Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

71쪽

κουπον iam ιιγνυς ora ἀττον ἡ τον Πυθαγοραν ὐετο - - χος. o 1υκουργος odiora δήπουθεν την &ναλογίαν δη-κροτικὴν καὶ πλώι ν Ουων in λεν ἐκ τῆς Αακεωμον ' ἐπει-γηρογε δὲ ε νγε-FreM ὶν oλιγαρχω σωφρονε καὶ νομίμη πρέπουσαν. ἡ μὶν rueαριθμῶ το ωον, ἡ αξ σν απονθυι κ. τ. 1. Postrem rum verborum sensum hunc esse perspicuum est, quod numeri aequi tas, quae per sinceram democratiam efficeretur, a Lycurgo in Civitatate constituenda non adhibita fuerit es Herm. Antiq. Gr. p. 122. In verbis autem ατε δὴ τοῦ Σώκράτει - Λικυωρχος prima quidem specie dubii esse possumus, utrum τον Πυθαγορον Pro subjecto nn pro ob

transtulit: quippe Socrati non minus Lycurgum quam quod putavit Dieaearehus Pythagoram adjungens Eaque sola ratio obtinere Potest, quum nihil aliud hoc loco dici posse videatur, quam Platonem eum ethica philosophiae ratione non minus geometriam quam arithmeticam conjunxisse. Illius igitur summum exemplar Socrates, principii geometrici propugnator Lycurgus et arithmetici Pythagoras, quem numeros eorumque proportiones in Philosophia adhibuisse constat, repraesentantur. Quod vero veteres Platonem philosophieam rationem Socratis et P3thagorae conjunxisse statuerunt, Diogenes quoque Lae lius testatur III, 10. μίξιν τε ἐποιήσατο των τε 'Πρακλέι τείων λογιον καὶ Isi γορικων καὶ τὰ μὲν γὰρ ala τα καθ' Ilat κλειτον, τα δὲ νοητα κατα Πυ γορον, τα δὲ πολιτικα κατα Σωκράtv la Hoσοφει. Ceterum plurima quae ex mathematica repetita sunt in Platonis scriptis reperiuntur et Clearchi singularis adeo liber των ἐν τῆ In νωνος πολιτείs πιντικῶς εἰρη μένων es Athen. IX, 393. a. memoratur. Quum illa denique Plutarchi verba qualia quidem edita sunt in posteriorem rationem non sino aliqua duritie explicari videantur, Iocum eo sanare vix dubito, quod, ωe particula ante φετο interposita, verba ovae ηττον η τον Πυθαγοραν cum ἄναμιγνυς arctissime conjungo. C terum non probarem, si quis inro isti αδεινος etiam ad eam sen tentiam reserret, qua Plato Socratem et Lycurgum in se copulaveriti Osannus autem omnem illum Ioeum ad Tripoliticum pertinuisse arbitratur.

72쪽

23ὶ In nostro opere, ibi nimirum ubi de philosopho Graeco in Italia docente sermo fuerit de Xenophane 3ὶ, hune quoque Dicaearchi

25 Pro Nearcho omnium codicum auctoritate firmato. Cic. de senecti c. 12 Ilaec cum C. Pontio Samnite, Patre ejus, a quo caudino proelio Sp. Postumius, T. Veturius consules superati sunt, loc tum A bγtam Nearchus Tarentinus, hospes noster, qui in amicitia Populi Romani permanserat, se a majoribus natu aceepisse dicebat, quum quidem ei sermoni intersuisset Plato Atheniensis: quem Tarentum venisse L. Camillo, Appio Claudio consulibus reperio. Plutarch.

pellari, cum discrimine quod a Porphyrio viti Pyth. ed. IIolsten. p. 443nter Isi γορικους, Πυθυγρογίους Πυθογοριστας statuitur quodque in Photii bibl..ed. Bevh. t. II, p. 438 affirmatur Πυθαγορικοὶ οἱ σῖνα - , es τουτων μαθουὶ Πυθαγορειοι, οἱ δὲ αλλως in θεν ζηλώααὶ Πυ- γοροσταζ tion congruit neque magis Geli. quadrat noci Att. IV, li Xenophilus Prthagoricus familiaris Aristoxeni. Illud tuitur diseri. men, quod initio locum habuit, temporis cursu non iam vel non iam ubique et semper observatum esse videtur es. Schoeli. hist. lit. Grit. I, p. 435. 2M Dioclem Pythagoreum, euius Diogenes I.aertius VIII, 1, 24 mentionem fecit, huc non refero, quoniam cum Diocle, cujus μοι

των φιa---ν memorantur, eundem suisse non arbitror.

