장음표시 사용
41쪽
nt, ac poenae aeternae, nuditatem superbiae consociatam, ut peccatori appingi possit illud Apoc 3. Dicis, quod
dives sum, e locupletatus, S nullius egeo, o nescis, quia tu es miser, S L serabilis , pauper caecus, oenudus; praeterea indigentiam, ac egestatem torpentem ignavam cum late- patentissima impotentia ad laborandum, Morandum pro resipiscentia, ad quodcumque opus honestum eXercendum I ut videatur vastis hisce verbis inculcari illud Isaiae i. Vae
Gemi peccatrici, populogravi iniquitaIr, semini nequam , c. Omne caput lanis
ta pedis usque ad erticem non es in eo sanitas Aut illud oseae q. Vae eis, cum recessero ab eis. Nihilominus quid essicacius ad peccatorem in suo barathro relinquendum in ad incitandum illum ad desperationem, acadnovas culpas perpetrandas, quam simul hoc errore illum imbuere, quod irriti sint ipsius conatus , nullas habeat vires ad orandum , nullas ad opera pietatis exercenda , quibus opem a Deo imploret, ut resurgat; sed solum in manu Dei esse gratiam efficaciter vivificantem, dandam unice Electis suis , pro quibus Chri-1tus oravit nullatenus aliis, qui in illorum syllabo non sunt ascripti,
quamvis toto nisu conentur ad orandum , ad jejunandum , ad credendum, ad sperandum, ad dolendum de propriis reatibus , atque ad Deum diligendum ΘEcce quomodo in hac thesi mira
calliditate error Bajanorum recuditur I quod scilicet homo post lapsum
non nisi ad peccandum valcat Dicitur enim in s. ex damnatis Bajithesibus: Omne quod agi peccator, elsci Aspeccati, pcccatum est Et in o.
In omnibus suis actibus peccator servit dominam cupiditati Sanctum quippe
est apud Bajanos in Iansentanos, non esse possibilem in natura lapsa ullum actum virtutis condi itinctae acharitate supernaturali, quae si gratia per Christum nostrae salutis vindicem, medicinalis , essicax, cin- vincibilis idque propter imbecillitatem contractam e lapsu ut Droininde roscripta etiam fuerit helis 38.
ejusdem Baji dicens inanis amor creaturae rationalis , ait vitiosa est cupiditas, qua Mundus diligitur , quae a Ioanne probibetur; aut laudabilis illa Charitas, qua per Spiritum Sanctum in corde di fusa Deus amatur. Quem errorem iterum recudere paucis ab hinc annis
Iansentani conati sunt;ut debuerit iterum ab Alexandro VIII. profligarithesis illa septima, quae similiter habet . Omnis humana actio deliberata,
vel Dei es, e mundi; si Dei, Charitas Patris est; si mundi, Concupiscentia carnis, bo est mala est. III. Ostenditur nunc hujus primae Quesnellianae thesis falsitas, quia per peccatum non tollitur ab homine liberum arbitrium, nec potestas ad declinandas novas culpas, atque adeo ad ponendum opus bonum, quando illud praecipitur passim autem precipitur peccatori, ut paenitentiam agat, convertatur ad Dominum,
S ut bonis actibus, praesertim Theologalibus fidei, spei ad recuperandam gratiam amissiam, ad remisiasionem obtinendam se disponat ergo non est per peccatum adeo virubus destitutus, ut sit in eo generalis impotentia ad quodcunque opus bonum. Praesertim quia etiam destitutus gratia habituali sanctificante, ac destitutus auxiliis gratiae supernaturalis potest honeste operari in Oidine naturali.
