Anastasii Germonii ... Opera omnia ab ipso auctore recognita, atque opportunis additionibus aucta quorum seriem duobus tomis distinctam proxima pagina indicabit. Tomus prior posterior Anastasii Germonii ... Paratitla in libros quinque decretalium D.

발행: 1623년

분량: 533페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

repellendos eos voruit, Wil se passi sunt, succeGsores vivis Iacerdotibus adhiberi. p. r. Nam

impetrans beneficium viventis delinquere dici

clusivam delicti esse faciendam. t. inrito.F. prafo m. cap .dem mo. Et praesumendum esse pro impetrante. Quoc impetratio sit valida, delegitimo tempore fi lia,scribit Puteus dui a7.ι4.3 Camucc. . decis. 9. num. Ergo quod o easione quadam alibi, ut in cap. parseupra de officias legia in seli Romano Pontifici non vacaria beneucia eon serre licere; dat hie syecialem titulum de concessione praebendae, de Ecclesiae

non vacantis; ne beneficia non vacantia concedi, nec permitti debeant, neque ius patronatus, antequam vacet. cap.ωρ. immo vacantia conferuntur , non obstante appellatione eorum, qui bus promissa Derant, antequam vatirent. e. 3.

secus vero si praelatus promisit, cum poterit;tunc obligatur. eap. I .qui& alteri beneficium conferendi potestatem tradere potest.cap. II. Porro vacantia beneficia si intra sex meles, ex Lateranensi Concilio is, ad quem collatio attinet, non cotuleritiab Episcopo ad ea pitulu,vel a capitulo ad Episcopum, demum ad proximum superiore deuoluitur. eap. a. quod ad Archiepiscopatum, vel Episcopatum non extendi eleganter Innocentius Tertius est interpretatus.cap. I 2.Et tem pus Lateranensis Concilij non a vacationis tempore,sed ab ipsius notitiae die computatur.cap. s. Atqui si duo litteras de uno, eodemque benescio obtinuerint, quis erit praeserendus Primus, licet posterior prius litteras praesentaverit, & t ceptus sit: quia inspicitur data. eap. 7.depraeben. O dignis. in tu. de ea FG. de reseri . lib.6.etei im litterae ad beneficium impetrat quae alterius non faciunt mentionem, etiam si color in sit alterius possessio, non valent. cap. 6. Quid si tres in una, eademq. Ecclesia praebendam expectent Primus, Martini auctoritate, stet auctoritate Bonifacij, tertius eiusde iii Bonis,ch auctoritate, cum praerogativa, ut omnibus praeferatur receptis non Boni siet, auctoribtate Praeberuiae hoe ordine con-

Ne sede vacante aliquid innovetur.

beneficiorumq. collationibus est

A P N immi, recta via ad titulinti deis

D scendit generalem, ut sede vaca.

te collatio ad praelatum spectans, et instituti vel iudicium contra Ecclesiam ha. inum,& alia id genus ficta,irrita fiant. Quamnis capitulum sede vacante praes-atos a patronis, si fuerint idonei, admittere,eosque institue rein beneficiis, ad quae praetentari fierint, possit; licet ad Episeopum, si extaret,admissio atque diuiusmodi institutio pertineret.GU. r.de insit.id freto. quod in praesentatis dumtaxat, non in eli. gendis obtinere arbitramur. Vctum si collatiochmmunitet ad Episcopum, & capituIum spectati desincto Episcopo, conseri capitulum. . . eap. 6. sexto. At si ad Episcopum de consilio, seu assensu capituli, illo enim inhabili, nisi sit in mora, non eoinrt capitulum . Si ad capitul eum consilio Episeopi: huius morte, vel absen

tia litterueniente recte confert. d. eap. I . g. l. et 1.

Sed an Ecclesia vacans, quae ceconomum , syndicum, aut desenserum, acioremve habet, per eam potest agere, aut conueniri Dubitationem facit tap. vis. ibi,carente legitimo desensere. se Iulio est, quod ubicumque legitur vacantem Ecclesiam posse conueniri, non de oeconomo, vel procuratore intelligi debet, sed de coadi tore,qui omnem habet administrationem tum in temporalibus, tum in spiritualibus. eap. I. de

ea quamuM. 7. I. vacante tamen sede, capitu-

lmit,ex Tridentinae synoeli decreto, ubi fructuum percipiendotum ei munus incumbit , oeconoma unum, vel plures fideles, it diligentes discemat, qui rerum Ecclesiasticarum, & proventuum ci ram gerat, quorum rationem ei, ad quem per itinebit, sint reddituri. Sedes hie vaeare dic Rur, quae praelatum non habet. ouanquam ea, quae haereticum habet,nullumhabere fingitur 'I. fur. de praescrip.

De ijs, quae fiunt a Pi relato sine

consensu capituli. TtI. Io.

ceduntur; prima, quae vacabit, secuncio; secundaterii intertia primo ap. 7. Eoae. in ε. GV ε M A o M O D v M regulariter ea,

pro insectis habentur, ita trilla erit Episcoporiam, S Abbatum donatio, venditio, commutatio, tilienatio, inlli tutio, destitutio, concessio conlidimatio, atque praelatorum praesintatio, abi quoesericorii ni collaudatione, & lubscriptione. c. I.

q. I . o. Et quod plus est Episcopus Ecclesias alijs

82쪽

Ρarathia in V. Lib. Decret. s

aliis Ecclesi; s, vel obuentiones ipsarum de consensu parroni sine consensit capituli sui concedere prohibetur . e. p. 8. F s. In re temporali alienata taciturnitas capituli, vel ratthabitio pro consensu suscipitur. c. p. r.er 3. Et donatio decimarum, quam laicus de solo Episcopi consensu Ecclesiae facit, valet;si decimae illae sint,quae lai, eis in laudum perpetuo fuerant concessie: chiri Lateranensi Concilio interdictum sit, ne qualiabet religiosa persona Ecclesias, & decimas de manibus laicorum absque Episcoporum conse

se recipiat. eap. 7. desip.de praeben. cap. 3 . Ha betur tandem ex vItima huius tituli constiti it ne, capitula cathedralium Ecclesiarum ad concilia Prouincialia vocari, atque admitti debere.

De ijs quae sunt, a maiori parte

capituli. Tit. II.

