Fragmenta comicorum Graecorum

발행: 1839년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

ubi ridetne Pauson , philosoplius ut videtur Pythagoreus,

Gorgonea idem lib. XI p. 483ο, Πολυπραγμονα lib. VI p. 271 a et Pol re uotum lib. IX p. 296d, ubi verba

κω Πολυε τευ etc. negligentius inspecta in causa fuerunt, ut Suidas comicum poetam Polyeuetum fingeret, quem scrIpsisse dicit sabulam 'IIνiπος. Vide s. v. Πολ/υκτος. Doquo errore admonuit iam Casaubonus. Polyeuctus autem, qui sabulae nomen fecit, non dubito quin sit Sphettius, D mosthenis in tractanda republica socius celeberrimus, sed idem a luxuria, quam in eo Anaxandrides Ter. I notavit, non alienus. De eo optimo omnium dixit Ruhithenius Historieriti orati p. LXXX. Ceterarum fabularum a Suida commemoratarum nihil servatum est. Pro θωρυκιον seribendum videtur is ιυρ υκ ἐων, cuius nominis exemplum habemua

apud Aristoph. Ran. 365. 383. Nisi θ ο ρέκιοι fabulae titu- Ius fuit, quo nomine etiam Antiphanta drama inscriptum fuisse constat. Fabularum a pagis Atticis nominatarum exempla eomposuit Elmsteius ad Aristoph. Acharu. III, sed neglexit Timoclis narathonios et ipsos illos Antiphanis Th ricios, quibus addendus fortasse Diphili ' τροπι υς, de quo infra dicam, et Magnetis Τιτακid6ς. V. p. 35. Ρraeterea semes laudatur Heniochus a Stobaeo Serm. XLIII 27, ubi dolendum

est non additum esse sabulae titulum. Nam fragmentum ipsum satia memorabile est, si quidem graecas urbes Personatas a poeta in scenam inductas esse inde cognoscimus, qua in mimitatus est Eupolidem in Πολεσιν et Aristophanem in HERACLIDES. Huius Σεν. ζων commemoratur ab Athenaeo X p. 414 d ώρακλειτος δ' εν - Σενώντι 'Eλε- νην τινα γυναίκα πλειστα βεβρωκέναι. Scribe 'ειρακιωης, quem iterum ad partes vocat Atheii. XII p. 532e, ubi Philippi Macedonis dueem mercenarium Adaeum ludu brii caussa Agεκτρυονα dictum irridet. . . Adde Zenobium VI

442쪽

men fortasse Athenaeo VII p. 325 d restituendum est, ubi vulgo legitur Xαρικλεέδης ἐν ΜΝΕSIMACHUS, poeta lilprimis elegans, ut docet egregia illa eeloga ex Hippotropho apud Atlieii. IX p. 402 LEum novae eomoediae assignat Eudoeia p. 303, mediae Sul- 'das s. v. Μνησίμαχος et Athenaeus VII p. 329 d. Idque verissimum esse etiam fabularum tituli demonstrant. Ex his . quam 'Aλκμαίων inscripsit teste Diogene Laert. VIII 3 , rion ad fabulosum illum Alemaeonem, sed ad philosophum PFthagoreum, de quo praeter alios olla. Diogenem Laert. VIII 83, speeiasse haudquaquam incredibile videbitur ipsum illud quod Diogenes attulit fabulae fragmentum eoutemplanti, ιυς Πυθαγορισταὶ θυομεν τωεμ ρυχον ουδῖν ἐσθιοντες παντεδεῶς. Cognominem Amphidis fabulam in eodem haud dubie argumento versatam supra attigimus p. 405. Βουσιριν praeter Suidam laudat Athenaeo X p. 4I e. Λυσκο-:λον idem VIII p. 359 o. 'Ιπποτροφον Sutilas et Ath naeus VII p. 301 d. 322 e. IX p. 402 s. 'Iaθιμ ιον ἐκην Aeliati. H. A. XIII 4. Φίλιππον Suidas et Athen VIII p. 338 b. IX p. 38I b. X p. 4 8 b. 421 b. Argumentum rabulae ad Macedoniae regem pertinuisso haud temere couileias. His adde Φαρριακοπωλγην apud Seholiastam Ar stoph. Av. 471 Μννησἐλπος ἐν Φαρμακοπωλη , ubi recte ruenagius ad Diogen. Laert. vol. II p. 80 eorrigit Myxὶσhια- χος. Ex lneerta sabula unum superest fragmentum apud Schol. Iliad. a 232. '

