Fragmenta comicorum Graecorum

311쪽

Orationem supra soccum assurgentem habemus in Antiphanis Agricola apud Athenaeum IX p. 396 b. καὶ πρωτα μῖναψω ποθεινῆν μαζαν, ῆν φερέσβιος

βροτοισι χαρμα δωδεειται φίλον 'επειτα πνικτα τακερα- ιηκαδιον μεληχλοην καταφιπιχοντα, σάρκα νεογενῆ.quamidiam propter ea quae mox sequuntur, τί λεγεις; τρα- ωδiαν moαίνω Σοφοκλεους, haee sortasse reetius ad illud genus reseras de quo supra dictum est. p. 285 sqq. Sed idem Antudianes in Thamyra apud Auien. VII p. 300 e. . . καὶ σου. γ' er νυ1ιος τις ἐν φλὶμαις βοστῶν

ubi versu secundo Θρῆκην legendum videtur, et in Philo- thebano XIV p. 623 b.

312쪽

Quibiis convenit sere quod Aristoteles dieit Illies. III 3: ἐμὶ γαρ καὶ ροταφοοπι απρεπεις, αἱ '-δια το γελοιον χρῶνται γαρ καὶ es πιη-μπειοὶ μεταφοραῖς , αἱτο σεμνον παν καὶ τραγικον Ad comicos enim Gl pr voeat Aristoteles, mediam potius quam antiquam moediam spectare solet gomoediam. Ηaud minor audacia Nausicratia in Naucleris apud Auien. VII p. 296 a et 330

Ita enim, haec legenda videntur. Memorabile item luxnrisiseris. dictionis exemplum praebet Timothei fragmentum 'apud Ioannem Damasc. p. 392 Lips. ' . i . . : -- ὁ πτερωτος ἰξὼς ομμάτων χρως,

Praeterea. confer Alitiphanem Athenaei XI .p. SI d,. Τλο- elem in Icariis VIII p. 342 a, Eubulum in Orthan. IIIp. 108 a, in Titanibus VI p. 229 a, in Nannio XIII p. 568s, Alexin an Milesiis. IX' p. 3 ll c et.in Cycno XI P. 4 2 a.

Quae omnia quum cogito in eam adducor sententiam, ut de 'dietione mediis comicis usitata Anonymo rectius ludicasse 'edam. Scholiasten Aristophanis. . ,ici Sed ut in totius orationis colore, ita etiam in verborum formis et significatione, in particularum usu, denique in me-

313쪽

tria et mensura medios ab antiquis estisela' disthree. videas. Neque id mirum videri debet; nam quum comoedia communem populi sermonem sequatur, is ipse autem illis temporibus, quum aucto Atheniensium eum exteris commermo multi inquinato loquentes diverus ex ' locis Athenas confluxissent,v. Xenophoni. Athen. resp. II 8 et Cicer. Brut. υ, multis

modis eorrumperetur, etiam somicorum sermonem a severia

antiquae dictionis legibus non nihil remittere et multas m gnasque mqtationes subire necesse erati . Earum plerasque

quum infra, ubi de singulis poetis disputatum est, attigerim,

hoc loco eη tantum commemorabo quae ad' verborum mex auram spectant, neo omnia tamen, sed ea tantum quae fortEln promptu sunt. Constat Poetas tragicos . non nunquam V cales ante consonas et se eorripuisse. Nunquam id fecit Aristophanes neque alius quisquam antiquae poeta comoediae. Quae enim contra asserri possuut eorrupta sunt omnia. Apud

Aristophanem Equ. 6z quod Iegebatur olim di σε πισῶ καὶ μη περι σου μ χομαε μονος nune meritooemit emendationi. Retavianae Plato apud Grouum Exu. p. 487. νοεῖ μἐν ετερ' ετερα δἐ μόττη φθέγγεται. Apud Suldam s. v. Teu , unde hunc versum petiit Groilus, Iegitur ετερα δἐ τν γλωττν φθέγγεται, quod vemm est, modo pro. feribas λέγει, ut habes Sehol. Aristoph. . 168. Eupolis apud Eumol.. N . p. 800 di. α ιιιι βλυστονῆσαι καὶ χλοῆσαι τὴν noχικ. Corrige αμβλυστονησω. Similiter eorruptus est Aristopha'nea LIsistr. 38

Dindornua ψι βλαστάνyp . Scribendum potius αρ βλαστά νης. Theopompus apud Suhol. Aristoph. Plui. 1 9.

