Carmina;

51쪽

άποδώσειν τὰς ψεις, τε λίσει τὰς κριθάς τον ὁ Αἰχμόδικον ἐπι εοτίασιν καλέσας κρωτηρίασε, και τὰ αἰδοῖα αὐτο ἀπέκοψεν. στερον μέντοι μανεὶς κ των ἰδίων ἐμφορηθεις σαρκῶν, άπίσβη. m. Q. Ἀχετος ην μεν ιος Lovgέτου, ἀφ ου και ἐν Σικελία πόλις Loέχετο καλειται. malim sύχετα ut apud tym et Demosthenem, vel quisquis ille est, qui scripsit orationem de

Haloneso assentior enim utim anno, Epir Irbe in Lovχετα se Βουχέτιον, quae mi vocatur Βουχαίτιον ap. Strabonem 7 . P. 119. d. TaUClin. Vol. 2. in- te .igendam Sse existimanti saepe, et

o Consu Sa. Σικελῶν ὁ τύραννος λέγεται. fieri potest ut ita existimaverint propter , 381-383. τοὐτον τους μενέγχωρίους κατα πάντα τρόπον σίνεGθαl, et oυς ὁ ξένους ἀναιρεῖν λωβώμενον.eto σαύτην ε κακίαν ἔχειν, es και τους μακρὰν ἰκουντας, τε θέλοιεν σφόδρα τινὰ τιμωρῆσαι, . ξένω περιβαλεῖν θα-τάτω, ἐκπέμπειν αs τῶ πολλὰς γὰρ μηχανὰς ἐξευρεῖν τουτον αἰκίας. θεν τον icio οὐχ ἡπομένειν την πικρὰν ταύτην τυραννίδα, λίθοις δε αύτὰν ἀνελεῖν. ἱστορία παρὰ Μνασία κ Μαρσύα. horum scriptorum notior altero est Mnaseas, qui aeV Sequiore edidit libros de Europa et Asia Periplum, alia de quo Valcken Animadu ad Ammon. 3, 1, pag. 168, item ad Schol. hoen. 652, Ηeyn Obss. ad Apollo d. p. 262. etc.

Marsyae scriptores duo memorantur, UO-rum junior Macedonum historias scripsit. v. Voss. demistor. r. p. 43. Plin. H.

N. 7, 2 sub finem, Schol. Eurip. Hipp. 666 etc. leguntur haec etiam apud Pseudodidγmum; non item sequentia, quae nescio quis alius subjecit verbis Scholiastae m. q. - ουτος πείρου βασιλείς, Esrηνορος κ Φληγυίας ErΦλογίας υιὰς ος ζ α γατερ Μετώπην φυμφιGσαν, πο ἰχμοδόκου sic φθαρεῖσαν, πηρώσας νάγκασεν λεῖν κριθάς σιδηρῶς, τότε φήσας ποδώσειν αυτ τὰς ὁ ψεις, ταν λήση τὰς κριθάς τον ὁ Αἰχμοδόκον ἐπὶ στίαν καλέσας κρωτηρίασε, καὶ εἰς ωμότητα τραπεὶς μισθὰν ἐλάμβανεν πῖ et ovΗ0 IER ODYss. III. ἀκρωτηριάζειν του ἐπι τούτω πεμπομένους αὐτ ξένους. στερον μέντοι μανεις ἐνεφορήθη των ὁίων σαρκῶν.

τινες δέ φασιν, τι ἐπ cis τοὐ μήρου aequalis Homero ην ὁ Ἐχετος επει- δη δε πλημμέλησεν εἰς αυτὰν ἐμνήσθη αυτos σανε παλαιο τινος ὁλκου. , postquam hanc famam sive fabulam et ipse retulit: δ καὶ ἐπὶ Θερσίτη ποιῆσαι λέγεται, inquit, κακῶς ἐπιτροπεύσαντι τῶν αὐτΟὐ ῶν περ ἀνάπαλιν πεποίηκεν ἐπὶ υχίου, . QVμίου, . Μιντου, . ἐντορος αυτῶν γα ευ πεποιηκότων αυτ ὀ ἐπ ἀγαθοῖς μέμνηται, εις παλαιότητα χρόνου ηρωι- κοὐ νάγων αὐτούς. V. ann. ad α

154. idem de appellatione regis βασιλῆα), cum γrannus fuerit Echetus ros o και, τι τον Eχετον δέον τύραννον εἰπεῖν, ὀ ὁ βασιλέα εἶπεν.

