장음표시 사용
371쪽
MATTHA US. Annus mitis Garisti XXXIII. Praeconii IV. MARCUS.
Eorum molitiones nequaquam veritus perrexit, usque ad Pascha, quotidie populum, ad se confluentem, in Templo docere; quamvis non ignoraret a Synedrio rationem quaeri, qua Emedio tolli posset. Sed cum tumultum plebis metueret, quae ab ore Jesu pendebat, ejus admiratione capta, Prophetamque eum esse cetuebat, non satis expediebat qua arte Jesum esset aggressurum. CAP υτ LIII Graeci quidim cupiunt Iesum vidEre. Orario Christi de sua morte. d. que incredustate Iudaeorum; qua habita, vesperi redes Athaniam. ERANY tune temporis Jerosolimae Graeci quidam , qui Iudaicam quidem circumcisionem non susceperant, sed veri tamen Dei timentes erant. Quare, tempore Paschalis sesti, Ierosolimam se contulerant, ut in Templo Deum adorarent. Hi cum multa audirent de Jesu, Phili pum Bethsaidensem convenerunt, oraruntque ut ejus opera Jesum viderent. Ille cum nesciaret an Iesus a Graecis conveniri vellet, rem ad Andream retulit, atque ambo Magistriam adi runt , eique quod Graeci illi cupiebant exposuerunt. Quibus respondit Iesus, in hanc set tentiam, ex qua intelligere poterant eum non obitare quo miniis Ethnici ad se accederesti; sed eos falli si se quasi hominem terrestre regnum assectantem visuri venissent. Instat, inquit, tempus, quo ad summum gloriae apicem extolli Oportet cum, qui vulgo homo ex plebe habetur, Linnicisque, non secus ac Iudaeis, innotescere. At profecto, quemadmodum nisi granum
372쪽
MATTHTUS. nam, atatis Christi XXXIII. Pr mi IV.
MARCUS LUCAS. IOANNES.CΛp. XIX. C A P. XII.
to . 47. Et erat docens quoatidie in templo. Principes autem sacerdotum. & seritae . de prineipes plebis . quaerebant illum perdere 48. ia non inveniebant quid facerent illi, omnis enim populus suspensus erat, audiens illum. ao. Erant autem quidam
Gentiles ex his qui adicenderant, ut adorarent in die sesso. ai. Hi ergo accesserunt
ad Philippum , qui erat a Bethsaida Galilaeae. & r g
tant eum. dicentes: D mine . volumus lesum vi
a a. Venit Philippus. de dieit Andreae. Andreas ru sum Ee Philippus dixerunt Iesu. a 3. Iesus autem respondit eis, dieres: Venit hora, ut clarificetur Filius hominis. 24- Amen, amen. dieo vobis . nis granum frumenti, eadens in terram. mo
manet: si autem mortuum fuerit, multum fructum an fert.
as. Qui amas animam suam. perdet eam: Ec. qui odit animam suam , in hoc
mundo, in vitam aetertiam custodit eam.
a6. si quis mihi mini strat, me sequatur : Ee ubi sum ego . illie re minister meus erit. Si quia mihi ministraverit, honorificabit
eum Pater meus. 17. Nunc anima mea turis
bata est i Et quid dicam Pater . sal.ifiea me ex hae ra: sed propterea veni in
horam hane. 28. Pater. Harifiea n men tuum. Venit ergo vox
de ecelo : Et elatificavi, re iterum elarificabo.
