장음표시 사용
21쪽
ap VII. In quo soluitvrsecunda ratio, φ nullus A
ngi solus aeus potest auctoritatem Hr paratem
pote fiatem auferre, cum nudus nis Deus posssis eam conferta. IU PRguunt aduersarii nostristi ut
diximus in hac parte aduersarii veritatis quod papa renuntias re non pol. Est. n. haec eorum s Q, v seeunda ratio, quia nullus pOt. auctoritatem di pratem aliqua auferre qua conserre no pot.Cum ergo auctos ritatem papale nullus eontare possit nis deus ergo sui aiunt) nem eam auserre. Sed s teneret ut dicunt renunciatio papalis , auserret papas Blis potestas: ea re eoncludunt i papalis renuntiatio no vr fieri posse. Dicimus istam quod haresecunda ratio non ur aliud habere fundamenatu quam ratio prima. Arguebat quide prima ratio, quod quia papalis pias est a solo deo,ideo a nullo inseriori remoueri pol. Et hae e se tu da rasuo hoe idem arguit,videlicet quod quia papale potet a te nullus alius a deo pol eonserre, ergo nullus alius pol auserre. Patet quidem P p illa
duo exempla, per quae nos iuuabamur contraronem prima, possumus nos suis cienter iuuare contra hane rone secunda: Dicemus. n. 3, 1 iam
ronale solus deus errare pol,& solus deus huie corporissundere. 5 solus deus mira huic eorpori daret Ergo Fm hune modia arguendi, ne solus deus pol animam humana hute corpori dare, ergo solus ipse pol eam ab ho e corpore separare: Fm quem modu loquendi, homo no moritur naturaliter nee pol mori violenter,sed latum opere diuino Ae miraculoso pol homo mori: quod quanis dementiae fit hoe dicere,ex dictis clarius esse poti Propter quod ut prius diximus etia nune dicemus, P licet anima humasna a solo deo infunditur in hoe eorpore. in adhm6i in fullonem, qua operant natura di ars rnatura quide sormando membra. de purificando humida radieale in membris: ars quidem qa Medicus est minister Naturae, di potest in mulatis iuuare naturam, ut p industria artis in muliere prsen ante magis purifieri h moi humidum radie e in membris. Ideo se ut ad hm sit in fustonem ad disponedu foetum eooperatur Naturare potest eooperari humana ingenium .ut ibi infundarur anima.quia non infundit nist eorpori dispositoisse quia anima non separat nisi a corapore indisposto, poterit animam a corpore sesparare natura di humanu ingenium : se omne illud pol eorpus ne dispositum reddere, quod non pol ibi ulterius anima remanere. Eodem et modo arguemus de gratia: nam licet gratia sit in hae anima a solo deo in quia deus non in fiundit gratiam nisi animae dispostiae ad suseipienda gratia, ideo quicquid mi reddere animam indiipositam ad gratiam, pol ab anima gram tolles
pam dc per peccatu, quae non sunt opera diui na,tollitur gratia. Concludit ergo ratio manifeste falsum tam prima a se cuda. Dicebat. n. prima
rod illud quod a solo deo est a nullo alio ausrri potes . Dicebat aut e ratio seeunda quod idqd pol solus deus conserre,nullus alius pol auferre. Sed mani seste patet falsum esse quod drinam anima humana a solo deo infundii eorpori.& eam solus deus eonseri corpori, is ope Naturae se opere humano potest auserri a corpore. Et gratiam solus deus insundit animae, Ac solus deus eam eonfert animae 5c culpa dc peescatum,quae sunt opera n ra, eam tollunt ab anima: quae omnia ideo contingunt quia de ad insfullone animae Ac ad collatione gratiae, aliquid eooperantur vel eooperari piat erraturae i ideo opere creaturaru pol hipe tolli. Sic Ne in proposto quantu cunq; papatus sit a solo deo, tamen
quia ad hoe quod papatus sit in hoe homine
vel in illo, eo operantur ipsi homines. ideo ope humano tolli pol Idem ergo Ae eode modo urarguere ratio secuda N: primar pp quod solutarone prima. soluitur 6c secuda. Possumus in stvolumus aliqualiter diuersifieare ronem hane se dam a ratione prima .ut dicamus quod lixeratio secunda st supplemetu ronis primae. Nanon valet, si dieat quod hoe est a solo deo de ad id nihil eooperata est creatura, ergo no potest torrupi opere ereaturae. Nam si deus nune de C nihilo erearet unum animal, utputa unum bosuem vel una equum,ad productione illius anis malis nihil eooperaret creatura: attame ille bos
vel ille equus ne pductus esset eiusdem speciei eum aliis bobus vel eum aliis equis: quapropter animal ne productu nis deus miraculose sustetaret ipsum, posset occidi di posset mori senio, neut 5: alii equi vel boues: pp quod supplenda est illa ro.6e die cdu est. φ st hoe est a solo deo, ergo non pol tollia creatura: supplendum est enim ibi. oes hce est a solo deo, ne ut ad illa vel ad simile illi non pol eooperari creatura, quod non possit illud tolli opere creaturae. Nam fle sdeus potest facere unum equum, quantuculam ad productione illius equi nihil fuisset eoopera D ta creatura .atin quia equus producit vel produci potest opere ereaturae udeo ille equus, sicut Ae alii equi, corrumpi potest operae creaturae. Dicebat ergo ratio prima, quod papatus no potest eon serii ab alio et a deo, ita quod plus dicit haec ratio seeunda a prima ratio dixit. Addit et haee ratio seeuda supra primam. qudd papatus non quoeunt modo est a solo deo, sed ita est a solo deo quod solus deuς pol ipsum conferret sed licet aliqualiter diuers fleata si ista ratio sescunda a ratione prima, atrame eandem solutionem habet eum illa. Nam nee esse nee posse eo
petit animae rationali vel gratiae nist a solo deo: nam stetit solus deus infundit anima huic cor pori de solus ipse potest eam eonset re vel infundere
22쪽
p A p AE. dere huie eormissi se etiam solus de ut infiin ι Αdit gratia huic alitur e , 5e solus ipse t eam inafundere huie animq.Sed ut potest patere ex hasbitigi licet in ipsam animam, Ne in ipsam gratiam
non possit creatura aliqua. attanae potest creatura aliquid facere in hoc corpore, quia potest disponere ipsum ad susceptionem animae: Pst Pdieebat quod ad infusione animae aliquid coosperatur creatura .quia cooperat ibi viriuς, quae
eli in semine non quod hmoi virtus ipsam anumam produeat, nee hmoi virtus animam insuadat in hoe eorpore: sed aliquid eo operat talis virtus in rati eorpore ut sit dispositum ad sust Ptione animae,ratione cuius dispost nonis dicit
eooperari ad hoe qudd ibi anima infundatur. i se ad va Sed eum ne sit de anima, nunqsimile est de gra aua fis Palla. tia, ν opere creaturae fit dispositio ad gratiam,
non aut ipsa gratia. Dicemus ergo non esse omnino fimile de anima infusa corpori , di degratia gula animς. quia dispostlio ad anima est per
operatione creaturae, ipsa in anima est a Deo.
