Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

41쪽

lares libri satis perspicue signifieati sunt et quod illis e

nique tribus eluitatibus communis in unum conjungendieausta defuisse videtur. Suspicionem Meursu, qua Tripolitiens fuerit oratio, Passovius ad fragmenti Inde eonservari rationem et argumentum animadvertens merito res

lavit. Neque hae ratione, quemadmodum dicitur, Tripoliueo similis modus eum Dicaearehi libris, quibus inseriptum fuit Παναθ ναικός et υλυμπικος, intereessit, quoniam Post Naekli et ' Osanni expositionem non Iam dubitari poterit, quin ad illos titulos ἀγών mente supplendum sit, sicut etiam Κορινθιακός et non tam λυγοι, quam

ct ἄλογοι potius considerandi sunti Eo autem sensu, quo PreMeuua τριπολtτεκος pro πολιτικωτατος positum arbitratus est, τρeσπόλιτικός quidem ex usu magis vulgato fuisse Passovlo eoncedendum est, attamen quae vocabula in

suo ipse lexleo attulit τρίδουλος, τριδυστνννος, τριβάρβαρορος etc. simillima ratione inveniuntur. Corvus Dieaea ehum initio quidem Spartam, Corinthum Athenasque eivltates separatim deseripsisse, hos autem libros postea aut ipsum ant allum quendam in unum opus, quod Tet ολιτικος 'Totatum esset, eonjunxisse opinatus eat. Nullo autem modo firmari potest Miatmaxmi cuspidio, qui pro Pellenaeis PQ-Ienaeos substituit, hoc vero nomen pro aptissima Th hanorum significatione habet et Tripolit eum de Thebarum, Corinthi et Athenarum eluitatibus egisse eonjicit, qua tamen in re institutionea moreque Spartani ex adverso et utpote

excellentiae exemplaria saepissime respecti fuerint. Meld , ita tamen ut, quae ratio inter Tripolitieum ac πολιτείαν, θννναίων a Cieerone memoratam et πολιτείαν Σπαρτια- των a Suida enotatam Intereesserit, non digcernat, Pass .ia eonjecturam sequitur hancce. Theopompo Chio, historico celeberrimo, Anaximenem Lampsacenum, nequalem

clua et aemulum, librum, qui tres quae de principatu Gra elae eertarent civitates Athenarum, Spartae Thebarumque maxima cum ironia et acerbitate perfricaret, ') eo quidem consilio supposuisse statuit, ut Theopompum, qui jam antea Diuili od by Cooste

42쪽

Αstenta et Spartae convielatus esset, eo etiam odiosiorem redderet. Scripto antem, quod AnaxImenes Theopompi nomine evulgasset, titulum T Cκ Γίγανον sive T αὐλιτρχόν suisse. Contra istum deinde librum Dieaearehum et Theopompo et illis civitatibus patrocinaturum librum edidisse, quem ex usu In ejusmodi rebus literariis saepius obtinente Eodem titulo I σολιτικον inscripsisset. Hanc Passovii

sententiam acutissimam esse confiteamur neque eum rebus quae reseruntur externis pugnare credamus neque eo relictamus, quod severum quod de Thebania in magno prosaico fragmento prosertur judicium et nonnulla quae in Athenarum descriptione ibidem exponuntur Inimicum potius Dieaearchi

adversus Athenienses et Thebanos animum quam amicum testari videantur; sed eam nihilo minus, sicut aliam quamvis, si ex adverso Osannianae collocabitur, missam satiemus. inminus a Photii Ioeo proseiscitur, ubi cujusdam Petri de civili ratione opus memoratur eaque ejus sententia proponitur, qua ea reipublicae forma optima praedicatur, quae ex tribus temperata sit monarchiae, arist cratiae et democratiae principiis. Hoc civitatis genus, quod Cicero quoque omnium optumum arbitratus est, eo loco γένος -καιαρχικον nuncupatur, quod nomen a Dicaearchorius generis potissimo auctore ac laudatore tractum esse

