Vindiciae secundum libertatem ecclesiae Gallicanae, et regii status GalloFrancorum. Sub Henrico 4. Rege Francorum & Nauarrae. ... L.S. A.R. Ludovicus Servin advocatus regius

발행: 1591년

분량: 563페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

a 3σgi ubi voluerunt donec longi temporis pinicriptione Rhemensi Archiepiseopo iusquἴri voluerunt, cuius costaseruandi gratia Rex Carolus VII.diu consecruionem tuam

differri voluit,quod ut hodie Guiliani Hispanorum serui, ita tunc Angli qui Franco

rum hostes erant Rhemorum ciuitatem o cupabant.Itaque a Regis Francorum volu tate & arbitrio pendet virum,quando,& ubi consecrari debeat.Et certum est per unctio. nem etiam eum qui consecratur nullis ad

stringi legibus,neque sese populo suo subibcere, nec Antistiti Rhemensi nec Ecclesiet ut Vel in minima parte ius maiestatis & climgnitatem imperij sui in iis quq temporalia dicimus diminuat. Nam in iis quq populo a quibusdam Regibus iurantibus promissa sunt nulla ad populum potestas tran ferri potuit, ut Reges vel eorum succinsores obligati esse videantur , prssertim iri Francia quq non veteri illa Romanorum lege Regia qua populus potestatem sitam in

Reges transtulerat,sed aliis moribusregit . A Deo enim & hereditatis iure regnum

Francis ad Reges , non populi suffragiis, nec per electionem teste Agathia perih

192쪽

imit sed ius successionis a prancis semper obseruatum est.Subditi quidem qui se & sita

Principi vovent praeter mutuum naturae iusiurandum quo statim atque in lucem pro deunt erga principem obstricti sunt in acta Begum iurantes nouo fidei vinculo retinentur. ReX vero non cogitur clim electus non sit nec ab ipsis ius habeat quidqua illis promittere. Equidem olim Rex Spartanorum ut Xenophon in libro de eorum Rep. test ritur Delphicum oraculum consulens rogas se fertur, an S partae utilius foret uti ipse legi-hus quas in regno suo tulerat obediret. Cui aeum Apollo respondisset id melius fore, impium statuit legibus oraculo Pythio confir viatis hon parere. Digna certe VOX magno Principe. At alia est Regis nostri authoritas 'qui tamen Regni leges seruare & tueri de - be non vi,sed sponte, non ogentibus sub- ditis, sed monentibus. Nec enim ut Ephori qui Regi Spartanorum ex Libselliis haud adsurgebant, ita magni iudices in Francia Senatores nimirum faciunt. Illi enim codunt & venienti reuerentiam exhibent a

que in inferioribus sellis sedent. Non uti E- Phori ciuitatum nomine sic illi iusiurandum

Z iij

193쪽

faciunt sed Regi, aut Cancellario aut Primcipi Senatus praestant. In aliis Regnis uti in Polonia inter Reges electos & populum eli

gentem equidem securitas mutua securit te paciscitur. At Rex Francorum eam dema

quam vult pollicetur & is qui nunc regnitideo laudandus est quod sua ipse sponte su ditis suis promiserit se religionem Catholi cana Apostolicam & Romanam profitentes

in regno suo conseruaturum. Tenentur itaque subditi iuramentum praestare quotiesicunque Princeps voluerit , sed Rex non te, netur. Et si ipsos saepius iurare iusserit ac ipsi parere noluerint , ideo puniri possunGnon selum quemadmodum olim Apilius Meru- . laqui quod in acta D. Augusti non iurasset albo Senatorio erasus suit, sed etiam multo grauius:quia sumendus nobis est Princeps qualis natus cst , & iurare Omnes Oportet. cuiussibet conditionis hominos siue laicos siue clericos in Fracia degetes se acta Regis nostri rata habituros ex diuino & Apostolico praecepto , cum non modo tasitis princibus sed iuramentis nostram erga ipsum obseruantiam integrae fidei & obnixae v iuntatis obsidem tradere debeamus, per

194쪽

eius nomen iurandas aras ponere. In iis autem quae ad Ecclesiae defensionem pertinet praeter ea quae de regis Romanorum iuramento & coronatione protulimus nihil est quod regis nostri authoritatem Romano

Papae vel Ecclesiae maxime quoad gladij dcineri ac summi imperu ius stibiiciat. Nam quid ineptius dici potest quam quod nuper

u Iesulta quodam propositum suit,cum ut Reges Episcopis minores probare eum qui ab Episcopo ungitur illo minorem adseuerauit ex D. Pauli ad Hebr.c.7.ubi sic ait sine

cotradictione minor a maiori benedicitur.