27ὶ Qua in re id quoque magnopere respiciendum existimaverim, quod etiam in Dieaearehi opere Pythagorei non infimum loeum teri Sic

73쪽

nuisse videntur, eodem modo quo in Aristoxeni Ithro supra indieato, quoque Aristoteles cf. Diog. Laert. V, 1, 25 et Heraelides Ponti euacf. Diog. Laert. V, 6, M. de hae philosophorum disciplina aint.1

ribus aeriptis exposuerant. Dieaearchum denique Pythagoreo magnam rationem habuisse, id quoque testatur, quod de optima rerupublieae lamin eandem eum Archyta et Hippodamo sententiam ampleetebatur. v

28 Omnino Vossio assentior de historri p. 47, Mieunque Diacaearehus simpliciter memoraretur, Messenium intelligendum esse eontendenti. ' ,2M Suid. s. v. Aικαίαρχος A εδαιμοπιος, , ὀ - . --vori Huic grammatico Lacedaemonio Bianesius quae Dieae-arebi nomine commemorantur των Εὐριπίδου καὶ δε κλέους adseribendas opitiatus est et NaeLius adeo eam conjecturam, quam Oaannus ut infra aecuratius videbimus admitti posse iure negavit, non plane rejiciendam censuiu

30ὶ Eiusmodi grammatieum exstitisse si quis negaret et Suidam quod protulit Acia διαμονιος et ἄκροατὴς 'Αρώσταροσυ omnino finxisse statueret, Prima quidem specie temeritatis crimen au bireti At demonstrari sortasse potest, qui iactum suerit, ut Suidas de grammatim Dicaearcho, eoque Lacedaemonio et Aristaretii diseipulo cogitaret. Dicaearchus Messenius aliquantum temporia in Peloponneso os cie. ad Atti VI, 2 et, id quod quum per se tum ideo quod ei vitatem Spartanam deseri morat colligere licet, etiam Spartae vixerat ibique, quemadmodum etiam eiira de Sparta Iiber publiea reeitatione eaque quotannis instituenda dignus judieatus est, civitate Spartana donatus

fortasse fuerat: unde ia αὐδαμ νιμ oppellari potuit. i Quam egregie autem γραμματι eoυ cognomen ad Peripateticum quadret, ex literis ejus et studiis satia perspicuum est. Aeeedit quod Suidas nostrum' Dicaearebum, quo loeo de eo verba saeit, i Ilo eognomine non am est. Aristarchi autem auditorem eam potissimum ob causam atatvissct videtur, quod Dieaearchus - utrum autem H D παροδεν an e Pr sesso id secerit non discerno - criticae eontextus Homeriei receusioni studuerit. Id enim solum quod Dicaearehus Ieetionem proposuit vel eommendavit, quam Aristarchus deinde comprobavit, ad credendum eommovere vix potuit, Aristarchi auditorem illum suisse. In aliis denique quoque nominibus Suidas similiter ex uno duos effecit 1eriptores, ita, ut pauca tantum proferam, unum Orionem, id quod Prellerua l. e. quod ibi legitur Orua vitium typographi eum est Pr habiliter demonstravit, in duos ejus nominis hominea diapescuit cf. etiam Ranke de Hesych. p. 53 sq. . duos cratetes comicos pro uno

74쪽

allegavit is Meinexe quaesiti seen. I, p. 25. 27 et Aleaeum lyricum eum comteo commutavit es. Meineh. quaesu. seen. II, p. 54 etc. 31 Polyb. XVII, 10. παρα- των Αἰτωλῶν μυωξανδρος λυδι ιμ, XVIII, 3T.

