Fragmenta comicorum Graecorum

401쪽

eulum Alexidis philosophum ipsum illum Phaedrum Myretil- malum esse ingeniosa coniectura suspicatus est. Alexia dis verba haec sunt et . I ρε- νω δ' ἐκ Πειραιως υπο τῶν καμνκαὶ τῆς απορίας φιλο- νειν μοι. 1 stoia μον δοκουσιν αροωιν οἱ

i ωτιν γαρ osra θῆλυς ουτ ' αρσην, πάλιν L . Oυτε θεός Ῥυr: ἄνθρωπος, ουτ' ἀμλτερος. Ουτ αυθις ἔμφριών. ἀλλὰ συννενημένος πανταχοθεν, ενὶ τίπου τε πολλ' φέρων. omitto reliqua. Haec autem verba apud Alexidem ipsummatarum dicere etiam eo eonfirmari existimat Bergvius, quod Plato in Symposio Socratem, euius familiaritate Pline-drina: utebatur,. simillima de Amore disputantem induxerit. Enimvero haeret haec conleetura tamquam in scopulo in temporum rationibus. Nam quum Lysiae illa oratio, in qua hupertas Phaedri commemoratur, Olymp. XCVIII 1 habita vit. Alexis autem ante Olymp. CII fabulas Oeere non eoe-- perit, mirum profecto videri debet Alexin tanto temporia spatio interiecto inopiam hominis earpsisse. Tum ut eou-

ει γεγεν)ὶ3wiνω ου διὰ κακιαν, ἁδελ ιδω δῖ. . , τι Μυρρινουσιω ἐπιδους τετταρακοντα μνῶς καὶ 'Αριστοφάνει, τὼ ισον. Quae de Socratis familiari in- l telligenda esse ,iderat etiam Droysellius DIsserti de Artiis istuli. Av. p. M.' Praeivit Spengelius Synagoge techn. p. 135 Platonis Phaedrum et convivium in , fabula illa meriti irrisisse existimans.

402쪽

Cedant Phaedrum ovinium primam fuisse poetae sabuli non tamen probabile videri potest, Phaedrum in ea lia .do Amore disputantem. inductum esse, ut adoleseentem polluaquam senem sexagenarium audire nobis videamur.' , Sexagenarium autem illo tempore suisse Phaedrum, , ex eo hiteus. vitur quod Olymp. XCIII, quo tempore eognominem. Platonia dialogum habitum esse gravissimis ut puto argumentia doc 'Potest, vicesimum aetatis annum certe non superaverat. 'His

adde quod Alexis, si Socraticum Phaedrum hau fabula ea Pere voluit, consilio suo accommodatius facturus fuisset, at Phaedri de. Amore disputationem ad eius orationis imitati nem composuisset, qua Plato illum Amoris laudea praedimnintem tu Convivio induxit. Denique no illud quidem eo edi Potest, Alexidis verba r ρευομένω δ' ἐκ Πειραιευς υπο τἀν κακιον καὶ ὐαποριας ε λοσοφ. - μοι, necessario de paupertatis calamitate intelligenda esse. quid enim impedit quo minus haec ab eo dici putemus, qui, quum spe potiundae quam deperiret puellae excidisses, prae animi tristitia et consilii inopia ad philosophandum de amoria natura se compelli affirmat. Quae quum ita rint, non adduci possum ut argumentum fabulae Alexideae a Phaedro

Myrrhinusio duetum esse credam. Facilius erediderim AI xin, quum adoleseentulum amoribus impense deditum e praesentare vellet, huic ideo Phaedri nomen imposuisse, quoniam quam Plato huius imaginem exhibuisset eonialio suo optime respondere vidisset. Suvaeor agitue Phaedrum illo quo Alexis fabulam suam doeult tempore ex ulula lam. cessisse et quam eius nomino insuripsu comoediam Tvlomni ai audimus, quem sequutua est Droysenlua

403쪽

lut sabular mi generi adnumeramiam esse, de quo supra- -- posui p. 2 5. Quod autem adolescentem suum de Amore νphilosophantem induxit, secit id Alexis communem poetarum illius aetatis morem sequutus, apud quos frequentes misse l- de Amoris vl et natura disputationes, abunde docent ea quae

