장음표시 사용
271쪽
Uxore casta, & filiis carissimis Septus, perenni per are gloria Quam comparasti dulcibus laboribus In ossicina, & arte Μarci Tullii, Sermoneque educatus & sententiis. Tu de tenebris eruisti plurima Confecta turpi jam situ volumina Vatum priorum, di reddidisti pri1linum Illis nitorem pumice, dc verum decus, Quae mox, parentis optimi vestigia Secutus, edidisti, ut iis e sontibus Possimus omnes dicta prisco sumere
Lepore tincta, haurire & artes aureas. Hoc te liquore nutrierunt parvulum Musae eleganteS, nutriuntque nunc senem eQuo tu refertus melle dulci dulcius Essingis, ore quod diserto concinis, Chartisve mandas: haec vetustas non teret, Nec vincet timquam, signa quamvis aenea
Effringat, & potentium palatia Aequata caelo diruens aequet selo. Hoc es beatis Regibus beatior, Tui labores quod perire non queunt, Et, laude vulgus quidquid effert, negligis a Na, spreto honore vano, & auro, & omnibus,
Quaecumque ab Indo huc nauta vexit divite, Jam conquiesces in tuorum amplexibus; Parvoqqe hones tam rure duces otium, Securus aestuantis aulae a fluctibus, Tuaque nobis otiosus intima
Quae sit ni nitenti digniora purpura Ex arte promes usque & usque munera iEas beatus & mei semper memor, , Ut
272쪽
Ut pars amoris aequa sit tecum mihi, Tu namque nostra mente numquam decides .
T A TE R. beate, cui potestas omnium A R erum sacrarum a Rege Regum est credita Cum saepe tacitus ipse mecum cogito, Quos tu labores mente soliis perferas, Dum lance iusta ponderas res publicas, Totius orbis semper aequus arbiter , Tua videtur nostra Qrs beatior , Qui in urbe, quae per te beata est, vivini Nobis met ipsis, omnibus curis procul. Tu, si ve Sol, seu Luna lucet, arduis Semper laboras totus in negotiis: Tu Pastor alto pervigil de culmine Servas ad undam Tibridis sacras oves, Per arua saeta, dum vagantur, &metunt Herbam virentem, & saepe ab atris faucibus Lupi rapacis cautus illas excutis , Tutasque reddis, Iacrimans prae gaudio, Adhuc pavore territas , ovilibus . At quas acuto dente cernis saucias, Non succo, & herba, non levas radicibus , Tibi sed arte tradita divinitus .
Petri Carinam, clavo inhaerens pectore , Sed mente tota fixus alto in sidere, Quod luce longe ceteris praeclarius
Viam salutis indIcavit Regibus , Qui thus Sab eum , & pondera auri , & laerimas
273쪽
Μyrrhae, tulere a Solis ortu supplices Deo, e papillis qui beatae Virginis Lae dulce labris hauriebat aureis. Tu, qui per omnes orbis oras discupis Edicta ferri missa caeli e vertice, Mentes sequentum signa Christi Principum Vincire sacri foederis nexu studes, Quo rursus arma in Barbarum victricia , Vertant feroces, ut leones in seras, Ejusque classes classibus sic obruant; Ut jacta ab alto saeva in illas fulmina,
Ne rursus Hydra, quae resecto corpore Iacet resurgens, Virils in noS evomat. Post tot vigilias lassus, di curas graves, Interdum amoena riira si perambulas, Ut mente sessa recreata, ct anxia Fronte explicata, deinde remm pondera, Tuumque munus serre possis sortior, Curae repente te sequuntur, & caput Circum volantes dulce turbant otium. Tum tu, saluti qui tuae non consulis,
Sed Romae & orbis, huc recurris sedulus, Ut attigisti villae apricae limina, Praesensque rebus fers opem labentibus, Utque Hadriano immota semper aequore Cautes 1lat Euris hinc & hinc ruentibus Exposta, ct altis verberata fluctibus, Sic tu querelis pauperum, & negotiis Regum potentum parte ab omni urgentibus Firmus resistis, numquam ab illis obrutus; Tot ipse rebus impeditus publicis, Nec ficte ut Atlas pondus orbis sustinens Cervice sorti , at mentis altae viribus,
274쪽
Nec potes amicis, ut solebas, perfrui, Queis nil hominibus est datum jucundius. At nos, amici qui fuimus olim tui, Nunc jure servi, postquam es alta Pontifex In sede voce collocatus omnium, Curissoluti Pasqualinus, atque ego, quietiorem ducimus vitam tua. Not otiosi, quod tibi numquam evenit, Iucundi amici dulcibus sermonibus Capti, diei saepe partem fallimus, Et saepe mensa recreati in parvula , Gallina, &ovo, & temperatis poculis, Modo hos, modo illos ambulatiunculis
Μetimur hortos arte mira consitoS. Nec atra cura nos secuta, ab Otio, Nec a quiete nostra corda sevocat.