γνοεῖτο γὰρ ἐπι μηρου τύραννος

λίξις , η και ἴστερον ευρεθεῖσα ἐπ' ἀγαθῶ ἐλέγετο τοι γὰρ ἐννόμοις βασι- λεῶσι κλῆσις η και αὐτη, ς δηλοῖ προς μυρίοις ἄλλοις καὶ ὁ παρὰ Σοφοκλεῖ ἰδίπους τύραννος η μέντοι μεταγενεστέρα χρῆσις διορίσασα τοις αγαθοις με βασιλείσιν ἀπεκλήρωσε oπρεσβεῖον της παλαιῶς λέξεως et βασιλεῖς, καθὰ και μάλιοτα το ἄναξ, τ δε γε τυραννεῖν ἀποτάξασα τοι μη κατὰ νόμον ἄρχουσιν ἀπέρριψε. s. Clin. V. τύραννος, et de Echeto B ann ad Herodiani Epimerismos Arete ad Alcinoum

apud Apollon Rhod. 4. 1092. νέον γεμεν, oso' πὀ τηλοὐ 'Τβριστὴς Ἐχετος γλήναις ενι χάλκεα κέντρα Πῆξε θυγα-τρὰς ῆς στονόεντι ὁ κάρφεται οἴτν,ορφναίη ἐν χαλκὸν ἀλετρεύουσα κα- λιν. - ἐν ε τω βροτῶν δηλ.

πάντων περβολικῶς πάλιν κεῖται τοπαντων ως και ἐπ' ἄλλων ἐφάνη δηλοῖ ὁ κανταίθα η λ ξις μόνους τοὐς περιπίπτοντας ταῖς του Ἐχίτου ερσί. V. ν , 309, , 249 Il. α, 122 etc. τοδε ρῖνα - Οὐατα τον ἀκρωτηρια- σμῖν δηλοῖ - eo ε μηδε ἐξ επωδύνως ἔχει ἀλλον περ το ταμεῖν

αὐτά. hoc supplicio immani ipse Ulysses affici jubet Melanthium r)474-477.; quod idem ab Ergino missis inflixisse dicitur Hercules Apollod. 2, 4, 11, ipsisque diis Neptuno et Apollini mina

tus est Laomedon Il. ' 455.); nec eo postea barbari abstinuerunt, sed in Sontes tamen, non invocentes V Xenoph.

Anab. I, 9, 13 etc. - δάσασθαι,

52쪽

Igitur luctantur: facileque lyssos vincit Irum, et pedibus protractum domo ejicit, collaudantibus donisque cumulantibus eum procis.

ciμφω χεῖρας, ut Barn. hi autem ambas manus elevaverunt pro ambo. Il.

φ , 686. αντα ὁ ἀνασχομένω χερσὶ στιβαρησιν μ' αμφω Σύν ' πεσον. Virg. Aen. 5, 26. constitit in digitos

extemplo arrectus uterque, Brachiaque ad superas interritus aetulit auras. - Cl. - δή τότε - γαίη cf. Similias', 235-237. - κα leniter. 0, 254, Il. γ . 155 etc. - δε - εἶναι. ε , 474 etc. - ἐπιφρασσα ία τ' agno-Scfrent. E. τεκμηράμενοι δηλαδὴ τον ἄνδρα ες την οὐτω βριδερας Ἀλάσεως. - Sch. ανασχομένω. νατείναντες Scit τὰς χεῖρας, ut 89, 100. nominat. Consequentiae. Hari. ivinar ἀνασχόμενοι. εστ δε αντι του νασχομένων.

μακών επὶ ἀνθρωπείας Φωνῆς. V. ,163. et inprimis ann ad Il. , 469. Am. 2 et Sch. συν δ' η λασε δ. GDνέκρουσε - γίλω pro ἐλωτος. - Suidas ad Voces εν ρω κεκαρμένος: χοῶς, του χοῶ, ττικῶς, ως γέλως γέλω. l. qui dubitat, an Ouendulusit γέλω a γ λος sed ea forma inusitata est Homero, legiturque γέλω non ἐλον, in melioribus libris υ , 346. hic quidem γέλω vel pro genitivo causae habendum est, vel γίλω ἐκθανον intelliilendum ε- θανον ε γέλω, h. e. θ. ἐλωτι Er

μιακῶς ἐπι μεγάλου . θρόου γέλωτος εκράτησε λέγεσθαι. . , Phrynichus Ap par. p. 100. υπολέσθαι γελῶ ντα. Oμηρος, γέλω ἔκθανον. οἱ Κωμικοι, ποκναι σε να τω γέλωτι.

