장음표시 사용
51쪽
36 .deor. pag. 224. Non ignoro Arnobium, Iustinum , Eusebium ,
Lactantium dum cum gentilibus agebant, hoc . mente intenta,& omni conatu adlaborasse, ut omnes gentium deos homines esse ostenderent. Vide Lactant. lib. I. div. Ins. c. I . Bergier, Orst ne is rigani me, tom. I. in praef. Couri de Gebetin , G nis Allegorique des Anciens , tom. a. f. s. Sentimens des Peres der Eglist. Sed aequo animo sit censor si ex eo quaero e Quid Patres hi evincere volebant 8 Quis scriptionis contra gentiles
finis, quod propositum erat 8 Nonne demonstrare volebant, gentium deos non esse veros deos , sed homines , ac proinde contemnendos , inopes , mortales, improbos , cultu indignos . Suapte natura sequitur in hac argumentatione ista conclusio rHomo es, ergo non es deus , ergo non es adorandus . Haec propo-stio recte demonstrata, deos e medio tollit; quis enim adoret
sibi similem, miseruin , improbum, mortalem Quo pacto homines isti dei, beati, aeterni, sancti, incommutabiles esse posisunt 3 Hune censes, primis , ut dicitur , labris gustasse pb ullam, qui quidquam , quod ortum sis, putet aeternum esse posse 8 Cicero
de natura deor. lib. I. pag. I98. & supra dixit: Sin Hi neque possunt nos iuvare, nec volunt , nec animo turant , adde , si ipsi aeterni , beati, sancti non sunt ; quid es, quod ullos diis immortalibus cultus , honores , preces adhibeamus ' Sublata ergo in diis hominibus, quin etiam in astris aeternitate, beatitudine , cura, iuvandi potentia , sanctitate , suapte natura sequebatur , deos illos homines non esse deos, ac proinde non esse colendos ; id quod adversus gentiles demonstrare voluit Lactantius di Arnobius . Sed an hi scriptores ab antiquis astra culta suisse negant 8 Censor noster purgatis oc lis , intenta mentis acie eos adhuc semel inspiciat, videat Eusebium praep. Evang. l. 3. s. a. pag. 87' item lib. I. g. s. pag. 28. , Clementem Alex. Aes supracitato , Origenem coni. ceg. lib. 6. pag. si 7. & in Philoc.
cap. 23. pag. 42. Deinde , de quibus diis, & quo seculo loquuntur Arnobius & Lactantius 8 Anne de diis Indicis An de
Pe tur flava, Venus elephanto vehitur sa- ster neget, si potest,ab Indis planetas coli,eie flava , Saturnus gallo insidet saeie planetarum cultum in siinulacra trania et eorpore susco . vide H. so. 31. 3 a. migrasse , idola pleraque astrorum ac
3. 4. ui1 iconibus inspectis, senior no. ranium naturae Gilitudines esse.
52쪽
Persicis Nonne de Graecis & Romanis et Nonne seculo tertio, quo astrorum cultus exoleverat, quo mythologia Graeca iam vitiata erat, quo primaevi cultus vix aliqua notio exsta- bat Nonne illis seculis quibus Romae omnia adventitia numina colebantur, quibus simulacrorum usus in toto fere orbe terrarum Sabaismo successerat Τ Conser Eusebium , Bergier , Couri de Gebelin, Leis citatis, &apud hunc ultimum, auctoritates sententiasque pro Sabaismo & allegoriis stantes Baconis,
Blachmelli, Balaagi, Abbatis Conti, Gali, Alexandri ab Ale. xandro, Mignotii , Budaei, Huetii , Ioannis Clerici , Macrobii , aliorumque. Si quI homines fasu elati, O ut Plato ait insimul Lυentute ct inscitia animis Insammatis per lascitiam deorum
cognomina acceperunt, ac templa sibi poni υoluerunt i eorum gloria brevi floruit tempore. Deinde praeter vanitatem O arrogantiam impletatis etiam ac iniuintiae culpam susinentes Evolitaverunt tenues ceu fumus in auras Praepete surrepti fato.