tritici terrae commissiim putrescat, nullos profert fiuctus ; si vero putres at plantam emittit in qua multa sunt grana i sic & me necesse est mori, ac sepeliri, antequam mihi disicipulos ex
numero Ethnicorum adjungam. Qua in re, oportet discipuloS meos exemplum meum sequi; quisquis enim vitae hujusce cupidior, ut eam conservet, ab Evangelio deficiet, is vitam me nam amittet: ut contra quicumque, Evangelii causa, vitae suae veluti prodigus fuerit . quasi lucem odio haberet, brevem hancce vitam cum aeterna permutabit, nedum ut quidquam amisisse censeri queat. Quisquis se ministrum meum profitebitur, eum oportet exemplum meum sequi ; atque is minister in aeternae beatitudinis sedibus , post hanc vitam mortalem, mecum venabitur. Quicumque enim fidi mei ministri munere reae defunctus fuerit, is aetemam gloriam a Patre meo consequetur. Neque putet me ab eo iniqua postulare, quod velim eum, cum summo doloris sensu, ea perpeti, quae ego absque ullo ejusmodi sensu subibo; non dissitebor, sum animo intueor probra & cruciatus quae mihi crunt brevi furenda. me totum commoveri & cohorreicere. Quid igitur Z An propterea Patrem orabo, ut me liboeet ab imminentibus illis malis Atqui ideo veni in terras, ut ea patercr. Verum, o Pater, inquit, oratione ad Deum conversa , ostende hisce hominibus me non falso nona:ne tuo ad eos vonii leo Quae verba vix protulerat, cum ecce vox ingens ac tonitru similis e nubibus cst audi ta, respondentis Dei, in hanc sententiam i hoc jam multis miraculis ostendi, atque iterum ostendam. E mul-
373쪽
E multitudine vero, quae aderat, qui non adsequuti sunt verba , tonitru esse crediderunt: Ilii vero contenderunt vocem filisse Angeli, Iesum alloquentis. Ille autem, haec vox, inquit, non est a Deo emi ita , ut ex ea ipse intelligerem me illi curae esse, neque enim ea de re dubitabam; sed propter vos, ut sciatis vere me a Deo millum mille. Nunc demum Deus poenas sumere incipiet de Idololatris, ceterisque pravis hominibus; & G- codaemon, qui iis praeest, ex imperio, quod sibi usurpavit, luce Evangelii per totum terrarum orbem circumlata, deturbabitur. Postquam sublatus fuerit homo, qui pe ius nunc cens tur, cx omnibus sentibus homines ad se alliciet; qui, luce coelelii collustrati, Ca daemoni, omnibusque ejus institutis nuntium remittent. Cum autem se tollendum dicebat, innuebat genus mortis , quod ipsum manebat. . Quod intelligentes nonnulli, ex circumstante multitudine, a Scriptura, inquiunt, acccpimus Mes.siam in aeternum est e victurum. Qui ergo fieri potest ut in crucem tollatur is, quem ais limminem plebeium haberi, qua circumloquiitione te ipse designare soles, quem multi Messiam esse contendunt λ Aut estne alius, quem appellatione illa denotas, qui nobis nondum innotuerit. Respondit Jesus, non inani eorum quaestioni, sed ea ex quibus intelligere poterant non temere ipium dixisse se esse tollendum. Per brcve adhuc, inquit, tempus vobis lux haec, quam
374쪽
xy. Turba ergo . quaenabat. & audierat. dicebattonitruum esse factum. Alii direbant i Angelus ei loquu
o. Respondit Iesus . di ditiit: Non propter me haee vox venit, sed propter
mundi: nune Prineeps hujus mundi ejicietur soras. a. Et ego. si exaltatus
ad me ipsum. 33. Hoc autem dicebat.
fg aifieans qua morte esset is moriturus.)34. Respondit ei turba :Nos audivimus ex lege, quia Christut manet in aeternum.& quomodo tu dicis: Oporistet exaltari Filium homini, Qui, est iste Filius homini, as . Dixit ergo eis Iesus:
Adhue modieum. lumen in vobis est. Ambulate dum lueem habetis . ut non vos tenebrae eomprehendant : renui ambulat in tenebris ne scit quia vadat. 3O. Dum lucem habet ii,
eredite in lueem. ut filii lu- eis sitis. Daee loquutus est Iesus, & abiit. di abs n. dit se ab eis.
