Carmina;

311쪽

αυτὰς δ' υτος ὁ εκτος, ἀμηχανος, υτ έρα ποσσὶν, ου ἄρα χερσὶν βαινε ια ψαμαθώδεα χῶρον, αλλ' ἄλλην τινὰ μῆτιν χων διἐτριβε κέλευθα τοῖα πέλω 9 ώσεί τις ἀραιῆσι δρυσὶ βαίνοι. 350 ὁ φρα μεν οὐν δίωκε δια ψαμαθώδεα χῶρον, ρεῖα μάλ' ἴχνια πάντα διέπρεπεν εν κονίύσιν αὐτὰρ επεὶ ψαμάθοιο μέγαν στίβον ἐξεπίρησεν, ἄφραστος ἐνετ iκα βοῶν στίβος, δε καὶ αὐτολχῶρον αν κρατερόν τον δ' φράσατο βροτὰς ἀνήρ, 355 ες Πύλον ευθυς ἐλῶντα βοῶν γενος εύ0υμετώπων. αύτὰρ επειδὴ τὰς μεν εν συχί κατέερξε,

καὶ διαπυρπαλάμησεν dos et με ενθα, το δ' ενθα,εν λίκνω κατέκειτο, μελαίν νυκτι ἐοικώς, ἄντρω ν ηερόεντι κατὰ ζόφον ου δέ κεν αυτὰν

365 Dio ἄρ ῶς εἰπών κατ' ἄρ' ζετο, Φοῖβος πόλλων

Ἐρμης δ' αὐθ' τέρωθεν μειβόμενος πος ηὐδα, δειξατ δ' ς Κρονίωνα, θεῶν σημάντορα πάντω , Zε πάτερ, τοι εγώ τοι ἀληθείην καταλέξω νημεs τῆς τε γάρ εἰμι, καὶ ουκ id ψεύδεσθαι. 370 ῆλθεν ες μετἐρου διζήμενος εἰλίποδας osς, σήμερον, ελίοιο νέον ἐπιτελλομένοιο, οὐδε θεῶν μακά0ων ἄγε μάρτυρας, οὐδε κατόπτας ' μηνύειν δ' ἐκέλευεν ἀναγκαίης πο πολλῆς

346 67. o δ' ἐκτός imo ὁ δεκτὰς, ν ἐχικὸς atrae nocti similis h. e. ob-

312쪽

385 καί που γ τούτω τίσω ποτε νηλ ἐα φώρην, καὶ κρατερῶ περ ἐόντ ' ὁπλοτέροισιν ἄρηγε. ΡΠ φάτ απιλλίζων Κυλλήνιος Αργειφόντης, καὶ et σπάργανον εἶχεν επ' λένγὶ, οὐδ' ἀπέβαλλε.Zευς ε ἐγ εξεγέλασσεν ἰδὼν κακομηδέα παῖδα, 390 ε καὶ πισταμ ενως ἀρνεύμενον ἀμφὶ βοεοσιν. αμφοτερους ' κελευσεν μύφρονα θυμὼν χοντας ζητευειν, Ἐρμην δε διάκτοψον γεμονεύειν, καὶ δεῖξαι τον χῶρον επ' ἀβλαβίύσι νόοιο, οππο δ αυτ απέκρυψε βοῶν ἴφθιμα κάμηνα. 395 τευσεν ὁ Κρονίδης, πεπείθετο ὁ ἀγλαὰς ρμης

