장음표시 사용
131쪽
Sponte trans Rhoetos iter, st nivosas
Arripis Alpes; . -- . 'Lacte depulsus, velut ille, primi Quem rapit cursus generosiis ardor , Pullus, di matrem fugit, ct rapaces
Transilit amnes. Mox & ad Rhenum, horribilesque tendis Treverum gentes animosus hospes, Morte sestinans capere invidendae Premia palmae. Hic, ubi e carae gremio parentis, Iam necis magnae comitem suturum,
Excipis Celsum , Pater, & salubri
Perluis totas, mora nulla, & urbes: Undique exhaustis properatur agris: , Barbaros gaudent Drumae sacrorum
Narari nomen, meritique famam Λudiit, siquem Liger in remotis occulit ripis, resugove inundat Sequana cursis. Te neque injusti rabies Neronis, Impios jam jam minitantis ignes, Non per exsertos Anolinus urgens Terruit enses. Iam voluptatum, gelidaeque victor Mortis, S lapsi reparator orbis Diceris, milesque peraeque Iberis Notus, & Indis. Ergo speratum, Genitor, triumphum, Et parum iactis meruisse Caelum est;
132쪽
Aureum vultu jubar, &coruscos Fundis honores j iSalve io, magni nova lux Olympi, Cui per extentas operis.terras , Templa tot surgunt, calidi sque sumant Ignibus arae Nos tibi hac grata seopulorum in umbra Rite parvis aediculam columnis Ponimus: nos perpetuosacramus Munere sontem. Accipe aestivam, nova serta, citrum, &Virgines lauros, gracilesque myrtos, Quosque Μergillina tulit propinquo Litore odores. O mihi longos liceat per annos Hic 'cra, &festos renovare ludos, Et tutum castis sine fraude votis Poscere Numen.
SPERABAs tibi docta novum verona Catullum Experta es duros bis viduata Deos. Nulla animum posthac res erigat : optima quando Prima rapit celeri Parca inimica manu. Quae tamen ut vidit morientis frigida Cottae ora I situm fassa est crimen, di erubuit.
ΜΙRARIs niveis pendentia saxa columnis Hospes, sic hunc, acri qui sedet altus equo. Quid si animos, roburque Ducis, praeclaraque nosses
133쪽
Pectora, & invictas dura per arma manus λ, s 'Hic Capitolinis dejecit sedibus hostem e . Bisque triumphata victo abiIrbe redit: i I . mi Italiainque omnem bellcnconcussit, 'armis: iIntulit Etrusco signa tremenda mari .: . :Neve foret Latio tantum diademate felix; Ante suos vidit Gallica sceptra pedes. i Quumque rebelIantem pressisset pontibus Arnum , Μors vetuit sextam claudere Olympiadem . . PiI nunc, regna para, fassusque attolle stiperbos Mors etiam magnos obruit atra Deos.
L AU s A quod effossis erumpunt ossa sepulcris, Et reserant veteres putria saXa rogOS: Nimirum tanto cupiunt stib Principe Idanes J LVivere; & ad nutus Umbra vocata venit. Utque decet, longo mansuras tempore sedes . spondent; & regnis otia laeta tuis . . SQuaeque diu ambiguis tecum Fortuna vagata est Passibus; : hic certa stat bene nixa rota , . b. . Sume animos, Federice: tuis hic meta periclis
Haeret: habent Manes, di pia busta fidem.
ITIDERAT Hadriacis Venetam Neptunus tu undis V . Stare Urbem, S toto ponere iura mari: P Nunc mihi Tarpejas quantumvis, Iupiter, arceSobiice, & illa tui moenia Μartis, ait. j. I jSi Pelago Tybrim praesera; Urbem adspice utramque Illam homines dices, hanc posuisse Deos.
