Fragmenta comicorum Graecorum

241쪽

Utra Olymp. XCIX sabulas domisso ex loco apud Athenaeum XIII p. 592 d, ubi Isocratem senem propter L

giscae amores notasse dicitur, certissime colligitur. CD. Clintoni Fast. p. 103 Er. Nomen viri passim Stratia scriptum reperitur, de quo vide quae dixerunt T. Hemsterhuis ulna ad Plui. p. 165. 4 0 et Schweighaenserus ad Atheaeaeum X p. I5 o. Unice veram nominis huius scripturamesso Στραττις, docet etiam versus ille Anacreontis r τον Dy- στωιν νηδομην Στρασιν ἐι κομησει, apud Hephaest. XV

πις, Ουτιο στρατος Στράτις καὶ πλεονασαῶ του τ Στοαττιδε Ebi pro μονος Κρονις legendum videtur κοννος Κοννις, quo nomine novimus fabulatorem Cilicem apud Theonem in Walgii Rhet. vol. I p. I 3. Hinc apertum est recte leo apud Hevelitum, Κοννις et αυλητὴς πενίαν uoi ν καίπερ ωνυριωτος, pro quo Kοννος Vel Κοννῶς scribi volunt. Κοννος κοννις Κοννῶς eiusdem nominis diversae formae sunt. Μedioeris iudieii poetam Stratun fuisse, haud obseure indicat,nnod Oreste Euripidis impense deleetatus est, ut doeet Iocus .pud Sehol. Orest. 2 8. Frigidos et ineptos verborum lusus uisse qui et obiicerent, eolligas ex Hevehio s. v. -υκά--ι, ubi Iandatur Στράττις ἐν τω φορτικω δράματι, quo Cl-nesias fabula significari videtur. Casauboni enim errorem

ad Athenaeum VIII p. 32ze , qui ex ipsa illa Hesyehil

242쪽

intelliot. Fortasse repte, quamquam certissimum est τικον frequenti usu diei de seurrilibus et ineptia eomicorum Poetarum lusibus. Aristophanes Nub. 52 εἶτ' ανεχωρο- π ανδρων φορειγων ηττηθείς, quibus verbis invidiose Cr tini et Amipsiae inficetas facetias significat. Similiter Vesp.ssi λογiδων κωμωδίας φορτικῆς σοφωτερον. Aristoteles Eth. Nicom. IV 8 οἱ μῖν ουν τω γελοίω υπερβάλλοντες λοχοι δοκουσιν ἀναι καὶ φορτικοί, quae maxime ad nimiam

eomicorum poetarum risum eaptandi cupiditatem spectare aequentia docenti Plutarchus Mor. p. 348 e την κωμωδο-πομαν Ουτως ασεμνον ἡγουντο καὶ φορτικον, ά τε νομος

ἐν μ)ηδένα ποιειν κωμινδίας 'Αρεοπαγiτην, quo Ioeo inhonestum et illiberale significat. De comicis personis eonvDeium convicio rependentibus dixit Plato Phaedr. p. 236 orνα μὴ τι των κιχὸμωδων φορτικον πρῆγμια ἀναγκαωμεθα ποιειν ἀνταποδιδοντες Denique commemorandua quo iam supra usus sum locus Scholiastae Aristoph. Vesp. 550 ubi Archippum poetam propter ambiguos verborum I sua φορτακὰν appellatum suisse seribit, quibus verbia praeeeteris Pisces fabula significari videtur.

Fabulas Strattidi AnonymP de Com. p. XXXVI tribuit

sedecim, totidemque fere commemorat Suidas r Στραττις, 'Aθηναιος τραγικος recte eorrigunt κωπικος). τῶν δραμάτων αυτου ταυτα. 'Aνθρωπορεστης, 'Aταλάντη, ' πι

νισσαι, Φιλοκτητης, μίσιππος, Παυσανίας, φυχαπιαί, cili φησι ν 'Ἀθήναιος ἐν τω δευτέρω τῶν Λειπνοσοφι--ῶν. Haec postrema inde ab ac φησεν desunt apud Elis ciam p. 385. Sed praeterea commemorantur Stratudia Ζωπυρος περικαιομενος , Μυρμωνες, Ποτομιοι, Πόπισος inponamus de singulis separatim.