Mara Me ωπονοι - καὶ τους θεους, - δε καταπλήξεσct intὶ τους ανθρωτους. οὐ γὰρ oeulaeis τας σπυς, δύο κατεσκε-ζε βωμους τον μὲν 'Aσεβείας, τον δὲ Παρονομίας κM - τουτοις Iove καὶ τουτους προσεκυνει καθαπεροεὶ δαμονας. LIo καὶ δοκεῖ μοι τυχεῖν τῆς ἄρμοζου- σης δίκης καὶ παμ έλεων καὶ πειρ' ἴν πων' παρα φυσιν γὰρ ἐνστησά mmet τον αυτου βίον εἰκοτως παρα φυσιν καὶ ε αρμένης δεαε. XX, 10 Manius loquitur τοιγαρουν πῶτον μὲν δεήσει μηδένα διομωμνυρον εἰς τὴν υσίαν, μῆτε κατ' ἰμιν, his τε μετα κοιμοῦ δοματος ' δεύτερον - αων- ἔκδοτον δουναι x. τ. λ. XXII, 14. δ' tiαδ ιίλν τῆς Motue πλ/ισαντες Oόαe καὶ Πικ itam x. L XXXV, 12,,Damocritus ad Nabin, Nicauder ad Philippum, Dicaearchus frater praetoris ad Antiochum est missus. - Λlia Dieaea retius Antiochoi et omnium primum, praedam de Philippo Romanorum esse dicere, viet riam Aetolorum et aditum in Graeciam Bomanis nullos alios quam Aetolos dedisse; et ad vincendum vires eosdem praebuisse. Deinde quantas peditum equitumque copias paaebituri Antiocho ad bellum essent; quae loca terrestribus copiis, quos portus maritimis Diod. Sic. t. II, ed. UesseL p. 572. οτι Φίλιππος ὁ των Mακιανων βασι ιυς Αικοὶ πον τον Αἰτωλον ανδρο εοχιιπον πείσας πειρατευον ἔδωκεν αυτῆναυς εDoσι ' προσέταξεν δὲ τὰς μὲν νήσους φορολπειν, τοῖς ὁ

παραβοηθεῖν D τῆ πρὸς Ῥοδίου: πολυμ- tiὐτὸς δὲ κω ὰ τὰς ἐντολὰς τους /ιὶν ἐμπόρουc ii στευε, τὰς δὲ νῆσους λι λατων ὀργυρων εἰσεπρα- etrio. Buti annus i. e. p. 3 palam sallitur Dicaearchum Aetolum et Dieaea re hum Trichoniensem apud Polybium judicans pro diversis. 32 Photi bibl. ed. Bevh. t. I, p. IA. e libr. Ptolemaei Hephaestionis: ωαὶ ἡ τριὰ ἐρίφους ἐσωουσα καθ' iuum καὶ nisικαιαρχου του Thais ov33ὶ de pronomine ed. Bevh. p. 32 ' ναοὶ δὲ καὶ τον 'Aeto χωοομνως τὴν reti H;ν του Arat αιυπcris παραδιωσ MM Aliter quidem, simplicissimam interpretationem sequens, Buti manni verba intelligere nequeo neque Osannum aliter intellexisae video. .

75쪽

Quanquam fieri potest , ut non aliud dieturus suerit quam illam Dieaearchi τραφην h. e. lectionem in singulari ejus libro depositam

fuisse.

35 Ceterum si ex Suidae auctoritate grammatieus Dieaearchusisque Aristarchi discipulus statuetur, Osanni conjectura, qua Arista ehus Ieetionem Ioel Homerici auditori eo ram exponenti debuerit, omni attentione dignissima est. Sed quod ad Apollonii quidem Iocum iam ideo, quod Dicaearchus ibi sine ullo additamento nominatus est,

illam sententiam non amplector.

