장음표시 사용
201쪽
que in e rem lapsis parentibus ieceptirunt, quirunt autem cauta sellicitudine veritatem,corrigi parati cum inuenerint:& hi inquit nequaquam sunt inter iis reticos d putandi. Cum itaque Rex noster qui millies dixit se doceri velle,id etiam scripto protestatus si ac iudicium Ecclesis in causa fidei non fugiat,nihil in eum mali prssumendum est.Id namque Bonifacius Papa Episcopis Galliae rescripsit eum demum nocentem vi deri qui iudicium subterfugit in cap. nullu, de praesiimptionibus in decretalib.a Gregorio IX. collectis. Quod si veterum patrum authoritatem sequi volumus & in primis Augustini,Ecclesiam imitemur. De ea enim vir ille sanctus ita loquitur , Sustinet eis EAclesia mater pus viseeribui sanandos es d cendos,neplangat mortuos. At Guisiani & Hispani Regem nostrumno modo haereticum sed in haeresim relapsum dicunt ideo regni Francorum incapacem: cum tamen re
lapsus dici non debeat,qui non fuit haereticus:ctim etiam Lovanienses Theologi licet
Hispaniae Regis subditi hoc illi quantumuis
Hispanorum inimico non obiiciendum censuerint.Norunt si quidem ex historia rerum
202쪽
i Francia gestarum pro sessionem religionis Catholicae A.& R. die sesio Bartholo praei anno MDLXXII. ab eo facta per vim
metum eXtortam,non certo consilio, nec
y untaria animi destinatione,quae in votis omnibus ac promissis Deo factis requiritur. Itaque si aliqua culpa tenetur erroris huma-
, certe a scelere liberatus est. Et si Manas sin Regem coluerunt Iudaei,cuius sere om- ibus piis salus erat desperata,quid nos fac Π debemus) Erant scelera Manasiis peioras' in quae pessima vi in a. Reg. libro legi i us.Ait sacra historia de isto Rege, errare tem , ita Vt facerent peius quam gentes quas deleuit Iehouali a facie filiorum Isiae-lis & peccare secit in Idolis. At ipse tandem poenitentiam adactus impulsu diuini numinis a Deo receptus dicitur, nec ab eo qui inter ipsius subditos ph erant desciuerunt. x noster Henricus IIII.a peccatis Manasss non modo alienus, sed ei sanctum p dus Deus largitus est. Nec haereticus dici potest, nec relapsus. Quod si hoc illi obiici
posset, nonne etiam relapsis Euangelica scriptura parcendum admonet cum haec di- tuagesies septiς p
203쪽
bus patribus sancitum in Concilio contra Nouatianum haeresiarcham satisfactiones pro poenis peccatorum reiicientemΘN6nne Graeci Doctores idem sentientes dixerunt
eum qui millies lapsus sit regredi in Ecclesiam posse Adnotauit Balsamo in illum 8. Niceni Concilij canonem aliquos fuisse,qui
Nouatianos ut fideles laicos simpliciter suscipiendos dicebant, non ut priores gradus exercerent in cleris, quod Nicenis patribus non placuit,sed concessum eis ut in suos gradus restituerentur. Et Eusebius Papa suscipiendos dixit in sancta Trinitatis fide bapti- sitos.Denique in Cocilio Epaunensi staturusuit lapsos per poenitentiam restituendos.
