장음표시 사용
71쪽
utendum sit; sed eundem ordinem, quem sit mus Praesel seruat, caeteri iudices in iure dicundo debent obseruare. Attinet &ad isti is ordinti
ut iudex canonum auctoritate, non suo tensu iudicet. p. I supra de condemna tio fiat in eum, in quem lis eii colestata,in procurarorem, vel in dominium litisa. i. de tit. de senI I. intersicu. cap. querelamiv. de Hest. cap.penuisupra de procur. Vt iudex de eadem re suam, siue praedecessistis sui sententiam non re uocet. d. V.ei qui . g. item ententia l. I. CMenn
resinaemPnpos. l.ψasso f. de re itidic. Ad quod pertinet, quod Suetonius scribit, Iulium Caesarem tantum iniicisse metum Consuli designato, ut eum haud piguerit sententiam suam, quia
mutare perquam turpe erat, interpretatione lenire. Porro sententia contra leges, canoncs, E clesiain, iniquae conluctudinis praetextu, vela sentem non contumacem, matrimoniusn, nullam vim habet. Item si iniquitatem contineat mansetatam, si ab excommunicato proseraturi& alijsii milibus casibus. At quid si ordinarii duo haud
praetermisio iudiciorum ordine,diuertas pronuntia iterint sententias Gregorius ix. in xli. huius tituli constitutione sanxit, sentcntiam pro reo tenere, nisi in fauorabili caula, matrimonio viis delicet, libertate,dote, seu teli amento. Si deie-gati diissentiunt, ad delegantem esse eundum; si arbitri, neutram valere. bes dubitatio est, num iudex in sententia omnia, quae t plui amouctat, Mant M.q. 9. cap. 18. hoc tit. Sed vocatus ad sen- debeat exprimere ξ Hanc haesit rationem sustulit tentiam si non comparuerit, eo abii: nte fertur , Innnocen. in cap. I 6. v t non opus sit nec est ario.
tenetque, nisi legitimam absentiae causam pr. Quaelibet autem sententia iuste Iata statim lo
bauerit.. . cap. Iis vel extra vocantis territorium titur effectum , nisi ab ea fuerit appellatu . . vocatus in ius die trin. elem. 2.eod. Lustos dei cap. I statim, hoc est insta Io. dies. cap. I 3. &ris. Postulant etiam, ut iuris ordo, aequitatis q. tunc a superiori confirmaturi cap. q. & exequ vigor seruetur ; aequitatis, nec cx summo iure itioni mandatur. . p,4 ut. a. q. I.&w. I. 3 .g. 9.
oriatur iniuria; item iuris ordo, quia sententia reiq. iudicatae actio datur ei, pro quo lata est contra solitum iudiciorum ordinem prolata, au- sententia aduersus condemnatum, haeredem vEctoritatem rei iudicatae non obtinet. Lprolatam. eius.I. 8.& I 9.C. de reb.ere. . r iureiur. Sel. 6. f. C.de senten. interlue. Qualis vero hic ordo fit, de re tuae Sethaec de definitiva. Est J: de inter Ionathi videtur recte dixisse Accur. in Li.prolatam. cutoria; sic dicta, quasi iudex interloquendo iu- scilicet ut offeratur libellus, iis conteste trit,iure- dicet abique scripturae sole innitate, non laeta turde calumnia ,depositiones testium describa n. condemnatione, non abiblutione, sed iussu qu tur, & publicentiir, scribatur sententia, a iudice dam in principio aut medio litis praeposito, quod recitetur. hactenus Accursius. Addo ex eap.i p. ad explicandae litis praeparationem pertinet; &z.q. l . vi consulto, non temere seratur; ut publi- nec litem finit, nec actionem perimit. l. 7.&l. 9. , non priuato loco. l. D. Cia Gent O interloc. no C.desentent interior. quae Se tetractari potest. exemplis, scd legibus .l. I 3.eod. e. II. O cap. 23. d. l. 9. siue ordinarii sit. I.quod iust.ν. de re iud. sane quippe ratio exemplis anteponenda est. cui siue delegati. c.ctim cessante. myra.tu. I. siue ar- quidem & exempla concordant : Augustiniis ad bitti .l.qualem.S .vit. δ de arb. Attamen serri de- Marcellinum, Ius motat, ratiosiue leges, quaena- bet cum causae cognitione, & iii dice sedente , turali ratione constatiant. cap.vit. 9. ini. Se quam non procedente. cap. 9. a Iudice. δ .q. 3. l. a. f de quam cap. Ist, aliter videatur dicere; βuia sim dilat. Et transit in rem iudicatam,si infra decen-quit) caeteri iudices iudicar/ teneantur in simili- nium non sucrit appellatum. cap. cum Occius rubus ea buu si ut summus Povisex . non cli ta- sv. upra de eisci. cap. Igni cauerant.supra de
breuit. retis .ev. 7.ct cap. 8. 2 .q. I .Non notis, sed elaris discernatur litteris Lest. C.comminat.eps.
subscript. Ne per alium, sed per se legatur,recitetur; alioquin sententiae non meretur nomen. l. I.
Cisissentaex breuit. deaec. 7. 9 8. Ex hac tamen regula excipiuntur Episcopi,& alij, quos ob dignitatis praerogatiuam ampliori decet honore fit gere; quibus sententiam ab eis serendam per alium recitare perimisit Bonifacius viij. cap. vis. in Iexto. quemadmodum. Impp. Valens, , alentinus, & Gratianus, praesectis praetorio, & aliis, qui illustrem ad in inistrationem gerunt, uti quin stores, praesecti urbi, magistri milit uni , magistri ossiciorum,comites sacrarum largitionum,comites rerum priuatarum, comites sacri patrimonii,
S, si qui sunt illustres alii, qui vel per ossicium
suum, vel qui alienum ministerium susceperunt, sententias per alium possunt recitare. l. 2. Ciale senten. ex breu:Lqvi & verbo sententiam dicunt. Cassio loci infor. quae dabatur PP. scribit; quod Contius in . . l. r. admonuit. Item sedendo, non sando. d.e .vit. Non aeque aduocatus. I. quisquis. C.deposivi. Si plures iudices, siue magistratus sint, siue iudices, arbitrive a magistratu, aut E partibus dati: eorum unus alijs praesentibus
vel mandantibus, potest scriptam sententiam recitare, ita ut verbis pluralibus utatur: utputa, Nos tales iudices. cap. q. λ 6. Item praesentibus omnibus, quorum de re asit . unoquoqu 1.
72쪽
appellationis attentati nequeat, &ut excipi
tur ex ea H cap. tam diasym. non ut agatur
De appellationibus recusationibus,& relationibus. Tu. 28.
tio; quae a minori iudicio ad maius tribunal fit.eap.anter in L ar. q. 6. Erit igitur querela non
acquiescentis sententiae minoris iudicii ad maius, ad sciri n. cap. omnis oppressu. & cap. placuit. a. g. 6. quamquam sacri canones ante, & post litis contestatione, & in prolatione sententiae, atque post, singulis tribuunt
appellandi facultatem .cap. II. paron ita. aias. 6.quoelius ciuile non admittit. l. 36. C. d. dctot. it.C. quor.appes non recip. detis, ni er interi.