PHILISCUS. Hune mediae fuisse poetam comoediari

fabularum tituli indicant, quos hoe ordine recenset Suidas Ἀδωνις, Λιος γοναι, μιστοκλῆς, ' O λυμπος,

443쪽

Πανος γονοι, 'Eρμου καὶ 'AUροδίτης γοναι, 'Aρτέμιδος καὶ 'An όλλωνος. Easdem Eudoeia -- memorat p. 427, sed omissis . 'Eρμου καὶ 'Aφροδίτης γ ναις, in quibus ostendit etiam Lobeckius Aglaoph. I p. 43τ. CD. tamen supra p. 282. Circa Olymp. si noruisse Philiscum o Plinii loco II. N. XXXV 10 eolligas, ubi

quae Parrhasii tabula commemoratur, in qua Philiseum et Uberum patrem adstante Virtute pinxerit , eam ad nostram Philiscum trahendam esse perspecte monuit Na Hus Sohed. erit. p. 26. CD. Silligit catal. Artis. p. 320. Praeter fabulas a Suida commemoratas, Philisei τυρους habemus apud Stobaeum Serm. LXXIII 53. Sed Themistoclem ut a nostro Philisco scriptam fuisse eredam vix a me impetro, ac valde vereor ne ea Philisol traici fabula fuerit. Historicorum argumentorum a tragicis graecla tractatorum exempla quaedam posui lii Misceli. quaest. IP. 30. Fragmenta Philisci comici, praeter illos apud Sto-baeum versus e φιλαργυροις sive potius, ut equidem opinor, ιλαργυρου et praeter duos alios ex incerta sabula ab eodem Stobaeo Flor. XXIX 40 servatos, habemus nonnisi duo, quorum alterum servavit Dicaearchus Vit. Hes-

Iad. in Gronovit Thesauro vol. XI p. 33 a χρχηστων σφόδρ' ἐστὶ Σαλκὶς 'Eλληνων πολις. alterum legitur in Anthol. Ρa- Iat. II p. 15. 'O Πειραιευς καρυον μέγ' ἐστὶ καὶ κενον, quem versum cur Philisco rhetori Milesio tribuat Iacybsiua Catal. Poet. Anth. p. 936 nihiI causae video. SIMYLVS. Huno archonte Diotimo. h. e.. Obmp. CVI. a fabulas docuisse, manifestum est o titulo apud Boeckhium I scr. I p. 353, ubi e fabulae indice extremae tantum litterae simaervatae sunt. Boeotaius fuisse suspicatur. .Eiu

dem Μεγαρικὴ laudatur apud Pollue. X M ταχα δἐ

444쪽

ἐν τῆ Σιμυλου Μεγαρικῶi. Ex incertis sabulis fragmenta se varunt Tlieophilus ad Autol. III p. 385. Stobaeus Serm. LX et Io. Damase. Ρarall. p. 433 Lips. Simylum hune non diversum fuisse a Simylo histrione tragieo, de quo vide Maussacum ad Harpocrat. p. 3IT suspicantur Salmasius ad Polluc. I. I. et Boeckhius. Quod mihi haudquaquam probabile videtur, qui non credam ullum unquam Iustrionem tragicum simul comoediarum actorem fuisse, quam in rem

Platonis loco uti licebit Polit. III p. 395 Br αλύ ουδε τοι

υποκριται κωμωδοις τε καὶ τραγωδοις οἱ αυτοί.

SOPHILUS. De hoc ita Suidast Σώφιλος Oνομα κουριον, Σικυωνιος ἡ ΘΖὶβαιος, κωροκος τῆς μεσης κωμωδίας. δραματα αυτου Κιθαρωδὰς, Φιλαρχος Athen. IIIp. 100a, ubi ante Dindornum edebatur Φυλαρχος, et ib. p. 125 e), Τυνδάρεως ἡ Λήδα καὶ Ληλέα ita Eusteruse eodd. pro 3ημία, quod servat Eudocia), ὀυς ναιος, καὶ Σε ιρ ιδ ιον Eudocia Xοιρίδιον, apud Athen. X, p. 43I a recte 'Eγχειρίδιον) καὶ Παρακαταθ' ηκη, quam et ipsam habet Athen. XIV p. 640 d, a quo praeterea commemorantur Sophili Συντρεχοντες III p. 125 e et 'Aνδροκλῆς III p. 123 e. VI p. 228 b. Eandem VaIckenarius restituebat II p. 6 f τὼ δε ρῆμα s. ἀρτυσαι κειται

παρὰ Σονοκλει' ἐγω μαγειρος αρτίσω καλως, eorrigena παρὰ Σωφίλιο εν 'Ἀνδροκλει. Sed ea valde incerta coniectura est. De argumento Androclis ch. p. 2 5. Citharoedi, Tyndarei vel L edae et Deliae nullum in nostris Atti nael exemplaribus vestigium. Denique Sophili οι laudantur Fortasse is idem est quem Simum vocat Alexis Ath

Arcad. p. 5 , 14). Comicus scribitur Σωφιλος. Σό- νιλλος Sophoclis pater vocabatur.