Non aute ste est de gratia,quia tam ei a a dispo
Donas lib. a. sitio adgram sunt a Deo. Vnde Damastenus
e. .. lib. a. cap. o. dicit, P virtus ex deo data est , 6e
ipse est omnis boni prineipium &eausa: N: sine eius cooperatione 5: auxilio impossibile est bonum velle vel iacere. Constat aut quo dispositio ad virtutem 'e ad gram est per nrm bonum velle. Et quia a deo est qudd volunius bonum, oportet φ ab eo sit tam gratia si dispositio ad gratiam. Sed licet no sit per omnia simile de ani cma infusa eo ori, Λ: de grana insula animς, inquantu ad propositu spectat est potetia simile, quia sicut ad infuso ne animς aliquid cooperae natura, ita ad infusione gratis aliquid eo operatur ipse homo, eum infunditur gratia, vel aliqd cooperari prat et alii homines. Nam lieetideus
operetur in nobis velle de perficere,in in nostrai potestate est vel sequi diam vorantem ad viri tem, vel sequi Diabola voeantem ad malitiam ut dicit Damastentis prae s lib. et eap. Dic
mus ergo eum Psalmista, Audiam quid loquat
in me Dras deus. Multi. n. nolunt audire illud
quod loquii in eis deus de nolunt sequi diuinos, instinctus. Aliud ergo cooperamur ad infusionem piae, quia sequimur vocatione diuinam. Dse et aliquid eooperari piat adl hoe alii homilries: nam caunus homo inducit alium,ut beneficiat se sequatur vocatione diurnam ted uesest qu6d tam induetus prout sequitur vocatioΦnem diuinam,& etia inducens aliquid eo eratur ad gratiς insessone. Revertamur ergo ad porpolitum Ne dicamus. ν licet haee seeunda roaliquid superaddat primae, quia prima dicebat quod papatuς est a solo deo, si qe aute secunda superaddit Δ: dicit φ non solu papatus est a sosio deo, sed non possit esse ab alio bc non potes hipsum papatum conferre alius a solus deus: at tamen eadem solutiohe de per eade ex epta soluitur hae e secura Urio, ut prima. Nam ut dixismuς. Anima humana a solo deo infunditur eorpori, de non pol nisi a solo deo infundi, N: et a stia a solo deo infunditur animae, di non p6t nia's a solo deo infundi animae: in quia Acad hoc Panima insundatur eorpori,fle gratia infundatur animae, aliquid eo operatur creatura, ideo Opeo rone creaturae anima pol separari a corpore,&gratia pol desinere esse in anima. Et quia nullus negare mi, quado papatus sit in isto vel in ilIohomine operat icte humana, quia est in eo perassensum. L praeficientium. Ne per assensum pracsecti, ideo his eontrario modo se hiatibus fle specialiter praefecto eontrario modo se habente. desinit in ipso esse papalis pias quod maxime veritate habet de potestate papali, eum nullum sit statutum superioris.& eum christus nund stas tuerit oppostra quM papa renuntiare no possst. Sicut ergo diximus de eorpore respectu animae 5c de anima respectu grati , se dicemus de Papa respectu piam papalis: nam eo ori dia sponto infunditur et animai de postilinfusa est ei anima, sl eontrario modo se habeat, cte fiat indispositum, separabie ab eo anima. Sie 5c aniam a si sequatur deu vocante, fleeonuertat se ad deum,erit in ea gratia : Nepos il habet gratiam, si eontrario modo se habeat s auertat se a deo. desinet in ea esse gratia. Sie etia se habet de po testate papali, si riter electus consentiat electionide se factae, erit papa. 5e habebit papalein potestatem: 6c postil est papa, sl eontrario modo se
habeat,& dissentiat de renuntiet papatui,desinit esse papa .i. non habebit ulterius matem papas lem. Cum . n. nullu fit itatutum ligans papam Prenuntiare non potest,& eum pias papalis non magis sit a deo in hoc homine, u anima humasna in hoe corpore, vel a gra in hae anima, qa potest mouere aduersarios hvie veritati, ed elare videant spe orpore posset infusa est sibi an iama, contrario modo se habete . separetur ab eo anima: N: anima, postu infusa est gratia, eontra:
rio modo se habete.delinit in ea esse gra' Quare papa postii est papa .eontrario modo se hasbente 5: eo renuntiante papa tui, desinet esse papa: 5: post resurrectione quidem anima no poterit separaria corpore, quia non poterit corapus fieri ita indispositum, quod separetur ab eo anima: Et anima beata non poterit giam perdere, quia ita eonuersa est ad deum. quod non potest editario modo se habere, nee potest peccare, nee pol se auertere a deo in gram pdat: n.n. anima in pria posset bii fic made faeere neut psit eu est it via, posset piam habere Λ: habitu peradere. auid ergo obstat, quare ala post opatiosne bona adipiscit illam, per operatione mala
desinit here glam 'no famili modo plaetus in papa per loquelam eosentiendo electioni de se lacts , sit papa; p loquela ct renutiando papa tui
desinat esse papat Nui In sanius statutu in contrarium, nullam videmus rone ad oppositum, sin papa renuntiante,desinat esse papa. Vera quia
23쪽
Globuran. 8 DE R E M VIntellectus h ominis no quiescit. Volumus dices re, quod est diuinum st uulum 5e qu5d deus statuit quod renuntiare potest, quia, ut diximus. Augustinus dicit, quod ste deu; ad n inittrat res,
ut eas proprios eursus agere striat. Si tutum est
ergo diuina. qudi deus ne administrat res, Frigν ordo requirit Ne conditio rerum. Et quia orsuo βe eonditio eeelestae hoe requirit, quod paspa renuntiare po sit. quia talis potest esse assam plus quod langueret lab eo bonum publicum, ideo papa renuntiare pol. N si ergo dicere posissimus quod fit diuinum statutum quod Papa renuntiare non possit, sed potius quod sit diuisnum ita tutii P renutiare possit, cum hoc requirat ordo se conditio rerum.