Sed quoties extra iudicium fit, quae & passim sit, quaeque sine ulla gravaminis assignatione
admittitur, non vere dicitur appellatio, sed prinuocatio ad causam. cap. 3 Me tit. Non item cum in iudicior voluit enim Innocentius iij. cap. Sy. ante sententiam ab idoneo iudice ad superiorem iudicem neminem appellare; nisi rationabili albua, probabili q. causa ipso coram iudice expinta;& coram arbitris communiter electis, appelletur . Est autem hic titulus non minus gen raIis, quam superior, licet tribus videatur capitibus contineri: quae etsi hoc titulo comprehemdantur, appellationes non sunt. Recusatio est excepti apud Ciceronem M. de inuent. I . H.
ciale Hi, inquit, quodpositum in iudieis habet infe accusationem, o defensionem, aut petitimem sedi ree ationem. Sic recusare iudicem dicimus.
Lapertissimi.cis iudie.de apud Innoc iij.cap.66. S hoc satis est argumento; nam qui appellat, eximitur iurisdictione eius, a quo appellat,sii dex est datus.cap. 3 9. Si ordinarius, item eximitur quo ad causam, in qua appellat, sed in alijs
non aeque .cap. 26. potest nihilominus pendente causa ordinarium recusare, nisi notorium sit cri
cusatus iudex iurisdictionem retinet, potestq.
cogere arbitros eligereta Laperti mr. ωρ.61 .de tertium, si non conueniunt addere. evinus ci nis.supra de o c. deleg. aut causam alteri committere, vel ad superiorem transferre. Leap. 6 I. Ze cap. q.supra deforo compet. Qui si arbitrii
tra tempus a iudice sibi praefixu suspicionis negotium haud diremerint, iudex ex tunc in principali causa ius dicere poterita eap. a .in 6. Recusatur autem iudex multis, varijsq. de causis; vii
si dominus litigatoris sit, amiliaris, affinis , --mes, eiusdem ciuitatis. si ab eo appellatum sit,
recusari potest pendente eaula in alijs, si consimilem habuerit causam, & in alijs plerisque casibus, qui Iegentibus uiam veniunt. Coram iudice,uti dixi, dicetur suspicionis causa, dccora
cap. I.&ctit. Ncque Relatio appellatio est,cum relatio fiat ante, & post sententiam ; appelIatio tantum post Let/θ.C.desent. er insersic. Menuit. C.quorum appet et in recipias V. 9. Symmachus Lib. I o. Epist.2 9. Verecunde potivi, quam iures scepi prouuHionem ron extamesententia. Re I tio est,cum ad Principem refertur, ut apud eundem Symmachum eis lib. I O.DHy. ε . cum no-
nullis alijs subsequentibus . hoc est, clim iudex dubitat quid statuere debeat de eo, quod agitur apud se, veI post sententiam, a qua appellatur,
dc appellatio non recipitur, donec Princeps aestimauerit, an relatoris sententia sequenda sit, ut in enui . de appell. recip. vel non. Appellatio fit a partibus, relatio a iudice ; quocirca in l. a.
ter audiuimus. Ad relationem stribit Princeps, vel patrici j viri, consulares, praesectorij, atque alij ab eo elecui. iubemus. .ro se appeti.& a i ii rescripto appellat nemo. Hinc haud male possumus dicere, Relationem esse consultatimnem iudicis ad Principem, cum etiam iniit. C dicis de Relat.fiequent ei Relatio consuItatio dicatur. Debet autem fieri relatio integra, ac plena instructio, ut omnem omnino causam reIati nis series comprehendat. l. 3. Cale relat. l. I S. C. de anell. l. 6 . de interd. breleg. capa onem moriae. 2. supra.de Atilat prelas.cap lice apra deos. deleg. atque consultationis exemplum i lico partibus edi. LI. penuis. . de aspeli. recip. decvlt.1 qua M.qpel ι. cap. 68.Me tit. de omnia denique acta, gesta, relationis refutationes, relatoris opiniones; ut si altera litigantium pars viderit relationem minus pIenam, aut se Isam, ab ipsa possit appellare.L i . Cale relat.de l. 6. Sitiperbis.&LI 8. I9.C.deaApeli. cap. 33.supra deo . deleg Facta ergo relatione emo appellat: quia
sero appellatur, sed dum Principi scribitur,licet.
I. I. princ=.quanaeappellat B. de cvlt. C. eod. quanae appeti.ca biduum.f. aduersus. 8e S. vlt. a. q. f. A sententia appellare potest, ne dum victus, sed omnis etiam, ius interest .cap. I7 μ' titir L .F. eod.Vel quibus mandatum est, vel qui alienum gerunt negotium, quod mox reus ratum habeat; & cuius etiam non interest,pietatis, atque humanitatis gratia. eap. 2 9. 2.q. 6.t. I. dc L6. meu.recip.cap. I in 6. Aliquando ab eadem sententia utraque pars appellat,rcspectu mersorum capitum. capsignificaueruntδρου de te ba'.Ra utius.& cap. Ragnaidus. infra. de tenam Quare una sententia pluribus codem
natis, si unus suus ad appellationis beneficium
73쪽
conuoIauerit, illius victoria iure communi cael tis suffragatur, si omnes iure communi iuuentur. e tenuis. cIis. Generalem vero aippellatione non vaIere ex cap. 2.9 I 8 intelligimus. At qua-
documque appellare licet , a minori ad maius iudicium appellatur.Si Arte ad minus fieri contingit,sententia transit in rem iudicatam.I. I .g. squis .eo i ad maius,idost, cum ad Archiepiscopum debuisset, ad Patriarcham appellai set, nihil ei ossicit error: quia hic remittit ad illum, ad quε prius debuit appellare. d. l. I .Fμ vero. Ordo a pellationis esse debet,ut supra de maior. Obed. dixi: ni consuetudo, aut sertasse singulare ius aliquod aliter pollulet, ut meap. 3. S. I.&g.debet. intexto. squidem omissis mediis, directe ad summuna Ecclesiis iudicem fieri potest appella
nili fiat a seculari iudice, qui ex temporali iuri L dictione Romo an Pontifici non subest .Regulariter tamen iure ciuili, si appellatio directe ad Principem fiat, omissis med ijs, ad eos remittit
Princeps. l. 2I . feod. etenim a Principe non arpellatur; item a Papa, clam ipsi sint, qui prouo
centur. Papa de aliorum sement ijs iudicat, de ipsius nemo. π.cuncta.'.q. 3. Item a Senatu, &plerumque a iudicibus a Principe datis l. I .aquib. appel. n lic. Ite a praesecto praetorio. l. ea. C.defententirustrat.HL I7.ssis minor. licet
ex eius sententia possit quis restitui in integi u. Sed cur tam varie Θ Quoniam appellatio iniquitatis sententiae querelam continet; in integrum restitutio erroris proprij veniae petitionem, vel aduersari j circumuentionis allegationem habet. etiam a sententia Praefecti urbi olim non licuit appe lari. l. 23.C. Theodosecd. id notat&Balsamon in ean. Ia. Θ v. Ani c. quod Symmachus etiam videtur dicere in Diff. 3 3. eod. lib. T c, inqui tuententiam meam d/fensor venerabilis do.
mus inclinata prouocatione fi/Jenaei sed cia α humς rer nullum ea emplum cognitionalis extare
f. Nererit, nihilominus sublestam vocem libenteraan si de sic postea licuit, ut videri est eoae Cod.