314쪽

ονω μιγείσης μητρος εβλαστε τῆ πόλει. Sunt duo . diversi loci fragmenta, quorum alterum eorruptelactnrguit caesurae vitium. Fortasse eorrigendum ἐβλαστεν πο λει. Unus superest lacus Aristophanis ex Thesmophoria-κiaris secundis apud Dindbes. 313 p. 1 5. ἡνίκα Ερατγητι τε ταριχος ἐλεφαντινω

Ebi παρακεκλημένον suspicabar: eerte eorruptum Se is enis non dubito. Contra certissimis exemplis smata eουt Bla . Eoi reptio. apud mediae novaeqne poetas GMediae. tiphanea . apud Athenaeum XIV p. 655 b. . t: . ἐ'ν 'Πλίου ρον φασι γιγνεσθαι πολει. . ινικὼς ἐν Ἀθηναις δι γαλιας. ἡ πρωπελείας διαφορους Menander apud Stobaeum Flor. LII s.

mito alia. Similis generis est eorreptio aeens,ilvi nominum In ευς desinentium, quam quum Euripides aliquotleg adim- serit, nunquam sibi licitam esse putaverunt antiquae auetoedaeomoediae. At frequenter eam syllabam corri erunt quentium aetatum poetae. Antiphanes Stobaei Flor. LXXIX T. στρος τους ἐαυτου γονεας οὐχ εστιν κακος. Alexis apud Athen. XI p. g 3 d. κανθαρον καταστρεφονταρ πλοσιον δὸ κείμενον - στρωματέα καὶ γυλαχν' aυτου.

315쪽

Idem apud eundem XI p. 502 d τρικοτυμν ψυγέα. The philus apud Suhol. Diony ii, Thrae. p. 721. .τὸν τροφέα τον σωτῆρα, δι' ὁ, εἶδον νομους. Philemo p. 38 .ηγορασα νῆστιν κεστρέ' οπτον ου ριέγαν Possem his alia addere de productione 'ante mutas et Iim das, de mutata mensura verborum ελαα et θων, de hiatu et similibus, visi ea annotationibus ad fragmenta reservam

satius videretur. . I ν

Sequitur ut de metris, quibus mediae comoediae aucto res usi sunt, paucis dicam: de qua re quo mεIius iudicari possit, quidquid liberiorum. minusque usitatorum numerorum in fragmentis deprehenditur, hic subsielam. Λe dactylicis hexametris usus est Antiphaues. Problemate in aenigmatia apud Athenaeum X p. 450 c. ἰχθυσιν αμφ-στρον ανηρ πολλοις ἐπι ἁλων ἰοιηθεὶς μεγάλη δεπάνν μiαν εῖλκυσε περκην ' . καὶ ταυτην ψευσθεις ἄλλην κεστρεους ἴσον αυτίην ηγεν. βουλομένη δ ' επεται, . μελανου .et paucis trimetris iambicis interi tis: πιννη καὶ τρίγλη φωνὰς ἰχθυ εχουσαο . πολ V ἐλάλουν. περὶ οἶν δἐ προς υν τ' ωοντο λέγειν τε . O- ελαλου- Ουδἐν γαρ ἐμάν θανεν, .li τε πρὼς ον μἐν .