243쪽

'Aγαθοὶ laudantur Athenaeo VI p. 248u et xv p. 685.

sed ita ut dubitatum fuisse appareat, utrunine Pherecrates an Stratus fabulae auctor habendus esset. Apud Suidam et Eudoeiam plenus sabulae titulus ita exhibetur 'Aγαθοὶ γλοι ' γυρίου αφανισμος, quod unde ductum sit non reperio. Hoc unum scio, ' rvρίου αφλανι τρεῖς incerti auctoris esse fabulam, cuius alii Antiphanem alii Epigenem, alii denique Philippidem auctorem perhibebant. Vid. Athenaeus VI p. 230 a et IX p. Φ09 d. Sed in eo quem Suidas praebet fabulae titulo etiam ἐτοι permirum est, pro quo non monito Ieetore simplex η exhibuit Casaubonus ad Athen. p. 327 e. Si deIeas importunam particulam, duas habemus fabulas 'Aγαθοὶ et ' Ἀργυρίου αφανωμός, quarum alteram sortasse luerunt nonnulli qui Sirallidi adscriberent. 'Aνθρωπορραίστης, pro quo male apud Suidam et

olim euam apud Athenaeum II p. 12τ e 'Aνθρωπορέστης legebatur, ante Olymp. XCII doceri non potuit. Ridet enim in ea Hegelochum Euripidis histrionem in Oreste, ut constat e loco in Scholiis ad fabulam Euripidis 2 8. καὶ των μῖν αλλων Ουκ ἐμέλησε μοι μελῶν' Ευριπίδου di δραμα δεξαυτατον δακναιά Θέστην, 'Hγέλοχον τὰν Κινναρου

ὀισλNσαμενος τα πρῶτα τῶν ἐπευν λέγειν. quibus versibus non Euripides, ut putabant Casaubonus ad Athen. I. I. et Fabricius Bibl. Gr. II p. 49 , sed nescio quis πω θλης, qui primas fabulae partes Hegelocho, inepto histrioni, dederat eoque ipso spectatorum voluptati pessime eonsuluerat. Hinc etiam titulus fabulae explicandus videtne 'Aνθρωπορραίστης , quavi dieas Ianionem hominum.

244쪽

Ἀταλάντη. Hanc diu post Ranas h. e. post Ol3mp. XCIII 3 actam esse tradit Scholiasta Ran. 1 6r τινές φασι

'Aταλαντος δεδiδακται, ubi ἐν 'Aταλαντη et u ' Arαλαντη seribendum videtur. Similia habet Suidas s. v. σκωρ, ubi pro 'Aταλαντω legitur 'Aταλαντος, verbis ὁ 'Aτάλαντος omissis. Ex serioribus Atalantam fuisse fabulis docet Ioeus ab auctore Vitae Isocratis a Mustoxide editae p. X et Aulenaeo XIII p. 592 d servatus. Sed de hoc ad fragmenta fabulae dicam. Eandem praeterea ad partes vocant Athenaeus VII p. 302 d. Scholiasta Venetus ad Aristophanta Pae. 34 et Suidas I p. 6II, ubi eitatur Στράττις ἐν 'Aταλάντως. Ae fortasse eadem sabula significatur apud HesFalum s. v. Λιονυσιοκουροπυριώνης sic lege, et postea Λιονυσιος , ubi Iegimus: ως δηλοι ὁ τας 'Aταλάνrας συνθείς, prorsus ut apud Scholiastam Av. 129 ὁ τὰς 'Arαλόντας γράφας. Ceterum Atalantas scripsit etiam Phormus Syracusanus, et Atalantam Callias Euthycles Alexis Phil1llius et Ρhiletaerna. Ζωπυρος περικαιόμενος semel laudatur ab Hesychlo. s. ου μάλα κικκός, loco eorruptissimo, sed ita tamen comparato, ut Epicratem, de quo supra p. 182 sqq. egimus, in eo Commemorari appareat. ZopFrus, quem hac fabula irrisum esse contieere licet, fortasse non diversus putandus est a Zopyro Alcibiadis paedagogo, de quo eis. Ρlatonem Alesb. I p. 222 B. Plutarehum Alcib. cap. I et Clementem Alex. Ρaed. p. 130 Poti. quamquam cum Plato Zopyrum iam aetate

provectiorem Alcibiadi ensiodem appositum esse dicat, temporum rationibus magis accommodate feceris, at illum Zo-Prrum intelligas, cuius nomine Phaedonem Socraticum. dialogum inscripsisse constat e Grammatico Seguer. p. 10τ 3

245쪽

eis ad Μenandrum p. 23τ allatis. Titi Inm tabulae eompares enm Spinthari, ignobilis illorum temporiam tragiel, ' Ηρακλειπερικαιομένω , quam parodia lusisse Strattidem nequaquam

improbabile est.

