Carmina selecta ex illustrioribus poetis saeculi decimiquinti et decimisexti studiosis adolescentibus citra morum labem ad perlegendum proposita. Pars prima secunda

301쪽

Et placitum altrici semper frondentis olivae. Planities jacet in summo cultissima: primo Hujus in ingressu oppidulum est: Salaminius olim. Fadius egressire patria, Patavique secutus Fundatorem urbis, posuisse in littore sedem

Dicitur: atque plagae moX acri incensus amore 'Hunc optasse locum Gazae: quam dives avito Thesauro secum extulerate tum nomine ab illai Garanum dixisse propinquas collibus arces, Claraque magnanimum stabant monimenta virorsi Sed rerum absumptrix, retroque abstrusa vetustas obruta in obscuris secum omnia condidit umbris. Hinc aetem Procul in campos, terrahue jacentes. Lataque Benaci protendere in aequora possum.

Vicini montes Boreae de parte; reducit Et qua Sol radios, quaque altas abdit in undas , Circumstant: facies spectanti celsa theatri Formam offert. saepe indigenae videre sedentem Pana Deum Arcadiae, calamos cum inflaret in altis Rupibus, ct nymphas per sbila laeta vocaret, Nymphas, quae plexis redimitae tempora sertis, Pastorum loca sola petunt, silvasque pererrant, omnia complentes lusu, dulcique cachinno. Naiades quibus astutant de rupibus imis, Solem ubi ad Hesperium praepingui e valle volutus Flectit iter rapido, atque senanti flumine Clisis .

Quem dulces aurariun animae comitantur, di alis Per placidum Ieribus volita sttes aera circum, omnem divinis miscent amatibus Oram: Dilecta ora mihi, Italiae ridentis elle, Naturae laetantis opus, sancta ora Deorum,

Quam laetus gelidos sontes flexusque tuarum Lympharum, Tempeque soli, caelumque reviso.', Quam

302쪽

Quamque libens vix ipse mihi eredoaequoris undani Tyrrheni, & Calabrum saltus liquisse nivales, inque tuo incolumis gremio residere virenti. Salve altrix antiqua , boni salvete recessus , Et gaudete: Genique loci tu candide, fidi vosque Lares placidi vestro cum numine amico Este mihi; & nostrum tandem lenite laborem. Te vero & moneo, di quantum me diligia Alconoro , care Alcon, quamquam tua rura reliqui Invitus, partemque sui mens aegra requirit: Ne mihi commemores Athesim, neu tecta venustae Alta Coloniolae, iuvat hic consumere totum Sextilem, & dulces invisere saepe sedales: Qui lateri nostro sese agglomerare solebant olim, cum primis colludebamus in annis. Horum in complexu vis prisci emergit amoris. Ut satis aequo animo non me divellere possim. Sed cum se primum decrescens fregerit aestas, Ridebit placido cum villia Doris in anti O , Μe seret attrisuo vaga gurgite cymba repostas Flaminii ad sedes, ripae ulterioris infimis. Huc occurre mihi: simul ad tibi grata vireta Formelli, & laetos Amathuntidis ibimus agros . Rodulpho interea, qui se caelestibus aequans Divis, purpureo, atque ardenti in murice fulget, Quemq; via monstrante aequi, magnu inelyta patre Roma colit, statuam patriis in montibus aras.

ra ENACI in ripis, agitur nunc tertius annus 1 Pro nostris posita est viribus ara tibi.

303쪽

Hic ego tum coepi non infelicibus ausis Te canere, di sacris urere tura socis. Gaudebat Geniusque loci, nostrique nitentem In lucem laeti se explicuere lares.

postq uam gelidis illa est insessa pruinis ,

Et deserta tuo numine sela suit, Ipsi etiam montes deploravere querelam Nostram , Benacus sensit& ipse pater; . Et serruginea sparsit caligine ripas: Omniaque ex illo tri1tia visa mihi. Magne Pater, veluti aethereus praesentia sulgor Qui late ardenti tempora luce reples, Aureus e gelidis Titan jam flexibus anni - . Uertit ad aestivum lumina clara diem. Tu quoque jam propior factus , converte benignos Ad me iterum adspectiis , lumina amica tui. i , Non erimus dono indecores. quod si tibi cura Pulsa mei, nec jam te ratio ista movet; At moveat natur tua inclyta : quique sub alto iΛntiquae laudis pectore vivit amor. . Et placidae excellens moveat praestantia mentis Illa tuae; quae Diis te facit esse parem . 'Tu Princeps, tu sacrum oraclum: hic munera nobis Et mens, S manus, di vox tua pollicita est . Ne, quaeso, ne destituas, neu temne dicari . έΜeque, Iareflue meos P di mea sacra tibi. In terea ardentis semper te mentis habebunt .: ι Templa meae tibi in his uram animumsitque anima. βentiri nequit hinc odor; & si possit, odores 'vincat Vanchaeus , vincat di Assyrios.