37. Clim autem tanta Ggna secisset coram eis. non eredebant in eum: 3 s. ut sermo Isaia proinphetae impleretur . quem dixit: Domine. quia cre didit auditui nostro & hr ehium Domini cui revela. tum est 39. Propterea non pote rant eredere. quia iterum ditit Isuas:
M. Excaecavit oeulos e rem 1 ia induravit eor eo rum . ut non videant oeuia
lis, re non intelligant eorde, di convertantur. et sa
quam nunc videtis, fiugebit. Itaque dum ea fruimini, quam primum date operam ut intelligatis quid sit vestra ossicii, di ad doctrinam meam mores vestros exigatis. Quicumque enim, in Iebris iΩ orantia , .m quibus veramina, quodlibet vitae iter ingreditur, in maximo est errandi periculo. Dum itaque lux vobis illucet, ea , ut par est, utamini; ut nihil indi numias, qua luce ccelesti collustrati si int, faciatis. . '
, 'biit e Templo, ac se se iis hominibus ad breve tempus, urbe
egressus, subduxit. Illi vero quamquam multa viderant Iesu miracula, ci fidem habere noluerunt; ita ut, tunc temporis, Idem contigerit, quod olim aetate sua evenita conquerebatur Elatas Propheta, hisce verbis: GA LMI, ero idit semioni viseris Cui Da- . D-ur linum sy Noluerunt autem credere Iesu, nec profecto poterant, dum eranta indole praediti, qualem idem Propheta ita descripsit: excaecavit eorum oculis, ct obdurin it ' - , comκrumturque .rd D mem mentem οι I, 9. quibus verbis significavit Esaias fore ut ellant homines usque adeoch. ut ς quM apyantia Crant collustiandis corum animis , contrarium prorsus es.
tinctum cilciat sortiriira; ita ut iis contumaciores fierent, nec magis uterentur in salutis aeternae
negotio, sensibus atque ingenio, quam si iis destituti fuissent. Za Haec
375쪽
Haec autem habentur apud Esaiam , eo prophetiarum ejus loco , quo Messiae sutura gloria describitur. Attamen nonnulli etiam ex Synedrio crediderunt Jesum a Deo millum fuisse; quamquam, propter sectam Pharisaeorum ci insensissimam, non profitebantur quod sentiebant; ne ex hominum contatio, more Judaico, ab iis cjicerentur. Malebant enim dignitatem suam, apud homines, tueri; quam Deo honorem, quem ei debebant, admissio Jesu quasi Messia, palam exhibzre. Sub vesperam vero Iesus iterum est Ierosolimam ingressus, atque in Templum quidem se denuo contulit; ubi clim omnia ciscumspexisset, neque eosdem homines videret, coepit magna voce Judaeos adhortari, ut, exuta contumacia , tandem ipsius sermonibus crederent; Qui, inquiebat, mihi fidem habet, non tam mihi credit, quam Deo qui me misit, & qui miraculis, quorum edendorum potestatem mihi secit, ostendit me non salso ab eo mandata proferre. Qiti mea miracula contemplatur, cadem opera potentiam Dei, qui me misit, con-lcmplatur. Ego ad homines veni quasi lux , tenebras tenorantiae omnium mihi fidem habiturorum discussura. Si quis meis sermonibus auditis fidem detrahit, ego quidem nunc ab eo poenas non sumam; neque enim veni in terras, ut, dum in iis versor , ab hominibus incredulis supplicium exigam; sed potius ut eos vitiis ac pomis eripiam, si modo milii fidem habere velint. Quicumque me indignum judicat, qui audiar, & sermonibus meis creti nuum esse negat; is , vel me tacente, hal bit qui ponas aliquando ab eo sumat. Ipii illi sermones .
376쪽
niam in templum: Ee, ei cum spectu omnihus,
r. Et, relictis illis, abiit eum Caforas extra Civitatem . in jam vespera esset hora, exiit Bethaniam et ibique mania in Bethaniam stae , cum duodeeim. as. Mane autem rever ra. Et alia die eum exutens in CiVitatem . Hua rent a Bethania esuriit iri in i . Haee dixit Isaias .
