장음표시 사용
331쪽
Auistis AEtatis cissi XXXII. Praeonii III. MATTHEUS. MARCUS.
iudex, inquit, quidam erat , in oppido; cui neque Dei timens erat, neque ullis hominum judiciis movebatur, sed sola sua commoda speciabat. In eadem urbe erat vidua , cuilis erat cum viro a quo injuria assiciebatur. Haec judicem vehementer Orabat , ut jus diceret de sua lite, quam secundum tabulas suas datum iri confidebat. At iudex diu ejus precibus surdam aurem praebuit ; attamen usque adeo ei molesta erat mulier, assiduis flagitationibus, ut quamvis divinarum legum spretor cilci, nec famam hominum curaret , statuerit apud lapropter molestiam , quam ei praebebat, tandem jus dicere, ne se prorsus mulier obtunderet. Tum subjunxit Jesus : audistis quid vel iniquo judici constantia precum exprimere potuerit. Quod eum ita sit, ne dubitate quin Deus a vexationibus malorum liberaturus sit bonos , qui assiduila precibus eam liberationem ab eo petunt; quamvis nonnihil morari videatur, ut m lis redeundi ad saniorem mentem tempus largiatur. Imo vero , mihi credite , brevi judicabit de lite, quae est bonis cum malis , & malos damnabit, qua ratione boni liberabuntur a si modo is qui plebeius habetur , & per quem Deus panas ab improbis repetet, inveniat eo tempore, in terra Iudaea, qui sibi fidem ha-
332쪽
M 1 Ariaris ciristi XXXII. Praestit III.
MATTHEUS. MARCUS LUCAS IOANNES.
a. Dicens: Iudex quidam erat in quadam Hvitate . qui Deum non time bat . 8e hominem non reis verebatur.3. Uidua autem quaedam. erat in civitate illa , di ve niebat ad eum . direns :Vindiea me de advertitio meo: . . Et nolebat per multum tempus. Post haee autem dixit intra se: Etsi Deum non timeo . nec hominem
s. tamen . quia molesta est mihi hore vidua, vindi- esto illam. ne in novissimo veniens sugillet me. 6. Ait autem Dominus:
Audite quid judex iniquit tu dieit ι
7. Deus autem non si elat vindictam electorum suorum . elamantium ad se die ae nocte i et patientiam
ha bit in illi, 8. Dico vobis, quia citaneiet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens. putas . inveniet fidem in terra s. Dixit autem re ad ruosdam . qui in se eons ebant . tamquam jussi. re
spernabantur ceteros, parabolam istam: ro. Duo homines adsera derunt in templum. ut ora rent i unus Pharisaeus , di alter Publicanus. r. Pharisaeus stans, haee apud se orabat: Deus, graistias ago tibi , quia non sum sicut ecteri hominum . ra mores . injusti . adulterii vel ut etiam hie Publi e
a a. Jejuno bis in sabbato . decimas do omnium quae possideo. 13. Et Publicanus. a lonia
los ad Coelum leuare sed percutiebat pectus suum . dicens: Deus. propitius esto mihi peccatori.
beant. Alium etiam Apologum adiecit de iis , qui virtutes quidem suas magni faciunt, staque eximios homines esse putant; alios vero despectui habent, quasi homines malos, nec secum ulla ex parte conserendos. Duo viri. inquiebat, orandi Dei causa, ad Templum se contulerunt ἱ quorum unus erat severiori Pharisaeorum sectae addictus , alter vero publicanus, adeoque vitam egerat minime castigatam. Stans igitur Pharisaeus , vultu erecto , haec secum
mussitabat: Gratias tibi ago , o Deus , quod minime sim instar plerorumque, qui rapnes vulgo sunt, injustique di adulteri; aut etiam instar huiusce publicani. Nam in eodem Templi atrio stabat. Bis singulis hebdomadibus, religionis causa, jejuno; & omnium quae habeo , absque ulla fi aude, decimam solvo. At publicanus, procul a Sanctuario stans, ne oculos qurdem ad coelum tollere audebat, sed pectus suum tundens, submissa voce dicebat: o Deus, mihi propitius esto, quamvis antehac flagitiose vixerim. . Postei Ooq
333쪽
Amus Miatis Christi XXXII. Praetonii III.