42쪽
Quod docuit August. lib. de Patientia c. 26. commendando patientiam
ejus , qui in schismate constitutus, atque adeo sine gratia justificante,
tolerat aerumnas , dicens : Si quis non babens baritatem in aliquo schi1ma-ι constitur nec Christum n gat , pa- ι;Iim tribulationes , angustias . famem Sc.
millo modo Ulia culpanda sunt immo, rom hae laudanda patientia est. IV Confirmatur primo, quia lex naturalis praecipito consulit non solum homini innocenti, sed etiam lapso opera moraliter bona, quamvis nulla adesset providentia lupe naturalis indebita naturae, quae tam homini lapso , quam innocenti negari potest a Deo nulla autem lex praecipere potest, aut consulere opera, que praestari non possunt ergo quamvis nulla esset providentia u- Iernaturalis quae de sacto datur supposita Ievatione natur ad finem supernaturalem disponens de auxiliis gratiae adhuc possibilia sunt homini lapso opera moraliter bona. V. Confirmatur ulterius , quia si homo post primum peccatum non posset viribus naturae edere opera mΟ-raliter bona in adjutus auxiliis supernaturalibus non posset per opera supernaturalia , praesertim orando, credendo sperando, dolendo dete catis ad recuperandam gratiam amissam se disponeres, sequeretur, quod post primum peccatum non posset amplius peccare sicuti sinatura innocens non posset opera moraliter bona ponere, sed solum mala, Peccata non essent illi imputabilia, dicente August. lib. 3. de lib. arb. c. I 8.
suis enim peccat in eo, quod nullo modo a re potest y Peccari r autem p er
quam, quia non fecit , quod facere non possit, summae iniquitaris es , o insaniae: Ergo si post primum peccatum mmo manet impotens ad quodvis bonum opus in ex necessitate ponit malum, non esset vituperabilis, nec punibilis propter alia opera mala; atque adeo non posset amplius peccare, sed remaneret homo post primum peccatum instar naturae quam somniarunt anichaei is alii HeterodoXi, , quae ex sua conditione esset mala, determinata ad peccandum; unde sicut huic naturae non posset vitio verti malitia ulla, ita nec homini post primum peccatum posis et vitio verti aliud opus malum; cum par ratio impossibilitatis ad bonum,in necessitatis ad malum millae in utroque casu. VI meque dicas, quod post primum peccatum reliqua sint imputabilia , Hibera in causa I unde
dispar ratio inter naturam innocentem determinatam ad peccandum,
o hominem apsum , qui pariter ad peccandum si determinatus: Sicut homicidium patratum in ebrietate est imputabile, punibile in causa sua; memones peccant in in serno peccato imputabili in causa quamvis propter ea peccata ibi
patrata non puniantur, eo quod sint in termino.
Nam contra est, quia proscripta jam est ab Alexandro III prima
illa propositio: In statu natura lapsae ad peccatum formale, S demeritum su scit illa libertas , qua voluntarium iliberum fuit in ea a si a peccato origianali , ibertate Adae peccantis mi cujus expositione diximus paritatem de ebrio retorqueri; nam sicut ebrius in omnium sententia non committit novum Peccatum , quando Diqitia ' Cooste
43쪽
t ebitetate alium occidit, idque ex defectu libertatis formalis; quamvis
peccaverit, tum adversus temperanis
riam, tum adversus justitiam , quando se inebriavit revidens homicidium in ebrietate secuturum ita
non committeret nova peccata ex
ejusdem libertatis formalis defectu, qui post primum peccatum innuis
mera alia perpetrat mala. Quod attinet ad Daemones, si vere peccant
in inserno formaliter , peccato illis imputabili, dicendum cum coto, Valentia iurando aliis apud Ripaldam . . disp. I 8. n. I di quod sint physice iberi ad non peccandum, quamvis e vi cruciatuum inisspiciendo Deum ut ultorem, moraliter solum necessitentur ad illum odio habendum Vel si dicatur cum nonnullis quos refert, ac merito refellit Suarius lib. 8 de Ange- Iis , cap. o. quod physice necessitentur ad peccandum, eo quod Deus deneget illis concursum paratum ad quamcunque operationem honam eliciendam, simul in funis dat habitum necessi antem ad male operandum in tali casu negandum, quod in inferno peccent formaliter odio habendo Deum solum enim . m. odium esset peccatum materiale actus penalis potius, quam peccaminosus, ut sunt in nobis actus concupiscentiae , necnon actiones dissonae legi divinae, quando patrantur cum ignorantia invincibili quae solum analogice dicuntur peccata , cum re vera sint materiales transgressiones divinae legis, enectus, ac poena peccati.
