Carmina;

331쪽

νάρκισσόν θ', ον υ σε δόλον καλπικώπιδι κουρη Γαῖα, ιδ βουλῆσι χαριζομεν Πολυδέκτ=7, 10 θαυμαστὰν γανόωντα, σέβας δέ τε πασιν ἰδέσθαιαθανάτοις τε θεοῖς, δὲ θνητοῖς ἀνθρώποις, του καὶ π ρίζης κατὰ κάρα ξεπεφυκει, κηώδει δ' ὀδμὴ πῶς τ' ουρανὰς εὐρυς περθε, γαῖά τε πῆo' γελασσε, και λμυρὸν οἰδμα θαλάσσζς.

15 δ' ἄρα θαμβησα o' oti ατο χερσὶν μ' ἄμφω

καλὰν ἄθυρμα λαβεῖν χάνε ε χθών ευρυάγυιαμσιον ἀμπεδίον τῆ ρουσεν ἄναξ Πολυdἐγμωνῖπποις θανάτοισι, Κρόνου πολυώνυμος υἱὼς, άρπάξας δ' ἀεκουσαν επὶ Ουσεοισιν χοισιν

κεκλομένη πατε0α Κρονίδην πατον, καὶ ἀριστον ου δέ τις ἀθανάτων οὐδε θνητῶν ανθρώπωνηκουσεν φωνῆς, ουθ' ἀγλαοκαρποι ταῖραι,

8-13. ν ά 0 κἈχio . flos ignotus Homero, narcissus taetetia in n. qui Dioscoridi vocatur νάρκισσος ν5ον κροκωdης, quo discernatur a ναρκίσσω ἔνδον πορφυρωδει. V. Billerbeck. Flor. Class. P. 86. et 87. eo potissimum flore, tum primi nato , decepta rosei pina perhibebatur Vtho εραzικω, Propter im, puto soporiferam eius floris. ain phus, Homero recentior poeta, utpote

auctor γmni ες Ἐρωτα laus. 9, 27, 2. cf. Oss. p. 6.), cujus dei haud ni e- minit Homerus, igitur amplius apud Paus. l. C., t. κόρην την ρμητούς

τησιν cis πασθῆναι παίζουσαν, και αν-

verunt interpp. νάρκισσος, μεγάλαινθεαῖν ἀρχαιον στεφάνωμ', vG-αvγζς κρόκος, ubi v. alia . - , τυ- σε haud male, nec taliten neceSsario, Ilg. ann. Vos s. Frank. rhyllimi gratiar

ier Iumenavgiren, metaphora nostrati- us quoque positis usitata. - Πολυ-

la, Seu potius cognomina, lutonis rerenti Ora. V. V Ν - γανόωντα, lae-

io mero est χθών ευ ρυόδεια, v ρυάγυια ero urbium epitheton. v. Ofis. - πυ-

ιον ἀμπ. ,, est Nysa Cariae intelligenda, ubi raptam esse Proserpinam

di trabo narrat 1 . p. 960. alias de loco, ubi rapta sit, opiniones V. p. pan- hem ad Callim. h. in Cer. . olg., auctore Ruhnkenio Nysam, Boeotiae montem, dici putat oss. quo in monte Si- tum sui oppidum cognomine, vel vicus, ut auctores sunt Stepli BγZ. et Strabo. , . cf. l. β , 508 Nach Bootien attenThra ker, die alten Religion sua ter on Eleusis, mi dem Diensi de Pieridengusti ei ch de Dionysos, . ungst uber Attica de Helia te erelirun gebraclit, V. 24. eben Dionbsos a nyseis chen Gefit de olin te, evor si nacti Eleusis ham, Demeter mit oldenem Schwert, V. 4. Mith in aren gemelnscha silicho Priestersagen vota Perseione' Raube, deae Schni erge de Demeter s. V. 40), u. eLate' Thetin ah me etc. Doss. Ruhnkenio assentitur CreuZerus . . .

209 et 7 seqq.

