Carmina;

321쪽

αὐτις θ' ὁπλοτάτην, βουλῆ ιὸς αἰγιόχοιο,

πότνιαν ῆν ἐμνῶντο Ποσειδάων, και Ἀπόλλων' 25 η δε μάλ' os εθελεν, ἀλλα στερεῶς ἀπέειπεν.ώμου δε μέγαν ὁρκον ὁ τετελεσμένος εστὶν, άφαμεν κεφαλῆς πατρὀς ιδ αἰγιόχοιο, παρθένος εσσεσθαι πάντ' ήματα, ὁ ῖα θεάων. τῆ δε πατὴρ δῶκεν καλὼν γέρας αντὶ γάμοιο,3 καί τε μέσω οἴκω κατ' ἀρ' ζετο, πῖαρ λοὐσα, πῆσιν δ' εν νηοῖσι θεῶν τιμάοχός οτι, καὶ παρὰ πῆσι βροτοῖσι θεῶν μέσβειρα τέτυκται.Tάων ου δύναται πεπιθεῖν φρένας ου ὁ ἀπατῆσαι 'των δ' αλλων Ου πέρ τι πεφυγμένον εστ ' φροδίτην, 35 οὐτε θεῶν μακάρων, οὐ τε θνητῶν ανθ0ώπωπικαί τε παρεκ ηνὰς νόον γαγε εὐπικεραύνου, οστε μέγιστός τ' εστι, μεγίστης τ' ἐμμορε τιμῆς καί τε os, εὐτ αθέλst. πυκινὰς φρένας ἐςαπαφosσαρη δίως συνέμιξε καταθνητῆσι γυναιξιν,40 Hρης κλελαθosσα, κασιγνήτης ἀλόχου τε,

μίγα ἐδος ἀρίστη εν ἀθανάτpσι θεῆσι. κυδίστην δ' ἄρα μιν τεκετο μόνος ἀγκυλομήτης, μήτηρ τε Ῥείη Ζευς δ' ἄφθιτα μήθεα εἰδώς αἰδοίην λοχον ποιήσατο κεδν' εἰθυῖαν. 45 T ὁ και αυτ Ζευς λυκῶν μερον εμβαλε θυμω, ἀνδρὶ καταθνητω μιχθήμεναι, φ9α τάχιστα μηδ' αὐτη βροτέης εὐνῆς ἀποεργμίνη εἴη, καί ποτ' ἐπευξαμένη Ἀγὶ μετὰ πῆσι θεοῖσιν, ho γελοιήσασα, φιλομμειδὴς Ἀφφοδίτη, 50 ως ρα θεούς συνέμιξε καταθνητῆσι γυναιξὶ,

καί τε καταθνητοίς υἱεῖς τέκον ἀθανάτοισιν, ῶς τε θεὰς συνέμιξε καταθνητοῖς ἀνθοώποις.Nγχίσεω δ' ἄρα οἱ γλυκύν μερον εμβαλε θυμῶ, ο τότ αν ἀκροπόλοις ορεσιν πολυπιδάκου Iung55 βουκολέεσκε βόας, δεμας ἀθανάτοισιν ἐοικώς. To δ επειτα ἰδoso φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη ράσατ', εκπάγλως δε κατὰ φρένας μεμος ειλεν. ες Κύπρον δ' ελθoso θυώδεα νηδ εδυνεν,

1, 3. es mesiodus Theog. 497. faciles πρέσβειρα, προτιμητὴ , PIηγέτις igitur intellectu est, Saturnum Vestam 40. Ηρης ἐκλελ. Iunonis oblivis- πυμ τον ἐξεμῆσαν, πρῶτον καταπιόν nem asterens. v. Il. s. 599 600. Ex τα. Ex Ιου damnavit hanc facetiam Iu. Me n. ann. af Apollod. l. c. merm 55. codd. ex interpretatione, Ira is Ceterique editores praeter uncinis quidem numeris βουκολδεσκεν βους. incluserunt. - τιμάοχος, τιμοὐχος, 58, 59 61, 2 Odyss. θ' , 362-65, honorata. Sic etiam . . 268, non τι Il. , 169. talia sibi furta indulgent hi