....... Στρατεις 'Iφιγεροντι.

'Aφαm; ψr Ἐπίχαρμος ιρακλει. perquam probabile videri potest verba Στραττις 'Iφιγεροντε post προσφερεσθαι esse transponenda. quae si vera esteo iiectura, simul apparere puto, Iphigerontem ab aliis Strat iidi, ab aliis Apollophani fuisse assignatam, et apud Hars crationem scribendum esse Στραττιδι ἡ 'Aπολλοφάνει. De nomine et argumento fabulae nolo incertam periclitari

Coniecturam.

Καλλιστα ἱδ ης fabula sortasse a Callippide, celeberrimo illo tragoediarum actore qui redeuntem ex Asia Alcibiadem comitatus est teste Athenaeo XII p. 635 d, nomen traxit. De eo veterum scriptorum testimonia diligenter composuerunt Schneideres ad Xenoph. Symp. III II et Mitenb chius ad Plutarchi Apopthegm. Laeon. p. 115 . Fabulae Hoc quidem monuit iam ante nos IIemster iusius Anecd.

I p. 223.

246쪽

nomen vitiose apud Suidam Eudociam et Athen. VII p. 301 hΚα λ λ-seribitur. Praeterea laudatur ab Athenaeo XIV . 665 b, ubi Hereulis voracitas perstringitur. Sed sortasse etiam apud Pollucem X 29 sabulae liuius nomen Iatet: κύ- ρηυα τι κορουμενον ἐν καταλαμβανουσαις cIάνους --εν Καλλιππιδli bri Hrτιδ J ' του κο- ρῆματος καδε μαι Cine alae pleniorem titulum Athenaeua IX p. 396 a. assert huner Στραττις ἐν Μακε δ ὀσ ιν ἡ Κινη sice. Nisi Is librarii error est: vide inlia p. 23I. Stratoni hoe dramatribuitur apud Seholiastam Aristophanis Av. 1568. Sed recte Casaubonus ad Athenaeum p. 327 e. Στράττις ουcripsit pro

Στοάτων. Fabulae nomen passim corruptum, ut apud PoI-

Iucem IV 169 ubi olim Kυνuσιας, et X 189 ubi interpres Iatinus Stratiis in Venatione, unde apparet similiter istic erratum fuisse, ut apud Erotianum P. 216 ubi legitur Στράττις ἐν Κυνηγοις, quod recte emendavit Mausaacus ad Harpocr. p. 2l6, frustra, ut opinor, adversante Ub. Hem- stertiusto. In Cinestam, Μeletia citharoedi filium, poetam dithyrambleum, scriptam fuisse fabulam praeter Athenaeum

XII p. 651 d docet Harpocr. p. 216. Στράττις ολον δρῆμα λοιγησας Hς αυτον - ἐν, ω καὶ τὴν ἀσέβειαν αυτουχωuωδα De tempore fabulae nihil tenemus nisi eam inter nonagesimam Primam et nonagesimam septimam vel octavam Olympiadem in scenam esso productam. His enim fere finibus circumscripta est Cinesiae celebritas, euius antiquissimam memoriam habemus apud Aristophanem in Avibus, novissimam in Geotade et Ecclesiagusis. Posthac non Commemoratur, niSi forte ab Anaxila in Circe apud Athenaeum III p. 95 b: dεινον ι ἐν γαρ εχονθ' υις ρυγχος ω νιλε Κινησὰφ. Sed de hoc loco anceps haereor ad sententiam enim lineomparatust esti ut transformatio in sum egregie eonveniatili u

247쪽

Cinestae, Immulido homini et spurco; sed obstat aetas Anaxilae, qui mediae suit poeta comoediae nec ante centesimam Olympiadem fabulas videtur docuisse, obstat item metrica loci ratio, quae tale quid requirere videtur, δεινον φών γαρ εχονγ τός