εφ σκώπτων, ενταυθοῖ - απερυ-

53쪽

μηδε συγ ξείνων και πτωχῶν κοίρανος εἶναι, λυγρὴς ων, μη πού τι κακ0ν καὶ μεῖζον παύρη f

ρα, καὶ ἀμφ' μοισιν ἀεικέα βάλλετο πήρην, πυκνα ωγαλέην, ν ε τμόφος εν ἀορτὴρ, 11 α 5 on an isdὀν ἰών κατ' ἄρ' ζετο τοὶ δ' ἴσαν χω

. οὐ γελώοντες, καὶ δεικανόωντ' ἐπεεσσι 'se Ζευς τοι δοίθ, ξεῖνε, καὶ θάνατοι θεοὶ λλοι, o ττι μάλιστ' ἐθέλεις, καί τοι τίλον πλετο θυμῶ, ος Osτον O αναλτον ἀλητεύειν πέπαυσας l

115 εν ῆμω τάχα γά μιν ἀνάξομεν πειρόνδε εἰς Ἐχετον βασιλVα, μοτῶν ηλήμονα πάντων. 'n αρ εφαπι χαῖρεν ὁ κλεηδόνι ὁ ς δυσσευς. Ἀντίνοος δ' αρα οἱ μεγάλην παρὰ γαστέρα θῆκεν,εμπλείην κνίσοης τε και αῖματος Ἀμφίνομος h120 αὐτους ε κανεοιο δύω πα9έθηκεν ἀείρας, καὶ δέπα χρυσίω δειδίσκετο, φώνησέν τε - χαῖρε, πάτερ ι ξεῖνε γενοιτό τοι ς περ ὀπίσσω ὀλβυς τὰ μεν νυν γε κακοι εχ εα πολέεσσι. μ'

Amphinomo , fausta precanti, Ulγsses gravi et benevola oratione respondet

το o εκ φασι γενέύθαι, πητὴ δ' ἀνδρι εοικας ' τούνεκά τοι ἐρέω Gs o συνθεο καί μευ ἄκουσον. 130 ούδεν κιονότερον γαῖα τρέφει άνθρώποιο.

ρώτερον χε Ἀμως καὶ χυτὰς ιατεθεὶς omero auctore irailty, ah nam is μεγάλην - αῖματος, ῶς οἱά τις man. .

54쪽

πάντων, οσσα τε γαῖαν επι πνείει τε καὶ εὐπει. Jου μεν γάρ ποτέ φησι κακὰν πείσεσθαι ὀπίύσω,

καὶ γὰρ εγώ ποτ' μελλον εν ἀνδράσιν ολβιος εἰναι,α6λλὰ δ' tάcθαλ ερεξα, βίε καὶ αὐτεῖ εἴκων, 140 πατρί τ' εμῶ πίσυνος καὶ μοῖσι κασιγνήτοισι. et μή τις ποτε πάμπαν ἀνῆ ἀθεμίοτιος εἴθ, αλλ' γε σιγῆ δῶρα θεῶν χοι, ττι ιδοῖεν.131. Versus omissus in A. . et apud Plui. l. de Consolat ad Apollon. t. 6. p. 396. d. Rei SL. quem Cinrkeo pridem suspectum , jure delevit linightius, utpote manifesto transscriptum e ρ , 447. 133-137. E ἀρετὴν την ευδαιμονίαν λέγει . . εύθηνίαν τοὶ βίου etc. v. ann adis , 329. - ὀρώρη κινῆται. ἰσχύη. di is, 10, , , 9 etc.

καὶ αὐτα. respondet hoc καὶ posito in superioribus iλλ' ο τε η και λυγρὰ θ μακ τελ. Sin etiam mala infligunt dii, etiam haec quidem perfert homo fortiter, sed invitus. ἀεκαζόμενος, ἐκων. ν 27 etc. - m. 2: ποῖος - θ ε