WAthenaeus I. l. et p. 563 a d ex Eubuli vel Ararotis Cam pytioile , ex Theophili Philaulo, ex Aristoplioniis Pythago- Hsta, denique ex Amphidis Dithyrambo ipsiusque adeo Ale--ridia Apocoptomeno et IIelena attulit. Unum est quod adll- eiam. Constat enim suisse qui Phaedrum Myrrhinusitim So-emila ramiliarem fuisse negarent et id ipsum, quod Plato - eum cum Socrate eolloquentem induxerit, in anaehronismIsi Platonicis . ponerent. . Athenaeus XI p. 505 l ἀδυνατον Mκαι Φαῖδρον ου μονον κατὰ Σωκράτην εἶναι, η που γε καὶ ἐρώριενον αυτου γεγονέναι. γ') quorum errorem neque enim Athenaeum huius opinionis auctorem esse eredo) ex hae ipsa Alexidis sabula tanquam ex fonte repetere iam non dubito, in qua quum eam Phaedri imaginem adumbratam esse viderent, quae eos Socratici Phaedri admonere posset, - Platonem tempora turbasse temere sibi persuaserunt. Delliis omnibus fortasse eertiora teneremus, si plures Alexideli dramatis. eclogae ad aetatem nostram pervenissent. Nunc - duo tantum sabulae fragmenta servata sunt, quorum sedem - supra indicavimus. Fortasse tamen his tertium fragmentum

addere Iieet ex Athen. VIII p. 340 b, ubi quum libri habeant

s ' pore, quo Lysiae Matio de bonis Aristophanis habita. est, supremum diem obiit. Sed Taylorus, si quid vi- ideo, non recte Lysiae locum interpretatus est. ' IInius . opinionis ' tenue quidem, at vestigium tamen sellam apud Diogenem Laert. III 29 mihi reperire vl-deor, ubi Phaedrum, quem plerique Socratis παιδικὰ, fuisse tradideriant, nonnullos a Platones in delictis habi-rum fuisse existimare Proditur. Pl.

404쪽

D UMMωνι ἡ Φαιδρία, haud minepte alterum tu

Ium e διττογραφM : ortum esse pro Φαίδωνι autem scribendum coniicias. Per enim mira est iii vulgata lectione Phaedri et Phaedriae ad unius sabulae titulumeoniunctio, quam tum demum ferendam esse putarem, si Phaedria mulieris nomen fuisset, id quod existimavit Hem-aterhusius ad Pollueem IX 153. Atqui si αιδρία inauditum Graecis nomen est, Φαιδρίας autem frequentissimum. Si recte conieci, de fabulae tempore non laborandum est. Commemoratur enim in eo quod attuli fragmento Callimedon, ex quo fabulam circa Olymp. CX seriptam esse coniicias. Eodem ferme tempore edita esse videtur ' Ἀγωνις ἡ ' πίσκει. Ita enim vocatur fabula Athen. VIII p. 339 c, ubi ante Schweighae aerum, qui 'πιώνιδι e cod. A reposuit, vulgabatur Mycῶνι, et .

XV p. 6 8 e. Ceteris locis III p. 120 b. VI p. 230b. XI p. 502fsimpliciter dicitur Urini G, quod Casaubon. etiam lib. XI p.ri Ie probabili coniectura restituit pro edito 'tartaraco. De argumento fabulae e fragmentis nihil elicias, nisi iquod Ioeis e lib. VI et XI allatis habemus νί νίσκον ερῶντα καὶ ἐπιδεικνυμενον τον πλουτον τη ἐρωμένη. Nec de tituli si- Similiter passim erratum. Scholiastes Aristoph. Pae. 52T: εστι δἐ Eυριπιδου ἐκ Τηλέφου Τληπολεμου το. . , απέπτυσ' ἐχθρου φωτος εχθιστον τέκος. Delo Verba I Tλ πολέμου. Hesychius, Κανδαυλης: 'Lρμῆς ἀφ' Ηρακλγῆς. Hic etiam delenda sunt verba ἡ 'μακλῆς, euius nomen ex ' μῆς eorruptum habemus etiam apud Elymol. n. p. 5II 55r εστι κηρυκειονὶ καὶ Oνομα λόφου τῆς Hyεσου, ἐν o ανῆλ. ν b 'Hρακλῆς καταβουλησιν των o Eoὼν καὶ ἐκηρυξε τὴν γέ- iσιν fort. γένεσιν) της 'Aer6Gδος. Non Herculis hoc. fuit. sed Mercurii. Scribe igitur ' μῆjς. De Mercurio Candaule V. Hipponactem apud Cra merum Anecd. III p. 35 I, ubi qui citatur Αίνειας ἐν Σαμιακοις λογοις scribendus , est '