Senumque praeter morem ad astra haec tempora, In quae senectus nostra nuper incidit, Efferre nobis dulce summis laudibus. Nam parta cunctis est tuis sudoribus Quies perennis . Queis labores Herculis
Non comparandi, quos poetae concinunt . Nil hujus acta nunc queunt mortalibuS. Prodesse . nobis quid nocerent cornua
TauriZ quid Hydraλquid Lese quid Cerberue
Vigilve serpens p si tot ille interi tus Non contudisset monstra serti dextera. Tuo sed ex labore praestantissum , Velut perenni e sonte, sancta possumus Nos dona large, di qui suturi, sumere. Ut Sol ministrat lucidum nobis jubar, Idemque nostris mox dabit nepotibus,
275쪽
Curru rotato dum seretur emere, Sic jura , quae tu digna condis aeneis Scalpi tabellis, nunc, di usque posteris Fructus per annos affluentes afferent: Nec ille nais plura te benignior Fert dona, quamvis multa multis siluerat Diversa rebus. dat colorem purpurae
Fragis, rosisque, dilactis albi, liliis,
Suaque rorem luce reddit vitreum, Lunamque nunc argenteam, nunc auream,
Et saepe guttis, quas ab herbis elicit Virtute propria, nostra sanat corpora, Consecta acutis sint licet doloribus. Vadique ripis alta densas Populus Per illum ad astra vere frondes eXplicat, Et horti Acantho, &suave olenti Amaraco Referti, odore cuncta replent undique e At tu, potente Sole qui es potentior, Ejusque vincis clariore lampade Lucem, decorus luce Sancti Spiritus, Terrena dona 1pargis, & caelestia, Manuque sacra, &ore sacro, di pectore. Tu, quos egestas acris urget, subIevas Et farre, & auro, at qui meretur plurimum, Quod publicam rem gesserit prudentia, Vitaeve sanctitate praestet ceteriS, Virtutis, illi das honores, praemia. Tu clave sacra, quam tibi qui temperat Et terram , S undam, & fulva signa, tradidit, Illis recludis lucidas caeli sores, Errata voce qui fatetur supplici.
Tu nos catenis aureis, tu lenibus .
Frenis coerces, &reducis in viam
276쪽
R ectam vagantes, di tuo eXemplo facis, Ut ROM A pulchris moribus renideat, Proboque lites ut secentur Iudice. Pax al ma, per te foret oris Italis, SimuIque florent elegantes lit terae, Fulgent & artes splendidis hocioribus . Astraea librans cuncta lucto pondere A te vocata est summo Olympi e vertice, Et inde penna huc devolavit aurea, Et has libenter aequa sedes incolit, Semperque tecuin a turpi honestum segregat,
A te nec umquam discrepat sententia. Te, largientem tot beata munera,
Nullo Potentum, aut Pauperum discrimine , . Miratur hic & ille, &usque suspicit. Nos inter est Manutius, lux & decus Linguae Latinae, quam cadentem sustinet, Nec non Muretus, qui perora illustrium
Volat virorum, vectus alis ingeni, Nitore purae mentis ambo amabiles. Hi saepe mecum laude certant tollere
Tot clara facta, quae soluto scribere Sermone secum jam volutant, di modis, Qui sint Maronis dignitatis aemuli. At ipse, quem aetas jam ingravescens impedit,
Ne magna nostris acta chartis inseram, Deum rogabo, ut serum ad astra te evehat,
Nos, unde lapsus justius di prudens regis.