Theod.l. 3 o. S l. vis .eoaede ys, qui per met.iud. 6cl. Ir. L. ae ae . priuati diem ab arbitris compromisitariis, lurb.is, inquam,compronaissum est poena adiecta . non aeque ab arbitris iuris, ut in cap.ν'uemt. ι I. q. 1 . in is cap. spicionis supra . de Um.deleg. dea .cap. 6 I. hoelit. LUD. C de iudi . item ab exequutore, nisi in exequendo excedat modulu. cap. 3.&ct t. rib eo autem, a quo a in
pcllatum est,ad eum,qui de appellatione cogniturus est, dimissotiae litterae dirigi debent: quae vulgo Apostoli appellantur, ut ait Paulus lib. I. Ient. it. 36. hinc in Pandectis tit.de libellis dimissoris, qui Apolloli dicunturiqui quomodo concipiantur,ac eorum sermam docet. ap. 3 o. a. q. 6.
Nullus ad Apostolicam Sedem absque illis valet appellare, siue appelletur in iudicio,siue extra, ii ue super interlocutoria , siue grauam in aaliquo.d cap. I. msexto. non enim iussicit appellanti probare ex causa huiusmodi, si non doceat esse veram. cap. 7 o. Me tis. S requisitus iudex, si non tradit Apostolos, siue litteras dimissorias,&procedit in causa nullus est processus.cap.6.1, 6. quam constitutionem interpretatur Bonifacius octauus, ut cum debita instantia, loco, ac tem re congruo requiratur. cap. 6. At si appellans non petierit eos in termino sibi a iudice assignato, videtur suae renuntiasse appellationi. elem. 2. LOlim eat appellandum in fia biduum,vel triduum ex die latae lententiae cap. 2 8. 2.q. 6. Hodie decennium. vi in tit ver. dixi, dc in cap. 8. in 6.& cap. 27.2.f. 6. quod ex die sententiae lataec putandum esti ita , t iudex sui in publico copiam laciat alaeap. 28 .g. ceterum. An imputetur appellanti , quod ad iudicis domum non venerit, quodque in hortos non accesserit, & ulteri uxquod ad villam suburbanam e Et magis est, ut non debeat imputari. Si aduersus ablentem no per contumaciam pronuciatum fuerit, non currit tempus , nisi fuerit per piocuratorem defensus. l. 3 .C.quom. O quan.iud. At quaestio est num possit quis saepius appellare e Olim in una, eademq. causa 1 mel,non iterum licebat; hodie ex Iuiliniani constitutione lib. 7. C. tit. 7o. etiam se cundo , non item tertio apellare licet. nam qui duobus iudiciis superatus est, ad tertium co is giendi ius non utique habet. Idem etiam Alexander iij. &Honotius iij. videntur constituisse in cap. 39.6c cap. 63.infra hoc tit . ut si ab Episci
maliquis appella ad Archiepiscopum, ab Amchiepiscopo potest appellare ad Patriarcha , sed
non a Patriarcha , quo iure plerumque in sero non utimur; sed ad Pontificem Maximum etiam appellant, siue per restitutionem, ut in I. II. 1. de minor. siue per supplicationem,ut in c. 8 supra tit. prox. quam & a Senatu,atque a Principe. Verum quia maiestate principali indignit esset, si ab ipso appellaretur, vulgo reuisionem Vin at. Item a iudicibus a Principe datis cum clausula, appellatione remota , d. cap. 8.er 'supra ιι t. l. Quum autem sententia est iniusta, ab ea non ap- latur,cum sit ipse iure nulla. l. a.'7. C. quando prouoc. non est necesse . Et dicitur quereIa . dicta leg. II. er leg. 3. c. quomodo or quando i dex. ideo Principi preces porriguntur. d. t. 17.
d. cap. S. de l. vnio. C. defentent .praeses .erator.& Lisquis aduersus. cum authentica ibi posita. C. de precibus Imperat. erend. quas Princeps libenter admittit. cap. I Moralis. S. praetexe. . .
supra de ossis. delegat. quod habere Iocum aDhitror in iudice dato, ne possit recusari. si suberit iusta suspicionis causa. iuste enim petentibus nihil solet recusare Princeps. Cassiodor. lib.
74쪽
Parat illa in V. Lib. Decr. 4Z
Din. r. Iq. Restat adhuc illud ex hoe titulo intelligere, quod ad prosiequendam arpellationem datur annus a iure, vel ex iusta causa biennium. cap. 3 9. 2. 0. 6. cap. I. hoc
iii. quod extendit Clemens V. ad appellatione, quae extra iudicium fit .clem. 3. red. At si per impotentiam partis omissa sit persequutio, nihil ap. pellanti obstat. eap 8. Vel si ex partium assensit prolata sit dies, tempus a iure vel ab homine
constitutum non currit .clem. q.eod. vel per Prin- .cipem, iudicemue stetei it, quo minus persequatur. o. S.Ied lis. a. quasi . 6. Novell. 93. de appellat. s.fancimus.de Noueli. II9. vis mfatit. larg. g. hoc quoque. & authen. sed lis.c.de te .ct reparat. Appellationis porro illa est vis, ut sententiam extinguat. De. I. In fr. 1 ad S. C. Turpil. licet a iudice, qui pronunciauit, minus sit recepta. lege 3. C. eodem de appellat. & d. cap. q. O 6. Appellatione sententiam extinguidulum videtur, cum apertissi,me leges dicant, appellatione suspendi sentemtiam. t. .F.illud. C. de temp. Vnsi. Attamen Marcianus in ael. I. Qia prouocationis, inquit,
remedio, conde attonis extingus in pronuncia
rio. & re vera extinctam etiam puto: siquidem pronunciatione prior iudex functus estonicios Liudex de re iussi cuius sententia tametsi pisterioris iudicis pronunciatione confirmatur, istius tamen, non illius sententia est. lfurti.S. I. f. dejs, qui notant. infam. Et dici potest suspendi sententiam quoad effectum, extingui quoad pronunciationem, ut pro nulla habeatur, quod pertinet ad auctoritatem prioris iudicis; & ita intellexisse Martianum puto.Quia si iniusta appellatio pronunciatur, sumptus , quos, dum se queretur aduersarius impendit, reddere cogatur non simplos, sed quadruplosinat p. 26. q. 6. dc apud Paulum liboentem. tit. vlt. de meritis a pellationum. Si appellatum sit,& is, qui appellauit, non prosequatur, & prosequatur appellatus r ille in expensas condemnabitur. eap. 26. Si aliter non venerit, tanquam in contumacem procedit iudex. eap. qq. & prior, vel altera sententia vires obtinebit suas. Si qua sunt alia in hoc titulo digna notatu, alibi recitentur .