Et nune tamquam fugitivi servi , in quos ius abducendi es dom nis , aυuse a templis O aris, nihil praeter monumenta , ct sepulcra habent. Plutarchus de Iside pag. 33 a. Quare stoici aliique
philosophi astra, naturae varias partes , naturae phoenomena deos esse docebant, & inter hos Thales , Anaximander . Anaximanes, Crotoniates, Parmenides , Diogenes , Xenocrates, Heraclides, Theophrastus, Zeno. Vide Cicer. lib. I. de nat. deor. pag. I99. Io o. ao I. Mihi permolestam , censori viro alioquin doctiis ino ingratam, lectori fastidio plenam rem egi tam longe excurrendo , sed necessarium erat, ne censor nobis in se. quentibus sucum facere ac Indicas res denuo intricare possit. Diseussa iam Indicorum deorum origine , involucro aperto , allegoriis detectis , iam facilis ad illustrandum Talapoini Avensis locum datur accessus. Dum is Avensem sacram legem a Godama allatam ac praedicatam fuisse docet, mens est, Godamam genium , id est, Mercurium , qui , ut reliqui planetae, magister est ac doctor, praecepta religionis Talapoinorum in Indiam ac inde in Ava & Pegu attulisse, ac ibidem evulgasse.
Hoc de suo Mercurio credidere Phoenices , Aegyptii , Indi ,
53쪽
te Godamam praedicasse dicuntur , & horum unus est Cashyapa , astrum, genius, monachus , & doctor, ut genii, monachi, & doctores sunt planetae, Iupiter , Mercurius , Saturnus, Venus, quos Indi hodiedum contemplatores, sacerdotes, ae philosophos fuisse credunt. Vide Notiasse Leonisbe P. Constantini ab Asculo loco fora citato . Ultimus ad praedicandum veni sse fingitur Godam a Mercurius, qui, ut ex libro Peguano Ram-muis asserit eius interpres, ρος. transmigrationibus exactis, honestae & decorae vitae praecepta in hunc mundum attulit r . Di Dficultas insurgit in haec Talapoini verba: neIpr snte anno IIa
i Euseb. praep. Evang. lib. I.
in Philebo : Uorem c Thamus Aegypti teκ infinitam animadvertit, sue deus aliquis fve divinus hamo , veluti fama refert, bai modi hominem nomine neut in Aegapto exsitisse . Teut , moi,
vel Toth vocabulum corruptum esse ab Indieo Bun seu Buna , mens , consi Iiarius, bonus genius , in Syst. Brah- manico ostendimus pag. II 6. Confer Clem. Alex. lib. I. Strom. pag. 3s9. de Budha ab Indis adorato , ac ex virgine hoe est ex Masa dea nato . De Tartaris Calmuliis vide Stra hien berg. descriptiovhistorique de ι' empire Russeu , tom. 1.
vant au eieI L as de res fis nom/Αrend-sur transporta Ia Di dei I des dans te Tiber. Sinenses ribi deum suum in India de quidem in regno Caibimirnatum esse dicunt . Tibetani in urbe Cassi seu Beuares ortum fuisse comminiscuntur , & Peguant eum ex imsula Cestiis deducunt. Vide la Lou
re , du ressume de fiam, to m. I. cap. 24.
Item fom. r. pag. 32s. Hibeiro , Hi . certas pag. N3. Asiatich relearcires tom. I. V. 169. ω Ie . Contemptis vulgi s bulis localibus , & euique regno Pecia liaribus , quis noli videt Μereurium omnibus gentibus legem suam praedi-
easse . quis non cernit, numen allego
ricum esse , quis non perspicit Mercurium ab omnibus gentibus in institutorem suarum legum assumptum fui Gse , ab una denique dc antiquissima origine has sabulas deseendere Deorum maxime Mereurium eorunt Germani , cui certis diebus humanis quoque bostiis litari fas babent. Tacitus. Germ. c. 9.