ὁππου ὁ τα χρήματ' ἀτάλλετο νυκτὀ εν ρωες φάος ἐξήλαυνε βοῶν ἴφθιμα κά9ηνα 'Antoἴδης δ' ἀπάτερθεν ἰδών νόθσε βοείας πετρὶ επ' λιβάτω, τάχα δ' εἴρετο κύδιμον Ἐρμον' 405 Πῶς θύνω, δολομῆτα, δύω βόε δειροτομῆσαι,

ia δε νεογνὰς ἐών, καὶ νήπιος αυτος εγωγε θαμβαίνω κατόπισθε et συν κράτος ου δέ τί σε χρομακρὰν ἐξεσθαι, Κυλλήνιε, Μαιάδος υιέ. 'Ω αρ ετη καὶ χερσὶ περίστρεφε καρτερὰ δεσμὰ 410 εῖά τε καὶ πάσρσιν επ' ἀγραύλοισι βόε οσιν αγνου. ταὶ ' π ποσσὶ κατὰ χθονὰς ἐψα φύοιτο

se revera boves furto abduxisse. Odbss g 10. hic Versus post 12. habetur an

313쪽

αυτόθῖν ἀμβολάδην, στραμμέναι ἀλλήλησι, με βουλὴ m κλεψίφφονος. sτὰρ πόλλων θαύμασεν ἀθρήσας τότε δὴ κρατές Ἀργειφόντης

41 χῶρον ποβλήδην ἐσκέψατο, πυμ μαρsσσων, ἐγκρυψια μεμαώς. 'τους δ' ἐρικυδεος υἱὸν ρεῖα μάλ' πρηυνεν κηβόλον. ς θελ' υτὸς, και κρατερόν πε0 εόντα λυρην δ' π αριστερὰ χειρῖς πληκτ0 επειρήτιζε κατά γερος η ' π χειρὰς 420 σμερδαλέον κονάβησε ἐλασσε ε Φοῖβος Απόλλων γηθήσας ερατ, o δια φρένας λυθ' ἰωθθεσπεσίης νοπης, καί μιν γλυκύς μερο i ρει θυμῶ ἀκουάζοντα λυργὶ ' ρατὀν κιθα0ίζων or ῆ ' γε θαρσησας ἐπ' ἀριστερὰ Μαιάδος υἱός 425 Ooίβου Ἀπόλλωνος τάχα δε λιγιως κιθαρίζων

γηρύετ' ἀμβολάδην ερατ δέ οἱ σπετο φωνη),

κραίνων θανάτους τε θε0ὐς, καὶ γαῖαν ρεμνὴν, ως τὰ πρῶτα γένοντο και ς λάχε μοῖ9αν καύτος. μνημοσύνην με πρῶτα θεῶν γεμαι ψεν ἀοιὁῆ,

430 μητέρα Μουσάων γαρ λάχε Μαιάδος υἱόν

του ὁ κατὰ π9ἐσβιν τε και ς γεγάασιν ἔκαστος, ἀθανάτους γέραιρε θεους ιδ ἀγλαός υἱος πάντ αν επων κατὰ κόσμον, πωλένιον κιθαρίζων. τον ' ἔρος εν στήθεσοι αμήχανος αἴνυτο θυμῖν,435 καί μιν φωνήσας επεα πτε0όεντα π00Gηsδα 'o Βουφόνε, μηχανιῶτα, πονεύμενε, δαιτὼς ταῖρε,

es. Odyss. u. 427. - ἀμβολάδην, ενδον, πάντοθεν ἀμβολάδην - κραμμετ' ἀναβολῆς, ita ut cunctandum esset Wων honorans, ' celebrans , Hesych. rbobus ademta facultate progrediendi. κραίνειν, τιμjν κραίνουσι τιμῶσι.

prio Hom. l. . 362 dixit λήβης ζει epularum socie propter artem musicam. HOMER ODYss. III. 20

314쪽

440 η σοί γ' κ γενετῆς τάδ' ἄμ' σπετο θαυματά ἔργα, ε τις θανάτων ε θνητῶν ανθρώπων

τίς τεχνη τίς μουσα μηχανέων μελε θιόνων; τίς τρίβος ἀτρεκεως γαρ ἄμα τρία πάντα πάρεστιν,