23 26. ἀγλαόκαρπει ταῖραι, ut ἀγλαόκαρπον ηρέως θύγατρα, h.

e. pulchris manibus praeditas dedit hoc Ruhnk. pro insulsa codicis scripturariγλ. ἐλαῖαι. quem recte Secuti fiant editores. - Persaeus Perses appellatur

Hesiodo Theog. 409. et pol id oro 1, 2. Hecatenio in haud novit Hesiodus

332쪽

εἰ- Περσαίου θυγάτηρ ἀταλὰ φρονεουσα

πατ9s κασίγνητος, πολυσθμάντω Πολυοέγμων, Ἀποις θανάτοισι, Κρόνου πολυώνυμος υἱός. Oφρα μὲν si γαῖάν τε racia D 9ανὼν ἀστερόεντα, λευσσε θεα, καὶ πόντον ἀγάρροον ἰχθυόεντα,

Oφεσθαι καὶ Γλα θεῶν αἰειγενετάων, Jτόφρα οἱ ἐλπὶς θελγε μέγα νόον ἀχνυμένης περ.ηχθύαν δ' opiων κορυφαὶ, καὶ ἐνθεα πόντους mno κ' θανάτρ της ' κλυε πότνια μήτη9. 40 4 o μιν κραθίζ αχος ελλαβεν ἀμφι ὁ χαίταις ἀμβροσίαις κρῆθεμνα αῖζετο χεροὶ φίλEUι, κυάνεον ὁ κάλυμμα κατ αμφοτέρων βάλετ' μων,οεύατο δ', στ' οἰωνος επὶ τραφερήν τε καὶ γρην, μαιομένη τη δ' οὐ τις ἐτήτυμα μυθήσαο θαι 45 θελεν, ἴτε θεῶν, οὐ τε θνητῶν ἀνθρώπων, ουδ τις οἰωνῶν si ἐτήτυμος ἄγγελ0 ῆλθεν. εννῆμα μεν ἐπειτα κατὰ χθόνα πότνια ηὐ

Ου δέ ποτ' ἀμβροσίης καὶ νέκταρος ουπότοιο

50 πάσσατ' κηχεμένη, oso χρόα βάλλετο 0υτροῖς.

Coeli, terrae ac maris potentem vocat, 170. at noluit audire illam Iupiter, ut

denique hic poeta sociam et amicamin cujus permissu rapta ESSet.

882. - έλιος, qui videt auditque uia purens, scheinen die age de grus omnia seli Eleusinien sicli ni begielin, die, 27 - 29. Inficeta praesertim sutide cleicli den nacligebit deten de ikeler, repetita Verba cista κεκλομένην πατ. Diod 5, 4. iis uin e linten auerten. ον est hic haud dubie foetus male Der Mystis che Fames Deo Aomm inter seduli explicatoris, cui dicendum videre Euersi vor, dania et Sosokles. der, An tur Cur clamantem Proserpinam Iupi tig , 1120 1036. nostrae ed. 2.), deniter non audiisset scilicet. quia donge viein amigen Baccheus, de frΥgiscli ge ab sui in templo aliquo suo, τι στο - ei heten Dionysos, einen Mitherrscher in ἀνθ0ώπων, quae sublegerit ho in h. 2, de Buchte de eleusinischen Deo venat.

333쪽

ἀλλα συ α δ πῆσαν επὶ χθόνα, και κατὰ πόντον,7 αιθέρος εὐδίης κατα di9κεαι ἀκτίνεUσιν. νημερτέως μοι νισπε, φίλον ἐκος, εἴ που πωπας,οστις νόσφιν μεῖο λαβών ἐκουσαν ναὶ κροἴχεται, ηε θεῶν, η καὶ θνητῶν ἀνθρώπων.

Auch et Euripides. Suppl. 290 276

58 depravata sunt verba σοὶ δ' καχ ἐγω scribamus: v νεών κε λίγοι νο- μερτέα πάντα, qui tina fuit, omnia eredixerit Plato Symp. 18. de more, n- Dotante Basti Epist crit. p. 165. μετὰ δε νέων ε ξυνεστι τs, καὶ στιν. Plut . . de sera vind. unu . p. 36. παρ' civ τῆ και μετ' αυτ νοῦς, ροα και υνόντα fons erroris est litterarum v et o similitu clo in multis codd. praeSertim continua scriptura, ο νείκελεγοι, υν Ea καλεὶ οἱ συνδακα λεγm subobscure his vorbis Solem significavit Hecate Ceres Rutem, statim Perspecto men8 4 eorum,

proficiscitur cum illa ad Solem, cui uiti

ce Congruerent.

