Fragmenta comicorum Graecorum

421쪽

λυκλεια meretricis nomen) Iaudatur Athenaeo XIV p. 642α Πονηρα , quod et ipsum muliebre nomen fuisse videtur,

ibid. III p. 11 o. d. 12 e. IV p. I 0 e. VII p. 324 h. IX p. 385 b. XIV p. 655 f. XV p. 68 d. Προσκεδαννυ -

μενος Antiatile. p. 100. Πυλαιαι, cuius fabulae unum quod superest fragmentum Athenaeus VI p. 225 f servavit, sortasse ds mulieribus Pyliis explicandae sunt. Stephanus Byg. p. 650 de Pylo Messeniaca agens r το ἐθνικον Πυλιος καὶ Πυλαῖος. Sed ea poetica suerit forma. Itaque videndum ne apud Athenaeum pro Πυλαίαις scribendum sit m αἰα, qui Cratineae fabulae titulus suit, de panegyri Pylaici interpretandus. νιος laudatur apud Antiait. P. M. , Συναποθνησκοντες ab Athen. IV p. 165 a. X p. 422 aet apud Stobaeum Serm. LIX 2. Idem Diphileae fabulae fuit titulus ad cuius imitationem Plauti Commorientea eompositos fuisse constat. Συντροφοι, laudantur Athenaeo X

Συρακουσίου, nisi εκ Σωρακων seribendum est, quam Almxidis fabulam suisse eά Λthenaeo III p. 120 b et Polluee XI30 eonstat. Si recte Iiabet Συοακοσιος, voluptuosum que dam hominem eo nomine notatum fuisse crediderim. Ad Σωρακους Alexidis fortasse respexit Pollux X I30 παρα τοῖς κωμΨδοποιοις ουτως oακος ιυ νοριασθη το αγγειον, εν

Porro I ιτθη laudatur Athenaeo VI p. 2 1 e. X p. Φ26 RStobaeo Serm. CXVI I9 et Antiati. p. 85, ubi est Tιτθαις, qui ruit Eubuleae sabulae titulus. Τοκιστης ἡ Κατα- ρευδόμενος laudatur Λthenaeo X p. 43I a. XV p. 692set sine priore tituli parte VI p. 258 e et Suidae s. V. -- γιστος. Fortasse non diversa fuit a V ευδομένω , quam h hemus apud Athenaeum VI p. 255b. X p. I9 b. I ραν

422쪽

ματέας laudatur apud Stobaeum Serm. CXIX 15 et Meonlectura fallit apud Athenaeum XIII p. 562 Lθηναιον habemus apud Antiati. p. III. 112. Φιλίσκον apud Athen. XIV p. 6 2 f. Φιλοκαλο ς ἡ Nυμφαι Iaudatur Allieitaeo VIII p. 365b. Φιλοτραγωδος Stobaeo Serm. CVIII 52. Φιλουσα Athenaeo X p. Φ10 h. XIIIp. 5 4 b. ibid. VII p. 30 e, euius instauratam editionem fuisse docet idem Athenaeus X p. 29 e, ubi laud tur του I ρυγiου διασκευη, ex quo eoniicias priore loco Iegendum esse si ρυγιω pro ' Ἀλεξις Φρυγί. Φυγας laudatur Athenaeo IV p. 164 f. VI p. 229 b. Denique Xo- ρηγὶς ib. VII p. 28 f, cuius fabulae titulum de choraga

interpretatur Soli eighaeugerus; fortasse recie, quamquam choregis etiam mulieris nomen suit, ut constat ex Athen. IX p. 5 z e, ubi Aristophontem habemus εκ Λορηγίδος της ἐταἐρας παιδοποιουs νον. quam praeterca Fabricius commemorat fabulam si ευδυποβολιμαῖος inscriptam, ea non Me-