Histi erit. Com. graee.

405쪽

gniueatione satis eoti sint. Quid enim . est- θωνω vel iaέλ- ις 3 pro quo aliquando scribendum . Putabam. Sed praestat, opinor, 'AJγωνiς, quod mulierculae nomen esse videtur, ab C. Viri nomine. formatum. Phocius Lex. p. Pors. ονομοι κυρων δηλοι,' ιός Λουρις ἱστο- ρει. Eius Itominis exemplum habemus apud SeIioliastam Iliad. XXIV p. 627 33, ubL commemoratur 'Aγων Pelopia auriga, quem minus. recte Agouum C Aγωνον, dieit Eust inlusi ad Hom. p. I 335. 59. Sed omnem. dubitanti scrupulum eximit glossa Sitidae, 'Aγωνiδ: Oν κα .σαiδεας Alteram itituli partem de Grai P, quod vestimenti genuae fuit, explieo. Cratinus apud Polluc. VII 13 ουμεις δ ' ἐαν ἱππωκ- viasατον εχ ira. Temporis quo acta est sabula indicium contruuet locus ex Allien. lib. VIII laudatus r

406쪽

cuisse Alexin circiter Olymp. CIX. CD. Clintonus Fast. Hellen. p. 127. Non recte igitur Sch eighaeuserus apud Λtheii. XIII p. 610e, ubi Alexis in ' μπω fabula Demetrium Polloreeten eommomorat, ' πισκω reponi voluit. Denique huc pertinent 'At δελφοὶ et Στρατιωτης apud Athen. VI p. 223 s. In utraque fabula ridetur Demo sthenes propter lusum verborum δουνω et ἀποδουναι, quo illum usum esse constat in oratione de Πalonneso, ex quo vecte argumentatur Clintonus Fast. Heli. p. 1 3, . tum illas Alexidis tum alias aliorum sabulas, quibus idem Demosthenis dictum vellicatur, actas esse brevi post Olymp. CIX 2. Ab his non longo temporis intervallo distare videntur eae fabulae, in quibus Callimedontis, quem Demosthenis aetate inclaruisse constat, Nannii meretricis, Corydi et Τithymalli parasitorum, Aristogitonis dem agogi et Timoclis uomoediarum scriptoris mentionem iniectam videmus. Et Callimedon quidem commemoratur in Λορκίδι si Ποππυ--

ζονον apud Athen. III p. I 6 d, qui eandem sabulam assertlib. X p. 431 a et IX p. 395 b, ubi quod editur ἐν-' -

δέω Ποππογυση , videndum ne ita corrigendum sit: ενει Λορκίδι η πιοππυζουση, nisi in Schweighaeuseri coniecturam eoncedere malis, qui 'POδων ἡ Ποππυζουσαν alte rius sabulae διασκευὴν fuisse suspicatur. Porro in Παγκρατι- στῆ apud Athen. VI p. 242 d, in Ποντικω III

407쪽

p. 100e, in Συντρεχον σ3l0a, qua o laudatne etiam lib. IV p. IIT e et IX p. 395 a, in Φαίδωνι Φαιδρια ibid. VIII p. 3 0 b, de cuius dramatis titulo supra expositum est, denique in ματευα VIII p. 340a, de

euius fabulae duplice editione, quarum altera post Olymp. CXVIII prima autem ante Olymp. CXV in scenam commissa est, infra dicetur. Xannium meretricem, mediorum Comicorum ludibrium, nisi quod semel etiam a Menandro commemoratur, habemus in Ταρανri νοις apud Athenaeum XIII p. 58 b, qui eandem sabulam ad partes vocat IV p. 13 a . 16 I b sqq. XI. p. 463 c, quibus adde Antiati. p. 100 et Ρollue. X 2l. Corydum et Τithymallum, quos nonnisi a mediae poetis comoediae commemorari videas, ridentur in μιλη σ iοις, i)-ρίω ἡ Φιλεταiοω , Ποιηταις, υλυνθί e. Harum quam primo loco commemoravimus