Osannus merito existimavit. Πanc autem suam sontentiam, quam Jam aliquot Prihagorei ante eum quamquam minus perspicne enuntia ent, Dicaearchum In Tripolitieo )atque ita quidem exposuisse videri, ut non ex ratione solum firmaret, sed etiam, quemadmodum omnia ad usum reu casset, Exemplis illustraret Inter eaque Inprimis rempublieam Spartanam memoraret et recenseret. 'b Ita factum esse,

ut phidilia in Tripolitico tam accurate describerentur, qu niam ea descriptio eaput πολιτείας Σπαρτιατῶν sive, quod idem esset, Pariis quam nos diceremus pracveae In Tripolitico effecisset. Denique Osannus Ciceronem Tripoliticum ab Attico ideo petiisse non sine magna veri specie eonlieit, ut in componendo libro de glorIa eo uteretur. V)

43쪽

κιχὶ τουτο ἐκ τησε μέχρι πολλοῖ. Verba To των ἐφορων aei ειον Vari modo explicata sunt; ita Butim annus, ut videtur, cum τον λογον aretissime eonjuncta transtulit cs. p. 6 se liber de ephoris , ita ut emeeremus, ex Dicaearchi libro de republiea spartana eum loeum αδν λογαν , qui ad magistratuum et inprimis ephororum munera pertinuisset, juvenibus recitatum fuisse. Wielandus ad Cie. epistoll. t. I, p. 329 eo sensu ut esset jussu ephororum interpretatus est, qui quidem non plane ineptus laret, sed tu itos verbis - mihi quidem locus non innotuit, quo cita. ν illa vel simili significatione legeretur inesse non potest. Ceterum jam Fabricius bibl. Gr. t. VI, p. 44 recte Verterat: ,,in ephororum praetorio ' neque aliter Schoelliust , , dans lepalais des Ephores ': το των ἐφορ- αρχέων enim idem valet ac, quod

simplieiter dicitur, το δεγρόχν cs. Paus. III, 11 et praepositio εἰς loeo pro eo, quod exspectari debuit, pro D posita inde repetenda est, quod juvenes recitationem libri audituri in praetorium ephororumae conferre debuerunt.

2 Idem igitur judicium eo de libro adhiberi poterit, quod Porisphyrium de Vita Graeeiae protulisse videbimus Dicaearchum eo in libro

res συντομως τε Ῥου καὶ composuisse dicentem.

3 Ex Ciceronis loeo ep. ad Att. VI, 2 et ex suidae verbis modo exseriptis iam supra esseei Dieaearchum aliquamdiu Spartae vixisse et alibi adeo ei vitate Spartana donatum fuisse suspicatus sum. Ut evnque autem est, Dicaearehum muneribus et rebus publicis interfuisse jam ideo credimus, quod vitam rebus civilibus addictam in suis scriptis summis semper laudibus extulisse et commendasse refertur. CL cie. ep. ad Att. II, 16 nunc prorsus hoc statui, ut, quoniam tanta controversia est Dicaearcho, samiliari tuo, cum Theophrasto, amieo theo, ut ille tuus τον πρακτικὸν βαν longe omnibus anteponat, hie autem: τον θεωρη-ον, utrique a me mos gestus esse videatur.

Puto enim me Dicaearcho affatim satisfecisse; respieio nune ad hane familiam, quae mihi non modo, ut requieseam . permittit; sed reprehendit quia non semper quierim. I. VII, 3. AM primum illud, in quo te Dicaearcho assentiri negas, etsi cupidissime expetitum sit, et

approbante te, ne diutius anno in provincia essem, tamen non est nostra contentione persectum eumque ad loc. WieIand. Haee aententiarum diversitas Theophrasti et Dicaearchi nonnullis quoque aliis Cieeronia loeis, ut ep. ad Att. II. m. indieatur et eoniectura, quam Moseras Laetantii institutionum exordii rationem habens ad cie. de