Cap . VIII. In quo soluitur ratio tertia arguens
eti papatus nullo moti potest tolli ab aliquo quia cum sitsuprema potessar, c sequens sisti, i
mavor dignitas per minorem tolleretur. Olufis duabus rationibus, volu mus in hoe eapitulo, soluere ronem tertiam. Arguunt. n.in Ues
, dis aera eret alis illa extra de Tranitatios
ne episcopora cap. Inter corporalia, expresse innuit quod depositio episeopo,
rum it anslatio, de absolutio eorsi post ed firmastionem soli Papae est reseruata. Immo in eadedeeret ali dicit, quod spirituale vinculu in t lattius quim earnale: sed potius diuina potestate eoniugium spirituale dii soluitur. Ex quo manifeste patet, qudast papa potest alique epm aba soluere, vel st potest cessione alicuius epi reeipere, quia hoc faciendo spuale coiugium separat, quia igitur ut dictu est hoe non fit nist per potestatem diuina, ideo ipse papa hoe non pol faeere nin inquata est vicarius dei. Arguatur ergone, spirituale coniugium non pol separati nivi
per diuinam piatem ergo eum inter papam 5eresesam sti spuale coniugia, consequens est et go qudd papa nullo modo renuntiare poterit, eum non aliquis alius dei vitarius in euius manibus possit cedere. rone cuius dirat per prate disiunam .i. per potestate inearii dei.hmoi eoiugia separari. Addunt autem isti voIentes rfideret estae q5ni, ut quia sorte aliquis diceret, P etiam
alii epi sunt vitarii Dei, pst et papa potest renus
tiare in manibus alterius episeopi. Ideo isti dis eunt,qudd nulla ratio hoe capit, ideus voluerit in seriores dignitates a papatus,per ipm deu ira, aut per dignitatem superiorem tolli post ei Be iii voluerit ipsum papatum, quae est summa dignitas, quae proprie: est ipsus christi, nedum per inferiorem deo,sed et per dignitates inferiores se ipsi, tolli posse. Advertendu ergo, quddant ea sol urmus ronem propost tam est diligo et notandu qu6d oes hae tres rationes lacitae
pote' renuntiati, quis non p5t remoueri ut dieit prima ratio, nee auferri ut dicit seeunda, nee tolli, ut dicit haee tertia, ab eo qui est papa, nis a solum deum Sed eum omnia ista verba sonentia quanda violentia.s ips vellent se intelligere rationes lactis quδd inuito summo pontifice
non potest ab eo auserri papa tuς non esset ulterius eum eis disputanda ἔ eoncederemus quide propolani suum, quia rationes ulterius arnuut, videlicet qucid papa renuntiare non potesta volunt. n. ex hoe concludere, qudd etiam volun starie papa non pol cedere. Ideo omnia praefasta verba, videlicet, remoueri. auferri. Ac tolli papatum ab eo qui est papa, ace imus sub qua/dam fgnifieatione generali. pro quacu Prenu uatione, pro qua eun peessione, pro quocun modo quo ille qui est papa,dum vivit pol densnere esse papa. Aduertendum etia. quta quia ratio quarta in serius posita ad hoe tangit ubi dicitur qu6d summa virtus errata euiusmodi est potestas papalis per nullam in seriorem virtute creatam ur possis tolli. eum tolli sonet quid in violenriam, ideo in solutione dictae rationis intendimus hoe pleniux declarare. His itam praesIibatis, dicemus, qudd hige ratio tertia ursuper duobus fundari. Quom primu est, qudd culti spirituale vineulum sit sortius si tarnaIe. inter papam Acecelestam sti spirituale vineulum sue spirituale eoniugium , quia ql deus eoniunxit, homo non separet nullus nisi deus potetit haiusmodi eoniugium separare. Siam autem Hadamentum huius tertiae rationis est qa nulla ratio capit qu6d deuς voluerit φ eessio inferiora dignitatum fiat in manibus superiorum i celssio vero ipssus papa tuς fiat in manibus ipsoru insesriorum, quia cum oes aliae disnitates sint insesriores ipso papatu . conseques est, P s papa potest eedere, op eedat in manibus eorum q ui sunt inseriores eo. Dissolvemus ergo primo hane
tertiam ronem, quantu ad hoe scam fundametum: Ne postea dissolvemus eam , quantum adsundamentum primum. Sciendum ergo P alia
quado intelligitur prohibitum qi non inuenitur expressum: aliqnaute econtrario intelli Eesseeoncessum qd non inuenitur esse prohibistum. Ad qua eontrarietate soluenda forte diceret Iuristς. q, primu tenet in iis quae sunt stricti tuticistam vero De seta da regula tenet in aliis. Sed ut loquamur ductu rationis, dicamus tali γ id de quo agitur est supra naturam negotii.
supra actione causae supra eonditione re exigdtiam rerum. Et tune valet prima regula .Q om/ne illud est prohibitum V non inueni ε expressumi vel illud est prohibitum qa non in eoees
sum vel, ut magis proprie loquamuri quiequia in talibus non est eo neessum , est prohibit uiri. idest superiori potentiae est reseruatum. Possuam uς aut ponere exemptu in naturalibus & mo ratibus. In naturalibus quidem utputatquia atribilire necis pedibus super aqua est sun acti
24쪽
p A PAE.nem npam humari 1 supra naturam negotii nostri, supra conditione de exigentiam rerii, quia Admo Ac exigentia rem hoc non patie, quod quis vadat siccis pedibus super aqua. Ideo nisthoe alleui homini fit specialiter eoncelsu a Ueo, d ξ ei et D inhibitum. Est. n. hoe superiori potentiae. i.diuine potentiae reseruaturi qn deus vos
uetit. poterit hoc illi homini. vel alii conreddire, ut possa super aqua necis pedibus ambulas te. In moralibus quide possumus de hoe exemplum ponere, quia ordinare totam Ecclesam.
de statuere qui sunt Epi, qui Archiepi, qui pruinates se patriare hae: be statuere quo hi constrament.& quo possint cedere, ves quo pol ssint absolui vel transserri, spe tat ad summum pontificem, quia cum ipse Blius sit eaput totius uniuer vsali, Ee lectae, ad ipsum spectat statuere ea quae respiciunt ordine uniuersalis Ee lectae. Ideo ola
ista sunt supra natura nenotii aliorum, supra Metionem omniu alia tu di.gnitatum , supra condi 'tione Ic exigentia rerum. Conditio. n. 5e exigetia rerum hac non patitur. quod ea quae respiciunt ordinem uniuea salis Εeesessae, aliqui infra
papam possint facere illa, ni st quatenus sunt eis a papa concessa. Ita talibus ergo quicquid non est eo neessum .est prohibitum, vel quicquid noest eoneessum .est superiori potentiae reseruatil.
Ea sta si Eps po tesh ab Archiepo, vel a Metroa
politan confic mari. 5: no pol in manibus Metropolitani eedere, hoe est, quia iura concedat cconfirmatiotae, non aut eoncedunt cessionem timmo ipsa e onfirmatio est super vires euiuscum alterius a Papa. Propter quod oes alii a papa
solum illos. Epos Ne eo modo firmare possut, quo concessum est eis a iure, vel quo eoeessum est eis a Papa. euius est iura esidere. Dato ergo
quod iura concederet oe Eps posset a suo Arachiepiscopo. vela suo Metropolitano eofirmari, de nulla iura aliquid tangerent P Eps ves Hectus in clim Ne confirmatum non p6t cedere in manibus sui Metropolitani. eo ipso esset hoc suo Metropolitano inhibitum, de eua superiori potentis. i. Papali potentiae reseruatum. Sed disines, Quare iura hoe dicunt, quare iura hoe inis hibent quod nJ pol eps cedere in manibus Meetropolitam .cum sufficiat, no esse hoe eoneestia i Metropolitano ad hoe, quod non pol haee facere, eum in talibus isteut dictum est a quiequid non est eoneessum .intelligatur esse inhibitu. vesintestigatur esse superiori potentiς reseruatum Di eunt ergo P st oes essent tantae prudetix scirent talia eonspicere, non filisset opus hoe niura exprimere: sed ne aliqui ps ignorantia faseerent de secto, quod no possent de iure, bene se habuit de hoe iura eondere. Sed nulli dubiuesse debet, si neut papa statuit P eps potest per suum Metropolitanum eonfirmari, se st voluisset vel adhue vellet, potest statuere P possit in
