Georgii Obrechti, ... Tractatus de necessaria defensione. In quo explicata L. 3. d. De iust. et iur. et L. 1. c. unde vi, tota necessariae defensionis materia, brevi & perspicua methodo, enodata continetur

발행: 1617년

분량: 229페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

primum vi contraria repulsus sit, statim abierit,discesserit,quem Reus sponte, non coactus pone inscctatus sit, & in fuga abituve occiderit Georg.Rem. artis. I a.vers edhoc asserat. s. Sic etiam si quis contra te manum gladio armatam levavit: tu vero ei manum, in altum sublatam, gladio amputasti: tum ejus

vim atque ferociam satis fregisti atque avertisti. Quod si post

mant amputationem, eundem lamentantem, & DEi hominumque opem implorantem, amplius insequeris; & non solum vulncras, sed etiam plane interficis: omnino moderationem inis culpatae tutelae excedis: quia offensione cessante, per vim insistis; quia, inquam, eum adhuc vulneras, Vel interimis, qui te amplius offendere nec voluit, nec potuit. 24. Cum hoc convenit, quod in Constitution. Carolin. artici

gemell/ hoc est, ut ibidem Remus interpretatur. Aut objiciat Actor homicidium ilIud, de quo quaeritur, ideo inculpatae tutelae nomine non venire, quod tum temporis, cum aggressor occisus esset, aggressus superior pugna fuerit: ideoque repulsa vi extra periculum constitutus, recedere, & nihil tale perpetrarea . debuerit. Unde haec defensio in aliud nomen transit& vindicta appellatur. 1ε Et hoc casu Decius & alii in LI. D. deIU. Iur. contendunt, Defensorem homicidii teneri: quia modum defensionis egreditur, argumento Dominorum & Praeceptorum, qui si modum' emendationis excedunt, ut homicidae puniuntur cy.C.de emendat.serv. ct sed θ siquemcunque s.f. ult. D. Ad L. Aquil. 27- At nobis idem quod in secundo, & tertio modo, statuendum videtur. Semper enim irritati animi habenda est ratior & inconsultus calor dolo caret dictis Legib. Et propterea si quis aggressorem suum, cedentem, vel fugientem, interfeCit, puniri quidems. Disiti Orale

152쪽

DE DEFENs Io. N Ee Ess R. CAP. I3. Α quidem, at citra mortem debet, ex sententia Deobi de Arena,quemo ton. e Butris, Francisi. Metin.Aώσα- Ralae ct alii rectestequunturper ea quae paulo anten'ILcumseqq.notatasunt. Longe autem diversa est ratio intcr Dominos, & Praeceptores corrigentes, & inter illos, qui se contra vim & injuriam alterius defendunt: quia correctio, vel emcndatio tranquillo S benevolo animo fieri debet: Sicut Archas Tarentinus in servum

male meritum dixit, Nisi iratus es iem vapulares:

at defensio sine animi perturbatione fieri nequit: cum Desensor ob mortis metum &vitae periculum non sit in plenitudine intellectus see.HVpol tanpra Lerimm.*.quoniam n D. & quia defendentibus quibuscunque armis contra aegressores uti licetae Mupra cap.s. at corrigentibus lora tantum & flagella concessa sunt Lun. C.de emendatserviliaque merito diversum

inter eos statuitur, qui injur1a lacessiti, iracundiae fervore,&justo dolore perturbati cedunt, & inter eos , qui nulla injuria provocati saeviunt

DE PRAXI ET USU

HUIUS TRACTATUS.

Summaria hujus cap.

r. In hoc ultimo capite de praxi defensionis agitur. a. Theoria sineramparum utilis. 9.. Defensor injudicio Reus esse H t. - Accusatio quomodo instituatur.

153쪽

I41 GEORGII OER EcTI J C.'s. An in aecustωne homicidii in libesis doli t exprimendus. ε. Sumcit ut libelluουρυμ siveconcludat.1. Melius est ut in libello dolus exprimatur. r. Aecussoris libesium Rem litem negariis contestare debet. Consultam es uι Rem exceptronem defensionis cum situ conιe

Done articulate proponat.