quando viilit gloriam Mus, di loquutus est de eo. 4 I. Verumtamen re ea Prineipibus multi erediis runt in eum : sed propter Pharisaeos non confitebaniatur, ut ἡ Synagoga non eji
43. Dilexerunt enim gloriam hominum magia, quam gloriam Dei.
44. Iesus autem Hamavit. & diait Qui eredit in me, non credit in me . sed in eum, qui mist me: s. & qui videt me. v det eum. qui mist me. 6. Ego lux in mundum veni, ut omnis, qui credit in me, in tenebris non m
r. Et, s quis audierit verba mea . Ee non eust dierit , ego non judico manon enim veni ut iudirem mundum . sed ut salvificem
g. Qui spernit me. Ee non aeeipit verba mea, habet qui judicet eum e ser mo, quem loquutus sum, illa judicibit eum in novissi. mo die. 9. Quia ego ex me ipse non sum loquutus; sed . qui mist me . Pater ipse mihi mandatum dedit quid di eam . di quid loquar: . di scio quia manda tum ejus vita aeterna est. Quae ergo loquor . seut duxit mihi Pater, fie loquor.
nes, quos vobis audientibus habui, ultimi iudicii die contumaces veluti suppliciis addicent; quandoquidem ex iis liquebit quae hominum fuerit pertinacia. Neque enim quidquam dixi sponte mea, di quod commentus fuerim; sed tantum mandata a Patre accepta, vobis audientibus , exposui. Scio horum dumtaxat ejus mandatorum Observationem tutissimam esse ad vitam alternam viam ; e que prosero , quemadmodum a Patre accepi. Cum haec dixisset Jesus , post solis occasum egressus est Ierosolima , ut iret Bethaniam , una cum duodecim Apostolis a nondum enim aderat tempus, quo se crudelitati Syne i permittere statuerat. CAput LI RIesiis Ari unici reduns Ierosia ara mis necatur serio Lia, qtra exsecatur. Sermoris hales de P, Ο Δ eondonandis tutis. Inremurum vi a ioritara , quia doceret , os ocestidit S Edris, Forum in Bitim solvis describit, is freque in se proscat. Ρos Tai Dis seu a. d. XI. Calendas Apriles, Iesus summo mane, una cum Apostolis, Bethania Ierosolimam rediit: cumque esuriret, conspicatus procul ficum, soliis instructam,
377쪽
ex quibus intelligere licebat eam esse ex eo sic in genere, quae praecoces fructus serunt, ad cam ivit ut ficus in ca quaereret; sed nullos invenit, nam tempestas illa ficuum ferax non fuerat. Quod cum videret Iesus, occasionem arripuit eiungendae sortis Iudaeorum, a quibus virtutis fructus seustra eo aevo exspectaverat ; itaque clara voce, ita ut exaudirent Apostoli, nemo, inquit, o ficus, umquam tructus ex te comedat. Quibus verbis prolatis, illico exsiccari coepit ficus. Cum vero audissent Synedrii Adsessores varios Iesu sermones, quibus eorum contumaciam atque impietatem castigabat . consilia agitabant de eo tollendo; sed verebantur ne oriretur ii multus quia noram illum esse admirationi multitudini. At Jesus se se iis non committediit, nisi interdiu, & singulis noctibus Jer olblima exibat, ne clam opprimi posset. Tum mane in urbem solebat redare. Igitur cum poliridie mane rediret, transtraque per eamdem viam,
Per quam pridie transierat, viderunt Apostoli licum, de qua modo diximus, prorsus aridam, quod
378쪽
Aundis retulis CZpim XXXIII. Praeconii IV.
MATTHAEUS. MARCUS.C A p. XXI. C A p. XL
ap. & videns fiet arborem 3. eum uidiset a longe unam secus viam. venit ad scuin. habentem folia , ve eam: di nihil invenit in ea. nit, si quid forte inveniret nisi solia tantum, in ea i hc. cum venisset ad eam. nihil invenit praeter folia aio non enim erat tempus se
Ee ait i . Et respondens dixit illi: Numquam ex te fructus ei: Iam non ampliti in aeter nascitur in sempiternum. num ex te fractum qui quam mandueet. Et audiebant discipuli ejus. Et arefacta est eontinuo fi- eulnea. is. Quo audito . Pri ei a saeerdotum te serita quaerebant quomodo eum perderent: timebant enim eum, quoniam universa tur Madmirabatur sipet doctrina ejus. s. Et, cum vesperasa esset . egrediebatur de civitate. Io. D. e m manetranis frent , viderant seum aridam sinam a radies. bus: Io. Et videntes disti puli. mirati sunt, dicenistra : Quomodo continuo aruit
Respondens autema a. & reeordatus pereus. diait est Rabbi, ecee ficus. cui maledixisti. aruit.
