Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

131쪽

referre conatus esse videtur. distantiam inter Ρelopo nesum et columnas decies mille gladiorum esse indieavit, quam ob aestimationem a Polybio, qui eam justo minorem cen8uit, reprehensus est. Quem tamen Strabo contrariam partem peccavisse et diglantiam illam nimiam si tuisse arbitratus est. e) De regionibus Europae occidentem et septentrionem spectantibus, ex judicio quidem Strabonis, magnam prae se tulit ignorantiam, quam tamen geographus eo excusavit, quod illas ipse non vidisset. Ceterum quae

Pylii eas de istis tractibus retulerat, lis fidem habere dubDtavit. s) Columnas, sicut Eratosthenes quoque postea et Polrbius, circa fretum posuiti

Si Dicaearchum tabulas geographleas eomposuisse Cum aliqua veri specio suspicari licet, in hoe potissimum eas opere respectas et explicatas suisse conjiciam. Eam enim conjeeturam, quam Dodwellus disserti de Dieaeareho g. set z protulit, quae etiam nune exstat anagraphxn quasi commentarium in illas Dicaearchi tabulas effecisse, jam nemo

approbabit istud quo ipsum titulo άναγραφῆς τῆς Ελλάδος

designatum fragmentum pro nulla alia re considΜabitur, quam pro poetico posterioris temporis lusu eoque sortasse Dicaearchi Rent Io ra γος utpote tundamento innigo. Dicaearchum vero tabulas geographicaη consecisse ex ea Potissimum ration E collegerim, qua Sirabo de geographicis ejus sententiis dissuruit, sicut ex Agathemori quoque relatione, qua terram per lineam iii duas dimidias partes, alteram septentrionalem altera in quo meridionalem, descripserit.

Apud Strabonem inprimis de distantiis in illo diaphragmate

Indicatis agitur atque, qualiquam Dicaearchum ea de re non nisi verbis exposuisse neque vero regionum respiciendarum delineat Iouem dedisse cogitare possumus, hoc tamen veri specie aliquatenus desii tutum est. Accedit, quod P IIbii contra Dicaearchum argumentationes tum demum veram

suam vim uecipere videntur, quum hunc secundum suas

computationes terrae imaginem eamque ex Polrbii sententia salουissimam proposuisse cogitamus. quae quanquam ita sunt,

132쪽

pro certo tamen neutiquam equidem statuere ausim, eam orbis universi tabulam, quam Eratosthenes apud Strabonem vituperavit, Dieaearcheam intelligendam esse. Omni

denique hac in re definite iiihil eontendi potest, iique viridoeil a sanae rationis eriticae via aberravisse statuendi sunt,

qui tabulas Dicaearchi geographicas omni dubio exemtas

esse eensuerunt earumque respectu duos locos attulerunt,

quorum alter quidem diverso plane modo interpretandus est. IIIo .Ciceronis est paulo infra accuratius proponendus, ubi de Dieaearchi tabulis sermo est, quas tabulas plurimi quidem interpretum geographicas existimaverunt. Sed quo modo ejusmodi tabulae geographicae eum eo Dicaearchi libro qui deinde statim allagatur conjungantur seis enim multis nominibus in Trophoniana Chaeronis narratio , quae verba quod praecedentibus per particulam enim au- nexa sunt, non negligendum est Λttamen illa interpretatio etiam simplicior est et probabilior, quam Buitmanni conjectura quanquam ea nondum accuratius explicata, has tabulas intelligendas esse librum ex Trophonii antro arcessitum. ex quo in Dicaearchi seripto dct Trophonio nonnulla

exhibita fuerinti Mihi quidem pro tabulis, quod apte illustrari posse vix credIderim, fabulis legendum idque aut sensu conlabnlationum fortasse etiam dialogi) aut vulgata

sua significatione intelligendum esse videtur, ratione nimirum mystici quod liber de Trophonio habuerit argumenti habita, sicut sertasse etiam ejus relationiη, quam Dicaearehus de situ urbium Peloponuesi protulerat. Apud Diogenem autem Laertium V, 11. Πίνακας, ἐν u ερίοδοiείσιν, quas quidem tabulas Theophrastus in porticu publice collocari per testamentum jusserat, nihil impedit quominus

Dicaearchi tabulas signifieatas esse credamus; quanquaIncerto demonstrari non potesL Ei vero co decturae minime omnium licet argumentum inde asserro, quod quae Superest