445쪽

βυσι α θ' ὁ X χρίνου λόγος. Ita Ηuebneruη dedit ex emendatione Casaubolii pro Σονι λου et rct μου. At pro Gyiλου Arund. et edit. Frob. praebent quod in Λι Iiλου eum Aldobrandido mutavit Meilagius, et recte quidem, ut opinor, siquidem Stilponem floruisse constat sub Ptolemaeo Sotere et Demetrio, Antigoni filio, vix ut Sophilus, quem circa Ol1mp. CVIII vixisse suspicari licet, Stilponem commemorare potuerit. Adde quod Ιαμος in Diphili fabulis recensetur ab Athenaeo, et δι Iίλου nomen in Φέλου abiit etiam

in libris Athenaei IV p. I 33 s et VI p. 226 e. Quamquam

quum illud Αιgiλου mera conlectura e Oiλου effictum sit, non minus probabiliter Philemonis nomen reponendum con-licias. Huius autem Γάμος notissima est fabula. Denique pro Γψιοι. ut pro Γάφιου edidit praeeunte Casa ubono IIueb- Neriis, legendum est quo ducit scriptura eod. Reg. γάμωι. Ex inceriis Sophili fabulis pauca servata sunt Dagmenta. V. Athenaeum II p. 51 f. IV p. 158 a et Io. Damasc. p. 396 Lips. ubi male scriptum est Iiλov. SOTADES, Atheniensis, quem diserte Athenaeus VII p. 293 a mediae poetam comoediae fuisse et probe distinguendum esse scribit a Sotade Maronita, Ionicarum cantile-marum auctore celeberrimo. Eius duo supersunt fabularum tituli, 'Eγκλε ιόμεναι apud Athenaeum I. I. et Antiati. p. 102, ubi vocatur 'Eγκλειομενοι, et IIce ρ αλυτ ρο υ μενος apud Athen. IX p. 368 a. Utramque Suidas s. v. Σωτάδης et Eudoc. p. 38 male tribuunt Maronitae. Sed ab Mephaest. P. 8 Gaiff. laudatam recte Maronitae assignavit Fabric. Bibl. Gr. II p. Φ96, quod confirmat ad II ephaestionis locum Scholiastes. STRAΤΟ. Suidas et Eudoc. p. 385: Στρατων,

446쪽

κος τῆς ροσης. κωμι ως' των δραμά των αντον ἐν quae fabula noli dubitari. potest, ut equidem opinor, quin eadem ali quam Phoenieidem appellat Athen. IX p. 382 ao παρα Στρατωνι μαγε ς ἐν τω Φοινικἐδη, ubi Κopplericlus Observ. p. 24 et Villolsonus Protex ad Apollon. p. XXII, quum passim Straitidis nomen in Stratonem abiisse vidissent, illum Suidae Stratonem sotitium esse opinantes, etiam apud Athenaeum Stratiidis nomen reponendum esse statuerunt, et Villolsouus quidem ita ut etiam Φοινικian in ινέσσαις quae notissima est Sualudis fabula, mutandum putaret. Sed ne Strattidem allumve antiquae, comoedi poetam illius fabulae auetorem habeamus, plurima in ip illo fragmento insunt quae prohibeant. Ut enim Philetae commemorationem omittam, quis non miretur in antiquad moediae. fabula μαγεiρου personam in seenam produci Hia addo frequentem va. 2. Io. 16. I in tam brevi se gruento usum sormae Ovdi εἷς ero οὐδεὶς apud veteres tuos Atticos longe rarissimae. V. Ροrson. Praef. Hee. p. XXXV

ed. nov. et Dindoct. ad Aristoph. Ran. 95. Porro va. Is habemus o υειν prima vllaba correpta et ys. 26 formam Oιδας, quorum neutrum ullus unquam Atticorum poeta ante olymp. C ausus est. Recto igitur Stratoni tribuitis Ira .gnientum illud, neque quidquam musae video eur Stratonem mi eum poetam fuissB negemus, quamquam num recto hiuio Suidas mediis eoiscia adirumeraverit merito dubitari posse videtur. Nam qui M. 43 hia verbia eommemoratur