μιλνὶ Itot=ς, habemus apud Stobaeum CXII 6 ubi Gais- fordius e codice Α hoe lemma liabet: ' Ἀλέξιδος μιλ)7σίων. Gesii crus M 3 lus.) apud Athen. VI p. 240 c, ubi minus recte, ut videtur, dicitur Μιλησία, et lib. IX p. 3 9 a. τένιος ἡ Φιλεταιρος laudatur Athen. VI p. 241 b et simpliciter Ausi τρίου nomine Stob. CXVI p. 5 Grol. Amen. III p. 108 a. VII p. 314 d. VIII p. 338 d. XIV p. 663 Rex quo discimus Demetrium fuisse repetitam recensionem fabulae Philotaeri nomine inscriptae. inquit Athenaeus, η συμπασα ἐκλοπ olyrως Ουσα ἐκ του διεσκευασμένον βρ ιατος ο επιγραφεται Ληφιζτριος. qua In sabula si Demetrii Poliorcetae laudes celebravit, apertum est illud, in quo Corydus perstringitur apud Athen. VI p. 2 1 b), fragmentum non ex altera, sed ex prima sabulae editione pe-

Φtitum esse. Quam de argumento fabulae suspicionem ausus sum, eam nescio an locus e Stobaeo allatus confirmet, quem pleniorem habe, omisso fabulae nomine Athenaeus II p. 36 e

408쪽

Latine fabulam reddidisse putatur Turpilius. V. Cusaubonus ad Athen. VIII p. 338 d et Scaliger ad Vam VI p. 218 BIP. Naevii Demetrium ' habemus apud Varronem L l. Ποιη- παε laudantur Athen. VI p. 2 I d et sortasse etiam III p. e, ubi legitur Ποιητη pro Ποιηταις. Similis tituli fabula Ποι, τριά laudatur a Polluee ΙX 153, ubi Hemsterhusius Plenum dramatis indicem fuisse suspicatur LIOιηταὶ τρεα. Sed eiusmodi coniecturis nihil fallacius. Similiter variatur in titulo Olynthiae, quae 'Oλυνθιος dicitur Ath naeo III p. o b quae pleniora sed omisso fabulae titulo Ieguntur II p. 55 a), 'Oλυνθιοι ibid. VI p. 2 0 e et Stobaeo XXVII 9, denique 'Oλυνθία Photio s. v. et Suti daE I p. 888. Aristogitonem, Demosthenis aequalem, commemorat Alexis in Σπονδοφορικω sive, ut reete Hem-nter iusius correxisse videtur, Σπονδοφ ο ρω apud Possu--mX111. 'Αριστογεiτσναlτιν ρητορ' ειδον λαρκιν recyra ιμένον l των ανθρακηρων, Timo elem comicΠm in δαυρρο-'Eπιδαυρίου apud Athenaeum III p. 120 a etlIn Κουριδι lib. X p. 43d, quamquam hoc quidem loeo unnon comicus poeta intelligendus sit dubitari potest. Eandem sabulam praeterea commemorat Athenaeus VIII p. 362 e. X p. Φ22 e. Mediae comoediae quum proprium argumentum fuerit PFthagoreoram exagitatio, etiam Πυθαγορiόουσαν Alexidis linio aetati assignaverim. Eam fabulam praeter Athenaeum III p. 122s assert Gellius N. A. IV II, porculis quo-