M. Articulispropossis Reus videre debet, ut Accusator restondeat.1 . Reoonsionibuου absoluι Accusator priore locosuam actionem pro-όure debet. rs. Dolus quomodo probetur.

i6. Inter modos probandi homicidium est etiam confesso homicida. o. Haec confessio vel plex est, viaquab cata. Simplex qua sit. IJ. diua cara cons io quaenam. a P ab cata conssione homicidium probari vult Partholus is

alii. so. Contrarium idem Bartho Bald Fe .er alii melim affirmant.1I. Videndum an Accusator alita mod , quam confessione quati casa Rei homicidium 83 obarat, vel nonprobant. sa. Si Accusator aliis modis homicidium probavit, nec Rem hoc est l. ut homicida memo fluuitur. 23. Si Accusator homicιium tantum confessione quali cata Rei probaviit, satis Demoprobatum videtur. a.. Refert an Reus desiensionis exceptionem probarit, vel non probaris. as .a .Si probavit, nusio modo punirapotes: id quod aliquor rationibus a7.ai. probatur. 6. His in aliud crimen incidit, ut quis ita rem fateatur, ut Leere amdeat Iure se fecisse,praeterquam in homicidis. o. Pre certica ου desinit sunt, in quibu sine uis sejure quis al

154쪽

DE DEFENs Io. NECESSAR. CAP. I n. Hippolytus de Marsit. approbat Abbatis opinionem. I . Ratio huyus opinionis. 3ς. Alii hune Reum Torturasuhici posse arbitrantur.36. Julius Clarus se alii hanc opinionem improbant. y . Abbatis opim impliciter locum habere nequit. II. Socinis Abbatis opinionem falsam dicit. q. kMendum an convectura rasumptioIuris elidatur, vel non elida

tur.

o. Priari easeu Rein velamivendus, vel mitius puniendus est. I. Concordat Constitutio Carotina artis. I s. a. . Poster ora casi tortura locus esse videtur. I. Rc-suam quoque defensonu exceptionem probare senetur: Ratio hvus. . . Concordat Constitusto Carolina artu I T.

f. L Z.Rων quomodo defensionas exceptionem probare possit: o qui dem primo quomodo vim probet. 1. Probata vi, secunia Rein probare debet, homicidium adsui defensione actam, ex Bologneti nuntia. s. De probanda defensione Interpretes o Pragmatici inter se difsentiunt. so. Auidam probationem necessaria defensionis requirunt.

3I. Alimus ereputant, ut quis simpluiser nobet, sob sui defensi

nem aberum oecidisse. sa. Defensione probara, intelligitur quoque necessaria des Apr

13. De so quomodo probetur. s . Defenseonis probatio estprivilegiata. u. taua sententiaeprobaturo Reo notanda. 16. Probato insultu er provocation aris probata desensio intelligi

tur.

II. Percutiens aliquem qui es in actu reutiendi, diciorprosiua d

fensione feci p.

11. Sumeis insul uri aggresso, se terror armorum. U. Licerstpraeparantem adissutiandum, interficere. . Satis se raparesse dicitur, qui cum armis alium,etiam epercnssione, invadit. OL S Diuitiam by Cooste

155쪽

nem.

Durante acta essensionis, nonpraescribιtur modus defensus oppugnato. uae sint parte udicis. Si accusetisprobata, nec a Reo elisa est Reum tisquam homici. da udex condemnare debet. s. ελσI.Hυ- rei triplex est aquιtas. I. Si Reus accusationem insituram exceptione et fit, judex eum d bes absolvere.