Et respondens Ie, Iesus. ait eis r Amen dieo sus ait illis i Habete fidem vobis . s habueritis fidem. Dei: Ee non haestaveritis . non a 3 amen dico vobis sollim de fieulnea laetetis, quia quieumque diaerit huie sed Et si monti huie di, 'onti: Tollere, Ec mitteretis : Tolle. Et jacta te in On mare, Et non haesitaverit
mare. fietiar. Ee omnia quaecumque petieritis in oratione eredentes, accipietis. τι I in eoiae suo , sed erediderit quia quodcumque dixerit fiat. set ei. 14. Propterea dico τω bis . omnia . quaecumque orantes petitis. eredite quia accipietis . rc evenient v bis as. Et, eum stabilia adorandum. dimittite fi quid habetis adversus aliquem . ut Pater vester, qui in eoelis est, dimittat vobis peceata vestra. 16. Quod s vos non dimiseritis. nee Pater v set . qui in cietis est . di. mittet vobis peccata v
quod summopere mirati sinat. Quin etiam Petrus, vide, inquit, Magister, ficum, cui imprecatus es heri, ut penitus exaruit. Jesus vero reposuit, non esse cur mirarentur exaruisse ficum, se imperante; si enim Deo pollicito se omnia facturum, iis orantibus, fidem minime vacillantem haberent, juberentque vel montem Oliveti in mare transferri id futurum esse. Se autem iis confirmare quaecumque a Deo precibus peterent, minime dubitantes de ejus p tentia. & prolixo in se animo, ea accepturos. At subjecit, si vellent remissionem peccat rum ab eo impetrare, hanc legem iis imponi, ut hominibus delicta in se ignoscant; quod si facerent, remissionem etiam peccatorum suorum a Patre Coelesti impetraturos; sin minus, Deum iis minime delicta condonaturum. Z κ 3 Verum
379쪽
366 Auum turis chr in XXXIII praeconis IV. MATTHAEUS.C A p. XXI.
Verum ut redeamus ad ea quae pridie dixerat Iesus, cum malὰ precatus ficui & ingressiis urbem in Templum ivisset, atque in co cum discipulis ambularet, ac eos doccret, ad cum Venerunt Judaeae Gentis proceres, principes Sacerdotiim, Legis periti, & Syntari alii; interrogaruntque eum qua potestate, & a quo accepta , expulisset Mercatores ex Templo , atque in eo palam doceret Respondit vero Jesus , sibi quoque esse quaestionem , quam eis proponere cupie bat , & qua ab iis soluta res onsurus etiam ipse erat eorum quaelitis. Tum dixit , se velle ab iis scire, quid sentirent de tacto Ioannis Baptistae , qui Judaeos ad poenitentiam vocaverat &quas Proselytos abluerat: utrum crederent ita eum se gessisse, humano consilio, an vero mandatis a Deo acceptis. Proceres Iudaei, hac audita quaestione, apud animum suum reputabant, si responderent, eum mandata a Deo accepisse, quaesiturum continuo Jesum, cur igitur ei fidem non habuissent. Sin vero dicerent Ioannem , suo ipsius consilio, ea aggressum esse facere; universam multitudinem populi graviter ostensum iri, cum persuasum haberet Ioannem verum Prophetam fuisse. Igitur tutius existimarunt respondere, se nescire. At vero Iesus illico regessit, quandoquidem , illis nescientibus quo jure Joannes ad se venientes ablueret, hoc tamen illi licuerat, nec quisquam eum ad rationem facti reddendam vocarat; se
380쪽
crum cinati, Ct si XXXIII. Prierenti' IV MATTHTUS.C A r. XXI M ARCUS.
