Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

181쪽

de abat. I, 36 dieitur ου μονον ἐρ'μον καὶ πορρω που ἄστεως χωριον, dλλὰ καί, ως φασιν, ἐπίνοσον. quod posterius etiam Aelianus de Aeademia testatur v. h. IX, IsrΠλάτων νοσερου λεγομενου εἶναι τῆς Ἀκαδη7ροας.

182쪽

De priori autem gententia Hieronymo quidem eum Pomphyrio convenit; eontra Pausanias Aeademtam ab urbe non Temotam Esse dicit Pang. I, 2s, 2. ἐγγυτάτω γῆς λεως 'Aκαδ 17μία, χωρίον ποτε ἀνδρως ἐδιευτον, γυμνῶσιον δι επ' εμου. qua de causa Meuratus reseripsit Po phyrii Ioeo προ του ἀστεως, Roehrius vero πορρω llieuuetiam μακράν nihil nisi distantiam eamque vel brevem l

dieare ratus es. Alb. ad Heveli. v. εκεἰ eodieum ieetionem tuitus est eique Menagius ad Diog. Lagri. I. I., praeaerumos μονον et αλλα καί animadvertens, assensus est. Dod- .elius quoque Academiam a Cimone consitam et exornatam

του πώλέμου ἐγυμναζοντο. πρῖ γὰρ των ἐξυδων ἐξο--σεις τινες εγένοντο εν τεμ ADκεδεν διὰ τὸ παράκεισθαιτο πόλει καὶ ἀποδείξεις των μάλα πολε/ώκων άνδρῶν.

183쪽

Ipsi dubitant utrum κυων αργός, qui tua in fabula commemoratus est, de eeleri an albo eane interpretandum alte κυνὸς ἀργου, τουτεστι λευκου ταχέος. Xenophon Ain utensihua gratulatur, quos neque omnasia neque halnea defletant. Tria haee gymnasia a Demosthene memorantur

μπιχον. πάντα κατάδενδρα τε καἐ σοἶς εδάφεσι ποώδν referenda sine dubio ad gymnaala, quorum naturatalla semper fuerit, qualia nostro loco deseribitur, arbori-hna nimirum consitorem et obduetorum gramine ei. Etiam

184쪽

Ea enim interpretatio, qua eo tempore quo Dicaearinus Athenas adiret illa Ioea gramine tecta fuisse eootem , utpote galla neglecta, exigua utitur veri speeis. Mod ad

splendida aedilleia Athenarum nostro reeenalis, eo

Lerri potest Cieeronis quoque laeua de rep. III, 12r intreellasime quidem Judieaar quae enim luit tum Athenie alum rea, quum post magnum illud Peloponnesiaeum bellum triginta viri lut urbi injustissime praefuerunt' num aut vetus gloria eluitatis aut species praeelara oppidi aut theatrum, gymnaβia, Porticus, aut propa laea nobilia aut arx aut admiranda opera Phidiae aut Piraeeus ille magnificua rempublieam Emeiebat Sequentia verba Gronoulua ita disposunt εserixi παν

idonea, et Periciis verba apud Thueydidem II, 38 haee contulit τῶν πονων πλείστας ἀναπαυλας τν γνώμοῦ

ἐμορισάμεθα. Item Naevius reeipiendnm esse ee et pluralem, quippe quem Dieaearchus intra iterum usurpaverit. Ceterum Narxlua vulgatam verborum distinetionem seeutus ἐορτάς etiam philosophia nonnunquam tribul Vale enarii ad Theocriti Adonisausas adnotatione esseeli. Maratum Galtius eo in loeo exhibendo plane secutus est lineolas tamen interponena nonnullas quibus aliquid exeldisse iudieareti Bultmannua quoque ἀναRανσεις in textum ree L Verba

autem σχολαὶ πολλα , θεαι συνεχεῖς etiam mehius a phDI ophorum mentione plane segreganda esse arbitratur.

185쪽

genda. diu enim voluptas almineatur qua horas grato

modo fallimus. Ex Oridio non male hane in rationem a Stephano haecce allata sunt: - fialebat curas aegraque corda labor - experior euris et σε verba meta detineo

iungi posset et eum Η. Stephano de philosophorum scholia Intellio et Strab. XIV, e. 1. de Tarso εὐστ' μερα λητωκαἐ - νας καὶ Ἀλεξάνδρειαν κω et τινα ἀλλον τυπον δυνατον είπεῖν, ἐν ν σχολαὶ καὶ διατριβαὶ τῶν φιλοσοφων καὶ των λογίων cita eum Corvo et Gro hurdo

approbante pro vulgato καὶ των λογων, legendum esse magnam veri speclem habet, nisi sorte κω των λογων per glossema ab inlito ad διατριβα adjeeium et suo Ioeo deinde motum fuisse atatuimus γεγωνασι. Plutareh. de exilio ed. Relske t. VIII, p. 3M. et δε φήσει τιμ, οτι δοξαν ODτοι καὶ τιμὰς εθήρευον, επὶ τους σοφους ελθε καὶ τας σω