470 ε πάσης ὁσίης, πορε δε τοι ἀγλαὰ δῶρα,

- ησυχ. κεν πεινα Frank., aucto noratiora aetolle, h. e. majores 'iam re erm libri menda frequenter o antea spes concipe propter tam nobile καὶ π inventum tuum. in λεσβυ τί λ ιοι, εις

4.7 eur quaeso, ἀμηχανέων imo πρεσβύτερα .άζε, sedeo et tranquillus ευμ ηr. ScribamUS: ovo ευμηχανέων μελ. Sis, rei bene gesta: quod opponit 'se. 8-451. τίς τρίβος; quae haec πονευμενε 436., quasi dicat, jam mones via' quae ratio inuae exercitatio amplius laborandum P esses honoribus οἶμος ἀοιδῆς, ut Pind. l. 9, aequirendis . . ann ad II. , 13 , , 72. γ επέων οἶμος λινυς, Mallim. h. in 305, ω , 403. Jovem 78. λυρης μους. LGlg. et nos 460. . ponamus, quod metro sufficiat,

455 versus frigidus, quem merito se huju vocabuli corripitur. V. u.' , 767, gregavit . OdysS. 4 2 2. 457. ita Mosc. liber, i qui hunc et se 462 ἐς τί bos, usque adfinem, Semper. quentem Versiculum servaFit corruptum 467 H71 G - Οἶδας, quanquam eSi ἐπαίνει Scribamus: Ἀαι θυμον ἐπ- tu omnia per te probe sis, me haud

315쪽

Ἐρμὴ ' γγυάλιξεν χειν μάστιγα φαεινὴν, βουκολίας ' πέτελλεν εθεκτο ὲ Μαιάδος υιος

ri V ας κίθαριν ὁ λαβών επ' ἀριστερὰ χειρὸς 500 η τοὐς γλαος υιος, ἄναξ ἐκάεργος Απόλλων, πλήκτρω πειρqτιζε κατὰ μερος ἡ δ' πένερθε

ν Jure. - Ἀξ α si ' δε causale quemadmodum et Hamletus Ahahspearia- 472. intolerabile est isto πύοα, si inus deridet ad se iissum ab inimicis ni ut cum verbis ἐκ lato illatum scr- peculatore in nihil autem Sunt verbatasse hic nuster dixit διξύσπορε, Iove ξν χαρίεντα perperam illa scripta, nigenite salior, pro νόμω χαρίεντι. f. Υmn. 1, 473. scribamus: καὶ . . . I. τάδ' O. - υ ν η θείη σι ν θ. μήλ. de- αἰφνίδιον sδ. v. Ιlg. licata consuetudine Thilarat Sive gau- 74. versus male huc protractus ex dens h. e. contactum lenem requirens 489. manus peritae, daborem autem fugiens 480. scrib. Ivκηχός μιν saepe per miserum durumque imperitorum muSicae, Inixtae sunt hae voculae: Il. , 27, quibus nihili Ventosisque vocibus respon-β'. 703 etc. 4 ηλ ς securus, me det. - αυτως, sic itidem, ut ille ly- metuens, me tibi res non succedat, ut ram interrogavit. - θρυλλίζ ι, λα-

mibi, qui sis aeque habilis ac peritus. οἱ Suidas emend. θρυλλεῖ, λαλεῖ κυ- η Butti uanil Leail. 1. p. 142. xj. θρυλλίζω, ιθυρίζω. 483-489 prsus suavissimi, in qui 492-95. χ AEq, σῶν oves. - κερ- huc ita describitur citharoedus, ut qui δαλίου, lucri cupidum, nec boum ja-

interroget illiaram velut amicam, cui furam acile ferentem. - α ριζα με - 'lia pariter respondet; quin lepidae ex νῶς justo vehementius.

foditur audacia mu aes imperitorum 601, 2 dedi Scripturam codicis Mose.