409쪽

que minusculis et haedis tenerioribus, leti lauae Pythagoram) idem Aristoxenus refert. - AC de animalibus Alexis etiam poeta in comoedia, qu ne Pythagorae vita inscribit ur, docet. Quibus e ver- lbis Πυθα όρου μον inter fabulas Alexidis rottulit Fabria eius. Sed . recte contractis, quae male divulsae sunt, liti ris Pythagori ausa pro Pythagorae vita eorrigunt Reinesius V. L. III 3 et Menagius ad Diqg. Laert. II P. 3τα Prthagoreorum victum risit etiam tu Tarentinis, quam fabulam: supra p. 388 propter Nanilii uommemorationem leidem aetati adscripsimus. Neque alitur de tempore Λesopi Archilochorum et Cleobulinae statuo. Ex his Aesopum, in qua in gnas Solonis partes fuisse docet unicum eius fabulae se gmentum, habemus apud Athen. X p. 431 d. Archilocho a Iaudat Antiatiic. p. 106. Eam Archilochus numero at .gulari esseri Atheii. XIV p. 6 II b, ubi nescio quis felicem praedicat Archilochum, quod Parum insulam incolati, quae optimum marmor optimasque placenias ferat. docuit etiam Cratinus, quem tum in hac fabula tum in Cleobulina ab Athenaeo III p. 386 a laudata .imitatum esse Alexin haud inepte suspiceris. quae in mrthico versatae sunt argumento fabulae, earum plerasque si eidem aetati adscribendas. esse dicam, nibui me facere puto quod iure reprehendi queat. Sunt aut- hae et

'Aταλάντ quo nomine etiam Calli Euilisules Phl'Iγllius Stratiis et Philetaerus fabulas inscripserunt, ab uno laudatur Antiaitio. Ρ. I 08. Γαλ α τε ια. V. Antiattic. p. 93, Photirum s. V . νηιρο

κον, Athen. VII p. 3Io d. XII p. 6 4 e, ubi Aristippus Cy

renaeus Perstringitur. . . . '

410쪽

Ελένη. Ita voeatur AtIien. XIII p. 568 d. qtino fabula non videtur diverga fuisse ab ea. qimου ' πιέειὶς αδεπα n. inscripta fuit laudaturque a Prisciano lib. XVIll p. 265ed. Κrehi. et ab Antiatile. p. 106 -κοαναι - Lλίνης 'oro παγη. Eandem sabulam laudari putabam ibid. p. 96. Moρκηπω 'Aλεξανδρος ' Ωἐνri. Sed vide snpra p. 3τα .Porro μνηστῆοες ab eodem Antiatiieista a Te runtur p. su et .ss. Nec diversa vIdetur ab ea quam μνηστηρων nomine laudat Athen. XIV p 650 E, ubi exhidit fortasse Helenes nomen, ut apud Midam. voL Iu p. τι, ubi praeter alias Timesithel, tragici pocine, sabulas, cum memorantur: μέμνων, Μνηστῆοες, Ζηνος γοναι, artoris γαις, ορεστης, Πυλαδης, Κάστωρ κω Πολυδε ηαMalim 'Gένης μνηστῆρες et 'Oρεστης καὶ Πυλαδης. Ce terum ex una harum Alexidis fabularum probabile est duetam esse eclogam apud Athen. XII p. 510 a, ubi ex verbis Athenaei κατα τον 'Auξιδος Tυνδαοεων non certo colligi potest, etiam' Tyudareum fabulae titulum fuisse, quamquam Sophili sane ferebatur fabula Τυνδαρεως 'Eπτα ἐπὶ Θηβαις Eam unus commemorat Athenι

VII p. 29 a, ubi alii libri habent Θήβας. Eiusdem indiesssabula commemoratur in Amphideis., 'εισι o νη apud Athenaeum IX p. 36 f et XI p. 6 0e,

ubi Hercules introducitur bibulus.' Ιασις apud Antiait. p. 83. . ετ ιταπητα: Ἀλεξις πιδι, ubi legendum videtur 'Iα-νι, quo titulo etiam Antiphanis fabula ferebatur. Possis, quidem mutato accentu 'Ioea σιδι, quod mphae nomen est apud Pausan. VI 22b sed nulla veritatis specie. Eu evo ς' apud Athen. XI p. 72 a. Προσουσiαν Κν χνοω hi Eubuli fabulis fuisse vidimus.. ί Λινος apud Athen. IV p. 164b, nobilissimo loco, ubi

라틴어 텍스트