rudis fuit sed Crobyli. V. Athenaeum III p. 10T E. ΑΜΡHIS. De hoe ita scribit Fabricius Bibl. Gr. IIp. 410. et Ampliis, Amphicratis filius, poeta veteris como et diae, Atheniensis. . Atheniensem fuisse tradidit Suidas s. v. ' Ἀριφις. Sed de Amphicrate patre nemo quidquam memoriae prodidit. Errorem fluxisse puto e Diogene Laert. III 2 , ubi Amphidis fabuIa 'AmpMκρατους nomine inscripta laudatur. Neque verius veteris comoediae poetam fuisse scripsit Fabricius. IJOῖς ριέσοις adscribendum esse Praeter tabularum argumeuta doeet Pollux I 233, qui quum mediae poetas comoediae distinxisse dicit inter συκαρανος et συκαμινον, respicit haud dubie Amphidis locum apud Athen. IIp. 50 L CD. Pollue. VII I . Ac Platonis Sinopes Nanniihliorumque hominum, quorum frequens illa aetate memoria,

aequalm fuisse docet Diogenes Laert. III 27 et Athenaeus 26 .

423쪽

corruptum est. Pollux Onom. III 36 διαπαρθένια δῶρα ωνο ιασεν 'Aγίας ὁ κωμικος. IIS. 'Aμφίας, quod in 7ις mutavit Iungermannus. CD. Schwelgli. ad Athen. vol. II p 85. Ae fortasse etiam apud Antiati. p. 113 πυξίον, Oπ- οἱ ζωγραφοι γρα ουσιν. 'Aγίας Ζωγραφευ, scribendum ' μ' ις. Certius est, idem nomen in Amphianus abiim apud Sclioliasten Germanici Arat. p. 78 Butil. Amphian us, trago ediarum scriptor, refert. Corriger Amphis, eo moediarum seriptor, qui ibidem Iaudatur p. 38 In narratione fabulae de Callisto. CD. IIygin. p. 35s. Fortasse tamen ' AEGIις et ' Ἀμνίας, cuius nominis exemplum habet I liuod. IV II9, non nisi diversae eiusdem nominis formae sunt. Ita 'Lλπίας dieebatur et 'Eλπις, Μαντίας et μαντις, Αυσις et Λυσίας, IDU.ις et Τελλίας eiusdem generis. CD. Reis tum et Sohaeserum Appar. ad Demostli. vol. V p. I 0. Fabularum tituli supersunt viginti sex. 'Aθα ιας apud Athen. XIII p. 550 a. apud Schol. Platonis Bekk. p. 353 το ἀκκι σθαι ἐκ γυναιοκος Hoῆσθαί φασιν

424쪽

AMPHIS. . .

PHIDa Ia et Rulinventus ad . Timaei Lex. p. 19. Conseq- Iurit autem omnes in eo ut Acconem, quam patria Samiam fuisse scribit Elymol. M. p. 49 , satiram et ineptam mulierem fuisse dicante quo magis mirum est eandem a Chrynippo apud Plutarchum de Rep. Stoic. p. 1040 b, τέρει τῆς 'Aκκους καὶ τλης 'Aλτιτους, δι ων τα παιδαρια που κακοσχολειν αἱ γυναιγως ἀνειργουσιν, ita commemorari ut Lamiae potius vel Gornrao aliisque puerorum ierricu- Iis similis suisse videatur. Sequitur 'Aλε in τρια, quam habemus apud Pollucem VII IT 'Aλειπτριιχν ειργηκασιν οἱ fra σοι κωπικοὶ,- καὶ .