πὸ uersus quem Iata est sententia per appellationem ad superior ε.
Ap. III. I. ita succurritur illis, qui iter ad Pontificem arripuerunt; ut si eis aliquid subtractum, vel ablatum laetiti iudex ex omesosio, ut restituatur facere debet; vel permittet, ut eorum parentes, seu agnati, cognati, amici, luberti, serui, aut coloni, tueri possint, ac repet
De confirmatione utili, vel inutili.
sententia interdum appellamus ; intcrdum ea a luperiore di A confirmatur. cap. ea, & cap. m c. 'fam ρ .m upra defent. O re iudic. auctoritas enim superioris quod minus solemne est,sblemne facit.
Atqui impetrata confirmatione, solet cotingere plerumque,ut quaeratur,an utilis sit, an inutilis. ideoq; recte postponitur hic titulus.Cognoscere autem inferior iudex de re per Rom. Pontificem confirmata minime valet, nisi per falsi suggestionem fuerit impetrata. p. I.&cap. 2. Neque
salsa intelligitur,si dictio, scilicet,sicut, & huiu
modi, in ipti omittitur co firmatione. c. 8. Neque tenet confirmatio sententiae a qua erat appellatum,quousque de appellatione cognoscatur. Et sententia,seu arbitrium,c6tra iuris,aut comprinmissi se a m latum, & per Papam in serina comuni cofirmatum, nullam vim habet .cap. 7. M nemur & hoc titulo non valere confirmationem, quam religiosi is a Papa super temporali adminis iratione, seu prioratu obtinuit, si se tacuerit re sularem. quod si expressit, rescriptum iudicatur ralsum,cum tale Rom. sedes haud concedere c5sueuerit. e. s.& 6. & collationem Ecclesiae alteri facta a Legato, siue ab ipse Pontifice confirma tam, nihil dioecesani iuribus obesse. cap.vit.
75쪽
De vita, &honestate Clericorum.
Tit. I. OsT Iuris Canonici prin. cipia expositi breuiter
risdictiones, S: ossicia magistratuum, qui Ecclesiasti ae iurisdictioni
his, quae ad pei sonas ,re'. litigantium initio iudiciorum pertinent, uti
sunt pacta, transactiones, in integrum restitutiones, arbitraria . Exin partes, ordo, progres sus,& exitus iudiciorum ciuilium, atque crimi, natium . Nunc de clericis, apud quos, ut plurimum haec aguntur; ac primunt de eorum vita,&honestate. Ierici disi, quia de sorte Domini sunt, vel quia Domini part cui habcnt . Cleros
enim Graece Latine autem h. aereditas nuncupatur. can. 2. Ei 1.2I. tarp. Io. 11 fr. de Praebend. V
in ii. generaliter Clericos dici omnes, qui in is Ecclesia Christi cleseruiunt, ut Ostiarios, Psalmistas, siue Lectores, Exorcistas, Acolytos, Hypodiaconos. Diaconos Presbyteros, Episcopos. Hinc breuiter Impp. intor pretantur eos clericos esse, qui diuino cultus ministeria religionis impendunt.I. .C.de kρif.C.Theod. B. Hieronymus in Pp Hola ad Clericus, inquit, est, qui LMini seruit fit, i. Honestas igitur clericorum haec ita primis de 1iderat; ut laici, dum sacra celebrantur mysteria, cum clericis non stet, ncc sedeant. eius quidem mos fuit clericos alaicis cancellis separare in ecclesia. can. facerdotum.de consecr. HI . 2. qui S.CIementi ascribi
verba illa: Fabricati sunt limenisum iuxta limen meum,addit . ut nihil interesset inter sacrum profanum, ct posesseos iuxta pones meos, ut unus laicorum, ct cler eorum es et interitus. Nec clericum decet cum aranis incedere,nec comam, nec barbam nutrire , nec Sancitimonialium m n alteria sine probabili, & honesta cauli freque-tai e, nec ludicra exercere, nec in causis sibi d legatis, praeter victualium expensas, quidquam exigere; Sed continenter,ed caste vivere crapula, de ebrietate, mimis, ioculatoribus, histrioniabus,tabernis,ludis, vestibus inhonestis,& ornatu minus licito abstinere, ait enim idem Hieron. in epiri. ad Nepotianum, quae est Iecunua tomo primo : Ornatrώ, ut sordes rimodo fugiendae sunt:
qm alterum delicias, alterum gloriam reda I rcie in epis. ad Heliodorum. 3. eodem tomo de eodem Nepotiano loquens. Cultus 1 e, Prouinciae morem quens, nee munditi's, nec foribus notabilis erat: nee assectarisordes, nec e insita delicta lauta pariunt .demque ab omnibus f
eularibus negotiationibus se abstinere; & prinsertim a iaculatoriae, gladiatoriaq. arie; ilcm 1 carnificum, seu inacellariorum ossicio, ut in sex.c, in Clemen. & si tertio monitus non abstinet, perdit interim clericale priuilegium. cap. - . iaciis. de si fieri potest, una domo vesci, atque sub uno, eodemque tecto dormire, & quiescere , Deumque sempcr prae oculis habere clericorum enim proscsso vita caelestis cli, ut ait Cassiodorus ad cIerum Eccl. ROm. lib. LpiIt. X. DIII. et q. Neque debet clericus aduocationibus , condictionibus, vel fidei uilioribus vacare, ut in Nouella Leonis Philosephi 86. apud Photium in Vo-
refert Ballamon in gias. cap. I 3. de Parorijs , eamq. alibi non inucium alicuuiali qua cautum est; Ne clerici, vel monachi Orphanor uin tui las,vel curas sulcipiant; quoci S: Iulii ni amis c5stituerat in Xou Ia Ia a. ne Epitcossi, ct mona chi cx vlla lege tutores, vul curatotes cuiusuill pcvlonae
76쪽
personae fieri possent; Presbyteri,& inferiores
cognationis iure possent.Casti . lib. II .Epist. 3. uniuetiis Episcopis scribens: Orpbanis, vidui q. contrasses impetus debem placita prae Iare j Benignius Chalcedon. Synodus. quae ad inexcusabilem impuberum orphanorum, ac viduarum tutelam admitti voluit. cap. 3. quo iure utimur. Quod de nutrienda barba, dicit, non a bitror velle intelligi , ut eam abcilam prorsus
habeant. Nam barbae pili qui nihil molestiae as.