VAEDAM sunt negocia, quae ita omnino Episcopi,&collegij, vel Abbatis, & conuentus diicreta videntur, ut in ijs nullus Episcoporum, Abbatumve desideretur consensus, ut in caep. edoceri. p. de rescrip . quae elim a maiori parte capituli, atque saniori peroguntur,suum sortiuntur essetium: nisi a pauci ribus contrarium probabili ratione ostAum sierit. ut hic in eap. t. desis. de eb I. cap. et 1. 3. Os 7. item praelatus potc s cum maiori parte colle fj, etiam contradicente minori, pro euidenti Ecclesiae utilitate aliquid statuere. cap. 3. Maiorε partem era credimus, quae maior est numero . sed dici etiam potest maior, quaesertiori ratione

lixitas quaestionum, & dissiciles causarum nodioriamur, ad sedem Apostolicam referuntur, ut procedat ab ipsa Apostolica sede sententia, dueens in certitudinem dubia,& obstrui a produces in lucem, & litigantium dissensione 1 pila,suum

iustitia tuearur, de sequatur actorem. Namque summi feelsae antinites, uti gladio Salomon. qui secat utrumque, reddens unicuique quod

suum est, veri Salamoni , ut in cap. 3. tertiae co- pilationis legitur, duina aegnatione tenent gla- duran; quem tune prudenter exercent, cum quae Iliones in eorum auditorio legitime vensi latas ,

media ianitia is iunι. Quae quidem verba esse ipsius Innocenti j iij. ad Augustitium Propositu conlcripta indicat satis reliqua capitis pars,quae adhuc in hisce nostris libris extat. Est & illud ex hoc titulo diligenter obseruandum, canonicinrum neminem posse sine Episcopo, & aliorum fiatrum assensu interdicere, eo quod pensio E eleta debita non rcdiatur. cap. 2.

Vt Ecclesiastica beneficia sine dia

minutione conferantur.

Ο ERTINEN r potissimum ad huc sit periores tituli Inamque res, deIU P ini qua pluribus ia in sermo est habin , - diboc dolicient legitime comsici non poterat , cum in Lateranensi synodo aperti limis verbis interdictum sit, nequis conscrendo beneficium Ecclesiasticum, prouentuum partem sitis usibus retinere praes mat:& ab Innocentio ij. constitutum, beneficia sine diminutione debere conferri. eap. praebendas. I. 3. item ab aliis, ut in cap maior

praeben. 9 δ . Quod si exigatur aliquiduim

ni acinii est . Sixero ante donationem donator prouentus perceperi distinguendum est aut amre donationem constitit, ut ipsi fructus. leu pr uentus ad tempus pro iusta, di necessaria causa Ietineantur ; aut vero conuenit cum eo, qui est beneficium adeptus, ut dato ei beneficio, retineat sibi prouentus: hoc nullo prorsus modo permitti, illud posse non insubtiliter suit ab Innocentio iij. hic decisum . .

De rebus Ecclesiae alienandis vel

non. Tu. I 3. J V LI A ratio sinit, ut qui de suo in

Ecclesiam non contulerit, quic- quam ei detrahat: nam quod mcommuni utilitate datum essed, gnoscitur,ptopriis cuiusq usibus applicari minus debet. Listrer. S. Labeo. 1 pro

alienat, ius in re habere videtur. atqui praelati Ecclesiasticarum rerum domini no sunt, led procuratores. cap. a. infra. de donat. Qui Ecclesiae conditionem meliorem sacere possunt, deteri rem non item. tametsi praelatos post factam .norum Ecclesiasticorum diuisionem.capis elidit D

esse eius fructuum portionis, quae sibi contigit, recte existimauit D. I homas a. I. q. I 8 s. an.F. quem sequutus est Adrianus yρου. & Dominiacus Soto lib. de iuri . Otur. I P. q. .art. 3 .er φDidacus Couarr. in eap. cum molitus. infra de te tamen. de per consequens non tenentur ad restitutionem fructuum, quos ultra necessaria in profanos usus coniecerint,etsi mortaliter pe cant. Hinc merito praesens titulus superioribus

subiicitur: ut ne ii, qui praebendas, alia'. E clesiasticas dignitates diuino quodam favore sunt consequuti , eas subtrahant; ac proinde E aliena.

83쪽

s 6 Anastasij

allenatio iacta non tenet, etiam poenae iuramenti religione sancita. cap. a. eod. inferio. nisi cum Iegitimo Ecclesiasticarum personarum assensu, di pro euidenti Ecclesiae utilitate sit. cap. I. e re p. II. Alienationis autem verbo comprehenditur conditio, donatio, venditio, permutatio,

emphyleusis, perpetuuS contractus. cap. I. perpetuaq. locatio. cap. 9.&clem. I. eod. atque manumisso. eap. 3. ct q. a quibus se omnes abstinere debent, ne bona, & Ecclesiae iura laicis subhciantur. Episcopi contra facientes, ab off-cio, & administratione, & clerici id negligentes a beneficiorum perceptione suspenduntur. &laici, qui usurpare poterunt, nusquam, nisi moniti statim restituerint, excoin municationis sei tentiam incurrent, nisi cum collegii consensu, ac sedis Apostolicae speciali licentia perficiatur alienatio. d. cap. 2. Terra non fertilis Ecclesiae dari potest in emphyleusim ei, cuius diligentia,

atque cura reducitur ad culturam. cap. 7. exin

possessiones minus utiles pro utiliori sus de con-knsu capituli potest alienare, vel permutare .

eap. 8. O vst. de mensa tamen nunquam. aec. 8.inprincip.6c cap. I o. alioquin Ecclesia, tanquam enormiter laeta, restituitur. cap. I I.

I xi ius proximiori titulo, arpellatione alienationis venim: donationem. Vnde mirum videri non debet,si hic sequatur titulus. etenim precarium magis ad do. nationem, & beneficii causani,quam ad negotij contracti respicit l. Diterdictum Τdeprec. Inscribitur vero hic titulus, deprecatiis, eo quia de ad precarium spectat. Prccaria concessio longe dis fert a precario, quo de agitur in Pandectis. est enim Precariae contractus, species contractus colonarii, uti cum praedium rusticum, vel urbanum datur in aliquod tempus, quod est quinquennij ; quo elapso , is qui dedit, seu eius succetar, reuocat ; qui & iterum concedere potest. sed deinceps in quinquennium semper tenetur reuocare . Hic sane contractus Iurisconsultis ignotus videtur suisse. Precarium, de quo in tit. 26IG. 3. Digestorum,est, quod precibus utendudatur tamdiu,quamdiu patitur is,qui concessit, cuius etiam fit mentio tu cap.UL ius tit.