Mortuus igitur fuerit Citiestas Olymp. XCVIII. Neque enim longam homini' vitam obtigisse probabile est, quem Lysias propter perpetuos, quibus conflictabatur, morbos quotidie mori dieat apud Athenaeum XIII p. 551. Ante Aves autem qui Cinesiam iam in Nubibus vf. 332 significatum esse erediderit, praeter Scholiastam reperio neminem. Ridet eo loco Aristophanes poetas dithyrambieos κυκλίων τεασματοκάμπτας ἄνδρας μετεωροτενακας, ubi haec annotavit Scholiastar αἰνίττεται εἰς τους περὶ Κινησίαν καὶ νον. qui ut de Philoxeno manifestus erroris est vide supra p. 89 , ita fortasse ne de Citiesia quidem vera praedicasse censendus est. Certiora temporis, quo acta est fabula nostra, indicia fortasse in alio Aristophanis scholio aliquis sibi

deprenhendere videatur ad Avium us. 1568, ubi de Laespodia haec leguntur, ειχε δἐ καὶ περὶ τὰς κνήμας τινὰς αατιας, ως φλὶδι Στραττις ἐν Κινησία. Laespodiam quem iam Eupolis in Demis perstrinxerat, adhuc quadringentorum imperio superfuisse docet Thueydides VIII 86. Sed potuit hunc tanquam mortuum commemorare Stratiis, ut nihil impediat quominus fabulam post solutum quadringentorum dominatum editam esse statuamus. Cui opinioni nescio an aliquid praesidii in duobus aliis fragmentis paratum sit, quorum in altero apud Pollueem X 189 Sannyrio, in altero autem apud Scholiastam Aristoph. Plui. 550 Thrasybulus per-

stringitur. De Sannrrionis aetate inlia dicetur; Thrasybuli autem quum etiam Mistophanes meminerit in Ecel. 202

248쪽

haud prorsus improbabili coiilectura Citiesiam et d Olymp. XCVI vel XCVII reseremus. Neque alio tempore seriptae videntur orationes Lysiae. Quod supra dixi Cinesiam Meletis fuisse filium, seci Ρlatonis auctoritatem secutus Gorg. p. 50I e. Cui repugnare videtur Plato comicus apud Galenum ad Aphorismos hypomn. VII p. 322r μετα ταυτα δἐ μαγορουπαις ἐκ πλευοίτιδος Κινησίας κτλ. Sed is quidem Iocus adeo depravatus est . ut pro testimonio haberi non possit. Multum igitur falleretur qui hoc dissensu ita uti vellet, ut duos Cinesias poetas dithyrambicos fuisse crederct: quae quidem sententia nec in verbis Scholiastae Aristoph. Av. I3 9 quidquam praesidii habet: ειρηται di περι αυτου ἐν Βατραχοις. ὁ δἐ 'Αριστοτελης ἐν ταις Λιδασκαλίως δυο cI 37σὶ γεγονέ-νω. Haec enim Aristotelis annotatio ad Aristophanis Lysistratam spectare videtur, in qua fabula qui inde a versu 850 introducitur Cinesias, quum nihil plane habeat quod Meletis filio, qualem Aristophanes in Avibus Ranis Ecclesiagusis et Gerytade descripsit, ullo modo conveniat, nihil aliud dixisse videtur Λristoteles, nisi duos diversos ab Aristophane commemorari Cinesias. Nec plus illa de duobus poetis Cinestis opinio firmamenti habet in eo, quod quem reliqui Atheniensem di- eunt, Thebanus perhibetur a Scholiasta Aristoph. Ran. I 5Iἡν δἐ Θηγβαιος μελοποιος κακιστος, ubi Θηβαῖος proclivi

errore scriptum est pro 'Aθηναιος. Rem conficit opinor Λthenaeus XII p. 55l e. qui si duos eius nominis poetas cognitos habuisset, non sane haec scribere potuisset: Orι di ην Κ λὶσiας νοσωδης καὶ δεινὰς ταλλα, ADGiας - εἰρVκε, φασκων αυτον αφέμενον τῆς τέ νης συκοφαντειν και ἐκ τουτου πλουτειν. Oτι δἐ ὁ ποιη ς ἐστι καὶ ουχ ετερος, σαφῶς σημαiνεται ἐκ του καὶ ἐπὶ αδλοτητι κωμωδουμενον