447쪽

profecto non diversus oenseri potest a lebri illa minimi, Meo et poeta coo, qui quum Olymp. Uxx nomisse videatur,

Euatouem novae potius quam mediae Poetam comoediae imissueensebimus. Ao nescio an id etiam eo .confirmari possit. quod priores tres versus eum initio quarti in usus auos eo

vertit Philemo apud Athen. XIV p. sos b. quamquam hule

argumento non nimium tribuerim. . . 3

Παρακαταθηκη, μεταβαλλομενος Μεταφερ μενος. καὶ Κυναριον Τιμοθέου δραμα, ῶς . Αθήναιος ἐν τοῖς αυτου. Scit. lib. VI p. 213 d. . Ceter rum fabularum nihil servatum est. Π τ ν in Timoclis I bulla commemorari videbimus. Παρακαταθήκην. docuerunt Aristophon Sopater Sophilus Tlmostratus, Μεταφερορώνους Posidippus. Inscite Harlestum Bibl. Gr. II p. 505 eidem Timotheo tribuisse Cyclopem, quod Timothei dithyrambo- graphi earmen suisse constat, verbo monuisso sufficiat. Omisso fabulae titulo semel laudatur Timotheus ab . Io. D masu. P. 392 Lips. TIMOCLES, Atheniensis, poeta, quantum e fragmenitaeoniicere Iieet, unus omnium maxime ingeniosus summaeque, ut temporibus illis, in dicendo libertatis, idemque elegantia dictionis tam studiosus ut in satis magno fragmentorum numero vix ullum orationis a genuino Atticorum usu deseruscentia exemplum repertas. Quod in fragmento ex Αιονυ σιας ουσαις apud Athenaeum VI p. 223 libri habent ανεί ρατο recte sustulisse videtur Dindorsius. Γλωττοκομον Pro eo, quo antiqui usi sunt. γλωττοκοαελν o Timoclia Βαλανείου exsignavit Pollux X 15 . Verbum αἱμωδιαν pro α μωδει, dixiι in o En ιχ' ιρε κάκ Ψ apud Athenaeum VI p. 241 a. Praeterea nihil eiusmodi reperias, nisi . sorte . ipsum illud

448쪽

- ἐστιχαιρέκακος ab Milessus damnatum. Da Hesyesill glossa,

: m. γῆ , μα κρήνας, μα ποταμούς, μα ναριατα. Quae spectant ad priora Demosthenis tempora. Eundem ridet in Her olbus apud Athen. VI p. 22 ' et simul enni Μoerycle et Hyperide aliisque acerbissime perstringit pro Pter pecuniam ab Harpalo acceptam in Delo sive Dello. Rid. VIII p. 3II e. . Hyperidem iterum exagitat in Iearlis ibid. VIII p. 3l2a. His adde Tithymalli laristonem. In Cauniis et in Centauro sive Dexameno ibid. I p. 240 a. d. Phidippi salsamentarii in Arηθη IX p. 40za . fallimedontem in Πολυπραγμονι VIII p. 339 e. Ctesippi in Ao σατυροις IV p. 165 L. Telemachi Aeharnensis, qui Cephisidori oratoris aequalis fuit, in διονyσω ΙX p. 40 e et Nisgolae citharoedi, de cuius aetate supra dictum. est, in

Sapphone VIII p. 339 a. Nec negligelidus in hae causa Alexidis Ioeus apud Athen. III p. 120 a, ubi ad Timoelia Iearios respicitur. Non igitur dubitari potest quin mete, 'Iκαριοι iterum laudantur VIII p. 339 d. At IX. p. 40T L eitatur Tιμοκλῆς εν 'Iκαρiοις σατυροις. pro

. quo .fortasse 'Iκαρiοις ἡ Σατυροις scribeudum. Σατυ- ροι satis frequens eomoediarum titulus fuit. Suidas alteram tituli partem omittit. De Dexameno, Centauro satis constat ex ApolIodoro aliisque. Ab eodem. Cle'phontem tragoediae argumentum duxisse Suidae te

stimonio constat vol. II p. 32l. Timoclem Alexis etiam alio loco commemorat apud

449쪽

mmoriem memis comtris accensuerim; neque repugnat; tu equidem opinor, Pollux X I54, qui quum eum τοῖς νεωτε -