316쪽

πάντας πικραίνουσα θεους, πεων τε, και 2γων, nisi quod is habet nὁ ω ρθε σμερδα 526-531. εν δε τελειον etc. HRbλῆεν per oscitationem librarii. pro μέ obliqua oratione ad rectam tranSit; 'Cu-λος, quod Versum jugulat, facili negotio jus rei exempla v. Ιl. Q , 300, i , 346, rep0Sueris μείλιχ', quod apte τω σμερδ. et , 5 seqq. quibus adde iv. 1, 57. opponatur. Mesiodus Theog. 84. μείλι- et 6, 24 σύμβολος est idem quod

χα μυθεισθαι. cf. 54, 20. διάκτορος, vel αγγελος θεων, mediutor, 507-512. versus putidi et male cohae transactor etc. Iig. ἐν δε τέλ. , me Tentes, quos recte uncinis inclusit Frank. Si pro ἐντέλειον εντελῆ. iv μβολυ 5l6. Mosc. ἐπαμοίβημα pro εα- ιμα, eum potius intelligam, qui nos con Venirct quod ediderunt, et B quamvis inusi solet, quicum nobis commercium St. V. latum Sequor priscas edd. Schn. V. συμβολος. Oλβου και 517. Vulgor, πουλυβετειραν. αλλ' πλούτου - ράβδον non Virgam eis. Verum haec Conjungenda erant, notiorem dicit illam Mercurii, de qua ait sententia illa quae causam alterius con Odyss. ε . 47. sed Ilgenii verbis uicam, liuet, priore loco posita, ut passim et virgam divinam, qua Merc. omnia, M'. sic Ald. 3. ad explendam deorum voluntatem pe 519. haec cohaererent, ita scrip ae ctant, suppeditare possit - θεους λιν γε ταὶΓν, νεύσας, et Certe itaEφα corruptum est Herm. ann. ἐπικραίνουσ'

317쪽

των ἀγαθῶν, σα φημὶ δαήμεναι κυιὰς μφῆς.

μαντείην ε, εὐι0τε διοτρεφες, ην ερεείνεις, ουτ σε θέσφατόν ἐστι δαήμεναι, οὐτε τιν' ἄλλου 535 ἀθανάτων et γαρ οἰδε ιυς νόος αύτὰ εγωγε πιστωθεις κατενευσα, καὶ μοσα καρτερῖν ὁρκor , μή τινα νόσφιν μεῖο θεῶν αἰειγενετάων

ἄλλον γ' εἴσεσθαι Zζνὰς πυκινόφρονα βουλήν. καὶ Gὐ κασίγνητε, χρυσόρραπι, μή με ἐλευε 510 θέσφατα πιφαύσκειν, to μήδεται εὐούοπα Ζευς. ἀνθρώπων es ἄλλον δηλήσομαι, ἄλλον νήσω, πολλὰ περιτροπίων μεγάρτων Γλ ανθ0ώπων. καί κεν μῆς ὀμφῆς ἀπονήσεται, στις αν λθνφων καὶ πτερύγεσσι τελθέντων Οιωνῶ 5έ οὐτος μῆς ὀμφῆς ἀπονήσεται, οὐδ' πατησω. δ δε κε μαψιλόγοισι πιθήσας οἰωνοῖσι

550 ἄλλο δέ τοι ερέω, Mαίης ερικυδεος υἱ καὶ Aιὰς αἰγιόχοιο, θεῶν ριούνιε δαῖμον. σεμναὶ γάρ τινἐ εἰσι κασίγνηται γεγαυῖαι, παρθένοι, κείνσιν ἀγαλλόμεναι πτε0ύγεσσι, τρεῖς κατὰ δε κρατὀ πεπαλαγμέναι ἄλφιτα λευκα 555 οικία ναιετάουσιν π πτυχὶ Παμνη00ῖο, μαντείης ἀπάνευθε διδάσκαλοι, ν H βουσὶ παῖς ἐά εῶν μελέτησα πατὴρ δ' εμὼς οὐκ λεγυνεν. ἐντευθεν δὴ ἔπειτα ποτώμεναι ἄλλο αλλύ, κηρία βόσκονται, καί τε κραίνουσιν καστα.