ferunt, veluti dignitatem praestant, virum ostendunt, & quandam paternam reueremiam inci tiunt . unde Levit. I9. Ne corrumpatis in te barbae et arae. Hierony. in F. ech. Larba vir, litatis inicium eII. argumento est etiam quod scribitur in P LI Sicut unguentum capite, quod fescendit in barbam , barbam Aaron. Hanc duplicationem emphaticam este docet Clenies Strom. 3. Vt Pingat Sacerdotes decoris masculis, venerabilibus moribus, non mollibus, eii minatis, ii luenilibus. Quod de nimio ornatu dicitur,quid sit explicat nobis Innoc. iij. in cap. II. hoc tit.de Clemens V .in clemen vir. videlice neclericus publice virgata, vel partita veste utatur; neque insula, neque E pilogio, neque caligis sc
catis, bcis, aut viridibus: ininio contra facienti poenam constituit: ut non bencsciatus per idetempus ad obtinendum beneficium sit inhabilis . beneficiatus sex mensibus fluctuum percopitone careat; qui vero dignitatem habent, per-sbnatum , curamve animarum, atque religiosi omnes, quos oportet per decentiam habitus extiti. seci morum iii trinsecam honestatem ostendere, per annum a fructilum quoque pcrceptis ne sis penduntur . quae omnia accipi debent, nisi timor,seu necessitas exigat habitum transforma. ri. cap. IS de clem. vli. Eis autem virgata vel iis
diuci si coloiis virgis varia, atque diluincia, ut Iulius Pollux inici pretatur; in qua intexebantur virgae purpuia , hoc cli, lineae. Silius Italicus lib. . ei Ies vrrgatae auro, idcii virgis, seu linessa uicis distinctae . ct Virgilius 8. Aeneid.
Aurea caesareis in s que aurea et His, Virgatio lucrnt Iulii e
Sagulum est vestis genus, quod armis superindui ibi et . Liu. lib. r. Uutri pe militarim Hooperium, bumi iacentem, inrer custodias, Hati nes, . muttium conspexerunt. Insula dicitur esse rasalcia ad instar mitrae, siue diadematis . Festus, In sacerdotum amentum vocabant. Alii; scribunt in filas esse flamenta alba, quibus tcmpla ornabantur: ac mori, sit ille, ut nubentes , priusquam nuptiai uni festiuitas acccderet, hoc escio omnis in mariti domum deductio,iJancimus. C. An pt. intuita poties ornarent. Ipse istulam ei te existimo insigne sacerdotis quod dam , quo utebantur in lacritici s, ut apud eun-Germ j ParatiIla.dem Virgilium Georgicon tertio. Lanea dum niuea circundatur infla vitta . Et M. Tullius 6 in Verrem; P Ho mihi a cerdotes Cereris cum influis, querbenis fuerunt.& contra Rul. His insignibus, atqtie infulis imperi, venditis. Quare iunimus Pontifex in Hese-ment. vlt. Aur infulam seu pileum lineum publice non portent in capite. Epilogium est genus pallii, quod supra togam serebatur. Quintilianus
lib. I. cap. 3.&ita breue est, ut toga, siue ins rior vestis, nimis ostendatur . quod clericali h bitu indignum visum est. Caetera vestimenti genera, quorum nactatio fit ind. cap. I .de clemen. vlt. explicatu opus non habent. Constat tamdem ex hoc titulo, quanta sit Episcopi auctoritas, ut epilogium a clerico auferte, & pauperibus dare, & eum, qui tonsuram ct se re non vult, inuitum possit tondere. p. 8. quae deridebet ad instar spherae . canon. prohibere. 23. diuin I. ct ex facultatibus Ecclesiae certum clericorum numerum statuere,& contradici res compellere: ac istos in communi viventes ob iniectionem manuum in sesios ab luere .
De cohabitatione clericorum, &
E c v R s o breuiter titulo generali, de visa, de honestate cleri
I corum, datur specialis titulus aer
cobabis. clerici O mulier. quippe qui non modo ad foeminas, quae nullo cognationis iure nobis coniunctae sunt, sed &ad matrem,& quamlibet &consanguineam se extendit. p. i. quod ita intelligei dum arbitror, si cum ijs clericus immoderatam teneat familiaritatem: ob idque mala et Dina orta sit. canon. quorumdam. disti I. 3 q. & cap. vlt. his titias. Idcirco recte in libro Vcton enu, ut diserte tradit Antonius Augustinus in N iis , his verbis; a propter is quiaque Dis pus in tali re Au lose, ac diligenter etiram habe re de rebus debet, ne Christi Ecclesia possit an prsi sordidari ministris; quia cui propria uxor
non con editur, maxime ab omni armina eri aiasimendum. Diuus Augustinus sceminarum quo lue Omnium, & in eis sororis , & fiatris filiae contuberniu, familiaritateιnq. vitavit. qui pype qui ibi ei et dicere; DF propinquae mulieressu pura non essent tamen qua adem ceu itarent, posse sepicionem incere. Idcoque clericus cum mulieribus crimine semicationis sui pectis nec ecbet conuersari, nec confabulari. quod si scicus secerit, ct ter monitus non desistit, excom nicatur ex Eugenis decreto.Idem apud Graecos, uti videre eii apud Photium in No canon E tit. 8.
77쪽
xit. 8. cap. Iq. quod ita inscribitur, de Episcopis,
sextaei mae in Trallo. S in υι Iola ad Gregorium presuterum. Est & illud in lioe tit m Io singulare, quod Paelatus ad concubina obiu. randam cogere minus potest concubinarium; ne in eandem sernicationis labem instinctu diabolicae fraudis rediens, periurii reatum incurreret. cap. 3. Quod si eam non dimiserit , a beneficijssus enditur; & si noluerit se corrigere, perpetuo remouebitur . tanta est enim huius criminis detestatio, ut si notorium sit est etenim aliud n torium, aliud occultum; hoc ab Ecclesia toleratur , de illo presbyter canonice condemnatur: quod sane nor alum fit vel per sententiam , aut consessione in iure factam, seu per euidentiam
rei, quae tergiversationc celari minus potest. . 7. vh. M sit. cap. eum dis Iul. in fine. infra depurg. anon. Η 'anse Ia .cumseq. possumus ab eius ost ciis licci quae sacra sint coinquinari minime possint. . .etis. I S.q.vst.) abstinere ; ut peccandi licentia caeteris auferatur, &is facilius ad poenitentiae fructum trahatur. Et potest hic titulus ad sacratissimas virgines referri : ut quemadmodum clericis non licet cxtr nearum mulierum consortium habere, multo
minus licebit monialibus . namque Iustiniani Nouem 6. defanys. DF. Diaconi eis interdicitur consortio extraneorum virorum . quam &Photius ipse refert in Heap. IS.
