장음표시 사용
661쪽
Paulo post pro μηδ' ἐγκαλεωθαι sortasse scribi debet: μηδ' ἐγκλεέεσθα ι.Ιbd. 7 init. scribi debet: Καὶ νιήν, ο γε μεγιστον ἐν τουτεν καὶ φοβερωτατόν ἐστιν, Ουκ ἄν φοβηθείην
. . . καλων, et c. 9, II των ποιων pro των πολλων.
, In his libris nugarum et taedii plenis summa brevitate utar. Numeri praetor libros problemata et capita et paragraphos sat plures sunt indicant. Ε' eodicibus et alioquin et Iaeunis valde eorreptis 'rientachius perpauea et indiligenter ann inviti Diuitiaco by Corale
663쪽
c. 3, 2 pro των αλλων scrib. των ἰατρῶν et g II aut διαβρέχειν τὴν τροφὴν vino, pro διαιρεὶν aut verbum reperiendum, quod eo ire signifieet. Tum g 12 13 scribendum ' δαλερον δαλερου λάβετ ώδε κυὲ ἄλλου ἐπ' ἄλλο προσφορου ἐνοντος θερμιό-T 7 ι, ἐν Tω πνευδιατι κ. τ. i. inditur: λαβλωρ δὲ καὶ α λλου ἐπὶ προσφορον ριενοντος τῆ θερ/ι. ἐν Τωπν. Ipsum Empedoclis versum, qui longe aliter apud MMerobium seribitur, non attingo. Ibd. 2, 2, 2 pro ἐξαίρει την νυχροτητα καὶ συνεκπέττει τὰ νγρονὶ scribendum ἐξαιρε r, atque etiam V, 3, I, II ἐξαιρουντ α τῆ θερμοτ τι του οινου τὰ νεαρονὶ pro ἐξα ροντα et VI, 1 g 7 τω ἐξαιρε ἐν τὴν κολλῶσανυγροτηταὶ pro ἐξαίρειν. Recto ponitur accentus V, 9 extr.
664쪽
νας προσαγορευουσι substitui debet: καὶ χαλκοκροτον et εἰς et os θεοί-πρ., tum ex proximis και ὀ δεικνε si ενος ἐν τοἰς ἐναντίοις του ια et εώρου θυροος ἐκτετυπω μενος καὶ τυ/ιπαναὶ eruuntur haec: καὶ ὀ δεικνυ/ ενος ἐν τοῖς ἀετοὶς του /ιεγαρου θυρσος ἐκτετυnae μνος,
in fretigio is si Hierosolymitani). Quam imaginem Graeci pro thyrso Receperint, nescio. Lib. V prosem. k4 scribendum: καὶ τω ζητεIν τι ἡ ἀκουειν των περιττων svulgo abest ῆὶ, tum probi. 1, 2, 3: ο/ιοε ιιὲν ἄρτον, ομου δὲ πεπλαοιιένον ἐκ των ἀλευρων κυνίδιον, sublato ιεικρον, quod inter διιου et 31εν additur, ortum ex praecedenti traκρω.Ιbd. 3, 2, 5 seribendum: Καὶ Mino δῆ τὰ σκολιον ἐπ γραιιιια δηλοI κεραμίαν αμυστιδα νην spm: δῆλον κεραι δει νο/ι ζει διαβεβυσριενην, praesunto in duabus primis vocibus Wyttenbachio) σελίνω. συγκειται δὲ ολω
m. ds audiendo c. s Athen. XI p. 482 B. Sed iam in interpretatione Latina est Colias imM.J Do 3, 2 6 vid. p. 29. Ibd. b, I, 2 oratio sic supplenda videtur: ἐφανη μοι
665쪽
Ibd. 9, g b videtur aliquid excidisss et sic olim