322쪽

ες Πάφον ενθα τε οἱ ἐμ νος βωμός τ θυώδης.60 - γ' εἰσελθosσα, θυρα ἐπέθηκε φαεινάς ' Ἀνθα δε μιν λάριτες λοsσαν, καὶ χρῖσαν ἐλαίω ἀμβρότν οἱ θεοί ἐπενήνοθεν αἰεν ἐόντας. ἀμβροσίω, ἐδανω, τό ρά οἱ τεθυωμένον εν.Jεσσαμένη ' ευ πάντα περὶ χροῖ εῖματα καλά, 65 χρυσῶ κοσμηθεῖσα, φιλομμειοης φροοίτη

ηῖσαν sed ὁρόωσα μετὰ φρεοὶ τέρπετο θυμόν, και τοῖς εν στήθεσσι βάλ' ψερον οἱ ὁ ἄμα πάντες

σύνδυο κοιμήσαντο κατὰ κιόεντας ἐναύλους. 75 αυτ ὁ ε κλισίας ευποιητους ἀφίκανε, τον δ' εὐρε σταθμοῖσι λελειμμένον, io an ἄλλων, υγχίσην ρωα, θεῶν ἄπο κάλλος εχοντα οἱ ἀμα βουσιν ποντο νομοί κάτα ποι εντας παντες ὁ ε σταθμοῖσι λελειμμένος, io απ' ἄλλων,8 πωλεῖτ' ενθα και ἔνθα, διαπ9ύσιον κιθα9ἱζων.

μ μιν τα9βήσειεν εν ὀφθαλμοῖσι νοήσας.

υγχίσης ' ὁρόων ἐφράζετο, θάμβαινἐν τε,

στήθεσιν ἀμφ' άπαλοῖσιν λάμπετο, θαsμα ἰδέσθαι 'εῖχε ' ἐπιγναμπτὰς λικας, κάλυκάς τε φαεινάς s os μοι ' ἀμφ' άπαλγῆ δειρῆ περικαλλέες σαν. υγχίσην ὁ ἔρος εἷλεν, πο δέ μιν ἀντίον ηὐδα DXαῖ2ε, ανασσ', τις μακά0ων τάδε ώμαθ' ἱκάνεις,

s η πού τις χαρίτων θευρ' ἐλυθες, ἴτε θεοῖσι

τις υμφάων, αἴτ' ἄλσεα καλὰ νέμονται, η Νυμφέων, αἰ καλὰν oso τόδε ναιετάουσίν,4

identidem inculcetur, et ita, ut nunc vi 502. recte adstipulanta ammerero, deo, Barn. liis temere obloquentibus . legitur enim 63 versus male adscriptus ex Il. ξ', vulgor καλοὶ χου σειοι, ν παμποίκιλοι. 173. liabeturque in codd. hic versu , uim 76-79. probabiliter Herm. et Frank. proximo post 90., qua ratione ορμοι Si ευρ' ἐν σταθμοῖσι, ὁ δ' ἐν σταθμοῖσι mul περικαλλίε et καλοὶ Vocantur, tau- . tamen anu ad Odyss. ζ , 8, 162 θ', tologia prorsus intolerabili. - ελικας, 66, o 426. - οἱ δὲ πάντες, ceteri κάλυκας. 16 . Gutem omnes, qui ibi erant, pastores. 98. versiculiis ποβολιμαῖος, putidus-

87-90. ita alieti eid. ad Lucret. 1, que, ut quo non generatim reade in-

323쪽

και πηγὰς ποτααῶν, και πίσεα ποιήεντα.

