장음표시 사용
261쪽
p. 328, non magis quam de eo' qnod in is Irenibus' ab Avienaeo IX p. 399 d, Elymol. Μ. p. 36 22. Scholiis Aristoph. Lysistr. 45 et Polluce VII ISI laudatis tractavit, eerit quidquam constitui potest. Eius fabulae, quam Στρατιωτιδες inseripsit, quod eonsilium suerit cum e titulo tum e fragmentis divinare licet,vesut eo quod apud Priseianum legitur lib. XVIII p. 206η θρασWιάχου δ' υμῶν γυννὶ καχώς επιστατησει, et apud Athenaenm XI p. 83 e iisti; γὰο ἄν κωθωνος ἐκ στρεφαυχενος αἰοιαι τον τραχηλον ἀνακεκλασμεν r. Eandem fabulam praeterea laudat Scholiasta Platonis p. 330,
Phineum unus ad partes vocat Athenaeus XIV p. 649 b. Tisamenus denique ab Harpoerat. s. v. καταπλήξ, Scholiasta Aristoph. Vesp. 1216 et Photio s. v. Oλολους laudatus nomen traxisse videtur a Tisameno, Meehanionis filio, auetore plebiselli, ex quo post solutum triginta virorum dominatum Solonis leges recognoscerentur. V. Andocidem de mFst. p. 82, Lrsiam c. Νicom. p. 864 Rsk. CD. ΤII. Bergh. in Episti ad Schillerum p. 153 et Wolfius Prole ad Leptin. p. CXXVIII. Nee diversus esse videtur ab eo quem ob πανουργέαν eum Phaenippo coniungit Aristophanes Aeliam. 603
νεανίας ODς συ διαδεδράκοτάς τους μῖν Θρακης ροσελο ιορουντας τρεῖς δραχμάς, Τισαμενog αινίππους Πανουργιππαρχίδας. qui praeterea Iaudantur sabularum tituli 'Lποποιοί, Πόλεις et Tρικάρανος, commenticii sunt. ' Oποι- Iaudantur sane a Scholiasta Apollonii Rhod. IV 5 , ubi inter scriptores qui sabulam de Endymione traetaverint recensentur etiam Pherecydes, Nicander καὶ θεοπομπος ἐν
262쪽
sed legendum ibi, quo ducunt etiam scholia a gehaefero edita, θεοπομπος o ἐποποιος, euius memoriam habemus apud Fulgentium I 2, ubi laudatur Cyprium earmen Theopompi, et apud Athenaeum IV p. 183br Θεοπομπος ὁ λονιυνιος 'ἐπδποιὰς ἐν τω ἐπιγραφομένω ' ματίω
καπηλίσιν. Tρικάρανος denique apud Syneeli. Chron. p. 65 aliosque non fabulae titulus, sed historici operis inscriptio est, euius auetor Theopompus Chius serebatur. V.
adde locum inprimis memorabilem apud Aristid. Orat. Vol. IP. 139 Cant. et Suidam s. v. Φιλιστος, ubi in Philisti seria Ptorum recensu qui commemoratur liber προς τον Tρικάρανον, non dubitari potest quin in refutandis Pseudo-Theopompleommentis oecupatus fuerit. Sed historicus Theopompus etiam ab aliis passim eum comico poeta confunditur, velut a SuhWeighaeusero, qui Athenaei verba III p. 43 d. θεοπομπος δέ, παρα τὀν 'φιγωνα ποταμον οξυ εἶναι υδωρ, καὶ τοτς λίνοντας αυτὼ μεθυσκεσθαι καθὰ και τους τονοινον , ad comteum , speetare statuit. Idem de his . Photii verbis existimandum in Lex. s. v.' τετυχηκεν p. 503 τὀ μέντοι γεγράφηκεν παρει θεοπομπιν καὶ ἐτεροις βάρβαρον. Istocleum' enim περὶ τας λέξεις ράθυμον fuisse praeter tas monuit Pellam. Dio Chrysost. Orat. XVIII p. 479 Ris. Io .