64-88. Θέας, quae fuit mater Solis. V. Hesiod. h. 371 etc. ita It gen .,

cui miror alios non obtemperantes inveteratam mediae aetatis editionum mendam , tot prolingore: nam in veteribus libris non distingitiantur nomina propria major littera uitiati Solem per ipsius matrem mater obtestatur Ceres, ut Il. χ, 338. λίσυομ' πὶ ψυχης, καὶ γου - νων, - o φω, etc. sic itidem Cereris matrem Sol coni memorat, i Ono xi Causa, 75. Ceterum praeter neceSSitatem, id quod ipse intellexit, Iig. edidit Θεης. ., Sicut 'Pείη, 'Pεῖα Ῥεα, Ῥεη, inquit, dicitur, ita dici debilitΘείη, εια, Θέα, in , ut metri efflagitabat nocessitas sic Om. Il. 8, 142. βαθέζ pro βαθείης, et nostro laymno Vs 269. νεαρ pro νειαρ et ne illa quidem mutatione opus esse putaSsem. ut pro Ῥέας scriberem θίος. nisi hi-

334쪽

O μιν ὁ ωκ' ἴδύ θαλε9ὴν κεκλῆσθαι ἄκοιτιν,8 αυτοκασιγνῆτφ' ὁ δ' π ζόφον ηερόεντα άρπαξας Ἀποισιν ἄγεν μεγάλα ἰάχουσαν.

ἀλλα θεὰ κατάπαυε μέγαν γόον ου δέ τί σε χρὴ μὰψ αύτως άπληστον χειν χόλον ου τοι ἀεικὴς

γαμβgo εν θανάτοις πολυσημάντω Ῥῖθωνείς, 85 sto κασίγνqτος, καὶ ὁμόσπορος, ἀμφὶ δε τιμὴν ελλαχεν ως τὰ πρῶτα διάτριχα δασμὸς τύχθη

τοῖς μετα ναιετάει, των ελλαχε κοίρανος εἰναι.

εἶθος ἀμαλδύνουσα πολὐν χρόνον, οὐδε τις ἀνδρῶν 95 εἰσορόων γίγνωσκε, βαθυζώνων τε γυναικῶν, πρίν γ' τε δ Κελεοῖο δα μονος κετο δῶμα, o τότ' λευσῖνος θυοέσσζς κοίρανος εν. Ἐζετο ' γγίς ὁ ὁοῖο, φίλον τετιημ ivli τ02,

10 ε σκιν, sτὰ υπε9θε πεφύκει θάμνος λαίης, γψη παλαιγενεῖ ναλίγκιος, τε τόκοιο εἱογηται δώρων τε φιλοστεφάνου Ἀφροδίτης, οιαί τε τροφοί εἰσι θεμιστοπόλων βασιλῆαν παίδων, και ταμίαι κατὰ δώματα χήεντα.

105-ὴν δὲ ἴδον Κελεοῖο λευσινίδαο θύγατ9ες, ερχόμεναι μεθ' ἴδω εὐήρυτον, φρα φέροιεν

Καλλιδίκη, και λεισιδίκη, ημώ τ' εὐόεσσα, 110 Καλλιθόη θ', τῶν προγενεοτάτη εν άπασέων,

telleXISSem, amare nostrum Ionismum V. φρεατι. h. e. ἐν sive ἐπὶ II. φρ., C. Ῥείης s. 60. θεης s. 18 et 279. quemadmodum λυμπω pro ἐν i. et αλλὰ συ γα etc. v. Matth. q. 613, ejusmodi alia dicuntur. V. VOSS. ann ad VIL, Il. , 3 etc. - ἀμφὶ δέ τι- h. 4 76 etc. se consedit Ceres ad Pute- μὴν quod autem ad maiorem ejus at uti Parthenium, quem inlii . a moribustinet. Ἀλλαχεν seorsim intelligendum υνθινον appellarunt Paus 1 39.), di-

est , quasi dicat ελαr 'o lutos Vel versum illum quidem a fonte Callichoro, ἀπό κοινos repetendum τιμήν. s. h. 3, ad quem Ceres templum sibi exstrui ju-172. - οις, τούτοις, ους λαχε, τους et 278 seqq. Paus. b. 8 6. Frank. νεPrisους - ἱπποισιν Ἀκι ἐκλετο, 109, 110 i insimulant hos versus pro- equos increpuit Sol ut pergerent diur pterea, quod aus 1 38. tres tantumnum ejus iter. Celei filias Homerum et Pamphum com-