De commodato. IS. satis ad donationem

m gi , quam ad negotium con-

ttactum precarium I pectare . v rum quoniam ob astinitatem quandam, quam precarium habet cum commodato, contractus est factus. Le

Germoni j

tractin.=de regaur. inter eo'. tantum disserte, quantum inter genus & s retem asseres1at LGbeo I. I. g. IJ.re . ideo post precarium,de commodato agi voluit Roman. Pontifex; licet is,qui rem precario habet, de dolo tantum teneaturi de qui commodato, de dolo, & culpa , adeoque leuissima: non de casu fortuito ; nisi sorte cum posset res commodatas saluas facere, suas praetulit, veI inita sit conuentio, seu in mora suerit. Precarium enim absque certi usus praefinitione eo editur: & ita quandocumque reuocari potest. I. cum preearis.1 Precar.eap. .fupr. tit. prox. Commodatum ad certum usum. Unde commodatum cum Iurisconsul. in L a .F.fleret.

pet. definire possumus, quod sit id, quod gratis

utendum datur, ut idem ipsum, finito usu, in quem datum est,restituatur. Addidi praeter Pa tum, gratis; ut ipsum a locatione separarem: nam

mercede constituta, locatio fit. g.vis. Infi .d , Ex hoc autem contractu duae oriuntur actiones ; Directa commodati actio est, quaed tur et,qui commodauit, vel eius haeredi in eum, qui commodatum accepit,vel in eius haeredem. Contraria est, quae datur es, qui commodatum accepit contra eum , qui commodauit, vel eius

posti . de arit. O Oblig. Contraria, quod quasi

ex opposito respiciat directam . Hinc in Pand ctis videmus hunc titulum ita inlcribi, Comm dati, vel contra. Sic in titulo dei visiti, & nrandati . Sunt & alii contractus, qui utramque habent actionem, scilicet directam, & contrariam,

ut tutelae, negotiorum gestorum . non item pro socio rex utroque enim latere competit directa; non ex uno directa est, ex altero contrariarquinniam res communis est omnium aequo iure, &pari ; nec potior unius socii ratio est, quam alterius . Si vero post distractam societatem aliquid in rem communem impederit sectus,acti ne pro socio id non consequitur: quia non est verum,pro socio, communiterve id gestum esset sed communi diuidundo. l. actione. Sinns.1 pro socio.

De deposito. Tit. I 6.

fides etiam exigit, ut d positarius res suas saluas facies,B-& depositas amittens, de dolo Hvri m t eZtur, ac de culpa, si seipsum deposito obtulerit, vel si aliquid

pro custodia receperit; adeoque pro sertuitis casibus, si pactum, aut culpa, siue mora interces serit. Depositum est, quod ad custodiendum aIicui datur. l. r. in prisc. 1 eod. quod regulariter fit deponentis gratia. inamobrem Ecclesia pro deposito penes clericum ipsius facto, non

tenetur;

84쪽

Parat illa in V. Lib. Decr.

teneturi nisi constet rem in utilitatem ipsius E elesiae filisse versam. Intelligimus ex eap. I. ru sine, clericum ad torturam, seu quaestionem p ni posse, si libere surtum confiteri, & rem furto subtractam reddere noluerit.

De emptione, & venditione.

tractibus dicere,&maxime de S iis, qui sunt ultro, citroq. obligatoris. Emptio,quemadmodum pater sine filio esse nequit, ita mne venditione stare non potest. Venditorem rem venditam emptori tradere oportet, & emptorem pretium venditori facere. unde si res empta non praestatur, in id quod interest agitur. LI .mprrare . . de ara. emp. Quamquam emptor, si in pretio soluendo moram contraxerit, usuras dumtaxat praestabit,& non omne omnino,quod venditor mora non facta consequi potuisset ,hoe est, id quod interest. cuius rei elegans extat Hermogeniani responsium in I. vis. V. de perie. ercommod res et en sit. Re quoque euicta tenetur venditor emptori de euictione, tribus exceptis casibus a Gregorio Nono enumeratis in eap.M. Voluit etiam Alexander Tertius, & Innocentius iij. venditionem valere, etsi venditor vltra

dimidium iusti pretii deceptus sit: hunc tamen

posse agere, ut vel res reitituatur, v I iustum pretium luppleatur. cap. 3. c, 6. Quod Caelestinus Tertius, ad rem propter nuptias uxori d natam extendit; ita, ut mulier consentiat, & vires in utriusque utilitatem versa sit, atque alia bona maritus habeati cap. q. Debent vero Episcopi, nec non presbyteri diligenter attendere ,

ne carius res transeuntibus vaeneant,quam mercato venire possunt. cap. I. Ac ut mensurae,

atque pondera iusta sint . quae si quis lucri gratia mutare praesumpserit, triginta dies pane, &aqua poenitentiam agere cogitur. cap. 2. At si in venditione apponitur pactum de re recuperanda post certum tempus, modico constituto pretio: non venditio, sed pignus praesumitur. &ista pactio iure ciuili proprio nomine dicitur A n-ticliri sis, ut in LAE is. S. I. de pM r. er hypoth. Hoc est cum ex parte venditoris minus pretium interuenerit; quasi usiurarius contractus tum os nolim cap. hoc ιιιu . non quod de sui natura contractus praesumatur sceneratilius, eoqu5d viliori pretio res vaeneat, quam fuit vendita prius ; sed quia in specie d. eap. s. non venditiovcre erat, sed mutuum, quodam venditionis velo adumbratum. Sed an contractus empti nis , & venditionis annui census cum conditione reuuditionis dicatur usurarius c exemplicainia, si Cyri cus a Smaragdo domum, praediumve rusticum pretio aureorum Io o. hac apposita conditione acceperit, ut praedium penes venditorem sit, annua pensione constituta : an Cyriacus, uti usurarius plecti possi e Olim non mediocriter dubitatum fuit. hodie ex Martini V.& Calixti iis . cocistitutione non superest ullus dubitationi Iocus quin non liceat nobis ita con trahere ; ac perpetuo licitum esse contractum .

cap. I. de 2.e d. extrauag. eo . quamquam ista

maiorem postulant indaginem ; sed non est in praesentiarum instituti nostri,altius ista repetere.

De locato, & conducto . it. I 8.

a OCATIONEM, de conducti εproximam esse emptioni, & venditioni,hidem. iuris regulis c sistere nemo ambigit: nam iros uram emptione pretium,in locatione merces. Sed emptionis,venditionisq. verbo vibmur promiscue, ita & locationis, & conducti nis . Locare proprie est in loco poneret inde I

carium veteres appellabant mercedem,quae pro stabulo, vel taberna datur, ubi quis consistit. Varro delingua Latina. lib. q. Locatio est operarum, seu rei ad usum facta ad tempus concessio,certa mercede constituta. Dixi ad tempus, eo quia res Ecclesiae perpetuo locari non queui. cap.adatidientiam Ura de rebus feci far chran. vel non. Locator est, qui dat; conductor, qui accipit. Hic etiam interdum ante finitum comductionis tempus licite a conductione summouetur; ut si reficere domum oportuerit , vel ubi peruerse fuerit conuersatus; vel si canonem

per biennium non Eluisset; denique si necessitas postulet, ut dominus domum inhabitet; relicia tamen pro reliqua temporis parte me cede r quae relinqui etiam debet ob sterilitatem sine culpa conductoris. contingentem, de prindiis locatis, nisi tanta fuerit praecedentis, vel sequentis anni ubertas, ut valeat compensari eap. 3. Prouentus decimarum personae Ecclesi,sticae Iocare possunt. e. . a. emphytcutica, m liorationes, ac ius sibi competens, Ecclesia is primum requisita, alijs vendoe. eap.vis. Prohi-Mntur vero per excommunicationis sententiam ii, qui conductionis ante tempus aliorum hos , tia , absque eorum consei su, conducunt. cap. I. iactitui. cipuae constitutio viis

detur in studioserum gratiam promulgata; siquiden Bononiensi Met

85쪽

1 8 Anastasi

De Permutatione. I. Is .

