Ad titulum VI libri I Cod. civ. neerl. ...

발행: 연대 미상

분량: 65페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

21쪽

De man de eclivere isting. Haec non inveniuntur inmodice Nap. neque in specimine anni I 820 quamvis ex legis sententia concludi posset. V. V. D. D. dissentiunt de origine hujus mariti juris. Mi jure naturali niti dicunt, alii e legibus profluxisse contendunt. Inter priores numeratur Hugo Grotius in qui maritum uxori principem declarat, quia sexu uxori praecellit et haec pars familiae mariti est. Unus ex ejus adversariis Cons. Mees van windere B. l. ' eum sic resutat u At vero in virilem sexum ingenii corporisque dotibus veluti animi. constantia, judicii firmitate, in obeundis laboribus pertinacian et assiduitate, corporis vigore et robore, ceteris, semiis nino SeX praestantiorem rebusque gerendis aptiorem

re generaliter esse dicas licet horum multa a diversa utrius-oque sexus educatione et institutione pendeant quo, quaeso, - jure ex his efficias viro propterea dari in uxorem impe--ium 8 Hoc si procederes, si propter unius hominis praestan-- tiam huic aliquod imperii jus in alium hominem concedereo velles, pluribus uxoribus in maritos potestatem daren deberes, cum certo certius fit plures maritos animio inprimis quin et corporis dotibus ab uxoribus longen superari. Ingenii corporisque viribus disserant homines;

o homines tamen omnes sunt humanitatis ratione aequales, , De Jure Belli ac acis, lib. I. Cap. 5. l .

' Diss. Jur. naug. de ratione, qua codex civilis mulieres nuptas contra abusum potestatis maritalis tuetur 1820, 3 5.

22쪽

umanet humanae naturae dignitas, quae innibus sinere respectu ad sexum propria est quamque mulier conjuxo haud deponere, vidua non recipere potest. VEt paullo post o Νο autem necessario sequitur ut initon matrimonio mulier fiat pars familiae viri e contrario nilo obstat quare nec ille pars familiae mulieris sat sed sepa-n ratam constituant familiam ubi antea nulla. tiamsi verou concedatur eam mariti familiae partem fieri, non tamen uinde sequitur, maritum ideo esse mulieris caput in eamque, habere aliquod imperium eminentius nInter has duas sententias autem veritatem positam esse contendimus Assirmamus enim olim majus corporis robur viri eiusque animi praestantiam uxoris dominum fecisse et postea hoc ystema a legibus confirmatum esse

Utu est, nemo dubitabit quin sit utile principium. Facto matrimonii extitit nova persona, familia vel ut alii putant nova societas, utraque tamen capite indiget, quod pro persona et societate agat ut, si inter se pugnent, tertius qui cum iis agat, nullo detrimento assiciatur Maritus autem quam maxime ad hoc aptus est, quia ille qui quotidie cum hominibus versatur, eos optime noscit atque melius matrimonii commoda curare potest quam uxor cujus summum bonum in familia situm est. Haec vero potestas Omnis non degenerare debet et ut ovilier )jure animadvertit esse nun devoi de protectio et non opas 'Oppression. VAD oodani o Mens j an istae roti biselan in restien, of τπδolunt Maar oo haar, e uden de uis-

Ex principio quod maritus matrimonii caput sit, sequuntur eius ossicia quae hoc in articulo describuntur ramo

23쪽

loco pro uxore in judicio stare debet. Quid autem est stare in judicio Uxor facto matrimonii personam standi in judicio amittit, hoc est, quum aut actor aut re agere vellet lis ei negatur quippe judicii experti, sed cooperante conjuge et consentiente, aut ipsa in judicium venit aut

ille pro ea agit atque ita eam potestatem recuperat. aritus vero omnino illud subsidium praestare deberet non sequitur ex sexus infirmitate ut nonnulli contenderunt, nam quare mulieres innuptae aetate majores in judicio standi potest tem haberent Sed necessario sequitur ex potestate maritali. Haec autem mariti potestas plane alia est ac tutoris in pupillum. Uxorem in jure agere non posse sequitur ex matrimonio et potestate maritali neque agere potest antequam matrimonium sit dissolutum, minorem contra hac iacultate carere sequitur ex aetatis imperitia atque eo temporis momento tollitur, quo legislator hominem huic rei aptumjudicat. Occasiones tamen sunt quibus uxor mariti subsidio non indiget et perspicuum est magnas difficultates ex eo subsidio oriri posse, quae tractabuntur sub art. 166 et seqq. quomodo id subsidium dari debeat, scilicet, aut charta alae potestatem in uxorem deserendo aut ipse pro ea in judici stans. Ex specimine anni 1820 marit licebat nesciente vel

quidem invita uxore pro ea agere. Suadente sectione

tertia Ordinum Generalium, quae hanc mariti potestatem nimis periculosam putabat, articulus ita legitur ut supra vidimus. An haec potestas hoc articulo sublato marito ademta sit dubitamus et quidem his argumentis. ariti subsidii us ex potestate maritali sequitur atque igitur

nesciente uxore et inrita exerceri potest, si vero maritus uxoris commoda violet, legislator viam munivit ad sequelas periculosas tollendas. Et tutor pro minore in judicium venit, etiamsi nullo loco hujus consensus mentio fit.