manibus esus cedere. Vtrunm. n. istorum ta eos
sumatio, a cessio respicit id quod pertinet adorsdinarionem uniuersalis Eees aetna p. quanni
ad hoe, im possunt alii praelati a papa, quatum est eis concessum per papam. Ideo Decretalis illa Inter eorporalia dieit.' Eporum tranatio, depositio, di eo neessio est soli Romano pontis fici reseruata: quia quiequid pertinet ad superiorem potentiam,s non eoncedat inseriori, dicit illud superiori potensiae reseruatu. Ex his itam patet s in talibus arguere de esto ad papam. de velle cocludere φ st is non pol cedere nin inmanibus superioris Ac specialiter in manibus pari, P pap non pol Ppria auctoritate cedere, sicut nee esis, non est arguere pro se .sed e sis. Credun n. hoc magis teneat in Papa, uin simpliei episeopo: Ne erediderunt ex hoc fundare domum suam supra petra, eum sit sust arena mitenet. n. hoe in simplici epol fie non in ripa. Dicebamus quide, P in his quae sunt supra
naturam negotii, supra actione agentis, supra conditione 5: exigentiam rerum, quie quid n
est eo ne essum est prohibitum, vel est superiori
potentiae reseruatum: sed in his quae eontrario modo se habent, est eontrario in talibus n. quiequid non est prohibitum, est concessum. Illi ergo qui non tint libeta susceptione oneris N: ex solo assensu electioni de se facte, non hiat ples
nam iurisdictione administrandi, ne ut per luperiores confirmant, ita ,st volunt cedere,oportet qu6d eedant prout superiores ordinant. Nam cum eonfirmatio. 5: eoneessio, 6c e tera talia respiciant ordinem viis ecclestae, no poterunt alii
a Papa in eis aliquid faeere, nist quatenus est eis a papa concessum. Sed eum papa nullum heat superiorem , cum ipse ex libero suo assensu electioni de se factς. suseipiat limoi onus i& ex hoc ipso habeat plenam iurisdictione administrans di in suo offieio non est hoe ultra natura negotii, imo hoe postulat actio agctis, hoe exigit ordo fle conditio rerum. φ neut sufficit suus liberassensus electioni de se facte, ad suscipiendum onus ad hoe .l ipse si papa, Λ: habeat plena iurisdictionem papalei ita etiam sufficit suus liber dissensus, vel sua libera renuntiatio ad hoc . Pipse deponat limoi onus,de quia ipse ulterius non fit papa id est op non habeat ulterius iurisa dictionem papalem. In eessione ergo aliorum eporum i quod non est eo neessum est prohibis
umi sed ineessione summi pontificiς est econsuerso, ibi enim,ut potest patere per habita, qd
non est prohibitum est concessum. Cum ergo nullo superiori Decreto, nullo statuto diuino hoc prohibeat, cosequens et t. p ipso iure hoest concessum. Bene ergo supra diximus, quda
isti texuerunt telas aranearumr arguendo. n. de
simpliei episcopo ad papam, eredunt arguere pro se; sed. vi patet, arguunt eontra se. Sed diseet forte aliquis φ non solum stmplex episeoopus, sed etiam papa confirmatur per superiore, Quia conficitiatur per deum. Sed, ut supra dixi mus ,ista diuina eo firmatici nihil est aliud st dis
25쪽
iuna aceeptatio, qui ste administrat res, ut eas paprios eursus agere sinat. Sed eum hoe exigat eursus rerum, quod si aliquis libere assenti edo susceptioni oneris, habet ex hoe plena iurisductionem sim onus sibi impositia, quod pJt libes re illi oneri renuntiare, et ex hoe illa iurisdictione careret consequens es &eos ipsos conuinorat ratio, cum non videamus aliud ligamen diuinu.vel aliud spirituale vinea tu eum quis asse atii papa tui, a cum renuntiat. Si ergo ex solo lubero allensu ad susceptionem dicti oneris deus hoc acceperit,ad solam libera renuntiatione dicti oneris deus hoe acceptabit. Immo ut dicebamus, si no est suffieiens qui praeliditur in papa ad gubernandu Eecie stam , cum spatis cura sit deo de Mesesta sua, nullus debet esse tantae deomen ne qui diceret. φ deus h mdi hominis acceptat avum ptione, 5e non acceptat cessione. Immo eI diligenter aduertendu, quod in hac parte, diuina acceptatio oportet i sumatur valde large, videlicet non im pro diuino instuictu, ury diuina operatione, sed &p diuina permissosne: quia, ut supra diximus,st prςficiatur in sum, ciens ad regendu, magis attribuendum est diuins permissioni, a eius instinctu vel operatione. Nec pst hoc negamus deum habere spretalem curam se prouid etiam de sua ecclesia. Attribuemus. n. hoc suae permissioni, ut ideo h oe spali, ter permittat, ut aliquod magnum bonum inde eliciat. Post et soluimus hancronem tertia quas tum ad unu sundamentum quod papa non potet cedere, quia nullum habet superiore, in euius manibus cedat. Ostendimus quidem hanerone ella pro nobis, non pro aduersariis. Nam habens superiore non pol pro libito suae volatatis cedere, sed oportet φ cedat sim iura Ne sim leges a superioribus eonditas. Sed non lins suareriore pro libito potest eedere. Non est enim
oe,ut dicebatur, supra actione agentis, sed est Fm eonditionem 5e exigentiam reru: ut qui lis
here assentiendo oneri ad qd est electus, ex ipso assiimit supra se hmGi onus, de habet plenam iurisdictionis administratione, quia libere dissentiendo dicto oneri,deponat hmta onus, cedendo pro libito voluntatis. Ibi enim ut probauis muliql non est concessum est prohibitum: hie iautem ecouerso qd non est prohibitum .dr Q. eoncessum Rellat ergo soluere ronem praesa tam , quatu ad fundamentu aliud. videlicet qasortius est spuale vinculum, si earnale, φ nullo modo humana plate solui poteli spuale vinciis lum. Dicere ergo, ut eomuniter dri quod sp ualeediugium est sortius dignitate, quia eli dignius, sed non est sortius duratione, qa st durabilius dissoluit. n. spuale eoniugium etiam post e6se erationem 5e eonfirmatione epi transsatione, quia psit unus esis de una ecclesta transferri ad alia mi dissoluitur et renuntiatione, fle pluribus
aliis modis. Sed nunet dicere ne poterimus de earnali coniugio post colamatione carnalis eo ITIATIONE, ii , quod p& quis auctoritat etia papalltrans ferri de una inore ad aliam, in quod potest una
uxorem dimittere. 5e alia aecipere, Ac tu ea mastrimonium consumare: sicut e sis auctoritate papali cum esset sponsus unius ecclesae, transtertur ad aliam, de fit sponsus alterius. Dato ergo
quod nesciremus distinguere. quomodo spirio tuale vinculum est fortius et earnale. 6e qdo noest fortius : in quantu ad propontum spectat.patet quod ratio peccat in m ateria, Λ: alIuniit falsia, supponens 9, fit fortius spirituale vinculum g carnale Λ: quod minus polsit separari spirituale coniugium si earnale t qa patet esse falsum. Vtrum aute etiam quantum ad hune sensum habeant veritate . quod spirituale vinculum est sortius a carnale, in illo capitulo apparebit,ubi
solvemus quintam ratione. Ostendemus. n. ibi,
g, si aliquo modo esset in dissolubilius vineula spirituale si carnale . illa in indissolubilitas non obuiat proposito nostro. Distinximus ergo de sortitudine vi neuti sim distinctionem ed munervolumus aut e nune distinguere sim distinctionem aliam. Dicimus quidem P spirituale vinculum est forum et earnale, quia plus angit be plus stringit, sed no est fortius o plus duret vel plus permaneat. Est ergo huiusmodi vine ulum fortius intensile, quia udiu manet plus stringit: sed non est fortius extensue, loquendo de exicstone vis, videlicet quod plus duret, qd non postest ditatui nist per morte. Magis. n. eoni ringit', coniugium spirituale a carnale,quonia maiore curam Ae maiorem diligentiam debet habere