263쪽
Non dissimulatidum tamen etiam Theopompi eomlet orationein habere non adeo rara labentis AtticismI indicia. . Ita ολολ- de superstitioso dixit apud Phollum Lex. p. 32s, σκληφρος de muliero apud , Pollucem II 10, εἰτιον. apud Athenaeum XI P. SI d, σπλἱλάδιον et κυναριον apud Pollucem IX Is et Thomam Mag. p. 201 aliosque, ραχίστης i. e. αλιι ν apud Photium p. 81, αυτοκακος l. . e. eαυτον κολ&ζων apud Antiatticistam p. 83, τετρωβολίων i. e. τετταρων το λυοῦν μι-οθον λαρι νειν apud Pollucem IX 6 , λεπηχανυν l. e. λέ- αυρον apud Pausalitam Eustathii ad Odyss. p. 1863 9, λα- των substantive de vestimento vili et erasso apud Erotia' num Lex. Ilippocr. p. 24 , ἀνενεχθῆναι i. e. αναπνευσο ad se redire apud Eustath. ad Odyss. p. 1604 5. Pores
ut ad insolitas verborum formas veniam, Σαρηὶ casu vocativo
pro dixit apud Priscianum Gramm. VII p. 291, Meu
Pro δορατα, quo tragici poetae quamquam raro usi sunt, apud Pollucem VII 158, λευσοειαι apud Zonaram Lex. p. 388, γαια apud Eustathium ad IIom. p. I 85 22, κολάσοριαε apud Suidam I p. 370, quamquam eadem futuri forma usi sunt LFsias et Isocrates. Sed γεμισω apud Athenaeum XI p. 0s coniunctivus esse videtur aoristi. Neque serrupsit apud B Lyeruin Aliecd. p. 323 sed quemadmodum nec εβλαστε prima brevi dixit apud Schol. Aristophanis PlutitI 0 . Denique ne quis ex glossa Antiattic. p. 86 16 γειτομνι e ἀντὶ του γειτνιῶν Οεὐπομπος Φιλίππιο, nostro The Pompo aut verbum γειτονιῶν aut fabulam si ἱλιππος ' inscriptam assingat, certissima emendatione praeter Heringam obr Eeo. p. 296 cavit Lobeckius ad Phryia. p. 82.
264쪽
Iirlonin 'eum eontico' poeta hon&derit. . Tum persist aeum est quo sensu Alcaeum antiquasi comoediae quintum poetam dixerit. Si genuinum est πεμπτος, Stiidam alitiquam comoediam pro media nomInasge putom. Sed hoc quam in- eertum sit ipse intelligor quamquam 'confirmat hanc conie-' cturam quodammodo, quod Pasiphaen fabulam simul eum
dississe viros doetos, in his ipsum Λ. MeiveLlum. Equule dem potius censeo, alteros 'binos ex his quattuor Comicis e cum Pluto I eertasse, alteros vero binos cum Pluto II. f Neque alteros ab ' alleris viscernere , magni laboris est. Vera haec Puto, quamquam exempla quinque sabularum Inui in reertamen, eommissarum , satis certa, . ut mihi. quidem idetur, habemus in monumento didascalleo apud Boecinium Inser. I 231, ubi vide doetissimum editorem ad 232. Quod antem addit Fritetsctilus non' adeo magni laboris esse poetas Illos 'discernere. mihi quidem parum Prospere operam se alme non diffiteor. De Aristomenis quidem Admeto . supra conlecturam protuli nequaquam improbabilem; neque de Aleaeo, dubito. , Nicoeliaria autem Lacones et Nieophontis Ado- tuem primaene- an secundae Pluti . commissioni adscribam
Simul errore. Alcaeus . Messenius a quibusdam, cum Mytilenaeo poeta confusus est. Vid. Iacobsiua ad Anthol. III 3 p. 838, ubi de Messenio poeta omnia' sunt Congesta, si excipias memorabilem Porphrrii locum apud ' Ensebin Praep. Evang. X 2 ' Ἀλκαῖος δε υ των AO δορων ἐψιμον καὶ ἐπιγραμματων ποι)ητας παρωδηκε τως ''HI Oρου κλοπας