De clericis coniugatis. Tit. 3.
I IN v s quoque decet clericum sacris initiatum ordinibus nuptias contrahere alioquin nuptiς,quas contubernia maluit summus Prutifex denominanda,iunt iure ipse nullae .etsi longa peracta poenitentia vita laudabilem continente, ossicio suo potest restitui. c. q. qui enim muliere habet, non potest in vitam c6- templativam tendere,animumq. dirigere; sed in re uxoria,& familiari semper est occupatus: cum multa sint connubij onera. hinc Apostolus I .ad Conmb. 7. grauem coniugij sarcinam intelliges,
Si ui ita,inquit,non expedit homini uxorem habere. cap.6mues. 3 2.ρ. 7.Nequc is,qui VXOrem habet, vacare studiis potest: cuius rei praeclarupraebet exemplum B. Hieron. contra Iovianum
quod cum Cicero post Terentiae repudium ab Hircio robatus, ut tuam sororem in uxorem duceret : respondit non posse & uxori, & Philosephiae simul navare operam. Fortiori sane rati ne , & Deo, & uxori haud satis recte postumus
seruire. ar .cap. I. a I. q. I. Quare Apostolus ad
Timoth. 3. Oportet, inquit, Epycopum unius in ris se virum. Illud quoque unum hic scire erat necessarium, num inquam, in minoribus conssis tutus possit impune uxorem ducere Et posse rescit pium est; Ecesesi allica tamen beneficia di mittere cogitur :& si quid EccIcta, cuius tit Io erat ornatus, contulisset; absque ulla controuersia ad eum reditur. Ab eo autem beneficia non per eundem Episcopum, qui scienter post conti actum matrimonij Ledus contritit, sed persit periorem debent auferri. Potest nihilominus Episcopus coniugatum, si castitatem promiserit, ad ordines, administrationemq. Ecclesiast, cam,& beneficium promouere.cap. 1 Sic coni gatus clericus, & non beneficiatus ad tonsuram
cogi nequit. At si eam serardiabitumq., duplici clericali fiuitur priuilegio: altem,quod Inno
ro,a Bonifacio viij.vt pro commissis ab eo excessibus, vel delitas, tam in criminali, quam ciuili causa ad tribunal seculare trahi no queat.c. tuu - .i exto. si inquam, una dumtaxat, & virgo ei fuerit desponsata. d. cap. 2. ct 3. , 7. V obira.
Hodie ex Tridetina Synodisa nullum habet priuilegium, nisi ministerii quicquam Ecclesiae
praestet. Colligitur etiam ex eap. 6. huius sit uti, Orientalem Ecclesiam continentiae votum non
admisisse. ob id Orientales in minoribus ordinibus contrahunt, & in maioribus contractis iam utuntur nuptijs. Quare filius Graeci sacerdotis licite inter Latinos potest vel ad dignitatem Episcopalem promoueri.
De clericis non residentibus in E clesia, vel praebenda.
E QV ε decens est, ut qui bene- -ficium habent, huc, atque illuc N belluarum more vagentur: immo iustum, atque honestum summis
ei legum Antistitibus visum est , ut ipsi in tuis residerent beneficij si & nisi reside-rcnt, atque moniti, legitime vocati, & in ter mino sibi praefixo non reuersi priuarentur,et iasi Hicae sint a stimationis, ut in . 6.idque it Episcopos, Archiepiscopos, Cardinales locum
habet. cap. 2. 8. 9. er Io. siquidcm bcneficium omne propter ossicium, laborem, & industriam conceditur. cap.vlt.de rescript. sexto. Cesian te itaque causa, ob quam datur beneficium , ratio postulat, ut a beneficiario id austratur. Nec valde dissimilis est clericus ab eccclesia sita absens,in ilitiae desertori: namque cingulum hinnosis sui eum amittere, & pro ea desertione cystigati debere fuit constitutum. p. placuit. 2I. q. a. nisi iustum sit impedimentum . idem qu que sanxit Apoliolorum canon. Iq.& l . Sym
78쪽
Ancyrariae. p. I 8.Syn. Anthioch. cap. 3. I 3. . n. Chalcas. 3. 23. Syn. Laodic. p. I.ψ1. n. Constantinop. cap. 2.Syn. 6. p. 17. I 8. 2 o. Syn. Nicaenae secunde. ωρ. Io. Syn. I. & a. quae in sacra Apostolorum aede habita est. cap. I 6. O qa. Tridentinae Syn. p. I . di et s. 6. Variae ite leges emanarunt, quibus nominatim cautum
est,ut absentes clerici si ad suas Ecclesias moniti non redierint, beneficia ipsis adimerentur.N uella Ius liniante. 6. 38. I 2 3. quanquam Innocentius iij. nullam videatur desiderare monitionem , sed ut iure ipso sint pi tuati. cap. extir
rum sententia dicam alibi latius. Iuste dicuntur impediti,qui in seruitio sui Episcopi sunt,uel st diorum causa absunt, vel pro Ecclesia. item si ipsius Romani Antistitis familiares sint; item
quos infirmitas, seu iusta, & urgens corporis necessitas, aut euidens Ecclesiae utilitas excusat. cap.vmc. ivsexto. hi enim praesentes potius, quam absentes dici possunt. 3. I a. & Lquaestu. 78. in inest deri. 3. Uod autem dicimus de Episcopi seruitio, de duobus tantum dicimus. duo enim dumtaxat abesse possint. Nonnulli etiam id habere locum in inferioribus clericis tradunt, dummodo sit cum dispensatione Episcopi, ut per Ioan. Andr. ad eap.ad audiemiam. I s. vers. dici potes. Me tit. quem ibi sequuntur
Episcopi possit percipere si uictus sui canonicatus si absens sit: immo si Ecclesia sic destitutia
ministris fuerit, ut eorum absentia noceat, per fiuctuum subtractionom assistere coguntur ι ac etiam alii priuilegio muniti. quapropter sancte sancitum filii, ne uni plures dignitates, vel alia beneficia assiduitatem postulantia conferrentur, cum per seipsum, non per substitutum regere teneatur. . 3.boc tis.cap sudum. Sq. U. deelerit. cap. a. pra de ossis. vis. Studiorum vero causa
abesse ita accipi oportet , ut ille sit in ciuitate is in qua artium, & disciplinam publice fiat exercitium ; non aeque in villis, seu castris .aecap. I 2. Quid vero dicemus, si quis absens est,& ubi sit nescitur ξ Tribus publicis in eius Ecclesia edictis vocabitur: quod si intra sex mensium spatium non re
Caetera, quae huc spectant, dis xi iniitulo septimo.