100 o δ εγλεν σκοπιν, περιφαινομέν ἐν χώρω, βωμῖν ποιησω, θεξω ε τοι ἱερὰ καλὰ Δρθσιν πάσxi σι συο 4υφρονα θυμον εχουσα δός με μετὰ ρώεσσιν ἀριπρεπέ' ἔμμεναι ἄνδ9α, ποίει δ' ἰώοπίσω θαλερον γόνον αυτὰ εμ αυτον 10 δηρόν ευ ζώειν, και ὁρῆν φάος ελίοιο, ὀλβιον εν λαοῖς, και γηραος Ουδὼν κίσθαι. To δ' μείβετ . επειτα ιδ θυγάτηρ Ἀφροδίτη 'MAγυση, κυο ιστε χαμαιγενέων ἀνθρώπων, ου τις τοι θεός εἰμι, τί μ' ἀθανάτησιν ἐωκεις;)11 ἀλλὰ καταθνητή τε γυνὴ έ με γείνατο qτη9'πιτρευς ὁ εστ πατη ὀνομακλυτός, εἴ που κουεις,ος πάσης Φρυγίης υτειχήτοιο ἀνάσσει. γλῶσσαν δ' μετέρην τε, και μετέρην σάφα οἰδα '

ῶς δ' τοι γλῶσσάν γε καὶ μετί0ην ευ οἰοα νυν δέ μ' ἀνήρπαξε χουσόρραπις 'Αργειφόντης εκ ο9οs 9τἐμto0ς χρυσηλακάτου κελαύεινύς. πολλαὶ ὁ νυμφαι καὶ παρθένοι ἀλφεύίβοιαι 120 παίζομεν, ἀμφὶ δ' μιλος ἀπείριτος ἐστεφάνωτο ' ἔνθεν μ' ρπαξε χρυσόρραπις Ἀργειφόντης, πολλὰ δ' x ' γαγεν εργα καταθνητῶν ν09ωπων, πολλην δ' ἄκληρόν τε και ἄκτιτον, ην διὰ θῆρες ωμοφαγοι φοιτῶσι κατὰ σκιόεντας ἐναύλους,125 ουὁ ποσὶ ψαυειν ἐδόκουν φυσιζόου αῖης 'Aγχίσεω ὁ με φάσκε παραὶ λέχεσιν καλέεσθαι κουριοίην ἄλοχον, σοι δ' ἀγλαὰ τέκνα τεκεῖσθαι. αυτὰ επειδὴ δεῖξε, και φρασεν, τοι ογ' υτις ἀθανάτων μετὰ φυλ' ἀπἐβ κρατυς Ἀργειφόντης

130 αὐτὰρ εγώ ' ἱκόμην, κρατερὴ δέ μοι επλετ' ἀνάγκΦ

αλλά σε προς Ζηνὸς γουνάζομαι, ὁ τοκήωνεσθλῶν ου μεν γάρ κε κακοὶ τοῖόνδε τέκοιεμ ἀδμήτην μ' ἀγαγών, και ἀπειρητην φιλότητος, πατρί τε σω δεῖζον, και μητέρι κέδν' εἰδυίν, 135 σοῖς τε κασιγνητοις, τοι ὁμόθεν γεγάασιν, 0 σφιν ἀεικελίη νυὼ εύσομαι, αλλ' εἰκυῖα 'J

dicentur, quas indicare voluerit interpo si inutili. γλῶσσάν γε recte erm ut lator, t sed illae tantum Nymphae, quae alii pro γλ. τε. in Ida Versari credebantur care quoquo 119. πολλαὶ δέ malim' γὰρ, qud hic ineptiis locus παράλληλος Il. , . particulas notum est confundi. V. Rulmk., g etc. 123. πολλὴ, - ἄκτιτον. inteli. 110. A, γννη respectu ad. deam est χώρην, vel γῆ, ut hymno in Ap P xli mortalis, ut ἀνὴρ, si deo opponitur: V. 352. Il. ξ , 317, π, 176. olo . .et respou 125. significatur celeritas itineris. de δὲ ut Il. ε 359, dyss. o , 546. 136. dittographia. pro 136. et 137114. malim uia tenore in ro haud di codd. Paris unum labent inuus Versa - τρέφεν, ὁ διαπρό σφιν ἀεικελέη γυνὴ εσσομαι, ε καὶ v ὶΙ6. ως, ωοτε. vigor vis, empha κί Rubnken. Ig. et Frank. 0ntam