sponsus spiritualis de Ee lem sibi commissa, et
sponsus carnalis de uxore carnaliter sibi copus lata. Et si dieatur sapostolus ait ad Eph. s.Viri diligite uxores vestras, se ut ehristus dilexit Gesessam Propter φ ut sim sententiam Apostoli, up ς qualem diligentiam debet habere vir de uxore, ste ut Pr latu; de ecclesia. Dici potest. φιν se ut, dieit similitudinem, non squalitatem: seut est mandatum diuinum, Diliges proximutuum neut te ipsum: sufficit. n. q, diligas eum eo modo, se ut debes diligere te ipsum, quia neutdebes diligere teipsum ad vitam ς ternam,sse ad illum eundem finem , videlicet ad vitam cierna debes diligere proximum. Sie 5e in proposito vir debet diligere uxorem,stetit praelatus Ecelenam: sed non oportet, quod tantam diligentia habeat vir de uxore, quatam debet habere praelatus de eeesessa: sed sufficit, quod ad illum fine diligat vir uxorem, ad que eliristus flue prauastus diligit eeelestam. Hae autem fila s,eli sentificatio. Nam ut dr Ephs. Christus dilexit res elu, Ae tradidit seipsum pro ea. ut illam sanctificaret. Sed viti debent diligentiam apponere , ut xvxores bene vivant, Ne sint spirituales se Lina . Quod autem maiorem diliget iam teneatur habere sponsus de Gesecta a vir de uxore, patet per Apostolum dicente. r. Cor. t 3. Charitas
no quaerit quae sua sunt. Quod Aug. pones
26쪽
In libro, quem voravit Speeulum Clericorum. ait, Charitas de qua scriptum est, quod no quaerit quae sua sunt ne intelligit, 2, quia propriis,
non propria comunibus anteponit. Maior erago dilectio hnda est de bono comuni, et de bono priuato,sue de bono proprio. Et quia uxor spiritualis eiusmodi est ecclesia . est quaeda respublica, di quodda bonu commune. Uxor auteearnalis est quodda bonu particulare, ideo maior diligentia est desponsa spuali, a de earnali. Propter 2, Ne primo Ethieorum seribitur. Et nidem sit bona ciuitatis, fit unius solius singula risi semper in melius est bonu gentis ciuitatissida unius solius. Possumus autem Ac tertiam distinctionem Beere de distinctione vineuli, ut dira rnus, P vineulum spirituale sortius sit, a earnale quanta est de se sed earnale si fortius redurabilius, de quod separari non possit quadiu vivunt coniuges: hoe potissime habet ex madatoehristi qui hoc praee it 5e mandauit in euangelio dicens, Quod deus eoiungere fecit Nee. Ideo ait
APOst. l. Corin. cap. . praecipio non ego sed deus uxorem a viro non discedere, quod si disscesserit,manere innuptam, aut viro suo recone illari .ita quod dato quod separetur coniugiuquantu ad redditione debiti, vel quantu ad tos rum, vel quantum ad habitationem, nunquam in separatur quantum ad vine ulu loquendo de coniugio eonsumatot Si enim fit legitimum matrimonium Ne persectum, quadiu vivunt coniuges etia auctoritate papali non psit separari, sevir haberet aliam uxorem, vel uxor alium vim,
ita quod tolletilvineulum quod est inter eos. Ex his autem tribus distinctionibus factis de latctudine vine uti,nihil eon eluditur eontra nos, sed semper pro nobis: nam si dicatur spirituale vinitum eae sortius quia dignius in dicebat distinctio eommunis Ne prima, dicemus quod tale vineulum est dignius quia fundatur sust re valide digna cuiusmodi est et lesia, qux si bene gubernetur est res magni meriti: 5e per loca a eontrario st gubernetur non bene, est res magni demeriti, quia maiori bono maius malum ops ponitur.Constderare ergo debet PK latus qui euram gerit resestae sibi commissae, cum quata diligentia debeat tractare rem tam dignam. 5equanto uniuersalior est Ecclesia, tanto in digre maiori diligetia: ppter quod summus pontifex eui eommissae sunt omnes ciues, prae omnibus aliis ad gubernatione tantae rei debet esse dilis gens, sollicitus. 5eati eius. Quare si videat se non sufficientem , fle non valentem habere tantam diligentiam, si induret eor suum 5e renuntiare
nolit, no attribuetur hoe diuino instinctui nee diuinae operationi, sed magis temptationi dias holi ex. Valde ergo destpiuntur illi qui de uxore earnali quς est una singularis persona, quod eoniugium si non ditatuatur, forte potest inde accidere particulare malum , Acst soluatur potita inde aecidere mala uniuersale, qd ex hoe
. induceretur eommuniter homines ut suas uxores dimitterent. Ex hoc ergo velle arguere de coniugio spirituali,eirea quod si non fit debit diisgentia aecidet inde malum uniuersale,quod est valde ineonueniens: mo quia naturale est quod pars exponat se perieulo pro toto, sicut homo naturaliter obiicit brachium. ut de dat totum corpus, brachium ergo quod est paribeulare membrum naturaliter se exponit pinea Io, Ae obsieit se ictui ne isdatur eorpus: ste quia
quilibet est quaedam persona singularis, si commissa est sibi eura boni publici se videat se manifestet insuffieientem ad hoe agenda, Ne manis ste eognoscit quod huiusmodi bonum languet sub ipso, ratio naturalis dictat quod Omnim do quo potest,fle a citius bono modo quo potidebet se exonerare ab onere assumptor levi patet per habita de prout ratio naturalis dictat. oportet quod exoneratio siue deposita oneris respondeat assumptioni eius; ut per idem opus contrario modo factu, esse habeat hoe 5: illud:
papa itaq; ut *pius dictum est quia a nullo confirmat, sed ex libero suo assensu electionis de setans habet plenitudine potestatis.& est sub haiusmodi onere, ex libero suo dissensu di ex libera sua renuntiatione erit exoneratus ab huiuis modi onere Seeunda etia distinctio est pro notast dicebatur quidem quod spirituale vincula est sortius intenstue, quia intestus stringit, N: maegis angit se requirit diligetiorem cura: propter quod idem quod prius. Nam ut patet quod stas sumptus ad tantam eura habendam Δ: factus est sponsus risessae, estea qua diligentem cura prout expedit habere nescit, mani seste hoe diserat ratio naturalis qudd huiusmodi eoniugia
dissoluatur:eum enim optima ratione gubernetur uniuersum, dicere quod vinculum illud n5 potest tolli per quod periclitatur eommune bonum, est a ratione deficere. 5c est rationi oppo/nere. Tertia etiam distinctio de sortitudine vineuli quod vineulum spirituale est fortius . veruest misi vinculum autem earnale esse indissos lubilius,uerum est ex mandato Christi, quod et est pro nobisinam si quaeratur causa quare christus hoe mandauit de sponsa earnali 5e non de
spiritualit plana est solutior quia fi posset tolli
vineulum matrimonii, posset inde consurgere sorte aliquod bonum particulare, ut quia Mnein eoniugio istius fuit error fortunae . credens accipere uxorem diuitem, accepit pauperem ivrfuit error qualitati credens accipere virginem accepit corruptam; vel eredens accipere bene morigeratam fle patientem, accepit discolam eppter quod sorid esset sibi bonum a posset illa
dimittere . Sed ex isto bono partieulari oriretur uniuersale malum quia eum homines magis sesquantur concupiscentiam si rationem,eommuniter homines indueerentur ut suas uxores dis mitteret. Ex hoe igitur surgeret uniuersale malum, quia non haberetur debite eura de illis.