Posterior , mihi credite , a Deo melior vir habitus est , quam prior; & Deo sibi magis placato domum rediit, quam Pharisaeus. Quisquis enim de se superbe sentit min ra consequetur , quam putat ; qui vem modestus est majora, quam sperat, adipisc
Tandem Iesus Ierosolimam pervenit, ad celebrandum illic Dedicationis festum, quod incidebat in Nonas Decembres. Cum ergo hyems esset, ambulabat Iesus non sub dio , sed in Porticu quae Salomonis dicitur. Quo in loco, cinctus est a Judaeorum corona, qui eum hisce verbis aggressi sunt: Quare animos nostros diutius su endis Si Messias es, quidni aperte di audacter rem profiteris p Respondit vero Jesus, quinam sim non obscure vobis indic vi , sed mihi hactenus credere noluistis; quamvis miracula, quae potestate a Patre meo accepta seci, testimoma sint omni exceptione majora , ex quibus intelligere licet me n quaquam mentiri. Verum vos iis minime commovemini. mihique fidem citrahitis; quia, ut vobis nuper dicebam, festo Tabernaculorum proxime praeterito, p. XL. ex num ovium mearum non estis. Oves enim meae , seu qui ita assecti sunt ut veritatem und cumquc
334쪽
a 4. Dico vobis destendit hie austificatus in domum suam ab illo : quia omnia qui se exaltat. humiliabitur , Ec qui se humiliat . exaltabitur.
: aa. Facta sunt autem En eaenia in Jemiolrmis : Ee hyema erat. a 3. Et ambulabat Iesua in templo . in porticu Sa
lomonis 24. eircumdederunt er-
r eum Jud . & die ni : Quousque animam nostram tollia Si tu es Christus , die nobis p
quor vobis, & non ditis: opera, quae ego eio in nomine Patria mei, haee testimonium perhibent de me: 16. Sed vos non credi. tia . quia non euas ex ovibus meis. 7. oves meae vocem meam audiunt . & ego cognosco eas, di sequuntur
as. Et ego vitam rete nam do eis . di non peri-hunt in aeternum i Ec non rapiet eas quisquam de mari
29. Pater meus qui deis dit mihi, maror omnibus est i di nemo potest rapere de manu Patris mei. 3o. Ego Ec Pater unum
3 i. sustulerant ergo I pides Iudaei. ut lapidarent
a. Respondit eis Iesua. Multa bona opera ostendi vobis ex Patre meo . pro Ler quod eorum opus me aridati, 33. Responderunt et Judaei : De hono Nere non laispidamus te . sed de Macphemia. di quia tu, hom eum sis. iacis te ipsum
b. - mς sequςΠt vi Iis quae in Ovili meo manebunt vitam aeternam da H.. Pςnix in in bunt, nemo enim invitas mihi invito eripiet. Pater
335쪽
Anni Tertii Pracemi inrisi VINII.
Cui criminationi sic respondit Iesus i non scriptum est, in sacris vestris libris, uos pro norma factorum di dictorum habetis , nomine Dei judices alloquentis : ixi, mi sis. Ps L XXXII. 6. Si autem libri sacri , in quibus nihil perperam elle potest, Deos vocant quosvis, qui mandata acceperunt faciendi aliquid nomine Dei, qua les sunt judices, qui auctoritate ab eo accepta jus dicunt a quo jure me potestis insimulare impiorum verborum , quia me Filium Dei dixi ι quem Deus singulari prorsus ratione
336쪽
-tis insatis Christ XXXII. Praeconii ILL
3 Respondit in Jesus: Nonne scriptum est, in lege vestra . Quia ego dixi: Dei esti, 3 s. si illos diait Deos . ad quos sermo Dei Lehus est. & non potest solvi
Scriptura. . 36. quem Pater sancti sedivit. & mist in muniadum . vos dieitis r Quia blasphernas. quia diaei: FLlius Dei sum r. si non Deio opera patris mei, nolite eredere mihi. 38. Si autem Deio. 8c si mihi non vultis eredere. Operibus eredite. ut cogno statis. re eredatis quia Pater in me est . di ego in Pa