36ὶ Qua ratione Aristotelem novam contextus Homeriei recensionem, την ἐκ τοὐ νήρ κoc eonfecisse et απορήματα 'O D:ρικά scripsisse est Diog. Laerti V, 1, 26 constat. Heraclidis qnoque Ponti ei aυσεις

3T es. non posse suaviter Vivi sec. Epicti r. p. l095. οὐ me Dῆχθεν αυτῶς εἰς νοῖν βαλέσθαι τὰς τυφλῶς Dείνας και νωδῶς φηλαφη- σε et καὶ ἐπι-ηδήσεις του Gκολά Nou ιυιαθηκόσιν, εἰ ε οῦδὲν tiλλο, γρύφειν περὶ 'Oμηρον καὶ π/ρὸ Euριπίειν, ώς 'a ιστοτέλης καὶ 'Hρακλεωne καὶ Λικαίαρχος. Qui tamen locus etiam ita explicari potest, ut περι 'ομη - ρου ad Aristotelem et Hera elidem, περὶ λ υριπίδου autem verba ad Dieaearehum potissimum reserantur, eamque ad distinguendi rationem

animadvertere quoque licet, quod Post καἰ particulam περί repetitum est.

38 Athen. I, p. 14. oer σε e δ' arσὶ παρ' 'Oμ es, at μέν τινες τῶν κυβι 1τητηρων Vulgata κυβι στηρων etiamsi quod ad voeabuli sormationem defendi et retineri potest, emendationem tamen Sehwelgis hae eri ideo praeserendam existimavi, quod Athenaeum ipsa Nomeri ea voce usum fuisse censebam , αἱ δὲ διὰ τῆς σφαίρας ορχησις διιετης σφαίρας aut ita explicandum est ut idem signifieet quod saltatio eum pila es. Athen. IV, 168 f., similiter ut oboc δι' ἀρωμώτων dicitur, aut σφαιρα pro ipso pilae ludo positum est et ἔρχησιο διὰ msaItatio est in pilae ludo ' ης την εὐρεσιν 'Aruuli hane eodicum Ieetionem eum Schweighaei sero contra conjecturam υνύγαλχις retinendam arbitror η κερκυραὶ rea ιματικὴ παυσικάs ἀνατί σι, ως

πολίτιδι χαριζομένη ' Αικαίαρχος δὲ μυωνίοις Ἱππασος δὲ Αακεδαιμ-Moκ ταυτην τε καὶ τὰ γυμνάσι- πρώτοις. ταύτην δὲ μόνην εων ηρώdδων ' ιηρος παραγει σφαιριζουσαν. Nee silentio tamen praeteream, quod

Dicaearehi de saltatione διὰ me στα- expositio etiam In ejus libro περὶ ἀγωνων vel in me Ἐλλάδος qua in re nune non inquiro quae ratio inter utrumque seriptum intercesserit) Ioeum habere potuisse

76쪽

videtur. Illa autem ipsa saltatio aut anti piissimam orighiem habuisse aut ab Homero ex sua ipsius aetate ad priorem aecommodata, neutiquam vero a Nausicaa inventa fuisse conjiciatur.

34 Cc, quem hac ratione inprimis Osannus respexit, Porphyrii locum, gnoa. M , S. 35 Megaelides, idem ut videtur qui Athen. X, p. 419. a. librariorum errore Megacies nominatus auctorque libri ἐνδόξων ἄνδρων citatus est, περὶ 'Ομήρου Athen. XII, e. 6. P. 513. b. es SehoI. Venet. ad Il. π, 140 Μεγακλ iam ἐν δεμψεν περὶ 'λιηρου ita enim eum SchWeighaeusero pro vulgato D 'Oμήρου legendum crediderim

3M Baton Sinopensis περὶ Ιωνος του ποιηταὶ es. Athen. X, 436. LOsann. Bei tr. z. gr. u. r. Lit. I, p. 69.