VII. Ex quibus omnibus fit primo, falsum esse , quod post amissum Deum , ejusque amicitiam, nihil peccatori supersit praeter pecca-
tum ita scilicet , ut nec supersit liberum arbitrium prout contendit Ian senius ex Calvino, & Luthero, qui docebant post peccatum remR-nere quidem voluntatem , sed e cati,in concupiscentiae servam, adeo ut propter imbecillitatem non posset amplius se ipsam determinatare, sed aliunde esset determinabilis,
aut a gratia ad bonum, aut a concupiscentia ad malum s ut proinde liberum arbitrium res esset de solo titulo, imo titulus sine re , cum revera sub jugi ac durissima servitute peccati potius deberet appellari se vum arbitrium, quam liberum . Hoc enim disertissimis verbis damnavit Tridentinum ess 6 can. s. ubi habetur: Si quis liberum bominis arbitrium post Adae peccatum , amissum , I xtinctum esse dixerit , aut rem esse de solo ilia, im titulum sine re figmentum denique a Sathana inυecium in Ecclesiam, analbema sit.
VIII. Fit . falsum pariter esse, quod post peccatum nihil remaneat
praeter generalem impotentiam ad quodvis bonum opus si enim daretur haec impotentia, etiam urgente precepto de ponendo opere honesto, Deus tunc impossibilia preciperet. Prςterea hec generalis impotentia excluderet potentiam exercendi quemcumque actum , etiam naturaliter dumtaxat honestum . Quod quantum a recta ratione,' a regula fidei exorbitet, nemo est quin videat. Preterquamquod erronea est etiam hec thesis ex eo, quod velit, amisias per peccatum gratia , mitti universim etiam fidem, spem , ω
lum in peccatore remanere peccatum, S peccati consecutiones quod certere-
44쪽
dem semper amisit. Quare non uno ex
capite thes configenda fuit. IX. opponunt tamen primo Ian- seniani, quod homo lapsus non possit viribus grati destitutus eXculcre dominatum concupiscenties, unde non potest illi non inservire atque adeo impotens est ad quodcumque
bonum opus ponendum, nec in eo quicquam remanet preter peccatum, ejusque conlecutiones . Al sumptum
probant ex Augustino qui auxilium grati exigit , ne dominetur in nobis iniquitas; Hec enim habet in l. 2. coni Iulian Pel capta 16 Bla concupiscentia, quae non potes esse esse in carne
mortali, in eis regnat , qui di deriis G v ad mala perpetranda consentiunt, ob ea, quoscunque illexerit, vi ii pertrahuntur majori impeIu, cum Iege prohibentur, si gratia non jubanIur.
Confirmant hoc idem ex eo, quod peccator per peccatum demonis tyrannidi subjicitur; unde ab eo tanquam mancipium regitur, adob-1ecundandum terrenis cupiditatibus inducitur , donec auxilio gratie ab ejus potestate eruatur ergo impotens est universim ad bene operandum. Hanc insuperabilem demonis pote-
1latem sine auxilio gratie passim commemorat Augustinus , presertim Epist. Io 7 ad Vitalem dicens: Rosmmde , quomodo ad declinandum a malo, e focii Mom bonuim liberum habeamus arbitriam , quando erat sub potestate tene risi νm Unde nosse, quemadmodum
dicit ho 'olus, Deus eruit, ipse utique illis liberum fecit. Respondeo tamen in nostra potestate esse,' concupiscentie, kdemonis dominatum e&cutere, si in potestate nostia est iis dissentire i Est autem hoc in potestate nostra , po
sto quod per peccatum non si existinctum liberum arbitrium qua minuis enim aliquando rebellione concupiscentiet is demonis fraudibus moraliter ad peccandum necessitemur , possumus tamen physice dissentires, idque secundum e viribus
nature , quamvis in presenti providentia non desint vires gratie ad resistendum concupiscenti tentationibus meritorie is salutariter: Quod si recurramus statim orationibus ad Deum , X pugnabitur etiam illa moralis necessitas, quoniam Deus