commissuria est. Bergier. - πι*αύ- θυγατερ ες os ιος, vsηκυῖαι δεῖς σκει, indicare hominibus. - δηλή - ψήφους μαντικὰς πάρεσχον τῆ θ simo ομαι, ὀνήσω, Obero juvabo etiam να, τις ἐγκαλουμένη ς αλλοτριον post, ut adhuc feci ita haec futura a πράγμα μετιούσαις τοῖτο γὰ0 οὐ 'pienda eSSe, annotavit Frank. - πολλα πόλλωνός εστιν) ἐρριψεν cis τὰς ει το- ανδ ρώπων, saepset orbe rediens λεγόμενον ψιάσιον πεδίον etc. Uea miseras, vel crebraS, hominum gen Thriis obeckius peculiari libro expq-tes. h. e. quotannis Uno mense oracula fuit, qui inscriptus est De ii iis Del- editurus. v. Os Antiq. r. descr. rev. phicis, Regiomoni. 18 14 4. πεπαρον 56. - ,παρε νόον, stulte, sto λαγμεναι αλφιτα mos ign0tius a lide, ut Il. 391, υ, 133. Mig. - ticinarum, ut fallor, mulierum, quem n0 Σεμναὶ Mosc. Μοῖραι vett edd. lim ex eo explicari cum Ilgenio, quod quae St prava interpretatio ejus , quem Thriae, ut apum more circumvolante fl0- terna tua numerus harum virginum in res opascunt, ita et florum conSPersae errorem induxisset Herm. Θριαι, quod pulvere cogitentur, ut apes; quia Vi- iuidem nonaen earum fuit, ed non usur detur longius repetitum. - πανευ- patum a poeta. Zenobius Proverb. cent. θε, seorsim secreto in loco.

5 75. Φιλόχορός φησιν, τι υμφαι 557-66. μελέτησα, studui, didici.

κατεῖro τον Παρνασσον, τροφοὶ - - ἀλέγυ, εν, curabat Herm. et πόλλωνος, τρεις καλούμεναι Θριαι Frank. ἀλέγιζεν - καί τε κραίων α μαντικα ψῆφοι θρια καλοsν- ουσιν inepte Bergierus et singula ται. tym M. p. 455. 34 θριαὶ, i Persiciunt imo και τεκταίνου -

318쪽

πολλάκι η όμφης επακ0υσεται, αἴ κε υχbσι. ταυτ εχε, Μαιάδος υἱε, και ἀγ9αυλ0υς ελικας βους, ἶππους τ' ἀμφιπόλευε, και ημιόνους ταλαεὐγους, πῆσι δ' πὶ προ βάτοισιν ἀνάσσειν κυδιμον Ἐρμῆν 570 και χαροποῖσι ἐουσι, και Vsγιόδουσι συεσσι, καὶ κυσὶ και μήλοισιν, σα sέφει ευρεῖα χ' ων. οἰον ' εἰς ἴδην τετελεσμένον αγγελον εἶναι,

πῶσι δ' γε θνητοῖσι και ἀθανάτοισι ομιλεῖ. παύρα μεν ουν ὀνίνησι, το δ' ακριτον πε90πευει

νύκτα δι' ὀρφναίθν φυλα θνητῶν ἀνθρώπων θ

580 αυτὰρ γ κα σεῖο καὶ ἄλλης μνήσομ' ἀοιδῆς.

cantur ad usu' suum. - θωέωσι , ορμῶσι furore vatum correptae. - θ ἐλουσιν, solent, Vel os sunt. V. Il.

ς , 366. et ibi laudatum Butim Leail.