Ζεῶς τοις ἀνθρώποις, τοιοῖτος ἐστιν ὁ Οὐ αυτῶν, et μεν ταῖς ευτυχίαις ἐπαιρόμενος, ε δε ταῖς δυστυχίαις ταπεινούμενος προς τὰς Ἀφ' ήμέρα τύχας eam incon Stanti alii hominum Ulysses castigat, dubetque illos pari isse animi in rebus laetis tristibusque, nec pendere e eventis eventum enim significat vox Ἀμαρ periphrasi usitatissima poetae qua de re vide, si tanti ost, Clari eo laudatum Mericum Casau bonum dissert. de nupera ed. Hotueri, sub finem, et cf. , , ξ , 342 etc. Ceterum hujusmodi sententiis scatent scripta veterum Archilochus lγrrhone. lib. S, 71. τοῖος ἀνθρώποισι νους, ω λαs-κε, παῖ Λεπτίνεω Γίνεται θνητοῖς, -

κοίζ Ζευς ἐφ' ἡμέρην ἄγει quod ex

Homero versum dicas. Atossa p. Aeschriura Pera. 567. et φίλοι, κακῶν μενοστις ἔμπειρος κυρεῖ, πίσταται βροτοῖ- σιν otia κλίδων Κακῶν πίλθρ, πάντα ειμαίνειν φιλεῖ Orci δ' δαίμων εὐροῆ, πεποιθέναι ' ν - τὀν αἰεὶ δαίμον' υριεῖν τύχης. Terent.

Ηec. 3, 3, 20. omnibus iobis ut res dant sese, ita magni atque humiles sumus. Virg. Georg. 1, 20. Dertuntur species animorum, et Pectora motus inoalios, alios, dum nubila ventus agebat, Concipiunt. l. contra FlaccuS, Secundum Aristippum, Epist. 1, 1, 19.:

mihi res, non me rebus, subjungere conor et Od. 2, 10, 13. Sperat infestis, metuit secundis, Alteram sortem bene praeparatum Pectus hoc illud est, quod reputare lysse jubet Amphinomum.138 152. min. Q.: Ἀμελλον - εν - κειν. ἐδόκουν. v. de hac significationo verbi μίλλειν ann. ad α , 232, ubi scribendum est Il. α 564, Schaser. Nel. Crit. p. 131. etc. - πολλὰ lis' τάσθαλ' ἔρεξα numeri travi in re praVa dicenda; nec ponendum Uzά-Gθαλα ρίξα, exclusis amphibrachis, quos

alias fugiunt poetae o , 24 etc. Rit - εἴκων, tribus fretus. 4 143. πατρὶ - καG. l. o. generi meo nobili. concise loquitur, cogitandam relinquens Amphi nona apodosin hanc neque illa me quidquam juverunt intemperantem, sed ad meridicitatem redactus sum.

πάμπαν, omnino, prorsus. β , 49 etc.

55쪽

οἱ ὁροω μνηστηρας ἀτάσθαλα μηχανόωντας,

κτήματα κεί9οντας, κοι ἀτιμάζοντας κοιτιν

145 νοοῖς, ον έκέτι φημι φίλων καὶ πατρίδος αἴης ὁ ρὼν ἀπέσσεσθαι, μάλα δε σχεδόν ἀλλά σε δαίμων

οἴκαδ' πεξαγάγοι, a. δ' ἀντιάσειας κείνω, ὁππότε νοστήσειε φίλην ς πατρίδα γαῖα

ου γα ἀναιμωτί γε διακρινέεobαι G150 μνηστῆ9ας καὶ κεῖνον, πεί κε μέλαθρον πέλθ37.

'si φάτο, καὶ σπείσας πιεν μελιηδέα οἶνον,αψ δ' εν χερσιν θηκε δέπας κοσμήτορι λαῶν.

- tὰρ ὁ βῆ δια is re, φίλον τετιημένος το9,

νευστάζων κεφαλὴ ὁ γαρ κακον σσετο θυμός.

155 ἀλλ' os δ' ς φύγε κῆρα πέδησε ε καὶ τον Ἀθήνη,

procedere statuit enelope ad procos, cum animos eorum X pertura, tum admonitura filiun .

Tῆ δ' ἄρ επὶ φρεσὶ θηκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνq,

κούρρ καρίοιο, εὐίφ99ονι Πηνελοπείη, 160 μνηστήρεσοι φανῆναι, πως πετάσειε μὰλιστα θυμον μνηστήsων, ὁ τιμήεσσα γένοιτο μαλλον προς πόσιός τε, και υἱέος, πάρος ηεν.