24쪽

Ηj b δε- de goedero an de rauae pereoonsi Cloe-hekoor de sensi, et lege ee si, Monyen. Hii moel die goedere ais en oed uiana in Me rex, - ia oor alle ne uim in das Meer eraαι--δεώμ. His inmug are onmerende oederen, onder are mede-we inponis te verere δε of se ravaren. Haec praecepta magis circvinscripta sunt quam in specimine anni 1820. Ex hoc enim marito potestas erat delata alienandi et bona immobilia uxoris, quamvis non consentiret, cum praeceptum non inveniretur, eum bona tanquam bonum patremfamilias curare debere et omnem culpam praestare. Haec mariti potestas ab uxore in pactis auten tialibus minui potest, quum ex artos uxor sibi administrationem rerum mobilium et immobilium stipulari potest. Haec autem praecepta tunc tantum valent, quum conjuges nuptias inierunt sine bonorum communione, quia hoc in casu bona non habent separata. Vox b fure potestatem includit bonorum alienandorum, pignore afficiendorum alioque modo onerandorum et eo magis quum in est bona immobilia excipiuntur. Ut a tem non temere ageret, legislator ei ossicium detulit bonorum administrandorum tanquam bono patrifamilias quod prae-oeptum poena sanciri ut omnem culpam praestaret si

contra ageret.

25쪽

matrimonii esse. Sed hic luculenter apparet praecepta tantum moralia valde inutilia esse in jure positivo. Valde

enim dubitamus, an unquam uxor, quae marit obedire recusaverit, hoc praecepto legendo ad meliorem Sem sum redierit. Si praeceptum poena sanciri potuisset, jure quaereres, quo usque ea obedientia deberetur, ut ex speciminis anni 1820 praecepto ode rou is in alien redeliqke ahen an haren a gehoorgamheid schesdignante decernendum erat, quid justum vel injustum esset. Quum vero haec sanctio poenalis adscisci nequiret non aliter considerandum est quam exposito principii a legislatore accepti et inde aliae regulae deductae sunt. Ab is versiis me de man amen lemonen, en em minalle olymisaar ij die fi oordeeu iis verbius se Aouden Cohabitatio sequela est matrimonii, sine qua omni necaret nullius momenti enim forent fidelitas, auxilium et subsidium, quae conjuges sibi debent liberorumque educatiosi separatim viverent. Ossicium autem est generale neque tantum patriam spectat. Ex historia enim art. 214 C. N. unde noster articulus desumtus est), apparet auctores primum hoc ossicium circumscribere voluisse ad ole sol continentes o colonia de la Republinquere sed rimus Consul expresse declaravit uxoris off-cium conjugem sequendi esse generale et universum ) Ex rei natura sequitur maritum postulantem ab uxore ut domum communem inhabitet, etiam ipsum eam domum inhabitare debere, ut ribunal Amstelodamentis die 19 Aug. 1844, judicabat. Curia renthiana die 6 Sept. 845 judicavit, hoc praeceptum timc quoque valere, quum habitatio navis sit vel alius locus quam domus ).

26쪽

sitate coactus uxorem per omnes regiones secum ducere

vellet neque ullo loco diutius degere dicit enim o ossiciumn uxori impositum est maritum sequi, remii l juge a propos den re der, re non ut tam eo ita nomadum more duceret.

Hoc discrimen speciosius quam verius. Cohabitatio nobis videtur plane ejusmodi pertinere ad matrimonii naturam ut hoc aciendo tolleretur. Mulier matrimoni totam sese marito committit et quum hic vitam degere peregrinando cupit, credimus eam debere ubique eum sequi. liquamdiu hic vel illic degat necesse est, continuo enim terra mari que peragrare nemo sustinebit. Et inde dissicilis oriretur quaestio quam longum iter suscipere marito liceret. Quando igitur alter Ondugum divortium petere potest desertionis malitiosae causa quia alter domum communem reliquit Art. 266 hoc praecipit 'De ista tot echistaei oding, est hoosde an kWaadWisige vertating, gal Orden, daan bi de rene de laatste gemeene Oonplaris,oweiae de ecliuenooten te lude de vertatis hebben

27쪽

Incidimus nunc in quaestionem gravem et multum agitatam. um uxor quae domum commuitem reliquit manu

militari cogi potest in eam redire. Quod ad jus Francicum Delvinco et D auton )negant; othie ' contra, oullier ), Zachariae '), Marcad ' aliique affirmant, quorum systema tribunalia et

curiae accepisse videntur '). Priores contendunt, nullam esse legem, quae hoc casu manus injectionem praecipiat eamque articulo 2063 coerceri, eam insuper ostendere neque ullum effectum habere, quia mulier, quae manu militari in domum reiicitur, semper ex ea egredi potest, nisi includatur, quod non licet. Ceterum hanc esse obligationem ad faciendum omniumque obligationum, quae factum spectent, executionem exigi non posse sed tantum resarcitionem damni et sum-