324쪽

εἴ τοι ἀεικελίη γυνὴ εσύομαι, ε καὶ Ουκί. πέμψαι δ' kγγελον κα μετὰ Φρύγας αιολοπώλους, ειπεῖν πατρί τ' εμῶ, και ροές κηδομέν περ.140 o δέ κε τοι χρυσόν τε αλις, σθῆτά θ' φαντην, πέμψουσιν οὐ o πολλὰ κώ ἀγλαὰ δέναι ποινα. ταῶτα δε ποιησας δαίνυ γάμον ἱμερόεντα, τίμιον ἀνθρώποισι, καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσιν. 'Sὸς εἰποῶσα θεὰ γλυκίνομερον εμβαλε θυμω 145 γχίσην δ' ερος ειλεν, πο τ εφατ . εκ τ' ὀνύμαζεw,, E μεν θνητή γ' σοι, γυν δε σε γείνατο μήτηρ, πιτρευς ' στὶ πατηρ ὀνομακλυτὰς, ῶς αγορεύεις, ἀθανάτοι δ' κητι διακτόρου νθάδ' ἱκάνεις,

μέω, εμη δ' ἄλοχος κεκλησεαι ματα πάντα,15 οὐτις επειτα θεῶν, οίτε θνητῶν ἀνθρώπων, ενθάδε με σχήσει, πριν σοὶ φιλότητι μιγῆναι αὐτίκα νυ . ουδ ει κεν κηβόλος αυτὰς Απόλλων τόξου απ' ἀργυρέου προχι βέλεα στονόεντα. βουλοίμην κεν πειτα, γύναι εἰκυῖα θεῆσι,

155 σης Γνῆς πιβὰς Γναι δόμον Αἶδος εἴσω. 'Se ειπὼν λάβε χειρα φιλομμειδὴς δ' Ἀφροδίτη

εὐπε μεταστ9εφθεῖσα, κατ is ματα καλὰ βαλοῶσα, ε λεχος εὐστρωτον, ὁθι πε πάρος σκεν ἄνακτι χλαίνθων μαλακῆς στρωμένον αὐτὰρ περθεν 160 ἄρκτων δερματ' εκειτο, βαρυφθόγγων τε λεόντων, τους αυτός κατέπεφνεν εν Ουρεσιν ψηλοῖσιν. οἱ ' ἐπει os λεχεων όποιήτων πiβVσαν, κόσμον μέν οἱ πρῶτον απὰ χροίς εἷλε φαεινὼν, πόρπας τε, γναμπτάς θ' λικας, κάλυκάς τε καὶ ρμους'

165 so δε οἱ ζώνην, δε ε ατα σιγαλόενταεκδυε, και κατέθηκεν επι θρόνου ἀργυροήλου Ἀγχίσης ὁ δ' πειτα, θεῶν ἰότητι καὶ αἶσν,ίθανάτ9 παρέλεκτο θεα βροτὰς, οὐ σαφα ειδώς. o δ' i εις αὐλιν ἀποκλίνουσι νομῆες 170 βοῶς τε , και ἴφια μῆλα νομῶν ξ ἀνθεμοέντων,

τῆμος αρ' γχίσρ με επι γλυκίν υπνον εχευε νήδυμον αὐτη δε ρο εννυτο εῖματα καλά. εσσαμένη δ ευ πάντα περ χροὶ δια θεάων

ἔστη πα κλισί εύποιητου ε μελάθρου 175 κυρε κάρη κάλλος ὁ παρειάων ἀπελαμπεν

natis duobus illis versibus D 1 σφιν ἀ- opinio, qui subito meo violenta mortaεικ. νυὸς ἐσσ., ε και Ουκὶ interpreta obirent , viros ab Apolline occisos esse, ii illi, Iuto . νυον sponsam, quo Sensu Mulieres autem a Diana. v. II. ω , 58 vox haec legitur apud recentiores etc.

325쪽

γίγνεται, στε θεαῖς ευνάζεται ἀθανάτθσι.