304쪽

AD EOS, QUI PRO BONFADII SALUTE

I lLεcTAE mussanimae, Iovis unica cura, In quibus S rectu , ct longos extincta per ahnos, Nunc demum exoriens virtus antiqua relucet, Et tu , qui docti dux inclytus agminis anteis, Magnanime o juvenis Grimoalde, quis ille, quis esse Tam culto ingenio possit , tam divite vena , ossicium vestrum qui versibus exprimat aptis λLapsus erat miser in culpam Bonsedius. index Detulerat patribus, nec inani telle probarat . Quid facerent legum custodes λ legibus uti Coguntur: dignum est: servantur legibus urbes. Continuo infelix in carcere conditur atro. Nuntius interea tristis percusserat aures omnium amicorum. vestiis dolor haesit acerbus Mentibus i assaicti propere concurritis omnes. O pietas, o prisca fides, vos crimine duro Oppressum , & multis invisum , non tamen ipsi Pendentem extremo casu liquist is amicum, Pugnastis precibus, fletu pugnastis amaro, Si possent flecti sensis, mentesque severae. Est etiam minime auhio sermone relatum P Argenteo atque auro multos cupiisse redemtum o Docta cohors quid agis y turbatis navigat Euris Spes tua: vana petis, portuque salutis aberras Ne lacrimas, ne funde ultra: desiste precari . Sustipis ingratum studium, sterilemque laborem

305쪽

Fixa manet duris sententia legibus atrox. Si secit, pereat: sunctum patet, ergo peribit. Horrendum carmen, tamen immutabile: quod non Frangere vis hominum, non nectere gratia possit. Exprimitur tandem hoc invito a iudice, vivus Ne comburatur crepitanti deditus igni. Tum se carnifici saevo Boniadius ultro, Mente Deum spectans, animo imperterritus offert

Ille ministerio propere functurus iniquo, Terribilis rigidam suspendit ad alta securim. Quem feris ah scelerata manvsy quam nobile collum P ercutis ignoras, & quo te sanguine tingis pH ic, qui prostratus iuguIum tibi porrigit, a te

Fortiter exspectans extremi vulneris ictum, Dulcibus & mimeris, & molli doctos avena, Cum caneret versus musis, di Apolline dignos, Aerio sacras descendere mente camoenas IAtque habitare tuo Benace, in littore jussit. Hic & Romano eloquio, & praeceli it Etrusco, Mansuetus, facilis, dulci sermone disertus. Haec tu non audis: sed inanibus irrita ventis Mandantur, quaecumque loquor: tu parcere nestis Eximios, humilesque feris distrimine nullo . Sic visum est superis . mutari fata nequibant. Fixum erat, ut damnatus, ct acri judice victus, Boniadi, ante diem Ligursi morereris in urbe. Urbs praeclara viris, urbs classe insignis, & armis Barbaricae gentis magnis decorata trophoeis, 'Cur veterem a nobis, cur fidum avellis amicum e Non t men obscurus perit, aut inglorius: exstant Scripta viri: quae posteritas mirabitur omnis. Tu quoque in historiis seros memorata per gnnOS

306쪽

CARMINA .

Genua florebis viridi cum laude :& ab illo, Quem tu extinxisti, tibi lucida gloria surget . At tu ; cui miser extrema Bonsadius hora Aspersam Iacrimis misit per scripta saIutem; Flos Ligurum Grimoalae, tuae decus urbis, & orbis, Et vos o Phoebo sacri studiisque decoris Egregii juvenes, moestum lenite dolorem. Iam set honorifico celebrastis senem fletu: Iam sitis ossicio , sitis & tribuistis amori:

Nec vestrum studium, pietas nec vestra latebit, Sed elarorum hominum semper notescet ab ore. Et quas illi truci correptus morte nequivit Ossieri, studioque pares persolvere grates, - - - - γ : ljam est, multi e sequentur. Vive diu studiose manus, doctamque Minervam Excole: quae vestras divino nectare mentes Pascet, di extremum tribuet Per saecula nomen . i

307쪽

DUM te Seirenum retinet terra hospita CAEMI,

Sebethus riguo qua fluit amne pater, Postq; graves peIam exhaustos terraq;laboro, Queis auxit titulos Africa tonsa tuos, Hospitio indulges: clypeique oblitus, dchinae, Iure tua sequeris commoda parta manu. Roma tibi auratos componit sedula currus, Queis vectus sacra conspiciare via. Captivos addit famulis cum fluctibus amnes, Multaque diversis oppida ca pia laris . Tum stiper his tumidi late maris exstat imago . Caerula victrici marmora classe latent. Ipse fugam male fisus aquis, levibusque sagittis Admisso captat Arriadentis equo. Mox Nomadum gentes, Maurisiaque agmina cernas Tendere captivas ad tua frena manus. His te muneribus supplex veneratur, & ora Absentis sperat cernere posse dei. Quin de septenis vox est modo colIibus ingens Exaudita, moras increpitare tuas. Parthenope se t culta tibi est: linque otia CAEsARΙsasoIet silmmis ora nocere viris. Quos tu nunc victos justis ulcisteris armis, Deliciis eadem fregerat ante sitis. Carpe viam. tibi prista si tum jam marmora ponunt: Et

308쪽

Et Latii iacies jam nova facta sori est.