39. Quaerebant ergo eum apprehendere; di exivit de mauibus eurum.
tione consecravit , atque ad homines mandatis instructum misit 3 Quod mihi affrmanti nolo a vobis credi sed dumtaxat miraculis, quorum edendorum facultatem a Patre accepi. Quae si revera edo, ut probe nostis, si me fide dignum non putatis, at certe ipsis miraculis fidem habete. Ex iis inulligere licet me esse cum Patre coniunctissimum, ita ut merito dacere queam me in illo cile, illum in me. Quibus auditis, Judari conati sunt ei manus injicere, ut Synedito eum sisterent, sed aeque tacite ac antea elapius est.
337쪽
bis Condita 782. M ATTHEUS. Alistus Etamis Clarissi XXXIII. Praecomi IV. Tiberii ty. a 28. Sext. Antipae ct Phil vi 32. AE uli 29.
MARCUS. LUCAS. IOANNES.C A p. XIX. C A p. X. C A P. X.
C Ap υτ XLIX. Quartus annus praeconii Christi. Iesus it ὸ Gabba in Iudaeam. Docet illicita esse devortia. IN nit manus puerulis. Respondet quaerenti quid i faciendum esset, ut vitam aternam consequeretur , docetque raritias obstare muliorum saluti. Pramium discipias pugDetur , oesmiatuine beneficin tiam Dei variam esse senit. Posτ Dedicationis festos dies, Iesus e Judaea in Galilaeam rediit, in qua tamen diu moratus non est; nam paullo post , relicta ditione Herodis, prosectus est vcrsus fines Judaeae , iterque secit per traditas ad ortum Jordanis sitos ; & initio quarti anni ministerii sui, constitit in eo loco, in quo primum Joannes poenitentes abluere coeperat. Cop. VII. Quem in locum, multi ad eum confluxere , cum ejus audiendi gratia , tum etiam ut aegros curaret; nam di accedentes ad se, pro more suo, docebat leges Regni Coelestis, & aegros sibi oblatos curabat. Quamobrem qui in iis locis viderant Joannem abluentem, & docentem audiverant, diei itabant a Joanne quidem miraculum nullum esse editum; sed quae ab eo pradicia fuerant de Jesu, ea eventu jam comprobata esse. Quibus robus, lactum est ut multi fidem Jesu haberent.
338쪽
. T Actum est, iam . Deonsum nrasset Iesua sermones ictos, miῖravit a r. T. inde exsurgens. Galilaea . re venit in fines Q venit in fines Judaeae Judaea trans Iordanem. ultra Iordanem:
eea. Et sequuta sunt eum eonveniunt iterum turbae turbae niuitae. ad eum,
in re, sicut consue- ea verat . iterum docebat il
3. Et aecesserunt ad eum a. Et aeredentes Phari- Pharisaei tentantes eum. Ee saei interrogabant eum e si direntes : si licet homini licet viro uxorem dimitte-
dimittere urorem suam. re: tentantes eum.
quacumque ex eausa 4. Qui respondens, ait s. Quibus respondens Je- eis: sua ait: Non legistis. quia 6. Ab initio autem ere qui fecit hominem ab initio turae , mastulum Ee scrinimastulum de neminam se. nam iacit eos Deus. est eos; Ec dixit: r. Propter hoe relinquet r. Propter Me dimittet homo patrem suum de ma homo patrem di matrem, trem, te adhaerebit adur di adhaerebit uxori suae. .ec rem suam. erunt duo in carne una s. Et erunt duo in rarae 6. Itaque jam non sunt una. Itaque jam non sunt duo. sed una eam. Quod duo, sed una eam. ergo Deus eonjunxit homo s. Quod ergo Deus conis non separet. junxit homo non separet.