54쪽
ὰ entrato nel NDan. Quomodo natus, quomodo mortuus est G
dama , quomodo Avensibus praedicavit, quomodo Peguant eius recessus aeram scribunt. si numen hoc allegoricum & ab astris deductu in est Sed reggerere liceat , quomodo unus & idem in tot regnis tam longe inter se distis apparuit quomodo in Aegypto, in India, in Graecia natus ubinam mortuus , ubi eius sepulcrum , si homo est An non mortuus ut alii dii; ut Osiris , Bachus, Iupiter Ammon , cuius sepulcrum monstra
Perbelle Callimachus apud Orig. coni. Cels. lib. 3. p. 4 2.
Tuum Iupiter sepularum exs uxerunt:
Tu vero non es mortuus . semper enim es .
Iupiter Te natum alan In Idaeis montibus, Iupiter te in Arcadia . Utri patre mentiuntur 3 Cretenses semper mendaees ere.
Quomodo Godam a natus & mortuus est si deus est aut quo. modo deus esse potest, si homo est Fabulae itaque Avenses invicem sese destruunt , neque aliud Tatapoinus dicere vult , nisi Godamam in humana sorma apparuisse , ut apparuere dii alii, ae stabilita sua lege in gloriam caelestem ad montem Memiterum rediisse . Simulacrum autem suum sequacibus suis post
se in mundo reliquit, ut populus illud adoret; unde ortus est idolorum cultus , Indis , Tibetanis, Peguanis , Sinensibus communis. His positis, in epocham apparitionis dei Godamae pauiscis inquiramus. R. P. Carpanus in cod. mss. Musei Borgiani , eser Uoni supra due libri Barmans ad cod. num. II. ait, annum
aerae vulgaris Avensis millesimum centesimum trige fimum primum correspondere anno nostro millesimo septingentesimo se. xagesimo nono. Itaque innus Avensis reta quo Tatapoinus scripsit, eorrespondet anno nostro l762. Hoc anno nostro I 762. iam 23o6. anni numerabantur, eκ quo Gaudama in Nitan intravit. Itaque hoc anno II; a. , quo scribo , sunt a 33 a. anni ex quo Godam a disparuit. Subtrahe I 792. annos a 2331., manebunt 3 o. anni, qui vulgarem nostram aeram transcendunt. Diuitiam by Corale
55쪽
Initium aerae vulgaris Barmanae . ,- ---63 8 Talapoini annus quo scripsit. ----I76Godama disparuit 23o6. annis ante annum Christi et 76 a Annus aerae Barmanae II sq. correspondet
sublatis igitur II a. annis ex apparitionis Godamae a 332. annis, manent Fqo. anni, qui epocham aerae nostrae vulgaris transcendunt.
Quodcumque Peguanae mythologiae systema amplectaris iam aperte perspicis , epocham hane nec eum praedicatione I. C. Servatoris nostri, neque cum Valentinianis fabulis componi posse , nam Godama s o. annis ante aeram Christi in India & Pegu legem suam promulgasse dicitur . Quis igitur ex India Godamae legem in Pegu, Ava , Siam & Sinas pertulit , si Godama genius est , si Godama homo non est , si denique
Godam a numen mere fictilium est qHi praedicatores alii esse nequibant, quam hi ipsi Tala-poini atque Samanaei Indici, qui ex India in proximas regio nes descendentes deorum cultum allegoricum & astronomicum in alia regna pertulerunt. Iam anno os . aerae nostrae Vulgaris Indica religio in Sinis stabilita fuit . Iam anno 683. ante Christum natum in annalibus Sinensibus legislatoris FO , Godamae seu Mercurii mentionem ingeri observat de Guignes, qui fictitiam huius dei nativitatem ad hunc annum 683 ante Christum natum reiicit r ; a quo non multum dissentit Tatapoinus , qui octouaginta aetatis annos Godamam numerasse dieit, dum in Anan intravit. Adiectis igitur his 8 o. annis , eritannus 61 o. ante Christum natum, quo Godama ex sententia Talapoini apparuit, & hic annus, haec epocha coincidit cum progressu scholae & librorum Samanaeicorum , quorum nonnullos ad hane epocham sa) reserendos esse docuimus . Si vera
est traditio Persica in India hausta 3 , quam affert Anquetit du
56쪽
qIPerron , plusquam octuaginta millia sapientum ad Indum fluvium , in Bactriana , in Aria, in Gedroiia , ad flumen Gan. gem habitantium peccata sua sibi invicem confitebantur , atque Zoroastri seu Zera Thusti legem profitebantur ; quod sane
non exiguum Samanaeorum numerum iam circa annum Scio.
