장음표시 사용
481쪽
Lib. III. Ibd. c. 11 post med. 9, 13): διο δει, καν /ιὴ των
Scribendum esse τῆς πολε/ε ι κῆ ς et res ipsa demonstrat - πολιτικὴ enim ἀρετὴ longissime a tyranno abest; hoc loco de ea agitur, quae saeiat, ut tyrannus non ευκαταφρονητος sit - et quae c. t 2 init. 9. 2I et 22ὶ loguntur: καὶ διὰ et ὀ πολε ιικος γενεnθαa Κλειοθεννοῦς ο 'κ ηνευκαταφρονητος, tum: Περίανδρος δε ἐγένετο /ιεν τυραννικος, ἀλλά πολε ιικος et ea virtute 44 annos tyrannidem tenuit . Lib. VI c. 2 mod. l, 8ὶ: et ὀ την ἐκκλησίαν κυρίαν εἶναι πάντων αρχην δὲ /ιηδεριίαν ριηθενος Ore Oλιγίοτωνὶ ἐν et ἀῆν /ιεγinetων κυρίαν. Scribendum et oratio distinguenda sic: τό τ. ἐκκ. κυρ αν εἰναι dirάντοιν, ἄρχν7ν δὲ μηδε/tia ν ρινηθενος eti ὀτι ολιγίστων η /ιη των ριεγi-
482쪽
mcti OZεὶν προς τουτο ν ροντίζειν. Et genetivi et 1 ηθδε α ostendunt in verbo prorsus inusitato subesse siη- θενα υνιο λογον. Sed desideratur infinitivus, qui videturi χειν fuisse sui dicitur λογον ἔχειν τινος), elat alibi Norato θαι ponitur. Ibd. c. 11 paulo post init. l0. 2): ωοτε si δε ιοτευΠολείπειν εἰργο ειε νους χωρας διά no λε/ιον. Scribendum opinor εἰργο/ι ἐνοις. i Paulo ante et απιο γ εL-
483쪽
Lib. III. χει3ιωνος την συναυλίαν Ποιεio θαι τα1την. Tollendum εος, ortum eX οις litteris: to e M . . . χρονοις οἱ πολλοὶ κ. τ. λ.
Ibd. c. b paulo ante fin. s5, 8ὶ de habitu audientium
apud Thucyd. VII, 7l et quae ibi comparantur. Sed longe illa ab οδυρμω distat. Ibd. c. 6 med. 6, 4ὶ scribendum: εἰ /Dντε τά πρὸς
In libris de anima ad rerum obscuritatem molesto et incondito scribendi genere auctam accedunt menda commentariis antiquis vetustiora et ita inveterata obtectaque, ut reperiri vix, tolli omnino non possint. Εquidem unum et alterum sero levius tentavi, quae p0nam brevissime. Paucissimi enim haec curabunt. Lib. I e. 2 p. 404 a Behk. 3 Trendelenburgi sublata interpolations sic scribendum est: ἀπε ρων γάρ οντων
484쪽
ροειδῆ -χήν. In codicibus, non exspectato periodi decursu, post ἀτό/ιων interponitur: τά σφαιροειδῆ πυρ και
προπων. necdum dicitur, quid animam definiant ess0 id enim post sequituri, sed qu0m0do fiat, ut, prout unam pluresve statuant, idem transferatur ad animam. Duo Behkeri codices recte omittunt τε. Scribendum: το γάρ
enim animum putant, quod natura prima imitatur. Ibd. c. 4 p. 408 a b, scrib.: ετι δὲ λέγο/ιεν pr0:ετι δὲ ει λεγοιμεν. Et λεγο/ιεν habent quattuor Bρkkeri
καθ εκαστον τουτων vid Stalibaum. ad Platon. de rep. IV p. 436 B); sed Aristoteles non 80lum pro accusativo hoc posuit, sed etiam pro nominativ0, ut: καθ' i καστον τουτω
485쪽
Lib. III. cum uno auditu, sed cum omnibus sen8ibus comparatur et illa partitio M. /Hν δε in universam, senSuum mentionem resertur. Additum est η άκον; propter καί. Ibd. c. l0 p. 422 a g 3ὶ primum oratio sic interpungenda: .ion ερ γαρ ὀ ιιικρος χνόφος ανγγκουπτος, ipόπον τινά καὶ ὀ ριεγας τε και ὀ siiαιος. Vulgo comma transfertur p0st τροπον τινά. Sequuntur haec:
absolute invisibile - in Aristotele licere debet barbare loqui -ὶ et O /ὰν) et prope invisibile seto δ'). Verum quod de hoc ponitur, apertissime utrumque comprehendit: ἐυν siet, πεφυκος εχη abs0lute) ῆ ν cituως ut prope invisibile sit); et eodem pertinent adiecta illa Anytερ καὶ
no νθεν O ά ρ, καὶ τῶν ἄπτῶν ut υπερσολαὶ, ωσΠερ τά cpθαρτικά. Nihil huc pertinere videtur disserentia tangibilium aut disserentia ab aliis tangibilibus, sed intanobilitas haec non absoluta sexigua tangibilit in causam habet exiguam disterentiam rei, quae tangenda erat ut aeris , a tangentibus; nam SenSus nascitur ex disserentia et conflictu. Scribendum igitur: /Gκράν εχον Πα/ι Παν διαφοραν τῶν
Lib. III e. 1 p. 424 b I). Interpungi oratio sic
486쪽
ait, eum εἰλDιρινῆ καὶ. Gmγῆ αγ ora εἰς τον λογον ad rationem adducantur, ut neque nimia neque exilia sint , iucunda esse, velut τὀ οξυ γλυκἐ ῆ αλιι υρον. Deinde addit: oλως δὲ μαλλον τὰ μικτον ov/ινων α ἡ το ὀξύξ δὲ το θεριι αντον η χροκτον. In his recte Torstridus vidit separanda a ceteris esse prima: ολως δὲ μαλλο / το μεικetον uni Verse tamen magis iucunda sunt mixta et composita). Sed iniuria reliqua tollit quae exempla continent compositorum magis iucundorum appositione adiuncta, ut supra simplicium: ολως δὲ ιι αλλον
quod in codicibus est, neque ἀφῆ quod apud Simplicium et Philoponum, serri posse, sed requiri v0cabulum mixtam temperaturam significans, quae in tactu eodem modo ad θερ- ιιανet Oν et φυκeto ν Se habeat, quo in auditu concentus ad acutum et grave; ea est ἀλέα. Scripsisse igitur puto Mistotelem: ἀλέα δ' η et o θεριι αντὀν ῆ φυκτον, sed eam
Scripturam iam ante veterum enarratorum aetatem depravatam eSSe.
intellectum καὶ post si αυτη effecit, ut adderetur substantivum pravum. Et omittitur νόηοις in cod. Parisiensi 2034ivid. Trendelenb. praes. p. LX). Haec quoque tamen interpolatio Philopono et Simplicio antiqui0r est. 3
J III e. 3 p. 428 a 3 7ὶ notaram tollenda verba τότε ἡ ξ
487쪽
I bd. e. 6 p. 430 b fg οὶ scribendum videtur: χωρὶς δὲ
του περὶ τό παθη, τί τε ε καπτον ἐοτι των παθων καὶ πολον τι. Tollendum του post τρίτον ortum aut ex praecedenti syllaba aut interpolando, constructione non intellecta. Tria sunt, περὶ ἁ θεωρεὶν posse oportet, περὶ τὼ και τάς ἀρεetὰς καὶ τρίτον περὶ τά πάθη. in Ibd. c. 4 p. I 360 a: ἴνα πρὸς τουτους καὶ συνθῆ καe καὶ συριβολαὶ γενωνται. Scrib. συ/ισο λα. Sic enim apud Graec0s appellantur, de quibus hic agitur, pacta de litibus mercatorum diversarum civitatum από Ουρεβολων δίκαι):συ ιβολαί scollationes) ab hac re alienissimae sunt. Ibd. c. 4 p. 1360 a videndum, ne scribi debeat: περὶ
fuisse: η εἰ /ιηδὸν ε παθε ιιονος ἀεὶ φοιτων, οἱ δὲ κ. T. i. Ibd. e. 12 p. l372 b oratio sic interpungenda est: αδι- κουσι δὲ τους τορουτους καὶ τί τοιαυτα ' τους ἐχοντας, ων αυτοὶ ἐνδεεὶς κ. τ. 1. Promittitur hominum et rerum
enumeratio; hominum, quibus iniuriam laciunt iniusti, primum genus sunt oi ἔχοντες ο ν αε χοὶ ἐνδεεic.