similis est emptioni,&ve 'V-ditioni Permutatio ; in eo tamenini differunt ; quod emptio, Sc Vcn-- . Ain ditio nuda contrahentium volutate contrahitur, permutatio re. I. I . S. uem emptis.1. d. hinc dicere pollumus, Permutationem esse contractum, quo res datur, ut alia accipiatur . etsi res omnes permutatione non recipiunt, ut sunt spirituales cum temporalibus. cap est. Neque mancipia Ecclesiae nisi ad libertatem, vel nisii fugitiva sint. cap. 3. q. N que praebendae pacto praecedente; Neque beneficia propria auctoritate. cap. I. ct 7. tametsi Ecclesiae iura, & proprietates adinvicem possint

pomutari;de pro minus valentibus pretium s up pletur. cap. 6. ita ut permutatio fiat iuris ordine seruato; alioquin per succellorem reuocatur. c. 2. Fieri enim debet beneficii permutatio in manibbus ordinarii. cap. I. iniex. Quod conferre tandem nequit, nisi pirmutare volentibus. Gem. I. eod. Et 1 icta ex una parte permutatione, si per alteram steterit, quo minus impleatur, restitubluitur pars. east. 8. Licci quoque Principi rem

mobilem pro immobili ii aliqua probabilis ratio id exposcat ab Ecclesia acciperenta tamen,

ut res, quam praestat, maior sit,uel saltem aequalis, praecedente lisper hoc pragmatica sorma. quae verba relata sunt in cap. I. ex Concilio Si Dan. quae magis Raymiuidi, ut Antonio Augustino visium est, quam Concilij videntur esse; ex Irneri j verbis possitis in auth.sed C. de sacri

faves.eceles quae & Gratian. refert. I . q. a. c. . Hinc male recentiores quidam Ii ad Itonabus.

d. auth. existimarunt res Ecclesiae poste alienari, etiam quoad directum dominium, adeo quod nulla subsit necessitas, nullaque utilitas,&dum modo nullum subsiit damnum. Atqui alit cr a inparet 4n Novella de nou alienand. aut permiat. reb. tacto g. vimus Igitur. ωLa. ιιίul I. Ex qua aut h. est haust una. Recompen m. inquit, dari eis ab eo, qui percepit, aequa, acit etIam maIOre,quam

rator, ne metiora aera cui plurima dedit Deus habere, ca' multorum dominum esse,infacile dare , maxime junctissιmis Ma D, ιn quibus σιLma mendiura ea donararum era rerum Imme; sitas. Sed iis postea addidit: Et recompensuerit

mox rem metiorem,ctuberiorem, diutiliorem,

fli ea permutatio firma. Ex quibus vel bis intelligimus imperatorem statuisse id , quod oportuit,videlicet tacitas conditionem debere se per fieri meliorem, non item dcteriorem. Hinc obiter admonere oportet,quod pleraeq; authenticae in Codice relatae ita ab Irnelio succis , de resectae sunt, ut non sitis feliciter Iustiniani No-

uellis respondeant. Quare ad Novellas ipsi ex

quibus excerptae sunt, recurrendum est, ne incaute lineri, verbis dere ipiamur.

E v D v N est etiam ex numero eorum, quae alienationis nomine veniunt. Et cum aliquid in se

- dum datur, imminuuntur Eecim

din in siae facultates. Quare merito post

piaecedentes titulos, de Frudis agitur. Vocem autem Feudi I dorus a foedere deduxit; obertus, ut Gallorum diligeritissimus scriptor Cui alius lib. de seudis primo refert, a sidelitate, veI fide. quod ego quoque rectius puto, vel eo maxime, quod η , qui rem a domino iure studi accepcrunt , dicantur esse eius Leudes, siue Le des: nam Germani studuin appellant Leudum, siue them . Feudum esse G rmanicum vocabulum non est dubitandum . de Feudum est ius, ieu res, cuius acceptionc dominis holnagium,ac fidelitatem exhibere constringuntur, cap. ex dialgentι. inyra de mon. itaque Episcopus tribus calibus, non obstante iuramcnto de non inse dando, antiquum seudum ad Ecclesiam reuem suin, nouo vatallo poteli conccdere. quibus &quartum adiecit Innocentius iij. in cap per tuas. inf. de donat. Et propter 1eudum nouum ius 1 sunt mis Pontificibus factum est, ut si dominus a vatillo in pignus seudum receperit, non tenea tur fiuctus in sortem imputare; dummodo vasal-

Ius interim a seruitio, quod pro studo domino

praeliare tenetur, libcretur.

De pignoribus, alijs cautioni

Div N GIT v R titulus de pigno- ribus, quae & alienationem s

A i l piunt; qui enim pignori dat,alie

nare quodammodo videtur. l. tahieliatus. g. marrius. I.=ded nat. ιnter vir. O uxor. Et quae in bonis nostris

non sunt, ligari non possunt. l. ραι sitioi.C. Mempig. Quamobrem neque vala,ncq; vestimenta Ecclesiae, nisi iustissima urgcnte necessitate, pignerari debent. Super his Stephal nus,in illis Xystus Rom. Pontifices, ut a uetor esti Damasus in utriusque vita, constituerunt, aci etiam Iustinianus in utrisque. liancimus. I 8. C. i defaero nes. Eccles ex Nouesi. Iro. de alien eremphit. Stenuis. de Antoninus Imp. in locis religionis. l. 3. C. qua res pign. oblig. post . Neque liber homo ; eadem ratione, qua loca religiosa, &praemia sacra, quia in bonis debitoris non sunt. cap. 2. Neque res in dotem datae. cap. . Sed an eadem m

86쪽

Parati la in V. Lib. Decr.

eadem ratione,qua superiora Dubitationem se .cit Lquamuis.f. de iur.dot. ubi legitur,fundi d talis penes in alitum esse dominium. Verius tamen est in bonis mariti dotem cista uxorem vero dominam esse. I. Luctus. g. item respondis. f. ad mungip. ea siquidem in bonis nostris numerantur , quorum domini non sumus, sed in quae ius quoddam aliud nobis competit. l. bonorum. 9.F. de verb.signis. at quia maritus quasi quidam dominus est,& pro domino habetur: iuris fictione res dotales in bonis eius esse dicuntur. ea tamen fictio non utique operatur, quo minus possint res dotales pignori obligari, & quin liceat

mulieri contra quemlibet hona mariti detinem tem agere. daap. I. At qui rem alienam,vel E clesiae pro necesstate propria obligat, cogitur, vel eius haeres, redimere, & Ecclesiae restituere. cap. 3. Et qui a vero domino pignus acceptat, si tot fiuctus ex pignore perceperit, ut satisfactum sit sorti, tenetur integrum pignus restituere. c.6. Item is, qui lege commisto ita rem suam pignorauit, post diem potest redimere,si iuste impediatus in diem statutum non redemit. cap. 7. Add, tur & hoc titulo eap.q. quod in titui. I7. cap. S.