Certe in spiritualibus maior est Principe Epistopus,sed in temporalibus secus.Itaque indefinitae propositiones a Iesiuitis factae a

Gallo-francis admitti non debent. Vereor Gallo-franci ne in rebus istis me nimium longum esse dicatis. Sed haec omnibus non aperta sunt.Videte quorsum Romani Theologi & Papae assentatores unctionem adeo necessariam esse contendunt,ut sine ipsa Regem Francorum neque dici posse neque est neque assebditis agnosci debere concludant.Id eo animo faciunt ut inde inseratura

Pontifice Romano Imperarori & Regibus

195쪽

potestatem imperialem & regalem tradi . . Sed quod dicunt ex Paulo de benedictione& consecratione clericorum qus fit perma nus impositionem & consecrationem atque ordinationem,non de Regum unctione de bet intelligi. Et cum imperatores ac Reges ab Episcopis inuncti iuErunt, Episcopi illis non dixere se potestatem ciuilem ipsis tr dere,Vtpote quam a Deo haberent, sed id ' egerunt ut post datum ipsis a Deo Regem preces pro eo fierent. Quod non melius probare volumus,quam ex ipsis Paparum decretis,inter quae notandum illud Ioannis Papae in distincitione Gratiani impe rator ubi sic scriptum est, habet Imperator priuilegia siuae potestatis. qui administrandis L . gibus publicis diuinitri constitutus est, o ibi glosator non ergo inquit, a P a. Nam impe rium asoto Deo est. Utinam eadem suisset aliorum Pontificu qui Ioanni isti successerunt modestia. Sed Bonifacius VIII. de quo si pe loqui cogor, quem iure Malefaciunt vocare possum ut alter eiusdem nominis a Franciae praelatis appellatus est longe aliis ter sensit & dixit. Volo istius hominis genti nostrae & Regis Francorum ac Nauarra

hostis

196쪽

hostis insectissimi constitutiones examinare ut eas impias atque a piis omnibus damnam das ostendam. Hic quamuis sciret aut scire deberet illud D.Pauli, Omnis potestis a Deo e sitamen in sua extrauagante Unam sancta di cetet.de maiorit.& obed. dixit se potest,tem Imperatoribus tradere, & ideo maiorem illis esse , quod eos consecraret:

idque postςa eius succestares ipsiusexemplo

mouit ut suo soli arbitrio & tyrannico furore, sine accusatore sine testibus , inauditos Principes damnare ausi sint , non more prisco in eos aduertentes, sed sine canonico

amine ut antea contra Lod harium Regem secerat Nicolaus I. Sed redeo ad comsecrationem. Velim hic mihi Romani dicat quis illum Pontificem Bonifacium VIII. consecrauerit, & ordinauerit. Nonne Epi copiis Ostiensis ZCerte is suit non Metnopolitanus aut Metropolitano dignior,sed quia ut proximior ordinare solet Romanum Epistopum, veluti ex Ecclesiae consuetudine

Carthaginis Episcopus non a Numidiae sed a propinquioris Ecclesiae Episcopo ordin diis,teste D. Augustino in collat. 3. diei bre viculi collationum cum Donatistis. Si quis

197쪽

vero eo argumento , quo Bonifacius se ma

larem Imperatoribus dicit, Ostiensem Episcopum maiorem Papa dixerit, eadem rati ne conclusionem suam poterit defendere. Verita nec illa nec ista concluso vera est. Vt enim monstrosum seret inter Epistopos Metropolitanum,qualis estRomanus,osti si subiicere,cum hodie per longam consuetudinem in Ecclesia receptam Papae P triarcharum,Primatum,Metropolitanorum Archiepiscoporum,& Episcoporum gradus& ordines constituti sint:non minus deser me elset Imperatorem Epistopo, sive M tropolitano,siue alteri Antistiti,aut Pontifici consecrationis & unctionis imperialis aut Regalis ratione inseriorem dicere. Nam 't. regnum Christi quod Jpirituale est nihil

commune habet cum huius mundi regnis, ut Christus ipse dixit, sic neque Regni Fr corum ciuilis potestas cum Pontificia aut Episcopali confundi vel in temporalibus ei sibiici debeta icci enim Deus regni utriusique spiritualis nimirum & temporalis au- istor sit,Epistopi non dant potestatem Regibus,imo ab ipsis & dignitatem & ius stadendi in Senatu iuxta Principes ac prin