277쪽
EC C S alto terrae e cumulo ingentisque minae
Viseeribus iterum reducem longinqua reduxit Laocoonta dies: aulis regalibus olim Qui stetit, atque tuos ornabat, Tite, PenateS: Divinae simulacrum artis: nec docta vetustas Nobilius spectabat opus; nunc alta revisit Exemptum tenebris redivivae moenia Romae. Quid primu summumve loquar8 misemmne parente Et prolem geminam 8 an sinuatos flexibus angues Terribili aspectust caudasque, irasque draconum , Vulneraque, & veros, saxo moriente, dolores pHorret ad haec animus, mutaque ab imagine pulsat Pectora, non parvo pietas commixta tremori. Prolixum vivi spiris glomerantur in Orbem Ardentes colubri, & sinuosis orbibus oram, Ternaque multiplici constringunt corpora nem. Vix oculi sufferre valent crudele tuendo Exitium, casusque seros . micat alter, &ipsum Laocoonta petit, totumque infraque, supraque Implicat, & rabido tandem serit ilia morsu. ConneXum refugit corpus, torquentia sese Membra, latusque retro sinuatum a Vulnere cernas. Ille dolore acri, & Ianiatu impulsus acerbo Dat gemitum ingentem, crudosque avellere dentes Connixus , laevam impatiens ad terga chelydri obiicit: intendunt nervi, collectaque ab omni
278쪽
Corpore vis frustra sit mis conatibus instat. Ferre nequit rabie, & de vulnere murmur anhela est. At serpens lapsu crebro redeunte subintrat Lubricus, intortoque ligat genua infi ma nodo. Crus tumet obsepto turgent vitalia pulsit, Liventesque atro distendum sanguine venas. Nec minus in natos eadem vis effera saevi t, Amplexuque angit rabido , miserandaque membra Dilacerat: iamque alterius depasta cruentum Pectus, suprema genitorem voce cientis, Circunjectu orbis, validoque volumine fulcit. Alter adhuc, nullo violatus corpora morsu,
Dum parat adducta caudam divellere planta, Horret ad adspectum miseri patris, haeret in illo: Et jam jam ingentes fletus , lacrimasque cadentes Anceps in dubio retinet timor: ergo perenni Qui tantum statuistis opus jam laude nitentes, Artifices magni quanquam & melioribus actis
Quaeritur aeternum nomen, multoque licebat Clarius ingenium venturae tradere famae Attamen ad laudem quaecunque oblata facultas ,
Egregium hanc rapere, & summa ad fastigia niti. Vos rigidum lapidem vivis animare figuris Eximii, & vivos spiranti in marmore sensus Inserere adspicimus, motumque iramque dolorem
Et pene audimus gemitus: vos obtulit olim Clara Rhodos: vestrae iscuerunt artis honores Tempore ab immenso, quos rursum in luce secunda Roma videt, celebratque frequens: operisque vetustiGratia Parta recens. Quanto praestantius ergo est Ingenio, aut quovis extendere fata labore,
Quam fastus, di opes, & inanem extendere luxum
279쪽
IRE per aeternos aevi venientis honores Conspicuum meritis, & jugi vivere fama Fas illum est, quem fata vocant, cui pectore praesens Excubat, atque animum caelo adiicit ignea virtus: Cujus saepe sagax trepidis prudentia rebus Vestigavit opem, docuitque haud sera Senatum: Sive armis ille, & dextra, seu morte cadentem Servavit patriam ; atque hostes in funere vicit.
Nec tamen est decorum tantorum maXima merces
Laude hominii,aut positis trivio spectanda trophaeis, Quamvis longa datum st ruerent in saecula nomen: Uerum illuc melior spes evocat , unde recepti In lucem sumus, ac patrios revocamur ad ortus , Cum caelum superosque lares axemque serenum Suspicimus, rapido circum qui sidera flexu Torquet, & immensos actis ciet orbibus orbes. Hunc pater omnipotens alterna luce micantem
Constituit, nec non pulcra in spectacula claris Ignibus, & multo stellantem insigniit auro , Dignam sedem animis praestantibus illa deorum . Illa domus nobis patria est. hic nobile magnae Accipiunt pretium regnantque per ethera mentes Sed fuit hoc olim, superas evadere ad arces Regia tecta Deum coetu meruere frequenti Μagnanimi heroes , priscis quos extulit annis Tunc, cum larga ducum fundebat semina tellus. At nunc quandoquide haec turpi consumta veterno Iampridem infelix, inhonoraque tabuit aetas, Et cecidit decus & dominantum more sit nistro
iae tum ingenium , virtusque secessere jussa est
280쪽
Nos veterum facta haud segnes repetamus avorum Fortia, & ad priscum curam hanc vertamus honore, Qua fortuna sinit, quantum est concessa facultas. Sitque prior, quem non metus, di gravis ira deorum Terruit, abyssae non monstra immania terrae; Quin facto egregio in sernis se traderet aris. Nam sive insensis Capitoli, arcisque Lycaeae Praesidibus Superis, clausi seu turbinis aestu Mota loco tellus spatii discrimine vasto stiterat, medioque foro patefacta vorago Abrupta in praeceps. immensa orisque profundi Summotas reserans fauces strepidabile visit θTartaream ad noctem, ac sedes penetrarat Avernas Intuleratque diem, caeloque refuderat umbram. Prodigium horrendum, ceu nigro abduntur hiatu Taenara Cumaeaeque domus latebrosa Sibyllae. Extemplo exciti monstro populusque, patresque Concursit approperant magno, di de collibus aItis Densi adspectantes, Stygii ut portenta sepulcri, Atque atram videre lucem, rimosaque circum Aequora, & immani jam jam vi rupta barathro Perculsis mipuere animis; tum frigidus artus Concussit tremor, & subito per membra cucuri it: Nec jam stare gradu, aut tumulis sublimibus audent.
Sub pedibus late scindi, infidumque labare omne solum, collesque ipsi subsidere in ima
Tartara, & obscura mergi iub nocte videntur. Iamque metu trepidos, subitaque redire volentes Inde fuga fallit conatus, aegra receptum Genua negant: gelido concretis sanguine fibris,
Nec vires membris notae, nec voX sonat ore.
At veluti si quando truci sub imagine somni Declivi e scopulo ripave horremus ab atra