134쪽
Pastores ambo, pueri ambo, ad Tybridis undam Flebant, & querulo mulcebant flumina cantu. Dicite vos Musae, di juvenum memorate querelas , Dicite: nam motas ipsas ad carmina cautes, . . Et requiesse suos perhibent vaga flumina cursita, Incepit Lycidas: Lycidae nam cedit Amyntas. 'Has o qui saltem voces tibi ventus ad aures Daphni serat, nostrum Daphni absens nosce dolore. Nunc seu te immemorem nostri, pecorisque relicti Oblitum patria arva juvant, di pascua tantum
Thusca tibi cordi Latii pro pinguibus agris, Antiqui Latii, & pro flavo Tyberino Dilecti ripas formosas accolis Arni: Seu tibi 'uando urgent sic Divum tristia iussa 'Saepe animo occurrit quam Pinguia liqueris arva. Dumque acrem frustra quaerens lenire dolorem, Secretos lucos solus, secreta pererras Litora, ad hos coeli convertis lumina tractus, Et tacitus tecum dicis: mea gaudia tellus Illa habet, illa meos longe plaga semat amores. Daphni inos abitus nostris in montibus ursi . Inlarmes gemuere: serae lustra alta tenentes
135쪽
Auditae aereis in verticibus ululasse. His passim audiri laeta olim carmina in oris , Carminaque & dulces pastorum semper amores.
Nunc circum silet omnis ager, nunc pascua mutar Haec subito liquit tecum omnis rura voluptas.
Hic aderas, auerant simul & fluvialia Nymphae Numina, Nympharumque timor per litora Fauni.
Hinc abes, hinc abstini simul & fluvialia Nymphae
Numina, Nympharumque timor per titera Fauni. Formosi hic tecum montes, sermosaque Prata ἰTe sine desermes montes, desermia prata. Non horti flores apibus, non sidera rorem. Sumetunt, gelidae non linquunt arva pruinae.. Vix paucas aeger deserto in litore Amyntas Ducit oves, paucas deserta in rupe capellas, , Horrentique rubo, di carice pascit acuta.
Ah puer infelix: cui tu dum pascua chara Commendas, di oves fido, atque armenta recedens, . . Et tristi, dilecte vale, vix inquis, Amynta, Nil potuit contra praelargo reddere fletu. Illum, singultus dum non compescere longos, Aut lacrimas valet, aprico de colle juvencae Pluminis immemores, & graminis admiratae
Indigno flentis pueri doluere dolore. Sic Lycidas subito, sic deinde sequutus Amyntas. Illa luce & oves, fluvios, ac pabula laeta Fugere, & saturis ipsi praesepibus ultro Ab1tinuere boves clausi s nilibus, ct vos Tardius ah miserae rediistis monte capellae. Ut sontes sine aquis, vario ut sine gramine prata, Ut sine sole dies, lunae ut sine lumine noctes, Haec ita moesta suo squaltet sine Daphnide tellus. Daphni decus ruris , pastorum Daphni voluptas, Qua
136쪽
Quae modo surgebant tuguri tua culmina ad auras Tybridis in ripa, nunc semistructa videntur , Ipsa etiam absentem dominum deserta morari , Illac praeteriens subsistit saepe viator, Sive viam carpit pedibus, seu puppe Per undas , Et secum admirans, quondam haec felicia tecta sFelices inquit horti, cum Daphnis adesset: Nunc infelices horti, infelicia tecta. Parcite custodes pecoris, cohibete capellas, O vos o cohibete di oves, hoedosve petulcos , Ne vites carpant immiti dente novellas, Quas posuit modo discedens hinc ordine Daphnis , Et dixit: tamen ista mei monimenta manebunL.
Crescetis vites, vobiscum consita crescet . .
Ulmus, & exsilii nostri numerabitis annos. Sic ait, & dulci sese divellit ab ora Invitus, tristisque tamen subsistit & haeret Hic illic, colles & respiciebat amat , optabatque oculos in chara linquere terra. Pastores aderant, omnes de collibus illum Spectabant moesti procul, ac distedere flebant, At tu vive memor saltem pulcherrime nostri, Vive tui memor o Lycidae pulcherrime Daphni. Forsitan &, si quis caelo Deus adspicit alto Pastorum curas, nostri miserebitur olim Mitior, & charis reddet te protinus Oris. Sic pueri paribus se dum solantur avenis, Illorum sera Tybris sub nocte querelas Miratus flavum vitreis caput extulit antris , Et vos ex imo gemuistis Naides amne .