dixit, pignus praelumi, si in venditione ad ij citur pactum de retrouendendo poli praefixum certi temporis spatium, modico constituto pretio. etiam fructibus in sortem computatis, aliquid ultra sortem recipiendo; contractum elle semerat ilium. Dico fructibus in sortem computatis; squidem ea conditio licet non sit contraria naturae ipsius contractus venditionis, ut fructus sint venditori restituendi: est tamen propria pignorat iiij contractus: nec mirum, si cum alijs coniecturis usuri praesumptionem indica namq; hoc pactum, quasi inusitatum, & insolitum in contractibus venditionum, iecit fraudem praes mi. Nec ficit, quod cedat in praeiudicium, &damnum eius, contra quem est fia udis suspicio, quia ob nimiam cautelam fraus plerunque detegitur,ut Accuta in Linquissub condit. . de eo ditannis. cuius rei ratio est, quod non iblet emptor sibi auferre ea, quae iure retinere potest, maxime cum sit homo diligens, & sttidiosus paterfam. nisi, ut quodam liseralitatis velo, maiorem doIum vellet Obtegere. l. Διm de indebito. 1. de probat. Attamen ista clausula, imputandis

fructibus in piet iuni,per se non operatur,ut con tractus sit ustirarius, immo contrarium operatur effecitum ; neque si in pacto de retrouendendo apponatur, quod vel collatum sit in emptoris, siue vendi roris voluntatem ; quia cedit in venditoris utilitatem. Quare pei peram dixerunt nostri ex Leap. tria fore necessaria, vivenditionis contractus censeatur flaneratilius; videlicet

pactum reuendendi collatum esse in emptoris voluntatem, clausulam de computandis fi uctb

bus in sortem,item quod reuenditio maiori pretio, quam ipsa venditio fieri debeat. Sed unum suificit, quia maiori pretio vaeneat, quam prius

suit vendita, ut praesematur sceneratilius. Nec facit, quod consueuit usuras exercere: id enim amplificae, quia licet non consueuerit, quoties erit adiectum,ut maiori pretio vaeneat,est sceneratilius. Inscribitur autem hic titulus de Pignoribus,&alijs cautionibus . Namque pignus appellatum est a pugno, eo quia res quae pignoridantur, manu traduntur. Vnde recte,vt ait Gaius, quidam putarunt pignus proprie rei mobilis constitui. Lplebs. a 37. se verb/ n. Ob id quinque Alexander iij. sanxit adiudicata alicui possessione, non sincere ei pignora dari, nisi corporalem contineat possessionem. cap. 6.supra deIent. O- re iudie. Enimuero pignus hic accipitur etiam pro hypotheca. & quanquam pignus recontrahatur, hypotheca nudo pacto pignus ciuile negotium sit, hypotheca ab iure honor rio capiat substantiam ; nihil tamen inter se pignus, & hypotheca differunt praeter nominis smnum. l. S. in e=.eod. S. inter pigm. Innit. deamon. ac proinde una actione utimur. Quod cum intelligere minus posset Laurentius alla, antam iurisconsultos reprehendendi habuit ;quemadmodum & in ipsa pignoris definitione. Sed melius, rectiusq; fecisset, si in grammatic rem dutaxat regulas operam impendisset;quam in messes alienas suam talcem immittere. Et

aliis cautionibus. Cautio enim genus aliquando est. sic cauere perfidei utares. l. a S. S. Dise de recep.a . cauere pignoribus. l. vlt. S. si legatarius .fquorum legat. ita cautum,&satisdatum,

cautio, & satisdatio saepissime separantur. LI. . de rip. muni.llentit .denti. baria Lise . de rei vinae sic varie varijs in locis accipitur. Etenim relicto usu sfructu,vel rei immobilis,uti pecuniae, Gregorius ix. idoneam cautionem exhibendam esse tinxit, scilicet saluam ipsarum substantiam facere. quam cautioncm interpretor, ut satis det, vel creditori caueat instrumentis publicis, &ali; s huiusmodi,ut in cap. 3. infrail. 2.

in Ecclesiasticas nequit pignori da

re. cap. I.supra titia. I. ita nec G

de iubere sine sui praeIati licentia,& maioris partis capituli Neque

mutuum recipere; & recipiens punitur, nisi m tuum iii Ecclesiae utilitatem versum constet. c.

Nec pro se fidei utarem dare; & si dederit, indemnem seruare oportet. Compelliturq; creditor, qui principalis dicitur, a fideiussione fideiussorem liberare. cap. 2. er 3. Fideiussor contra

87쪽

debitorem agere potest, antequam soluat, ut a fidei uisione liberetur: ut si diu in debiti ibi uti ne moram secerit, si bona sua di:sipare coeperit, vel si fideiussor ad solutionem condemnatus suerit. e .vit. Fide iubere est fidem suam pro alio obligare. Cicero pro Flacco z Fide aliena premniam mtituam sumere, O dato et presumere. hinc fideiustar, qui alieno nomine obligatur. M. verbis. Faci Abg. 9 amomb.

De solutionibus. Cit. 23.

ἴ Vi dat fidei uisorem,satis videtur obligatus:at qui soluit,omni obli- gatione liberatur. Ins u. quih.mM.ta oblis. in princi p. Quod si

contigerit clericum ante tolutionem debiti, quod pro utilitate, & necessitate Eeclesiae sibi commissae contraxit, mortem obire : sicut filius pro patre, ita praelatus pro praede-cellore soluet. cap. r. Sed si praelatus pro alienis

negoti js Ecclesiam obliget, ipso iure est suspensus ab admirati ratione & spiritualium,& temporali una;neque ullo obligatur iure Ecclesi a. Et ne ipsi Ecclesiae , ipsiusq; clericis fraus fiat, inhibitum est, ne literas, sigillave,quibus obligari Eccletia pollet, praestent. cap. z. Quod si clericus non habet, unde suis pollit satisfacere creditori.

bus, nec excommunicari debet, nec molcstari.

Interim tamen idoneam praestabit cautionem; visi Arte pinguiorem Artunam nactus fuerit,sesbluturum promittat. cap. 3. Civii autem soluit,& conqueritur indebitum solutile, probare debet. l cum de indebito de probat. nisi aduersarius solutionem inficians exinde conuincatur; tunc huic incubit probandi onus. c. . xstit.

De donationibus. Tit. I. .

EDir ad eum,quem instituit tra, ctatum, de singulis alienationis R partibus. Donationem alienati A nis nomine comprehensam esse

nemo dubitat, ex cap. misit 9p. reb. ec t. alien. vel non. Donatio appellata est a dono, quasi doni datio . Donationis porro verbum, simplicita loquendo,omnem donationem comprehendit, siue mortis causa, sitie non mortis causa factam. lollienatu. . everboran. Prinprie tamen dicitur donatio, cum quis ea mente

liberalitatis gratii aliquid dat, ut accipientis

seri, nec ullo casu ad se icueris velit,luliano auctore in I. a. . eod. & haec inter vivos dicitur .