37 Diphilus Laodieensis πιρὶ των Pδεκανδρου θηριακων Athen. VII, 314. d. 3 Timarchus ἐν τεταρτον περὶ του πρατοσθένους 'Eρι ΟυAthen. XI, 501. e. 38 Chamaeleon περὶ cui λου Athen. I, 21. e. 22. a. IX, 3 5. LX, 428. s. Quanquam num hunc librum pro eommentario habere debeam, aliquantopere dubius sum. 39 Apollodorus περὶ 'Eπιχάρμου Ath. XIV, 648. d. e. , Asclepi des Myrieanus πιρὶ κρατίνου Ath. XI, 50 l. e. , Lynceus πιρὶ BIενάνδρου Ath. VI, 242. b., Dorotheus Ascalonites περὶ 'A,τιφάνους Ath. XIV, 662. f. Hoc postremo loco quod praeterea commemoratur καὶ περὶ τῆς παρα τοῖς νε-έροις κωμικῶς me ιης, nihil aliud suisse videtve quam excursus toti libro adnexus vel, quam de aliquo Ioeo e mi ei a se explieandi Dorotheus seeerat, digressio. Idem sortasse iudicium pro serendum est de ejusdem Dorothei, qui indieatur, libello conscripto de κλίσιον in Odysseae ω, 208 cf. 'Vols. prolegg. in Hom. p. CXCIII. 4οὶ Apollodorus Atheniensis περὶ .Σωφρονος Athen. III, 89. a. VII, 28l. e. 309. e. d. ἐν τῆ δ' mei Σωφρονος Schol. ad Arist. Vesp.

545. CL etiam quae hoe loco proseruntur καὶ Θι τὸ σωτῆριον μεστον πάλιν ανεπλήρουν, sicut Sehol. ad Hom. Il. ε, 576. δύναται δὲ εἶναι τρία ἡμιωβολιο, ιν τοῖς περὶ Σώφρονος ' σπολλόδωρος. κ των Aι γε--- της - verba aliter collocanda videntur 'ta η, ικων ον

mippus Smyrnaeus περὶ V ώ-rem: Ath. VII, 327. b. e. Hune Hermippum eum Callimachi discipulo supra memorato eundem fuisse non certum, quanquam a veri specie non alienum est. Pro certissimo tamen plurimi virorum doetorum statuunt, ut Schweighaeuserus ad

77쪽

Athen. , Sehoeia huti liti Gri L II, p. 201. . Heinctius quaesiti scinti. I, p. 3i et Lorminius quoque L L42ὶ Sosibius Athen. III, 115. a. XIV, 646. a. ,

chamaeleon υν ρέοντος Alben. XII, 533. e. , idem a in Ath. XIII, 599. c., πιρὶ ΣιμωνMos Athen. X, 456. e. XIlI, 6ll. a. XIV, 656. e. , περὶ Στησιχόρου Ath. XIV, 620. Πιναρου Athen. XIII, 573. c., Aristodemus meὶ Πινδαρου Athen. XI. 495. L C et rem ut in nonnullis seriptorum modo indieatorum, ita etiam multo magis in chamaeleontis libro de Laso cs. Athen. VIII, p. 338. h. ἐν τῶν περὶ αυτου του - σου συγγραμμασι dubitari potest, num de commentariis cogitandum sit. 43 Chamaeleon meὶ 'πικα υ Athen. X. 43o. a. 44 Qua ratione altendimus tantummodo ad initium earminis AI- ei: οἶνος, ω φΩε παῖ, καὶ αiamin es. Schol. ad Plat. ed. Buhnh. p. 51., et ad celeberrimum nostri Poetae versum Mam epinwm προτερον δωρεον Gμπέλω.45 Athen. XV, p. 668. οτι δὲ ἐσπουδαστο παρὰ -κ Σιμελιώ-κo ωοτταβος, Maoν ne τού καὶ ora moα-τῆ παιδια κα α μα- ζεσθαι, ως ἱστορεῖ Λμαίαρχος D τῆ περὶ 'πικα&m XV, 666. h. - irem O RIεσσήνιος de hac emendatione pro priori ieetioneam σι oc recte recepta ob locum Athenaei statim exhibendum dubilari nequiti Athenaeum enim tantopere salsum esse statuere non possumus , υρι-οτέλους μαθητης, D-περὶ 'ALurcio καὶ utiar ν σὸν ειναι Σιμε uκον ονομα. M. τάγη δ' ἐστὶ τὸ υπαλιιπόμενον gni του ἐκποθμος ποτηρίου προν, ὁ συνεστραμ μένη τὰ χειρι ἄνω ν ἐμπτουνοι παίζοοες εἰς eto κοτταβεῖον. Quam Dicaearchi expositionem ad hune Aleaei locum pertinuisse non improbabile est apud Athen. XI. 48l. a. λαταγες nenseriera κυ ua νοῦν ἄπὸ δεσαν cf. Valcheti. Callinia Dagm m. p. 213. Ceterum cum Athenaei Ioco modo exseripto schol ad Aristi Pae. 1242 eollocandum est, quod tamen Dicaearchum nonnisi ex Athenaeo citavisse perspicuum esti Athen. XI, p. 460. ἄξιον δέ ἐστι ζηxῆσαι, εἰ oι υρχαῖοι ρογαλοις ἴτινον ποτηρίοις. is αωπος μνναρ ὁ Μεσσήνιος, ὁ Ἀριστο τέλους , ἐν τῆ περὶ Γαιαλυ μικρο- φησὶν αυτοῖς ἐκπωμασι κεχρῆσθον κab υδαρέστερον πιπanemra. Quibus Ioela eollatia nihil plane dubitationis habebit, quin hae quoque Di eaearchi expositiones in eodem illo commentario eomprehensae fuerint Athen. XI, p. 479. 'II σανδρος δ' ὁ Λειμe D ὁπηιν μασιν, ων αρχὴ D mi αριστη noaιτε , Miσίν' ὁ καλούμενος κοτταβος παρῆλθεν εῖς τασυμποσια, των περὶ Σιχελων, ως φησι Λμαωνος, πρωτον εἰσαγαγόντο-. τοσαύτη δὲ bono σπουδη πιρὶ τὸ ἐπιτηδευμ etiam hunc Omnem locum Propono, quod non dubito, quin in eo conscribendo Dicaearehi liber