Si disium sit an homistaeum dolo, an vero defendendi stari actum sit, Reum Iudex potius absolvere, quam condemnare δε-

Rariones hujus siententia. Sarius es impunitam facinin relinqui, quam innocentem eo

a. In dubio interpretatio pro defensiones sarienda. v. fustiuουραωr Iudex in absolvendo,quam in condemnando. o. Restatar oberitio. N hoc ultimo capite ea explicanda restant, ex quibus intelligi possit, quomodo haec defensionis materia in foro ad usum accommodari queat. Cognitio enim huius materiae parum nobis prodesset. Iam & usum ejus cognitum haberemus: quia cognitio rei, sine ejus usu, - est tanquam campana sine tintinabulo. Et quidem Defensor in judicio Reus este, &ab interfecti uxore, vel liberis, vel aliis Gius heredibus de homicidio accusari solet: quia his vindicandae caedis accuserio indubitate competit. LI. a. qui accusare I. cum L. seqq. D. deaccusation. . Haec accusatio ita instituitur, ut Accusator dicat, Reum dolo malo, seu occidendi animo Titium occidisse: & ideo poena L. Corneliae de sicar. plectendum esse l. I. D. Ad L. Corne desicans. Etsi autem Angelus in I. si non convicii s. C. dei ur. & Alexandis in addit.adBartho in Linjuriarum aI.D.aeti . velint, in accusationChomi-Diuitigod by Cooste

156쪽

DE DEνENs Io. NE CEss A R. C A P. I . homicidii in libello dolum exprimendum esse: adeo ut Angelus opinetur, nili id fiat, ejusmodi libellum ope exceptionis infirmari posse: tamen verius est etiam illum libellum idoneum cite: in in quo dolus malus verbis non est expressus: quia ex homicidio oritur praesumptio, id dolo malo factum esset eo quod omne malefactum,praesumitur prave actum Cor ne descar. qua praesumptione hic libellus non male sustinetur. Sufficit enim ut libellus praesemptive concludat Ram 6. i. hec q*em ref ς--μα lib. I. A v. eo r

in libello dolus malus diserte exprimatur: quia etsi non sit expressus adhuc tamen Accusator ad ejus probatione est astrictus

Ad hunc Accusatoris libellum, Reus litem negativε conte-

stari,&dicere debet, Se nequaquam dolo malo homic1dium commisisse: & ideo se negare narrata prout narrantur: &petere ut ab accusatione instituta cum refusione expensaru absolvatur Ut au-

te Reus eo melius se ab instituta accusatione liberare posit, eon sultum eia, ut exceptionem defensionis cum litis contestatione articulate proponat:& distincte ostendat, se no dolo malo, sed sui defendendi Causa Tmum occidisse. Unde primo aliquot arti- .eulis ostendet, alterum priore loco vim fecisse, & ita se provocatum, & non provocantem esse: quia si nulla praecessit ostensio nulla quoque subsequi potuit defensio &quia si esset provoca tor, non posset se beneficio defensionis excusare, Cum fuerit causa mali, & auctor caedis Hesemb. confiiDyn y. verc. o ad victoriamp. I.ubi hoc ex Bologneto a mat. Haec autem vis vel est im mi nens, vel sam est illata. De imminente di Cere potest, occisum minaci animo e pharetra sagittam, vel e theca bombardam deprompsisse, vel e vagina gladium eduxisse oo sepia ea'. 1s At de illata assirmare potest, occisum jam sibi vim revera intulisse

157쪽

G EORGII OB RECHT IJ C. nempe alterum contra se bombardam emisisse, gladio in ca pilo vulnus inflixisse, hasta vel aliis gravioribus .armis percussisse. Utraque autem vis tam imminens, quam sam illata tussicit, ut quis se defendendi animo alteri opponat, dc utramque vim pro-li. pulset, de quosvriaecap.ri. Deinde dicet Reus, se ingentem

terrorem ob alterius minas invasionem esse pallum, antequam se ad sui defensionem opponeret nM. Damhouder. cap. 76.n's. Ex hoc enim articulo apparet, adfuisse gravissimum metum, quo Defensor adductus juste alteri ad tui defensionem le opposuit. Tertib Reus in articulata exceptione dicet, Te sui