90 99. κυντερον, χαλεπώτερον Il. meinorasse ait, easque aliter nominatas;

Ο 432 etc. - osivit σθεῖσα δ' ἀ- remque confici putant versibus 85-29l, γορῆν, ut h. 3 562. ην δ' ἀπονο in quibus tres dici regis filiae videntur. στισθῶσι θεῶν ἡδεῖαν Ἀδωδήν. atin sed videntur tantummodo, quamvis non-Ruhnken. - α μωλδυνουσα, ἀφανί nisi trium ibi peculiare ministerium m ζουσα, formam corrumpens, h. e. in de moretur, siquidem quarta una cum illistUriUrem mutans, anilem. v. 10 l. Παρθ. egisse cogitanda est id, quod poeta di-

335쪽

Ουδ' ἔγνων χαλεποὶ δε θεοὶ θνητοῖσιν ὁρῆσθαι),

dnos δ' ἱστάμεναι πεα πτερόεντα ποOUηύβων ,,Tίς ποθεν Uσὶ γρῆ παλαιγενιων ανδ 9ώπων, τἰπτε δε νόσφι πόληος ἀπἐστιχες, οὐ o δόμοισι 115 πιλνῆ, ἔνθα γυναῖκες αν μεγαρα σκιόεντα τηλικαι, ού περ δε καὶ ὁπλότεραι γεγάασιν, αἴ κέ σε φίλωνται μεν πει, δε και εὐγω.

,, τεκνα φίλ', αλιν ἐς στε γυναικῶν θολυτ εὐάων,

αλλ' εμο ου δόoποιο μελίφρονος 9ατο θυμος, 130 λάθρη δ' ὁρμηθεῖσα ι'. πείροιο μελαίνης

eit 290. ἀγρόμεναι - ἀμ ταγαπαζόμεναι. de Pausania vero incertum est, hocne an aliud Homero tributum carmen dicat, nec Pamphi tanta auctoritas, ut Scriptura libri vetetis mutetur. 113 - 117. γρῆυ παλ. ἀνθ ρ idem dixisset γρῆυ παλαιγενες, ut OdySS. I ,395. - φίλωνται pruna longa, ut Il.

CL VOSS. Herm. Frank. Odex ἔφαθ'. φίλ', αῖ τινες primus Fonteinius pro φίλα, τίνες. 122 codex temere turbatis numeris: Aoἰς ἐμοίγ' ι ou εστί. Ilg. auctore Brunckio με inseruit post χως Cui rationi praestat transpositio Verbor ulu f

mulavimus ex more accentum nominis P

pellativi. 123 32. Κρήτηθεν sic itidem Vidisses Cretem se dicit apud Eumaeum et enelopen Odyss. 199 et , 338,

h. e. e mendacium patria oriundum,

dem Attiker karios die Rebe taclite, Hie Eratosthenes in de Erigone mel-

ram libri: - δε καὶ αυτοὶ δεῖπνον

Versu perdito.

336쪽

δοῖεν κουριδίους ανδ9ας, και τέκνα τεκεσθαι.

ως θελουσι τοκῆες εμ αὐτ οἰκτείρατε, os ψαι,π90φρονεως, φίλα τεκνα, τεως po δώμαθ' κωμαι ἀνερος, ηε γυναικὸς ῖνα σφίσι εργάζωμαι 140 προφρων, οἱ γυναικὴ ἀφῆλtκος εὐγα τετυκται. καί κεν παῖδα νεογνιν ν ἀγκοίν σι εχουσα καλὰ τιθζνοίμην, και δωματα τη9ήσαιμι καί κε ἐχος στορεσαιμι μυχῶ θαλάμων εὐπήκτων δεσπόσυνον, καί κ' εργα διαθρύαιμι γυναικός

Καλλιδίκη, Κελεοῖο θυγατρῶν εἶδος ἀρίστη ',, Μαῖα, θεῶν 4 dῶρα, και ἀχνύμενοί περ, ἀναγκ)r

155 και ολίχου, καὶ πατρὀς ἀγήνορος μετέροιο,

των πάντων λοχοι κατὰ δώματα os σαίνουσι.

τάων υ αν τι σε κατὰ πρώτιστον ὀπωπὴν εἰδος ἀτιμησασα δόμων ἀπονοσφίσσειεν,

ἀλλά σε ε ξονται ὁ γὰρ θεοείκελός σύι.