liter a Wyit. discedit; de codicibus non constat.)Ιbd. 10, 1, 4: nως γαρ αφωσίωσαν; omnium consuetudo in hac significatione) postulat ἀφωσιωσαν et O. C. 3, 6: την ἐν σάρκα κρεα γεγονέναι. Duebnerus σαρκα νεκραν γεγονέναι edidit, negeto, adiuvantibusne eodicibus; tollendum erat σαρκα relinquendumque acute dictum: τήν δν νεκραν γεγονέν ι. Lib. VI, 2, 2,I: 'Eδοκει δ' μοι ταυτα πιθανῶς ρι ἐν ἐγκεχειρῆσθαι. Scrib. de disputatione et argumentatione :ἐπικεχε ιρῆσθαι. Vid. III, 5, 1 et 2, VI, b, VIII, 4 '3 et b, IX, 14, 2, de Stoicor. repugn. c. 10 4, 14. 16, Diog. Laert. IV, 28 cet. Paulo post g 2 ex litteris in
etsi habet aliquid novi haec oculi imo adiuncto genetivos Auge fur). b scribendum: Προς μὲν γαρ τάς ξηρόθ
666쪽
' Ibd. 3, I. 1 exciderunt quaedam; seriptum enim fuerat
ad hane formam: . . . of ἐστιων ἐδιας καὶ ταυτα εφν73ιετρίως καὶ προς ἀπορίαν τάς των πορων κενωσεις καὶ ἀναπληρ-εις ποιεὲν, διά τί et ole/ιὲν πεινῶσιν, ἐὰν πίωσι, παυεται η Πεἶνα ἐν τω παρα πικα, TOIς δὲ μ σιν κ. v. i. , et ad aliam quoquo gumtionem 3olvendam Destre et pertinere meatuum exinanitiones et repletioeties, cur eet. M 2 scribendum: Toino δὲ τὰ πάθος οἱ τους πορους im τιθε/ιενοι Pu- To . . . ιοι δοκουσιν, εἰ καὶ 3 7 ταλλα, ιιονοι talet O-
λογεω. Ante Duebneram, qui Wyttenbachii coniscturam secutus est, edebatur: εἰ καὶ ινη πολλά νιονον πιθανῶς
767, Plutarch. consol. ad Apollon. e. 6 hie IX, 3, 2, 4ὶ ι , particula indicium laeti alterius membri ob idem vocabulumbis positum omissi; scripserat enim mutarchus: τὀ ιι ἐν ποτον παραδέχονται, το δ' ἐδεστον aut τὰ δὲ σιτίον ot παρα χονται. e. 2, 10 scrib.: τὰ γὰρ υποξηρότητος et, πάχους pro πάθουρὶ ἀργὼ καὶ βαρεα.IM. 8; 1, 4: 'I δόκει δὲ ἡ βουβρωμις ἐγερον εἶναι. Nonne: Ουχ ἔτερον 3 e. 2, 2 scribendum: Bρουτος ἐκ
667쪽
δεὶς η pro ουδεὶς ἄλλος ἐν, Velut vit. Crass. c. 2, Nic. 15 Cic. I 8, Cleom. I 3, Ti. Gracch. 6, Brut. 43 de genio Socr. c. 2. ad princip. inerud. b, 3. cap. 3, 5 primum καί
Ου.ὶ C. 4. 4 requiri videtur: παραβάλλοντες καὶ λογουρ
668쪽
reperire. Hoc tentari Plato volebat. C. 4, 8 tollenda ii,
nerus secit τά in quem ελα in codicibus repperisse appareti C. 6extr. scribendum: Tου γάρ ἐξαισταν inon ἐξανιστανὶ et μάς.
De Amphictyonibus ristia facientibus testimonia habet Hermamus antiq. Graec. II de caerimoniis) g 49, 22, Plutarchus huius ipsius operis lib. VII, b initi se. b extr.
barbare editur αυξουνται. Ibd. b g7 scribendum: λογος ωσπερ ἀτενιη Πίοτειναντικὴ βεβαιουμενος ἐμπειρια. Codices ἀτεχνῶς Πίοτιν ναυτικην βεβαιουμενος ἐ/ιπειρίαν. Prima duo vocabula correxit 'uenbactius.