Giας ' Ἀμφιδος di καὶ δρῶμα ἔστιν 'Aλειπτρια. de quo loco . supra p. 393 diximus. 'Aλκμαiων apud Polluc. X ITO. 'Aμπελοηργος ibid. VII 1 T. IX 88 et apud Sto-baeum Serm. LX l. CIV 6. 'Aμφικρατης apud Diogenem Laert. III 27. Γαλανεῖον apud Athen. III 123 e. υναικοκρατία ibid. VIII p. 336 c, quo iitulo fabula, quum alibi Alexidi tribuatur, Ampliadi vero Iυναικομ. νία v. Athenaeus IX p. 386e. XIV p. 612 e et IIesrchius

s. V. ευκολKν ex emendatione Toupii Emend. I p. Φ0z et Porsona Append. p. g60), Dindorsio aut tu comici aut in sabulae nomine errasse videtur Athenaeus. Atqui Amphidis et Alexidis summa est in sabularum titulis similitudo 'δὶ, ut nihil impediat quominus utrumque Ιουναικοκρατίαν d euisse statuamus. Λακτυλιος laudatur Antiatile. p. 10 .

. sεξιδημίδης DIOg. Laert. III 2 , in qua fabula Platonia. Egit de Ius Casaubonus ad Strabori. I v. 36 et Rurin-henius ad Tim. p. 181, quorum notatis addere licet

425쪽

quaedam partes fuisse videntur, ut eonticias ex fragmento apud Diogenem,

. . Πλατων,

ως ουδῖν οἶσθα πλὴν σκυθρωπάζειν μονον. quamquam haec etiam in alium sensum accipi possunt. Λι

X p. 26 a, Photio Lex. p. 29I, Suid. s. v. νεανισκευεταε ubi male legitur εν ' Γείθροις pro 'Eρίθοις), Stobaeo Serm. LVI . Titulum sabulae Grotius in margine Stobael minus recte de earmiliatricibus interpretatur, ut docet Athenaei locus, ubi legitur: κατὰ το s ς ' Mi φιδος εριθους, nisi legendum τός. 'Ιαλεριος Athen. II p. 60 h. VII p. 309 a. VIII p. 336 c. De nomine fabulae v. ad Menandr. p. 81. KO- νιατης apud Polluc. VII 125 το ρῆ αα κονιῶν, καὶ τον τουτο δέ ντα πονιατην. ' με ιδος di καὶ ὁρῶμα Mνιώτης. Kουρις Athen. XIII p. 56z f. 50I d, quibus Ioelsante Dindorfium legebatur Κουριδι pro Κουριδι. Titulum fabulae Grotius vertit Tonstricem, Dalecamplus Novae u-Iam. Rectius Schweighaeuserus intelligit κομμωτριαν. Vid.

Menandr. p. 296. Κυβευταὶ apud Polluc. VII 203. Λευ -κας apud Athen. VII p. 2 et e ell. II p. 5 b, pro quo legendum est λυκαδία, quo titulo Alexidis et Menandri Ἀ-bulae ferebantur. 'Oδυσσευς ibid. XV p. 69I a. Oυ- ρανος ibid. III p. 100 b. Πὰν ibid. X p. 42I a. Πλα- νος ib. VI p. 224 d. X p. 423 a. Σαπ φ ω Antiati. p. 8s. DGάδελφοι Athen. X p. g Stob. Serm. XCX 2 . ιλέτα ιρο ς Athen. VII p. 295 f, quo titulo praeter Amphidem sabulas docuerunt Ρhilonides Alexis Antiphanes ueniochus Hegesippus. Cla. p. 326. ANAXILAS sive, ut in margine Stobaei Serm. LVII g, AtIien. XIV p. 655 a et Poll. II 29. 34 appellatur, ANAXI-