27쪽
tia, praeamans uniuersile bonum mandauit. φvir non posset uxorem dimittere excipiens inade fornicationis causam, in qua sornieatione lieeta coniuge fornicante tollatur ius exigendi debitum, semper isi manet vinealum quia si fiat separatio, in non potest vir alii uxori nubere, nem uxor alii viro. Verum quia scire mandatadni non est scire verba mandatorum sed vim se intentionem mandantis, quia voluntas quide
principis non fundatur in verbis, sed in vi & ia, elui ne verborum: propter qd dicebat ChrisDe i a. stus, Siquis scit voluntatem diti sui & non facit plagis vapulabit Sed n eonstderamus voluntas rem & intentione Christi mandantis no dissol ui eoniugium carnale, possum rationabiliter arguere quod manda in t posse dissolui eoniugia spirituale, nam st dissolueretur conludam ea ranale posset esse bonum priuata, sed ellat mala
publicum: in eoniugio aut e spirituali eeontrastio, quias non posset dissolui. eum hmdi consiugium sit inter Pr latum 6c Ecelestam quς est bonum edmune & publicum, manifeste patet quod hoe esset malum publicu se comune. Ets eoniugium quod est inter insufficiente praelatum se suam ecclesiam est malum publicu 3e e6mune, Ae coniugium quod est inter papam fievniuersalem Getestam st papa no esset sufficies; esset malum publicu de eomune.quia tota re lesa esset sub ductore inscio, non valente habere debitam euram de diligentiam de uniuerstate ovium flbi eommissa. Arguatur ergo se, Chris ut mandauit quod non dissolverei matrimo anium earnale quia oriretur inde commune malum, ergo hoc mandando mandauit qd posset dissolui eoniugium spirituale, quia st tale eoniugium dissolui non posseti oriretur inde publieri
5e eommune malum. Videant ergo texentes telas aranearum. quid valet rario sundata sust eo, iugio earnali, ut ex hoe procedatur ad eo niuagium spirituale, quia ut patet credentes argueare pro se, arguunt contra se, de credentes eo
perire se, discooperiunt se. cap. ix. In lia soluitur ratio parta arguem spvatus, qui essumma uirtus causata. per nutilam uirtutem castam tolli potest.
Uamuis terila ratio sit manifesste distincta a ratione prima clesecuta. ut patere potest intuenti, haec tamen rario quarta, Psumma virtus errata cuiusmodi est papalis, a nulla virtute raucita tolli potest. non videtur esse distincta aratione prima Ne seeunda. Dicebat enim ratio prima quod papatus a nullo alio nist a deo potest remoueri. Dieebat secunda qudd papatus a nullo alio a deo potest aullam Dicit aut hq ratio quarta quod papatus a nulla virtute ereata potest tolli. Per omnia autem haec terit aqua mortario,& semper videtur haberi idem in eosdem: tame quia sorte' non est bonum ne aduersarios vilipedere. quod rationes suas dicant omnino idem, ideo neut supra diuersificauimus rationem seeunda a ratione prima, se in hoc eap. volumus diuerstiteare hane rationem quartam a ratione seeunda Ac prima. Sed non videmus
quod ista ratio quarta possit diuersificari a raatione prima di secunda, quae dicit papatum no posse remoueri nisi a solo deo i& ratio secunda quae dicit papatum non posse aufferti nis a solo deo , arguantur de quae uni cessione sue voluntaria sue alia. Sed hae e quarta raso specialiter eone ludit de amotione inuoluntaria video licet quod papatus inuito papa non potest toIsti ab ipso,& hoe sitis bene sonant verba huius rationis quarts, ait enim quod quia papatus est suprema virtus,ideo non potest tolli per virtustes alias creatas quae omnes sunt inferiores eat
propter quod si loquamur de amotione violenta verum est quod eo ne luditur, quia impossibile est qu6d Nanus inserat violentiam Giganti,&quoa inuito gigante moueat ipsum de loco suo: debilis enim non potest violentare fornorem. Ideo dicit in Ilaia. Nunquid tolletur a sorti praedat Sed lieri non possit debilis prosternere sortem violenter voluntarie tamen quatumse uno debilis posset prosternere sortem. Si itaq;: hse quarta ratio arguit de quacunqr amotionestue voluntaria siue alia, habebit eadem solutionem eum ratione secunda & prima in qua per exempla reperta in naturalibus & gratuitis ostedimus quod ea quς sunt a solo deo, si ad ea fienda eooperantur vel eooperari possunt e reaturae, qu6d opere creaturarum tolli piat. Si verolixe ratio speetaliter loquitur de amotione violenta, per ea quae in aliis vidimus possumus ad
hanc rationem faciliter inderet habemus. n. excplum manifestum dist. a i in eapite Nunc aute,
ubi dicitur,nullus potest titd ab his qui inserioris sui dignitatis vel ordinis iudicialibus subsmitti diis nitionibus. Deinde etiam ponitur exeplum de Marcellino papa, qui eompulsas non simplieiter sed passionis metu ingressus paganorum templum, grano thuris super prunas ima posuit: qd faetendo Idolis saetificauit. Et eum idem Papa eo ram eoncilio episeopora se hoe
fecisse eonfiteretur, nullus tamen episcoporum in eum proferre sententia ausus est: sed saepissis me dicebant ei, non nostro iudicio sed ore tuo iudica eausam tuam. Rursus dixerunt ei. Noli
ergo audiri in nostro iudicio. sed eollige in s.
nu tuo eausam tuam. Rursus inquiunt, ex ore
tuo condenabis. Assignabat quidem illi epi huius rationis causam, dicentes, quia prima sedes
non iudicabitur a quoa . Propter φ legitur in legenda dicti Mareellini. φ ipse seipsum depo
fuit. sed omnis turba eum iterum reelegit, di stereassumptus
28쪽
ρ ι P A P ARerassumptus in papam, gloriolat martyr esses A ex causi tamen manifesta Ae in easu liere no poscius est quia eum nullo modo ulterius saerifieare vellet,capite traneatus est. Ex iis iram manifeste patet, qudd summus pontifex a nullo iudiscari debeti nisi forte in haeresim esset lapsus quia
Din. o. e. st vellet pontifex aliquis in errorem contra fide Si papa. pertinaciter permanere, ageretur cum eo scut ide ibi id in cum mortuo, vino esset ulterius papa : quia cauer. A siti de haereticus sit mortuus fidei ehristiane, to seques est, quod non potest christianora esse eaput. Soluta est ergo fixe ratio quarta per ea que legimus facta in Marcellino papa, qui a nullo est depontus, nullus in eum sententia protulit ,sed
ipse seipsum deposuit. Quod s dicat, P iterum
fuit reelectus,argumentum est pro nobis: e nasequens . n. est, quod n fuit reelectus,ergo non Berat papa mullus enim eligit papam in papam a claro. n. clarus est, quod ille qui eligitur no est papa sua ergo depositio fecit eum non papam. Est ergo hoe roni eonsentaneu, rebus geliis colanum. N: patribus approbam, quod si papa seipsum deponit, non est ulterius papa, nin iterureeligatur, N: iterum suae electioni consentiant.
Nulla igitur virtus errata potest platem papale ab eo qui est papa inuite tollere t ipse in potest seipsum deponere, ut est per habita manifestu.
Aduertendu est tamen, Pin multis est similitus do inter episeopa Ae ecclesiam,se virum se inos rem: nam ess no debet ecclestam dimittere ninst necessitas quast ineuitabilis vel nis sit apostoset ad id eoo, ipse tamen debet hoe facere di debet seipsum deponereis videat seipsum insufficientem ad gubernandum eeesesam, ne publieum bonum sub eo langueat.
cap. X. In quo soluitur ratio quinta, b babet
hoc cap.partes odio: in prima parte ostenditae .s in ordine episcopali no imprimitur character.