ante Christum natum in India versatum fuisse palam & aperte indicat. Hi Philosophi peccata sua sibi invicem confitebantur, id quod hodiedum faciunt Samanaei Indici & Peguani i) . Hi se se igne exurebant, cuius exustionis vestigia , non solum antiquis scriptoribus testantibus , sed etiam hodiernis assentien. tibus apud Indos exstam a . Hi sapientes soli , lunae , pla
netis , igni sacrificabant i id quod hodiedum fit ab Indis 3 .
Adde , veterem Persarum linguam , sive Gndicam , sive Raetendieam , sive denique 'H-ieam voces , Samserdamicae an isti quissimae linguae dialectum esse , eo fere modo corruptam , quo corruptam esse vidimus Palicam linguam in regnis Ava & Pegu hodie obtinentem. Hoc ex Thoma Hyde , atque ex ipso Anqueti l du Perron ope grammaticae Samscrdamicae ac vocabularii AmarasPha facile demonstrare possem , si hele disserendi locus & tempus daretur . Non ignoro apud veteres scriptores plures Zoroastros numerari s , nempe Pamphilum, Me. dum, Persam, qui in Bactriana circa annum s I9. ante Christum natum floruit. Quidquid sit de duobus praecedentibus . quos incauta antiquitas confudisse videtur cum Zoroastro Bactriano, cum Plato apud Clem. Alex. Strona. lib. s. pag. Tt I. Zoroastrum rogo impositum die ab interitu duodecimo revixisse
t Systema Brahmanicum pag. I 6. 36. s. Vide etiam animadversiones R. P. Carpant in librum Xamtiva Peguarium Num. xxxUI. inter codices S. Cong. de Prop. Fide .
α Strabo lib. is. Porphyrius lib. . de abst. Philo , libro, quod omnis prebus sis libre . Clem. Alex. Strom. lib.4. Vide Syst. Brah. pag. I 8. La ubere, Rosaume de Siam , t m. I. p. 488. a in Systema Brahmanicum , pag. .