44쪽

rep. p. LXXVII protulit, initio hujus operis Cieeroniani illam Dieaea re hi sententiam eiusque de rebus civilibus studia et scripta exposita suisse, aliquam habet veri speciem. Deniqne ex Cicerotiis ad Atti eum epistolis hie loeus asserendus est II, 12' Dicaearchiim reete amas Luculentus homo est et civis haud paulo melior, quam isti nostri. λαίαρχοι , tibi olegantem verbi lusum animadvertas quaeso. quum illud voeabulum idem quod redinu, te sinu aratione et studiis Dieaearehi alieni signi sieet et eundem simul sensum quem tidis ωοοροες habeat. 4 Quod ad rerum ei vilium studia Dicaearchi, paulo insta nonnulla adjiciendi erit locus ibique demonstrare eonahimrat Dicaearehum ad magistri exemplar diro tirime eomposuisse. Re in autem publieam inprimis Spartanam singulari eonsideratione dignam habitam fuisse, commemoratio horum antiquitatis de ea librorum doceati ante omnia Aristoteles in suis politiis, Aristoeles Aακωμν πολ-εία ἐν τω προτέρω Ath. IV, 14s. h, Critias θωκιμιμονων no uritie Ath. xl. 463. e. s. 483. b. 486. e, quanquam haecce sortas e pars tantum universarum

eius πολιτειῶis exstitit es. Atti. XIV, 663. a. XII, 5ar. a. h. , Dioscorides πήτεω Aee αεμιμονων Ath. IV, IV. b. s, item Molais Ath. l. c. IV. a. 14 l. d. et Persaeus ibid. Diog. Laerti VII, 36, Hippasus Am ων- notiτεω in quinque libris Diog. Laert. VIII, M. Ath. I. 14. d. e, Pol ecrates AtiuωHκα Ath. IV, 13χ b, Proxenua Aακωνικῆς πολιτείαe β' Athen. VI, 627. c., obae s Αακωνι ἡ πολιτεμ tertius libereitatur) Athen. IV. 14 l. h. 5ὶ Seeundum Vossium de historr. Gr. p. 46 et Fabrietum l. e. notiram Σπαρτι απῶν singulare opus effecerat, nee minus ex Corvi sententia, quanquam ex hujus opinione nonnisi initio, quum postea eum Cottiit hi et Athenarum rebus publἰcis in unum Tripoliticum eoaluisse coniiciat. Recentiores partem aut Tripolitici aut Vitae Graeeiae

eonsideraverunt.

45쪽

παρὰ δὲ ταλα τυρου - ιον τι--- -' ἔτε δὲ εἷς oφωνίαν πωμα τινὰς Αἰγι uoue o Iove. πρῶτον μν respondet εἶτα particulae quae proxime sequitur, neque statui potest ex adverso particulae εἶτα quae ante ouως ηδη δεδει-ixoσιν legitur positum esse, quum hoe a ad nihil aliud quam ad apodosin aceu ratius significandam inserviat et ad omnem protasin καν τι λοβωσιν κ. α L reseratur. Quae quanquam Perspicua esse videntur et quanquam nullus sententiarum connexus inter πρωτον μιν et Verba εἶτ' ouως ηδη δεδει-:κοσιν essici Posse videtur , nisi quis verba πρωτ- μέν vim L et aua κἄν κ. M L sibi invicem respondere statuit, Schweighaeuserus tamen πρωτον M. Post

Hori εἶ α oppositum esse crediditi Neque magis de ejus rationis necessitate, qua Schweighaeuserus εἶτα μἄζαν μν in μι δὲ μαζα μέν vel Dτι δὲ - μν immutandum praecepit, persuadere mihi possum, quoniam ἔστι post παρ' atmine positum ad haec omnia subjecta δεῖπνον, μῶ, et κωθων Pertineti Praeterea, si m. M legeretur, attractio quae in μῖζαν obtinet probari vix posseti δε ανον inprimis nigrum quod dixerunt jus intelligendum videri obiter animadverto. Post ἔκάστs nullam interpungendi notam Posui, quum non minus