1. P. 27. - Πεμον εχ ειν. crib. περοπε ειν - τά τοι m. 4 δ αμ ι, has igitur tibi permitto, ut iis utaris pro magistris vaticinandi. - πολλάκι τυχη Gl. Saepe ad audiendum oraculum illud tuum redibit, si eventum habuerit, scit prius abs te editum. Br-gute dictum, nec Sine contem tu oraculi istius inferioris , Mercuri fuit oraculum Pharis, oppido chriae, de quo Paus T. 22. Ilet. 569 II restituimus ordinem horum

VerSUum , quorum primus postremo loco

logitur in libris. - ἀνάσσε ι, λέγω,

κελεύω Herm. Blan. ad Viger. 158. - καὶ χαρ. - χθών. II. e. Omnis generis quadrupedibus, et seris, et mansuetis. - τε ελεσμ ε νον αγγελον, ut

τἐλειον συμβολον 526. - ἄδοτος, non donatus ab eo , quem ipse in axit nodono mactat salvae deductionis ad InferoS h. e. mercede Bb illo accepta uulla, sed gratis inserviens mortalibus cum vivis, tum defunctis. - ἄμιν gra tiam, donuni, quod dicit proXimo versu. - πῶσι 'ra γε o causale.

319쪽

ΡOeta, postquam Veneris potentiam celebravit, quam tres tantum deae, Minerva, Diana et Vesta, noli sunt expertae, canere incipit immissum ipsi ab Iove amorem Anchisae, ne de diis sibi obnoxiis amplius gloriaretur quo amore incensa Venus, a Gratiis exornata, ad Idam montem proficiscitur, ibique, dissimulata ivinitate, cum Anchise concumbit in stabulis dein, quae sit, professa timentem sibi ob audaciam Anchisen onuin animum habere jubet, ut cui faveant dii, quemadmodum pulcherrimis semper faverint Tiois posteris, quique e se ipsa sitium suscepturus sit, Trojanorum olim regem suturum quelia, amyniphis educatum, ipsi olim traditum iri ait ea lege, Ut ne matrem Se illius esSe, patefaciat quibus mandatis ad coelum de rediit, poeta autem solita clausula sinit γmnum.

IKLουσα μοι εννεπε εργα πολυχρυσου Ἀφ0οδίτης, πριδος, τε θεοῖσιν επὶ γλυκυν μερον ρσε,

Aanotationes Argumentum hujus hymni simplex et acile inventu quin ex suo ipsius ingenio hauserit poeta, quo IDinu existimemus, nihil prohibere dicitng. landum tamen fabula narratae esse putat versus illos Il. , 307. νυνδε ὁ Αἰνείαο βίη Tρωεσσιν νάξει, Καὶ παιdες παίὁων, τοί κεν μετόπισθε

γένωνται. , quem locum in usum Suum

transfert hymnographus versibus 196. et 97. Videtur autem aetate ejus alicubisso ruisse regnum, quod ab Aenea, Anchisae filio, fundatum esse crederetur. notum enim est, diversas apud veteres de Aeneae erroribus ac sedibus esse

truditiones, cum alii in liracia, alii in Arcadia, Sicilia, talia denique illum

Consedisse narrarent id igitur regnum quodcunque fuit, quamvis ipsius mentione injecta nulla, tam praeclaris fundatoris natalibus illustratum verit poeta, Eicut Q. Smyrnaeus 3 30 et seqq. , Virgiliusque en . 3, 6 98, et , 446 49. ejusdem Italicum CelebraVerunt qua de re v. Heγnei Xcurs. 1. ad Aen. 3. Ilg. fieri sane potest, ut hic poeta suerit Trojanus, cui nationi Homerum ipsum accensere non dubitavit elegantissimus Schubarth. deentiter Hom. v. sein Zeitulter, p. 220. Cet hymno me emble superieur utous ceu qui nous Soni par venus suus