78쪽

magna ex parte adhibitus suerit , εἰστε εἰς συμποσω παροι μιμιν

ταμυ τιθέντος,μἀποστηματ- ωου καὶ τλων Ομοίων ἄγωνίζοιντο περὶ τῆς μονον δε βοτιμουντο βώλλειν ἐπὶ τον σκοπόν, ωλλα καὶ καλως rκαστα αυτων. ἔδεε γὰρ toν ἀριέστερον αγκῶνα ἐρείσαντα καὶ κυκλωσαντα pro quo, ut Osannus es Bettr. etc. t. I, p. 109 sqq. , ubi de universo cottabo exponit, recte adnotat, απαγκυλωσαν in Vel αγκυλώσαντα ex usu magis vulgato foret υνής α νεῖναι ἡ λατανα γαρ ἐκειλυν vo tincinos ti τῆς κυλικος προν' ώστε ἔνιοι ροῖζον ἐφρόνουν ἐπι-καιος κοτταμ ειν xων ἐπὶ κω ευ quam particulam interponere eum Osanno non dubitavi) ὐκοντίζειν Mγα φρονουντων.

καὶ πολ-ς , λάσσας τέκνον ' ης ἐπὶ τέλεε γεγραφ ι' ἐκ λεπαλὸν χαυνοι φρέναt α θαλασσει , πάς. ὁ δ' Ἀριστο νης γρο ρει ἀντὶ του λεπασκαί φησιν Ουκ ευ Λικαίαρχον ἐκδεξάμενον-τue λεπάδας ' τὰ παιδαρια δέ, ηνΔι' αν εἰς το στόμα λάβοι νιν, avtiis ἐν ταύτα et καὶ παcειν, καθάπερ καὶ παρ' ημῖν via σπερμολπα των παιδαριών τωδ καλουμέναις τελλί--κ. Quod ad finem Odae Alcaei, ubi Casau bonus iis λυπυων δ' ἐαινοι σε φρένας α Οαλυσσια λεπίς vel ι DOR ω λιλασσια λεπάς suspineatus est, Scit Reighaeuserus ἐκ aεπίδων a aino. φρένας g λασσια unάe vel - χαυνοῖς φρένας - θαλασσία λεπας emendandum coniecit, aeutior me critieus lectionem genuinam restituat opto itaque copiam nobis praebeat de Aristophanis et Dicaearehi sententiis dijudicandi. Nee Weleverum in Iabnii ephemerr. l. e. auxilium attulisse video. Calliae denique dissertatio supra memorata nee non Aristoplianea. eviva alibi quoque mentio saeta est, eodem modo consideranda videtur, quo Dorolliei seripta in nota M traetata. 52ὶ Non posse sua v. vim aeri Epic. i. te. ει μηδὲν Quo, γραφειν ιυρὲ 'Oμήρου καὶ περὶ Εὐριπιδον, ωροντοτέληet καὶ 'Πραα υίδης καὶ anxiatuor . Alium quo singularis Dicaearchi de Euripide libet indi-eetue loeum ignoro nee multo minus alibi eiusmodi seripti litotum memoratum reperio. Qui quidem περὶ λ υροπωου fuisse potuit ipsum q ae xcriptum es. supra περὶ Maκαίου eriticiani et exegeti eum ad Euri