το ρύδεων. Simili ratione Gallius σχολάς eonversationes alve disputationes quales in otio haberentur alioqui διατριβάς dietas significari censuit, collato Astio ad Plat. lere. p. 38δ quanquam praestare videtur alio sensu per Re filum gula considerare et σχολαί per ferias, otia interpretari ei. Arist. Thesmophor. v. 375 sq. εκκλζσίαν ποιεῖν ἐωθεν τῆ

m. p. MI sq. Hesych. t. II, p. 13a . Phot. p. I . Zonar. p. 1707. De seriis autem philosophorum cogitari vix potest. Philosophi etiam per festos Panatheilaeorum dies Ast nis in gymnaalla disputabant Ath. II, M. d. ex Epicrate eomieo Παναθρναίοις γαρ έδων ἀγελζν μιρακιδίων εν γυμνασίοια Ἀκαδομας vκουσα λογων Ἀφάτων, άτοπων.

In sequentibus quoque iterum verbis arctua sententiarum desideratur connexus: ea enim quae de terrae fruetl-hus interposita sunt alleuo Ioeo colloeata esse satia in aperto est.

186쪽

ἀτιμνντα de pretiosis qui aestimari e te vix pomunt

truetibus, quam ad rationem Η. Stephanus ἁτθαι τος φιλος ex epistolis Phalarideia et ex Livio inaestimabilis allegarit. Noa simili modor timefiatxbar. Contrarium Marato teste apud Philostratum exstat Her. p. MI: ἄτιμα καί κοινά, quo quidem loco Gailio iudiee non de vilibus, sed de obviis et in promptu positis fruetibus eogitandum est, vel utaeeuratius dicam pro quibus pretium solvi non solet u firmetva intelliguntur. Quod vero ad σπανι υτερα pertinet comparativum Gallius, recte ita explieuit ut significaret quod aliquanto rarius vel nimis rarum existite Stephanus

enim rem quaeum compararetur immerito desiderabat.

Λpud Athen. III, 75. Lyneel epistolae allegantur quibus

Athenarum fruetus eum RhodIaeis eonseruntur: συγκρισιν

ποιουμενος τῶν Ἀθῆνοσe γινομενων καλλίστων πρὀς τὰ Ῥοδιακά. Plato quoque in Critia το εὐκαρπον Atticae P. III. a. τω γαρ νυν αὐτῆς λείφανον ενψυλλον ἐστι πρὸς θντινουν, τεν πάμφορον ευκαγον τε ε&αι, καὶ τοῖς ζώοις πασιν εν 'OrOν praedicat, Demosthenes Phl-upp. IV τῆν ενετνρίαν memorat τὴν κατὰ τὴν αγορα, idem in λωγ ν quem vulgo adseribuni επιταφίν omnium regionum primam Atticam tradit fruges protulisse Menand. de Eneom. p. so. εἰ δε ro μεσαίrατον, ὁ δ ν περὶ τῆς Ἀττικης κα τῆς 'ELλάδος λεγουσιν, υτι περὶ αὐτὴν η πῶσα γῆ κυκλειτα κω ὁτι Usραία καἐ ευκρατος. p. 100. Tαῖς δε μεγίσταις, ως περὶ Ἀθρ ναίων, οτι σῖτον αυτοῖς εδωρο- σαντο οι θεοί eL Anon. aer. de viti Pyth. apud Phot. p. res. μικρν δε σπαν υτ ερα. Ah interpretibus aliausunt xenophon Athenienses frumenti inopia laboraturos esse dieens, nisi aliunde sibi compararent τους τε μὲν ναυτας τρεφειν ποτερον ημῶς ἱκαναντερους ε&ος εστι, τους διάφθονίαν καὶ ἄλλοσε σῖτον εκπέραοντας η Ἀλγναμυς τους W7δ' αυτοῖς ἱκανον ἔχοντας. ἀν μη πρόωνται et M. Antoninus de vita sua l. V, 7 mentionem faetens preeum

Atheniensium: υσον, ἴσον, ἁ φίλε κευ, κατὰ τῆς Ηρο ρας τῆς ' m/ωων και τῶν πεδίων es Proel. In Timaeum.