133쪽

non pro Mngulari opere, sed pro parte tantum majoria ampliorisque libri habuerim, cui ingeriptum fuerit καταμετρῆσεις τῶν δρων vel καταμ ετρήσεις τῶν τῆς Oίκουμένζς ορῶν, fortasse etiam καταμετρῆσεις τῶν της 'πιλάδος δρων quanquam hoc nomine per lavorem sensum intelligendo) vel καταμετρήσεις των μάλιστα επιορμωνορῶν. Uhertus quoque I, I, p. II5 plane in universum

de Dieaearehi libro de montium mensura loquitur, eamque sequens sententiam loco Ciceronis supra memorato Osanni

conjecturam Φαιδρου περὶ δρῶν approbaverim, quanquam Ne ipse vir doctus pro breviori operis καταμετρήσεις τῶν Πελοποννήσου δρων ellatione consideraulti Rugmodi porro opus exstitisse inprimis Plinii Ioeus, ubi Dieaearchus regum

Cura montes permensus resertur, supra ellatus testatur,

Heut etiam quod Suidas et dedit epitheton γεωμετρος respiciendum est. Sine ullo igitur dubio hoe ad opus complurium montium mensurae a Dicaearcho institutae resere dae sunt, . sicut Atabrridis in Rhodo, quem quatuordecim stadiorum, Pelii, erius altitudinem ratione perpendieulari deeem stadiorum, et Cyllenes, quem montem fere quindecim stadiorum esse iudicavit. Deinde quod Dieaearchi

nomine ad nos pervenit fragmentum ἀναγραφε του ονλίουορους partem ejus operis effecisse crediderim, quanquam ipse locus ubi Pelii altitudo indieata fuit non jam superstes est, sicut etiam quae hunc montem spectaverunt alia qua dam periere. Neque enim hoc in opere Dicaearchi ingenio animique eultu excellentissimi solam singulorum montium altitudinem indieatam, sed dignissima quaeque simul cognituet descriptu de iis exposita fuisse existimem. Ceterum alias quoque conjeeturas, veluti άναγραφὴν του IIvλων ωοους in περ odiis comprehensam fuisse, proserre liceret. quod denique Grod deekius eum aliis singulare opus κατα- aerρ σεις των Πελοποννν σου ορῶν fuisse statuit, Dod-wellus in sua dissertatione κατα/4ετρῆσεις τιον Πελοπον-νν σου Ορων exstitisse opinatus fuerat. Vocabula quidem ορος et υρος iii codieibus inter se saepissime commutata

134쪽

lulme dubitare non possumus e . SIebenk. ad Strab. t. VII, p. 465. 4m; sed cur illo in titulo de ejusmodi mutatione cogitandum sit, ne minima quidem investigari potest causa, inprimis quum plurimi qui memorantur horographi recentissimo tempore non jam pro υρογράφοις, sed pro ωρο- Pollus, annalium scriptoribus, merito habeantur.

Ilaee deinde accuratius indieaho, de Elidis oraeulo dieo et de Theba II1poplacia. M De tetrapoli Dori ea et de Chaldaeis. M cf. initium Agathemeri geographiae de Hecataeo Milesio ι ἄν e

6 Εp. ad Att. II, 4. ,, De geographia dabo operam, ut tibi satisfaciam ; sed nihil certi polliceor: magnum opus est; sed tamen, ut iubes, curabo, ut hujus peregrinationis aliquod tibi opus exstet. μ5. , , Quod tibi superioribus literis promiseram, lare, ut pus exstaret

huius peregrinationis, nihil iam magnopere confirmo. Sic enim sumeomplexus otium, ut ab eo divelli non queam - A scriflendo prorsus abhorret animus. Etenim γεωγραφικά, quae constitueram, magnum opus est: ita valde Eratosthenes, quem mihi proposueram, a Serapione et ab Hipparcho reprehenditur. Quid censes, si Tyrannio accesserit 3 Et hercule sunt res dissiciles ad explicandum et oμ ιδεις nec tam Possunt ἄνθορογραφεῖσθαι quam videbantur: et, quod caput est, mihi quaevis satis justa causa cessandi est T. ., de geographia etiam atque etiam deliberabimus. ε ὶ es. Cie. ad Att. VI, 2 de maritimo urbium Graecarum situ. 8 Loeus, qui hue pertinet et ab Osanno primo respectus est, Laurentii Lydi de menss. p. 114. ed. Boeth. hic est σώα και Αικαέα χος ἰν περιοδιν εκ τῆς ' Gaamκῆς Maarim τον νειaor ἄναχεῖσθαι βουλεται. Ceterum similis suit Euthymenis Massiliensis observatio es. meam disserti de Pythea p. T. not. 6.M Plin. h. n. II. c. 65, qui loeus erit lea ratione dissicillimus est et ob aliod Dieaearchi opus infra respiciendum statim omnis proponitur ,,Globum tamen terram essici mirum est in tanta planitie maria