139, 0 putide, o dicam ridicule si Interpunctione illustravi hunc locum, qui

ber ν η ὁ γυν sufficiebat anui persona vulgo Sic sese habet: - ὁ ησιν Ἀμεν tae dominus vel domina. hinc de utris ἡμετέροιο πορσαίνουσι - τάων que singulatim respondet Mallidice 150. pejus etia in Rulin h. -Gι. . et c. ' So- et 156. - Ῥήλικος, Detulae lus Ilg. ' plenes interpunxit post δίκησιν, 144. ita codex Vossius, quem pleri at idem male ἡμετέ9Oto των - , utque omnes secuti sunt: καί κ' ε διδα ceteri editoreS, Cum non animadverteret, GA, Go ιμι γυνιῖκας, aperta quidem et vocabulo πάντων velut colligi genitivos B pta sententia, sed violentiore mutatio in superioribus positos Tot πτ. Aιόκλου ne igitur Sic potius scribamus: αἱ ' etc., eoque pertinere το λοχοι - de ε διαθρῆσαιμι γυναiκὰς, et mulieris, Triptolemo, Celei fratre juniore, vel fi-Si mulier pst, opera obstervaverim, cu lio, secundum Apollo d. 1, 5. Hygin. ramque adhibuerim ut pensa Liciant an fab. 147. PauS. 1, 4, 2. V. UOSS. cillae tales sunt Euryclea et Eurγno me cerdotem suum instituit Ceres 474 , in Ody sea v. Odγss. α' 429. ann. , th nien Se venerabantur, tanquam aucto- eodemque verbo ConDcus usus in simili rem gri culturae recentiorum Conamen-

Causa dixit τους αν μου διαθρῆσα ta, praesertim Begγptiaca, enarravit Di-Equ. 506. Rixit autem error ex εο quod od 1, 8 - 20. - Diocli qui Diocles permisceri in libris solent . . o. s. audit inseritis 473. solenni permutatione . ast misi erit. p. 187. nos ad harum formarum v, quos hac de re Rhes. 3ζ9, Aeschγl. g. 644, Choeph. I g. laudavit, ustath ad Il. ci . p. 112. , 56 etc. Item stertius. ad Lucia n. i. mari. I 1,

147-164. μαῖα, 'nafrona. v. Schn. p. 377 memoriam etiam Plut conser-- μεν - η ὁ ε - δἐ sic matth. vavit it Thes. p. 5. B.; Polyxeni au- et alii, nec prob3ndum est, quod habet tem praeter hunc nostrum memον non

liber, ἡ μὲν πριπτ πυκ., - ὁ Πολ. item sitimo Ipi Thracis, cuius posteris in quibus iἰκίαν intelligebat Ruhnken. mandata fuit cura Eleusiniorum Neptu- quasi laede istorum principum conspici ni illiini e Chione filium licit Apollod. Potuissent a puteo Parthenio. praeterea 3, 5, 4. ubi V uePn. - - πορσαί

337쪽

160 ε δ εθέλεις, πίμεινον, να προς δώματα πατρῖς ἔλθωμεν, και μητρι βαθυζών Μετανείρηεἴπωμεν τάδε πάντα διαμπεφες αἴ κε ' ἀν n

ήμέτερόνδ' ἰέναι, μηδ' αλλων δώματ' ἐρευνῆν. τηλύγετος δε οἱ ἱδ ενι μεγάρω sπῆκτω

165 ὀψίγονος τρεφεται πολυεύχετος, ἀσπάσιός τε. εἰ τόνγ' εκθρέψαιο, και ηβqς μέτ0ο ῖκοιτο, 0εῖά κε τίς σε ἰδοsσα γυναικῶν qλυτεράων ζηλώσαι τόσα κέν τοι πὰ θρεπτήρια δοίη. . 'Mς ἔφαθ' ἡ ' πένευσε καρήατι. ταὶ ' δε φαεινα 170 πλησάμεναι δατος φέρον αγγεα κυδιάουσαι, 0ίμφα δε πατνος κοντο μέγαν δόμον. κα ὁ μητρὶ ἔννεπον. ώς ἐδόν τε καὶ ε κλυον ή δε μάλ' κα

ior παρὰ σταθμον τέγεος πύκα ποιητοῖο, ηαῖθ' υπό κόλπω χουσα, νέον θάλος. αἱ ὁ παλ αυτην