non solum non precipit impossibilia physice , pque certe precipere non potest sed nec universim impossibilia moraliter Quod si aliquando ist- hec impossibilia precipiat jubendo monet facere quod possis is petere quod non possis, o adjuvat ut possis juxta doctrinam Tridentini se si . 6 ca II. . Quod autem etiam post lapsum possimus concupiscentie dominatum excutere non consentiendo illi, innuit
Apostolus ad Rom. . illis verbis:
Non regnet peccatum in vestro mortali corpore , ut obediatis concupiscentiis ejus;
dum prohibet obedire concupiscentiς, cadmonet, ut illi regnum auferamus , ostendit ejus regnum , dominatum a nostro libero arbitrio dependere. Quod aperte docuit Αugullinus tract. I. in Ioan dicens:
diu ibis, peccatum nocesse est 6se in membris tuin saltem illi regnum auferatur; non fiat, quod jubet. Ubi adverte nomine peccati hic venire ipsam concupiscentiam , que ex Trid et s. s. ab Apostolo peccatum appellatur, non qι oavere , o proprio in renatis peccatum sit, sed quia ex peccato est, C ad peccatum inclinat. Et sane si non esset integrum nobis concupiscentiis reluctari, tan-Diyilige by Orale
45쪽
um determinaret ad peccatum vehemens concupiscentia , quantum levis,in remissa atque adeo non esset excusabilior , qui ex vehementi concupiscentiae oestro percitus peccaret, quam qui rigide ac leviter ab illa impelleretur ad peccandum. In tantum ergo Augustinus requirit a xilium gratiae, ut a dominatu conis cupiscentiae liberemur, quia per gratiae auxilium facile expugnatur necessitas moralis ad peccandum orta ex concupiscentia , Qvictoria est salutaris o proficua ad vitam aeternam. Propterea Trid loco laudato
definivit manere in Baptizaris conem piscentiam, vel fomitem, quae cum ad aisgonem relicta sit, nocere non consentientia
hus, ct viriliserpe Ies Christigratiam
repugnanibus, non valet quinimmo HIegitime intraverit, coronabisur.
Ad confirmationem recurrit eadem responsio Tyrannidem daemonis excutere pariter possumus, si ejus tentationibus dissentiamus August. in ps si Diabolas non cogit inυhumo in sua potestate est eo eruise , ct non conissentire Et Chrysost. Homil. 23. in Cenes. Neque diabolum ipsum quis tantum pQet, ut risibere quempiam possit,
quovisus ad iam, quae ad istutem
cit, eat; supplanta quidem , is decipis
socordiores , noa cogit Hem, nec probiis bra prout rerum experientia compertum est Quod eleganter Prudentius cecinit in Hamartigenia contra
Sed tantum turbare potes , e fasse.
Nos volumus , qui decrepit suggesta Leoni mamenta armis, friget ferasutile
Humani generis ni per suffragia glia
Et ratio ex August. rem. I; de Tempore est, quia latram porest,
solicitare potest, mordere πω pGest, msi Mentem; on enim cogendo, sedDa
dendo nocet, nec extorquet a nobis conia
s sum , se petis. Quod si daemonis
tentatio ad peccandum necessitaret. recurrit, non fore majus periculum consentiendi gravissimidςmonis tentationi, ouam levissimae , nec esset gravius hoc peccatum prae illo Quando autem August. requirit auxilium gratiae , ut a potestate daemonis eruamur primo requirit hoc auxilium in praeienti providentia, in qua omnis victoria tentationum , omnis actus virtutis fit cum auxilio gratiae, ut prosit ad vitam a ternam Deinde requiri Dei auxilium, ut expugnetur necessitas moralis, quam saepe ser gravissima deis monis tentatio ς hujusmodi autem auxilium , si debito modo petatur a Deo, non denegabitur, ut diximus ex Tridentino.