Toν δ' μείβετ επειτα ιος θυγάτηρ Αφροδίτ' γχίσζ, κυοεστε καταθνητῶν ἀνθρώπων; θάρύει μη ὁ τι σιοι μετὰ φρεσὶ θείδιθι λίην.195 D γά τοί τι δέος παθἐειν κακόν ξ ἐμέθεν γε, ου δ' ἄλλων μακάρων ἐπειὴ φίλος σοὶ θεοῖσι σοὶ δ' Ista φίλος υιος ο εν ρώεσσιν ἀνάξει,

καὶ παῖδες παίδεσσι διαμπερες ἐκγεγάονται. τω ὁ και ινείας νομ εσσεται, ουνεκά μ' αἰνόν 200 εσχεν χος ενεκα βροτο ἀνἐ9ος εμπεσον ευνν.

ἀγχίθεοι δε μάλιστα καταθμητῶν ἀνθρώπων Gἰει φ' μετέ9ης γενεῆς ειδός τε φυήν τε.ητοι μεν ξανθὰν Γανυμήδεα 'τίετα εὐςηρπαο εῖν δια κάλλος, ἴν' ἀθανάτοισι μετείη, 205 καί τε Βιὰς κατὰ δῶμα θεοῖς ἐπιοινοχοευοι, θαυμα ἰδεῖν, πάντεσσι τετt μένος ἀθανάτοισι, χ9υοέο εκ 9ητημος ἀφυσσων νέκταρ ἐρυθρόν.Tρῶα ὁ πένθος ἄλαστον εχε φρένας ου δέ τι δει, οππύ οι φίλον υἱον ἀνηρπασε θέσπις Γελλα 210 το δ επειτα γόασκε διαμπερες ματα πάντα.

326쪽

ναῖε παρ' κεανοῖο ροῆς επὶ πείρασι γαίης 'αυτὰ επεὶ π0ῶται πολιαὶ κατέχυντο θεις αι 230 καλῆς ἐκ κεφαλῆς, ευηγενέος τε γενείου, το δ' τοι εὐνῆς με ἀπείχετο πότνια ιὼς, αυtὀν δ αυτ άτίταλλεν ενι μεγά9οισιν χουσα, o τω et Ἀμβο 06ίl τε κα ε δετα καλὰ ὁιθουσα. ἀλλ' o τε η πάμπαν στυγεμον κατὰ γῆ9ας επειγεν,235 υ δέ τι κιωῆσαι μελεων δυνατ', οὐδ' ναεῖραι, ηδε δε οἱ κατὰ θυμὀν ἀρίστη φαίνετο βουλή εν θαλάμω κατέθηκε, θύρας δ' πiθηκε φαεινάς tos δ' τοι φωνὴ ρε ει ἄσπετος ου ὁ τι κίκυς εοθ οῖ πύ00 εσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι ἐλεσσιν. 240 os αν εγωγέ ε τοῖον εν ἀθανάτοισιν ελοίμην ἀθάνατόν τ' εἶναι, και ζώειν ματα πάντα 'ἀλλ' εἰ μεν τοι ouτ0 εών εἰούς τε, ἐμας τε,

ζώοις ἡμέτερός τε πόσις κεκλημένος εἴης, ου αν ἔπειτά μ' ὀχος πυκινὰ φρῖνας άμφικαλύπτοι. 245 τί ὁ ο μευ τάχα γῆρας ὁμοίῖον ἀμφικαλύψει

νηλειες, τό τ' επειτα πα9ίσταται ἀνθρώποισι, os λόμενον, καματη9ὀν ο τε στυγέουσι θεοί περ

αὐτὰρ ἐμοὶ μέγ' νειδος εν ἀθανάτοισι θεοῖσιν

εσσεται ματα πάντα διαμπε με εῖνεκα σεῖο,

250 ς πρὶν ἐμους ὀάρους, και μήτιας, αἷς πon πάνταg

Tet. . 31 ff. 22, 234. ξυσα τ' Ια γῆ φας 250. ως libri i , quemadmodum go λ. l. 445. - επειγεν, ingruit et, permixta sunt apud epigrammata-238-245. - σπατος, inestabilis. l. rium V. Antilol. al. 3. p. 156. ' minus e. immensa, nec unquam Cessans, ita ut probabiliter erua alii is i πρίν nequεas dicere, quam diu sonet Apoll. δάρους. λόγους. V. Echn. αύπετα ἀπαρακMos τα. καταστρέφει μήτιας, comitia.