νουσι curant, administrant, res dome Εἰus I. c. p. 119. suadetque hoc Versu Sticas, quod intelligas ex verbis κατὰ ita scribere: - ποσὶ τοαῖα μελαθPOU, Eωματα. - Τ χ ο ετ s. l. γ', 1 5 sequentem vero in privatum locum Con- jicere ' tanquam ,ποβολιμαῖον. quibus 176 - 183. ισχόμεναι εανῶν respondeas, haec spectare Bd 5J-59, πτ. i. Voss. attoli te peplorum ru quibus versibus divinitatem Cereris, negas decororum. f. l. , 385 otc. - anili quidem specie prorSus Ccultam, ἀμαξιτὼν, viam publicam, Megara praedicant regis filiae, θεοείκελον eam ducentem, ad quam situs sui puteus appellantes ita hic quoquo et 3jore Parthenius ann. Oss. - κατακῬῆ hominis statura incedit dea, et limen θε ν κεκ. capite obuoluto, ut solebant transiens divino splendore fores illumi- lugentes. - ρ αδ ιν si σι ποσσὶν, at, quo magis accepta sit domui regiae, gracilibus Seu teneris pedibus, quo sere et honorificentius habeatur a Celeo cu- senS Proserpina vocatur ταντ στυρος iis hospitiit sibi praebitum per revo2. - και λα - κάρη similiter au illud tempus errorum suorum magni rector γmni in Ven. 174 et 5. suoque muneratura est beneficiis. s. 2l3 - 15. nec modo rem augens Callimachus hymno in tamen jam ipsam exuit speclem huma-Cer. 59. ἴθματα μὲν ἐρσα,, σταλὰ nam , sed post demum, ubi regia Xce-h oi ψατ' λυμπω ceterum Matth. di irata 276-82, ne continuo numinis mirum tamen, inquit, , quod Ceres, adspectu terreat mortales χαλεποι δὲ

his signis divini numinis editis, non sta θεοὶ θνητοῖσιν ὁρῶσθαι 111.). V. VOM.tim agnoscitur. miratur id etiam Len et ammerer.

338쪽

190 ν δ' αἰδώς τε σέβας τε, δε χλωρὰν δέος εἶλω

ειξε δε οἱ κλισμοῖο, και εδριάασθαι ἄνωγεν.

ηθελεν δριάασθαι επὶ κλισμοῖο φαειν os,

αλλ άκέουσα μιμνε, κατ άμματα καλὰ βαλούσα, 195 πρίν γ' τε ὁ οἱ ἔθηκε γάμβη κέδν' εἰδυῖα, ποκτὼ εδος, καθύπερθε δ' ἐπ' ἀργύφεον βάλε κῶας. ενθα καθεζομέν προκατέσχετο χερύ καλυπτοην, δηρὼν ' φθογγος τετιημ ἐν ηοτ επι ἱ*0ου,

200 λλ' ἀγέλαστος, ἄπαστος εδητύος, δε ποτητος, ὴοτο, πόθω μινύθουσα βαθυζώνοιο θυγατ0ος, πρίν γ' τε o χλευης μιν γάμβ q. εον εἰδυῖα,

πολλα παsασκωπτου G ετρεψατο πότνιαν. αγνῆν, μειοῆσαι, γελάσαι τε, καὶ λαον σχειν θυμον,

, Xαῖρε, γύναι, ἐπεὶ ου σε κακῶν αα εολπα τοκήων ἔμμεναι, αλλ' γαθῶν επί τοι πρέπει os μαύιν αἰδώς,

215 καὶ χάρις, σε πί τε θεμιστοπόλων βασιλζων.