X. Ex quibus liquet in auonam sensu intelligendum sit illud Apost. I. ad Cor. Io Fidelis Deus, qui non patietur vos rotari supra id, quod potestis. Non enim potest esse sensus, quod non permittet a concupiscentia nos allici, a daemone tentari
supra id quod possumus physice;
nam succumbere huic impotentiae, non verteretur culpae Sensus itaque est, quod non permittat ex sua misericordia hominem lapsum te nistari supra id , quod moraliter potest, non quasi vero nulla detur tenistatio , quae necessitet moraliter ad peccandum is cujus victoria si moraliter impossibilis i sed quia siquando victoria isthaec esset moraliter impossibilis, i petatur auxilium gratiae expugnabitur usta moralis imis
46쪽
possibilitas, juxta illud Tridentini: possbilia non jubet Deus, sed jubendo mone , facere quod possis is peiere , quia non possis , T adjuvat , ut possis. Impossibilitatem autem moralem adorandum, ad petendum divinum auxilium Deus non permittitu aliter pateretur nos tentari supra id, quod moraliter possumus; quod adversatur benignissimae suae promissioni expressae nobis ab Apostolo per
illa verba , quae praemittit dicens, Fidelis Deus o c. XI. opponunt deinde celebrem auctoritatem Concilii Arausicani can. et a ubi ex Augustino tracl. 3. in Io: dicitur Nemo vabe de suo , nisi peccarum, mendacium unde inserunt,
quod peccator post amissam fratiam nihil boni operis eκercere possit Quod etiam colligi putant ex Apostolo ad
Rom. 7. Video aliam legem in mimiris meis repugnantem egi mentis meae , Scaptivantem me in lege peccati . Infelix ego boni , quis me liberabit de empore
mortis hujus p Gratia Dei per Iesum Christum . Item Coelestinus Papa ad Episcopos Galliae dixit: Nemo nisi per
Christ,m bene utitur Ilibero arbitrio . Et
August. pluribus in locis aperte videtur docere, quod liberum arbitrium charitate, iratia denudatum impotens sit ad ullum bonum Opus eXercendum, dolum ad peccandum valeat in Enchiridio enim cap. I7. habet Regnat carnalis cupiditas ubi Mnest charitas. Et de spiris lit cap. 3. Neque liberum arbhrium vis ram nisi
Respondeo Arauscanum, Augustinum alia omnia docere, ac Ba-jum, qui in 7 ex suis thesibus di
xit Liberum nrbitrium sine graitie Dei AEdjntorio nonnisi ad peccandum aiet.
Bajus quippe contendit, operationes omnes deliberatas , sine Dei gratia positas, si peccaminosas, quod est
Augustinus solum docenti quod peccatum ita sit proprium nostrum, ut nullatenus si Dei ς ubi e converso bona operatio est Dei principalius, solum aliquatenus nostra . Is nim , ex Aug. lib. 83. O qu 36. , dicitur alicujus opeiis Auctor , qui illud vult haec enim habet Illo amessore cum dicimus , illo volente dicimus ;Cum autem Deus omnia velit preter peccatum,in hoc unice sit a voluntate nostra , idcirco hoc solum est nostrum, consequenter homo nihil habet de suo , nisi peccatum,&mendacium. PreterquamGuod Ο-mne opus bonum nostrum ei in radice donum Dei gratuitum, quatenus omnis cogitatio congrua , sine
qua nullum fit opus honestum , est beneficium Dei speciale, donum in suo genere gratuitum; quare X hoc etiam capite homo nihil habet de suo, nisi peccatum; nec liberum arbitrium quicquam, nisi ad peccandum, valet ut explicabimus in thes 38. XII. Deinde ubi Augustinus opponit charitati cupiditatem , nomine charitatis intelligit charitatem late sumptam, qu complectitur amorem omnium virtutum, quatenus eX
charitate presse sumpta provenit reliquarum virtutum amor , juxta illud ad Rom. Io Plenitudo legis est diatictio: Nomine vero cupiditatis intelligit cupiditatem malam , seu concupiscentiam, de qua habetur Iacob i. Concupiscenti cum conceperit, parit peccauim Hec enim habet S. Doctor loco nuper laudato . Aliud ejicharitas ad x omnium honoram , aliud cupiditas radix omnium malirum , an-
47쪽
iumque inter se differunt, quantum virtus, et ilium. Hinc optimc dicitur cupiditas carnalis regnare , ubi non est charitas, quatenus prescindendo ab
actibus indifferentibus ode quibus lis est apud Theologos, num sint possibiles in individuo x que libet actio
humana vitio non caret, si non si studios . Prς terea Apostolus in textu laudato juxta communem πο- stionem solum ibi docet, quod sine Christi gratia non superamus graves
tentationes moraliter necessitantes ad peccandum, nec omnes tentationes collective,quamvis nulla esset gravis.