- ἴα, λς, quemadmodum. v. , o . 465 etc. - πέδη σε, praepedisit,410. - acti Vum μηχανόωντας ob - retinuit. cf. I l. v , 43b etc. servari jubet E eum passivo alias o 156. εγχε ἶφι ponamus confidenter Et utatur. - κείροντας, atterentes ἐγχε Iφι. v. ann ad Il. 208. α , 378 etc. - ἀναιμωτὶ, sine cruore 158-160. επι ρεσι θῆκε ε , 27 Il. 6 363 etc. - 4 α κ μ ν. diremtum etc. - πετάσειε, dis underet Seu laXa-iri. ' 180. Il. 3 , 38 etc. - πέλ- et contractum animum procorum, Os-θη, subierit E τ οε πελθοι viil que foveret spe nuptiarum. nostrates id

gata lilia Scriptura sed . .: πίλ' vulgo dicunt simili tropo, einem Uas Ald 3.r πέλθη. μέλ. ἀντὶ του εἰσἐλ Neret gros machen. male Sch. εκπλή- θοι κεῖται etc. sanes hic mon significa ξε1ε melius m. B. ἀναστήσει α-ειε tu Clandestinus adventus, sed adventus προς επιθυμίαν. codd. o. et A. in simpliciter . Ut ssis ut etiam Glarko margine γρ. θελξειε, quae est interpre-Visum est, non item Stephano et Barne tali in Verbi rarioris isto sensu. Voss. rSis, Sed male. - κοσμήτορι λαῶν. das gan si emveiteri in uehu-Il. α, 16 etc. sueh Ieglichem freter das era. 153. post hunc versum inserendus esse 162. αρος πόσιος quid a marito videtur 157. vel delendus; sed illud se magis honorari cupit, quem adesse Baalini, quoniam dicendum fuit, cur do nescit, et qui undeviginti annos abfuit mum transiisset Amphinomus cf. o , 328 ferrem πόσιος, si hoc vel quiddam simi-- 33. , scit repetitum sellam , e qua te adjectum esset ει ποθ' κοιτο nunc SurreXerat, poculum porrigens lyssi. f. haud fero, sod latere aliquid arbitror. 0 , 602. - φίλον . τορ α , 11 inepte enim m. 2: μαλλον προς etc. πόσιος. 4,' εκπλαγεὶς τω κάλλει αυ- 154 5. ν ευ στάζων κε φ. nutans της δ. μῶλλον κατὰ των νζστήρων eΠPiis, e propenso capite, oculis sue ἐπιρὁωσθείη non pulcritudo Penolopae, εolo fixis, qui est gestus perculsorum, qua pulcritudine conspecta fortius dimi-Bcriterque secum de re aliqua deliberali cet lysses, sed agitur ejus astutia, quatium cs. 234 - 241. aliud nimirum est dona procorum elicienda sunt quod si ὁ τρυσι νευστάζειν μ', 19.., neque huc successerit, magno id honori sibi futu- pertinet το κινεῖν κάρη, caput quassare, rum sperat et apud quos nempe apud

56쪽

colloquium ejus cum Eurynome, quaes illam clavari atque ungi jubet,

antequam se in conspectuin et Procis.

praesentes et cognitos, et eos, quorum κερδαχίον β , 7 etc. - πάντα πάν- rationem habet Mulier prudentissima, τως. o , 5 etc. - Α m. Q. βάζουσι populum et illum igitur scribondum si . 32 et α) εἰς κεν ὀ λαλουσι.

θ', . . Ithacensibus et filio adulto, i cui πα εν προσώποις. V. Matth. g. 583. Cura domus paternae jam commissa est, et monstrante illo, Il. λ , 706. - πεὶ placere Consilium rauum cupita regina, - αἰ εέ. et 12O Pro Verbium. mpQ non lyssi, quem incertum erat an vi τον, ins nite. - id ἐσθαι Or-

57쪽

ἀγγελἐουσα γυναιξs, και ἀτρυνέουσα νέεσθαι.

obdormit enelope, et per somnum donis disinis donatur a Minerva.

Ei θ' ast iu ενόησε θεὰ γλαυκῶπις θήνη

experrecta et fortunas questa suas. descendit in concilium viroruui.