265쪽
laeertus haereo. Sed de aetate Alcael quae disi etiam
hularum tituli eonfirmant, ex quibus hoc certe eonucias novissimis eum antiquae comoediae auctoribus accensendum
esse. Accedit quod passim grammatici ex AIcael sabulis verborum formas asserunt, quibus antiquos illos nusquam usos esse videas, velut βασίλισσα apud Phrynielium Ecl. p. 225 βασΠασσαν 'Ἀλκαιόν φασι τον κωρουδοποιον καὶ τέλMν - ειρηκεναι, ad quae eonfer Antiatiis. p. 81. - Porro βια ιν γυναῖκα pro βια σθαι apud eundem Antiatuc. p. 86, αλαων pro αδευμενος apud Grammaticum. Behheri Anecd. p. 3T 20, nisi id αλάέων seribendum et ad lyrieum Al- eum referendum est; porro εδω pro ἐδομαι apud A e
naeum VII p. 316 o, σμυρὶ ιν pro μυριζειν ibidem XUP. 69Ib, κεραννυιο apud Athen. IX p. 42 d,
.Pro κατεχέσα apud Herodianum περι μονήρους λεξεως p. 2 aliosque. Eodem traxerim ἄγροθεν prima vllaba producta apud Μaerob. V p. 559. Mitto alia eiusdem generis. δ' Fabularum, quas decem Aleaeum docuisse Suidas et Eudoela affirmant, elogia haec sunt: 'Aδελφαὶ ναι. Semel laudatur ab Athenaeo VII p. 3I6 b. Frequen- tior Ganr media memoria, in qua Iovis et Vulcani partea fuisse docet locus ab Antiati. p. 102 29 servatus. Prahiem ea Iaudatur Aulenaeo III p. 110 a. X p. 45 e, Polluci VII 23, Grammatiuo Bevheri Anecd. p., 360, Cramert Aneod. I p. 1 6. IV p. 418, Herodiano de dict. solit. p. 2 , Choero-hoseo apud Beukerum ad Eumol. Μ. p. 10M. Antiatus. p. 8 26. 103 . Endymionem habemus apud Priscianum
XVIII p. 18S, Pollucem IX 53, Antiatile. p. 91 IT, SAEOL
Ηaee qnae de Aleael aetate et orationis qua usus est indole commentatus sum, non legerat Th. Berghius in Zimmermanui Ephem. Autiqv. stud. III 6 p. 542.
266쪽
'Iunonis et Iovis'. nuptias Plane ad mortalium ritus videtur repraesentasse. Suspieari id licet ex fragmento apud Ρhotium Lex. p. 9 servato. Coenae nuptialis in fabula ce- Iebratae indicia habemus apud Athenaeum IX p. 08 e. XA2 d. Callistonia duo snpersunt fragmenta apud Athenaeum, VIII p. 39s f et Λnuatile. p. 85 6. , quorum quod Athenaeus servavit , non in Areadia, quod ex titulo suspie ris, sed in ipsa Attica dramatis scenam fuisse ostendit. . ' 'Comoedo tr goedia oommemoratur ab Photio MHarpo at. s. v. αδηφόρος, et ab Macrobio Satura. V 20, ubi quod vulgo editur Aleaeus in Coelo tragoedia verissime emendavit Fabricius Bibl. gr. II p. 283, sed mala dubitana sitne haee . fabula ad Alcaeum. tragicum reserenda an ad eomleum; siquidem de Alcaeo . tragico quae unus, ni fallor. Suidas memoriae prodidit, ad fabulas reiicienda sunt. Μinua reete apud Suidam fabulaE titulus scriptus est i--οτραγωδος. Eodem nomine . inscriptas fabulas doen runt DInoloebus. Siculae poeta comoediae eeleberrimus, et Anaxandrides. Antiatiis. p. . M 24 Γελασίνην r τὴν Mau