135쪽

eamporumque. Cui sententiae adest Dicaearciliis, vir ii, primis eruditus, regum cura permensus montes, ex quibus altissimum prodidit Pelion MCCL i,assuum ratione perpendiculari. nullam esse eam po tionem universae rotunditatis eoiligens. Mihi incerta haec videtur eon ieetatio, haud ignaro quosdam Alpium vertices, longo tractu, nee breviore quinquaginta millibus passuum assurgere. Verba nullam esse eam portionem et c. Groddechius corrupta esse merito existim vit; neque loeo plane succurri videtur conjiciendo: nullam esse eam altitudinem yortione s. proportione) uniMersae rotunditatis colligens. Aliquid sortasse excidit aut aliqua turbatio in verborum ordinem irrepsit Martian. Capeli. ed. Κopp, Op. postum. ed. C. Fr. Hermanu. Franeos. 1836. 4. l. VI, S. 590 sqq.: ,,Tum illa: formam totius terrae non planam, ut aestimant positioni qui eam disci diffusioris assidimitant, neque concavam, ut alii qui descendere imbrem dixere teli ris in gremium; sed rotundam, globosam etiam, sicut secundus Dicaearchus asseverat. Namque ortus obitusque siderum non diversus pro terrae elatione vel inclinationibus haberetur, si per plana dissu- sis mundanae constitutionis operibus uno eodemque tempore supra terras et aequora nituissent, aut item si emersi Solis exortus' concavis subductionis terrae latebris abderetur. In verhis modo exseriptisaeeundus explicatu dissicile esse Koppius iure adnotavit neque ei ipsi Dicaearchum ideo, quod hanc sua in sententiam post alium, Aristote- Iem, ut vi daretur, protulisset. ita significatum esse conjicienti assentiar. A veri specie non abhorret, ejus loco fecundias legendum idque eo sensu qui, copiosus apud Ciceronem de ossi II, 5 interpretandum esse. Niim ea argumentatio, quam Martianus protulit, eadem sit qua Dicaearehus usus fuerit, sicut V kerius Geogr. Ge. et Bom. II, 2, P. 32 pro certissimo statuit, dubitari potest. Postremis loci Martia Dei verbis concauis subductionis terrae latebris sententiam Democriti respiei es. Plutarch. placiti. Philosophorr. 3. 10. δισκοειδῆ πιν τω πχύοι, atomην-τo μέσον KOPPius recte animadvertisse videtur; attamen aut eoneaὐis terrae subductionibus aut concauis terrae latebris legendum equidem duxerim. 10ὶ Agathemeri geogr. init. o. μὲν ουν παχαιοι τὰν οἶκουμένννἔπαφον μέσον δὲ κεῖσ9αι πινν muta κἄὶ ταυτος 212φους

non negligendum est. quod Democ viti sententia ad habitatam tantum terram reserenda est et quod Dicaearchus igitur, qui eam amplexus

136쪽

est, sibi non repugnat, si cum Aristotele magistro es de eoelo II, e. 14 omnem terram globosam esse statuit. xl Agathemer. geogr. init. πινν-ο πιν, citata Tvj ευθεμ axeατω, ano στοχῶν δια Σ δους, αυχώς, Πελοποννήσου quod hoc loco antea legebatur et quod secundum Gronovium in codicibus quoque deest, Ukertus merito omisit , κορίας, Αυκίας, Παμφυλίας, κιχικίας καὶ Ταπου Ἱμαου Oeoυμπων τοίνυν τοπων τον μὲν τον δε νοτιον ονυιάζει. Ceterum Vossius reete conjicit eique ULertus assentitur, Hipparehum contra Eratosthenem orientales Tauri partes magis septentrionem versus et Indiam non tantopere ad meridiem extendentem Dieaea telii sententias defendere. Nem vero ille Eratosthenes terram diaphragmate in duas Partea, alteram septentrionalem. meridionalem alteram, diviserat ecStrab. I. II, p. 67. ἐν δὲ τῶ τρίτεμ πιοῦ, γε reo ικων καθισαμενος ποντος Mκουμένος πίνακα γραμμῆ τινι διακει δίχα, ἄπο δυσεως ἐπ' ἀν- τώην π Ma --κ. T. a.