137쪽
ΜΕ me rura jurant mea, . I. optatoque : diu: perfruor otio , Per te quod peperi mihi, . ι . Giberte o animi sola quies mei: Pro quo mille adeam neces. Nunc aestus vacitum glandifera juvat Evitare sub ilice Nunc audire Noti murmura garruli, Densas per nemorum comas, 'Haud longe scatebris fontis ab algidi. Nec me desidiae tamen, Aut tu me argueris turpis inertiae.
Canto nam modo carmina, hAdpraestripta modo me sapientium Emendans animum colo. Princeps te interea detinet urbium Roma, principibus viris . Gratum, inter proceres nobilem honoribus. Suspiras tamen, di doles, Fortunam cupiens per similem meae, is 'Μecnm ut saepe negotia Urbana, ac varias sollicitudines - Detestaris, & angeris , Felicemque vocas me ter, di amplius. Ut verum fatear tibi , , . :Permutare negem: tu tamen haec cape , 'Haec solatia amiculi ,
Sortem aequa ut levius mente feras tuam. Sunt mortalibus omnia
Divisi studia, ac munera disparis Vitae
138쪽
Vitae: ut quisque humeris valet, Divis cuique suum distribuelitibus Aequo iudicio omnibus. . Non fossorve ovium ve arbiter horridus
Non, quem templa juvant, curiave, aut forum, Mulcet divite mercium e Mutator pelagus Carpathium rate. His tu temporibus datus, Esses ut patriae praesidium, ac bonis. Has natura tibi dedit Artes: hoc dederint dii studium tibi. Ten' dices miserum rogo pNec contentus eris serte tua dolens RUrbs te magna Quiritium Mirata est puerum, publica munera Tractantem graViter dia . . . Vix nunc quarta tibi condita olympias, Regum consiliis tamen I andudum gravibus conscius interes.
Fecisti meritis jam memores tui. omnis jam tibi Gallia Germanusque serox funera nil pavens Debet, debet atrOX Geta , . Debent Sauromataeque; & mrini ultimi, Debent instabiles Scythae, Et tellus ubicunque est habitabilis.
Sed nil est quoque, si sapis, 'Quod nostra haec inhies usque adeo octa. Ipsi quaerimus in dies Doctrina studioque hanc sapientiam , Quam nec forsitan assequi Unquam
139쪽
Unquam sata dabunt, aut Iabor irritus. Hujus tu nihil indiges.
Fera tecum puer hanc matris ab ubere Raro munere coelitum, Externaque ubi nulla opus est ope. '
Erigit rumor sera te parare Barbarae jamjam Latio imminenti Funera genti PMacte qui tantos animos silperbus Concipis: magnis nova te triumphis Gloria invitat, nova lauruS, O terinxime regum.
O diem illam, qua rediens in urbem Arduis figes spolia ampla templis, 'Quem duces omnes sacra vaticani ad Limina ducent. Ante deiecti capita alta regeSEmeri incedente minor ibit ille, Qui modo devicto oriente Romae
O ubi hic captas numerabis urbes, Et ducum vita exuvias carentum, o tuum quae tunc merito lacessent Gaudia pectuS. Ergo age arrectam Ausoniam, di paratos Publica Europae voca ad arma reges a Iamque spumossim videam latere Classibus aequor Ioc avent omnes Itali, eXterique.
140쪽
Gestiunt euncti s animi: Paratur Martis ad praeclara opera , di labores Pulcra iuventus. Ipse ego, quamvis alia nitere
Mens erat lauro, ardeo nunc amore Martis, amorumque tui relinquunt Phoebe caloreS. Nunc vocant artes aliae: iuvet me
Iam gravem serri strepitum,tubasque Horridas audire, juvet ruentes
Iam mihi densum videor per agmen Casside inclusus caput insuetum, Funera horrendum sera sulminanti Spargere dextra. Non ego pro te, laribusque & aris, Horream eXtremos penetrare ad Afros :Non ego Xanthum galea cava γ'
Pulveris multum , patiensque selis Ibo quo Bellona vocabit, di Mars,
Hostium irrumpens cuneos aliena Luce coruscus.
Et mihi pectus, mihi sanguis & via
Vivida est, praesens animus: trementi Barbari tellure cadent mea sub Cuspide reges. 'Ante me haud alter vacuus timoris Audeat muros superare capti Oppidi, nemo prior obstinatas . Rumpere in arces. . Forsan di vestros aliquis triumphos Dum canet vates Atiam, Africamque