426쪽

LΛUS, Allieniensis, mediae poetis eomoediae accelisendus propter Platonis irrisionem apud Diog. Laert. III 28 et dra-.matum titulos magnam partem e fabulosa antiquitate petitos. Ex hoc genere sunt Glaucus apud Polluc. IX 29. The aeus apud Antiati. p. 96. Calypso apud Athenaeum VI p. 1 I s et III p. 95 c, ubi recte Casau bonus dedit Καλυνοι. Libri habent vel Καμφοὶ vel Mest χροῖ. In Α κα- ελυφοι ita exaratum esse ait Schweighaeuserus, ut pro καμε φοι accipi possit. Θ Haec Dindorsius. Similiter erratum apud Pollucem VII 20 , ubi pro ἀνακάμπτων unus liber habet ανακαλύπτων. Apud Llbanium in Leonis Allatii Exe. p. 108των ὁ μἐν-τὼν δεξιὼν εις γονυ και απτομενονὁ δἐ τον λαιον ὁμοιως ἐκάλυφεν is ' oiου του ον - κατος, eorrige εις γονυ καμπτομενον et ομοiως ἐκαμηνεν. Porro Cire e apud Diogenem Laert. III 28 et Athen. IX p. 3 e. III p. 95 b, ubi habemus Cinosiam in suem transformatum. Sed vide supra p. 22 . Gratias commemorat Athenaeus VII p. 4I6 e. Horas Photius et Suidas s. v. μῶλλον μὰλλον. Consulto omisi Nereum ab Athenaeo X p. 26 e commemoratam, propter causas supra p. 3 2 expositas. Ceterarum fabularum tituli hi sunt: γροικος apud Antiattic. p. 93. Ἀντιδο ' ' ibid. p. 103 κροταλέ ιν:αντὶ του κροτειν. 'Aναξίλας 'Aντιδο Possis 'Aντιδότω vel 'Ἀντιδόσει vel 'Aντιδίκω, et quid non Aυληθτὴν laudat Atlienaeus III p. I 24 I. Sequitur Bo τρυλίων vel Βοτρυδίων. Utra enim potior sit forma dubitatur. Priorem illam habent Diogenes Laert. III 28τιν Platonem dicit) καὶ 'Aναξίλας εν Borρυλιωνι, et Antiati. p. 113. Sed apud Pollucem X 190 eodicum scriptura ducit ad BoῬοδίων, quod qui praesert eum Salmasio Hem-sterhusius vellem rationes attulisset; nam quod nomen illuda βοτρυς βοτρυδος larmari dicit, aut non intellἴgo equidem

427쪽

ant ex ineredibili fluxit errore. Nee melius res praeedit. EI a Borρυς, quod viri nomen est derivare velis, quando' quidem hoc etiam secundo casu Bοτρυος formatur, non δετρυδος. A deminutivo autem mτρίδιον nomen Bοτρυδία formari posse, vix credo. Sequitur Eυανδρέα semel Iaudata Λthenaeo VI p. 224 a, ubi ante Dindorsium edebatur ανδρεία. Recte eod. Ρ μανδρία. Titulum sabulae, quem Casaubonus de sortium virorum proventu interpretatur, rectius intelligas de virtutis certamine, quam notionem illustravit Schweigliaeuserus ad Athen. XII p. 565 L. CD. Grammaticus Bekk. Aneed. p. 25 I3 αγιών τις ευανδρίας τοῖς Παναθηναίοις αγορονος, ου κοινωνεῖν Ουκ-τοῖς ξένοις. quo tempore fabula aeta sit, eognosci potest eximitatione lusus Demostheniel in verbis δουναι et απομ- ναι. CD. Clintolium Fast. IIell. P. I 3. Aliquanto expeditior est titulus fabulae Aυροποιος inscriptae, quae Iaudatur Athen. IV p. 183 b. XII p. 5 8 c. Eiusdem dramatis titulum pro λυτροπο- probabiliter Polluet VII 16τ et X

si rostituit Schweighaeuserus ad Athen. vol. II p. 6 3. Certina est eandem sabulam sigilificari in margine Stobael Serm. LVII , ubi Trincavellus habet Ἀναξιων, Gesnerua Anaxilal ἐκ μυροπίου, eodd. fero 'Aναξιλάου ἐκ μυ- ρεπίου. Veram lectionem praeter Seh eigh. perspexit Gr