Quae causa mortis dicitur, de qua hoc titulo nihil, est cima quis habere se mavult, quam cum, cui donat, magisq; cum,cui donat, quam haeredem suum. l. G. & l. 3 I . s. i . . de aeutamor. cas.

Qui igitur donare promisit aliquid, eum illud a

tanquam dcbitum praestare iustum est. c. p. i. 4Quam liberalitatem, atque munificentiam, inconsulto capitulo, & in detrimentum Ecclesiae, praelatus nequit exercere. cap. 2. Quod si con sentiente patrono, aliquam Ecclesiam, cx qua multos habebat prouentus, Episcopus simpliciter viris religiosis concesserit: excepto cathedratico, etia prouentus debentur:& patronus quod suum est, conserre intelligitur . est enim in contractibus plena, in testamentis plenior, in beneficijs plenissima adhibenda interpretatio. c. . f. O- 7. ct sacienda seinper in meliorem partem. Lqoui . . de reb. dis. Quare clausula Onerola post multas donationes apposita, proximam ii

nationem respicit,non item alias. E. ea . 6. quod est in donatione praecipuum . cap. in stroni.

suprale appellat. bcd,ut ubique legitii ualit Episcopi donatio, contensus est sui capituli perpetuo requirendus. Ex quibus facile eii iii telligere neque monachum, siue illi uin mil. neque conuer sum, liticquam donare posse, cum nihil proprii habeant. cau.abbati. di in I. Atqui donatio, quam Episcopus religiosis, piisq; locis

facere potest, egredi non dei et quinquagesima, vel centestinam partem, nisi amplius, sine.E clesiis damno, lac celsitati alterius Ecclesiae poterit tubuenire; tunc enim ex sedis Apostolicae licentia, permittetur. Facta veto quinquagesimae, vel centesimae graui cum Ecclesiae damno, legitime poterit reuocari: e p. 9. Quod a Gregorio ix. extenditur ad quemlibet donatorem, ut ingratitudinis catila possit reuocare don

tionem. cap. o. quemadmodum constituit 2 Constantinus in L 1.Cai Aher. eor ther. Iibe

tatem. illa autem ingratitudo ei se potest, si do natarius in donatorem manus iniecerit; siue ei atroces iniurias, aut gi auu rerum suarum da num, atque vitae periculum in rie ausus fuerit: quod tamen ad lixi edem non transit. Aliis etiam ultis casibus impune reuocatur donatio ; ut si in ea apposita sit conditio. cap. rerum. infra de covae apposit. ob pacti turpitudinem. cap. de hoc

autem. c. p. v iens. er cis . audiuimus. infra des on. Enormitat cm. s. q. r.

suscipientium fraudem. cap. Hiistili. I f. f.uli. filiorum natiuitatem. cap. se. 17. IL 3. Hinc D. Augustinus ferm. r. uicumque it sere tosilio haeredem facere Iccisam ,ε aerat alterum, V ifusipsat, nou Augustinum mrmo,

Des Proptero, ne nem in eniat. Item propter caui; deiectum. cap quod a te. y de c ter conis . interdum quoque reuocatur,quat cinus cxccdit. c. quos de eruis. i a. est.2. Ducem s. c. d. Ite:n si ii iii dicitio penditur. ca Imperator. 96.

HI in I. c aeneium hic hospitalarijs facta est pit citas, ut c tium in tuum praeiudicium,& se, di do

muni

88쪽

paratilla in V. Lib. Decr. 6 I

nium suam alteri religiola domui subijcere; aedonare possint . eap. 8. Repetit etiam hoc titulo eap. quod in D H.8. dixit, quod Ecclesia non vacans nequeat in beneficium concedi; addit tamen in proprietatem posse, cum Episcopia elatitate, & sine pαlati praeiudicio.

De peculio Clericorum.

a V M res Ecclesiae donare sit clericis interdictiam: cosequenter pin nit de peculio clari eorum; hoc est; num de peculio dare possint cI - - rici .Peculiii dictum est,quasi pusilla pecunia, siue pusillum patrimonium. Pecmlium autem Tubero apud Vlpianu inita definiebat, a seruus domini per sese

paratu a rationib- dominico habet educto inis uid domino debetur.Et ouod de seruo,idem de filiolamilias erga patrem vicemus. Peculii multas,ac varias esse digerentias nemo ignorat. Ex

quibus est castrense; & quasi,idest,quod filijsia- milias in palatina,vel serensi militia versatibus, vel cleticis factis quaesitum est, ab eo, quod ad exemplum castrensis per similitudinem quamdam introductii est. t. i .g.ne easrens. couat.bon.Isacrosanctae. Cis epis. ct aer. Erit autem clericoru peculium vel prosectilium, vel aduentilium . hoc, quod&quasi castrense dici quoad clericos potest , cum quis vel ex sua diligentia, opera,vel donatione, non respectu Ecclesiae, sed sui, acquisiuit, cui voluerit poterit relinquere te

e.requi Minystu. i. de illo non aeque: quod pr sectilium haud male appellari potest, quod ab Ecclesia proficistatur. quinimo praesumitur de bonis Ecclesiς si antequam beneficium adeptus est,nihil habebat, acquisiuisse. e. I . , ε. Et em piarum rerum de boni. Ecclesiae confici debet instrumentum EccIesiae nomine;alioquin abad.

ministratione summouetur praelatus. cap. 2. Meliorationes veto in rebus Κclesiae factas, etiam si beneficium dimittat, quoad vixerit, habere debet; non item de ijs testaeri. cap. .

De Testamentis, & vltimis voluntatibus. Tit. as

Contractibus transit ad ultimas voluntates; & meritor uti enim clericus res Ecclesiae vendere, donare,perpetuo locare,&alia id genus nequit: pari ratione de rebus Ecclesiae, vel intuitu eius acquisitis, testari non valet. c. I. a. 7. 9. Neque valet legatum de bonis EccIesiae relicium: quamuis alias nudis verbis relictum valeat. c. . er . atque aliquid eleemosinae gratia erogatu. c.8. c. I a. adeoq; Germanis Parativa. de bonis Ecclesie. terum testamentum quodlibet omnes obtinebit vires: etsi coram presbytero parochiali, ac duobus duntaxat testibus conditum: vel duobus tantum testibus ad pias causas. cap. I o. edi II. Ratio est elegans: In ore duorum, vel trium stat omne verbum. quod asmittendum putarem, si hi duo viri bonis moribus praediti sint: non autem si mendaces sint,

cum Ecclesia mendaces non admittat. can. σσfotas. 9.distinct. Est etiam hoc titulo aliud ius nouum, videlicet, filium de restituenda haereditate grauatum sub conditione, vel in diem, duplicis

quartae deductionem habere . cap. I 6. cFI8. Et cum moribus receptum sit,ut quis liberis imp beribus testamentuin facere possit.I. 29 e vulg.