. Dicunt illi: Quid eri 3. At ille respondens. go Moyses mandavit daretia dicit eis r Quid vobis prae- hellum repudii, di dimit- cepit Morses. tete Qui dixerunt: Moyses permisit libellum repudii selibere. & dimittere. s. Ait illis: Quoniam r. Ad duritiam Moyses ad duritiam eordis eordis vestri seripsit vobis vestri permisit vobis dimiti praeceptum istud.
tere uxores vestras : ab itii tio autem non fuit se.
o. & abiit iterum trans Iordanem. in eum loeum . ubi erat Ioannes baptieans primum i de mania
i. Et multi venerunt ad eum.& dieebant: Quia Joannes quidem signum iecit nullum:
a. omnia autem-qiumcumque dixit Joannes de hoc. vera erant. Et multi eredidecutit in eum. .
Dum autem Iesus in hisce locis vetiaretur, convenerunt eum nonnulli, e Pliari eorum Iecta , qui damnari divortium ab eo inaudiverant, ut eius sententia explorata , invidiam ei crearent; cum ob spretam legem , per quam licitum erat: tum etiam quod non approbaret quod a multis factum fuerat, & quotidie fiebat, quos quasi adulteros damnabat Iesus. Igitur , licetne viris , inquiebant, prout vulgo fieri solet, uxores quavis de causa repudiare At Jesus invidiam minime veritus, annon legistis , inquit, in historia creationis, homines initio masculum di foeminam creatos suisse a Deo ; qui iis creatis hanc legem tulit, oportere Virum, relictis parentibus, uxori sitae adhaerere, ambosque veluti in unum hominem coalescere λ Quos igitur tam areta conjunctione coalescere Deus voluit, eos non sine violatione antiquissimae illius imis, adeoque gravissimo scelere, homines divellere pollunt, dum fas esse pronunciant viro licere uxorem repudiare. Quo responso audito, judicarunt eum contraria legibus Mosaicis censere; Jesus vero, quid ergo , inquit, vobis praecepit Moses At illi, fasciis voluit, inquiunt, nobis uxores, dato libello repudii, quo eas repudiatas constaret, di- miriere. Tum vero Iesus, propter vestram, inquit, contumaciam, hoc vobis per sit M ses, quamquam primaevae Dei institutioni contrarium.
339쪽
tantis Christi XXXIII. Praeconii m.
MATTHEUS. MARCUS LUCAS. I ΟΛNNES
C A p. XIX. C A P. X. GA P. XVIII.
At ego vobis confirmo, quisquis uxorem dimiserit , alia de causa quam quod sit adultera, aliamque ea dimissa duxerit, eum apud Deum eae reum adulterii; ut & eum qui ab alio repudiatam duxerit. Cum habitis hisce sermonibus, domum ivisset, privatim eum interrogarunt Apostoli, eadem de re; quam putabant non satis a se intellectam esse, qudd Iesus aequo sevcrior visus suisset. Iesus vero repetiit, quisquis, repuditata uxore, aliam duceret, eum committere adulterium, contra fidem uxori repudiatae datam. Similiter si contingeret uxorem libellum repudii viromittere, & alii nubere, eam centendam ei e moecham: a uato utriusque coniugis jure Ap stoli vero Judaicis moribus adsucti, si ea conditione, inquiunt, sunt viri qui uxorem duxerunt , pr llat coelibem vitam agcre. Quasi nimis molestum fuisset conjugium , si invitam uxorem repudiare non licuisscti Verum Jesus, at non omnes , inquit, coelibem vitam castEa re pollunt: sed illi demum, qui ut postent a Deo acceperunt; ideoque plerique omnes viri necesse habent uxores ducere , ne in libidinem prolabantur. At sunt qui nuptiarum usu carere possunt, nativa temperatione corporis; alii ab hominibus Eunuchi facti sunt; at i d nique, certo animi proposito, ab omni mulierum usu sese abstinuirunt, ut ampliandis Regni Coelestis finibus jugem operam darent. Quisquis conscius sibi est se posse, absque periculo, coelibem
340쪽
s. Dico autem vobis. quia quieumque dimiserit tiro. rem suana, nisi ob fornie tionem . re aliam duxerit. mmetatur' di qui dimissim duxerit, nuritaturi in
o. Dieunt et disti lirius: Si ita est eausa homia
nis cum uxore, non expedit nubere.