dieandum est, non inutile tamen fuerit Plauti admonuisse, Amphitruonem sabulam, in qua deorum servorumque Parte. essent, Tragleo eo moediam appellantis Prol. Amphitr. 50. Ad humanam vitam risu luctuque plenam vocabulum illud transtulit Porphyrius apud Stobaeum Florii. XXI 28 ἴνατην του αθανατου αξέαν περιτιθέντες τω φθαρτω κειγηίνω καταμαστον αυτὀ ποιώμεν, καὶ παλιν αξιον δακρύων ἐν τῆ κωριωδοτραγουδέα τῆ ων ανοήτων βίων ἐνε-
267쪽
χομενον. Similiter Plato Philebo Bi. Utiamsξυμπασν τραγωδία καὶ κωμοδία. Rursus: Porphyrius ad Marc. p. 5 - ἀπομειλιττόμενος τους ἐν τy. κω Gyδοτραγωδ
Reliquae Alcael sabulae sunt Palaestra, quod mulle Culae nomen est, et Pasiphae, quarum illam' tommem xat Athenaeus VIII p. 370 I. 396 o et XV p. 69I , quo Ioco minus recte editur ' μιαιος ἐν. Παλαίστραις - - τασα συγκατέκλεισεν ἄνθ' αυτῆς λάθρα, pro Παλαίστρα
Σμυρισασα κτλ. De Palaestra . mulieris nomine constat ex Rudente Plauti. . Pasipha ea , duo supergunt fragmmis apud Grammaticum Behk. Anecd. p. 5 et Pollueem X II. . Ex incertis sabulis quae fragmenta servata. sunt, Parum, Ita sunt eomparata ut dubius haereas .utrumne ad ,IFricum an ad comicum Alcaeum reserri debeant, velut apud Photium Lex. s. v. μετρῆσαι et Πιτάπη ειμι aliisque locis, de quibus suo loco dicetur. Sed apud Seholiastam Nicandri Ther. 613 non dubitari potest quin lyricus intemo debeat. Verba haec avnir 'Aλκαῖός φησιν. ἐν Gις περὶ 'Αρνανακτίδην καὶ τον προς Ἐρυθραον Ieg. 'Eρυθμίους πὀλ
ριον φανῆναι τον 'Ἀπολλωνα καθ' υπνους εχοντα μυρίκης κλῶνα. Qui locus satis memorabilis est non solum propter Mytilenaeorum bellum contra Erythraeos gestum, sed ellam Propter Archaeanaclidae commemorationem, qui fortasse tya annus fuit Mytilenaena, quamquam a Strabone inter rem quos tyrannos non eommemoratus. Eiusdem familiae . γ
tionem attingebat haud dubie Archaeanax bis quem Strabo XIII p. 3l0 Sigeum condidisse reserti Ceterum νακτίδης scribas an Ἀρχαιαναατίδης perinde est. ' χεάνα- σαν habes in epigrammate apud Athen. XII p. 569 e. Denique fuerunt qui ad Alcaeum comicum Hesychii glossam r-
268쪽
Iisdemi ferme temporibus rixit EUNICUS, quem Milo, indicibus decepti , Aeni eum vocant Suidas et Eudocta p. 6sAινμος, κωμικος. tDτι δἐ iῆς αρχαίας κωπιμίας. ριατα Nort. δραριῶ ν αυτου ' Αντεια Neque aliter instaniae. aetatis 2 scriptor Theomostus apud Bevherum eem p. 1369 disputans de s in nominibus propriis producta, tτο νικυς ωὶ ὁ μα ποι rπου, Κάικος, Tei νικος leg. Tρλαος O-μεια noτα-ν, 'Eλλάνικος δ'), Φίλικος. Cui similia habet, Meadius de accentibus p. 51 23 τὰ εἰς κ stia λαβρι, εἰ παραληροιτο ι μακρῆ 'Ἀνιγιος slo 3 κυριοκEάὶκος, Γρηνικος, Φλκος, et qui propius etiam ad genulisnam i nominis i formam accedit Eustathius ad, Iliad. p. 89s16a Γρήλικος προπαροξυνεται κατὰ Γλλά-ος, Σ κος, ' ρωτόνικος, ubi , pro πνικος legendum Omnino
insui quidem i Aenici nomen ' Parum graece sonare videtur, M'H De Hellanico riete statuit. poteritque' etiam hine 're , . seni. . ΡaSsovius, ii qui Penultimam huius nominis eorripii existimabat. V. Lobeck ad Plionich. p. 6 0 et Osannad Philem. p. 250. Sed de Pliilico multum fallitur
269쪽