ar. Et veniunt rursus Ie-1 . Et, clim venisset in rosol inram. Et . cum ainbuia templum , Meeserunt ad litet in templo. aeeedunt ad eum doeentem . Principes eum summi sacerdotes, ec' sacerdotum. ec seniores fo- Scribae . di Seniores,suli, direntes: In is . le dicunt ei: In qua qua potest ite haee faris 3 Et potest ite hie laeta Et quis qui, libi dedit hane potesta- dedit tibi hane potestatem tem ut ista facia, 14. Respondens Jesus di
xit eis: Interrogabo vos de ego unum sermonem: quemti dixeriti, mihi, di ego umbis dieam in qua potestate his iacio. ar. Baptismus Ioannis
eo tabant inter se, dicen. 6. si dixerimus; e curis Io, dicet nobis' Quare eriago non eredidissis illi s;
autem dixerimus ex homini hus, timemus lurbam i omianes enim habebant Ioannem sevi Prophetam. 13. Et respondentes J R. dixerunt : Nescimus.
Ait illis te ipse: Nec ego dieci vobis in qua potestate haee saeio.
19. Jesus autem, respnniadens, ait illis: Interrogabo vos & ego unum verbum. 8c respondete mihi; de di-xam vobis in qua potestate hie saeiam. 3o. Baptismus Joannis, de cisio erat . an ex hominibus. respondete mihi ρ i. At illi cogitabant se. m. dicentes 1 Si dixerimus : De eoelo. dicet: Quare ergo non eredidistis ei 3 i. si dixerimus: Ex ho minibus, timemus populumi Oinnes enim habebant Joannem quia vere Propheta eL
set . Et, respondentes,dieunt lesu: Nescimus. Et respondens Jesus ait illis tNeque ego dico vobis, in qua potestate hae faciam.
CAP. XII. i . U T factum est in una
a dierum . doeente illo populum in templo . de
Principes Sacerdotum . te Seribae cum senioribus. a. Ee aiunt. dicentes ad
illum: Die nobis in qua potestate haec iacis aut qui est . qui dedit tibi hane potesta
tem 3. Respondens autem JG sua. disit ad illos: Interem gabo voa Ee ego unum ver bum: respondete mihi:
4. Baptismus Ioannis deerelo erat, an ex hominibus r. At illi cogitabant intra se, dicentea: Quia si dixerimus : De coelo, dicet: Quare ergo non credidistis
6. si autem diaerimus: Eae hominibus . plebs universa lapidabit nos i certi sunt enim Joannem prophetam esse. 7. Et responderunt sene seire unde esset.
8. Et lesus ait illis: Neque ego dieo vobis in qua potestate haec facio. 13. Quid autem vobis vi- ea detur Homo quidam haberit duos filios. 8e accedens ad primum .disit: Fili, vade
hodie. Operare in vinea mea. 29. Ille autem respondens , ait: Nolo. Postea autem,paenitentia motus. abiit. o. Aecedens autem ad
alterum, dixit similiter. At ille respondens ait: Eo. Domine, te non ivit. t. Quis ex duobus fecit voluntatem pa Hs 3 Dicunt ei: Primus. Dieit illis Jesus: Amen dico vobis, quia Publieana. 8e meretrices prae cedent vos in Regnum Dei.
i. UT ecepit illis in s. Coepit autem dicere parabolis loqui : ad plebem parabolam hane:
se non videre cur necesse haberet iis dicere qua potestate faceret ea, quae eum in Templo ager
Deinde Apologis indolem contumacium Judaeorum , ut ex iis intelligerent quid sui esset ossicii, describere coepit. Quid vobis, inquiebat, videtur de eo quod narrabo ρ Erant virocia illam duo filii, quorum unum jussit ire in vineam, ut operi rustico incumberet. Ille vero illico quidem negavit se iturum, sed postea poenitentia ductus eo se contulit, ut patri pareret. Idem etiam alterum jussit pater, isque blando responso pollicitus est se iturum , nec tamen ivit. Uter ex liisce duobus paruit patri Prior, inquiunt illi. Jesus vero , similiter, inquit, publicani di meretrices, qui palam bonos mores ejuraverunt, vos, qui probitatem &sanctitatem vitae prae vobis sertis, antecellunt ad Regnum Coeleste, seu ad veram Relistionem quod attinet. Venit