Olutis quatuor rationibus antedictis, soluere
volumus ratione quintam , quae arguit, P ea nec papa nee tota cressiturarum uniuerstras potest laeere, op aliquis potifex non fit pontifex et ergo multo magis nota
videtur posse facere, ον summus pontifex no se summus pontifex. Addunt enim isti ad eonfir/mationem sui dictis, minus est tollere smplice pontificem a summum pontificem t exinde concludunt, op eum fimplie pontificem nullus possit tollere nis deus, ergo nee summum pontificem aliquis videtur posse tollere nin deus: ergo papa renuntiare non potest, nee sua ren untiatio valet. Videtur autem istis bene arguere it videtur eis,P arguant per locum a minori, Nestoliea aut regularis immutatio, licet ergo nuis c quod minus sit tollere simplicem pontificem,. o modo vir debeat dimittere uxorem suam, de ira quod simplex pontifex non sit pontifex, si Eam lus.pp.s eam dimittat non tollitur vineuiu, episeopus tamen vel ex necessitate vel ex apostolica di rea gulari immutatione pol dimittere ecclesa suff. de s dimittat tollitur illud vincula quod erat inter episcopum Ne eesessam, ut possit auctoriatate apostolica ad aliam re testam promoueri, se eadem auctoritate potest ecclesia illa alii eposociari: ideo dr Cau. T. q. t. e. Seut, P ncut vitno debet dimittere uxorem suam, ita nee episeopus ecclesam suam, ut illam dimittat abs ineo uitabili necessitate ad quam consecratus est, ni stapostolica vel regulari mutatione. Episcopus ergo non debet nee potest, nisi auctoritate sustollere summum pontificem quod non si summus pontifex. Sed s hene eons derant vim suorum dictorum, no arguunt per locum a minori,immo arguunt per locum a maiori, quia eo
modo quo simplex Episcopus opere creaturae tolli non potest, maiuς est facere quod smplex pontifex non si pontifex.5 quod summus pontifex non sti summus pontineae:immo fim comunem coditione rerum, maius est desinereas mapliciter esse,il ab optimo esse: nam quicum deas nil vel priuatur a fimpliciter esse, consequens est. quod illud fit priuatum optimo esse, cu iptri simpliciter esse se fundamentu omnium aliorsi. perioris.dimittere eesessam sibi missam i quia P Sicut ergo difficilius est destruere rGne fundas
r- - c --c--- - menti, de arborem euellere a radice, u destruere
ipsam in ramis: Re quia esse summum pontifice praesupponit esse pontificem, non valet fi pontifex non pol des nere esse pontifex, quod summus pontifex non possit desinere esse summus pontifex. Sed dicemus, quod ille ide quino est pontifex potest habere plenam iurisdictionem 5e auctoritate summi pontificis: ut si aliquis sit in papam electus antequam ordinetur in Episscopum . habebit plenam iurisdictionem sumsmi pontificis . non tamen erit summus pontis sex nis si pontifex. Verumtamen quia veroba generalia menti non satisfaciunt nee quiratam intellectum ideo volumus ad specialia desneut ipse ex solo suo consensu non potest plenam vel liberam administratione habere, ita ex solo suo libero dissensu vel ex sola sua renutistiatione libera, non potest onus assumptum diminere. Papa vero qui superiorem non habet prout saepius tactum est. neutra solo libero eo sensu habe t plenam iurisdictionem, ita ex solo suo Iibero dissensu de ex sola sua libera renu tiatione potest onus assumptu deponere. Semo per ergo potest ipse papa assumptum onus desponere, sed no debet nis ex manifesta eausa fiein easu hoe facere: quia valde periculosum est in diuinis rebus, s quis cedat iuri suo Ae potes stati. ut habet Cau γ.q. t. c. a periculoso mi
29쪽
DE RENUNTIATIONE descendere, e quitum ad praesens eapspectat, circa episcopatum de quo est nune quς stio naε ais . lira, octo declarabuntur. Primo quidem declas rabitur quod in episcopatu nu imprimitur e haracter. Secundo quod licet in episcopatu no imprimatur character, imprimitur tamen ibi persectio characteris: ille enim qui ordii atur in esim non suscipit characteremi qui sit alitis a chara sciere Deerdotali, sed perficitur in eo saeerdotalis eharacter. Tertio ostendetur quomodo episcopatus sit ordo, de quo non sit ordo Quarto declarabitur quot sunt eporn ordines. Quinto manifestabitur, qudd ultra simplicem episcopatum non imprimitur character , nee perfectior haracteris: propter quod si episeopus fiat Arachiepiscopus vel Patriarcha vel etiam Papa,ex thoe solam iurisdictionem suseipit, non charaa eterem vel peffectionem characteris. exto des monstrabitur. qu6d inter episeopum 5c ecelessam spirituale coniugium reperitat. Septima patefiet, quot modis habet esse spirituale eoniugi uini Δc quomodo potest solui cu non solui. 5equomodo est sortius Ne durabilius et sit eo niuagium carnale, se quod magis potest dissolui eo iugium carnale a spirituale. Octauo Ne ultimo ex his quae diximuς solvemus rationem propostram, quomodo summus pontifex potest destanere esse summus pontifex. re tame simplex postifex non potest desinere esse simplex pontifex. 4 εtis. Propter primum scienda, quod character seseundu se, signum directi uum importat. Vade& Dionysdicit, ehar aeterem esse signum sanactae eontractionis Ne participationis diuinorvi iv seeunda eomune dictum Magistrorum e haura ter est distinctio impressa animae rationali Sed omnis distinctio de omnis differetia se otiis nis relatio fundat in aliquo, ut si aliqui sum similes hoe est quia habent easdem qualitates i 5e s sunt differentes hoc est quia habent alias petasectiones. Aliqua ergo persectio imprimitur in anima postqua diltinguitur ab alia anima, ratione euius dieitur illi anim x esse eliaracter ima
pressus. Si ergo quiprat quid sit ille e haracter.
ieemus, quod est quoddam fgnaculil se quae . dam potestas impressa animae, perquam ad spis ritualia dedicatur. Propter quod Magister. , sin .dilha .volens diffinire ordine quatum auipsum e haracterem ait, Quod ordo est signae ulum quodda. quo spiritualis potethas tradit ordinato. Et ideo ibidem ait, quod chara ter spis
ritualis, et1 promotio ptatis. Verum qa per fige senstbilia sumus apti nati manudicita intelligiabilia cum e hara ter no sit aliud a potentia q dam spiritualis, per qua anima sabens lim Sipotentia quasi per quod da signacula Ie st quendam e haractere dis in tum ab alia anima hmctipotentia non habetet eum ergo inueniamus triplicem potentiam in rebus corporalibuς, videlieet potentiam Meipiendi e uiuimodi est pote iamateriq,potentia resistendialeut dura fie fortia habent potentia ut res stant, e potentiam agendi. ideo non ponimus nisi triplicem charactes rem, videlicet charactere Baptismalem, qui est potentia spiritualis ut possit spiritualia recipere: de e haracterem impressum in Confirmatione.
qui est potentia spiritualis ut possit spiritualiter resistere. 5e spiritualiter resistendo possit in Iesu
Clitisti notitiam deducere: de characterem ima
pressum in Ordinibus, qui est potentia spiritualis agendi vel spiritualia ministrandi. Imprimit quidem eharacter in baptismo .ut possimus spis
rituale; poterias de characteres recipere. Ideo siquis ordinaretur.5c non esset baptizatus, no reciperet ordines, sed esset baptizandus, dic iterum
ordinadus. Imprimitur etiam e haracter in Cos firmatione, ut eonfirmati Ac firmi existentes possimus nomen Christi audacter eonfiteri. 5c obsutatibus rest stere. Imprimitur quom character in ordinibus, ut possimus spiritualia ministrare.