ροις adnumerat, non proprie loqui censendus est, sed solo- is aetatis scriptores antiquis opponit. Eundem tamen ΜΕ-nandri tempora attigisse, utriusque poetae do eneapnd 'Λlhen. VII p. 245 e sqq. ubi Chabriae situs ridetiis etesippus. Ceterum Suidae errorem duos distinguentis TI-moeles, 'quorum alteri tribuit Ληυοσατυρους. κένταυρον, Καυνίους, ' χαιρεκακον , si ιλοδικασrην, Πυκτην, alteriantem Λιονυσιαζουσας, Πολυπραγuονα , 'Λαρiot ς, Λῆλον,3ιονυδεν. Κονισαλον. Πορφυραν, 'μωας Z δρακοντιον, Νωραν, 'Oρεστην, Μαραθωνίους, hune litur errorem post Meursium et Κusterum notavit lam Schwel haenserus, qui tamen quum eundem nostrum Timociem etiam tragoediarum poetam fuisse censet, multum sallitur. Nam Athenaeus IX p. 40 b, quum scribit τῆς κωφρδίας ποιητής, ην δἐ καὶ τραγωδώς , his verbis Timo elem tragicum a Timoele comico distinxisse putandus est, quamquam de tragleo qui praeter Athenaeum tradiderit scio neminem, nisi sorte, quod non puto, apud Plutaretium Viti Timol. 36, ubi haec tanquam Sophoclis verba asserunturi . ω θεοί, τὰ αρα Κυπρις ἡ τίς 'Ἱμερος ' ξυνηφατ' αυτου; ex aliis libris Timoclis nomen restituendum; esu ' Prae

est Timocles a eomico poeta diversus.

Ioanne Stobaeo excerptos memoratur Timocles at eo-mico non diversus est. De Timocle SFraeusano, quem Suidas in Orphicorum librorum auctoribus numerat, ne

Lobeckius quidem Aglaoph. p. dos quilaquam comper-

450쪽

inter underinonil illos, quoa ex Athenaeo attnlli suidas, dramatum titulos. ab eodem Athenaeo laudantur Timoclis γυπτιοι VII p. 300 λ nbi quod quattuor trimetrorum fra

gmentum servatum est, eius ares versus assert etiam Phae

drus Epicureus de Nat. deor. p. 25 Pet. ubi quidem Tu--κλῆς ἐν Αἰγυπτω cita vol. Ilere. - legitur. Porro Λακτυλιος assertur ab Athen. II p. 295-ολαὶ VI p. 240 e. 243b. Σαπφω VIII p. 339 a. Φευδολησται III p. 10se. Quibus adde Βαλανειον e Polluee X 15 et IIo ντικιν e. Stobaeo Sem: XCVI 22, ubi quod in mar gine scriptum legitur I ιμ-λεους Ποντικον, ad patriau

notationem traxerunt Gesnerna et Galffordius. Elusdem trutuli fabulas seripserunt Antiphanes Alexis Epigenes. Neae eam ab Athenaeo XIlI p. 56τ e laudatam etiam a Scidae

tum habuit. Praeterea unum elusdem nominis scriptorem commemorare 4uvat, quem tanquam insignem mendaciorum arestitectum carpit Photius Epist. 55 p. III. Tιμοκώα που, φιαλλον δἐ Xλονδ πονθλον τον ονιο κανον δεῖ γαρ ῶς εοικε καὶ τα ονοματα τερατε-I ιλκουρiόων ισως si μειρακiςων τοῖς μαθημασιν ἡκουσας, 'O' ιOκανῶν ἐκείνων, Ους αυτος smσr,ήσατο, γένος καὶ φυσιν καὶ πολιτεέαν καὶ μαχας καὶ νικας καὶαιῶνας καὶ ἡλικiας καὶ ευδαιμονiας βυκ ανθρωπιο μονον αλλα καὶ φυτων καὶ - ων καὶ γῆς καὶ θαλάσσης καὶ ἀέρος καὶ Ieg. καθ' ' υπιρβολὴν Ῥευσμάτων τερατευσάμενον. quo loco quid Xλον χον-ς significet ab aliis me doceri velimr nec magis de Ophiocanis quidquam mihi innotuit. Ophianorum quidem, οῖτον εν ιν δοξάζουσιν καὶ τουτον Xριστον ἡγουμενοι Schol. Basilii apud Ducaligium Lex. med. graee. p. I068,

nullus hic videtur loeus esse. Hoc tamen satis intelligitur, Timoclis librum ex Milesiarum sive Romanensium aeriptionum genere fuisse, miraculis de seta Ophis canorum gente resertum. Videtur autem ille satis an liquus scriptor fuisse, quum Timoclis ilomeli in mediae

aetatis historia mihi quidem plane incomperium .iti

SEARCH

MENU NAVIGATION