογογράφοι, σείοντες τοῖς παρεπιδημοοῦντας καὶ eo που ρους τῶν ξένων ' ους δ ταν δ δῆμος λάβP, σκληραῖς περιβάλλει ζ μέαις. οἱ δε είλικρινεῖς Ἀθηναιοι δριμεῖς τῶν τεχνων άκροαταὶ διω τας συνεχεῖς. τ ὁ καθόλου δ' o σον' αἱ λοιπαὶ πόλεις πρός τε es δονῆν καὶ βίου διόρθωσιν τῶν ἁγρων διαφέρουσιν, τ σουτον των λοιπῶν πόλεων v τῶν Ἀθηναιων παραλλάττει. φυλακτεον δ' ῶς ενι μάλιστα τας

χος Λυσίππου

ει μὴ τεθεασαι τὰς Ἀθῆνας, στέλεχος εἶ.

τὸ γὰρ ἀλιακὸν ετος με γένεσθαι ποιεῖ.

155쪽

θειαν γὰρ προς τι γενος ἄκρα σέας νηκιστα ἐν ταυτοῦ τοῦ πολει κατενονσα, δύ v ν άς επὶ τ ὁ πολυ τὰ μέγιστα γένeται εν τοῖς ἀνθρώποις

156쪽

προσπάθεια προς κέρδος οὐ φυεται, χαλεπὸν παρὰ τον τοις εγγίνεσθαι πονηρίαν. ἐντεμεν est

157쪽

χρωτον είσάγονται τριακοντα. δ γαρ μνησθεὶς εν τεμπλῆθει περί τινος τοιουτον καὶ μῆν ευ Θεως ἀπαρας εκ τῆς Βοιωτίας, ἁλλὰ τον ελὰχιστον μείνας ἐν πόλει χρονον, μετ' Oti πολυ παρατηρἴθεὶς νυκτος υ πο των ου βουλομένων τὰς δίκας συντελεισθαι θανάτεμ βιαίν μι Οὐται φονοι δὲ παρ' αυτοὶς διὰ τὰς τυχουσας γένον

εἶναι. διατρέχουσι δε τινες ἐν αυτοις ἁξιόλογοι, μεγαλόψυχοι, πάσος ἄξιοι φιλιας. αἱ δὲ γυναῖκες αυτῶν τοῖς

μοιχος γαρ ἁλοῖς ἀφείθην μικροῖ διαφόρου τὰν ἁδικηθέντα εξαγοράσας'

158쪽

μὲν ἀγορὰν εχουσα κατάδενδρον πῶσαν, στοαῖς άνει-D7μμενον δισταῖς. αυτο δὲ ευοινος, εἴοφος, σίον σπανί- ζουσα διὰ τὸ τὴν εἶναι λυπράν. οἱ δ' ενοικουν- τες σχεδον πάντες δειεὶς, ἀπ' άγκίστρων και Iχθυων, ἔτι καὶ πορφυρας καὶ σπογγων τον βίον εχοντες ἐν αθιαλοις τε κω φυκει καὶ καλυβαις καταγεγηρακο- τες ' πυρήOὶ ταῖς ο νεω πάντες τε λεπτοί, τὰ δ' ἄκρὰ των Oνυχων καταβεβρω/ιενοι ταῖς κατὰ θάλατταν εργα- σω ς' προσπεπονθωτες πορθμοις οἱ πλεῖστοι καὶ ναν πvγοί' τ νν δε χώραν ora ODν εργαζομενοι, άλλ' οὐδὲ ποντες, αὐτους φάσκοντες απογονους εἶναι Γλαύκου του Θαλασσίου, Oς αλιεῖς ἐν ομολογουμενος. V μεν ουν Βοιωτία τοιαυτθ' αἱ γὰρ Θεσπιαὶ φίλοτιμίαν εχουσι μόνον ἀνδρων καὶ dνδριαντας Ου πεποιν μένους, ἄλλο δε οὐδεν. ἱστο ρ o D σ ι δ' οἱ Βοιωτοὶ τὰ κατ' αὐ-τους Dπάρχοντα ιδια ἀκλορήματα λεγοντες

ταυτα ' τὴν μεν αἰσχροκερδειαν κατορκεῖν εν

159쪽

εγγυς Ovν κειμένου τῆς ἀγορας του λιμένος καὶ ταχείας τῆς εκ των πλοiων γινομενης τῶν φορτίων εκκομιδῆς, πολυς δ καταπλεων ἐστὶν ε ἐς τὸ ἐμποριον. καὶ γὰρ ὀ Eυριπος δισσον εχων

SEARCH

MENU NAVIGATION