198쪽

eetes accipiunt,uti Patriarcha Constantinopolitantis,cui set scribit Nicetas Impera, tor Andronicus eum quod ab obedientiae iurameto absoluisset,quo Manueli Imper tori obstrictus erat, ius adsidendi concessit, iubselliis ad imperatorium solisi collocatis: quas ius illi Patriarchae suisset id facere,&iubditum tyrannicE Imperium usurpantem a legibus diuinis soluere.) Sed ea erat limius Antistis ambitio,ut etiam contra ius dbarinum potestatem ligandi ac siluendi se habere diceret, quemadmodum & multi Pontifices Romani ius idem sibi ipsi tribu runt. At ne digrediamur,adhuc de uncti ne dicendum est. Ecquis tam ignarus est, qui nesciat multos fuisse. Christianos Principes etiam in Regnis ubi unguntur,qui consecrati non fuere,& nihilominus eos regnuuisse certum est,& vota pro ipsis nuncupata, eosque ab Historicis in Principu pioru cat

logo recenseri λ Quod si opus esset, multis excplis probare possem ii Regibus & Magistratibus ciuilibus Pontifices consecratos' suisse,sicut suit Aaron a Mose:& licet Moses no dicatur ab alio quam a Deo consecratus

199쪽

illum in conspectum sumps s in iussit e clare, eiusque fidei praeceini rebus sacris populo tuo tradenda commisit.Ex his satis apparet inutilia esse & sir .msqnqhisita quae aduersarij nostri de coest ratione scripserui, quam quidem apprintamus,sed non ut concedamus Regem abs me illa regnare non poste,aut potestatem a lPontifice vel Archiepisco unctore cosequii. Quod vero de corona dicunt quae a Pont, fice vel Antistite Imp. vel Regi imponitur, i praeter ea quae notauimustita interpretari. oportex uti docuit glosator in notis ad illa erare uag t Bonifach VIII. unam sancta, ubi ait potestate regibus a selo Deo tradi, & iduercirco eos corona quide ab Episcopo accipe-Τr gladium vero ab altari. Parendum igitui Regi nostro Henrico IIII. etiamsi unctus decoronatus non sit. At Cardinalis Caiet rnus aliique Hispani de Guisiani obiiciunt euesse haereticum.Verum scientes falluntur &i ignaros decipiunt,quibus in hunc usque dius

imposuerunt. Rex enim noster commodis est moribus, 'atrium morem, contumaciter

n Npudiat : non illi mater est superbia

cuius haeretici sumssiij, sed Qx est hum nisi

200쪽

smus &clementissimus ut erant Reges Ornys Israel.Nolo hic repetere que de illo dixi cum inducias & pactiones inter Regem Hericum III &ipsum legitimas esse docui Sed quandoquidem Hispani mollibus animis religionis umbram opponunt, Opera . pretium existimo in hac orationis parte t nebras ab iis iniectas discutere. Quocirca Regem nostrum non esse haereticum dico, quia matris fidem sequitur,in qua educatus eductus fuit,& ideo fidei alumnus & ci stos merito dicendus, paratus tamen aliter

credere si ex legibus Christi a piis Doctori-lius Romano more in Francia vivendum esse doceatur. Quapropter ab Orthodoxis &vere Catholicis haereticus dici non potest. Etenim Apostolus eum quidem haereticum dixit atque euitadum post unam correpti nem qui subuersiis est atque a seipsodamna tus.Verum D. Augustinus ex Ecclesis C tholici sententia in Epistola Isaia ab huiusmodi homine illos discerni qui sententiam sitam quamuis falsaiti atque peruersam nube Ia pertinaci animositate defendunt sic enim loquitur prssertim quam non audacia pr2

SEARCH

MENU NAVIGATION