celebres erant oci Iambae ancillae, malim: in νεχεν δεξαμεν ανεIεν, acci qui non Oluui carminibus elebrari, sed piendo honoravit, me C tem Sit Saepe etiam arte minii ca exprimi solebant in confusa et in , qui fons αοι rupti0nis. Cerealibu S. V. HeSSch. iv. γεφυρίς. πα- σίην est genit cau8ae, alioris Musa, ραύκώπτουσα πότνιαν, γνῆν, irridens quoniam ita uoris est fieri. Ingenio Se Cererem, tanquam Cenerabilem sanctam, ossius L ὁσίης in βη quam Coiijectu cui abstinendum esset hominum cibo ram Iig. . Matth et I receperunt ita ipsa Iambes verba sunt πόtνια et αγνῆ, Ceres dicitur sumto Inno Saciusu MO- quae pronuntians auulier gesti ludicro rem obiisse, atque ita inStitui S Se sole- Et fortasse obscoeno, ut liberiores a bant inita initiati ritim sacra Cereris rum rerum sunt illae gentes, exhilarabat agerentur, iri iuuiu cibo potuque i absti- Cererem. - ἐζρέψατο, commovit. - nere, deinde initii in Amuere, oberrantis En ειτα μεθ. Paralleli Suius AtticuS, ut Cereris memoriam recolentes. Frank. αλλως μάτην etc. - ὀργαις moribus de ista locutione . h. 3, 166, 173 etc. facetis ,αλφι. Cod S.: Us τί ανεχεν πολυ valde honoravit, Ma

αλτι Pro αλτιτα. cujus amputationis lini fecit . . Soph. ed. Col. 63 , auctorem Strabo 8, p. 560 laudat An ristoph. Thesm. 90, etc. perperam ii timachum, Epicharmum Suidas in v. An ber et editores: πολυπότνια, quam O timachi locus est in p. tym . . l. 18. cem Apolloniis relinquamus.

339쪽

ἀλλα θεῶν με δῶρα, και ἀχνύμενοι περ ἀνάγκη

τετλάμεν ανθ9ωποι ' πὶ γα ζυγὰς αὐχένι κεῖται. νυν δ', ἐπεὶ κε δεsso, παρέσσεται, σσα τ' ἐμοί περ παῖδα δε μοι ρεφε τόνδε τον ὀψίγονον καὶ ελπτον,220 πασαν θάνατοι, πολυά0ητος δε μολεστιν.

εἰ τόνγ' ἐκθρέψαιο, καὶ βης μέτρον κοιτο, ρεῖά κέ τίς σε δουσα γυναικῶν θηλυτεράων ζηλώσαι τόσα κέν τοι πὰ θρεπτήρια δοίην. Tην δ' αὐτε προ o ἐειπεν sστέφανος, μήτη9 225 , καὶ οὐ γυναι, μάλα χαῖρε, θεοι δέ τοι ἐσθλὰ πόροιεν l

οὐ e ἄρ' ἐπηλυσίη δηλήσεται, οὐθ' ποταμνόν.

oti α γαρ ἀντίτομον μεγα φερτερον λοτομοιο,

230 οιο o ἐπηλυσίης πολυπημονος σθλὰ ἐ0υσμόν. ' Ω ἄρα φωνήσασα θυώδεῖ δέξατο κόλπω, χεροί τ ἀθανάτῖσι γεγλπει ὁ φρενα μήτηρ.ώς η μεν Κελεοῖο αῖφρονος ἀγλαον υἱόν, Aημοφόωνθ', ον ἔτικτεν ἐύζωνος Μετάνειοα, 235 τρεφεν εν μεγάροις ὁ δ' ἀέξετο δαίμονι ἰσος, οὐτ' οὐ σῖτον ἔδων, οὐ θησάμενος Aημήτηρ χρίεσκ' ἀμβροσίη, σε θεου κγεγαῶτα,

ηδ καταπνείουσα, και εν κόλποισιν χουσα

νύκτας δὲ κρύπτεσκε πυρὼς μένει, ἡ τε δαλον,240 λάθρα φίλων γονέων τοῖς δε ἐγα θαύμα ἐτυκτο,

στευόντων Odyss. ι, 1 14 etc. - ζυγὰς, omitti solere similia, nemo nescit. seri-jugum necessitatis. - τόνγ' εκθρέ- pserint igitur primum υλλοτομαι ou de)n

228-230. ἐπηλυσίη quasi dicas quae male sollicitarunt viri docti: nihil

Beschleichung. Hesych. επηλυσία, ἐπφ deest sed Ἀσυνδέτω sequuntur Verba ὁ φαρμακῶν. s. 3, 37. - υ πο α is μήτηρ χρ άμβ0 etc. per epexege in , μνάν. probabiliter Ignarra: ἀποτά- quodque poeta dicit 36-38 InterV uμνων, aliquis, qui clam succidit her factum esse. ex oppositis si δε ba ad fascinandum. Vos s. τε to μαιον etc. intelligitur abripuit memet ipsuiu me Sych. Ἀντίτομον φάρμακον tot eruditorum trepidantium auctoritas, αντιπαθες, περ ὁ πιὼν υ βλάπτεται cum haec mutarem ann. ad Il. , 57., υπό τινος. AEL Ruhnken. - , λοτό- ubi quae dixi de h. l. delenda sunt. μοιο VOX Corrupta. Voss. ann. oi λο- 239 58 similia de Ichilles in tanto TH ι Olo, h. e. ipso interprete herbae ad tradunt Apollo d. I. 13. 6. et Apoll. perniciem aecisae, Hermanno autem, qui Rhod. 4, 869 p. non item Homerus, qui