His itaq; praelibatis, dicemuς qu6d cum character sit quaedam potentia spiritualis, ille qui ordinaturinesim non suscipit characterem alia a e hara stere sacerdotali i na si episcopatus esset ordo imprimens alium characterem a sacerdotali, se ut lacerdotium est ordo imprimens aliue haraeterem a charactere diacon alii sequeretur' illud ineonueniens, quod quis posset fieri episeopus aeuam st non esset sacerdos. Ordinatio ergo episcopalis, quae est supra Deerdotalem, posset fieri per saltum,ic posset quis fieri episcopus non factus sacerdos quod falsum est Est tamen
diligenter aduertendum, qudd Hugo dist. s a. . Solicitudo, notauit tria notanda. Primu , quod Vide Ib.ihi praetermisso baptismo, nullus ordo potest reci so. μιαε pi. Secundu .l praetermissis omnibus minoris natatibus ordinibus. sacer ordo non eonfert. Tertium P praetermisso sacerdotio, episcopalis ordo non datur. Primum quidem. quta praetermisso baptismo. non eonfertur aliqui; ordo i 5e
ertium, P praetermisso sacerdotio. non conser r.
tur ordo episcopalis, vera sum, sed ob aliam 5e aliam causam: nam in baptismo confertur ora eteri qui est poteria receptiua, per quam sumus apti ad recipiendu alios characteres ideo si illae haractere Ac illa potentia eareamus, characteres Ordinis no poterimus reciperet sed qudd aetermisso sacerdotio, non imprimatur nos s ordo episcopalis .ex hoe veritate habet, stain sacerdotio imprimitur character laeerdotastis, qui ch araeter per ordinem episcopale perii Em ω βαπcitur: nee videt differentia inter saeerdotem 5e σορορώEp n nisi illa. quae est inter hominem pueru& ιirisa M.
hominem virum, quia homo vir est homo magnas de est homo perfectus, homo puer n5 est magnus nec eth hamn usquequam per se tus.
Ideo de quolibet potifice dξ, qudd est sacerdos
magnus de Dionysin de Angeliea Hierare hiam cap. de saterdotalibus persectionibus. Diaconibus attribuit purificare saperdotibus illuminare, episcopis perficere. Sicut ergo fim hune ordinem
30쪽
dinem. quem videmus, habet esse aliquid simpli Aciter si habeat esse perfectu, ut prius est puer ilsit vir: ita prius oportet ' si sacerdotia in quo
imprimitur e haracter laeerdotalis, et detur episeopalis ordo. in quo imprimitur perfectio illius eharaeteris. Sed illud secundu notabile .s, no recipiatur sacer ordo nila prius recipiatur aliquis de minoribus ordinibus, falsum est: nam cies ordines habent e haracteres suos distinctos ut possit unus sine alio recipi, 5e possi quis per sil tu ordinari:& s ordinatur per saltum, non reordinatur, sed imponitur ei ta nitentia,& suppletur quod eli omillam. Vnde purus latem potest recipere ordinem sacrum , sicut dicitur in glosi super Ois . o. e. Sic ut . Tametsi nulla glosa dictaret. ex quo characteres sunt distincti, di impres Bsiones, sunt distinctae , eonsequens est,quod potim primi e haracter superior fine inseriori, in eo
muniter Theologi tenent. Revertamur ergo
ad propositum,& dicamus quod quia ordinesse inuicem non praesupponunt de necessitate, sed de congruitate, quia potest conferri quilisbet ordo superior stne inseriori eo sequens est quod quilibet ordo tam sacer si non sacer has at suam proprium tharacteremi sed eum ordo episcopalis no potest eonserti stne sacerdostio, ut comuniter tenent Theologi& Iuristae. eonsequens eth quda ordo episcopalis non habeat per sedit in tu characterem ab ord me sacerdotali: quod primo declarare volebamus.
incipit secunda pars huius Capitis,iaclarans quia
licet in oriine Episcopatu non imprimatur character, imprimitur tame persessio charaeteris.. iis,qsio in ordine episs eopalino imprimit per se e haracter alius achae ractere sacerdotali, quia' tune posset edferri episi eopatus fines cerdoti .l volumus declarare qui secundo proponebae.' videlicet quod inγordine episcopali qua uis non imprimatur ibi e haraeter imprimitur tamen ibi persectio e haraeteris D non cuiustunt, sed characteris sacerdotalis. Hoc ergo fit in ordine episcopali qurid ex husiusmodi ordine perficitur & eompletur charas cur sacerdotalis, quod se declarati quia si sunt duo agentia.quom unum no potest aliquid. qunon potest aliud, ex duplici eausa caeteris parisbus hoe potest eontingeret vel quia aliqua postentiam habet hoe agens, qua non habet illud: vel quia illam eandem potentia persectiorem
habet. si illud: ut st aliquis potest videre a longe aliquid ,quod non potest alius, vel hoe est, quia
hoe habet virtute villum . qua no habet alius: ves si utrim hnt virtute vissua. eopleuoti tamen
modo habet huiusmodi virtutem ille,qua alius: constat quidem qu6d multa potest Beere episcopus quae non potest stmplex sacerdos i quia potest eo nseerate & eonferre ordines non solum minores, sed etiam maiores: quod non P tel stmplex sacerdos nee ex comissione nec alio
modo. Nuna enim simplex sacerdos potest eo secrare aliquem in episcopa, nee potest eonserre sacros Ordinest vel ergo hoe est quia aliqua potentia spiritualis est in episeopo, qus non est in fimplici sacerdote: vel quia persectiori modo est in episeopo, et in sacerdote. Sed primum stare non pol qudd potentia spiritualis aliqua sit in episeopo, quae non sit in simpliei sacerdote quia huiusmodi spiritualis potentia, de qua
hie log mur. nihil est alind st eharacteri Si enim ordo episeopalis h aberet per se distinctum eliaracteremasaeerdotali, sequeretur illud ineonueniens quod supra tetigimus, qudd posset fieri aliquis episeopus absc3 eo quod ei set sacerdos. scut potest fieri sacerdos absq; eo quod sit Diaconus. Poterit ergo aliquid episeopus qd non potest sacerdot, non propter modu primum Paliqua potentia spiritualis, vel aliquis character imprimat in ordine episeopali alius a charactere sacerdotali, eosequens ergo est quia hoe sit secudo modo, videlicet qu6d episeopus no habeat characterem nee aliam spiritualem potentiam, sed habeat persectiorem huiusnodi chas racterem di persectiorem huius nodi potestate Propter quod benedictum est quod in ordine episcopali non imprimitur e haracter, sed persectio e haracteris: nihil est enim aliud episcopusu sacerdos perfectus . vel est sacerdos qui potest
alios saeerdotes facere: Sie. n. dicemus de secer dote di de huius ordinibuς.sicut dicimus de aliis naturalibus rebus. Aliud est. n. esse homine ire
aliud esse homine qui potest alios homines generare, nam homo puer ho est, sed non est homo persectus qui potest alios homines genera rei & st ille. qui est homo puer, crescat di fiat vir, ut possit alios homines generare, non est factus homo alius, sed iactus et homo persectus. Sie lacerdos simplex saeerdos est, sed non est sicerdos qui poteth alios si cerdotes lacere. Si ergonmplex lacerdos episcopetur, non imprimitur ei alia laeerdotalis potentia, nee imprimitur ei alius e haracter, sed ille character sacerdotalisque hebat perficit, ut ex hoe fit sacerdos perseictus ut possit alios sacerdotes Deeret,quia secundum sapientu sentetiam, Vnu quod persecta est, eum potest sibi simile generare. Sacerdos ille, qui non potest alios lacerdoteς facere, non est sacerdos usquequam perfectu si episeopus autem qui hoc potest dicitur sacerdos persectus. Aduertendum ergo, qudd multu videtur simile de sacerdote smplici & de sacerdote episeopo, & de homine puero & de homine viror
Puer. n. po potentiam caloris naturalis, qua habet, potest cibum conuertere in alimentum: sed