Vindiciae secundum libertatem ecclesiae Gallicanae, et regii status GalloFrancorum. Sub Henrico 4. Rege Francorum & Nauarrae. ... L.S. A.R. Ludovicus Servin advocatus regius

211쪽

tur amittere quiperatissa abutitur potest te,Papa cui a nostris patribus in spiritualibus primatus conccsius est, ut aliquis Ordo seruaretur in Ecclesia secundum morem antiquum iure suo uti debet non abuti, nec eum ad secularia extendere, ut postea susius dicemus. Nunc de iis tantum loquor quae spiritualia sunt in quibus etiam terminoscios N Iurisdictionis fines egredi non debetn s sylvam alienam caedere.Nam in Regno Francorum si quod ius habet certe nec in Reges,nec in eorum agnatos: & si in aliquibus causis spiritualibus Iurisdictionem eraercuit,nil ab eo statutum praeterquam causa cognita: & si quae rescripta ab eo ad Episcopos vel alios clericos milia sunt alio modo concepta,a Iudicibus Regiis fuere ex minata,& nulla atque, ut Francorum verbo Vtan, abusiva declarata.Et quato magis nubium est dirum illud Anathema in Regem nostrum quem Henricum Borbonium a sertum Regem Nauarrae nominasse dicitur, quo eum impoenitentem declaratὰ Certe

su pondio digni sunt qui Anathema istud& fulmen emiticia dum curarunt. Ea enim est eius atrocitas ut solum verbum crudele

212쪽

lli:& ideo cogor sancti viri & Martyris isthoritatem pr oserre, qui sub Apostolorum

tepora de hac re sententiam dixit,si quis,inquit , priuatus Regiam purpuram induens cum ea proceda is cum omnibus facinoris consciis ut tyrannidis adsectais reus plectetur,ita qui Domini sententiam praeoccupas hominem a Christo separat, & anathematisat, in praesens sese exitium coniicit , dignitatem Dei filio praecipiens Ea nempe erat primorum Ecclesiae pastorum modestia,ut sic haereticos ab Icclesia deiicerent, quasi dexter oculus esset effodicdus. Itaque commiseratione & mansitetudine rei tristi- .tiam mitigarunt ex diuino Christi consilioqui id commendauit.Matth. s. 18. & Marc. 9. Nec decet Eo.Po14tificem necCardinales

qui hodie vestes purputeas gestant ,& presbyteros qui secundum Iangrenae synodi canonem Ia. Cum pietate veros ferre debent

tunicam Christi discindere, totamque Galliam,imb totum orbem Christianum cruentis literis inurere,iaeque vellera Christiana- ruin ovium & albi agni stolam hominum sanguine tingere. Melius enim faciunt Ecclesiae pastores,qui sertunae suae dignitatem

213쪽

tuentur candidae mentis bonitate, & non presentis maris colore,uerum albo illa,qui Deo praecipue decorus est: & sancti simiuqui cum in procurandis monstris cortina: disciplina versetur, ,ellorum violentis tempestatibus concitatorum crudelitatem ab Christianorum ingulis auertunt nec in E

clesiae pulmonibus ac visceribus tela quae in infideles coniici debet diu exerceri patiuntur.Etenim circumspicere debent, agnoscere se non maiori dignitate nec potestate praeditos esse quari Michaelem Archang

bim, qui teste Iudat Apostolo cum diabolo

disputans de Moysis corpor non ausus est ei blasphemiae iudicium inferre, sed dixit, Imperet tibi Deus.Et quicumque in Ecclesia vel Episcopalem vel maiorem habet at thoritatem sibi debet ob oculos exemplum

Olij proponere quod ex Isidori libro de vi

ris illustribus a Vasaeo Hispano relatum est. Ille qui quondam ut nomine ita vita sanctus di insignis in Niceno Concilio & in Samdicensi magno loco apud patres fuerat, uti Constantio placeret praeuaricatusClamem tinum eius praesecti vicariu lusit Gregoriu 'in exilium mittere. Et cum respondisset se