2.3, . . 6. . g. 9. I . Conser Xenoph. de
Cyro apud Thomam inde pag. 98. itempu. 99. ex libro Persico Pbarhang Gjuhanghiri. Hreum I. reorum quodvis alicui en I. planetis relatum habuere
57쪽
62 dieat: id quod de morem exurendi eorpora & transmigrationem seu regressum animae in corpus , duo dogmata Indica subobscv. re indieat, nullus hele mihi sermo de Zoroastro Pamphilo &
De altero Zoroastro Persa seu Bactriano nullus fere apud seri. ptores relictus dubitandi locus . Laertius in prooemis Zoroa. strum Persam fuisse dicit ν Plinius lib. 3. eap. I. a Zoroastro Persa vicies centum millia versuum condita fuisse scribit ; ii qui Pr diei haeresim sequebantur , non meudo evangelium Iudae , sed arcanos Zoroastri libros se possidere gloriabantur i , ex qui bus sane male intellectis ae evangelio admixtis Gnosticorum monstra prodierunt. Denique Clemens Alex. Strom. lib. I. p. 337. ait: Adiit Demoeritur Babylonem, Persidem , Aeoptum, Magorum, O sacerdotum se praebens discipulum . Zoroasrem autem Magum Persam Pythagoras ostendit . Igitur tempore Pythagorae aetate maior Platone in Bactriana ad superiorem Indi fluminis partem sita florebat Zoroaster , quem Zoroastrem Bactrianum & artes magicas invenisse, O mundi principia siderumque motus in Bactri nis Histentissime spectasse scribit Iustinus lib. I. pag. a. Nec mirum, si Iustinus, Diodorus, Clemens Alex. aliique scriptores Graeci circa aetatem ac personam Zoroastri inter se discordes sint, eum Graeci ante Alexandri M. expeditionem , quam aetate sua superat Zoroaster, pauca de India certa & explorata haberent a imirum non est, si plures Zoroastros in Bactriana diversis temoporibus collocent, cum Zera Musi Zoroaster non personae nomem sit proprium , sed nomen regis appellativum , quo insigniebantur plures Bactrianae reges . E. g. multi antiqui reges Indici vocabantur C ramMiti, Cera erumst, quorum illud primum Graeci Samscidamicae linguae corruptores scribebant Ce.
pro co Cotelarius ad retun. Clena. de Noe phis Zoroastri libris ici notis ad lib. I. Strom. pag. 337 αὶ Ioseph. contra Arion. lib. I.
et seq. mper , bi'. regni Graecoram
Batariani . Petropoli ex opographia Acad. scient. 1738. pag. I. et seq. item pri. 38. Chrono logiae regum Graec rum in Bactriana canoa ante Christum natum 2 4.
58쪽
proboties, Celembothras r , & secundum hodierni scripto
res scribunt Sharam peroum at , Xaran perumal a . M uias nucere a fronte , ad frontem v. g. exercitus , populi , ad latus , proxime . O aiam , m. cerihel dc cereves astum, perfugium. cera, de Samserdamiee Maiam ct cera, vallum, prae sidium seu locus vallo munitus, certis limitibus inclusus, ditio. districtus. Unde Puttencera nova ditio , nova arx , novum op pidum vallo instructum . Calaeeia praesidium principale , ditio. nis caput . Onias G Potti vel Botti rex, servator , ditionis guis bernator , omnibus providens . Ex his ergo dictionibus exsurgit Cerambotri , rex , ditionis caput de servator . perum magnus, aal vel M per a. Unde iterum exoritur dictio Mutarus Oniatm AIq, ceramperumaι, ditionis, regni cenis limitibus inclusi maxima persona, id est prima , quae est rex . Hoc igitur modo Cera Ttas, non Zarathust , significat regem ,
ditionis dominum, nomen nempe regibus commune , ut est Cerambotti & cera reumat; non aurem sonat nomen daatalitium