η' Rarum hoe nomen neo tamen sine exemplis. Praeter Botryli a Ρlinio in Πist. naturali aliquoties adhibitum, et alium ab Asclepiade commemoratum in Brunckii Anal. I p. 2l9, novimus Bolon παιγνiων auctorem minime

obseurum, do quo vide Athen. VII p. 322 a et Timavum apud Pol3h. vol. III p. Φ06 Schweigh., ubi cum Elephantide contuligitur, ex quo satis cognoscas, quae indoles fuerit eliis παιγνicυν. Athenaei locum miror neglectum esse ab iis qui de Phileiae παιγνiοις seripserunt. . CD. Eugiath. ad Hom. p. 1163 14 et Eberii Dissert. Sic. I p. 2Id.

428쪽

Ius In notis MSs apud Gesssordi m vertenar Artax laua In IF rarum fabro. μαγειροι semel laudatur Athen. III P. 95 b, sed loco dubio. Nam quum allato ex Anaxllae Μοαγείροις loco deinde aequatur 'Aναξίλας δ' ἐν Perspecte Schwelghaeuserus hoc ipso indieari adnotavit.

PTaecedens testimonium ex alto Poeta petitum esse. Fo lauae igitur Nicostrati nomen Anaxllae substituendum ' es

Culus μάγειρος laudatur ab Athenaeo. Nisi sorte inter Anaxilae χρήσεις o Coquis et Ciree petitas Epitomatoris Culpa alius poetae testimonium excidisse statuendum est. Haud frequentior Μονοτροπου memoria, de qua vide eundem VII p. 307 e. Eodem titulo fabulam docuit Phry Motius. Nεοττιδος, quod meretricis nomen fuit, longiora servavit fragmenta Athen. XIII p. 558 a. 5 ab. χορχοι laudantur ab eodem XIV p. 655 a. Πλουσιοι, Mi fult etiam Antiphalleae fabulae titulus, laudantur ibid. X p. 416 e. Eandem Πλουσίας minus mete, ut videtur, v eat Diogenea Laert. III 28, ubi Platonem in ea irrisum fuisse traditur. Porro Icρυσοχοος apud Athen. X p. 4164M 'Υάκινθος Ibid. XIV p. 623 e et IX p. 385

λας ' κίνθω πορνοβοσκω, ubi ante Postremam Vsee quam de suo addidisse suspieabae Athenaeum, ut quis esset nis Hyaeinthus apud Anaxllam doceret, Schweighaeus uspariloulam si inseri voluit, ut plenus fabulae titulus fuerit' Υάκινθος ἡ πορνοβοσκος. Quae vera videtur Elso ratio. Denique apud Athen. XI p. 25 ο, φησὶ γουν και 'λας. ἐνιοι κολακές εἰσι τῶν ἐχοντων ουσίας σκώληκες ete. ubi recte eorrigunt οι κολακες, vide an Illierae iri, in quibus fabulae titulum Iaiero eertissimum est, Ra eorrigi pο

429쪽

ARISTOPHONO Hime unde Alexandri Μ. temporibuassoruisso resciverit Fabricius Bibl. gr. II p. 24, mihi In--mperium est: mediae comoediae poetam fuisse docent x bularem tituli, Πλατων apud Athenaeum XII p. 552 e, iniuria suspectatus Imigermanno ad Pollucem IX το, Porro apud Athenaeum XI p. 4 2e, quam fabulam ad Philonidem Melitensem spectasse verissima est sententia Hanovit Exercitat. erit. I p. 29. Denique eodem Pertinet Πυθαγοριστης , quam praeter Diogenem Laert. VIII 38

et Suidam III p. 235 laudat Athenaeus VI p. 238 c. XIIIp. 563 b et IV p. 161 e, ubi ante Menagium et Schweiphaeuserum legebatur: 'Αριστοφανης πιυθαγοροις τε pro Αριστο-ν Πυθαγορισrii. Praeterea laudatur Βαβίας quod viri nomen esse videtur a Stobaeo XCVI ID. Aεδυμοι ἡ Πυραυνος a Polluce IX 0, ubi quum olim