28쪽

Μarcad relata haec argumenta hisce verbis: O aisuae ord, e 'est pasci in castae contraint par corps: n il ne 'agit pasta ei risonne la serum mais seulement dent a latre contaire in domicile conjugat L moyen, eΠSuite,nnes pas a si scandaleux Uon te dit, O mari eut,

u San grand clat, se presenter ave deu huissiers, hine uave deu gentarmes sans uniforme, a domicile d unen belle ere o de tori intre personne, et falae monte Saufemme dans me volture qui remmenera a son domicile. u C moyen ne sera pas oujour inutile non plus car ilo est possibi qu me lamme ne resistera son mari que parcen M'esse a la tete montge a les conseiis 'une personne an Pinnuenc de la quelle esse-meme eul-etre regrette de neu pouvoir 'arracher Enis i est in quit 'agisse cio Tune de ces obligations ordiniares de laire dans tesquelles non ne eul contriandre a rexecution directe et qui seu resolvent e dommageS-intereis La regie Nemo soleti elo.

u pecuniatres mat ies et appreci te en argent V Mais dans te mariage, illa esto plus question de gains ni de pertes que Vient-on doncuparier de dommages-intereis, de reparations en ecus pn Dan te mariage ce 'est plus seulement mi ait pernaonnet 'est a personne meme que a semine 'an promise pοurquoi don ne ounais e pas o suture par es voles legales a possession de ceu personne, noli et direct d contrat. o quoi ouro arriver, nen Murrais e pas Ser meme de a force publique quandu je 'ai plus que ceti resso ce et qui heu 'enn rapere uncto resultat 3 nQuod autem attinet ad nostrum jus sententiae tribunalium jurisque periti consentiunt sere omnes, uxorem non OSSe cogi manu militari ad redeundum in domum communem.

29쪽

Haec et nostra est sententia. odus anni flectu caret ut1Ocasu fortasse excepto a Cons. Marcade relato Factum valde

nostris moribus impugnat et validum argumentum invenimus in Codice nostro de methodo procedendi in causis civilibus. Ibi enim distincte modi omnes enmnerantur ad sententias exsequendas sed talis modus ut manus militatis nusquam invenitur. atrimonium insuper non tantum est natura civili sed maxime ossicia moralia continet ad quae exigenda vis adhiberi non potest neque ullum effectum

habebit.

Argumentum Cons. Μarcade, obligationem ad faciendum tunc solum transire in damni resarcitionem quum pecuniam Spectet, non valet, quia permultae obligationes ad iaciendum existunt, quae non spectant pecuniam neque in

quibus vis adhiberi potest.

Cons. V ede putat si resarcitio peteretur quae summam 150 florenorum excederet, tum manus injectionem adhiberi posse ex art. 585 C. de eth proc. in caus civ. Cons. Di huis y hancce quoque sententiam dicit u gumento, manus injectionem tantum procedere ad eam resarcitionem praestandam, sed um praestetur neceSSedesinere. Sin autem manus injectio excludatur quo modo tunc procederemus 3 Nobis videtur tunc valere art. 401

C. C. quia uxor jure obligatur ad cohabitandum cuin marito, hoc non faciendo, actum illicitum committit, damnumque resarcire debet, quod marito insert sua absentia.

Quaeri potest, ubi uxor, quae communem reliquerit domum a tertio coram judice citati debeat, sed art. 78 respondet huic quaestioni umene getrouWde nou Welemniet an talal, ed, ijWoning en oedere is gescheiden, δὲ Opmorhinge en ededeelingen, d. VI p. 204.

30쪽

Si igitur citatio ei nota non erit habet quod sibi ipsi imputet

ultimi , art. 6l injustum dicendum est. Uxori esset, ubique maritum sequi quo vellet, huic vero liceret eam recipere vel non recipere. Jam statim nobis occurrit quaestio si maritus recuset uxorem recipere quid tunc faciendum pZachariae in putat, judicem tunc posse mulieri veniam dare auxilium manus militaris invocandi ut domum communem ingredi posset. utamus omnino hanc sententiam reiiciendam, quia manus militaris hoc casu multo minus defendi potest quam articulo praecedenti. Vulla lex permittit mulieri manu militari domum conjugis vi ingredi et hoc casu quoque modus omni flectu carebit. otius iacimus cum Delvincouri ), dicente, maritum tunc condemnandum esse ad uxori pecuniae annuam Smmam praebendam, quae OB- veniat conditioni ipsius, quod sententiae tribunalium confirmant. Nam aissiet mentionem sententiae facit Curiae Lugdunensis, die 30 Novembris 181 1, qua maritus recusans uxorem statim post matrimonium initum in domum λ o. l. I. 153. ' o. l. I. 393.

SEARCH

MENU NAVIGATION