O pupilli Bit. si pater filio in pupillari aetate

morienti substituerit, mater nullam detrahit quartamineq; partem iure naturae debitam. c. I.

in sex. quia patris potius censendum est, quam filis testamentum . quare ab Vlpiano responsum filii, Et qui uis impuberi tutamentum facit, bi quoque debet facere. Caeterum sesi filio non

poterit. d.La.f. quisquis; nisi serte milesimiles. S ussinis misit. tenam. Item aliud ius nouum; ut testamentum valeat in alterius dispositionem commissum. cap. 3. quod veteres iuris auctores in nullius alterius stare arbitrio voluerunt.

I. ilia institutio .de haereri instit. Et cum publice expediat, suprema hominum iudicia exitum habere:nisi in annum 1 die monitionis testameti fiat exequutio,ipsa deuoluitur ad Episcopum;abeoque interdicitur res omnis in testamento relicta haeredi, si iussa testatoris non adimpleuerit. cap. 3. 6. Sc cap. II. Item Episcopus ab religiosis rationem debet exigere, etiam exemptis, de testamentorum executionibus ; λ si in illis delia querint,quas gesserant, illos punire. Clem. Aea. eod. God si executores ab ipse testatore suerint relicti,uno deiuncio,vel exequi nolente, reliqui,vel unus,executionis ossiciu exercebunt, ne defuncti voluntas impediatur. c. a. in sex.

De successionibus ab intestato. Vis. ar.

ἰ Vi testamenti fictionem habet,

vel intestati, vel testati exitum lacit. Inde clericus, cui mente compoti de rebus proprijs testa di siccitas iure data est. ea'vit. si intestatus decesserit,nullo prorsus relicto con sanguineo ; quasi filius ei succedit Ecclesia. e. I. Aliter in presbytero,qui antequam sacris suisset ordinibus initiatus,seruus erat,obseruatur. cuius bona ex propria virtute acquisita, parentibus etiam extantibus,in quatuor partes aluidunturi quam una Episcopo, altera Ecclesiae, tertia pau-

89쪽

peribus quarta datur parentibus; ha si capaces 1lint,vel si haeretici non sunt. cap. e prefertur. a Q. a. & capst Pis Episco-in haeret. tunc Episcopus partem parentibus debitam in usiam

Ecclesiae commutabit, cap. 2.

De Sepulturis. T t. ar.

O L E N r ut plurimum homines in ultimo vitae perlaulo positi sibi S sepulturam eligere'uod quidem

dii mnceditui non tantum maritis, sed etiam uxoribus. e.7.quasi eo

tempore viri Iesibus sint Blutar. - se. de do Lanu num. Quid si non elis muliereIn mariti sepulchro condenda est. si plures

habuit maritos uvltimo sepelitur. c. 3.S.vαm

. lde de filiis familias puberibus, ac patribus, non impuberibus: pro quibus eligere pater potest,si hoc habet consuetudo. e 7., -- tis.&Lq.r ex. Qui autem inestatus dis edit,in in iorum seorum monumentis humari debet. e. I. exemplo arbitror multorum, quorum mentio in

saeris literis fit.nam Genes. o. Ioseph in Aegrpio , itam finiens, statres suos deprecatus est,ut tempore visitationis suae, a fila lecu ducerent: atq; ea in parentum monumentis ponerent. Dictum quoque est Prophetae Domini, qui contra Dei praeceptum comederat in Bethel, Non ira

Regum etiam 33. lib.3. de quibuslam scriptum est: Obi ιρο adpo imen adpatresfuos insepulchro trum suorum, ut Machabaeorum

LSei Do a Iegat. Hoc in excoman catis lacu non habet, exempla sortasse illius Pmphetae: immo e um ossa in Ecclesiastico coemiterio

sepulta, si cognosci, ac discerni possunt, debent resedi,atq; ab Ecclesia longe prosici; nisi a proprio parocho in articulo mortis fuerint absolini. c. I a. di I . MDI. Qui vero sciciteritasse' liunt, ac nominatim interdictos, vel manifestos usurari H,excommumcati sura. Clem. . . Non eligens, nec propria tumulum labens, in par chiali Ecclesia sepelitur. Quod, si alienus parochus Deritaepultum corpus, ac omnia, quae LM tione ipsius obuemunt proprio par ho tenetur restituere. e. . qui in in alieno suo humatis portionem canonica semper habet,quae ex Ioci

consiletudine aestimatur. c. 1.3. 8. 9. IO. ac nu

per Tridentina Synodus.α ε 3 nisi serte deknctus adhuc in sinitate constitinus, se, binnaq; sia alijs Ecclesiis obtulerit A. Hinc resi giosi, ni multum a monasterio distent, alibi ne queunt eligere sepulturam. e.vo. insem. Sed an is,qui ii vita priuatus est,priliandus sit sepultura e Minime. c. a. ita si iei illo anno Poen, tentiae sacramentumaciaeram Eucharissiam si, sceperita e.MMu utriusi; is e poenico remissalioquin ei denegatur uemadmoduIud hae ganis,& hneticis. c.Ecclesia. a. dec ere. IJ atq; sis, qui decimas Ecclesiae detritas a se iniuste

possessas non restituunt. c.prohibemv. M.tis. 3.& hs qui noua vectigalia sine Principis conse

la imponunt. c.ismo mus.infricens b. item furibus, Iatmnibus, atq; raptoribus. c. a. defuri de

c. a.derat . & hs qui in duellis, & mrniamentis animas pis euit. e. I tae roresam. demum ks, qui mortem sibi constiuerunt ob sceleris co scientia,vel p ter sua flagitia intersecti sent.c placuit. 23 .q. 3. Sed quid si taedio vitae,vel imp tientia doloris alicuius, vel alio modo vitam finiunt Ego, licet de iure ciuili horti donat v Ieat, itemq; testamentum L .g.Fquis amem. eb--rσω an eminis . MUcI.6.ias dbν uta damus .mptae I. prisandiari tamen esse ratistiana sepultura haud dubiici nisi sene oris ergose interemerint:tiam & apud veteres Romano adstipulate Cornelio Tacito lib. hist. 3. qui publicatis bonis damnati erant, sepultura prohibebantur.Et apud veteres Hebroes carere tepultura graue animaduersionis genus iudica tum est,teste Olympio ad e. is .tib. Regi Hier boam, qui idola coluerat,praedixit Deus 3. Reg. c. I animaduersiones & lupplicia,quibus in Ausurus erat. bi Amrm,in, risι de Hierebia,

quia in viis patris sui Iosaphat minime amba

uerat,mortuus est infirmittate pessima,& non se cit ei popuIus secundum morem exequias, sicut

secerat maioribus suis. 2. Ol. c. a I. Locus religiosus pro sedienda sepultura,vendino debetica 3. Nec de eligenda sepultura, pacisci licet. c. I. in x. Quam an ii defiinctorum oblationes aut negant tacie , aut difficulter red

dunt,tanqiam egentium necatores, excommu nicantur. c.9. Io. II. I 3. q. 2. Caeterum quolO

co cadauer imponi debet ὸ Olim fuit minarsi institutis receptu ut in Ecclesia mi erum Glirentur,sed in atrio, aut in porticu,aut in exedris Ecclesiae. c. II .mae. I 3.q. 2. Nec olim Attientemses locum sepulturae intra urbe dabant, quod religione se impediri dicerent,ut Servius Scipitius apud Claerib. Erisi. seribit. quod & apud iplas Romanos lege κhaaia cautum seit: Hom