,' με μάλ' αἰνοπαθῆ μαλακὸν περὶ κῶμα κάλυψεν l

a de certain, 'est ite ce Verbe n a pas

Udος και civiὀς, περὶ δν εστιν ἀνακλινθηναι - in Q.: κάλλεῖ μυθικῶς, θείω τινὲ χρίσματι. Cf. Il. γ',392 et ann ad II. , 170. - πρῶτα, πρῶτον, πρώτως. α , 28 etc. - , προσώπατα A. . et S. Thom. Dentirii, Steph. W, . Ut προσώπασι Il. , 212. formati insolentem mirati ceteri librarii scripserunt πρόσωπά τε. πιαί μιν - ἐλέφαντας. cf. loca

58쪽

αἴθε μοι ς μαλακον θάνατον πόροι υρτεμις άγνηαυτίκα νυν, να μηκέτ' δυρομένη κατὰ θυμῖν αἰῶνα φθινυθω, πόσιος ποθέουσα φίλοιο 20 παντοίην ἀρετήν, ἐπει ξοχος ηεν χαιῶν μ'SZς φαμένη κατέβαιν' περώια σιγαλόεντα, ου οῖο, ἄμα τό γε και ἀμφίπολοι δυ' ποντο. η δ' τε η μνηστηρας ἀφίκετο δῖα γυναικῶν,στη α παρὰ σταθμὼν τέγεος πυκα ποιητοῖο, 21 ἄντα παρειάων σχομένη λιπα0 κ0ηοεμνα ' ἀμφίπολος ' ἄρα ι κεδνὴ κάτερθε πα0ίστζ. τῶν δ' αύτο λύτο γούνατ', ερω δ' ἄμα θυμὀν θελχθεν, πάντες ' ρήσαντο παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι.

δ' cis ηλέμαχον προοεφώνεεν, δν φίλ0ν υἱόν

seorsim obiurgat filium de Iiriuria hospitis.

215 , Πλέμαχ', οὐκέτι τοι φρενες εμπεδοι os δε νόημα lπαῖς ς εῶν και μῶλλον ενὶ φρεσι κέρδε' νώμας νυν δ', τε ὁ μέγας σοι, και η βης ἐτ90 ἱκάνεις, καί κεν τις φαίη γόνον εμμεναι ολβίου ανδ9ῖς ,ες μέγεθος και κάλλος ὁρώμενος, άλλότριος ως, 220 ούκετι τοι φρένες εἰσὶν ἐναίσιμοι, ουδὲ HVμα, οἱον ὁ τόδε εργο ενὶ μεγάροισιν τυχθV, o τον ξεῖνον εασας ἀεικισθήμεναι οὐτως.

asperatur, in re leni etiam . , 359. malim nunc ἐπει αυτ εχ μαλακον περὶ κῶμα κάλυψα, quae vulgata olim scriptura fuit, mutata illa a nonnullis, ut videtur, propter homoeoteleuton, minime ingratum. v. 206, 10, 28, 230

etc. - αἴθε - μου, significatur mors subita et sine dolore. V. 279,

212. τῶν - γουνατ', ut eorum, qui nec Corpore, nec animo, Sati Com

pote Sunt, quales etiam moribundi describuntur cf. 189, 38 etc. - θελχθεν α 57, κ, 32 etc. 213. α , 366. scriptor carminis de Nibelungis, 1197. do edahte manichrecher Hei, war mir sam eschehen, Das chri gien an hende, ais te in hangesehen, de bi e ligenes das lies ch ne has. . 21 - 220. φρένες εμπεδοι,

men Sana. κ, 493 etc. - και μαλ- λον, ve magis quam nunc. - κερδε'

ἐνώμας, ut , 55. D αἰεὶ ἐνὶ στήθεσσι νόον πολυκερδ α νωμῶν. Cf. , 257. m. B. κέρδεα νῶν τα βουλεύματα. Sch. κέρδεα συνέσεις.

ἐνώμας ἐκίνεις, ντὶ του ἐνενόεις. - βης μέτρον κ. λ , 316. to τι δέ ποτε αλλότριος τις φως εἰς μέγεθός τινος κ κέλλας ρῶ με- νος, τοι ρῶν, ὀλβίσο α τον βλεπόμενον, ἐδήλωσέ που ὁ , Ο 643

καὶ Μενέλαος, ουτω χαρακτηρίσας καὶ αὐτος ἐκεῖ Πεισίστρατον . ηλέμαzον, γένος εἰναι δ iis τρεφέων Ἀσιλήων ἐπε ι, φησὶν, οὐκ αν κακοὶτ ιο υσδε τέκοιεν etc. - φρένες ἐ. ἐναίσιμοι. Il. ω , 40. 221, 22 Versus turbato ordine perscripti apparet enim, posteriorem priore loco ponendum esSe, siquidem o pertinet ad τοι, io autem, h. e. ς, ad Οὐτως igitur Sic scribamus: - νόημα, 'O - ουτως, οἷον - ἐτυχθη. ουτωvulgati libri se A. 1. et Ε Ουτως,

quo correcti noStra Confirmatur miror,

ejusmodi menda diu relicta esse in codicibus sic Il. 4 , 294. ῶς μιν 'ρος πυκινὰς φρένας ἀμφεκάλυ φεν, οἱονοτε πρῶτόν περ ἐμισγέσθην φιλότητι. Il. , 40. ουτω που μάλα ἔλπεαι ιἷας χαιῶν πτολέμους τ εμεναι καὶ ἀνάλκιδας, - αγορείεις; cs. Odyss.