79쪽

pidis deamata commentarium, cum literaria historieaque de hoe tragies dissertatione eonjune tum eontini irae es Didymi τῶν Iinoe δραματι, Athen. XI, 468. d. , eiusdem αι πρὸe V. σne Ath. XlV, p/ 634. e. , ejusdem του Φρυνίχου δρα-- μονου Sininin Ath. IX, 37 i. s. Hanc vero conjecturam, quam tamen pluriabus confirmare neque volo neque possum, si sequeremur, etiam Dieaearehi sententiae de duobus Euripidis trimetris infra proponendae

aptissimam sedem nacti essemus.

53 Naevius nec non Bulimannus I. e. Dicaearebi de Euripide expositiones, si e ut ceteras quoque ejus relationes didascalicarum nomine appellandas in ea moυ vῆς 'ML Det parte, cui titulus πιρὶ μουσικων grώνιον suerit, et in ejus quidem capite περὶ sιονυσιακων α ων- habuisse statuunt. Illam autem suspicionem. qua dissertatio περὶ μουσι- ν αγωνων Pars Βίου fuerit, quanquam per se non improbabilem existimo. doctissimis tamen viris non assentior, quod nonnulla Dicaearchi relata, quamvis maxime singularia eaque sine libri pertinentis titulo superstitia, ob solam argumenti cognationem illi Blooeapiti assignant. Etiam Gannus eam sententiam, qua Dieaearehi υποθέσεις των Εὐριπίδου καὶ Σοφοκuους μυ- , de quibus infra accuratius agetur, in As is et in parte quidem ejus designata eomprehensae fuissent, rectissime impugnavit. Jam vero conjecturas proferre si libuerit, suspieari quoque lieebit Dicaearchum opus περὶ ποιητων eon- aeripsisse in eoque, quae de Homero, Hesiodo, Aleaeo, Euripide et fortasse etiam Sophoele relieta sunt, exposuisse. Aristotelem saltem ejus magistrum hoc titulo opus in tres, quod minimum est, libros divisum composuisse novimus cf. Diog. Laert. III. M. Athen. XI, 305. e. et alios quoque ejusdem disciplinae philosophos idem secisso eomperimus, ita Phaeniam Εresium περὶ ποιητῶν δευτερος Athen. VIII, 352. e. et Demetrium BFetantinum, qui περὶ Noravit Tom et περὶ ποιη- disseruit, nisi sorte, ni Schweighaeuserias suspicatus est, hoc unum idemque opus suit περὶ ποι γ ῶν καὶ ποιηματων inscriptum CLAthen. X, 452. d. XII, 548. e. XIV, 633. b. Hieronymua quoque. qui περὶ ποιητων seripserat cf. Athen. XIV, 635. s. ἐν xv περὶ x,-- ρωδῶν, oπερ ἐστὶ πέμπτον πιρὶ ποιητων , ut eidem Sehweighaeusero probabile videtur, non diversus suerit ab Hieronymo Peripatet leo. 5M Ex Elmaleii leelione, quam etiam Hermannus cs. Diar. clara. isse. XXXVI ll, p. 27l et Naevius probaverunt, locus qui lino pertinet hi ece est: το δρῶμα δοκεῖ - λέσθαι παρει iri φρονος διασκευασας, - Λικαίαρχος τε Ἐλλαδος βίου καὶ 'alριστοτέλης ἐν υπηινήμασι. Ea quoque ratio. qna Gallius in testimoniis veterum de Dieaearcho eum Ioeum exhibuit, non plane improbanda est πυρα P οφρονος δια-