εστι φυσις θηλεια βρεφη σώζουσ' υπῶ κολποις αυτῆς ' οντα δ' ἄφωνα βοην ιστησι γεγωνον, 'καὶ κατὰ ποντιον οἶδεια καὶ ἡπείρου διὰ πάσης, .οις ἐθέλει m/ητωπι τοις δ' Oυ παρεουσιν ἀκουειν. . εξεστιν ' κωφὴν δ' ἀκοῆς αἰσθησιν ἔχουσιν. Fortasse etiam in Minoe II p. 58 d.

316쪽

πίνειν Κουροτεριο χριομνον οἰνοχOω. Quae rea Vestaenario biatri p. 2 9 Λ adeo mira visa est ut Nilanionem non comoediae titulum, nec Antiphatiis illud aediuius poetae carmen suisse suspicaretur, non memor, ut detur, Euripidem earmen 'Hegiacum intexuisse Andromachanus. 103 II6. Porro hexametris dactylicis usus est An xandrides Pharmacomante apud Athen. II p. 68 h. ασφαραγον σχινον τε τεμων καὶ Oρίγανον, Oς σεμνίνει το ταριχον wOυ . κοριαννέυ. Cratinus minor in Titanibus apud Athen. VI p. 24I e. ρυδον τον χαλκοτυπον πεφυλαξο εἰ μη σοι νομεις αυτον μηδἐν κ&ταλείφειν, Oφον κοινῆ ροτα τουτον πώποτε δαίσν, του Κορυδου, προλέγω σοι ' εχει κραταψα INexis Infitiatore apud Athen. VI p. 255 b. . '

κοσμον μῖν μακαρἔσσι θεοις, θνητοῖς πλακουντας. .

Eubulus Sphinoearione apud Athen. XII p. 553 a. ἐν θαλάμω μαλακως κατακείμενο ἐν ει κυκλου νιν παρθενικαι. τρυπεραὶ μαλακαῖς κατάθρυπτοιτον ποδ'. ἀμαρακίνοισι μυροις τρίφουσι τον ἐμον. Apud eundem eadem in sabula X p. 4 9 o - 50 o duodecim

liabemust hexametros, quibus itidem aenigmata sunt inciusa.

Idem metri genus adhibuit in Nutricibus apud Athen. III p. 11 r

317쪽

Oυτοι ἀνιπτοποδες χαμαιευνάδες ἀεριοιἡοι. '.' ἀλλοτρίων κτεατων παραδεχνίδες cis λοπαδαγχαι, et interposito ithyphallico tu Echo VII p. 300 λ νυμφα δ' ἀπειρογαμος τευτλλ περὶ σωρεα καλυπτὰ ,

' ιυ μεγα μοι ριέγω σοι φως ' ' ἐναργές. Eandem numerorum consociationem: habemus apud. Euripid. Androm. III sq. similem apud Λristophanem Athenaei VI p. 2 a. Tetrametris dactylicis idem usua est in Stephano polliati apud Athen. XV p. 6 9 b. . - . δῶ μάκαρ, ἡτις uous' ἐν δωματιi στρουθιον ἀεροφοι - Dπτοτατον περὶ σωμά σ-iλλεται ἡδυτάτον gras νυμμμον ευτριχα, I κισσος Omυς περιφυεται αυξομενον εαρος ὀλολυγον ερωτι κατατετηκώς. Et in eadem sabularia ἰγίδιον, συ δὲ τονδε φορῆσεις στέφανον πολυποίκιλον ἀνθεων, γρυποτατον, χαράσταρον A Z .. τίς γὰρ ' αντον ἔχουσα φιλησελQuae multis modis corrupta fortasse alu emendabunt. Paeonicos numeros Iegimus in Eubuli Nutricibus apud Athon. IV

318쪽

nλῆρες αφρίζον, ωαστος δεξιτερα δ' ἔλαβεν. εἶτ' επεισῆγεν χορεὶαν ἡ τραπεζαν δεφέρον