327쪽

αθανάτους συνέμις καταθνητνσι γυν&ιξὶ, τάρβεσκον πάντας γὰρ ἐμὼ δάμνασκε νόημα , νυν ὁ δ οὐκετι μοι τόμα χῆοετGι 40νομῆναι τούτο μετ' ἀθανάτοισιν, ἐπει μάλα πολλόν doθην, 255 σχέτλιον ου ὀνομαστὸν ἀπεπλάγχθην δε νόοιο,

εστdo' λίβατοι τεμένη ε ε κικλήσκουσιν ' ἀθανάτων, τὰς δ' υτ βροτοὶ κεί9ουσι M. δlis P. 270 αλλ' τε κεν δὴ Μοῖρα παμεστήκ si θανάτοιο, ἀζάνεται με πρῶτον ἐπι χθονι ἐνδρεα καλὰ, φλοιὰς δ' ἀμφὶ περιφθινυθει, πίπτουσι δ' a. ζοι, τω δε θ' ομο ψυχὴ λείπει φάος ελίοιο.ται μεν ἐμὰν sic ουσι παρὰ σφίσιν υἱον εχουσαι

τον με ἐπὴν δὴ πρῶτον δὴ θάλος ὀφθαλμοῖσι,280 γηθήύεις ὁρόων μὰλα ὰ θεοείκελος εστ α ),

ἔξεις ' αυτίκα μιν ποτὶ Iλιον νεμόεύσαν. ην ε τις εἴ9ηταί σε καταθνητῶν ἀνθρώπων,

nae propinabit ille nobis verSum CaeSu-260. h. e. quae neque in mortalibus, a destitutum. v. ibi ann. neque in immortalibus ium crantur. Herm.

Pr0prie quae nec mortales, nec ininior 275 76. Versus reCte secius a Frantales Sectantur, iisque se, tanquam pares eo, lu0 at en0S εSe, et ' i'. app.ella paribus, adiunaunt. tio θεαὶ monstrat, quam Hudicavit ab hisce Nymphis poeta 260. praeterea sunt 2bo. a. λι ληνοι Satyrorum Patres A; -- - - ἔ

328쪽

τω ὁ ο μυθεῖσθαι μεμνημενος, ω σε κελευω'28 φάσθαι τοι Νύμφης καλυκώπιδος κγονοχ' εἰναι, tu τόδε ναιετάουσιν ο9ος, καταείμενον λύ. εἰ ὁ κεν ξείπης καὶ πευξεαι ἄτμονι θυμω, ἐν φιλότητι μιγῆναι ευστετάνω Κυθεοείθ, Zsυς σε χολωσάμενος βαλεει ψολόεντι κεραυνν.

290 εἴρηταί τοι πάντα οὐ o φρεσι γῆ σι νοήσας ἴσχεο, μηδ' ὀνόμαινε, θεῶν δ' ποπίζεο μῆνιν. TZς εἰπουσ' i ξε προς ουρανὀν νεμόεντα. ῖρε, θεὰ Κυπροιο ἐύκτιμενης μεδέουσα ' σευ ' γὼ αρξάμενος μεταβήσομω ἄλλο ε υμνον.

329쪽

ARGUMENTUM.