214쪽

id non audere, nisi prius illum Osius ab ta Piscopatii deiiceret:vt vidit Gregorius Osisi velle dare sententiam appellauit Christu, totis fidei suadivisceribiis exclamans, Christe Deus qui venturus es ut iudices vis Dos & mortuos,ne patiaris hodie humanam ferri sententiam aduerium me minimum seruum tuum: sed tu ipse quaeso tu causa tua hodie iudica Vis dieiis ecce repente Osius resides fastu quasi regalis naperu, cum sententiam conaretur primere,os vertit distorquens & certiicem,at in terram eliditur,ptque illicis expirauit. Scio aduersarios dbcturos aliquot esse casus in quibus anathematis iudicium irrogari posse canones dicunt,yt in eos qui aliter corrigi nequeant:inquos etiam perpetuum tulit Stephanus III. ut in eos qui contra canonicas sanctiones

lS.A.inuaderent,vel in gradum filiorum pius irrumperent in c. si quis ex Episcopis dist7 9.Sed resipondemus primorum pastinrum exemplum sequendum esse, qui ut vir

doctiis post aliquot annos scripsit) perdilbM ales suerunt in redarguendis aut proculeiiciendis.haeresibus, nulli tamen haeretico pNJa ut prpb Π pcrpetuum anathema , Ccia

215쪽

tis impegisse, quasi sic didolo deuotus Ga

ret,& a Christo alienus, ut nullus ei locus nulla sali itis via relinqueretur ErChrysostomus in sermone de anathemate dixit eo suumine quo vita ae terna eripitur & mors per petua irrogatur nec vitios nec mortuos, .

Ios esse plectendos. Illi igitur qui elige

tur Pontifex considerandum erit ipsum Christum Iudam proditorem aperto tu dicio anathematis multare noluisse: sed si gularem humanitatςm sitam denotas se ,cum eum nominatim non arguit , ut nos doceret inimicorum nostrorum viceni dolere,neque illis aut furenter iras i,aut ii famiam inserte. Vnus,inqui vobis diab hiscit, quod dixit ut ostenderet noti tatun ahucos meritis ad charitatem prouocados, sedetiam aduerserios ut in Ioannem adia

rauit Chrysostomus. Quod si vulgares: civiles homines leniter tractandi sint, labri ab Ecclesia repellendi,certe Potifex Principes anathemate ferire non debet, & praesertimi suentes clim etiam mortuos sine causae cognitione ab Ecclesia separatos pr untiare non debeat, uti post mortem a stomano Pontifice poetae Dantia Itali damnata dici

216쪽

tiir memoria , qudd pro iure & Maiestate

Imper ij contra Ponti vias usurpationes scripsis . Nam ut ideo Petrarchae nomen, sic & illita, virtus satis laudari non potest, quippe qui dubio seculo contra Babylonica tyrannidem vere dicere& scribere ausus sit. Sed non modo anathematis fulmen, imo ne quidem excommunicationis quae anathemate leuior est indicta causa in quenqua emittendia est,ut sanctissime dixerunt Concilij Parisiensis patres Regis Ludovici Ph

mpore ex Imperatoris Iustiniani consti tutione, quae non pro lege, sed pro ratione ab eis re citata est, uti nos quotidie ex R manorum legibus quid iudicandum sit dicimus Et Gratianus hanc constitutionem recitans in decreti sui caus 2 3. q. 3 .his verbis,nemo,inquit, presbyter eXcommunicet aliquem antequam caula probetur, propter quam Ecclesiastici canones hoc fieri iubet. Et quod i aduersarij dicunt D.Paulum in Epistola prima ad Corinthios cap. s. iudiciusium in absentein Scinauditu pronunciasse, quod crimen esset notorium , aut male intelligunt, aut locum illum Apostoli contra eiusmenrem deprauant. Siquidem Paulus

217쪽

quitum Philippis erat non quas incesti c5- uictum reum iudicat, sed audiri dicit sori Nςationem inter Corinthios, & cum adiicit

ego absens corpore, praesim autemspiritu , i Dicam vistraesens eum qui sic operatus est, nohoc dixisse censendus est eorum exemplo,, quos in urbe Romana sine more & ordine tumultuosius ad se perlata suspicione crimina, V accusationes tanquam aduersus receptos iam reos instruebant, ut in Annalbbus Taciti videmus. Nam si in rebus profamnis' iudiciorum ordo seruari, debet , longelmaiori ratione in sacris tenendus est : nec semper Tamam & voces publicas pro Ora

culis veteres habuerunt.Sed in iudiciis probasiones requiruntur ,& credendum est si ad D. Paulum a Corinthiis inissa non sunt elogia,qualia ab Irenarchis qui reos adpr bendeb*nt cum interrogationibu literi . . inclusis atque obsignatis ad cognitionem magistratus mittebantur, illum respondisse

ut ficii in consilias soleti si quae proponi Iur vera sint. Et ita haec verba intolligi d bςiar, qui sc operatus est Alioqui si in ab-.sentem inauditum causa non cog ita sei '