defendendi causa alterum interfecisset quia hoc est fundamentum intentionis. Hoc ut melius constet, se in ca in vasione eo r dactum fuisse asseret, ut sine summo vitae suae periculo alio modis non potuerit evadere, nisi se defendendo, 6c advertarium Cedendo Lis qui aggressorem a. cstibi not. Hippolyt. de A GUL C. A L. Corne descar. or scientiam s. g. qui cum aliter D. Ad L. Aauit. θnot. Ludovic. Roman. in singularib. cap. ax eum ibid. addit. θ hoc mutaris verbis Bologneti probat Resenbec. .conss. .n'ILcumseqq. His ita articulate propositis, videre Reus debet, ut Accusa-ror ad singulos articulos resipondeat: quo intelligat,quid adversarius fateatur, de quid adhuc probandum sit. 34- Responsionibus absolutis, priore loco Accusator suam actionem probare debet ca Ionas .ercuit. C. deprobation. nempe Re um dolo malo, seu occidendi animo Titium occidisse d. o. f. D/3J' vus D. AdL. Corne desicar. 9 I. r. C. Eoae Quoniam vero dolus in committendo homicidio dissiculter probari potest: quia est intima quaedam animi perturbatio Δ qualitas, quae directo probari nequit ait Mascar deprobation.vol a.conclus. τε .ae a. ideb volunt Doctores hunc animum, per argumenta extrinsecus sumpta, dc per qualitates, quae sub sensus cadunt, probari polle l. δε- Ium 6.C.de dolo malo ael. I. C.,L. PLde Sisar. Od. I9.Dios D. Eo . Unde Maseardus varias conjecturas & praesumptiones tradit, quibus dolus malus de occidendi animus probari possit, de ρυ-

158쪽

voca. .

Inter modos autem probandi homicidium. etiam confessio i homicidae ponitur: quia haec ex proprio ipsius ore proficiscitur. Et haec confestio vel simplex est, vel qualificata. Simplex eis, r7. si Reus simpliciter fatetur, se homicidium commisisse: neC addit, sui defendendi causa id se fecisse: quo casu vel constat hominem occisum, vel non Constat. Si constat, Confesso hareprobat: si non constat, non probat, nec confitcnti nocet, no.. A caraede probation. LI.conclussi .

At qualificata confessio est, si Reus sui de sendendi i 8.

eausa homicidium a se perpetratum dicit: veluti si respondet

Occidi quidem Titium: at mei defendendi cau-

Sa: vel si uno verborum contextu dicit: Occidi Titium ad

defensionem meam. Hoc casu sunt controveris Docto- I'. rum opiniones. Nam Bartholus arbitratur, hac confessione qualificata homicidium satis probari, neque attendi illam qualitatem, quod id se Corit ad sui de sensionem : quia contra Occident cm ius male praesumit:& quia confitenti contra se, non pro se creditur: adeo ut ex hac conte Isione poena ordinaria homicidii puniri homicida queat singulariter not.Γanho in I. Auretius as f.12em quaesivit ncta D.de oberiae e. qu sequuntur. Id. 'tin. Lan- stanc.de Oraan.Asexanae Ison, Boen or alis teste cardo de probari.

Contrarium affirmarunt iidem Partholus, Balae Felis. Alexirn d 1s.sbi contrarii, ite Sal cet. Dec.Abb. er Hippocri Marsi teste t Masardo conclus δύ7. 3. Hi enim arbitrati sunt, Reu qui superiori modo respondet, magis negare, quam confitcri homicidium, nec ut homicidam puniri posse: quia dum dicit, se alterum occidisse. fatetur quidem homieidium rat dum hoc non simpliciter dicit, sed cum qualitate propriae defensionis: certo eo ipso negat se voluntarium homicidium commisisse , & ita extra poenam esse.

159쪽

et .