187쪽

ναίοις μονοις διεμεινεν et Dod . II, 1, 51. Ceterum Aristophanea apud Athenaeum xlV, p. silia L. fruetus Athenia toto anno abundasse testatur, Ora διζνεκεῖς ἔσαν αἱ σπωρω

πῶσαι.

moratur, scribendum autem videri adnotatur ξενίας ε ξενίαν enim seeundum glossam Hesychil peregrinationem esse. quod vero Butimannua illa in Ieetione pusillum esse existimavit de desiderio patriae mentionem seri, eum plane fugit, quid άποδ'μία et Porphyri de v. Pyth. p. M. παρὰ τὴν Πυθαγόρου άποδηγμίαν l. e. Pythagora absente, Menand . rhetide eneom. Ed. Hereen p. M ODν 'Ἀπολλωνος ἀποδyμίωτινες ονοριάζονταε παρὰ Avλίοις καὶ Mιλοσίοις καὶ Ἀρτέμιδος παρὰ Ἀργείοις, quod vocabulum alibi non aliud quam absentiam significat, ex adverso posito vel cogitato tamen επιδyμία, hoe loeo indieet, duram dico eonditionem qua peregrini tenebantur Athenia commorantes. Holstentus legendum proposuit: ἐκάσου vel ἐκάσταις συνοικουμενς, Bolasonadina autem ita eonjecisse resertur: αμα θ των ξένων εκάστοις συνοικειουμένy κ. T. λ. atque de ἀλλά etd in inter se Dequenter eonfusis qua de re es etiam Ath.

188쪽

Tv , p. m. h. notam attulime ad Diog. Episti ae Marii

post σπανιωτερα quaedam de servili hospuum Athenis ve santium conditione, de qua Xenophon quoque de rep. Ain. faceret verba, exeidisse cid quod ut Stephanna reete a notavit iam ex adversativa particula ἁλλά eoIlIore possumus) auspicatus eonnexum sententiarum talem fere suillgo gitavit: MFruetus eximii sunt vixque pretio emendi. Maxime hoe hoppltibus ineommodum quibus ad conseienda negotia nee sitas est imposita Athenis diu commorandi. Haeo vero commoratio apta explendis e usque eupiditatibus oblivionem servituti obducit. quem in sensum ita geribit r

λ' η ταῖς των ξένων ἐκάστοις συνοικουμέναις επιθυμίαις evάρμοστος -- ἐργάζεται. ἔστι δὲ ταῖς μὲν Θέως καἐ σχολαῖς - ἐμποιουσαις των σίτων προσφορῶς, ejecta quae ex insertori linea hue irrepseritvoee πόδεις. Galliva quoque eam voeem pro glossemate ad τοιαυτy adscripto habitam uncta inelusit, eam antem ob

rem ab Oganno impugnatus est, quippe qui per ονδεμία τοιαυτην indieari dieat πόλις in praecedentibus antea Ieetum uisae, idemque deinde Butimannus Judieavit. Cui quidem rei Marxlus ita sueeurrit, ut verba iniri aequentIa alio odidine distineta exhiberet. Jaeobalus autem ad Aehlu. Tatip. τω pro v πόλις seribendum eocleeli καὶ πομπαῖς, ita ut loeua lalla prodiret: εστι ταῖς μὲν Θεαις καὶ πομπαῖς καὶ σχολαῖς κ. α λ. Sed ut illue redeam, unde abli,

Μarxlus συνοικουμεναι μιθυμέαρ eas interpretatur cupiditates, quibus quia obnoxiua teneatur. Συνοικεῖν quidem κααν et similia reperiuntur neque dubitandum est quin parin Stephanus quoque ante eum Ioeum nonnulla desiderari et orationem απροσδιο-σ- esse censuit, in qua de oblivione servitutis sermo fieret, nisi antea ea de servitute verba saeta essent. Ceterum toti loeo eum sensum inesse eredidit: plebeculam prae voluptate quam asserant res spectatu dignae famem suam non

sentiae et ei hi etiam oblivisci; at iis qui habent unde ad vitam n essaria comparent nullam eum hae posse eonferri urbem, quod ad delectationem attineat.

189쪽

modo et ratione Mel queat τὸ κω δν, ἡν λυγ' vel eiusmodi

aliquid allud συνομεἰ τινι. Sed quam ob causam quemve

in sensum medium nostro Ioeo usurpatum esset Μarxi

neutiquam explieulti Criua eonleeturae illud quoque obstare videtur, quod si sequeremur dativi diversa plane ratione interpretandi juxta se ita eumulati sorent. Butimannus alteros codicea ἐκάστοις Ουνο κODμενς, alteros εκάστουοίκειουμέννν exhibere memoratis quum utraque lectio vitiost aliquid habeat, illa quod medium verbi plane non usitatum proferatur, haecce quod ODe ODoctae junctum sit eum genitivo, veram lectionem ita constituendam arbitratur: ἐκάστοις οικειουμένV, quae eulque peregrinorum familiaris redditur. Loeum autem qui Requiinr plane corruptum esse censuit atque Dicaearchum haec dicere voluisse: -Omnibustum peregrinis tum plebeiis tum divitibus haee urba satissaeit, idque ita, ut peregrini servitutis cujusdam, plebeii