De praebendis, & dignitatibus.
t. s. Ic titulus ad superiores respicit, cum clerici non possint honeste H ira vivere, nisi praebendas obtineat,
ea, quae ad vitam iustentandam necessaria sunt, percipiant . cap. 3 o. hcte ιι t. cap. ebaruatem. & ea quicumque.cum quen. I 2. quaest. a. quae conn
xationis ratio & ad secundam tituli partem attinet. Licet enim possit quis condecenter vivere, etiam si non utique habeat dignitatem, dummodo praebendam habeat: attamen si dignitatem obtinet, perinde est, ac si praebenda haberet, ex qua condigne potest victum desumere , aliaque in usus sibi necessaria. tum quia praebcndae nomine continetur & dignitas, ut in stadice. tur. In quibusdam enim codicibus inscribitur hic titulus, de praebendis, tantum . sed non ma-Ie, & de dignitatibus, propter emincntiam. ἔquia nullum est aliud beneficium , de quo tot sint constitutiones, quot de dignitatibus . argumento eit titulus C. deseruit. er aqua & C.de impuber ct alii AHit. omnes fere constitutiones sunt de aquaeductu, S de pupillari lubstitutione . cui conuenit mirifice & illud ; Diei e so- Iiolis , O Petro. AMarci vis. can. a. ias I DEI. 2 2.&ι quae ium. S. vlt. f. defianae infir I. . Cum honeste igitur vivere minus possint Clerici, nisi praebendas habeant; merito sancitum fuit, ne ullus ordinetur, nisi beneficium obtineat, unde decenter vi ucrin possit; aut sussiciens patrimonium. Quod clim in desuetudinem abijs.set, invium reuocauit sancta Tridentina Syn dus. Quare Episcopus, si aliquem beneficium minime habentem ad sacros ordines promoue rit, de suo donec titulum fuerit consequutus, ei
prouidere icnetur. cap. a. q. I 6. 23.& in sexto.
cap. I. & des Us prest l. cap. s. Ac proinde pati non debet, ut apud unum sint duae, pluresv praebendae, aut dignitates: sed clericus unam . eligere, & alteram omittere; alimuin omnibus
p. 6.er I 8. Nili clerici illui dii genere sint,&litterati homines, qui persedetii Apostolicam pollunt dispentari.ὰ.cap. 28. quod Ioannes xxij. restrinxit ad Cardinales, & Regum filios, qui propter sublimitatem eorum , & generis clatitatem potioris praerogati uir gratia iunt attollendi.
etenim ad unam dignitatem, siue praebenda a simpliciter receptis, non tenet receptio,cum dia
Si vero duo sint electi, uterque potvi in iudices compromittere : ct iudices alterum confirmare E a possunt,
79쪽
possunt, & alteri pro bono pacis ex prouentibus
prouidere. 2I. Et vacante una praebenda,
duae ex ea fieri possunt, si eius serunt facultates. cap. 2 6. Vel ei honestum onus a Praelato imponi, ad quod praebendarius tenebitur . eap. 9. Et ob paupertatem cathedralis Ecclesiae, licet ei capellas, ut dicunt, adiungere, reseruata ipsarum presbyteris portione . cap. 33. Est autem
praebenda viris idoneis, & qui possunt seruire, conserenda. cap. 33. & qui resident ii loco , ac curam eius per se valent exercere . cap. relatum .supra titulo proximo. Confertur
regulariter a Praelato ipsius Ecclesiae, in quata collatio fieri debet. cap. ex frequentib- . &cap. ad decorem . infra risu μι inis, quemad-m, lum&Ecclesiarum collatio. Quae ad Praelatum iure ordinario spectat. cap. - ΠOI.ώ-pra deosc. ordin. cap.si quis Episcopus. de cap. perueniι. prima quakιone tertia. tametsi comtrarium moribus interdum sit receptum. cap. eum Ecclesia Vusterrana ivra de electione . . cap. nulla. infra de concessione praebendae. siue iure speciali. cap. cum v sent . infra tu. a.
Interdum & ad Praelatum, di ad Capitulum .eap. poIIulariis. infra Hei. tisuis de muressione praebendae. & infra tiI. de ijs, quae Funt a prael. fine cons capit. Interdum ad totum Praelatum . cap. ea noscitur. dicto titulo de iis, quae fiunt a praelat. Interdum a sisIo Collegio collatio fit. dic Io capit. cum Ecclesia. Atqui vacantia in Romana curia beneficia praeter Romanum Pontificem conferre potest nemo ; secus collatio est irrita. cap. 2. in sexto. Quod Gregorius
Decimus intelligi voluit , si intra mensem a die vacationis conserat ; alioquin illi, ad quos collatio pertinebat, libere illam possint constare. eap. 3. in sexu. Et facta collatio proprio Pontificis Romani motu, pluribus beneficiis in eadem Ecclesia vacantibus simul, intelligitur facta de pinguiori; si aequalia sint,
ad eum attinet clectio, cui gratia est concesse . cap. 2 . in sexto. Est etiam in hoc titulo
limitatio ad superiorem. vi quod enim dixit, qui studendi causa in gymnasi iam missi Iunt, aliquid posse ex suorum beneficiorum filictibus percipere: hic excipit quotidianas distributiones, quas iis tantum, qui horis interlunt canonicis, exhiberi voluit Honorius Tertius, cap. 32. Praebenda veteri loquendi modo legebatur pluraliter neutro genere, uti ex vlpiano constat in leve inviti. a. f. de testibus, di Plautus in Persa ait, Praebenda aediles loca sure . Gellius ob. is . cap. q. de Ventidio Basso scribens, Praebenda, inquit, pablice confluxism quare non dubito nos posse praebendas ninstras ne iit genere Latinius dicere. Iure citi ili Prabenda dicitur etiam panis ciuilis , annonae ciuiles, vel apud Imperatores, qui non ita emunciae naris fuerunt, uti Iurisconsilii; vi in lege ultima. Coice de quadr. procripsilege ultima. C. de iure da. Me hac edictati. g. bMi
quandoque stipendia in diuersis speciebus de publico ministrata appellantur. lege priuilegia.