Tradit etiam Chrysostomus nit. 66. ad populum .imoc--,Constantinum magno honore

assectum , quod pro seribus piscatoris corpus eius sepulturae mandata Berier factust, sit Comstaminus piscatoris ianitor. Legimus, Theodosium iuniorem, patrem quoque Archadium. ω cuoauum Theodosiuin dextra subliim Ap stolorum

90쪽

Parat illa in V. Lib. Decret. 63

stolossi templi porticu sepultos. Niceph. lib. I . c. 3 8.Fuit tande in concilio Magutienti constitu-tu,ut intra Ecclesias Episcopi, Abbates, digniq; presbyteri, & fideles laici sepeliri possent ex eo,

puto,quod Gregorius in lib.Dialogorum 4.c. O. scriptum reliquit,quod cum grauia peccata non deprimunt, tunc prodest mortuis, si in Ecclesia sepeliantur quia eorum proximi quoties ad eadesacra loca veniunt, suorumque sepulturam aspiciunt, recordantur, & pro eis domino preces c sundunt. Idcirco in loco latum sacro,& religioso sunt fideles humandi. e. 3. Quod & Ethnicio seruarunt;Voluersitq; locum prophanum,in que humanu corpus esset illatum,religiosum fieri.ω. titss. de re .er simplfum & de morti infrend.

De Paroch ijs, de alijs Parochianis.

intellati facit,debere in tha par chia sepeliti;& in eo, qui alienam elegit, habere suam Ecclesiam canonicam portionem: cui titulo hic vicinus est, in quo & de alijs iuribus,quae Parochus in parochianis habet, agitur; sive, ut diebus dominicis in propria parochia missam audiant; vel, si extra parochiam, oratorium habere voluerint; in Pa-ichate, Natali Domini, Epiphania, Alcensione Domini, Pentecoste, ac Natali sancti Ioannis

Baptistae, & si qui maximi dies in festiuitatibus

habentur, in parochiis missas audiant. eans quis etiam, extra de consecr. I .HR. ct his diebus alienos parochianos parochus ad missam minus debet admittere. cap. r. Neq; is ab alio Episcopo absque ipsius Parochi licentia ordinati, neq; queunt iudicari. eap. 3. Et sacti alterius Paro. chiae, vel dioecesis, decim h pro praediis in par chia positis tenentur soluere; caetera iura vel Episcopalia, seu dioecesiana praelatis, seu Paro. chlanis, quos apud Domicilium transtulet unt,

praestare. cap. vlt. atque etiam personales deciamas. cap. ada solica. infra titul. I. Docemur item ex e . I. quod ex concilio Aphricano translatum est , quemadmodum Parochiae inter Episcopum Epit copo haeretico ad Catholicam unitatem reuerso substitutum diuidi debeant. Tum ex cap.q. Parochiarum , ac dioecesium quasdam praescribi posse: ut quae certis limitibus sunt distincta, nequeant: quae certis limitibus vallata non sunt, possint; & in eade prouincia triennio,

pellarunt veteres fana illa,& Ecclesias quae singulis assignantur presbyteris in cui utq; Episcopioiςcesi Sed paulatim corrupto nomine Parochi gappellati ceperunt.Non me latet ira. Ochia usur-Germonj P ara Iria. pari pro tota dioecesi cuiusq; Episcopi,quae mul-ctas complectitur Ecclesias. Iona rei. O q. a. Seie.Apostol. don. de i othaldus in Epist ita ad Nicol. P.Max. quae inter Epistolas ipsius Nic Iai inseritur: auem,inquit, is mox excommunicatum in carcerem retrudi russit lum; dep tu, genitatibiu trianctim in meae parochiae fccisae r stituit. Sed tunc aliter accipiti ir. nec mihi displicet,quod Budaeus adnotauit,nepe h aliter La- itine exprimi posse ; ut Curia dicatur, quam no&parochia vocamus; Curiales parochia ni ipsi; &Curio presbyter, qui parochianorum curationu,& gubernationem habet. nam & apud nos par chia,cura vulgo dicitur. Est igitur Curia, sitie Parochia locus Deo dicatus, in quo Ecclesiae sacramenta fidelibus administratur; Parochus est,qui administrat, Parochlani, qui ipsius sunt iurildictionis. Est autem dictus Parochus,eo quia iam . olim erant Parochi, qui legatis publice ii omam missis salem,& ligna luppeditabant:ut docte adnotauit Acron in illud Horatij: D Parochi qui debent lignassemq. quoru appellatione Omnia, ut idem Acron existimauit,hospitibiis necessaria veniunt.Sic apud nos Parochi dicuntur, quonii

ea omnia, qtiae ad aeternam vitam consequenda sunt neces Iaria, accepta ab Episcopis auctoritate, nobis perhumaniter ae abunde impendunt.

O H AE R E T hic titulus stiperiori optima, ac manifesti Isina ratio-

C ne:nam cum Parochi diuina mi

nisteria fidelibus suppeditent; &quilibet mercenarius dignus sit

mercede sua: Deo primum, a quo cuncta ploc dunt, gratiae agendae sunt; deinde sacerdotibus eius ut D. Hieron inper a falachi. m naonuit, ac ministris, a quibus docti sumus . Gratias autemide Hieron. interpretatur decimas. c. retierIimiani. I 6.q. I. Deus enim,qui dignatus est tot ud re,decimam dignatur recipc re, no sibi, sed nobis

prolaturam . mdecima. ead. l6.q. I. Decimae aut ita ex debito requiruntur. c. I ψ.b c tit. ut qui eas dare noluerint, res alieno invadant. .ab imae. a

Io.q. I. quas si fac ei doti dare noluerint, impio, ut D August. r. II9. ait,dabunt militi. Debentur igitur iure diuino, atq; humano Decimae de qualibet re nobis quoquo iure competenti. Vnde ille apud Lucam I S. Publicanus, Decimas do omni, quae pos deo. Inde tres decimarum species constit aere positumus: ut qu xda sint persen ales, que ex opere perionali, ut ex artificio, militia, negotiatione,& si quid aliud est, quaeda praediales, quς ex predijs dcbctur, utpote fiuctus eoru ;quq dam deniq; mixte,de quibus in Jubiu veniri potest,utrunt peii nates, an praediales, nimirum de F a apibus , ν

SEARCH

MENU NAVIGATION