80쪽

Mευάσεως, quum Vulἶ ta lectio γεννυιοφρο- e διώσκευασας, quam fuit mannus quoque secutus est, ineptissima esse mihi videatur. In editione Romana prolatum fuit πανωδφρονος μxσκευάσας, Dicaearsho et Aristotele non memoratis. Beckius ex vulgata esseeit o Σικυώνιος iridet Matthiaeva legendum proposuit vo δραμα δοκεῖ παρὰ Πώφρονος δωσκευασεως. Elmsleji equidem lectione comprobata Γλωβαλ- ι sensu medii pro sibi vindieasse aeeipio, quod quidem, si cum Gallio παγ Nεόφρονος διασκευάσεως tueremur. etiam passivo sensu per uno 2λη ναι explicare possemus es Herod. IV, M. Plat. Phaedr. 244. e. Theaet. 165. h. ita saltem Euripides plagiatus erimine absolveretur idque tantummodo contenderetur, quod Medea, quae Euripidi adseriberetur, Neophronis esset eaque, submota tandem Euripidis Medea, inter hujus tragiei tabulas reeepta suisset: quod ita fieri potuisse perspicuum est et revera etiam ita laetum esset, nisi Euripidis Medea, ut Welcherus es ejus roeensionem Ariadnes Gruppii in Diar. Antiq. stud. 1834. nro. Is recte exponit, celeberrima et splendidissima fuisset. Quae quum ita sint, ista opinio ex hacee Ioel

explieatione repetita etiam multo magis mira appareat necesse est.

quam ea Dicaearchi sententia, quae Elmsleji lectione emeitur. Num autem ea, quae verba exscripta sequuntur μέμφομι δὲ αὐτῆ τὸ mi πεπυλακέναι τὴν υπόκρισιν τῆ Μ εί 3, ἀλλὰ πεσιῶν εἰς δάκρυα, οτε με- μυχευσε τω πασονι καὶ τὰ νυμινι et etiam haec ἐπαινεῖται δὲ η εἰσβολα το παθ ικως ἄγαν υειν καὶ ἰπιξεργασία ιν νάπαισι καὶ τα ξης, ut Butim annus statuit, ad singularem Dicaearchi et Aristotelis sententiam reserenda sint, dubito; salis potius universam iis significatam esse credo sententiam, quam Aristotelem quoque et Dicaearchum habere potuisse non nego. 55 Fragmenta Medeae Neophronis videas apud Sehol. ad Eur. Medeam us. 674. l354. Stobaeum ecl. ed. Scho . p. 378, uti locus inde repetitus Ioeo Medeae Euripideae excipitur. Ille autem non in elegantissimus sane hieee est: εἶεν. τί δράσεις, βουλευσαι καλως Πρὶν m 'ξαμαρτεῖν καὶ τα προσφιλέστατα γχθιστα θέσ9αι. ποῖ ποτ' ταλας; Eατι ι λῆμα καὶ μένος θεοστυγές. Καὶ προς τί ταυτα ρηιαε, - ιην 'Oρῶσ' λιγγιον καὶ παρη μέλημένην Πρὸς ων ἐχρηνηκιστυ, ρεαλθακοι δὲ δη Toinvτα γιγνομεσθα πασχοντες κακώς οὐ μηπροδωσεις, σαυτόν /ν κακοῖς ς Oruοι, δέδοκrαι. παῖδες ἐκ oc Oμμα- των ' quia sis'. ἐδη γάρ με φοινω μέγαν in κε λυσσα ora ori ω χέρες. ρες Πρὸς okν ἔργον ἐωπλιζομεσθα. φευ γ λαινα τι λιης, η πολυν πο-

56ὶ Aliis omnino poetis Fliripi leni iistim non esse . demonstrare