ὁ , 148, 485 etc.

59쪽

πῶς τῶν εἴ τι ξεῖr/ος εν μετέροισι δόμοισιν ημενος δε πάθοι ρυστακτυος ξ ἀλεγεινῆς, 225 σοί κ' αἶσχος λώβ τε μετ' ἀνθρώποιοῖ πέλοιτο

cui placate respondens Telemachus procos detestatur, et Iri poenam illis optat.

Th ὁ α Tqλεμαχος πεπνυμενος ἀντιον ηὐδα se μῆτε εμῆ, το μεν ου σε νεμεσσῶμαι κεχολῶσθαι Γαυτὰ εγι θυμῶ νοέω καὶ οἰδα καστα, εοθλα τε και τα χέsεια, πάρος δ' τι νηπιος ηα.J230 αλλά τοι υ δυναμαι πεπνυμένα πάντα νοῆσαι εκ γά με πληούουσι, παρημενοι αλλοθεν ἄλλος,οῖδε κακὰ φρονέοντες, μοὶ δ' et 'κ εἰσὶν αρωγοί. o μέντοι ξείνου γε και I9ου μῶλος τυχθη

235 α γὰρ, ευ τε πάτερ, και θηναίη, και Ἀπολλον, ουτω νύν μνηστῆρες εν μετέροισι δόμοισι νεύοιεν κεφαλὰς δεδμημενοι, οἱ μεν εν αυλύ,

ηρώτηται Ου γὰρ ἀφῆκεν permisit ὁουμὰς εντελῆ γενέσθαι την πεῖσιν. λέγει δε πῶς νυν το πρῆγμα γέγονεν δ Π, πῶς υκ επεξῆλθες, . ἐκώλυσας; ἄλλοτι μοιον paulo melius id 3 πού νυ sed ordo hic est: πῶς τῶν so κ' αἶσχος h. e. ποιον τῶν GO κ.ci. - ἐλoiro, ει τι - ἀλεγεινῆς, quale nunc dedecus tuum et opprobrium fuerit inter homines, si etc. m. rτο ξῆς πῶς εἰς το μετέπειτά σοι αισχο λώβη τε πέλοιτο , άν τι alienus est articulus, Auspicor lite τι ὁ primitus fuisse io, quod habent multi codd. ξεινος πάθρ ρυοτ εξ λ. τογὰρ νῶν ἐλλοντός ἐστι χρόνου et δε πῶς citis αστικὰ μετὰ θους. ρυοτακτὶ ς π , 109.). ελκυσμοὐ, αἰκισμοὐ κήδεται ὁ αιτos , παρ' Εὐ- μαιου μαθουσα, πάρχειν αυτὰν δυσ

με σπι. ὁ , 195 etc. - κεχολ. ,310 etc. 228, 9 versus haud dubie transscripti,

paucis mutatis, commisSurae auSJ, X, , 309 et 310.r neque enim ejusdem est quaevis intelligere et non intelligere atqui Hari ad 29.: θέτει και Ἀρίσταρχος. igitur et alii fuere, qui fraudem senti

rent cave autem putes, eos nonni Si

229. damnasse. ἀσύστατα sunt Verba νοέω καστα et υ δύναμαι - νοῆοαι,

quod . cujusvis irato perspicere dura nec probabilis est nightii ratio, versus

229-232 delentis ceterum χέρεια hic, ut , 310 MSS. . . et 3. et Thomas entidi, item Ald. 3. , , . Vulgo : χέρηα. v. ann ad Il. ὁ , 400, Matth. g. 136. Sclin. V. χερείων. 230 - 234. αλλά- ι - νοῆσαι. Voss aber ich ann unmoglic mithlughei alles edenhen. - ἐκ γάρ με - ἄλλος perterreri se dicit a

procis assidentibus, nec posse omnia dispicere et gubernare solum. Et υδύνασθαί φησι πεπν. . νοῆσαι,