) Lib. I e. 1 p. 1354 b, cum uterer solo minore Spengelii exemplo in vol. I rhetorum Graecorum apud Teubnerum 1853 editorum, annotavi pro συν- ται scribendum συνηρρονται. Nunc eTmaiore Spengelii editione idem Mureis video recte placuisse. Diuitig le
488쪽
maxime ex hac adiectione et ex sequentibus) significari, qui iniuriam facturi sint. nisi ipsi sit, de quibus agitur,
occupaverint sacere. Tollendum igitur υνι' αλλων, ex prava enarratione ortum. Ibd. c. Ib p. l377 a: ἐαν τε υnεναντ α ι ίοι αι βα-οανοιὶ καὶ si ετὰ του c.ιφιοβητουνetori διαλυοι ἄν τις τάληθέ λέγων καθ ὁλου του γένους των sitiuuνων.
Τollendum ταλ θῆ ex versu proximo altero huc translatum. Impugnandum esse dicitur t0tum genus; quam vere impugnetur, nihil ad rem. Ibd. c. Ib p. 1377 a scribendum: διυτι ὀ ιιὶν όι όnας Ουκ uno δίδωσι, του M pro τους mi /ιη Oltοοανει ς
489쪽
Ιbd. p. 2I p. t 394 b in versu trochaico ignoti poetae:
φρονεiν, ineptissime repeti τον θνητόν apparet, Sententiamque sic absolvi debere: θνητὰ χρή τὴν θνητον, Ουκύθανατα τρονεiν. Sed ita perit versus. Is sic sere scribendus est: θνvet ά χρη τον θνητον, ἀθάνατ α θανάεους ἐῶν 8; φρονεiν. Iam recte se habent duo c0ntrarie relata. Ibd. c. 23 p. 1400 b: καὶ Βρακοντα τον νο/ιοθετην,οτι otκ ἄν ἀνθρ- ου οἱ νο/ιοι ciλλὰ δράκοντoe. Felici err0re, si err0r est, apud Behherum ἄν excidit, quod ortum
est ex proximi voeabuli prima syllaba. Lib. III c. 2 init. p. 1404 b: σνγιεὶον γόρ οτι ὀ λόγος,
, Cum solo minore exemplo Spengeliano uterer, et c. 9 p. 138Ta οπλων κάλλος Rcribendum conieci spro oπλα Δε καλλος et e. 12 p. 1388 b: Tὰ δε ποιοί τινες καὶ τα πάθνὶ . . . κατα τὰς ηλικίας καὶ τας τύχας. Illud codices praeter Ahabent, hoc Muretus aliique occuparunt, quibus frustra Spengelius repugnat.
490쪽
477 sed quid signum est 3 et quo pertinet haec signo de
Ibd. paulo post de m0do diluendae calumniae : ἄλλος
lumnia infamavit aut sine calumnia mala opinio, sed qui post innocentes reperti sunt. Ad hane sententiam inepta illa ῆ ἄλλος αυτουρ. Scribendum: εἰ ἄλλους διέβαλενῆ αλλος η αυτός aut hic ipse, qui nunc qu0que eum, qui se defendit). I bd. c. 17 init. p. 14l7 b seribendum et oratio inter