Denique ςlestinus Papa solum vult, uod nemo possit libero arbitrio uti
alutariter, cum merito vite, Ceteria sine gratia per Christum omnestamen Catholici docent, posse peccatorem post amissam gratiam sanctificantem per auxilia gratie benigne a Deo collata actibus supernis fidei , spei , orationis, Poenitentiet , similibus conari ad resurgendum, ad justificationem se disponere, prout dicitur i. Regis Praeparate coraria estra Domino , juxta doctrinam Tridentini ess 4. cap. 6. ubi modus hujus prςparationis diserte explica
ANA CEPHAL EOS ISA Hersis smnanum verbo m
Post singularum thesium rejectio
nem , objectorum confutationem, operae pretium duxi unicuique suam Anacephalaeosim subjicere, in qua paucis germanus verborum sensus enucleetur, exploda-
tur ut liquido statim constet, quod, sicut quinque propositiones ex libro Ian seni excerptae in sensu obvio
confixa sunt, quem ipsa me earum verba exhibent, ac praeseserunt pro- ut Innocentius XII expressit, in literis datis ad Episcopos Belgi in sorma revis anno I 60 . , k 696. . in quo sensu , non ore solum, sed etiam corde rejiciendas, ac damnandas esse declaravit Pontifex in Bulla, Vineam Domini Sabaoib edita anno I7os. ita in eodem pariter sensu una, & centum theses ex libro Quesnelli excerptae proscribanis tur; adeo ut immerito, per summam injuriam in ad elusionem tantum inquiri possit, In quonam sensu eas Pontifex proscripserit Siquidem spectato proprio , ac obvio verborum sensu nulli subsunt aequivocationi, nec possitnt benignam ullam interpretationem admittere, nec opus est ex aliis ejusdem Auctoris astartionibus earum intentum expiscari quamvis non raro ex adjunctis etiam luculentius earundem falsitas ac fallacia deprehendatur ut proinde omnes, singulae tam secundum se, quam inciens ab Auctore intento fuerint proscribendς Quod liquidius constabit e dicendis in calce decimae istarum thesium, necnon in I. Prima Que ellianarum thesium, dum docet homini post peccatum nihil aliud remanere, praeter generalem impotentiam ad laborandum, ad orandum , ad quodcumque bonum opus, indivis docet liberum hominis arbitrium per peccatum amitti,in extingui juxta haeresim a Tridentino damnatam ess
48쪽
orare posse, nec credere , nec sperare, nec quidquam boni saceres prout debet ex Tridentino sess. 6. cap. 6. ut se disponat, ac praeparet ad justificationem obtinendamo docet
etiam indivisim aut non remanere universim in eo habitus supernaturales fidei, spei quod pariter adversatur cidentino aut incassum habitus eos relinqui , dum ad suos actus prodire non possunt. Deniques in peccatore remanet generalis impotentia ad quodcumque opus bonum aperte sequitur, quod nec pocst ad Deum converti , nisi sua Lficaci gratia Deus issum convertat, adeo ut nunquam reus sit, si defacto non convertatur atque adeo dum non orat, non credit, non sperat , nec disponitur ad conversi nem, nunquam pariter sit reus, nec
exprobrandus, quia ad haec omnia generalem habet impotentiamum qui ex desecta potentia aliquid mmittit , reatum non incurrit 'nec exprobrationi est obnoxius . Haec autem omnia Iansentanos erroresa cudentia quantum a Divina pietate, a Doctrina Sacrorum Bibliorum, atque adeo a veritate abhorreant,
nemo est qui videat. Profecto siquis in foveam lapsus, nec surgere possis, nec opem alienar implorare, nec vocanti respondere, eds
tum possit et misericorditer extrahi manu aliena , impius proculd bio esset , qui illi diceret, vocavi,
non respondisti : ideo lapidibus
obruo te Haud aliter autem se, reret juxta hanc thesim Deus erga peccatores, quibus deest iacultas respondendi, ac opem implorandi, fiditis diceret, Me i mri xuisis, ego autem is meritu vestro ridebo, et κλμαηabo. Neque enim ad contrahem dum peccatum formale , ac dem
ritum propter omissionem converissionis peccatori praecepta fatis est libertas, qua ea voluntaria fuit , ac libera in causa sua, nempe in e cato originali, in libertate daepeccantis ς cum effugium hoc Iam senianorum occlusum jam sit ab Α- lexandro VIII primam illam hujus Sellae thesim proscribente . Quare absurditas hujus Quemellianae cstri irae,in cohaerentia illius cum erroribus ansenti, fit de se obvia illam perpendenti Neque poterit quisquam somniare, quod solum thesis isthaec velit, in peccatore post amissam gratiam
semanere impotentiam moralem non vero physicam ad quodcunque opus bonum saepe enim, ut advertit Angelicus 3 p. q. 86. r. ad 2.