320쪽

καί τ' ἐδαμάσσατο Γλα καταθνητῶν ἀνθρώπων, οἰωνους τε διῖπετέας, καὶ ηὐία πάντα,5 ῆμεν σ' πειρος πολλὰ τρέφει, ὁ ο σα πόντος.πῆσιν δ' εργα μεμηλεν ἐυστεφάνου Κυθερείης τρισσὰς δ' ου δύναται πεπιθεῖν φρένας, οὐθ' ἀπατθσαι. κούρην γ' αἰγιόχοιο ιος, γλαυκώπιδ' θηνην 'o γάρ οἱ εὐαJεν εργα πολυχρύσου Ἀφs0οίτης, 10 αλλ' ἄρα οἱ πόλεμοί τε δον, καὶ εὐγον APqος, υσμῖναί τε, μάχαι τε, και ἀγλαὰ εργ' ἀλεγύνειν. πρωτο τέκτονας ἄνδρας ἐπιχθονίους εοίύαζε,

ποιῆσαι σατίνας τε, και δ9ματα ποικίλα χαλκω.

δέ τε παρθενικὰς παλόχροα εν μεγά9οισιν 15 ἀγλαὰ εργ' ἐδίδαξεν, επὶ φρεσὶ θεῖσα κάστPου δέ ποτ' 'Αρτίμιδα χρυσηλάκατον, κελαύειν ν, δάμναται εν φιλότητι φιλομμειδὴς φροοίτη καὶ γὰρ τε ἄδε τόξα, καὶ ουρεσι θῆρας ἐναίρειν, τόρμιγγες τε χοροί τε, διαπρsσιοί τ' ὀλολυγαὶ, 20 ἄλσεά τε σκεόεντα, δικαίων τε πτόλις αυδ9ῶν. ουδε μεν αἰδοίλὶ κουργὶ ἄθεν εργ' φροδίτqς, τί I, ην πρωτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομWης,

te nom ' Homere La narratio en est facile, bienesiste, te style agroable, et les dotalis emplis de grace. Quoique certainement et u Vrage ne remonte pas

si popee des di euX, comme Iliade et Odysse soni es epopsi es des heros. Sola Ce appori, e cro is qu'il on duprecede les temps de Solon et de i- sistrate, 'est-u-dire lyage de a litteratur ocrite. Ont bello excudi curavit et explicuit hunc hymnum oppe-nius in libro germ. qui inscriptus est

Griechisehe tumentes e Vol. i. p. 26. et seqq. - Vers 1 - 13. perversa interpunctione recentiores usque ad Her malinum Μουσα μοι etc. qua de re Frank laudavit chaseri Λppar crit. Ad Demosth. t. 1. p. 96 se tu et Butim. r. r. . ., P. 385. Vereor tamen ne poeta dixerit sine offensione:

p. 244. et haec et Eurip. Hipp. 1213 - 1221, Lucret. 1 init. et Aristoteli H. . 6, 16 dicta de coni muni innibus

animalibu ἐπιθυμi και δονῆ τῆ πὀτης ὀχείας adscripsit Virgilio Georg. 3,

referatur. - πρώτη ἐκ T. et C. Bb I

deton pexegeticum. Ut loci frigiditati obviam iretur, facta fuit et recepta conjectura πιχθονίοις sed distinctio, quam post ἐδίδαξεν posui, aptior est medela, ut et facilior. διδάσκειν αν- δρας επι No νίους τέκτονας ut διδά-Gκειν ρήτορας, et similia illustrant notae ad Aristaenetum p. 489 Ellipses Schalari p. 608 862, oupii inendati. t. . p. 384 Elmstri Annoti adme

δρῶν haud dubio Delphos dicit: v.

hyninum 27, 11 - 20. - mimis recte codd. αυτις δ' ὀπλ. se meminerimus, Saturnum liberos suos devorasse, et primam omnium estam Iupiter utent,

cujus doco lapidem devoraverat, Mutin