Codice de saerofans. Beelef. Iure autem nostro praebenda est emolumentum ex quolibet Ecclesiae titulo alicui proueniens. Dico ex quolibet titulo, quia Praebenda nomen generale est, omnia omnino Ecclesiastica beneficia amplectens; eanos quis dator. I. qua l. 3. Hi vi dere est toto hoc titulo . Idcirco datur tit
ius de praebendis, non de prahenda ; & de praebendis, non aeque de beneficiis. sic & tit
jus de concessione praebendae , non beneficiorum, non dignitatum. Neque dubium est praebendas tam alia beneficia , quam canonic
tum continere. eap. tua. infra de verborum
Agnificationibus sophia miris vulgo receptum sit praebendam esse canonica ilium dumtaxat. Et
dignitatibus . Dignitas definiri potest, quod sit administratio rerum Ecclesiasticarum cum iurisdictione, ut scilicet is dicatur dignitatem habere, qui tui isdietio iii praeest, utpote Archi. diaconus, archipiesbyter, prior, rector, di siqui sunt alterius nominis. Confunditur etiam in praesenti titulo,& alibi passim clam dignitate
Persbnatus . cap. dilectvi. infra de concessio ne praebenda. cap. ad avres. 8.supra de referi . dc quandiniue ossicium, ut in eo. I. de consuetud. in sexto. puae quidem sinonyma videntur, ut in cap. eum accessseenlinvra ae eonLUIMI. quo
loco ossicium, di dignitas, de peri natus appellatur . Dignitatem vero, & persenatum parum, aut nihil admodum differre in substantia existimamus: qii amitis Archidiaconus inae cap. 1.
de consuetuae aliter sentiat, quod scilicet, pedilbnatus sit quaedam praerogatiua in Ecclesia sine iurisdictione, pro qua requiritur residentia.
es. dudum. S.sed cum in iure. vers. eum iri M personiatibω.supra ae electione . ut cum quis
Rallum ut vocant) in choro piae aliIs honor, ficum habet . offici uin esse rerum Ecclesiassica-νum administrationem sine iurisdictione, vii est Sacristae, thesaurari . cui hac in mi re assentio.
Sed haec nomina eκ varietate, ut eleganter adnotariit Abbas Panormitanus, locorum, ii usum potius venerunt, quam ex rerum si
stantia . Dici tamen vere potest ; quod Di,gnitas illa est, quae in iure expressa cst, ut Archidiaconatus , Archipresbyteratus , de quibus extant speciales tituli lio. I. vel et si iure non exprella est , vsii tamen , ac loci
80쪽
suetudine comparatum est ut sit dignitas. per natus sit, siue persenatum habere dicatur Ecclesia quaelibet, quae personalem exigit siue
iure, siue consiletudine residentiailicet nec iure, nee eonfiaetudine pro dignitate habeatur. c. I . necleri vel ach. lib. 6. vii lant canonicatus, vel
alia, quae licet dignitatem habere videantur, quia in pluribus contingit cathedralibus Eccle. sijs, non habent tamen ; ut esse potest Praepositura, Cantoria, Thesauraria, & huiusnodi alia; quae conferri selent etiam ab ordinarijs .& de hiis intelligi posset eap. fututum m prisc. res p.lib.6.ibi, nisi digmtate praeditu aut persenatum obtinentibus δὸu Ecclesiarum canonicis. quo loco videmus dignitatem a personatu,&persenatum a Canonicatu disiungi, & tanquam diuersa poni 1, ita nec curam habent animarum, nec dignitatem. siquidem dignitatis appellati ne non venit beneficium curatum: ut si Rom.ipse Pontifex mandauerit alicui de dignitatibus prouideri, nisi expressa curati beneficii facta sit
mentio, cura non comprehenditur, cum in eo
maius requiratur animi iudicium, perspicacitas, atque prudentia.ω I6. in s. licet & beneficiueuratum dignitas dici possitatem. i .eod. De hoc titulo multa etiam relata uini in tittae rescrebri. δε aeras. O qualis. d likipresb.
De clerico aegrotante, & debilitato. Tis. 6.
Qiferuiι altari, visere debet daealtari. cap. cumsecundum sip. tu. primo. Cum autem praebendae,
atque alia Ecclesiastica beneficia ad hoc constituta sint, in dubiumq. veniri possit. num aesrotantes clerici, qui iam & altari,&praebendis sunt addicti, ijs vitaruive vaIeant r' eIeganter praesens titulus superioribus annecti- tui : quo sane cauetur, ut clericus infirmus integros beneficii sui fructus percipiat. . I .Etenim corporalis percussis trum pro purgatione, ut in B egistro est scriptum, an pro vindicta, contingat, μι in hoc iudicium ignoratur . non debet itaque ἀnobis addi affictis assis io di, ne nos culpae squia absit 2 stensa recipiat. Si vero ita morbo labo
rant, ut non nisi cum scandalo,& populi abominatione popnt celebrare, datur eis coadiutor, vel ab administrationis officio remouetur, relictaeis ex eius iacultate tac Iesiae portione,qua dum vixerint, honeste sustentari queant. v. a. 3. 6. Episcopo seni,vel aegroto, vel debilitato coadiutor, cum sit de maioribus causis, nisi ex sedis Apoliolicae auctoritate, vel saltem ab ea confirmatus, non daturi eo unico insexto. Debilit tus dicitur, qui ex aliqua corporis parte est Germonj. Paratilla mancus, ut muneus , Ut mi medietas Nisae
cum duobus digitis est abscissa; qui si missam
celebrare prohibetur, caeteris tamen sacerdota Ebus ossiciis ei fungi permittitur. cap. a.
prim si fieri poterit, debetur praebenda: & interim quotidianas habebit distributiones. cap. dii ctus Ima inuri de praeb.o dignit.
cap.cumsuper. f. ιιι. imo. sed ne plures,quam sint praebendae, recipiantur,certus canonicorum numerus debet secundum ipsarum facultatem.
Ecclesiarum, in quibus suspiciuntur, institui.
nisi sponte eiusdem Ecclesiae clerici velint admittere . cap. .capaeum M supra de consit. Institutio proprie est clericorum ; quae ad Episcopos, ut alias dixi, nisi sede vacante, cap. Ian 6.) vel eorum vicarios tantummodo spectat. p. 3.O S. quippe qui extraneos, atque ideo undecumque originem habuerint, si litteris, di morum honestate praediti sint, ex Innocent ij iij. constituti
ne valent constituere. d. p. I. .cap. eam te. sv.de rescrip. ontra vero is, ad quem dignit Dium collatio pertinet, se iplum instituere nequit; argumcnto Lille. g. penust .ad S.C.Trebri namque praetor haeres institutus suspectam dicens, ipse te cogere non potest: quia triplici ossicio iungi haud queat,ut suspectam dicentis, & coacti, est cogentis. ita Episcopus, qui abbatiam sub eius iuri id ictione habet, per se ipse eam non potest recipere; cum inter dantem, & accipientem debeat esse distinctio persenatum; Nec ab alio,
cum ius conserendi alius non habeat. e. p. est.
-tii. qui si ab summo Antistite institutus sit, acquirit quidem praelaturae titulum, sic & caete. ri) ted non idem possessonem,nisi institutus possessionem nanciscatur. cap. cum in cunctis. S. I.
supra.de elect. t. cum haeredes. ae acquirensossessinapropter nemo desinit in priori Ecclesia titulum habere, nisi in secunda possessionem nactus saerit .eans7jus sescopi. 9 2 .dis.
De concessione praebendae , & Ec
clesii ae non vacantis. Tit. 8.D Η v C persequitur, quem coe-κ pit auctor tractatum e ut iuxta A Ecclesiae ficultates instituantur P clerici; non autem in viventis I
ingeratur; & Ecclesijs, praelatis, omnibusq. E clesiasticis personis periculu inseratur c. 2aeod. iu