dici solet absolute impossibile, quod solum sine magna dissicultate poni non potest quo sensu postolus ad Hebr. 6. dicit : Impossibile est
eos, qui seme sum illuminaii , et prolapsi sunt , nisus re seri ad anitenis riam . Aut quod solum velit, in peccatore post amissionem gratiae remanese impotentiam physicam ad quodcunque bonum opus salutare, eum sine gratia opus supernaturale conducens ad salutem proculdubio poni non possit in quo sensu Coelestinus Papa ad Episcopos Galliae dixit . Nemo nisi e rubrisium bene τι iis libero arbitrio, quatenus ne gratia per Christum nequit poni bonum ullum opus salutare,' cum
Neutra enim interpretatio est ad rem Falsum quippe est, quod peccator laboret impotentia morali ad quodcunque bonum opus; quinimmo si habitus virtutum acquisierit,
49쪽
etiam post amissam gratiam de facili in eorum exercitio versatur, uinta erogando stipem pauoeribu , jejunani , credendo mysteria fidei, honore parentes prosequendo inc. falsissimum pariter , quod peccator post amissam per peccatum gratiam habitualem justificantem, remaneat physice impotens ad ponendos actus supernaturales, puta fidei, spei, contritionisu quamvis enim sine gratia actuali hujusmodi actus poni non
possint, ea tamen peccatoribus non denegatur aliter non tenerentur c
naria resurgendum; quinimmo ea
de causa remanent in peccatore ex divina misericordia habitus infusi fidei, spei, quando peccatum his virtutibus non adversatur, ut per auxilia ab iisdem exigita connaturaliter poni possint actus fidei, ac spei supernaturales, qui ad resurrectionem spiritualem disponant; licet in n1s actibus supernis non habeatur in peccatore meritum condignum gratiae, gloriae, habetur tamen meritum de congruo aliorum auxiliorum, quibus novi actus eliciantur, quousque ad gratiam in gloriam perveniatur. Quibus adde , quod cum thesis absolute in sine ulla restrictione neget potentiam ad quodvis bonum opus, non debet terminus hic late patens determinari ad sensum restrictum, nisi ex contextu, aut ex
aliis ejusdem uctoris textibus appareat , quod in sensu restricto usurpetur Sicut textus adductus Coelestini Papae habet sensum illum restrictum , quia dum docet, Neminem bene uti libero arbitrio , nisi per CHLsum , frequenter ibidem addit lysicut portet, juxta phrasim ridentini 1ess. 6. can. 3. aut Sicut expedit ad D utem, ut dicitur in Arausicarim I P. H
no can. 7. At in casu nostro non solum id non habetur , verum etiam ex aliis Quemellianis thesibus liquido constat oppositum , Mimpotentiam hanc generalem ad quodcunque opus bonum in sensu late- patentissimo, & Iansentano usurpari ; propterea thesis tum in sensu proprio, acclesitimo verborum, tum etiam in sensu ab Auctore intento, est falsa errone , immo etiam haeretica cum de fide si posse peccatores divina gratia excitatos, adjutos variis actibus, fidei timoris, orationis, spei, dilectionis ad justificationis gratiam obtinendam sedi L