unius viri a domo aut familia Cera-Chus dicti . Quo posito , quid mirandum, si plures cera-Thus apud veteres reperiantur scriptores, quid mirum, si plures reges hoc nomine gaudentes inter se fuere eonfusi 8 Conser Dodineti in praef. ad Ar
riani Periplum 3 . sub illo igitur cera-NU , qui circa an-
F a numst PΠHus hἰst. nat. lib.ε. e p. 27. Regnabat si in odia ὶ eum proderem bare celebotbras. Vide in hune Plinii et Arriani locum Dod.eli . dissertatisis Arriani Peripiam maris Mytbraei inister Geographos minores , Oxonii, e thea tro Sheldoniano I 698. Vol. I. χὶ Zen&A-Vesta, Dila. prέlp.68. et sq. Hiitoria Synodi Diamperitanae , cap. I. g. l. pag. 3. La Crore . His. siauisme des Indes, tom. I. p. 66. alallaye, 3738. 3ὶ In illa dissertatione Dod.elieontra Salmasium ostendit, ceprobortes , Ceprobou , Celebotbres , Celembotres no mina regis Indiei a Plinio et Arriano H- Iata ab haereditariis regum nominibus , non autem a natalitiis petenda esse , et recte quidem ; nam hodiedum inter ge tiles Indos natalitium regis nomen vix
59쪽
num frς. ante Christum in Bactriana sorebat t , India Magis de Samanaeis refertissima erat . Hoc testatur Herodotus,
Diodorus , Claudius Ptolemaeus , Strabo , Arrianus , Porphyrius ex Barde sane, Cicero, Plinius , Eusebius , Iosephus Hebraeus , Clemens Alex. , Origenes r . Tot hominum millia
umquam prosertur , sed eommuni illo
vocabulo Ragia , Cerambotti , ceram perumal. Perumal , Tamburan , id est rex , ditionis maxima persona , aeus rex , servator , aliisque appellativis ivgenericis Samserdamicis , Malabaricis, Tamulicis , Nagaricis nominibus vulgo appellantur. Verum dum maximi momenti negotium signant , in appocha subinde etiam nata litium nomen addunt , v. g. Vira Marcanda rerum al, sortis Sol, maxima persona ; Κν1bna
vinna ruta , Govinna vaccarum pastor nempe Apollo Nomius a rex ; Rama rvia , R ma c Baeehus iunior rex ; Pandirisia regni P ndi seu regni Nandure rex ; Pandelata Tamburan, ditionis Pandria dictae rex . Ubi viles
nomen proprium et nata litium raro ap. poni , nam hoc proferre nefas ducunt. Ηane rationem in nominibus regum scribendis ac proserendis teneri in aula regis Travancoridis & Coccinensis, in qua ob milIionis negotia saepe Uerlatu S sum , ego ridi , ac nonnullis monumentis aperte demonstrare possu in .
i) De Bactriana ita disserit D 'Anis ville , Gograpbie an elen ne abrufe , tom. a. a Paris I 738. pag. 298. me la
Bactriane in P etend is long de la rivemEridionale de I' us , qui la separe
de Ia Sogdiane . Les montagnes ,
en couvrant te Nord de ι' Inde , bornent Ia Bactriane vers is Midi. Ex Bactriana a meridie Indiae . coniuncta .olim facilis accessus patebat in regnum Indicum et urbem Casis.
mire , quae sine dubio Herodoti casn -νa seu casntira est . Bactriana post Cyri tempora Persis ter vivit, quocirca Ba- nec strianae rex rara no Improprie Persa suisse dicitur . mille urbibus instructam suisse prodidit Plinius, sed quia
ventis borealibus inflantibus viae publicae arenis eo implebantur . Ita ut saepe ne viarum quidem vestigia reman
rent , inde sideribus inspectis itinera suscipiendi ae prosequendi necessitas, ac proinde astronomiae studium di manavit, cui Zoroastrum et Magos addictissimos suisse diximus . Conser Philippi Cluverit Geograph. Amstet. I 729. pag. So.