Iειν υποδηλοι δἐ Ευνικος ἐν 'Aντεια, genuinam formam Merariint. Pessime omnium haud dubie Schweighaeus dimis ad Athen. IIl. pia Me. utrumque et nomen fuisse ..uspiaeaturi: - Anteam mulam ab 'aliis Philyllio tributam esse, do oeti Λthenaeus XIII p. 56 e Eυνίκου ἡ 'Φιaυλλέου Hεια, ubi, dramata recenset meretrieum nominibus inscripta.' IIaeo Antea nou. . diversa fuisse: videtur ab em quam eommemorat musthenes e. . Neaer. p. IMI quaeque etiam Antiphani vel Alexidi labesarum argumentum praebuit ν quamquam id hiseertum. est ut infra docebimus. 'Commemoratures Quam, sed tanquam mortua, in Anaxandridis loco apud Athenaeum . p. o e, ubi amica Laidis Corinthiae dieiturr ην Miνη τις Schweighaeuserna e eod. Ven: dedit pro Athenaeus XIII p. 58 e postquam Lysiae loculi exf oratione contra Laidem apposuit, an quo Anthea interos recenset meretrices quae iuvenes scortari: desierint, ala pergit: μηποτε di δει γραφειν αντὶ τῆς 'Aνθείας υντειαν ου γαρ ευρισκομεν παρ' ουδενι 'υνθειαν αναγεγραμμνην
τεω γραφουσιν. Praeter Anteam nonnisi una commemora
tur Eunici sabula, Πολεις inscripta, sed quam alii aliis a utoribus tribuebant. Athemaeus III p. 86e. Φιλυλλιος δ' ἡ Γυνναος ἡ 'Αριστοφανης- ita enim recte Sinweig haeuserus edidit pro vulgato Φρυνιχος, culus loco libri habent aυνικος ) et IV p. 140 a ' ιqτoφανης ἡ Φιλυλλιος ἐν ταις Πολεσιν. Denique, ut nihil hulus generis omittamus, male Eunici nomen pro Epiulco legitur in cod. Ven. Ast naei XV p. 500L ubi vide interpretes.
270쪽
. GANTHARUS, Atheniensis, . testibus Suida s. V. θειος et Eudocia p. 269. Aetatis indicium unum hoc habemus, quod . quae Platonis ferebatue fabula Συμ ριαχίαι
eadem, ab aliis Cantharo tribuebatur. Neque enim unquar sabulam duobus auctoribus tribui videas, nisi tempore sere a
qualibus. Prgeter Συμμαχίαν, quae naiae appellaritur a Suida, et cuius pleraque fragmenta collegit Por nugβdvers. P. 265, laudantur Cant ri Μήδεια a Suida et Gaele Apostolio s. v. 'Αραβιος αυλλὶτής, Polluce IV 61 Antiatticista p. 85. 97, et Tri ρευς apud . Athenaeum II P. . SI d, Suidam et Mich. Apostolium a. v. 'Aθη is et
θαρος Τηρει. quas praeterea Suidas et Eudoeia Cantharo fabulas tribuunt Μυρμηκες et 'Aηδονες, earum nulla afuersunt Iragmenta. De ela. P. 163. DIOCLES, Atheniensis sive ut aliis plaeest Phliasius Suidas r i Ἀθηναῖος ἡ Φλιασιος, αρχαιος κωρυκος, συγχρονος Σαννυρίωνι κει Φιλυλλίω. Fortasse Phliuntem patriam habuit, postea autea civitate donatus. Fabulas eius Suidas et Eudocia P. 132 eommemorant hascet Βακχαε, quo nomine etiam Lysippus et Antiphanea fabulas docuerunt, laudantur Polluci X 8, Antiatueistae p. 87, Grammatico Seguer. p. 452, Suidae et Photio a. v. κακα κακων, ubi quod editur Λιοκλῆς B uir, eorrexerunt Hemsterhusius ad Pollucem II p. 1216 et Toupius Emend.
Sequitur θαλαττα, quod mea tricis nomen, testemida, qui sua hausit ex Athenaeo X p. 56z e. Fragme tum sabulae unum, superest apud eundem VII p. 307 d. Κυκλωπες ab aliis Calliae tribuebantur, ut supra monuimus P. 2I . Mi λιτται, quae mλιττα minus recte ab Eudoula