ponere , ac praeparare . Et haec dicta sint ad praecludenda isthe eL fugia in aliis thesibus mox exp nendis Quae fusus infra explicabimus in Anacephalam thesis quinquagesimae primaeci ubi ostendemus nullam ex Quesnellianis thesibus posse apte inciens Catholico accipi: Quod si sorte nonnulla cons milibus verbis a Sanctis Patribus fuerit usurpata non propterea aut in SS PRpoterit accipi in sensu haeretico, aut in sensu Catholico in Codices eianelliano adjunctis enim propositio aequivoca ad hunc potius , vel illum sensum determinatur: Cum autem etiam ex adjunctis nullaqueianellianarum thesium possis accipi in sensu Catholico , idcirco omnes mmnino jure ac merito confixae sunt, tum in sensu germano , obvio, quem praeseserunt verba; tum etiam in sensu germanoin obvio , quem exhibent ex adjunctis tum demum in sensu ab Auctore intento, quides palam fit perpendenti vim verborum , quesnelli doctrinam passim
Ianianianos errores recudelem modi calce decime istarum thesium pa- a riter
50쪽
riter sub oculos subiiciemus, ostendendo, perperam a Nonnullis excusari Quesnellum, perinde quasi potuissent nonnullae ex his benigne exponi, quin illis nigrum theta profi
PROPOSITIO II. Jesu Christi gratia principium
efficax boni cujuscunque generis necessaria est ad omne opus bonum absque illa non
solum nihil fit, sed nec fieri potest Baal inessis Jo: cap.
I. ii estigiis inbaeret Meseellus, istum docet , mri fieri posse sine gratia Christ.
II. Debentur homini vires , quibi sconsequi possit suum ultimii finem. III. Potest peccator in natura lapsa adjutus
Ciribus Gratiae exercere tam actus ira rvthm super Iuralium Morialium, qudmissius Fidei , rape disponentes ad ju- sificationem. IV. Potes etiam citra graiatiam effficacem ipsum actum Cbaritatis
V. Ex hoe quod liberum arbitrium post lapsum viribus sit attenuatum ,
vincitur , quod saltem phsic possit hones operari immo poterit etiam morais iter , fit oret . VI. Se itutem peccati per lapsum contraximus , non vero eis
cessitatem peccandi. UIL Hη alia est libertas is servitute peccat alia libertas abstinendi peccato . VIII. Differt pariter peccati servitus is necestate peccandi. IX. Tam
sine gratia Pal hi I x. m. permanenter inbaerenre, itiam in gratia actuali fieri potest in natura lapsa opus bonesium. I. Μperiti orae manibus habe xtes Quesnellianas observati ne facile dixerint, pietatem ipsam verbis hujusce thesis loqui , dum Christi gratia commendatur tanquam fons,' origo bonorum mnium , cui bonum cujuscunque generis , nobis ascribendum sit. At quid magis a veritate, ac pietate abhorrens, quam velle, quod sine Christi gratia, quae sit principium efficax cujuscunque boni, hoc est sine gratia efficaci nullum opus studiosum , sive ordinis naturalis, sive supernaturalis fiat, aut fieri possit ἐEtenim usqueade derogaret divinae providentiae , si circumscripta Christi gratia superna quacunque
denegaret humanae naturae vires ad bene operandum usqueade deringaret divinae Misericordiae, si deno. gata gratia efficaci, quam citra uniuscujusque injuriam denegare potest, denegaret pariter peccatori Vires requisitas ad ponendos actus supernaturales, quibus se praeparet ad gratiam justificantem recuperandam,
ut nihil magis. Profecto ex hoc quod Quesnellus in hac thesi sicut etiam in plurimis sequentibus doceat ne Christi gratia ess caci nihil fieri posse in ordine supernaturali, virus omne Iansentanum propinat, cum in hoc errore, quem
passim callide obtrudit, omnes quinque an senii theses haereseos nota inusta delitescant, ut mox in Α-nacephaleos palam fiet : Ex hoc vero quod velit sine Christi gratia nihil fieri posse etiam in ordine naturali, recudit errores Baji; qui in Diqiligo by Ooste