eum oταν θυμος ὐ quam eum παρακεhυνος ἐστιν conjungendum esse crediderim. - Quod pro vulgato olim καθ' ὁν etiam a Sch eighaeuaero receptum est κωθων Casauboni sagacitati debetur Passovius pro οὐδ' ox, μὲν ουν, cuius loco aliquando isto τε δέ τι μον- exhibitum erat, Protulit oυδ' oom-υν et post τέταρτον quod a Schweighaeu- sero merito interpositum suerat ρινυς omisit. - Quod Passovius pro παρ' ἄπαν, i quod Schweighaeuserus edidit, παρὰ παν in medium protulit, assentior, quoniam notio voeabuli uncte eo loco mihi non desiderari videtur. - παραπέμπειν a Casau bono per deducere et comitati explieatum esti Meursii tamen rationem es. mise. Lacon. P. 47. qua pro παροπέμπεσθαι accipitur totusque Ioeus ita vertitur: ,,quod sumeeret, ut transmitti tota coena ad convivas omnes posset equidem praeserrem, si ante ἄπαντας αυτους praepositio παρά vel use Posita esseti - τουτων, ad quod ex praecedenti κρέας eoque in eo lectivum sensum interpretando genitivus κρεων mente intelligendus est, multo laciliori eique unius tantum codicis lectioni τουτου, quum κρέας singulari numero antecedat, praeserendum existimavi. - quoa Post υστερα περιφέρεται in Schweighae eri editione exhibetur ταυτα Passovius, ut mihi quidem videtur, immerito omisit, quum. optime se habeat ad lactus η λαγών κ. si relatum. Ceterum tune λαμ- sinetissimo aoristi sensu explicandum est. -- συμφέρει, ex

Plutarchi nimirum et Porphyrii testimonio του vel quod idem

46쪽

est κατώ μῆνα. Utrum ρhiditis, quod eonviviorum genus per

eonvivarum societates ex quinis denis συσκήνοκ compositas etiam magnam conjunctionum civilium gravitatem in rebus publicis habuitcs Herm. antiq. Gr. P. 58, a Parcendo nomen retetierint an idem quod convivia amore innitentia, cs. ωκρυ et lacrSma, meditari et Mititῆν, significaverint, hoc quidem loco non discerno, in- Primis quum ipsi veteres scriptores de explicando eo vocabulo dubitarent cs. Meurs. misceli. Lacon. I, c. Supra equidem formam secutus sum qιδωα eandem plane cum ιλίτια considerans, jamquonihil aliud adjicio. quam ad Laconica inprimis Cretica syra ilia comparationis causa advocanda esse cis Alix. IV, 143 sqq. Hoech creti p. III, p. 100 sqq. O. M veller Dor. II, mi sqq. De menstruis a tem ad phidi ita collationibus ad noto, quod Plutare litis vidi Lyc. c. 12 singulos convivas sarris medimnum, octonos vini clioas, quinas casei minas, binas ficuum minas et dimidiam atque aliquantum pecuniae ad comparanda obsonia conferre doluisse tradidit. Ceterum de phidiiatiis es. Athenaeum'. l. exponere ita pergentem: δ' se τρίτω

47쪽

lacunosis . . , καὶ ἔστιν α καὶ Αακεδαιμον ue cum But anno legendum conjicio καὶ ἔσταιτόριόν ἐστιν ἐς εα καλουμενα νδωψ, g κοινον πολλευ ux τ- τε Ke ista ἐστι και Αακεδωμoiamc. Cum universa autem reipublicae Spartanae eonstitutione, quae etiam Romanis ante oeulos obversata esse dieitur cf. Athen. VI, 273. s. ιαμ σαρονοί τε κατα --την μαδαιμονίων πομείαν διε-ρησαν αὐτὸν μαλλον ἡ ἐκεῖνοι, simplicitas eorum eoenae quam aecuratissime cohaeret, eaque ad illam conservandam Permultum contulisse videtur. Huc refellas Pausaniae dieta, qui coenam Persicam et Laeedaemoniam sibi instrui iussit Ath. IV. p. 159. h. c. d. et Sybaritam Spartae commorantem et de Spartanorum vietu ita vociferantem l . l. t iaκο-ς υνδρειοτατοι απαντων εἰοὶ Αακεδαιμονιοι ' Dono ruo TH ευ φρονῶν μυθιῶπις αποθανεῖν η -τως ωτε- λως διαδεης ροπαλαμεν. .