Lamia obliviseantur, divites in omnibus voluptatibus versari Possint. , Ceterum perquam veri simile crediderim, e Cerptorem verba Dicaearchi aptissima apteque inter se eo Iuneta inepte discerpsisse absurdaque ratione inter se consarcinasse. Quem in sensum equidem haud prohibeo, quominus ad j συνοικονμενη vel mente vel adseribendo adjleiatur θ πολις. συνοικουυενς autem proprio sensu lnis Pretandum est, non tropico, ταις ἐπιθυμίαις deinde ab ευαρμοστος pendet, quod vocabulum, e mustea sortasse aut composita aut recitata repetitum, bene adaptara ad διατριβ' reserendum est. διατριβῆ enim non solum ipsam Commorationem, fleui Strabo IX, p. 3sa de Megaria exponens usus est: εσχε δέ ποτε καὶ ψιλοσόφων διατριβὰς των προσαγορευθεντων Μεγαρικῶν Εὐκλείδν ν διαδεξα- μενων Σωκρατικον ἄνδρα Μ7αρεα το γενος, ged etiam quo quis vergatur locum significati De disputatione quoque usurpatur ei. Athen. XI, GOS. e. διατριβαὶ Ἀριστί-OD,

quem ad loeum SchweIghaeuserna Diog. Laerti II, M attulit, de disputationis materie Plutareh. Alcib. e. Ia. δέ

190쪽

Zonar. lex. p. 511 v σχολή per διατριβῆ explicatur et Strabonia loco supra allegato XIV, o σχολή et διατριβῆ

inter se arcte conjunguntur. Multa hoc in Ioeo aliquando conjiuiebam de gravi excerptoris Parum eogitans depravatione. Quorum unum tamen alterum non prorsus indignum fortasse existimabitur, quod hoc loco exhibeatur. ἀλλ' ηπολις, ταις ἐπιθυμαις ευάρμοστος, διατριβῆ περισπῶ σατον διάνοιαν επὶ τὼ ἄρεσκον, των ξενων ἐκάοrotc Dνθον δουλείας εργάζεταl. Videbatur enim συνοικουμένοvocis εὐάρμοστος esse glossema aut verbia τευν ξενωνεκάστοις auo Ioeo molis adseripta fuisse grammatice Expli- eandis. - άλλ' ὐ πολις συνοικουμένη ταις επιθυμιαις,

ευάρμοστος διατριβῆ l των ξενων ἐκάστοις l περισπιῶσατςν διάνοιαν ἐπὶ το ἄρέσκον l τῶν ξένων εκάστοις l λή- 'θον της δουλείας ἐργάζεται - ἁλλ' η πωλις συνοικουμενς ταῖς επιθυμίαις, εὐάρμοστος διατριβῆ ii , τῶν μὲν

ξενων ἐκάστοις περισπωσα τvν διάνοιαν επὶ τὼ δρεσκον λῆθον τῆς δουλειας εργάζεται, τοις δε δομοτικοις εστὶν άνεπαίσ, ντος λιμώς', ταῖς θεαις καὶ σχολαῖς λήθον ἐι - ποιοῖσα τ6ς τῶν σίτων προσφορῶς - άλλ' ο πυλις συνοι κουμενv ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν μεν ξενων εκάστοις εὐάρμοστος ἐστι διατριβή, ῆ περισπωσα τὴν διανοιαν ἐπὶ τὼ ἀρεσκον λύνθ ρν τθς δουλείας εργάζετcti' τοῖς δε' δνμοτικοῖς Ἐνεπῶσλντος λιμος, ταῖς θεαις κοὰ σχολαῖς λήθον εμποιουσα τ6ς τῶν σίτων προσφορῶς' ἐφυδια δε ἔχουσιν ovδεμία τοιαυτο πρὸς ῆδονήν. περισπῶσα detrahens, devertens eL Lob. Phryn. p. 415, Suid. L III, p. - περι-ῆν per εξαπαταν et τω μετὰ βίας ἁ αιρεχθαί τι explicantem. Quem vero ibi Ioeum Suidas ex Sophoclia Electra z32 assert eo non jam περισπβ, sed παρα-β nunc Iegitur. Verum similis elus verbi usus apud Polybium est l. I, c. 26 3νν de τοῖς 'Pωμαάοις πρόθεσις ες Αιβυον πλεῖν καὶ των πολεμον εκεῶ περισπ . el. Hesreh. II, p. in . 9M. Gallius ex eodem

라틴어 텍스트