Iegeretur ἐν τοῖς 'Αριστοφῶντος διδυμοις ἡ Ουλαπω, Ηestertiustus postremam voeem e libris scriptia in Πυραυλ mutavit. Id ipsum quomodo corrigendum esset, ante Ben, Ieium. Epist. ad Hemsterii. I p. 2 perspexerat Euhnius. Minus enim nunc placet quod ipse olim proponebam Ου- ραυλω. De titulo Πυραυνος cli. supra p. 3 et 391. Praeterea Pro τοις 3ιδυμοις eod. Iungermatini habet sormam semiu, nam ταις διδυμαις, eadem librorum inconstantia qua Antu Phanis Alexidia aliorumque poetarum fabulae modo sidua vocantur, modo Λέδυμαι. Porro Aristophontis 'Ιατρὰν

habemus apud Athenaeum VI p. 238 b ubi eod. Cστοφανης habet pro 'Aριστοφων et apud Stobaeum Serin. VI 27. Καλλωνίδην alii libri Καλωνίδης) apud Athen. XIII p. 559 d, nisi Iegendum Φιλωνίδης. Παρακατα- apud Stobaeum Serm. XCVI 2I, denique Πειρι-

θουν apud Atheii. VII p. 303 a. Incertarum sabularum fragmenta supersunt paucissima. Vid. Stobaeus Serm.

430쪽

XCVI; 23. Athenaeus II p. 63 a et Theophilus ad Autol.

CRΛTINUS iunior. IIulus aetatem certissimis tenemus Indiciis, v. e. quod Platonem in fragmento apud , Diogen. Laert. III 28 eommemorat, et Corydum Pythagoreos aliosque id genus homines exagitat. Si certo constaret Arch Phontem, quem commemorat apud Athenaeum XI p. 469 e, eundem esse de quo Machon agit VI p. 2 2 a, Cratinus vltam usque ad Ptolemaei Philadelphi tempora produxisse videri posset. Huic quae diserte tribuuntur sabulae, hae sunt rTir αντες apud Athenaeum XV p. 66I e, Hesychium a. v. Πααμυλης, ac fortasse etiam apud Athenaeum VI p. 241 Rubi legitur ἐν Tμασι, quamquam 2 ιτανας doeuit etiam E huius. Nisi potius in priore loco Athenaei et apud II Dehium I ιτασι legendum est pro Πγασι. η Favet huie coni cturae quodammodo locus Hesychii, Πααμυλης et Αἰγυπτιος θεις μωσΠυδης. Κρατινος ὁ νεωτερος Πγασι εως Αἰγυπτιωδης , Σωχαρης, Πααμυλ δε γ comparatus cum hia Photii Lex. p. 592 2 ἐνοριίζοντο di οἱ Tιτανες) τῶν moδων θεων ειναι. Quibus consimilia leguntur apud E sinthium ad Hom. p. 985 51 ὁ κίναιδος καὶ πειολης 2 ιταν σκωπτικως λέγονται. θηρα μένης laudatur Athenaeo IV p. I a, ubi nune Iegitur ex emendatione Schweighaeuseri Θηραμένει pro Ou-ρ ώνη, quamquam quis fuerit Theramenes ille, a quo fabulae suae nomen indidit Cratiuus, difficile dictu est. A

Gigantes in Titanum locum hetepserunt etiam apud Suidam vol. II p. 91 'μπετος εὶς Mυν Iὲγάντων. Contra Titanes expellendi e Schol. Apollon. Rh. II Mτλὶν Τιτάνων πολιν, ubi lege Τιανων, qui sunt incolae urbis Τii, cuius nomen pro Tiτιον reddendum eidem Scholiastae ad us. TM.

라틴어 텍스트