I2J Strab. l. II, p. 104 sqq- Πολυβιος δὲ τὰν meωπον is τους μν δ' ἐκείνους ἐξεταγιν

137쪽

Di, τως η δὲ λοιπὴ μι xeω quod . aliquando hoc loco praeterea Iegebatur λοιπον, quo iam CoraFus Osrensus est, Grossutardius plane omisit, quum Sch eighaeuserus in arinoν immutasset ἐώττονων ἰ

illustrandam Polybii computationem haeece figura geometrica a Penetelio constructa pertinet, in qua N Narbonem, G columnas, S seelum Siculum et NP lineam perpendicularem a Narbone ad lineam inter duo hera duetam significat:

Εx Plinio vero cs. li. n. VI, 33 Polybius plane alia tu earundem distantiarum computationem instituit, a columnis usque ad occidentalem Siciliae finem duodeetes centum sexaginta millia passuum et quinquaginta indicans, quam quidem discrepa utiam Gosse linus audaci Diuiligeo by Coost

138쪽

conjectura de medio sublaturiis ruit αaa', ω φιλ. φαίη τἀ

σrοχῶν δε ἰπὲ τα τελε- σια του laeου ἀκntor e υ τῆς 'Impeως περὶ Teις- χιλίους Si singulorum numerorum additione summa tricies mille stadiorum non accurate essicitur, haee aestimatio adnotanda est obiter tantum facta esse, quoniam dicitur maee ὀν απουἰπειν τῶν τρισμυe ori

σαν κάθετον κάθοδον in editione Tauehntiniana vitium typograph eum

139쪽

ελα τό δίαρμα τουτο- Σαρδῶν , ἔλον πεδεν ο ανααμβανον ἐν metata πρὸς του Σαρδονίου et o P ιγυστιμον πέλαγος ' κυὶ τῆς παραλίας δὲ τὰ μηκη πεπλεόνασται, πλὴν Ουκ - τοσουτον νε. Ex initio denique hujus loei Strabonis colligere possumus Polrbium etiam ob alias quasdam res Dicaearchum reprehendisse. Ex Fabricii quidem sententiae . Bibl. t. III, p. 486 Dicaearchus ea omnia, quorum causa a Poly hio vituperatus suit, in anagraphe exposuerat.1M De situ harum columnarum cs. Strab. IlI, p. 1τα δια δὲ τουτοτῶς μὲν δοκεῖν τὰ α κγ τοῖ πορθμοῖ τὰς mi λας εἶναι, τοκ δὲ τὰ Iαδειρα ' τοῖς δ' Ιτι noeeωτερον των Tαδείρων ἔξω προσκεῖσθαι. Iνιοι δὲ omiue μέλαβον την καλαρον καὶ τὴν 'A λυκα, τὸ Moinuμενον ορος me A, me, o W:σιν ἐν ἡμεταγωνίω μμαδικῆ ωπιι ι υσθαι οἱ δὲ vae nλησίον ἔκατέρου νησίδας, ων την ἐτέραν Ἱψας νῆσον ονη-- ζουσιν. 'Αρτεμίδωρος δὲ την μὲν της Προς νησον καὶ Deos λ- α ης δαην δέ φησιν εἶνtitvινα, οὐδ' Ἀβίλυκα ορος λέγων hoc cum Grossis Lurdio interea Iare non dubitavi ουδὲ 2Uεταγωνιον ἔθνος. καὶ τας Πλαγκτας καὶ τας Συμπληγαδας ἐνθάδε μεταφέρουσι τινες τοντας εἶναι νομίζome στήλας, iaς Πωαρος καλεῖ πυλας Tαδειρίδας, εἰς ταύτας ἱστατας αφῖχθαι φάσκων τὸν Ἐρακλέα. καὶ Λικαίαρχος δὲ καὶ 'Eρα-σθέ c καὶ IIoa