Aequaque dispositis consurgunt tecta columnis :Arte rudes nulla quae incoluistis avi. Miles inosensio simul ut pede quisque vagetur, Sternitur assidua glarea dura manu. Et disjecta silex apta conjungitur arte, Cunctaque in aequales compita secta vias.

Victor Io , bellator Io , quid nostra moraris Gaudia δ sunt coeptis haec quoque digna tuis. His mihi CAEsΑR enim viguit dum nomen in oris , Nil nisi Romanum sub Iove terra tulit. Hinc progressa olim divi tela horrida Iuli, '

Terrarum late perdomuere sola. Vix bene Romuleis CAESAR consederis arvis, In caelum cum te gloria summa seret. Ex tuto hinc regum poteris contundere vires:

Uictori insultet gens modo siqua suo . Communi pater auspicio Romanus inibit Foedera, queis geminum scandet ad astra iubar. .

Huc ades, en celebres iterant Capitolia plausus: Sume triumphali lora regenda manu. His tua jandudum debetur laurea templis, Et junctus niveis currus eburnus equis.

Ecce tibi intacta nivei cervice juvenci Ad pingues properant procubuisse socos. Ecce tuos cogit victoria laeta jugales A d frena, aeternum est quae tibi facta comes . Aspice ut hibernis vernet tibi mensibus aestas, utque hieme in media floreat omnis ager. Obductum nulli praecingunt aethera nimbi, Dina nec obtus est Iuminis ulla dies.

Scilicet eventus sunt omnia laeta futuri.

Subscripsit votis Iuppiter ipse meis.

309쪽

. . .

ΜΕ tenet invitum fieri quod posse negabam

Romani genius mi Benedicte soli. Nam quoties animo spatia interjecta recursant e Disiuncti queis nunc cogimur esse procul: Non mihi Phaeacum dentur si mollia rura rQuidquid & Alcinoo parturit almus ager rUlla queant aegrotum animum deducere Temper

Nec sine te regum commoda magna iuvant. Scilicet illa in me reciderunt sulmina dextra , Quae Vaticano sunt modo torta Iove. Cum tibi mille acies, intentaque pectore tela Una animi virtus reppulit alma tui . MOX contemptor opum, nullo non vulnere pressiis

Fortunae, Eridani pinguia culta petis: Aemula qua magnae surgit Ferraria Romae, Hospitio tellus iacta beata tuo. Herculis hie primum vultu, dextraque Petitus Naufragii tabulas colligis ipse tui. Atque opibus tanti subnixus principis, idem, Qui fueras , rebus incipis esse bonis. Ambustum Phaetonta olim sic gurgite molli, osseaum attollens, excipit Eridanus: UuIneraque exiccat, lymphis,muscoque virenti,inmbra prius crebris ictibus usta fovet. Conveniunt virides passim antra ad cognita nymphae Fidentemque nimis suspiciunt puerum. Ille animam revomens, & sacros sulminis ignes, Undosam complet sulphure, di igne domum .

Tum pater Eridanus fatorum arcana resolvens, Innixus cubito talia verba dedit.

310쪽

Tempus erit, magnus nostra haec cum littora adibit Hospes, fulminea tactus&ipse sacer Qui secum Phoebumque vehat, Phoebique se res et Et doctae quicquid Pallados ora senan t. O ego tunc quantis assurgam fluctibus ingens,

Arduus ut caelo cornua summa seram.

Creta Iovem jactet, Latonae pignora Delos, Accoltus langum littora nostra colat. . Hactenus Eridanus . faciles quae dicta puellae Certatim densis plausibus excipiunt. Ipse pater leni compescens murmure fluctus, Caerula pacatis marmora findit aquis. Fortunate, tuos iam tum praesensit honores, Flammatum ablueret' cum Phaetonta Padus. At mihi iucundae perstent si tempora vitae , Abstineantque avidas invida sata manus: Qualis apis, verni species cum temporis egit Trans pontum, celeri frigore pulsa fuga. Crura thymo redolens florum per summa vagatur, Compleat ut dulces, cerea texta, favos, Talis ego Aoniis musartim operatus in antris, Interam chartis te Benedicte meis. Quod si me tenebris suprema obduxerit hora, Et mutos cineres flebilis urna teget: Laudibus ipse tuis felix aevoque fruare, Et Pylii superes stamina lenta senis. Nostraq; praeteriens magnus dic busta sacerdos, Huic misero satum sors mea dira suit .

ASPiCE, dum rapidis saevit servoribus aequor, Ut medio stetit se calor ipse die,