Tanta vis est poenitentiae ut caeli sores framgat.Fateor in canone Io. lilius Concilij NMceui lapsos per restitutionem in Ecclesiam receptos ad sacros ordines non admissos, imo iiiisse depositos secundum 62 .canonem 'Apostolicum quem allegat Balsamo. Sed hoc de lapsis in Idololatriam statutum est, quod Regi nostro obiici non potest.Item de Principibus
204쪽
id incipibus Cationes illi non loquuntur. Et quae a Cocitus stibus de Ecclesiasticis di
gnitatibus statuta sunt ad seculares admini strationes porrigi non debent, quidquid in contrarium noua Romanorum finxerit Iuris rudentia.Equidem in Cataone 12. illitis Concilij Niceni qui statim ardorem osten dentes cingula depositerant, postea aute ut canis ad vomitum reuertebantur pecuniani
profundentes re priores L militii '
neficiis ac donis restituerentur,seos poeniteret & staceto conflio veniarn peterent, tur decennio vero integro post ambonens stantes cum caree Eumenis exiba fit. Qua les ge viros etiam Principes astridios suilla fora an concedi possit, ut Theodosius Imperator publicam poesiit iam egit; quartam oranti temporis inclitis Obiter tarrien ad vitum Concilij cauonem aduertendum puto non esse ipsum pro lege perpetua habe tu Forte enim Niceni patres ut ex actis Concili colligimus, vel vi Nouatianoς & Ca- uiuos in rectant selatentiam adduceret no omnino illis cedere volentes s ut id rationi consentaneum non erat aliquid de summo
205쪽
iure illis remittendum censierunt,& quaedam longiora tempora poenitentiae conc denda,ut eorum sententiae qua lantenus adstipulari viderentur: quemadmodum vel res Christiani nonnullas Ethnicorum ceremonias di ritus in Ecclesia retinuerunt,Vt
eos lucrifacerent. Aut certe dici potest has sitisfactionibus & poenitentiae temporibus leges ab iratis patribus aduersus Arri nos scriptas fuisse: quam iracundiam alis qui laudarunt, alij improbarunt, spiritum mansuetudinis in ipsis desiderantes qui etiam ideo notabantur, quod & Cath lici in Catholicos accusationes factitassent. Quod si haec Niceni Concitu constitutio vim habuit in Principes, ne illis in Ecclesia niti postpr finitum tempus elapsum ingre sis permitteretur, non idcirco cingulo & Imperiali Majestate priuati fuerunt, ut ali- 'qui Franciae Episcopi Ludovicum Pium Imp.ob poenitet iam, ad quam ab ipsis ada ctus suerat Imperiali dignitate priuatum
declarauerunt. Nain haec sententia&ano
iudicibus lata & iniquissima fuit & sine in
re ac exemplo imo contra ius vetus proni
clata. Siquidem si a legibus Iudaeorum ar-
206쪽
gumentandum est , cum Rex David de eri minibus mortis eris egit poenitentiam,tametin honore suo & dignitate Regia perstitit, ut scribit Augustinus ad Bonifacium: & nomodo Reges per poenitentiam de statu filo deiecti non fuere,sed ne quide clerici & mpostoli dignitatibus spoliati sunt.Et in Eua gelio videmus beatum Petrum amarissimas lachrymas sudisi cum eum poenituit quod Deum negauisset, nec ideo tamen Apostolatu priuatu suisse. Et in iis causis in quibus per graues offensionum scissitras non huius aut illius hominis, sed populorum plurim
ru strages metuenda est, detrahi debet ali quid seuetitati t maioribus Gadis morbis charitas sincera subueniat. Haec non pros ro,quae tamen ex authoritate sacrae scripturae,& ex D. Augustini doctrina diximus, ut inde cocludum a vobis damnandam post riorum Doctorem seueriorem diligentiam, qui ubi nihil saluti detraheretur,aliquid humilitati addiderunt, quo salus tutius inueniretur, & ad clericatum poenitentes primo quoque die admittere noluerunt. Cogunt enim, inquit vir ille sanctissimus ,multas inuenire medicinas urultorum experimeri mor
207쪽
borum. Et in iis morbis in quibus situs desperata est corrupta censeri debent iudicia si initiora sui legibus: acutisque febrib*acuta
sinat adhibenda remedia . Sed quae gladio spiritus fieri debent ad principum imperia& Regna, ac terrenae dominationis iura noextendenda sint, neque possunt sibditos a fide & obedientia, quae Regibus debetur,lbberare. Quod aliquot exemplis veterum Christianoru probari potest. Si quide illos Iuliano Imp.etiam Apostatae paruisse certuest, quavis Apostasia crime sit hominis perditi in quo propriti Imp. Christiani esse di