249쪽

εμφανέ σθαι. Ceterum dit lyrambicam artem in lamilla CI- ilesiae fuisse hereditariam, hoc documento est, quod praeter patrem eius Meletem etiam avus Pisias in citharoedis perhibetur a Pherecrate apud Schol. Aristoph. Αv. 859. De moribus hominis nobilissimus est Lysiae, qui duas in Cinesiam scripsit orationes, locus apud Athenaeum XII p. 55I Loin Oυτος ἐστιν ὁ τοιαυτα περὶ θεους ἐξαμαοτάνων, α τοις ι ἐν αλλοις αἰσχρον Ἀστι καὶ των κωμωδοδιδασκαλων δ' ακουετε καθ' εκαστον ἐνιαυτον; Vide reliqua, in quibus gravissime notatur miseri hominis impietas, cuius exemplum habemus apud Aristophanem Ran. 366. Neque honorificentius do eius poesi, cuius specimen servavit Aristophanea Α

13 1 sqq. iudicasse veteres docet Plutarchus de gloria Athen. p. 3 8 b . γαρ Κινησίας αργαλέος εοικε ποιητὴς γεγονεναι διθvραμβων. καὶ αυτος ρι ἐν αγονος καὶ ἀκλεὴς γεγονε,

σκωπτομενος δἐ καὶ χλευαγρονος υπο των κω&ωδοπο νουκ ευτυχους δοξεὶς ροτέσχηκεν. quibus verbis respicitur praeter alios etiam Pherecrates apud Plutarchum de mus. p. II I E. Cinesiam in primariis masculae simplicisque a iis corruptoribus numerans. Eodem ferme redit sobrium Platonis iudicium nihil curare Cinesiam dicentis Oπως ἐρειτι τοιουτον oθεν ἄν οἱ ακουοντες βελτίους γίγνοιντο, sed illud unice spectare οτι ιαλλει χαριεισθαι τόν πλω - νδ εατων Gorg. p. 501 f. Contra quae insipide, ut solet, disseruit Aristides vol. II p. 381. 385. Diiid. ' CD. Praeterea ΙΙanovit Exercit. crit. I p. Φ9. Praeter illa quae dixi vitia gracilitas hominis et macilentia ex teterrimns morbis contraeta largissimam ridendi materiem comicis poetis praebuit, qua in re quae Aristophanes ingeniosissime lusit vide in Ra-nis 1 3T, Avibus 13 8, Geotade p. 108. E Straitidis fabula eo pertinent verba quibus Cinesiam compellatum esse docet Athenaeus XII p. 55I d. Neque

250쪽

alio. traxerim quae de καμμοριο medicamento retrigeratorio ex eadem fabula asseri Erotianua p. 216. Sed aeerbissime morbosum hominein praeter issiain l. l. descripsit Plato

apud Galenum l. I. ubi dicitur ἐκ πλευρίτειδος σκελετος, απυγος, καλάμνα σκέDiv θολὶς προφητης, ἐσχάρας κεκαυμένος

πλείστας υn 'Mρvgωντος ἐν τω σω/ιατι. Ita enim legendum versu secundo pro edito απυιος. ορινομέδων perobscurum est sabulae elogium, Pro

3 ἐδα et pro Strattide Stratonis nomen legebatur, quod sorrexit ex Eustathio Schweighaeuserus.

Μακεδονες Iaudantur ab Avienaeo VII p. 302 e. 323b. Harpocr t. p. I 6 12 ubi leg. μουσιν ονευοντες et Antiattic. p. 108 29. At Athenaeua IX p.. 396 a. hune posuit sabulae tituIum i Στραττις ἐν Μακεδοσιν ἡ Κινησία,

ubi meninriter baeo eitari ab Athenaeo uum Schweighaeu- Berct crederem, nisi rursust similiter Iegeretur XIII p. 589 a ἐν Μακεδοσιν mi Παυσανiae. Nec solet ita Athenaeus. Contra Pausania a semel laudata ab. Athenaeo XIV p. 65 Det Macedones ut diversao fabulae enumerantur a Suida. Non improbabile tamen plenum fabulae titulum esse N--κεδονες ἡ Παυσαν iας, ut secundus titulus ad iteraiani

fabulae recensionem pertineat. IIoc si verum e8t, etiam altero Athenaei loco pro Cinesia Paua auiae nomen reponendum putem. Si certo Constaret Pausaniam, cuius nomine

insuripia rat fabula, illum Macedoniae regem esse, qui ter-

라틴어 텍스트