διότι ἐκπλήσσουσί με αλλ. ἄλλος' περ ἔκ μεταφορὰς λέγει τῶν ἐπίτηδες διά τινος πληγῆς κ. κρότου

απι δε του ἐκπλήσσειν και ἐκκρούεσθαί τις ἔργου λέγεται etc. - m. 2 ου μέντοι ζείνου. ου κατὰ την βούλησιν τῶν μνηστήρων, οὐδε ς ἐπεθυ- μουν αυτοὶ, πίβη τὰ της μάχης ὁ γὰρ Ἐδ. κρείσσων ἐγένετο, κείνων βουλομένων τον ρον νικῆσαι. - m. B. μῶλος. Il. o 188. μῶλον ἄρηος dixit eodem carmine, β , 401. et alias. τῶν πυγμή. - γε, hic quidem, UlysSes. 235 Q , 34 etc. 237 2 6. E: νευε ιν δε κεφαλὰς ταυτόν ἐστι τω νευστάζει ν

60쪽

οἱ δ' ἔντοσθε δόμοιο, λελίτο ε γυῖα κάστου,

procorum primus Eurymachus bonorifice appellat reginam.

Εὐρύμαχος ' πέεσσι προσηύδα Πηνελόπεια 2.5 Κουρη καρίοιο, πε9 φ00ν Πηνελόπεια, εἰ πάντες σε ἴδοιεν ἀν' Ιασο υργος 'Aχαιοὶ,

δε γυῖα κάστου ταυτόν εστι τω λυθεῖεν, ὁριστικὴν μεν ον τεθεν εἀντὶ ευκτικου ἴσως ε καὶ πῖ του λελῬοιτο προκέκοπται. hoc vere dixit; sed scribendum erat λελῆτο, ut scriptum est in . . et mare codici A. 1., si qui domo λυτ m diam corriperet quod

intellexit Cl. . . et iterus: λέλυντο pro χελυντο , λελυοινeto, quod bene habet. v. 242, 204, II. μ , 159 etc. quod autem quaerat qui Spiam, cur ita dixerit poeta, cum posset o M εν- etooθε δόμου, λελυοιτο δε γυῖα κά-Gτου , reSpondeo, eum metro tracto atque enervi - rem velut depinxisse. adeo verum est, etiam recta et pulcra perdere gratiam, Si sunt inepta. de sensu horum Verborum V ann.

οἴκαδε νόστος γαρ η εἰς ot κοντ ποστροφή. Similiter Ap. τόστος, εἰς οἶκον ἀνακομιοή. Sed prima Otion vox haec nihil aliud indicasse videtur quam itionem , et o GrFiν ire, τίειν quae significati ne post quidem obsolevit Favorinus νοστῆοαι επὶ τουο i, recla ἐπανελοεῖν χηrcit κεῖται επορ' μηρω και αντὶ του ἀπλῶς ελθεῖν. V. Soph. Phil. 43, Rites. 403. Cuna ann Mus gravet, Aristoph. ch. 29 etc. - m. 2 emend. Ἱα ων υργο ς. την Πελοπόννησον απὸ γα σου, τῆς γους πατρός. perperam libri: - της γους. so την etc. fefellit compendium 'ρς quod προς degerunt Scholiastae illi, qui Eustatimi quoque in

suam sententiam traXeruui. την ε καιἈχαῖκὰ, sic , more recentiorum, de

h. V.

247. SS. adhuc excussi et edd.

Vett. πλέονες κεν μνηστῆρες. Stepha Dianae et Ε πλείονες κεν μν. Omnes κεν, non κε quod ponendum Censuerunt propter duplicem Consonam, quae equitur. Verum Sic magis etiam oblitterata esse mihi videtur scriptura Vetus haec πλείονεσαν, quam procliVefuit mutari in πλείονέσκεν propteris et κ, itemque isto, litterarum similitudinem in plerisque libris. V. nn ad β , 68 Il. λ , 368 etc. aut quid causae fuisse dicamus, cur Hom. rhythmum horridum atque inusitatum usurpare mallet quam facilem et apertum, idque in Oratione X luisita, qua benevolentiam reginae pulciter rimae captat procus I contracta quidem πλείους et λευγες, quae jactantiarn. et Cl. a Poetae Ou- suetudine abhorrent. 248 9. Ain. B. περίεσσι TU . ἡ περ αν et του περισσότερον, τοι