Nerunt, ut poenitentia non aboleatur. Nam etsi Ecclesiae patres a Margaritis abhorrore ab aliis qui penitus a Religione Christiana desciscetes vel 1 udas fiebant,vel Pagani,tamen si quis Imperator vel Rex aDeo ordinatus, vel haereditario iure, ut Reges Francorum,vel per electione in huius Apostasiae crimen lapsus foret non licebat subditis ab eius potestate se subducere. Illi qui de poterant,qui inter eos Pastores fuerunt vitia Principia reprehedere, uti Ioanes Herode arguerat,sed non licuit unqua in reges .&Imperatores siue hypocritas,sive dissimum
208쪽
stiana religione profitetes insurgerc,Cu e rum non sit qui in Ecclesia munere aliquo funguntur,praesertim si Resi subditi sintΘatum Reip.mutare. Dui enim est dare Principem quem velit, & ideo Samueli dixit, non te abiecerunt,sed me,ne regnem super eos.Eam ob causam primi Christiani Ethnicis Imperatoribus obtemperauerunt &Principem coluerunt tanquam hominem a Deo secundum,& quicquid erat a Deo co- secutum,solo Deo minorem Et cum Reges coronam non sitsceperit ea lege ut religionem Christianam sequantur, etiamsi eam professi,vel in haeresia vel in aliud magis detestandum vitium laberentur, non cst fas subditis aduersus eos ceruices erigere, quasi hoc facinore terrenis bonis & dignitatibus
priuati sint,sed ipsi tantum facris arceri possunt,non subditi qui illos quo debent ossicio
colui.Ncc in Ecclesia Gallicana,nec etiam in uniuersa pro lege recipitur decrctalis Pa par Lucij II I.quae exuat in c.ad aboledam intit.de haeretic.aduersus humiliatos quos poenitentes declarauit.Na Clemens III eius successor illam constitutionem ut ab
209쪽
. homine factam antiquauit, & eos quibus Lucius poenitentiae ac salutis ostium & aditi tum intercluserat in integrum restituit, ut Pontificij iuris interpretes notarunt ad cap. olim de restitutione spoliatorum.Et nihil minus humiliatis illis a quibus Dominicanorum & Thomistarum Nouatiani distipulorum sectae ortae sunt,portus iste poeniter tiar claudi potius debitillet, quam Regino- stro Henrico III I .ob mala quae multi si
cti &ph viri in illorum hominu ortu ab ipsis prouentura prospexerant. Itaque inuitis Romanis & Hispanis qui nobis aduersentur licet pro ipsi is se lute & conuersione ex Cl- festini Papae ad Clerum nostrum admonuetione cotinuas preces facere , cum pro Omnibus tam principibus quam aliis Orandum sit,ut lapsis remedium coseratur. Nec enim illum excommunicatum credimus, nec a
Gallosrancis suis subditis deuitandum,qua- uis aduersei ij nostri obiiciant illum N Principem Conuensem ac eoru posteros a Xysto V.Pontifice Anatnemate mulctatos, a
dignitatibus quaesitis δc quaerendis spolia tos. Et cum de Regni Francorum legibus ac non modo de petiuilegiis , sed dejure m
210쪽
libertate Ecclesiae Gallicanae postea disse
remus hanc anathematis sentetiam nullam& a non Iudice pronunciatam probabimus. Sed satis erit hic dicere illum incompetentem & incongruunta Iudicem ut Rom. Imperatorum verbis utamur non seruato Iise diciorum Ecclesiasticorum ordine, non cO- gregata Synodo, extra Franciam in alieno territorio inauditos Principes Regis Fraim corum subditos indicta causa non tam c --demnasse,quam nimia iracundia, & tem
rario affectu,non proprio, sed Peluet Regis sui de patriae proditoris, & aliorum aliquod Cardinalium qui Regis Hispaniae stipendia. iij sunt impulsu in gratiam Hispanorum ditiq deuouisse. Nolo nunc plura dicere nec mihi animus est relatione criminum Regem nostrum defendere, sed legibus & e rum praesidio causam eius tueri'. Hoc vero
loco sufficiet Gregorij I. Eomani Episcopi sententiam aduersus Xysti V.Iudicium si ita appellari debet recitare. Non debet sequit'
o 'nam Iustisere canonicam in cuiusvim- natione non est canonica prolata sententia. Imo eodem teste quem Gratianus citat in causa H. q. I. si priuilegium omnino mer