33. 14eeren , Commentatio Graeeorum de India notitia . Uide m
Pam geographicam D. De I' Ile . Carte des Indes et de Ia mine , I 78 I. subgr. lat. 36. long. 9o. Conser Rennellium& P. Tiesent alter . Ceterum, meminisse Opoitet , a veteribus scriptoribus geo
graphiae imperitis saepe Ba trianam Ainriae , Gedrosiaeque Indicis provinciis supponi, adeoque illos de his ultimis provinciis intelligendos esse , dum da
2 Est aliorum Indorum Mee sive
fa Uaetudo , ut nullum animal interimant , atque nibit ferant, nee domos parandas existiment, atque herba victitent. Herod. lib. 3. Haec verba gymnosophi ita inrum vitam aperte exprimunt , nam hi
philosophi , Brali manesque saeerdotes nullum animal ob transmigrationis dogma ab ipsis ereditum interimunt, hi hemba & lal e victitant, & Samanaei Bbilabudicti , seu mendicantes, domos non parant , sed errabundam vitam ducunt . Euseb. praep. Evang. lib. 6. pag. 27 . Apud Indos re Bactrianos multa sunt eorum millia , quos Brabmanas vocant , ii ab omni eaede abstinent die. Plinius hilt. nat. lib. 6. cap. I p. pag. 88. edit. Bas. Maharsim gentium eos nomen Machma
60쪽
nec perpetuo otio dedita esse , nee sine pugnis & sectis longum
tempus transigere, neque in sola India se continere poterant. Quare videmus alios in Tibe tu in , in Tartariam, atque in ipsam
adeo Syberiam penetrasse et , alios in Bactriana a , alios in Aria s , alios ad Gangem , alios ad montes qui Indiam a Tibeto separant , ue habit alle , alios ex ora Piscaria aut insula Ceylan in regnum Pegu transivisse 6 , aliquos a Brah manibus ex ora Malabarica expulsos fuisse , alios denique in toto regno Tibet sectam suam propagasse . Quae cum ita
nae . Flos ad montes Emodos Indis Hemadi dx limata , qui Indiam a Tibeto
separant, collocat. Diod. Sic. lib. 2. ρ.6 I. Clem. Alex. Strom. lib 3. p. 339. Strabo Itb. Is Origenes contra Celtato. I s. 4IT. e. tit Paris. Plutarchus in vita Alexandri i) Stra hienbem , tons. a. ρ. Is 7. 247Ginet in , vo age de Siberis , t. I. p. IIo. In iis regionibus Samanaei isti vocantur Silamans , quod a vocabulo Samanaei, seu a Samicrdamico Tamaua , corruptum esse perspicis. αὶ Euseb. l. e. a) Strabo lib. i s. Nos es Choren . in geograpbia . pag. 36s. 366. 4ὶ Porphyrius lib. .de ab pag.4Os. Noles Chorenensis seu rubiae pag. y66.
Claudius Ptolemaeus lib. 7. ωρ. l. tab. X.
pag. I g. gymnosophistis inter Gangem di fluvium Tamana ad celebrem illam
urbem Madtira collocat, Magos vero ad fluvium incium intra Indiam .
pbis anelenne tem 1. pag. Do. ubi Lamas Tibetanos veram Brahia anum laetam es Ie
in Asiaticli te arehes tom. I. p. 423. Conser mappam geographicam R. P. Tie
pam plures vicos Samanaeorum,ae Bralia
manum aedes, Mias Maia Deo seu templum Mabadevae , nempe Shivae Indi- eo deo sacrum , ae denique in Saranga- puri Dberma Shaia , id est . scholam Ethicae gentilis sitam reperies . Hei physicus ille mons Meru . tot fi lionibus indicis exornatus est collocandus , heic paradisus Indicus 7. montibus insignis exstat , in quo sol , luna , ceterique diavi versantur . Hoc quamvis sabulosum sit , iraditionem tamen illam antiquissima in de Gange ex paradiso profluente eonfirmat , nam statim supra sub gradu 36. fluvius Gura , & per Oeeultos sinus etiam Ganges ex lacu Mansarear , pro fluit & in montibus huic laevi vicinis Indi omnes deum Shiva seu Maba G
magnum deum , ae deam rarvadi, duo prima-maxima numina habitare dicunt. Ad littus laci in meridionali plaga templum exstat dei Maba sua , atque a sic teriam monachorum seu pnilosophorum Samanaeorum . qui in paradiso habitare creduntur . AntiquisI ma est haec habitatio eorum , atque ad hune locum , adho, montes. ad hos fluvii Gangis ac Ga-gra sontes primaeva indica , Tibet ana , P uana , Siliensis mythologia , theodotia , hi Iloria , cosmographia , religio , dc planetarum cultus refertur , ex his montibus , dc sontibus Gangis & Gagra in alias regiones perlata fuit. Monasteria haec gentili ea ob silent ii cultum . meditationis ae eontem rixtionis exercitium,