στηλας. Fabricius hibi. Gr. t. IV, P. 562 Strabonem haec ex Dicaearchi periplo repetiisse censet, cujusmodi liber exstitisse quidem p tuit, sed nullo veterum loco indicatus est. 14 Groddeckius es init. h. l. I, p. 217, quanquam quod nune αναγραφῆς της Ἐλλάδος nomine superest fragmentum Dicaeareheum esse negans, Dicaearchum tamen in Iibro, cui idem titulus fuerit, tabulas suas explicuisse credit. Fabrielus omnem Dodvelli ea de re

sententiam amplexus esti

16 Ukerius et Vossius id pro eerto statuunt, Butimannus contra I. l. p. 58 ex loco Strabonis supra eitato colligit ideo. quod ἀρχα-e γεωγραφικὸς πίναξ ibi memoraretur, Dicaearchum, qui non ita

multo ante Eratosthenem vixerit, non cogitandum esse tabulam ge graphieam composuisse. At illa tabula a Strabone antiqua appellari potuit et etiamsi Dieaearchi tabulae ab Eratosthene vel omnino non vel ab Eratosthene saltem apud Strabonem non respectae fuerint, inde tamen non efficiuntur non exstitisse. Talailam vero Dieaearchi non accuratam Europae imaginem continuisse, ex iis quae contra

Dieaearchi sententias monita sunt et inprimis ex iis quae Strabo de

140쪽

imorantia ejus regionum septentrionem et oecidentem versus sitarum adnotavit cum Uxerto es. II, 2, 40 repetere possumus, sicut eum eodem doctissimo viro I, i, p. 114 orbem terrarum ah eo talem depi-etum esse putamus, qualem veteres post Alexandri expeditiones eogi latent. Qua in rc si ULertus ad Strab. XV, p. 690 provocavit, eo tamen loco non crediderim virum doctum pro Iegendum conjecisse Λικαίαρχος ita enim Strab. II. p. 69 impedimento esset

κατα μεσημβρων καθ' ους καὶ τρισμυρίων. illo autem Strabonis loco haec leguntur: δὲ και Ληῖμάχου μορ--σάντων μῶλ-ν' υπὲρ δισμbρίους τιθέασι σταδίους, τὸ cino νοτί--λάττης τὸν καυκασον. Antμαχος δ' ὁπὲρ τους τρισμυρίους κατ' ἰους τοπους. Anagraphes denique verba initio prolata ἔκά- GT- ομολπως τε κειμένων ad tabulas geographi eas, sicut Dod ellus

aratuit. non necessario reserenda esse Buumannus recte monuit. .

T Ilane rationem Dod ellus praeivit, quem Fabricius deinde, Sehoellius cs. t. III, p. 13T. Groddecvius I. , Schirlithius p. 79 et

adeo Vkertus sequuntur cf. I, p. 114. ubi Ciceronem et Atticum Dicaearcheas Graeciae tabulas. quod accurati simae essent, plurimilaeisse dicit. Lelewelus quoque cL Pytheas und die Geogr. se in. Zeit ubera. von Π mann 1838 p. 43 geographicas Dicaearchi tabulas pro re plane certa considerat 18 Neque in universimi pro scripto aeeipere licuerit Multo etiam magis Cieeronem Dieaearchi opus cogitare possemus ob perspicuitatem expositionis et elegantiam tabulam ρietam appellasse. Ceterum Calidonio quoque Errante, licet universas geographi eas Diea archi tabulas exstitisse negaverit, Ciceroniano tamen loco de tabulιa Peloponnesi cogitandum esse existimaviti

19 Ex Agatheineri quoque loco de tabulis Dieaearchi nihil eerti repeti potesti Ibi enim postquam Anaximander tabulam geographi-

eam es. Strab. I, p. 7 primus composuisse relatus est, quam Hecataeus deinde Milesiua magnopere emendaverit, Hellanicus solam terrae

descriptionem proposuisse ἀπλώστως παρέλαε την ἱσταμν) et Pe ripli et periodi Demoerili, Eudoxi aliorumque indicati sunt, ita pergitur: οι μὲν Ουν παλαιοὶ την οἰκουμέ ν θρατον πιρογγυλην κ. v. 1. ΕΚ autem verbo quod ad ea quae sequuntur πρωτος- ὀκρε- - συνειδεν x. τ. L colligere non possumus hos quoque viros terrae imagines depinxisse.

20 cs. quem Iocum si pra exscripsi Plin. h. n. II, 65. Quo loco si ad MCCL praeterea miuia mente adderetur, immensa ellicere lur

라틴어 텍스트