Nos in hac opinionum di versitate videndum dicimus: An ne Accusator aliis modis, quam confessione 'lualificata Rei, homicidium probarit: vel non probarit. Priore casu si Actor sorti per testes homicidium probavit, nempe dolo malo,& occideridianimo ho C factum eller nec Reus probationes Accusatoris exceptione defensionis elisit: non immerito Reus ut homicida punitur: quia homicidium non solum testibus, sed etiam aliquomodo Rei confessione est probatum. Et hoc casti poena homi. cidii ordinaria locum haber, quia utique de homicidio facto legitime constat his qui I. C.Ad L. Corneli Sisar. Quod si vero Accusator factum homicidium non aliter. quam confessione Rei qualificata probavit: videtur quidem

Cum Socino in l.I eos nu .u .ves pone quodaliquis D. de reb. credo sicen .pet. factum homicidium satis probatum esse: quia utique de facto homicidio constat ex confessione Rei: at de dolo, scude animo occidendi, constat ex praesumptione juris. Cum enim dolus directe & vere probari nequeat: necessario probatur per praesumptiones d. dolumst. C. de dolo. At dolo homicidium commissiam praesumitur nisi contrarium probetur l. r. C. A L. Corne de Sisar. 9 not.Bartholis G. Aurelius f idem quaesiit D.deliber. Leg. Et propterea Reus ut homi Cida puniendus videtur poena homicidii ordinaria: quia de delicto vere constat: & quia de dolo constat ex praesumptione juris,qui loco verae probationis succedu pertext.in Lult.in .D.reprobation.quem textum Iasen gloriatur se a quodam magno Papiens Advocato didici ut testatur in D. nu.CA

Verum hac ratione non attenti referre videtur: An Reus exceptionem defensionis probarit, vel non probarit. Si probavit, de homicidio nec poena ordinaria, nec extraordinaria plecti po-

ε. ob sequentes rationes. Nam primi', quoties ad actum

Certa qualitas exigitur, non satis est, ut actus probetur, nisi quoque probetur qualitas requii ita, bene not. Rarthol. in I. I J.ait ' IorD. Ne quid insum. publier L .f.docere D.de vi bonor.rapi. I.insf.D.deincenaeruina auoraginon ignoraIs. ubi Bal Saluet. O DD. C.de iis qui accusa

160쪽

DE DEFENsio. NECESSAR. CAP. I . I saecusρ . At in lege Cornelia ut quis homicidii Reus sit, requiritur dolo malo, seu occidendi animo id commissum esse Lini ge Cornelia r. D. Ad L. Corne de Sisar. Et propterea non sussicit ta- iis consessio, in qua dolus abesse ponitur, & legitimae defensio

LI. Deinde si Reus dieiti Occidi quidem Titium, at mei defendi causa: vel occidi Titium ad meam

defensionem, utraque haec confessio, quia unica, merito non est dividenda: sed vel tota acceptanda, vel rejicienda , ut sentit .AlexanaeconsiLI .voLI per doctrinam Cyni, Batri σ aliorum in I. a. Cri donatervi. nupt. Nec distinguendum, an confessio in uno capitulo, vel in duobus facta sit: an, inquam, distincte, an Vcro unico verborum contextu facta sit Alexanae aeconsP. D. S. Oideon'I. vers. non refert. ct Cyn. in Lun.n II. q. U. C.de confisi quia semper est unica confessio, quae merito in necem confitentis non est dividenda. Tertio posito, at inpra judicium veritatis non confesso, confessionem adversus eum dividi posse, qui caedem, ad sui tamen defensionem, allegat, ut hanc communem opinionem dicunt fason l. 3. Qu.D. doust. desur. Beer. o abi quos cumulat Clar in commvn. opinion. f. ult. quaest.ss. nihilominu Stamen Reus hanc confessionem, ita divisam, probare poterit sec.Balae consilυ .lib. a. or. Panormit in c. auditis in st .de procrapi.quia non solum is qui certo modo & qualificate,sed etiam qui simpliciter homicidium fatetur, postea ex intervallo defensionem al- lcgare, M probare potest, se nempe sui defendendi causa id feci lle, ut hancsententiam communem dicunt Dec. in clusuraru ntis. de Excepti nib. Foer.decis Io . me. Ia. Poside defensi omb. Reoramne La. ct Clarisentent. lib. s.fiomicidiumn ys. Ex quo verissimum est,

quod Petrus Acrodius ait,vix in aliud crimen incidere,

ut quisitarem fateatur, ut dicere audeat, jure se Τ ue

SEARCH

MENU NAVIGATION