τὸ Cl. Athen. l. l. ἐν-ἐπιγραφομέν- Dinoa --.8 cie. ep. ad Att. Xli I. 32: Dicaearchi περὶ χῆς utrosque velim mittas et καταβάσεως. Temotiτικον non invenio et epistolam ejus, quam ad Aristoxenum misit. M es. Athen. V, 220. c. d. o δὲ notiτικὸς αὐτου λογος ἄπαντων καταδρωιήν πιριέχει - ε νησι δημώγω o. Diog. Laerti VI, 16. Mevνόμου η περὶ πολιτείας. 1M cs. recens. meam Lucae quaealti lexilota. in Jahnii ephemeridd. 1837. XX. 4. p. 400. 11 Osanni reverendi mei magistri benignitate contigit, ut dis- ,ertatione ejus de Tripolitico uterer, antequam impressa in publicum

ederetur.

12 ad loeum Athenaei exscriptum.13ὶ Immerito fortasse viri docti neglexerunt, quod titulus τρι--λιτιαός neque Vero Moxotic fuit, neque o uetisόe inseriptio facile deprehendetur idem significare quod π τεία, A. e. singulae cujusdam eluitatis descriptio. π τικός titulus, cui uise sive μιχορος mente aditeias, eundem sensum habet quem περὶ MLτHας et τριπολιτα deinde idem valere videtur quod περδ της notiυίας ἐκ των τριων .uῶν omniarii: Ista autem ratione aut αι των - ρινο ., --δ. notiri. aut de quibuscumque aliis civitatibus liber egisse statuitur aut τρhiotic aut etiam NMisurata dicendum fuisse crediderim.1M Disa. de Dieaearcho apud Gallium p 56 sqq. 15 es. eapnt VII, not. 5.1M Bene quidem selo Dod ellum, ut hane repugnantiam solveret Diuitiaco by Corale

48쪽

inter tripolin Homericam antiquam et posteriorem Dorieam distinxisse, sed quae hac de re disputavit vereor ne aeutiora sint quam veriora Praeterea iterum quaeritur, cur ejusmodi liber τριπολιτικόe neque vero inscriptus fuerit, quemadmodum Philochori τετράπotiis partem ut videtur ejus Atthidis es. Phol. V. -ανίδα γην, memoratam reperimus, pro quo titulo num etiam τετραπολιτinoe inveniatur magnopere dubito. ti Miseeu. Ieet . lasc. II, P. 27.

19 Statuere non possumus eiusmodi opus, quod Teuro1ωκος Ἀ- seriptum fuerit, ita institutum fuisse, ut singulae cujusque civitatis descriptio per se eorpus efficeret et singula ederetur. Istud autem ut Atatuamus, Ciceronem tamen ignorasse non eredemus, illas Corinthiorum, Atheniensium et Pellenaeorum πολιτιιας etiam in uno Tripolitiei libro conjunctas fuisse vel Cieeronem ejus rei in epist. ad Att. XIII, 32 plane immemorem exstitis ge. Majori etiam lure cogitare liceret Dicaearchum his illas noλωίας, primum in suis πολιτείαie Vel suo Ελλαδος Πω et deinde eommuni consideratione conjunctas in Tripoliti eo tractavisse.

2M Eandem sententiam melandus ad Cic. episiti t. V, p. 446

amplexus est.21 es. Fabric. hibΙ. Gr. t. III, p. 489 ed. Hari. 22 Symbol. ad Selineid. Iex. P. 94.23 Protegg. ad Strab. p. 31 sqq. 24) es inprimis pag. M.