omnes rapiunt verbum ilia lud. sed quibus datum est. a. Scint enim eunuchi. ut de matris utero se nati sunt: di sunt eunuchi, qui tim sunt ab hominibus: Ee sunt eunuchi qui seipsos ea straverunt, promeri egnum elorum : qui potest cap
3. Tune oblati suntes nouli, ut manus eis is
4. Jesus vera ait eis: sinite parvulos . L. nolite eos prohibere ad me veni re: talium est enim Regnum
io. Et in domo iterum diseipuli ejus de eodem inis
ii. & ait illis: Quicumque dimiselit uxorem suam. N aliam duxerit, adulterium committit super eam: a a. te si uxor dimis est virum suum , di alii nups
s. Et cum imposuisset eis manus. abiit inde. in
dens ait illi: Masister bone . quid boni sic ais ut habeam vitam aeternam 3. Et osserebant illi parvulas. ut tangeret iblos: diseipuli autem comis minabantur Osserentibus, quos eum videret J sua. indigia tulit. Et ait ilialis : sinite parvulos venire ad me . & ne prohibueritu eos a talium enim est Re gnum Dei. V. Amen dieo vobis rQuisquis non receperit Regnum Dei. velut parvulus.
di imponens manus super illos. benediectat eos. . 7. Et cum egressus es et in viam . procurrens quia dam . genus exci ante eum , rogabat eum i Magister bone . quid faciam ut vitam aeternam percipiam Ir. Asserebant autem ad illum Ee infantes. ut e tangeret:
quod editi viderent discipuli. inerepabant illos.
6- Jesus autem conis vocans illos. diait : sinite pueros venire ad me. Ee nolite vetare eos i talium est enim Regnum D I . Amen dira vobis: Quieumque non acceperit Regnum Dei sicut puer. non
ig. Et interrogavit eum quidam Prioreps . dicens: Magister bone . quid faciens vitam aeternam possidebo
coelibem vivere, sic vitam, si ita videatur , instituat; quisquis non potest , uxorem ducat, molestiisque conjugii numquam dirimendi, si quae sint, se se aequo animo subjiciat Tunc temporis ad illum allati sunt pueruli, quibus manus imponeret, ac bene precaretur, quod liberis suis prodesse per reliquam vitam exiitimabant parentes. Quos tamen Apostoli, quasi Magistro, absque causa, molestos objurgabant, ut cos abigerent. At Iesus, re intellecta, occasionem arripiens iterandi salubris moniti, quod antea non satis attenderant Ap stoli; cavete, inquit, ne prohibeatis ad me puerulos afferri; nam ii demum, quorum indoles horum innocentiam ac ingenuitatem rescre, fient praemiorum Regni Coelestis participes. Quicumque, milii credite, non excipiet Evangestum, absque praeiudiciis, pravisque habitibus, quibus vitiis carent pueruli, Regni Ecclesiis civis non erit. Itaque ut ostenderet quanti fac ret eam animi affectionem, pueros in ulnas sublatos complexus est; nec dimisit, nisi postquam inanibus impositis iis bene precatus csset.
Tum illinc prosectus alio se contulit, iterque facienti occurrit iuvenis quidam e Iudaeorum primoribus, qui ad pedes ejus provolutus, o bone, inquit, Magister, doce me quae mihi