καὶ παρέθηκε γέμουσαν πέμμασι παντοδαποῖς. Ita : enim haec,' quae, duobus locis disiuneta leguntur,nnius fragmenti continuitatem coniungenda esse suspicor, nisi i quod inter quartum et quintum versum aliquid excidisse videtur. Baculicos hosce versus, quorum hos schema est: Diphilios vocant Grammatici, quoruin testimoniae lalia ubi do novae comoediae metria agitur adseribam. Epivitorum eum creticis. eoniunetoruin vestigia deproendisse mihi videor in Eubuli Ioeo ex Orthane apud Athen. III p. 105l, - - παριδα καθῆπι κλωπασ' ατθις-

Aperitus apud Maritam in claue IX p. 3 hae sormar

τους μἐν πειον -- τριῶν ποιήσει δέλφακας ηλιβατας, τους δ/ πανθηρας, αλλους αγρώστας λυκους καὶ λεοντας. Ita tenta' pro πεισόμους et υλοβατας legendum est; et λιβα-της habet etiam Antiphanes apud Athen. IX p. Φ02 e. in Cyclope, ubi vulgo editur m αγελαῖος τράγος ολψμα Sed ηλώβατας scribendum ex Eustathis ad Odyss. p. 1 532 . Glreon rem unum dumtaxat exemplum repetio in eadem Aminae fabula. apust Atheni III p. s5 b. : ωνον μῖν γαρ υος , .

319쪽

Antrito framentum apud Athen. III 108 e vehenienter dubito an hon . recte Dindoinua Seidleri coniecturam inquutus Ita ediderit et , ουποτ' αυθις

Sed de hoc in fragmentis dicam. Nee mygia sertum quibus numeris Timoelis Iocus scribendus sit in Icariis apud Athen. VIII p. 339 d. i 'Mνυτος. ὁ παχυς προς Πυθιονίκην o τὰν φάγra τε. . pGρ αντον, ως φασιν . Oποταν raro δso σκομβρους ξενιση μεγάλως ἡδομένη. CD. Hermania use. I p. 51. Dubitanter item assero 'haee Chariesidae ab

Quae varie constitui possunt. Maxime r autem memorabile est etiam Eupolideis versibus pq 3 hemitistis . mediae

moediae poctas usos esse. Athenaeus X p. 4 IT e. appositis Eubuli Diphili et Mnesimachi de Boeotiorum voracitate t stimoniis, haec inseri r ' Ἀλεξις Tροφωνίω νυν δ' ινα sar, ραντελῶς Βομήτιοι '. φαίνησθ' ειναι τοῖς διασπειν υμβρως ανίκητοί τε βοῶν ἐστὸ καὶ πονεῖν μονον . . καὶ δειπνειν ἐπισταμενοι διὰ ετέλους την Muri

quae res tam mihi insolens olim visa est, ut Alexidis testumonium excidisse, . versus autem illos ex Aristophanis 'vias ratini Trophonio. petitos esse existimarem. 1 Sed ea et valde incerta est coniectum et . eam quoque ob causam haud satis eommendabilis, quod non credibile est Athenaeum veteris comoediae poetae testimonium reliquis, quae' attulit, postposuisse. Aecedit quod ne novae quidem eomoediae scripto-

320쪽

res Eupolidenrtim versuum vim prorsus abstinuerunt. Μar. Vietor. Art. gramm. III p. 255I de quo lueo infra di eam. Ac fortasse ad eandem metri speciem revocanda sunt quae ex , eiusdem poetae Si Fonto assert Autlattio. p. 8 I

ποτερον χλωρο τρίμματι βρόξας ἡ τῆς αγριας

: του δ' ἐν cedi i y. παρεοντος ου γενει χαριεντος οφον. Ex his, quae chorici carminis Tesiquiae sunt, priora duobus: ut videtur u eonstant i systeinlitis innapaesticis, sed ' foedissime: corruptis A Cetera linde tali tes in , undecimo constitu ut in 'apparens metiarum. speeses r. ' .si IJ,