25 Ind. Iecit. in univers. lit. Vratis . instit. 1829. 4. 26ὶ Qua in re fraus eo magis aueeedere potuit, quod Theopo pus ipse seriptor acerrimus exstitisse Proditur es. Cie. ad Att. II, 6,.itaque ανωμα, quae tibi uni legamus, Theopompino genere anteliam asperiore multo pangenti ir Ceterum nescio, num Cicero eo Ioeo de Tric rano Theopompi nomine vulgato cogitaverit. 27ὶ Loci veterum liue pertinentes a Passovio indicati sunt Athen. VI, p. 254. b. Demetr. de eloe. p 25l et praeterea citati G. Koch. prolegg. ad Theop. P. 30. I. Aschbach dias. de Theop. p. 22 sq. 28 Quod Anaximeni ita ex voto cesserat, ut posteriores adeo seriptores Theopompum Tricarani sive Tripolitici auetorem haberentcs. Lue. Pseudol. 29, quum alii de ejus libelli scriptore certam sententiam enuntiare non auderent . ut Aristides Rom. t. I, p. 211 ed. Jebb. O - εαστον ἐκῶνον τον Πικάρανον ποιήσας et Josephus contra Ap. I, 24. t. II, p. 459 ed. Ilavere. ὁ δὲ τον Πιπολιτικον πάννας μυδη θεοπομπος ἐστιν, - τινες otarit ι καὶ τὴν Sημων noλιι διέ-

49쪽

φὼς καὶ το υθος το ἰς Οεοπηmoν ί- πασαν την 'I λλαδα ληὐveto. De hoe autem Theopompi aut Anaximenis pol tu Tricarano universo, quem aliquando etiam comoediam statuerunt et Theopompo comteo Attico adseripserunt, cs., quos libros Passovius allegavit, Voss in

See d. archi philol. paed. II, 1, p. 139. O. meller protegg. ad mythol. p. 98. Εphemeridd. Gotting. 1825. p. 371. PFugh de Theop. p. 44 sq. mine . quaestu seen. II, P. Tl. 29 Asebbaebius i. e. Dicaearchum Ithrum contra illas ires civi

tates invehentem, Trica ratium s. Tripoliticum composuisse et Theopompo subjecisse conjecit, quam eontra opinionem maxime pugnare Passovius recte animadvenit, quod Dicaearchi de Spartanorum republiea liber quotannis Spartae et diutissime quidem recitaretur.3M Ceterum in his locis, qui ad scar me utum critica ex parte difficillimum idque ex genuino Dicaearcbi opere nonnisi exterptum pertineant, non magnum momentum collocandum est. Thebanorum quidem deseriptionem severissimam et aliquam partem acerbissimam esse patet; num autem tu Athenarum expositione in verbis ληθην me

υλι me ἐργαζεται et ἀνεπαιγ τος λιμος aliquid ironiae et sellis Iateat,

diseernere non ausim.

32 Ilaee A. Maii es. collecti nov. Vatie. II, p. 571, quam Osannus ampleetitur, est sententia, qui aliquot ejus fragmenta ex eodiei hus quoque edidit, quorum uno Ciceronis opinio de optima reipublieae sorma opinioni Platonis praesertur. Diuili f36 bu COOale

50쪽

33ὶ cie. O rep. I, 29: itaque quartum quoddam genus reipublieae maxime probandum esse sentio, quod est ex his, quae prima dixi, moderatum et permixtum tribus II, 39: ,,primum enim numero definieram genera civitatum tria probabilia; perniciosa autem tribus illis totidem contraria; nullumque ex eis unum esse optimum; sed id praestare singulis, quod e tribus primis esset modice tempe

ratum. ε

SM Majus quoque illud rime nostrum Dicaear

chum retulit, ita tamen ut salsissime de neci erisου μιν a Dicaearcho plurimi tacto cogitaret. Hanc autem suam sententiam Dicaearchum in una suarum notiτειῶν exposuisse erediditi Sed hae in re nou sermo est de rei publicae forma, sed tantummodo quaeritur, utrum phil sophus in contemplatione tantum rerum versati an etiam negotiis publi- eis vitaeque communi strenue interesse debeat. Neque quisquam denique erit, qui Graiae ημόν a δίκαιος et ἄρχειν eo loco repetendum cenisseat, quoniam justitia euilibet civitatis formae subesse debet es. Cic. de rep. II, 44 , ,sine summa justitia rem publieam geri nullo modo