Galba significatur, de quo Spaldingius ad Quintil. VI, 3, 27, intemp. Η0ratii ad sin I, 2, 46. Miror Winchesmanni ad amator. c. l6, 23 dubitationem in facillimo Graeei librarii
669쪽
Lib. V. Wyth. pro ευκοπωρὶ Otπως δια των ονοματων ωοπερτοι ων pro τριχίων , τα stiν ἐκκοπτουσι 3ιερη, τὰ δὲ καθαιρουσι, παραδυσεις δίδωμεν spro δίδομεν raut ne illis qiadem aio facile eonee mu/, ut per verbata tinni per parietea furtim penetrent, partea eorum alias efodientes, alias demolientes. Ibd. 7, 4. 4 Wyttentachius sine varietatis mentimo: καὶ ι η nεριορῶν οἷον θνος σωρεατος, Duebnerus πτώ-
ιατος. Rectum est: κώριατος, veterni.
Ibd. 8, 1, 3 quae exciderunt, sic fere suppleri debent:
nihil opus est diei. Ibd. 9, 2, 7 scribendum: ὁθεν ἐν άνοριυμνοις
670쪽
Lib. IX, 1, 1 init.: ἀποδειξιν ἔλαβε τω Λιογενέωτων . . . μανθανοφων ἐφηβων. Nomen loci est: ἔλαβεν ἐν τω A. Sed nomen ipsum corruptum. Λιοσκορίω p C. 2, 7: ' νησθη δὲ καὶ ἡ Θεοδωρ- . . . γυναικος Imo: 'Hινήσθη δὲ καέ τις της S. Non dicitur impersonaliter passive. te. 2, 3s .: δια στοματος πῆοιν, ἡ ἐν zote pro πασιν ἐν τοὶς. Dd. 2, 2, 2 s eodicibus ristituendum: των μὲν μακρων οντων, των δὲ βραχέων, των ν ἀμφοτερον pro ἀμφοτέρωνὶ καὶ διχρονων λεγομενων, c. autem 3, 1 scribendum: ουτω καλεὶν τον βουν και βουν ου δευτερον . . . αλλα πρωτον τίθεσθαι των ἀναγκαίων.
pro ὀὶ πάντων ἀριθ/ιων πρωτος τελειος η .ὲν τριάς ..., δῆλόν ἐστι, deinde: τουτων τοίνυν ἡ /uν ἐξάς υπο της τετραδος. η δὲ τριάς υ πο τῆς ὀγδοάδος πολλαπλασιασθείσα κ. .. λ. Ν est vocabulorum terminatio eadem αδορ . est. M VI, 3. I, 3. Ibd. b, 2, l: χρησθαι /ιάλιστα τω νω. Im0: τω ρω, eundo flumine Cureme. b: δυνα ιιν ἐν τοῖς ἡ/ιετέροις πράγ/ιασιν. ΙM. 14, 1, 2 pro φασίν scrib.: φησίν Hesiodus . Amalarii ) c. 2 2: Λαφναὶον τον 'Αρχιδάμου, Λυσάνδρας ἐρωντα τῆς Σμιωνος κ. v. λ. E c. 6, 3 apparet. Daphnaeum ipsum Lysandram n0n amasse, sed alii eius amatori amicum fuisse. Codices hic Λυσανδρον etc. 18. 6. ubi nunc editur διά χνοάνδραν. illi Λυσανδρον
xi Adhibui Winchelmannum. Nonnulla ab eo non recte posita revocanda ad priorem formam sunt, quaedam satis manifesta,nt e. 17, 18 p. 761 Ε, ubi genetivus priscedens ex ἐρωμένω. . . νενομον genetivos effecit. Ipse in libro eorruptissimo et pravitatis illius Graecae laedis notis impresso pauca et sere parva emendavi.