Ρoeta , breviter indicato consilio suo, narrat, Proserpinam aliquandonores legentem, Iovis permissu , raptam esse a Plutone auditis filiae cla, moribus Ceres peris dies eam ubique terrarum quaerit, decimo incidit in Hecaten, item quaerentem igitur ambae pergunt ad Solem, a quo post quam rem edoctae sunt, ut gesta erat, moeSta CereS, SPeCie niculae, considit ad Parthenium fontem Eleusiniorum quibus imperabat Celeus inde re gis filiae abducunt illam secum, suscipitque dea curam educandi infantis regi Demophontis quom immortalem reddere cupiens interdiu alubrosia inungit, noctu igne occulit quo observato forte a regina, Hulatibus ejus interpellata Ceres curam eam deponit, eam se profitetur, et leni plum sibi exstrui jubet jussum it efficiunt Eleusinii itaque in illo templo, relictis deo ium coetibus, manet Ceres, et mortales anno sterili asstia it quare Iupiter primum Iridem, dein ceteros deos, mittit, arcessitum illam in coelum a Ceres non ante se ad lympum redituram dicit, quam reviderit filiam. igitur Mercurius, reducturus roserpinam mittitur ad Plutonem, nec repulsam qui dein reditus fert ab illo, sed propter gustatutu, a Plutone praebitum sponsae, granum mali Punici eo compulsam Ceres videt filiam, ut una illi e tribus anni partibus apud Inseros transigenda Sit itaque reginam eam Inserorum prima salutat Hecate, satelles exinde ejus sutura ab Iove autem ad Cererem missa Rhea reducit illam ad Superos, donis promissis jamquaplacata Ceres frugum ubertatem facit hominibus, regibusque Eleusiniis sa-Crorum uorum curam committit.

H μ ρ ὴύκομον, σεμνην θεῖν, ἄρχομ' ἀείδειν, αὐτην, δε θύγατρα τανύσφυρον, ην Αἱδωνεὐς

y. Hymnus hic primum c. 21 versibus auctiorem, atque mendatio- 1780 Cli rist. Frid. rem cum metaphrasi lat. I. H. Vossit

Annotationes. pertus 'St in.

Iatthaei Moscuae biblioth ca S. et, appendice Epistolarum duarum criti- Synodi, et ab eo misSus ad Ruhnkenium, carum . quein secuti sunt, itiderii in hoc qui editionem Ἀρμαίου principem eodem tantum carmine Xpoliendo occupati,

330쪽

ηρπαξεν, δῶκεν δε βαρυκτυπος ευρύοπα Ζευς, τό σφιν An μητρος χρυσαό0ου, ἀγλαοκάρπου,

παίζουσαν κουρύσι συν κεανο βαθυκόλποις, ανθεά τ' αἰνυμ ἐνην, ὀδα, και κρόκον, δ' Ια καλὰ

λειμῶν' αν μαλακον, καὶ γαλλίδας, o υάκινθον,

1825. qui quidem interpretationem ver-imiculam adjecit alii sim ni cum ceteris hisco hymnis ediderunt sui autem poetae consilium origines Sacrorum Eleusiniorum ostendere et celebrare quae Sacra cum recentiore aevo instituta fuerint, neque ipse Homerus pro auctore carmitiis habendus est, neque aliquis

suppar illi aetate, aut Hesiodori sed est tamen procul dubio hic hymnus Pausania, qui vixit altero seculo a Christo

nato, longe vetustior, ut oratio ejus indicat, Homerico, ut ait Ilg., Colore splendens, fortasse etiam Palu phi et Musaei imitatione exornatus de quo evolvi jussit Ilgen Paus. 1, 22 et 4, 1. et de fabula hic tractata eundem , 31. Prae tereaque Ovid. Fast. 4 55 et seqq. , Hygin fab. 146. et 14T. Apollo d. 1, 5.

cum Ieγnei annotationibus, denique Claudiani carmen de raptu roserpinae. adscribemus etiam ossi prole gomena ad hunc hymnum, praesertim brevissima. sic igitur vir clarissimus: Dies Hγmno ardoti die letis inien gedictitet, naclidem die Eumolpiden Von thra ki- schem eschlech , dem alten est derSaat otii tieser Sin in agelli asten Gebrauchen uiaterge legi atten. Ih Zweckist, u gleic mi de Hurdigsten derali mali sicli ni stan denen Sagρ u. ahr-26ichen die neuen Getieinanisse te gotilicho berlieserungen gu eglai bigen. De nam lose Versasser et, te dat nach

Hesiodus p) gege die 30. Olympiade

8is, comme cellii 'Apollon hymnos

in pollinem pro uno habuit vir doctus. v. ann ad init hymni 1. se apporte at' elabiisse ment des oracles de Delos et

Vers 1 I. σεμνην, venerabilem.

enge aureo cinctae armata fingebantur numina aevo antii; uissimo, ut heroPs. V.