218쪽

Chrysostomus in Epistola ad Innocentium Episcopum Romanum scripsit aduersit,

Theophilum Alexandrinum, a quo non ut

Iudice, sed ut inimico & hoste manifesto se

iudicatum conqueritur , eius sententiam , contra leges datam dicens: qui tamen malam causam fouebat quod nollet Alexandrino Episcopo adsurgere, cum ille ex decreto Concilij Niceni laecundum veterem consuetudinem post Romanum primus Scinter ψ, Apostolicarum sedium Praesules sociandus est. Sed iuste querebatur si verum erat eum ab Ecclesia sua, & ab urbe expubsim per vim non per iudicem, inauditum,

contra veterem iudiciorum morem: quod

ut ipse dicit non in Barbarorum Praetorio a Scythis aut Sarmatis famam suisset. Nam ut recte dixit Rethor Apsinus qui ita iudicant non iudices sed accusatores cesseri donbent. Quis vero talem D.Paulli praesumatὸ Ipse ide cum Corinthiis senties,non tam ut iudex qua vi consules se ad eos scripsi bis gregatis ιobis se meo sipiritu, cilicet ut ostenderet excommunicationem in Synodo fa . ciendam esse communi Pastorum & fideliusententia. Et ipse qui pro fratribus anath

219쪽

et i q

ma fieri cupiit, in Epistola et . ad eos se C

rinthios c.a .eos Obsecrauit ut ei qui eiectus ab Ecclesia suerat res pisceti condonare racharitatem in illii confirmarent. Neque illi obiecit climen ob quod ab Ecclesia ad te-pus segregatus fuerat Tanta erat sancti hi ius Apostoli masuetudo & modestia, ut co-sblandum dixerit resipiscentem , ne abim- λdantiori tristia ab serberetur & obsecraula

Corinthios non eis imperauit,ut frater non ut Dominus eos alloquens amo eos in iudi-ch selio constittiens , ipso aduocati pers nam sustinuit ut eleganter ait Chrysosto mus. Haec satis demonstrant ipsum non eo

animo haec scripsisse, quo Romani quidam Episcopi, qui in omnes Christi Ecclesia

potestatem vendicarunt et ius sibi esse dixe runt omnes quos reprobos censebant excommunicani ive Regem ac Principes Dacorum & alios opprimerent. Sed orandus est Deus ut in urbe Ro. pius Pontis ea clig tur.NOS vero Regem nostrum omni officio colere,Venerari,& respicere debemus. Nec quisquam moueri debet Edomaeorum eXe- .plo quod aduersarij nostri proserunt ex et . Reg.c.3. qui 1 Rege suo Ioram desccisse di

cuntur, μ

220쪽

cuntur, & quos Iosephus scribit Regem sibi

constituisse, qui nullo modo a Iuda pende m Nam is quem Parisienses & alij seditio

ii Proregem crearunt vivente adhuc Heli-rico: II 1. Rege Chilistianassimo pro Religione Catholica A. & R. contra Idolorum cultores non pugnat , ut Edomaei aduersius h Idololatras certabat .Et Rex Hericus II ii. nec est idolorum cultor ut erat Ioram , nec subditos suos ad Idololatriam conatur in . ducere. Dicunt aduersarij ciues urbis Lissi nati eodem tempore quo Edomati a Rege illo 1 oram abstesiisse, seque intra ciuitatis moenia recepisse, in eius manus incid ient qui eos in terra a Deo ipsis data ea co-dstione lege ut ibi solus adoraretur ad fallonim&alienorurn Deorum cultum cia

gererittebatur. Nec Edomarorum nec illorum faetium a Parisiensibus,aut aliis Guilianis & Hispanis in exemplum trahi debet. Nain praeterquam quod ciues Libnali non adeo rebelles fuerunt ac Edonam, & nouusibi Principem non crearunt, licet eadem

illis foret perduellionis occasio si quae tamen potest esse legitima: quod Historia recitat non ideo adprobat, verum di inum