id non Prorsus damnat . herbam penitus nec solos nutritosque Solo deorum ample XueXciSiae, non succisae tantiim modo. Sed atque malit, norit insantes; quae sunt hoc friget, nec usitatu in verbum λόro Orientalium potius quam GrZecorum Om μον muli ἀντίτομον τἐρτερον λ menta mystica, ut Vos Stu notavit, Fr-λο τομαio v. sic Il. - , 482. . Jπεὶ χυ rans ille quidem in eo, quod recentiore σέο κυντερον ἄλλο, et '. 262. νον α demum aevo exorta sulat Deuteron. τουτῶ μ' ίνωγας Ἀμήχανον ἀλλω τε 18, 10. ne inuenitor in te, qui traducat λίσσαι etc. et is, Ἀπὶ et no etc., fili uin situm, aut filiam suam, Per ignem, Persat bceri nonnunquam inter se, num tena dioinationibus etc. Reg. 2, 16, 3. :

340쪽

ως προθαλὴς τελέθεσκε θεοῖσι ὁ ἄντα εώκει. καί κεν μιν ποίησεν ἀγήοων τ' Ἀθάνατόν τε, εἰ μη ἄρ' ἀφρα dis σιν ευ ζωνος ετάνειμα, πυκα επιτη96σασα δυώθεο εκ θαλάμοιο 245 σκέψατο κώκυσεν δε και ἄμφω πλήξατο μηρω, δείσαο ω περὶ παιδι, καὶ ἀάσθη μεγα θυμω, και ' ὀλοφυρομένη πεα πτερόεντα προσθώδα',,Tεκνον ημοφόων, ξείνη σε πυοι ενι πολλιβκρύπτει, εμοι ὁ γόον και κήδεα λυγο τίθησιν . .

χείρεσσ' ἀθανάτησιν n εο θῆκε πέδονδε, εξανελούο πυρώς, θυμω κοτέσασα μάλ' αἰνῶς 255 καί ' ἄμυδις προσέειπεν ἐύζωνου ετάνει9αν' , , μῖδες νθ9ωποι, φράδμονες ουτ' ἀγαθοῖο.

ambulavit in via regum Israelis, atque rum bello civili, te no alii v ὁ γρυ:etiam filium transmisit per ignem, secun deinde aspecti certe uitlinus, in qu lig. dum ibominationes gentium, suas eae aliique ediderunt χυνάζουσ' probabili' pulerat Iehova facie Visraelitarum ter quidem ossius sis scheint. dassquae loca laudavit Montbolius. - προ- dies Abkomni linge der thra Lischen inn-θαλὴς praemature orens si utile ἀμ- si e die in Eleusis, tenet clit scho unter τιθαλὴς l. I, 96. - και - μηρω dem alten et eos, eine arae hil deten, gestus dolentium. Il. μ', 162 etc. - die Machir genu Har o Eumolpos μυδις άμα. l. ι, 6 etc. - νηῖδες, releitet, erblicherinsprii cherati Athen ait απειροι, inscii. l. , 198. - perperam asse Z be hau pleia. u. Demolaons gan- Codex καὶ γ9άδμονες numeris duris etes Lehen et ui ei inruhigon. Zu dies eriar-simis, imo nullis senserunt Herm. Voss. te gehorte oli unishlbar Triptolemos

265-67. Versus male cohaerentes, cum richturaliter Mysterien Euschri eben intc. optima cohaereant superioribus 268 et cf. Creuge l. c. p. 282-94. et 30769. ut quibus versibus causam russerat 11. recte dig. D , , totus hic locus ex Ceres Cur propter contactum suum o nota marginali expressus est, quae tranorem perpetuum adepturus sit Demo ditionem servabat. Demophontis aetate phoon et tum ob Scuri memorat Eleusiuio bellum civile inter Eleusinios Exar8isse.